Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace opisane w pkt 1.1. spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o CIT.

Uzasadnienie

Stosownie do treści art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc: prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast, w myśl art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie z ujętą tam definicją prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Spółka specjalizuje się w produkcji materiałów z tworzyw sztucznych. Wnioskodawca systematycznie prowadzi działania o charakterze badawczo-rozwojowym, mające na celu zapewnienie swoim klientom Produktów o wysokiej jakości, przy uwzględnieniu zmieniających się warunków rynkowych oraz preferencji odbiorców. Działania te polegają m. in. na wprowadzaniu innowacji produktowych, zabezpieczeniu praw własności intelektualnej do tych innowacji oraz ich ciągłemu udoskonalaniu.

Należy przy tym podkreślić, iż opisane w stanie faktycznym prace B+R nie mają charakteru prac rutynowych i powtarzalnych, a zadania i problemy przed którymi stawiani są Pracownicy wymagają zawsze indywidualnego podejścia i praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy/ umiejętności.

W ocenie Spółki nie ma przy tym znaczenia, że prace B+R nie zawsze prowadzą do osiągnięcia zakładanych rezultatów. Istotą prowadzenia prac badawczo-rozwojowych jest ryzyko, że wyniki prac nie zawsze będą zadowalające, pomimo zaangażowania nakładów i środków na ten cel. Z powyższego punktu widzenia istotny jest więc cel prowadzonych prac, a nie sam fakt osiągnięcia zakładanego rezultatu.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki nie ulega wątpliwości, że prace opisane w stanie faktycznym w pkt 1.1. mieszczą się w definicji prac badawczo-rozwojowych.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2

Wnioskodawca jest uprawniony do uwzględniania w podstawie obliczania Ulgi Wydatków Pracowniczych i Składek.

Uzasadnienie:

W świetle art. 18d ust. 1 ustawy o CIT istota Ulgi polega na tym, iż podatnik ma prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową (koszty kwalifikowane).

Stosownie do treści art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Przywołany powyżej przepis art. 12 ust. 1 ustawy o PIT odnosi się do tzw. wynagrodzeń pracowniczych, tj. świadczeń wypłacanych (wydawanych) osobom fizycznym z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy. Odliczeniu na podstawie art. 18d ustawy o CIT nie podlegają zatem wynagrodzenia wypłacane osobom zatrudnionym w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej na postawie innych tytułów; niż wymienione powyżej, np. wynagrodzenia otrzymywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wynagrodzenia wypłacane zleceniobiorcom, lub osobom, z którymi zawarto umowę o dzieło. Natomiast składkami na ubezpieczenia społeczne, należne z wymienionych tytułów i finansowane (w części lub w całości) przez płatnika, są składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz wypadkowe. Z treści art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT wynika, że odliczenie w ramach Ulgi nie obejmuje składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Niezależnie od powyższego należy podkreślić, iż na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nie tylko wynagrodzenia zasadnicze pracowników zatrudnionych w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych, ale również wszelkie inne świadczenia wynikające ze stosunku pracy, które stanowią przychody pracowników na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.

Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo rozwojowe. Za pracownika zatrudnionego w celu realizacji działalności badawczo rozwojowej należy uznać pracownika, w zakresie obowiązków którego pozostaje czynne uczestnictwo w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych. Jednakże, istotne jest również, aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych. Nie wystarczy zatem, że umowa o pracę bądź inny dokument potwierdza, że w zakresie kompetencji danego pracownika znajduje się wykonywanie czynności stanowiących realizację działalności badawczo-rozwojowej, lecz pracownik ten musi również faktycznie uczestniczyć w tych pracach. Tylko wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany. W konsekwencji, Spółka uprawniona jest do odliczenia kosztów ponoszonych w związku z zatrudnieniem Pracowników B+R oraz Pozostałych Pracowników zgodnie z ich faktycznym zaangażowaniem w- działalność badawczo-rozwojową.

