Temat interpretacji
W zakresie ustalenia, czy: - przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, - określony w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, warunek dotyczący okresu 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych nakłada obowiązek spełnienia go w jednym z dwóch lat podatkowych w tym dwuletnim okresie, czy spełnienia go w dwóch latach z rzędu w tym dwuletnim okresie, czy też spełnienia go łącznie w tym okresie? Tj. czy aby Wnioskodawca był uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18eb ustawy o CIT, za 2022 r., poprzez spełnienie warunku określonego w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, odnoszącego się do okresu 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych: a. niezbędne jest, aby Spółka w 2022 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r., czy b. niezbędne jest, aby Spółka w 2022 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r. i jednocześnie w 2023 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2022 r., czy c. niezbędne jest, aby Spółka w 2022 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r. lub w 2023 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r., czy d. niezbędne jest, aby łączne przychody Spółki uzyskane w 2022 i 2023 r. ze sprzedaży produktów były wyższe od przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r. - nowo wytwarzane przez Spółkę produkty, które mogą różnić się od dotychczas wytwarzanych produktów: gramaturą lub recepturą lub technologią wytwarzania lub formą opakowania, stanowią „produkty dotychczas nieoferowane”, o których mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, - przez pojęcie „składania ofert innym podmiotom”, o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT, należy rozumieć składanie oferty wyłącznie nowym podmiotom, czy również podmiotom, które dotychczas były klientami Wnioskodawcy, - dla możliwości skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, niezbędne jest wykazanie przez Wnioskodawcę związku pomiędzy kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, a osiągniętymi przychodami, o których mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, tj. czy dla skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, Wnioskodawca musi udowodnić, że koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, rzeczywiście przyczyniły się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, czyli, czy dany koszt wpłynął na zwiększenie przychodów? Jeśli wymagane jest wykazanie tego związku, w jaki sposób Wnioskodawca powinien go wykazać.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe,
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie ustalenia, czy :
- przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT,
- określony w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, warunek dotyczący okresu 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych nakłada obowiązek spełnienia go w jednym z dwóch lat podatkowych w tym dwuletnim okresie, czy spełnienia go w dwóch latach z rzędu w tym dwuletnim okresie, czy też spełnienia go łącznie w tym okresie? Tj. czy aby Wnioskodawca był uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18eb ustawy o CIT, za 2022 r., poprzez spełnienie warunku określonego w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, odnoszącego się do okresu 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych:
a. niezbędne jest, aby Spółka w 2022 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r., czy
b. niezbędne jest, aby Spółka w 2022 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r. i jednocześnie w 2023 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2022 r., czy
c. niezbędne jest, aby Spółka w 2022 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r. lub w 2023 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r., czy
d. niezbędne jest, aby łączne przychody Spółki uzyskane w 2022 i 2023 r. ze sprzedaży produktów były wyższe od przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r.
- nowo wytwarzane przez Spółkę produkty, które mogą różnić się od dotychczas wytwarzanych produktów: gramaturą lub recepturą lub technologią wytwarzania lub formą opakowania, stanowią „produkty dotychczas nieoferowane”, o których mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT,
- przez pojęcie „składania ofert innym podmiotom”, o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT, należy rozumieć składanie oferty wyłącznie nowym podmiotom, czy również podmiotom, które dotychczas były klientami Wnioskodawcy,
- dla możliwości skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, niezbędne jest wykazanie przez Wnioskodawcę związku pomiędzy kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, a osiągniętymi przychodami, o których mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, tj. czy dla skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, Wnioskodawca musi udowodnić, że koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, rzeczywiście przyczyniły się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, czyli, czy dany koszt wpłynął na zwiększenie przychodów? Jeśli wymagane jest wykazanie tego związku, w jaki sposób Wnioskodawca powinien go wykazać.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
X Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „Ustawa CIT”). Spółka jest producentem słodyczy. Spółka uzyskuje przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych.
W szczególności, Wnioskodawca prowadzi prace związane z tworzeniem i wprowadzaniem na rynek wyrobów na podstawie nowych lub modyfikowanych receptur oraz ulepszaniem procesów technologiczno-produkcyjnych w zakładach produkcyjnych.
Wnioskodawca posiada procesy produkcji wyrobów cukierniczych (w tym: batonów w czekoladzie, draży czekoladowych oraz draży cukrowych), oferuje najwyższą jakość bezpieczeństwa i higieny produkcji. Zapewnienie bezpieczeństwa żywności jest priorytetowym zadaniem Wnioskodawcy. W praktyce oznacza to, że znaczna część zasobów inwestowana jest w doskonalenie systemów prewencji i kontroli ryzyka zdrowotnego działających w oparciu o wdrożony w zakładzie certyfikowany System Jakości i Bezpieczeństwa na zgodność ze standardem IFS V 6 1.
Spółka w ramach prowadzonej działalności ponosi i zamierza ponosić wydatki celem uzyskania wzrostu przychodów ze sprzedaży produktów znajdujących się w jej ofercie sprzedażowej (dalej: „Wydatki Na Wzrost Przychodów”). Spółka przewiduje, że osiągnie wzrost sprzedaży produktów w 2022 r. względem roku 2021 lub osiągnie wzrost sprzedaży produktów w 2023 r., względem 2021 r. Wytwarzane przez Spółkę produkty są zbywane do podmiotów niebędących podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT.
Wytwarzane przez Spółkę produkty można podzielić na dwie kategorie:
1.Produkty realizowane z inicjatywy Spółki, które są następnie wprowadzane do oferty sprzedażowej Spółki;
2.Produkty realizowane na zamówienie klienta, gdzie często wymagane jest dostosowanie opakowań zgodnie z wymaganiami klienta.
Spółka poszerza swoją ofertę sprzedażową, poprzez opracowywanie i sprzedawanie produktów, które dotychczas nie były dostępne w jej ofercie lub poprzez wprowadzanie produktów do nowych klientów. Produkty, w związku z którymi Spółka ponosi Wydatki Na Wzrost Przychodów, są wytwarzane przez Wnioskodawcę. Nowo wytwarzane przez Spółkę produkty mogą różnić się od dotychczas wytwarzanych produktów: gramaturą lub recepturą lub technologią wytwarzania lub opakowaniem.
Poniżej szczegółowy opis Wydatków Na Wzrost Przychodów.
Uczestnictwo w targach
Spółka uczestniczy/będzie uczestniczyła w targach sprzedażowych organizowanych przez hurtownie handlu tradycyjnego na terenie Polski. W celu uczestnictwa w targach, Wnioskodawca ponosi wydatki na udostępnienie stoiska, na którym organizuje wystawę wyrobów (standy z wyrobami). Na stoisku prezentowana jest cała oferta handlowa Spółki. Wnioskodawca zaopatruje stanowisko w materiały reklamowe: katalogi informacyjne, ulotki produktowe, roll-upy, standy itp. W targach biorą udział pracownicy Spółki, odpowiedzialni za sprzedaż regionalną. Pracownicy co do zasady nocują w hotelach, natomiast na imprezę targową przyjeżdżają zazwyczaj samochodami służbowymi. Wnioskodawca uczestniczy również w targach zagranicznych na wspólnym stoisku wystawienniczym organizowanym przez polskie misje handlowe.