Podsumowując, Spółka jest uprawniona do uwzględniania w podstawie obliczania Ulgi Wydatków Pracowniczych i Składek, w zakresie w jakim Pracownicy B+R oraz Pozostali Pracownicy wykonują swoje obowiązki w ramach działalności badawczo-rozwojowej.

Powyższe stanowisko potwierdza:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 3 kwietnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.56.2019.1.AW: Podsumowując zatem, zdaniem Wnioskodawcy, koszty wynagrodzeń Menedżerów uznanych za zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, mogą zostać ujęte w kalkulacji ulgi, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT, z uwzględnieniem odliczenia od kwoty przysługującej ulgi kosztów przypadających proporcjonalnie na czas, w którym Menedżerowie wykonywali czynności niezwiązane z działalnością badawczo-rozwojową. ,
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 29 kwietnia 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.104.2019.1 .JS: Wnioskodawca może więc uznać za koszt kwalifikowany (podlegający odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, w myśl art. 18d ust. 2 pkt l w zw. z art. 18d ust. 1 updop) poniesione przez Spółkę wydatki pracownicze (z wyjątkiem Premii 1 i Premii 2), stanowiące po stronie Pracowników przychód, o którym mowa w treści art. 12 ust. 1 updof oraz składki z tytułu tych należności, wyłącznie w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy Pracownika w danym miesiącu.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 3

Wnioskodawca jest uprawniony do uwzględniania w podstawie obliczania Ulgi wydatków na nabycie Surowców, opisanych w pkt 1.4.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania uznaje się wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Należy zwrócić uwagę, iż ww. przepis posługuje się pojęciami materiały oraz surowce, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o PIT, stanowiąc przy tym, iż w podstawie obliczania Ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie surowce, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania Ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia surowce funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie surowce to materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia materiały, w ocenie Wnioskodawcy odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1047 ze zm., dalej: UR). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 UR materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby. Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się iż materiały to składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp. (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka. Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Jak zostało określone pkt 1.4. stanu faktycznego, Wnioskodawca w ramach prac badawczo rozwojowych wykorzystuje surowce/półprodukty wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w celu wytwarzania Produktów/prototypów Produktów zużywanych w toku prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej oraz wyroby konkurencyjne. Koszty nabycia Surowców i wyrobów konkurencyjnych oraz koszty wytworzenia Produktów wykorzystywanych do prac badawczo-rozwojowych zaliczane są przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z zasadami wynikającymi z ustawy o CIT.

Zakładanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę jest stworzenie nowego Produktu / ulepszenie obecnego Produktu w znaczeniu abstrakcyjnym, rozumianego jako formuła (substancja) o określonych właściwościach, przebadana pod kątem skuteczności i bezpieczeństwa. Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy surowcami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być nie tylko składniki wytwarzanych Produktów, lecz w istocie wszystkie aktywa nabywane i zużywane bezpośrednio w celu umożliwienia działalności badawczo-rozwojowej.

Mając powyższe na uwadze, koszty nabycia Surowców, wyrobów konkurencji oraz koszty wytworzenia Produktów zużywanych na potrzeby prac badawczo-rozwojowych powinny zostać zakwalifikowane jako koszty nabycia surowców lub materiałów związanych bezpośrednioz działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę. W tym kontekście nie powinno ulegać wątpliwości, iż wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na nabycie Surowców, wyrobów konkurencyjnych, a także koszty wytworzenia gotowych Produktów (wykorzystanych na potrzeby prac badawczo-rozwojowych) powinny być uwzględniane w podstawie obliczania Ulgi.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych, również wydane na podstawie komplementarnego brzmienia przepisów ustawy o CIT. Przykładowo wymienić można interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 maja 2017 r. (0111-KDIB1-3.4010.7.2017.1.APO), w której organ uznał za prawidłowy następujący pogląd podatnika: konstrukcja art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów i surowców (kosztów uzyskania przychodu) niezbędnych do opracowywania prototypu, projektu pilotażowego oraz demonstracji, testowania i walidacji nowych lub ulepszonych produktów. Zatem, w ocenie Spółki, za koszty kwalifikowane należy uznać wydatki poniesione na nabycie surowców i materiałów, rozumianych zgodnie z przywołaną wcześniej definicją słownikową, zużywanych do wytworzenia prototypów maszyn, narzędzi, elementów składowych systemów złożonych, jeżeli bez przedmiotowych materiałów i surowców niemożliwe będzie wytworzenie tego typu innowacji technologicznych. Skoro bez tych materiałów i surowców niemożliwe byłoby zrealizowanie konkretnego projektu, to należy uznać, że zachodzi bezpośredni związek pomiędzy wydatkami ponoszonymi w związku z nabyciem i eksploatacją przedmiotowych materiałów i surowców a działalnością badawczo-rozwojową.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 4

Wnioskodawca jest uprawniony do uwzględniania w podstawie obliczania Ulgi wydatków na nabycie Materiałów i Wyposażenia, opisanych w pkt 1.5.

Uzasadnienie:

Jak zostało już podkreślone, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania uznaje się wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Jak zostało podkreślone w stanie faktycznym, z uwagi na fakt, iż cena nabycia poszczególnych aktywów zaliczanych do opisanej kategorii Materiałów i Wyposażenia nie przekracza kwoty 10.000 zł, Wnioskodawca zalicza wydatki na nabycie Materiałów i Wyposażenia do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych (nisko cenne Materiały i Wyposażenie nie stanowią środków trwałych, nawet gdy przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok).

W ocenie Wnioskodawcy podstawą uwzględniania przedmiotowych wydatków w podstawie obliczania Ulgi powinien być art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. Jak wynika bowiem z argumentacji Wnioskodawcy, która została przedstawiona w stanowisku dotyczącym pytania nr 3, opisane w stanie faktycznym Materiały i Wyposażenie mogą zostać uznane za:

• surowce w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT (do tej kategorii w ocenie Wnioskodawcy zaliczyć można chociażby papier, na którym zapisywana jest cała dokumentacja dotycząca produktów, przy założeniu iż efektem prac badawczo- rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę są produkty w znaczeniu abstrakcyjnym),
• materiały w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT (składniki majątku zużywane w toku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej).

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych. Tytułem przykładu wskazać można przywołaną już interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 maja 2017 r. (0114-KDIP2-1.4010.27.2017.1.MR).

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 5

Wnioskodawca jest uprawniony do uwzględniania w podstawie obliczania Ulgi wydatków uzyskanie i utrzymanie patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 5 ustawy o CIT kosztami kwalifikowanymi są koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności wydatki ponoszone na:

1. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
2. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
3. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
4. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Poszczególne prace badawczo-rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę mogą przynosić skutki (w przypadku zakończenia prac badawczo-rozwojowych wynikiem pozytywnym) w postaci uzyskiwanych praw ochronnych - w szczególności. Wnioskodawca może w przyszłości składać w Urzędzie Patentowym wnioski o zastrzeżenia na wzory przemysłowe oraz zastrzegać w Urzędzie Patentowym patenty na wynalazki.

Zdaniem Wnioskodawcy z powyższego przepisu bezsprzecznie wynika, że wydatki, które mogą być ponoszone przez Wnioskodawcę, a które będą dotyczyć kosztów związanych z uzyskaniem lub utrzymaniem patentów, praw ochronnych na wzory użytkowe oraz praw z rejestracji wzorów przemysłowych, stosownie do treści art. 18d ust. 2 pkt 5 ustawy o CIT będą stanowiły po stronie Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w ramach Ulgi.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 6

Wnioskodawca jest uprawniony do uwzględniania w podstawie obliczania Ulgi podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych Urządzeń i Oprogramowania, opisanych w pkt 1.7.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Definicja z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT nie zawiera określenia wyłącznie w odniesieniu do celu wykorzystywania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które wykorzystywane są do prowadzenia działalności badawczo- rozwojowej będą kosztami kwalifikowanymi w świetle przytoczonego wyżej przepisu. Kluczowym do uznania danego odpisu za koszt kwalifikowany jest wykorzystywanie danego środka trwałego / wartości niematerialnej i prawnej w działalności badawczo-rozwojowej oraz uznanie odpisu za koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym Urządzenia i Oprogramowanie ujawniane są w Ewidencji jako środki trwałe / wartości niematerialne i prawne, a od ich wartości początkowej dokonywane są odpisy amortyzacyjne według stawek określonych w ustawie o CIT.

Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że na podstawie art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, Wnioskodawca będzie mieć prawo do uznania za koszty kwalifikowane dokonywanych w danym roku podatkowym i zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od Urządzeń i Oprogramowania, stanowiących środki trwałe/wartości niematerialne i prawne.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje organów podatkowych np.

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 maja 2017 r. (0111-KDIB1-3.4010.11.2017.2.IZ), w której czytamy: Natomiast, odnosząc się do odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych (w tym maszyn, urządzeń oraz sprzętu biurowego), wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej należy zauważyć, że z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że do procesu rozwojowego nowego produktu leczniczego wykorzystywane są urządzenia, maszyny oraz inne środki trwałe Wnioskodawcy zakupione w celu prowadzenia prac badawczo-rozwojowych tego produktu, podlegające amortyzacji. Skoro, jak wskazuje Wnioskodawca, środki trwałe, wskazane we wniosku przez Wnioskodawcę, są związane i wykorzystywane w prowadzonych przez Wnioskodawcę pracach badawczo-rozwojowych, to również, w ocenie tut. Organu, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 updop ,
• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 kwietnia 2017 r. (1462- IPPB5.4510.82.2017.l.MR), w której czytamy: Tym samym wskazać należy, że odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych uwzględniające oprócz kosztów wdrożenia wydatki na ich nabycie, należy zaliczyć do kosztów kwalifikowanych w pełnej wysokości stosownie do treści art. 18d ust. 3 ustawy, a następnie dla ustalenia wysokości odliczenia na podstawie art. 18d ust. 5 ustawy należy wyłączyć tą ich cześć, która nie odpowiada wkładowi własnemu związanemu zarówno z ich wdrożeniem jak i nabyciem, bowiem obie kategorie tych wydatków wpływają na ich wartość początkową .

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 7

Wnioskodawca jest uprawniony do uwzględniania w podstawie obliczania Ulgi wydatków na nabycie ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, od uczelni wyższych a także wydatków na nabycie wyników prowadzonych przez uczelnie badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane działalności badawczo - rozwojowej uznaje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2020 r., poz. 85, t.j. z dnia 20.01.2020 r., Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce), a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 16 ust. 2 Prawa o szkolnictwie wyższym, politechniki stanowią uczelnie akademickie, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i tworzą system szkolnictwa wyższego w Polsce. Zgodnie z opisem stanu faktycznego Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych nabywa od uczelni (głownie politechnik) ekspertyzy, opinie czy wyniki badań niezbędne z uwagi na sektor chemiczny, w którym prowadzi działalność Wnioskodawca. Skoro zatem uczelnie (w tym politechniki) są podmiotami wyszczególnionymi w przepisach ustawy o CIT regulujących funkcjonowanie Ulgi których nabywanie wskazanych wyżej świadczeń stanowi koszt kwalifikowany dla potrzeb Ulgi, zdaniem Wnioskodawcy bezsprzecznie jest on uprawniony do uwzględniania takich kosztów w podstawie obliczania Ulgi.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 8

Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania z Ulgi, to znaczy do odliczania Wydatków od podstawy opodatkowania CIT, w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym przedmiotowe Wydatki ujmowane są jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z przepisami ustawy o CIT.

Uzasadnienie:

Art. 18d ust. 1 ustawy o CIT stanowi, iż od podstawy obliczenia podatku odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową (zwane kosztami kwalifikowanymi).