W związku z uczestnictwem w targach sprzedażowych na terenie Polski lub za granicą, Wnioskodawca ponosi wydatki na;
a)zorganizowanie stoiska, partycypację w kosztach zorganizowania imprezy, obsługę stoiska firmowego (przykładowy opis faktur dokumentujących tego typu wydatki to: „za udział w targach w dniu 6 kwietnia 2022 r.”);
b)zakwaterowanie i wyżywienie pracowników Spółki w czasie targów (faktura wystawiana przez hotel, w którym nocują pracownicy);
c)dojazd samochodem służbowym do miejsca targów (koszty paliwa, opłaty za autostrady, opłaty parkingowe);
d)wynagrodzenie pracowników odpowiedzialnych za sprzedaż regionalną, za czas poświęcony na uczestnictwo w targach (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace);
e)przygotowanie materiałów reklamowych np. roll-up reklamujących produkty Spółki (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);
f)zakup powierzchni reklamowej w katalogu targowym lub innym miejscu wybranym przez organizatora targów;
g)przygotowanie materiałów reklamowych: katalogów, ulotek dotyczących produktów rozkładówek cenowych (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekty materiałów reklamowych);
h)zakup materiałów reklamowych, które zostaną wykorzystane na targach;
i)wynajęcie powierzchni wystawienniczej;
j)wykonanie wystroju stoiska;
k)próby towarów prezentowanych na stoisku handlowym oraz ich wysyłka za granicę
l)bilety lotnicze dla pracowników Spółki, biorących udział w targach;
- zwane dalej: „Kosztami Targów”.
Przygotowanie dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu lub złożenia oferty
Wnioskodawca opracowuje/będzie opracowywał materiały informacyjno-promocyjne oraz materiały sprzedażowe, które są niezbędnym elementem przystąpienia do przetargu lub złożenia oferty sprzedażowej. Materiały w postaci prezentacji PowerPoint z wizerunkiem produktów, cenami oraz opisem produktów są przygotowywane przez pracowników działu marketingu: Kierownika Rozwoju Brandu lub Dyrektora Marketingu. Natomiast, Dyrektor Marketingu projektuje samodzielnie w czasie pracy materiały promocyjne i reklamowe (wspierające sprzedaż wyrobów Spółki): katalogi, oferty cenowe tzw. rozkładówki, które następnie zlecane są do druku na zewnątrz.
Celem przystąpienia do przetargu i złożenia oferty do klienta, Spółka przygotowuje/będzie przygotowywać ofertę cenową wyrobów. Kalkulację na wybrane, prezentowane w ofercie cenowej wyroby opracowuje pracownik Działu Controllingu - Kierownik Controllingu. Oferta jest następnie opracowywana przez Dyrektora ds. Kluczowych Klientów, ceny są weryfikowane do oferty i oferta razem z prezentacją medialną przedstawiana jest do przetargu, lub przesyłana jako nowa oferta w formie mailowej a następnie negocjowana z klientem.
W związku z przygotowaniem dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu lub złożenia oferty, Spółka ponosi wydatki na:
a) wynagrodzenia pracowników działu marketingu za czas pracy poświęcony na przygotowanie materiałów informacyjno-promocyjnych oraz materiałów sprzedażowych (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace);
b) wynagrodzenie Kierownika Controllingu za czas pracy poświęcony na przygotowanie wyceny wyrobów (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace);
c) wynagrodzenie Dyrektora ds. Kluczowych Klientów za czas pracy poświęcony na przygotowanie kompletnej dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, do przesłania nowej oferty oraz czas negocjacji przedstawionej oferty z klientem (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace):
- zwane dalej: „Kosztami Ofertowymi”.
Działania promocyjno-informacyjne
Wnioskodawca posiada oraz będzie posiadać w przyszłości własną aktywną stronę internetową. Obsługą strony internetowej, aktualizacją oferty na stronie, wstawianiem nowych wiadomości oraz aktualności o nowych wyrobach zajmuje się pracownik działu marketingu.
Spółka wykupuje przestrzeń reklamową w gazetkach reklamowych sieci handlowych, hurtowni oraz sklepów detalicznych. W gazetkach na wykupionej powierzchni prezentowane są wszystkie produkty Wnioskodawcy.
W związku z powyższym, Spółka ponosi wydatki na:
a) wynagrodzenie pracowników za czas pracy poświęcony na prowadzenie i aktualizację strony, m.in. o nowo wprowadzane wyroby do oferty, przygotowanie bannerów reklamowych na stronę internetową (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace);
b) wstawienie i przygotowanie bannerów reklamowych na stronę internetową Spółki (faktura wystawiana przez podmiot zewnętrzny);
c) zdjęcia (wizualizacje) nowych wyrobów wykonanych celem umieszczenia ich na stronie internetowej Spółki (faktura wystawiana przez podmiot zewnętrzny lub z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace);
d) pozycjonowanie strony w wyszukiwarkach internetowych (faktura wystawiana przez podmiot zewnętrzny);
e) zakup przestrzeni reklamowej w gazetkach reklamowych sieci handlowych i hurtowni (oraz sklepów detalicznych (faktura wystawiana przez podmiot zewnętrzny);
- zwane dalej: „Kosztami Promocji”.
Dostosowanie opakowań produktów
Spółka realizuje m.in. zlecenia, w których to: sieć handlowa będąca klientem Wnioskodawcy (dalej: „Sieć”) planuje wprowadzić nowe wyroby do oferty, np. bakalie bezcukrowe. W związku z takim zleceniem, Spółka jest zobowiązana za przygotowanie opakowania dla nowego wyżej wskazanego wyrobu. Opakowania te są projektowane zgodnie z wymaganiami Sieci. W tym celu Wnioskodawca zleca agencji reklamowej opracowanie nowego wzoru opakowania na wyrób zgodnie z wymaganiami Sieci. Dodatkowo, Wnioskodawca zleca prace dostosowujące dla istniejących już opakowań produktów do szczególnych wymagań kontrahentów np. poprzez umieszczenie na nim dodatkowych zapisów wymaganych przez klienta albo zmianę opakowania. Przykład: Spółka posiada aktualnie jeden z produktów wyłącznie w torebce stabilo 80 g. Sieć chce nabyć od Spółki produkty, ale innego formatu np. torebka z klipsem w gramaturze 160 g oraz kolejnego w pudełku tekturowym 130 g. Wnioskodawca tym samym musi zlecić dostosowanie opakowania do szczególnych wymagań kontrahenta. Spółka zleca wykonanie nowego projektu agencji reklamowej.
Jak zostało wskazane we wcześniejszej części wniosku, Spółka poszerza swoją ofertę sprzedażową, poprzez opracowywanie i sprzedawanie produktów, które dotychczas nie były dostępne w jej ofercie. Produkty, w związku z którymi Spółka ponosi Wydatki Na Wzrost Przychodów, są wytwarzane przez Wnioskodawcę. Nowo wytwarzane przez Spółkę produkty mogą różnić się od dotychczas wytwarzanych produktów: gramaturą lub recepturą lub technologią wytwarzania lub opakowaniem. W przypadku nowo wytwarzanych produktów - z inicjatywy Spółki - może okazać się niezbędne opracowanie nowych opakowań. W tym celu Wnioskodawca zleca agencji reklamowej opracowanie opakowania na nowy produkt.
W związku z realizacją wyżej wymienionych działań Wnioskodawca ponosi wydatki na:
a) opracowanie projektu opakowania przez agencję reklamową;
b) zmiany projektu opakowania zgodnie z wymaganiami Sieci przez agencję reklamową;
c) wynagrodzenie pracowników za czas poświęcony na dostosowywanie opakowań do potrzeb klienta lub opracowywania nowych opakowań dla produktów wprowadzanych do oferty przez Spółkę (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace);
d) matryce i wykrojniki dotyczące nowych projektów opakowań jednostkowych;
- zwane dalej: „Kosztami Opakowań”.