Mając na uwadze powyższe, nie powinno budzić wątpliwości, iż koszty kwalifikowane wskazane w art. 18d ustawy o CIT powinny podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym zgodnie z właściwymi przepisami ustawy o CIT stanowić powinny podatkowe koszty uzyskania przychodów (to właśnie moment uznania kosztu kwalifikowanego za koszt podatkowy determinuje moment odliczenia przedmiotowego kosztu od postawy opodatkowania w ramach Ulgi, a nie np. moment uznania wydatku za koszt bilansowy czy też moment uregulowania zobowiązania).

Powyższe stanowisko znajduje jednolite potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Tytułem przykładu wskazać można następujące interpretacje:

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 marca 2017 r. , w której czytamy: Jeżeli więc podatnik ponosi koszty materiałów i surowców nabywanych przez Wnioskodawcę i bezpośrednio wykorzystywanych dla celów prac badawczo-rozwojowych, dla potrzeb stosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową, które stanowią w danym roku podatkowym koszty uzyskania przychodów, to w rozliczeniu za ten rok podatkowy może skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Reasumując, stwierdzić należy, że w przypadku kosztów materiałów i surowców nabywanych przez Wnioskodawcę i bezpośrednio wykorzystywanych dla celów prac badawczo-rozwojowych i stanowiących niezbędny element tych prac, dla potrzeb stosowania ulgi na działalność badawczo- rozwojową Wnioskodawca powinien rozpoznawać koszt kwalifikowany z tytułu nabycia tych materiałów i surowców zgodnie z art. 18d ust. 1 oraz art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w momencie w którym stają się kosztami uzyskania przychodów,
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 lutego 2017 r. (3063- ILPB2.4510.229.2016.1 .PS): Jeżeli więc podatnik ponosi koszt) prac rozwojowych, które stanowią w danym roku podatkowym koszty uzyskania przychodów, to w rozliczeniu za ten rok podatkowy może skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Reasumując, stwierdzić należy, że koszty kwalifikowane ulgi powinny być brane pod uwagę na potrzeby kalkulowania wartości ulgi w momencie w którym stają się kosztami uzyskania przychodów

Podsumowując, Wnioskodawca powinien odliczać Wydatki od podstawy opodatkowania CIT w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym przedmiotowe Wydatki ujmowane są jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z właściwymi przepisami ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 9

W ocenie Wnioskodawcy, obliczając dochód strefowy (zwolniony z opodatkowania CIT) oraz dochód pozastrefowy (opodatkowany CIT), Wnioskodawca ma prawo do alokacji Wydatków ponoszonych w ramach Zakładów B (zarówno Zakładów SSE jak i Zakładów NSSE) na podstawie współczynnika przychodowego, uregulowanego w art. 15 ust. 2 ustawy o CIT.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o CIT, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Jak zostało podkreślone w opisie stanu faktycznego, w przypadku Zakładów zaliczonych do kategorii Zakładów B, opisanej w pkt 1.10. niniejszego Wniosku, Spółka nie ma możliwości bezpośredniego przypisania kosztów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych (kosztów konkretnych projektów B+R realizowanych w Zakładach) do działalności prowadzonej w ramach konkretnych Zakładów, jako że efekty realizowanych prac B+R mogą być wykorzystywane w ramach całej struktury organizacyjnej Spółki (w ramach wszystkich Zakładów). Co za tym idzie, Spółka nie ma możliwości alokowania Wydatków ponoszonych w ramach Zakładów B bezpośrednio do dochodu strefowego (dochodu uzyskiwanego w ramach działalności prowadzonej przez Zakłady SSE, zwolnionego z opodatkowania CIT) lub pozastrefowego (dochodu uzyskiwanego w ramach działalności prowadzonej przez Zakłady NSSE, opodatkowanego CIT).

Mając powyższe na uwadze, zgodnie z przytoczonym art. 15 ust. 2 ustawy o CIT, Wydatki ponoszone w ramach Zakładów B powinny być przypisywane do dochodu strefowego i pozastrefowego w oparciu o współczynnik przychodowy, a więc Wydatki ponoszone w ramach Zakładów B będą uwzględniane przy obliczaniu dochodu strefowego w takiej proporcji, w jakiej przychody generowane w ramach Zakładów SSE pozostają do ogólnej kwoty przychodów generowanych przez Spółkę w danym roku podatkowym. Pozostała część Wydatków powinna być traktowana jako koszty związane z działalnością pozastrefową, opodatkowaną CIT na zasadach ogólnych, a co za tym idzie ta część Wydatków powinna być uwzględniana przy obliczaniu kwoty Ulgi, zgodnie z zasadami opisanymi w niniejszym Wniosku.

Należy podkreślić, iż powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje powszechne potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Tytułem przykładu wskazać można następujące interpretacje:

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 lipca 2019 r. (0114- KDIP2-3.4010.80.2019.1.MS), w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym w sytuacji braku możliwości przypisania danych kosztów do poszczególnych źródeł przychodów, aby ustalić jaka część kosztów powinna obniżać dochód stanowiący podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, a jaka powinna zostać alokowana do dochodu zwolnionego z opodatkowania. Spółka stosuje proporcję odpowiednio przychodów podlegających opodatkowaniu oraz pozostałych przychodów do ogólnej sumy osiągniętych w danym roku przychodów ogółem. Takie rozwiązanie, wobec braku możliwości przeprowadzenia bezpośredniej alokacji, pozwala, zdaniem Wnioskodawcy, na możliwie najbardziej racjonalne i uzasadnione ekonomicznie ustalenie kosztów, które będą stanowiły koszty uzyskania przychodów działalności strefowej (zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych) oraz pozastrefowej (podlegającej opodatkowaniu na zasadach ogólnych) ,
• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 stycznia 2019 r. (0111- KDIB1-3.4010.602.2018.I.JKT), w której organ stwierdził, iż należy również podkreślić, że ustawodawca nie określił innego sposobu przyporządkowania kosztów w sytuacji uzyskiwania dochodów z działalności opodatkowanej i nieopodatkowanej. Brak możliwości takiego przyporządkowania obliguje podatnika do zastosowania metody przypisania wysokości kosztów określonej w ww. przepisie. Wprowadzony przez ustawodawcę tzw. klucz przychodowy ma charakter uniwersalny i obligatoryjny w sytuacji, gdy nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła ,
• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 lipca 2018 r. (0111- KDIB1-2.4010.205.2018.1.DP), w której organ uznał za prawidłowe stanowisko, zgodnie z którym ustawodawca dostrzega, że bezpośrednia alokacja kosztów działalności nie zawsze jest możliwa. W takiej sytuacji, przy rozpoznaniu kosztów wpływających na dochód opodatkowany lub dochód zwolniony z opodatkowania, należy mieć na względzie szczególną regułę wprowadzoną na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. (...) Sytuacja ponoszenia kosztów uzyskania przychodów, wobec których nie jest możliwe ustalenie, czy dotyczą one działalności strefowej lub pozastrefowej, generuje obowiązek zastosowania proporcji na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: uCIT), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 uCIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 uCIT, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.: poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 uCIT).

Ponadto, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 uCIT, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Jak stanowi art. 18d ust. 7 uCIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3. w przypadku pozostałych podatników 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 uCIT).

Zgodnie z art. 18e uCIT, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Z art. 9 ust. 1b uCIT, wynika ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

• podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
• koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu uCIT,
• koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 uCIT,
• podatnik, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a, odliczał jedynie koszty kwalifikowane, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia,
• w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b uCIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
• podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
• kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w uCIT,
• koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ad.1. i Ad. 8

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową należy przeprowadzić analizę nakierowaną na:

1. zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 4a pkt 26-28 uCIT);
2. określenie kosztów działalności badawczo-rozwojowej (poprzez zidentyfikowanie kosztów spełniających definicję kosztów kwalifikowanych o jakich mowa w art. 18d uCIT);
3. zidentyfikowanie dokumentacji uzasadniającej prawo do skorzystania z ulgi oraz wypełnienie obowiązków formalnych (przede wszystkim w celu realizacji obowiązku wskazanego w art. 9 ust. 1b uCIT).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 uCIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, iż działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 uCIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwie rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 4a pkt 28 uCIT oraz art. 4 ust. 3 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca systematycznie prowadzi działania o charakterze badawczo-rozwojowym, polegających m. in. na wprowadzaniu innowacji produktowych, zabezpieczeniu praw własności intelektualnej dla tych innowacji oraz ich ciągłemu udoskonalaniu.