Przygotowanie dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów
Nowo wprowadzane produkty Wnioskodawcy posiadają nowe znaki towarowe podlegające rejestracji. Zgłoszenia stosownej dokumentacji do Urzędu Patentowego dokonuje rzecznik patentowy, któremu firma zleca to zadanie. W związku z opisanymi działaniami, Spółka ponosi wydatki na:
a)usługi przygotowania stosownej dokumentacji, wykonane przez rzecznika patentowego;
b)usługi jednostki certyfikującej za wydanie certyfikatu, np. certyfikat bezglutenowości;
c)zakup europejskich kodów towarowych EAN (ang. European Article Number);
d)wynagrodzenia pracowników Spółki za czas poświęcony na prace związane z dokumentacją umożliwiającą sprzedaż produktów (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace);
- zwane dalej. Kosztami Dokumentacji.
Mając na uwadze powyższe, na Wydatki Na Wzrost Przychodów składają się opisane powyżej:
1.Koszty Targów;
2.Koszty Ofertowe;
3.Koszty Promocji;
4.Koszty Opakowań;
5.Koszty Dokumentacji.
Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że:
- Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowiły/stanowią/będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT;
- Wydatki Na Wzrost Przychodów poniesione przez Spółkę nie zostaną jej zwrócone w jakiejkolwiek formie, ani odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym;
- w przypadku uznania stanowiska Spółki za prawidłowe, skorzysta ona z ulgi przewidzianej w treści przepisu art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT. Przedmiotowa ulga zostanie rozliczona w ramach zeznania rocznego za 2022 r. oraz lata kolejne: 2023;
- Ulga zostanie wykorzystana do wysokości dochodu uzyskanego przez Spółkę w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym;
- rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym;
- z ewidencji czasu pracy pracowników wynika, ile czasu poświęcili na działania będące przedmiotem wniosku;
- nie korzysta/nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy CIT.
Pytania
1. Czy przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT?
2. Czy określony w art. 18eb ust. 4 Ustawy CIT, warunek dotyczący okresu 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych nakłada obowiązek spełnienia go w jednym z dwóch lat podatkowych w tym dwuletnim okresie, czy spełnienia go w dwóch latach z rzędu w tym dwuletnim okresie, czy też spełnienia go łącznie w tym okresie? Tj. czy aby Wnioskodawca był uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18eb Ustawy CIT, za 2022 r., poprzez spełnienie warunku określonego w art. 18eb ust. 4 Ustawy CIT, odnoszącego się do okresu 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych:
a. niezbędne jest, aby Spółka w 2022 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r., czy
b. niezbędne jest, aby Spółka w 2022 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r. i jednocześnie w 2023 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2022 r., czy
c. niezbędne jest, aby Spółka w 2022 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r. lub w 2023 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r., czy
d. niezbędne jest, aby łączne przychody Spółki uzyskane w 2022 i 2023 r. ze sprzedaży produktów były wyższe od przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r.?
3. Czy nowo wytwarzane przez Spółkę produkty, które mogą różnić się od dotychczas wytwarzanych produktów: gramaturą lub recepturą lub technologią wytwarzania lub formą opakowania, stanowią „produkty dotychczas nieoferowane”, o których mowa w art. 18eb ust. 4 Ustawy CIT?
4. Czy przez pojęcie „składania ofert innym podmiotom”, o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 5 Ustawy CIT, należy rozumieć składanie oferty wyłącznie nowym podmiotom, czy również podmiotom, które dotychczas były klientami Wnioskodawcy?
5. Czy dla możliwości skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT, niezbędne jest wykazanie przez Wnioskodawcę związku pomiędzy kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a osiągniętymi przychodami, o których mowa w art. 18eb ust. 4 Ustawy CIT, tj. czy dla skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT, Wnioskodawca musi udowodnić, że koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, rzeczywiście przyczyniły się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, czyli, czy dany koszt wpłynął na zwiększenie przychodów? Jeśli wymagane jest wykazanie tego związku, w jaki sposób Wnioskodawca powinien go wykazać?
Państwa stanowisko w sprawie
1. Przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT.
2. Określony w art. 18eb ust. 4 Ustawy CIT, warunek dotyczący okresu 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych nakłada obowiązek spełnienia go w jednym z dwóch lat podatkowych w tym dwuletnim okresie. Tj. aby Wnioskodawca był uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18eb Ustawy CIT, za 2022 r., poprzez spełnienie warunku określonego w art. 18eb ust. 4 Ustawy CIT, odnoszącego się do okresu 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych wystarczające jest, aby Spółka w 2022 r. lub 2023 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r., a tym samym nie jest wymagane, aby Spółka zwiększyła przychody przez dwa lata z rzędu.
3. Nowo wytwarzane przez Spółkę produkty, które będą różnić się od dotychczas wytwarzanych produktów: gramaturą lub recepturą lub technologią wytwarzania lub opakowaniem, stanowią „produkty dotychczas nieoferowane”, o których mowa w art. 18eb ust. 4 Ustawy CIT.
4. Przez pojęcie „składania ofert innym podmiotom”, o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 5 Ustawy CIT, należy rozumieć składanie oferty również podmiotom, które dotychczas były klientami Wnioskodawcy, tym samym nie dotyczy to pojęcie wyłącznie do nowych klientów.
5. Dla możliwości skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust 1 Ustawy CIT, nie jest wymagane wykazanie przez Wnioskodawcę związku pomiędzy kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a osiągniętymi przychodami, o których mowa w art. 18eb ust. 4 Ustawy CIT, tj. dla skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art 18eb ust. 1 Ustawy CIT, Wnioskodawca nie musi udowodnić, że koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. Ust. 7 Ustawy CIT, rzeczywiście przyczyniły się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, czyli, że dany koszt wpłynął na zwiększenie przychodów.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Ad. 1
Zgodnie z art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.
Z kolei, art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT stanowi, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:
1)uczestnictwa w targach poniesione na:
a)organizację miejsca wystawowego,
b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,
c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;
2)działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;
3)dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;
4)przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;
5)przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.
Poniżej Wnioskodawca odniósł się do każdego rodzaju Wydatku Na Wzrost Przychodów.
Koszty Targów
Wskazane w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, „koszty uczestnictwa w targach” należy rozumieć szeroko (w wypadku ich korespondowania z przypadkami wskazanymi w lit. a, b i c niniejszego punktu) z uwagi na brak jakichkolwiek ograniczeń wprowadzonych przez ustawodawcę, które zawężałby rozumienie zwrotu „kosztów uczestnictwa w targach”.
W związku z powyższym, należy uznać, że wszystkie wskazane przez Wnioskodawcę Koszty Targów mieszczą się w przedmiotowym katalogu. Bowiem ze względu na konstrukcję przepisów należy uznać, że wystarczający jest jakikolwiek związek danego wydatku z kosztami wskazanymi w treści art. 18eb ust. 7 pkt 1 Ustawy CIT.
W przywołanym przepisie wskazano „koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego”. Do tej kategorii kosztów należy zaliczyć wszystkie wydatki ponoszone przez Spółkę, które są związane z uczestnictwem w targach i zostały poniesione na organizację miejsca wystawowego. Jeśli zatem, wybrani przez Wnioskodawcę pracownicy są zaangażowani w organizację miejsca wystawowego, to wynagrodzenie tych pracowników za czas, który poświęcili na organizację miejsca wystawowego, kwalifikuje się do kosztów o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 1 lit. a Ustawy CIT.
W tym miejscu należy wskazać, że ustawodawca nie wprowadził definicji legalnej pojęcia „organizacja miejsca wystawowego”. Niezbędne jest zatem odniesienie się do słownikowego znaczenia. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) „organizacja” oznacza:
-sposób zorganizowania czegoś,
-organizowanie czegoś.
Nie ulega wątpliwości, że do kategorii „kosztów uczestnictwa w targach poniesionych na organizację miejsca wystawowego” można zaliczyć wszystkie wydatki, które Spółka poniosła, aby móc zorganizować miejsce wystawowe. Należy wyraźnie podkreślić, że samo miejsce wystawowe bez pracownika Spółki nie miałoby żadnej wartości, ponieważ pracownik nie mógłby nawiązywać relacji z potencjalnymi klientami oraz prezentować produktów Spółki. Skoro zatem dotarcie pracownika do miejsca odbywania się targów, a następnie udział w targach - nawet, jeśli transport odbywa się samochodem służbowym - jest związane z „organizacją miejsca wystawowego”, to wynagrodzenie pracownika za czas dojazdu oraz udział w targach, a także koszt transportu stanowią koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego. Skoro zatem, przywołany przepis stanowi o „organizacji miejsca wystawowego”, a poprzez „organizację” należy rozumieć „sposób zorganizowania czegoś”, „organizowanie czegoś”, to wszystkie działania podjęte przez Spółkę w celu zorganizowania miejsca wystawowego na targach stanowią „organizację miejsca wystawowego”. W konsekwencji, wszystkie wydatki poniesione przez Spółkę na tego typu działania stanowią koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 1 lit. a Ustawy CIT.
Nawet w przypadku uznania, że niektóre z ponoszonych przez Spółkę Kosztów Targów nie kwalifikują się do objęcia art. 18eb ust. 7 pkt 1 Ustawy CIT, to w dalszym ciągu będą mogły stanowić one koszty działań promocyjno-informacyjnych, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy CIT. Udział Spółki w targach niewątpliwie przyczynia się do jej rozpoznawalności, dlatego tego typu czynności stanowią działania promocyjno-informacyjne, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy CIT.
Koszty Ofertowe
Należy zauważyć, że opisane w art. 18eb ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT, „koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom przez podatników”, należy interpretować przez pryzmat znaczenia przywołanych zwrotów w języku powszechnym. Ustawodawca nie wprowadził żadnych dodatkowych warunków bądź ograniczeń w treści art. 18eb ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT. Oznacza to, że wystarczającą przesłanką do wypełnienia dyspozycji przedmiotowego przepisu jest poniesienie wydatku mającego jakikolwiek związek z przytoczoną kategorią kosztów.
Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że przedstawione w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Koszty Ofertowe wypełniają dyspozycję przepisu art. 18eb ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT. Nie sposób bowiem nie dostrzec związku pomiędzy przytoczonymi Kosztami Ofertowymi, a przygotowaniem dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, bądź w celu składania ofert innym podmiotom.
Zaangażowanie pracowników Spółki jest niezbędne do przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu oraz przygotowania dokumentacji w celu składania ofert innym podmiotom. Dlatego wynagrodzenie pracowników, za czas poświęcony na przygotowanie dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, bądź w celu składania ofert innym podmiotom, spełnia definicję kosztów, o których mowa w art 18eb ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT.
Koszty Promocji
Wskazane w art. 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy CIT „koszty działań promocyjno-informacyjnych w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów” nie zostały ograniczone przez ustawodawcę żadnymi dodatkowymi warunkami. Możliwe jest zatem interpretowanie wymienionych rodzajów kosztów szeroko. Niezbędne jest jedynie, aby były to koszty działań promocyjno-informacyjnych dotyczące produktów. Spółka podkreśla, że wskazana lista jest katalogiem otwartym, a wymienienie przez ustawodawcę przykładowych rodzajów działań ma jedynie na celu podkreślenie, że tego typu działania spełniają przedmiotową definicję działań promocyjno-informacyjnych.
Prawo podatkowe nie zawiera definicji legalnej „działań promocyjno-informacyjnych”. Niezbędne jest zatem odniesienie się do językowego znaczenia tej definicji. Przez „działania promocyjno-informacyjne dotyczące produktów” należy rozumieć „działalność w zakresie promocji i informacji o produktach”. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) „promocja” oznacza „działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań”. Z kolei, „informacja” zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to „to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś”.
Mając na uwadze powyższe słownikowe znaczenia pojęć „promocja” i „informacja” należy wskazać, że aby daną działalność można było uznać za działania promocyjno-informacyjne, niezbędne jest, aby była to działalność zmierzająca do zwiększenia popularności jakiegoś produktu i jednocześnie aby była to działalność związana z komunikowaniem (informowaniem) o produktach. Opisane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego działania, na które Spółka ponosi Koszty Promocji, są niewątpliwie działaniami promocyjno-informacyjnymi. Należy podkreślić, że czynności te zmierzają do zwiększenia popularności produktów Spółki i jednocześnie stanowią komunikowanie (informowanie) o produktach Spółki. Zarówno poprzez stronę internetową, czy też broszury informacyjne, Spółka zwiększa świadomość o jej produktach.
Koszty Opakowań
Zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 3 Ustawy CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów. Ustawodawca nie doprecyzował, co należy rozumieć poprzez działanie polegające na „dostosowaniu opakowań produktów do wymagań kontrahentów”. Zgodnie z definicją słownika języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) „dostosować” oznacza „zmienić coś tak, by pasowało do czegoś”. Zatem, każde działania Spółki, które są związane ze zmianą opakowań produktów, aby pasowały do wymagań kontrahentów, stanowią „dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów”. Tym samym, wszystkie wydatki ponoszone przez Spółkę na tego typu działania, stanowią koszty, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 3 Ustawy CIT.
Należy również wyraźnie podkreślić, że przepisy nie regulują, w jakim stopniu wymagane jest „dostosowanie” opakowań, aby wydatki związane z tego typu działaniem można było uznać za „dostosowanie opakowań produktów do wymagań kontrahentów”. Innymi słowy, przepisy nie określają, w jak dużym stopniu dane opakowanie musi różnić się od innego, aby można było uznać, że podatnik dokonał dostosowania opakowania. W konsekwencji, wszystkie działania, które są związane z koniecznością dostosowania opakowań produktów, stanowią dostosowanie opakowań produktów do wymagań kontrahentów.
Koszty Dokumentacji
Zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych. W przywołanym przepisie ustawodawca wskazał, jaka „w szczególności” dokumentacja może być zaliczana do tej kategorii. Niemniej jednak, przywołany przepis nie zawiera katalogu zamkniętego.
W konsekwencji, każdy rodzaj dokumentacji, który umożliwia sprzedaż produktów, będzie kwalifikował się do objęcia przywołanym przepisem. Mając na uwadze powyższe, ponoszone przez Spółkę Koszty Dokumentacji, będą stanowiły koszty, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT. Koszty poniesione na każdy rodzaj dokumentu, który jest niezbędny, aby Spółka mogła rozpocząć sprzedaż produktów, będzie kwalifikował się do kosztów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT. Zwłaszcza wynagrodzenia pracowników Spółki, za czas poświęcony na uzyskanie niezbędnej dokumentacji, będzie mogło być zaliczane do przedmiotowych kosztów.
Ad. 2
Zgodnie z treścią art. 18eb ust. 4 Ustawy CIT, podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.
Powyższa regulacja wskazuje, że ustawodawca wymaga dla celów skorzystania z przedmiotowej ulgi, aby podatnik zwiększył przychody w okresie przynajmniej jednego z dwóch kolejno następujących po sobie lat podatkowych (w stosunku do roku poprzedzającego rok poniesienia kosztów określonych w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT).
Należy również zauważyć, że gdyby ustawodawca wymagał na gruncie przedmiotowego przepisu, aby podatnik zwiększył przychody ze sprzedaży w każdym roku z okresu 2 kolejno następujących po sobie lat, dokonałby stosownego zastrzeżenia w treści ustawy. W szczególności w treści przepisu ustawodawca wskazałby, że „podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie każdego z 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych”.
W związku z powyższym, określony w art. 18eb ust. 4 Ustawy CIT, warunek dotyczący zwiększenia przychodów nakłada obowiązek spełnienia go w jednym z dwóch lat podatkowych w dwuletnim okresie. Tj. aby Wnioskodawca był uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa w art 18eb Ustawy CIT, za 2022 r., poprzez spełnienie warunku określonego w art. 18eb ust. 4 Ustawy CIT, odnoszącego się do okresu 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych wystarczające jest, aby Spółka w 2022 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r., a tym samym nie jest wymagane, aby Spółka zwiększyła przychody przez dwa lata z rzędu.
Ad. 3
Zgodnie z treścią przepisu art. 18eb ust. 4 Ustawy CIT, podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.
Należy zauważyć, że użyty przez ustawodawcę zwrot „produktów dotychczas nieoferowanych” nie został zdefiniowany w treści Ustawy CIT. Równocześnie brakuje analogicznej definicji legalnej w pozostałych aktach prawa powszechnie obowiązującego na terytorium Polski, co uniemożliwia wykorzystanie wykładni systemowej dla celów prawidłowego zdekodowania normy prawnej zawartej w przytoczonym powyżej przepisie.
W związku z powyższym należy odwołać się do znaczenia terminu „nieoferowany” w języku powszechnym. Słownik języka polskiego PWN definiuje zwrot „oferowanie” jako „proponować kupno, usługi, pomoc itp. (...)”.
W związku z tym należy dostrzec a contrario, że użyty przez ustawodawcę zwrot „produkty dotychczas nieoferowane” oznacza zbiór produktów, co do których Wnioskodawca nie proponował dotychczas kupna, tj. nie oferował ich. W konsekwencji przedmiotowy zbiór zawiera wszystkie produkty, które nie były oferowane klientom w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.
Spółka zwraca uwagę, że zgodnie z przytoczonym powyżej przepisem całkowicie irrelewantną prawnie kwestią jest to, jaką cechą bądź cechami różni się produkt dotychczas nieoferowany od produktów znajdujących się w dotychczasowej ofercie Wnioskodawcy, czy też w stosunku do produktów oferowanych w przeszłości. Istotne znacznie ma jedynie sam fakt występowania jakiejkolwiek różnicy pomiędzy nowo oferowanym produktem a produktami znajdującymi się w ofercie Spółki dotychczas.
W związku z powyższym, nowo wytwarzane przez Spółkę produkty, które będą różnić się od dotychczas oferowanych produktów: gramaturą lub recepturą lub technologią wytwarzania lub opakowaniem, stanowią „produkty dotychczas nieoferowane”, o których mowa w art. 18eb ust. 4 Ustawy CIT. Bez znaczenia pozostaje stopień, w jakim produkty te różnią się od dotychczas oferowanych produktów.
Ad. 4
Zgodnie z treścią przepisu art. 18eb ust. 7 pkt 5 Ustawy CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.
Należy zauważyć, że użyty przez ustawodawcę termin „innym podmiotom” nie został zdefiniowany w treści Ustawy CIT.
Równocześnie, brakuje analogicznej definicji legalnej w pozostałych aktach prawa powszechnie obowiązującego na terytorium Polski, co uniemożliwia wykorzystanie wykładni systemowej dla celów prawidłowego zdekodowania normy prawnej zawartej w przytoczonym powyżej przepisie.
Zgodnie z definicją języka polskiego PWN, pojęcie „inny” oznacza: „nie ten, drugi, dalszy, pozostały, nie taki, różny, zmieniony (...)”.
Zatem, przez pojęcie „inny podmiot"’ należy rozumieć cały zbiór uczestników życia gospodarczego, za wyjątkiem Wnioskodawcy.
Biorąc pod uwagę powyższe nie sposób uznać, że użyte sformułowanie „składanie ofert innym podmiotom” oznacza składanie oferty wyłącznie podmiotom, które dotychczas były klientami Wnioskodawcy. W szczególności należy zwrócić uwagę na aprobowaną w orzecznictwie sądów administracyjnych zasadę lege non distiguende. Przykładowo w wyroku NSA z 9 stycznia 2020 r. o sygn. II FSK 286/18 stwierdzono:
Mając na uwadze zasadę lege non distiguente (...), nie powinno się wprowadzać rozróżnień tam, gdzie ustawodawca sam ich nie uczynił Skoro więc w przepisie tym mowa jest o znaku towarowym, to nie można zasadnie twierdzić, że chodzi tu o znak towarowy, na który udzielone zostało prawo ochronne, czy też wręcz o samo prawo ochronne.
Należy zwrócić uwagę, że gdyby racjonalny ustawodawca chciał ograniczyć krąg podmiotów jedynie do nowych klientów, dokonałby stosownego wyróżnienia w treści art. 18eb ust. 7 pkt 5 Ustawy CIT.
W związku z powyższym przez pojęcie „składania ofert innym podmiotom”, o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 5 Ustawy CIT, należy rozumieć składanie oferty również podmiotom, które dotychczas były klientami Wnioskodawcy, tym samym nie dotyczy to pojęcie wyłącznie nowych klientów.
Ad. 5
Zgodnie z art.18eb ust. 4 Ustawy CIT, podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.
Wnioskodawca zaznacza, że zgodnie z doktryną powszechnie przyjmuje się, że wykładnia językowa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa podatkowego, ale także zakreśla jej granice. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że do skorzystania z ulgi, o której mowa w treści art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT, istotny jest sam fakt poniesienia kosztów, które zostały zdefiniowane w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT oraz spełnienie warunku określonego w art. 18eb ust. 4 Ustawy CIT (tj. np. zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych).
Jednocześnie, należy zwrócić uwagę, że wyżej przytoczone przepisy nie formułują w swojej treści warunku w postaci wykazania przez Wnioskodawcę związku pomiędzy kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów a osiągniętymi przychodami, o których mowa w art. 18eb ust. 4 Ustawy CIT.
Spółka zwraca uwagę, że racjonalny ustawodawca, którego celem byłoby wprowadzenie ograniczeń w stosowaniu określonych przepisów dałby temu wyraz w ich treści. Należy również zauważyć, że ze względu na charakter wydatków opisanych w treści art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, wykazanie związku między wydatkiem a przychodem jest czynnością w praktyce niewykonalną. Przykładowo niemożliwe jest udowodnienie związku przyczynowego pomiędzy wydatkami na nową stronę internetową a wzrostem sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych. Bowiem, strona internetowa ze swojej natury kreuje całościowo markę Wnioskodawcy, a nie jedynie w zakresie produktów dotychczas nieoferowanych.
W związku z powyższym dla możliwości skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT, nie jest wymagane wykazanie przez Wnioskodawcę związku pomiędzy kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a osiągniętymi przychodami, o których mowa w art. 18eb ust. 4 Ustawy CIT, tj. dla skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT, Wnioskodawca nie musi udowodnić, że koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. Ust. 7 Ustawy CIT, rzeczywiście przyczyniły się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, czyli, że dany koszt wpłynął na zwiększenie przychodów.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o ocenę przedstawionego stanowiska.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.
Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:
podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.
Według art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:
przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.
W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:
przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.
W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:
podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.
Według art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:
za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:
1)uczestnictwa w targach poniesione na:
a)organizację miejsca wystawowego,
b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,
c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;
2)działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;
3)dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;
4)przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;
5)przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.
Zgodnie z art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT:
podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
W myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT:
koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Ad. 1
Ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy – zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł).
Podatnik będzie mógł odliczyć wskazane poniżej koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):
-zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub
-osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub
-osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.
Wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 dotyczą kwestii ustalenia, czy Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT.
Odnosząc cyt. powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stwierdzić należy, że nie wszystkie Wydatki Na Wzrost Przychodów Spółki mieszczą się w katalogu kosztów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT.
Uczestnictwo w targach
Mając na uwadze przedstawiony powyżej katalog wydatków/kosztów uprawniających do odliczenia (art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT) stwierdzić należy, że wymienione przez Wnioskodawcę następujące koszty uprawniają go do odliczenia (wg numeracji z wniosku):
a) zorganizowanie stoiska, partycypację w kosztach zorganizowania imprezy, obsługę stoiska firmowego (przykładowy opis faktur dokumentujących tego typu wydatki to: „za udział w targach w dniu 6 kwietnia 2022 r.”);
b) zakwaterowanie i wyżywienie pracowników spółki w czasie targów (faktura wystawiana przez hotel, w którym nocują pracownicy);
e) przygotowanie materiałów reklamowych np. roll-up reklamujących produkty spółki (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);
f) zakup powierzchni reklamowej w katalogu targowym lub innym miejscu wybranym przez organizatora targów;
g) przygotowanie materiałów reklamowych: katalogów, ulotek dotyczących produktów rozkładówek cenowych (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekty materiałów reklamowych);
h) zakup materiałów reklamowych, które zostaną wykorzystane na targach;
i) wynajęcie powierzchni wystawienniczej;
j) wykonanie wystroju stoiska;
k) próby towarów prezentowanych na stoisku handlowym oraz ich wysyłka za granicę
l) bilety lotnicze dla pracowników spółki, biorących udział w targach;
Stwierdzić należy, że powyższe wydatki można zaliczyć do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy CIT, które zostały literalnie wymienione w tym przepisie lub uznać jako koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego.
Natomiast, koszty Wnioskodawcy, które nie uprawniają do odliczenia to koszty ponoszone na (wg numeracji z wniosku):
c) dojazd samochodem służbowym do miejsca targów (koszty paliwa, opłaty za autostrady, opłaty parkingowe);
d) wynagrodzenie pracowników odpowiedzialnych za sprzedaż regionalną, za czas poświęcony na uczestnictwo w targach (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace).
Powyższe koszty nie uprawniają do skorzystania z odliczenia ponieważ, ustawodawca w zakresie kosztów podróży, do odliczenia przewidział jedynie koszty zakupu biletów lotniczych dla pracowników, nie wymieniając kosztów podróży samochodem. Z kolei, w zakresie kosztów pracowniczych uczestnictwa w targach, katalog wydatków uprawniających do odliczenia obejmuje jedynie koszty zakwaterowania i wyżywienia pracowników, zatem w ustawie nie wymieniono kosztów wynagrodzeń pracowników za uczestnictwo w targach, co w naszej ocenie uniemożliwia odliczenie takiej kategorii kosztów.
Przygotowanie dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu lub złożenia oferty
Wskazać należy, że ponoszone przez Wnioskodawcę następujące koszty uprawniają go do odliczenia:
a) wynagrodzenia pracowników działu marketingu za czas pracy poświęcony na przygotowanie materiałów informacyjno-promocyjnych oraz materiałów sprzedażowych (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace);
b) wynagrodzenie kierownika controllingu za czas pracy poświęcony na przygotowanie wyceny wyrobów (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace);
c) wynagrodzenie dyrektora ds. kluczowych klientów za czas pracy poświęcony na przygotowanie kompletnej dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, do przesłania nowej oferty oraz czas negocjacji przedstawionej oferty z klientem (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace).
Powyższe wydatki można zaliczyć do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT, jako koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.
Stwierdzić należy, że mimo braku literalnego odwołania do ponoszonych kosztów pracowniczych w powyższym przepisie, koszty przygotowania dokumentacji, o których mowa w tym przepisie powinny obejmować koszty pracownicze w części w jakiej zostały poniesione na przygotowanie takiej dokumentacji. Poza przypadkiem zlecenia takich czynności podmiotowi zewnętrznemu, to najczęściej ponoszenie kosztów pracy własnych pracowników umożliwia przygotowanie dokumentacji przetargowej lub ofertowej. W takim przypadku na podatniku będzie ciążył obowiązek odpowiedniego udokumentowania czasu poświęconego przez danego pracownika na czynności wymienione w ww. art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT.
Działania promocyjno-informacyjne
Wskazać należy, że ponoszone przez Wnioskodawcę następujące koszty uprawniają go do odliczenia:
1. wynagrodzenie pracowników za czas pracy poświęcony na prowadzenie i aktualizację strony internetowej, m.in. o nowo wprowadzane wyroby do oferty, przygotowanie bannerów reklamowych na stronę internetową (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace);
2. wstawienie i przygotowanie bannerów reklamowych na stronę internetową spółki (faktura wystawiana przez podmiot zewnętrzny);
3. zdjęcia (wizualizacje) nowych wyrobów wykonanych celem umieszczenia ich na stronie internetowej spółki (faktura wystawiana przez podmiot zewnętrzny lub z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace);
4. pozycjonowanie strony w wyszukiwarkach internetowych (faktura wystawiana przez podmiot zewnętrzny);
5. zakup przestrzeni reklamowej w gazetkach reklamowych sieci handlowych, hurtowni oraz sklepów detalicznych (faktura wystawiana przez podmiot zewnętrzny).
Powyższe wydatki można zaliczyć do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, jako koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów.
Stwierdzić należy, że mimo braku literalnego odwołania do ponoszonych kosztów pracowniczych w powyższym przepisie, uzasadnione jest, że koszty przygotowania strony internetowej, o której mowa w tym przepisie mogą obejmować również koszty wynagrodzenia pracowników, którzy zajmują się prowadzeniem i aktualizacją strony internetowej. W takim przypadku, na podatniku będzie ciążył obowiązek odpowiedniego udokumentowania czasu poświęconego przez danego pracownika na czynności wymienione w ww. art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.
Dostosowanie opakowań produktów
Do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów (art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT), zaliczane są koszty dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów.
Stwierdzić należy, że odliczeniu mogą podlegać jedynie koszty, które dostosowują opakowania do wymagań zgłaszanych przez kontrahentów Wnioskodawcy. Zatem, w przypadku kiedy Wnioskodawca ponosi koszty opracowania nowych opakowań dla produktów, które są wprowadzane do oferty sprzedażowej z jego inicjatywy, odliczenie nie powinno przysługiwać.
Tym samym, wskazać należy, że z wymienionego we wniosku poniższego katalogu kosztów opakowań ponoszonych przez Wnioskodawcę tj.:
1. opracowanie projektu opakowania przez agencję reklamową;
2. zmiany projektu opakowania zgodnie z wymaganiami sieci przez agencję reklamową;
3. wynagrodzenie pracowników za czas poświęcony na dostosowywanie opakowań do potrzeb klienta lub opracowywania nowych opakowań dla produktów wprowadzanych do oferty przez spółkę (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace);
4. matryce i wykrojniki dotyczące nowych projektów opakowań jednostkowych;
do odliczenia przez Wnioskodawcę w ramach ulgi na ekspansję uprawniać będzie:
-koszt zmiany projektu opakowania zgodnie z wymaganiami sieci (sieci handlowej będącej klientem Wnioskodawcy) przez agencję reklamową;
-koszt wynagrodzeń pracowników za czas poświęcony na dostosowywanie opakowań do potrzeb klienta.
Pozostałe z ww. kosztów dotyczą ogólnych kosztów produkcji opakowań lub opakowań dla produktów wprowadzanych do oferty z inicjatywy Wnioskodawcy. Ich ponoszenie nie powinno uprawniać do skorzystania z odliczenia w ramach ulgi na ekspansję. Potwierdzenie takiego stanowiska znajdujemy również w udzielonej przez Ministerstwo Finansów odpowiedzi dla dziennikarzy z 24 stycznia 2022 r. Ministerstwo wyjaśniło w niej, że: odliczeniu w ramach ulgi podlegają wyłącznie koszty związane z samym etapem dostosowawczym (dot. dla przykładu rozróżnienia kolorystyki opakowań w zależności od kraju odbiorcy), a nie koszty ogólne produkcji (począwszy od etapu projektowego, poprzez wytworzenie przy zastosowaniu szerokiej gamy materiałów, a skończywszy na uzyskaniu gotowego opakowania, któremu dopiero w kolejnej fazie zostanie nadany np. indywidualny kolor właściwy dla danego kontrahenta).
Stwierdzić należy, że mimo braku literalnego odwołania do ponoszonych kosztów pracowniczych w powyższym przepisie (art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT), uzasadnione jest, że odliczeniu mogą podlegać koszty wynagrodzeń pracowników za czas poświęcony na dostosowywanie opakowań do potrzeb klienta. W takim przypadku na podatniku będzie ciążył obowiązek odpowiedniego udokumentowania czasu poświęconego przez danego pracownika na czynności wymienione w ww. art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT.
Przygotowanie dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów
Zdaniem Organu, ponoszone przez Wnioskodawcę następujące koszty uprawniają go do odliczenia:
1.usługi przygotowania stosownej dokumentacji, wykonane przez rzecznika patentowego;
2.usługi jednostki certyfikującej za wydanie certyfikatu, np. certyfikat bezglutenowości;
3.zakup europejskich kodów towarowych EAN (ang. European Article Number) (kody kreskowe);
4.wynagrodzenia pracowników spółki za czas poświęcony na prace związane z dokumentacją umożliwiającą sprzedaż produktów (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace).
Powyższe wydatki można zaliczyć do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy o CIT, jako koszty przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych.
Wskazać należy, że Wnioskodawca ponosząc ww. koszty przygotowuje (gromadzi) dokumentację, która będzie mu pozwalać na sprzedaż poszczególnych produktów, co uzasadnia możliwość dokonania odliczenia ww. wydatków na podstawie powołanego przepisu.
Stwierdzić należy, że mimo braku literalnego odwołania do ponoszonych kosztów pracowniczych w powyższym przepisie (art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy o CIT) , uzasadnione jest, że odliczeniu powinny podlegać również koszty wynagrodzeń pracowników Wnioskodawcy za czas poświęcony na prace związane z dokumentacją umożliwiającą sprzedaż produktów. W takim przypadku na podatniku będzie ciążył obowiązek odpowiedniego udokumentowania czasu poświęconego przez danego pracownika na czynności wymienione w ww. art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy o CIT.
Reasumując, stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT:
- w zakresie wydatków na:
- dojazd samochodem służbowym do miejsca targów (koszty paliwa, opłaty za autostrady, opłaty parkingowe);
- wynagrodzenie pracowników odpowiedzialnych za sprzedaż regionalną, za czas poświęcony na uczestnictwo w targach (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace),
- wynagrodzenie pracowników za czas poświęcony na opracowywania nowych opakowań dla produktów wprowadzanych do oferty przez spółkę (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace);
- ogólne koszty produkcji opakowań lub koszty opakowań dla produktów wprowadzanych do oferty z inicjatywy Wnioskodawcy
należy uznać za nieprawidłowe,
- w pozostałym zakresie należy uznać za prawidłowe.
Ad. 2
Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest ustalenie, czy określony w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, warunek dotyczący okresu 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych nakłada obowiązek spełnienia go w jednym z dwóch lat podatkowych w tym dwuletnim okresie, czy spełnienia go w dwóch latach z rzędu w tym dwuletnim okresie, czy też spełnienia go łącznie w tym okresie? Tj. czy aby Wnioskodawca był uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18eb ustawy o CIT, za 2022 r., poprzez spełnienie warunku określonego w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, odnoszącego się do okresu 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych:
a. niezbędne jest, aby Spółka w 2022 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r., czy
b. niezbędne jest, aby Spółka w 2022 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r. i jednocześnie w 2023 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2022 r., czy
c. niezbędne jest, aby Spółka w 2022 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r. lub w 2023 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r., czy
d. niezbędne jest, aby łączne przychody Spółki uzyskane w 2022 i 2023 r. ze sprzedaży produktów były wyższe od przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r.
Zgodnie z treścią art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:
podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.
Wprowadzone regulacje art. 18eb ustawy o CIT, wskazują sposób określenia wzrostu przychodów ze sprzedaży produktów (warunki skorzystania z ulgi), a także sposób postępowania po stwierdzeniu przez podatnika nieuprawnionego odliczenia (w związku z niedopełnieniem wymaganych warunków).
Mając na uwadze art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, odliczenie przysługuje zatem w przypadku, gdy podatnik wykaże wzrost przychodów ze sprzedaży produktów w okresie 2 lat od poniesienia wydatków z nimi związanych (tj. począwszy od roku, w którym skorzystał z przedmiotowej ulgi).
Jak już wcześniej wskazano, w myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Tak więc, co do zasady odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów.
W okolicznościach, gdy podatnik poniesie koszty zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w 2022 r. i zechce skorzystać z tego tytułu z ulgi, rozliczy ją w zeznaniu CIT-8, co do zasady za tenże rok podatkowy, składanym do końca marca 2023 r. Natomiast okresem, w którym powinno dojść do wymaganego ww. przepisami wzrostu przychodów będą lata 2022 i 2023.
Mając powyższe na uwadze, nie sposób się zgodzić z Wnioskodawcą, że określony w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, warunek dotyczący zwiększenia przychodów nakłada obowiązek spełnienia go w jednym z dwóch lat podatkowych w dwuletnim okresie. tj. aby Wnioskodawca był uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa w art 18eb ustawy o CIT, za 2022 r., poprzez spełnienie warunku określonego w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, odnoszącego się do okresu 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych wystarczające jest, aby Spółka w 2022 r. zwiększyła przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień 2021 r., a tym samym nie jest wymagane, aby Spółka zwiększyła przychody przez dwa lata z rzędu.
Z literalnego brzmienia art. 28eb ust. 4 ustawy o CIT, jasno wynika, że Spółka może odliczyć koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi wykażą stosowny wzrost przychodów ze sprzedaży produktów, w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia tych przychodów (dokonano odliczenia).
Potwierdzenie takiego stanowiska znajdujemy również w udzielonej przez Ministerstwo Finansów odpowiedzi dla dziennikarzy z 24 stycznia 2022 r., z której wynika, że: Odliczenie przysługuje zatem w przypadku, gdy podatnik wykaże wzrost przychodów ze sprzedaży produktów w okresie 2 lat od poniesienia wydatków z nimi związanych (tj. począwszy od roku, w którym skorzystał z przedmiotowej ulgi). Co do zasady odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów.
W okolicznościach, gdy podatnik poniesie koszty zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w 2022 r. i zechce skorzystać z tego tytułu z ulgi, rozliczy ją w zeznaniu CIT-8, co do zasady za tenże rok podatkowy, składanym do końca marca 2023 r. Natomiast okresem, w którym powinno dojść do wymaganego ww. przepisami wzrostu przychodów będą lata 2022 i 2023.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.
Ad. 3
Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 jest ustalenie, czy nowo wytwarzane przez Spółkę produkty, które mogą różnić się od dotychczas wytwarzanych produktów: gramaturą lub recepturą lub technologią wytwarzania lub formą opakowania, stanowią „produkty dotychczas nieoferowane”, o których mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:
podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.
Z powyższego wynika, że podatnik będzie mógł odliczyć wskazane koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia), osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych.
W ocenie Organu, w kontekście ogólnie sformułowanego pytania, żadna z wymienionych w pytaniu zmian w dotychczas wytwarzanych produktach, nie może automatycznie oznaczać, że produkty będą stanowić produkty dotychczas nieoferowane.
Zmiana gramatury produktu nie może oznaczać, że staje się on produktem dotychczas nieoferowanym. Wg słownika języka polskiego (internetowe wydanie PWN) gramatura to ciężar wyrobu spożywczego (...) wyrażony w gramach. Zatem, zmiana wielkości opakowania nie może oznaczać, że zawarty w tym opakowaniu produkt jest produktem dotychczas nieoferowanym.
Zmiana receptury również nie powinna automatycznie oznaczać, że będziemy mieli do czynienia z produktem dotychczas nieoferowanym. Wg słownika języka polskiego (internetowe wydanie PWN) receptura to przepis normujący ilościowy zestaw składników potrzebnych do sporządzenia czegoś. W ocenie Organu, możliwe jest, że zmiana receptury (np. mała zmiana w zakresie składników, użycie zamienników itp.) nie spowoduje, że produkt stanie się dotychczas nieoferowanym.
Również zmiana technologii wytwarzania, może jedynie wpływać na np. wydajność, ekonomikę, energochłonność procesu produkcji, co nie musi automatycznie oznaczać, że produkt stanie się dotychczas nieoferowanym.
Podobnie zmiana formy opakowania, może oznaczać, że ten sam produkt został zapakowany w inne opakowanie, co nie może automatycznie oznaczać, że dochodzi do sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych.
Reasumując stwierdzić należy, że przedstawiony opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, sformułowane przez Wnioskodawcę pytanie o charakterze ogólnym i odnoszące się do niego stanowisko, nie umożliwiają oceny stanowiska Wnioskodawcy jako prawidłowe.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy nowo wytwarzane przez Spółkę produkty, które mogą różnić się od dotychczas wytwarzanych produktów stanowią „produkty dotychczas nieoferowane”, o których mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, należy uznać za nieprawidłowe.
Ad. 4
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy przez pojęcie „składania ofert innym podmiotom”, o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT, należy rozumieć składanie oferty wyłącznie nowym podmiotom, czy również podmiotom, które dotychczas były klientami Wnioskodawcy.
Zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT:
za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.
Z treści przepisu art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT wynika, że do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, zalicza się koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.
W ocenie Organu, przepis ten nie zawiera ograniczenia w zakresie kategorii lub grupy podmiotów, którym podatnik powinien składać ofertę, by koszty przygotowania odpowiedniej dokumentacji mógł odliczyć w ramach ulgi na ekspansję. Stwierdzić należy, że przez pojęcie „składania ofert innym podmiotom” należy również rozumieć składanie ofert dotychczasowym kontrahentom. Zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, jako główny cel wprowadzenia ulgi na ekspansję, może również być realizowane poprzez wzrost takiej sprzedaży do dotychczasowych kontrahentów, co uzasadnia możliwość składania ofert również dotychczasowym kontrahentom.
Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy przez pojęcie „składania ofert innym podmiotom”, o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT, należy rozumieć składanie oferty wyłącznie nowym podmiotom, czy również podmiotom, które dotychczas były klientami Wnioskodawcy, należy uznać za prawidłowe.
Ad. 5
Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 5 jest ustalenie czy dla możliwości skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, niezbędne jest wykazanie przez Wnioskodawcę związku pomiędzy kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, a osiągniętymi przychodami, o których mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, tj. czy dla skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, Wnioskodawca musi udowodnić, że koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, rzeczywiście przyczyniły się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, czyli, czy dany koszt wpłynął na zwiększenie przychodów.
W myśl art. 18bd ust. 1 ustawy o CIT:
podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.
Projektowana ulga skierowana jest do podatników, u których w następstwie poniesienia określonych wydatków (m.in. związanych z uczestnictwem w targach, na których prezentowane są produkty, działaniami promocyjnymi, a także przygotowaniem koniecznej dokumentacji), doszło do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów ze sprzedaży produktów.
Mogą oni odliczyć takie koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi wykażą stosowny wzrost przychodów ze sprzedaży produktów w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia tych przychodów (dokonano odliczenia).
Wskazać należy, że z treści przepisu art. 18eb ustawy o CIT, nie wynika by w celu skorzystania z ulgi na ekspansję, niezbędne było dowodzenie przez Wnioskodawcę, że ponoszone dane koszty uzyskania przychodów w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów rzeczywiście przyczyniły się do zwiększenia przychodów.
Określony w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, katalog wydatków uprawniających do odliczenia, nie w każdym przypadku musi wprost/bezpośrednio przełożyć się na zwiększenie przychodów. Określa on koszty, które ze swej istoty nastawione są na zwiększenie przychodów (uczestnictwo w targach, działania promocyjno-informacyjne, przystąpienie do przetargu itp.), niemniej jednak nie zawsze skutkiem ich poniesienia będzie zwiększenie konkretnych przychodów lub przychodów które mogłyby być identyfikowane jako wynik podejmowanych działań.
Zatem, wymaganie wobec Wnioskodawcy, dowodzenia istnienia zależności, o której mowa w pytaniu jest nieuzasadnione. Co jednak nie zwalnia z obowiązku spełnienia warunku, o którym mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy CIT, dotyczącego odpowiedniego zwiększenia wielkości przychodów w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych lub osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.
Tym samym, aby skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, nie jest konieczne wskazanie, że koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, rzeczywiście przyczyniły się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów.
Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy dla możliwości skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, niezbędne jest wykazanie przez Wnioskodawcę związku pomiędzy kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, a osiągniętymi przychodami, o których mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, tj. czy dla skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, Wnioskodawca musi udowodnić, że koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, rzeczywiście przyczyniły się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, czyli, czy dany koszt wpłynął na zwiększenie przychodów, należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).