Analizując cytowane przepisy oraz wynikające z nich przesłanki które muszą zostać spełnione aby dany rodzaj działalności stanowił działalność badawczo-rozwojową, należy się zgodzić z Wnioskodawcą że prace opisane we wniosku można uznać za prace badawczo-rozwojowe o których mowa w art. 26-28 uCIT, gdyż mają charakter twórczy oraz mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie tych zasobów do tworzenia nowych zastosowań, co uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z odliczenia o którym mowa w art. 18d ust. 1 uCIT.

Ad.2

Odnosząc się do zadanego przez Wnioskodawcę pytania czy jest on uprawniony do uwzględniania w podstawie obliczania Ulgi Wydatków Pracowniczych i Składek, opisanych w pkt 1.3 stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzenia pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel. Odliczeniu nie będą zatem podlegać kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, zwrot w szczególności oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Spółka do kosztów kwalifikowanych może zaliczyć koszt wynagrodzenia pracowników za wynagrodzenie chorobowe i inne wynagrodzenie wypłacane na podstawie szczególnych przepisów prawa pracy,

wartość nieodpłatnych świadczeń w związku z udostępnianiem Pracownikom samochodów służbowych do celów prywatnych, oraz wydatków związanych z wynajmem mieszkań na rzecz pracowników, jest nieprawidłowe.

Ad. 3 i Ad. 4

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania uznaje się wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, ustawodawca posługuje się pojęciami materiały oraz surowce, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o CIT, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie surowce, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia surowce funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie surowce to materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei, w zakresie interpretacji pojęcia materiały, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 351, dalej: uor). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólno-administracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp. (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

W ocenie tut. Organu, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wymienionych rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wymienione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wydatki, o których mowa w pkt 1.4. i 1.5., z wyjątkiem wydatków poniesionych na nabycie wyrobów konkurencyjnych zużywanych na potrzeby prac badawczo-rozwojowych, ponieważ nie można uznać, że mieszczą się one pod pojęciem wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej.

Ad. 5

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również ustalenie, czy wydatki, które ponosi i będzie ponosić Wnioskodawca związane z kosztami uzyskania i utrzymania przez Wnioskodawcę patentów, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego mogą i będą mogły zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 1 uCIT.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 5 uCIT, za koszty kwalifikowane uznaje się koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

1. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
2. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione do momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
3. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
4. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, podkreślić wyraźnie należy, że ustawodawca w art. 18d ust. 2 pkt 5 updop, wprost uznał za koszty kwalifikowane koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Ad. 6

Zgodnie z art. 18d ust. 3 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 updop sformułowania wyłącznie, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości, stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Reasumując, odpisy amortyzacyjne związane z wykorzystywaniem w pracach badawczo- rozwojowych wartości niematerialnych i prawnych stanowią działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 18d ust. 3 updop.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego we wniosku opisu, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej nabytych Urządzeń i Oprogramowania, opisanych w pkt 1.7 wykorzystywanych przez Spółkę w działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 3 updop, w części, w jakiej są wykorzystywane do działalności B+R.

Ad. 7

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również kwestia, czy kosztami kwalifikowanymi są koszty wydatków na nabycie ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, od uczelni wyższych a także wydatków na nabycie wyników prowadzonych przez uczelnie badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, system szkolnictwa wyższego i nauki tworzą:

1. uczelnie;
2. federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki, zwane dalej federacjami;
3. Polska Akademia Nauk, działająca na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz.U. z 2018 r. poz. 1475), zwana dalej PAN;
4. instytuty naukowe PAN, działające na podstawie ustawy, o której mowa w pkt 3, zwane dalej instytutami PAN;
5. instytuty badawcze, działające na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz.U. z 2018 r. poz. 736);
6. międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej instytutami międzynarodowymi;
7. Polska Akademia Umiejętności, zwana dalej PAU;
8. inne podmioty prowadzące głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły.

Przytoczony powyżej art. 18d ust. 2 pkt 3 updop, wskazuje, że za koszty kwalifikowane należy uznać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, nabycie wyników badań naukowych, które są świadczone lub wykonywane jednocześnie:

• na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
• na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, koszty nabycia ekspertyz, opinii, usług doradczych i innych usług równorzędnych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez podmioty wskazane w art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 3 updop.

Wnioskodawca wskazał, że nabywa opinie, ekspertyzy i badania od podmiotów o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, ale również nabywa wyniki laboratoryjne z prywatnych laboratoriów posiadających specjalistyczny sprzęt oraz wykwalifikowaną kadrę lecz nie zaliczających się do podmiotów o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej nabywania opinii, ekspertyz i badań od podmiotów o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - należy uznać za prawidłowe.

Ad. 9

Zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że Wnioskodawca, jako podatnik uprawniony do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, w zakresie dochodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE, powinien przyporządkowywać rzeczywiste koszty do działalności opodatkowanej oraz do działalności zwolnionej.

Zatem, w zakresie w jakim wydatki poniesione na działalność badawczo-rozwojową (spełniające warunki o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT) nie zostały zaliczone do kosztów działalności strefowej (zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym), a stanowią koszty uzyskania przychodów, Spółka ma prawo do zastosowania przepisu art. 18d ustawy o CIT.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

• dzone przez Wnioskodawcę prace opisane w pkt 1.1. spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o CIT jest prawidłowe,
• Wnioskodawca jest uprawniony do uwzględniania w podstawie obliczania Ulgi Wydatków Pracowniczych i Składek, opisanych w pkt 1.3. jest nieprawidłowe,
• Wnioskodawca jest uprawniony do uwzględniania w podstawie obliczania Ulgi wydatków wskazanych w pkt 1.4.:
  • w zakresie nabycia wyrobów konkurencyjnych jest nieprawidłowe,
  • w pozostałym zakresie - jest prawidłowe,
• Wnioskodawca jest uprawniony do uwzględniania w podstawie obliczania Ulgi wydatków na nabycie Materiałów i Wyposażenia, opisanych w pkt 1.5. jest prawidłowe,
• Wnioskodawca jest uprawniony do uwzględniania w podstawie obliczania Ulgi wydatków na uzyskanie i utrzymanie patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego opisanych w pkt 1.6. jest prawidłowe,
• Wnioskodawca jest uprawniony do uwzględniania w podstawie obliczania Ulgi podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych Urządzeń i Oprogramowania, opisanych w pkt 1.7. jest prawidłowe,
• Wnioskodawca jest uprawniony do uwzględniania w podstawie obliczania Ulgi wydatków na nabycie ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, od uczelni wyższych a także wydatków na nabycie wyników prowadzonych przez uczelnie badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej jest prawidłowe,
• Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania z Ulgi, to znaczy do odliczania Wydatków od podstawy opodatkowania CIT, w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym przedmiotowe Wydatki ujmowane są jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z przepisami ustawy o CIT jest prawidłowe,
• obliczając dochód strefowy (zwolniony z opodatkowania CIT) oraz dochód pozastrefowy (opodatkowany CIT), Wnioskodawca ma prawo do alokacji Wydatków ponoszonych w ramach Zakładów B (zarówno Zakładów SSE jak i Zakładów NSSE) na podstawie współczynnika przychodowego, uregulowanego w art. 15 ust. 2 ustawy o CIT jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej