Temat interpretacji
Czy w przedstawionej sytuacji Wnioskodawca może zastosować pomniejszenie podstawy opodatkowania podatku od przychodów z budynków o pełne 10.000.000 zł i w związku z tym nie mieć obowiązku zapłaty podatku od przychodów z budynków?
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przedstawionej sytuacji Wnioskodawca może zastosować pomniejszenie podstawy opodatkowania podatku od przychodów z budynków o pełne 10.000.000 zł i w związku z tym nie mieć obowiązku zapłaty podatku od przychodów z budynków.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest spółką z o.o. Nie posiada udziałów w innych podmiotach.
W Spółce 27,24% udziałów posiada X spółka z o.o. a 72,76% udziałów posiada Y sp. z o.o.
Spółka X posiada wynajmowane przez nią budynki o wartości 19.524.072,38 zł.
Wnioskodawca posiada budynki wynajmowane przez nią o wartości 221.437,46 zł.
Pytanie
Czy w przedstawionej sytuacji Wnioskodawca może zastosować pomniejszenie podstawy opodatkowania podatku od przychodów z budynków o pełne 10.000.000 zł i w związku z tym nie mieć obowiązku zapłaty podatku od przychodów z budynków?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca może zastosować pomniejszenie podstawy opodatkowania podatku od przychodów z budynków o pełne 10.000.000 zł i w związku z tym nie mieć obowiązku zapłaty podatku od przychodów z budynków.
W podatku od przychodów z budynków podstawą opodatkowania jest specyficznie rozumiany przychód, który odpowiada - zgodnie z art. 24b ust. 3 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm. - dalej u.p.d.o.p.), wartości początkowej podlegającego opodatkowaniu środka trwałego wynikającej z prowadzonej przez podatnika ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Podstawę opodatkowania tym podatkiem stanowi przychód w powyższym rozumieniu pomniejszony o kwotę 10.000.000 zł (art. 24b ust. 9 u.p.d.o.p.).
Zgodnie jednak z art. 24b ust. 10 u.p.d.o.p., w przypadku gdy podatnik posiada udział w kapitale innego podmiotu powiązanego (powiązania kapitałowe co najmniej 25%) kwotę obniżającą podstawę opodatkowania ustala się w takiej proporcji, w jakiej przychód podatkowy w podatku od przychodów z budynków u danego podatnika pozostaje do ogólnej kwoty takich przychodów podatnika oraz podmiotów z nim powiązanych. Celem tego przepisu jest jednokrotnie skorzystanie z kwoty zmniejszającej przez podmioty, o których mowa w tym przepisie.
W ocenie Wnioskodawcy, powyższy przepis jest dyrektywą skierowaną wyłącznie do podmiotu posiadającego udziały w innych podmiotach, a nie do podmiotu, w którym inne podmioty posiadają udziały. Wynika bowiem z niego wprost, że ma on zastosowanie „w przypadku gdy podatnik posiada udział w kapitale innego podmiotu”. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym, np. w wyroku WSA we Wrocławiu z 28 stycznia 2020 r., I SA/Wr 760/19, w którym czytamy: „Zarówno sposób sformowania art. 24b ust. 10, jak i sposób sformułowania odesłania do przepisów dotyczących podmiotów powiązanych, wskazują, że dla zastosowania tego przepisu znaczenie ma czy to podatnik posiada udziały w innych podmiotach, a nie - czy inne podmioty posiadają udziały w kapitale podatnika podatku od przychodów z budynków”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm. dalej: „ustawa CIT”):
podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:
1) stanowi własność albo współwłasność podatnika,
2) został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
3) jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
– zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.
W myśl art. 24b ust. 3 ustawy CIT:
przychód, o którym mowa w ust. 1, stanowi ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca wartość początkowa podlegającego opodatkowaniu środka trwałego wynikająca z prowadzonej ewidencji, a w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji - wartość początkowa ustalona na dzień wprowadzenia środka trwałego do ewidencji.
W myśl art. 24b ust. 7 ustawy CIT:
nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 1, w przypadku, gdy ustalony na dzień określony w ust. 3, łączny udział oddanej do używania powierzchni użytkowej budynku nie przekracza 5% całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku.
Zgodnie z art. 24b ust. 9 ustawy CIT:
podstawę opodatkowania stanowi suma przychodów, o których mowa w ust. 1, z poszczególnych budynków, pomniejszona o kwotę 10 000 000 zł.
W myśl art. 24b ust. 10 ustawy CIT:
w przypadku gdy podatnik posiada udział w kapitale innego podmiotu w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 w zakresie, o którym mowa w art. 11a ust. 2 pkt 1, kwotę, o której mowa w ust. 9, ustala się w takiej proporcji, w jakiej przychód, o którym mowa w ust. 1, pozostaje do ogólnej kwoty takich przychodów podatnika oraz podmiotów z nim powiązanych.
Stosownie do art. 24b ust. 11 ustawy o CIT,
podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek od przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. Jeżeli podatnik przed upływem terminu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, złoży zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, podatek od przychodów z budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca nie później niż w terminie złożenia tego zeznania.
Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT,
ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o podmiotach powiązanych - oznacza to:
a) podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
b) podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
- ten sam inny podmiot lub
- małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
c) spółkę niebędącą osobą prawną i jej wspólnika, lub
ca) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, i jej komplementariusza, lub
cb) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1a, i jej wspólnika, lub
d) podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.
W myśl art. 11a ust. 2 ustawy o CIT,
przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, rozumie się:
1) posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:
a) udziałów w kapitale lub
b) praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub
c) udziałów lub praw do udziału w zyskach, stratach, lub majątku, lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych, lub
2) faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, lub
3) pozostawanie w związku małżeńskim albo występowanie pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego stopnia.
Natomiast, zgodnie z art. 11a ust. 3 ustawy o CIT,
posiadanie pośrednio udziału lub prawa, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, oznacza sytuację, w której jeden podmiot posiada w drugim podmiocie udział lub prawo za pośrednictwem innego podmiotu lub większej liczby podmiotów, przy czym wielkość posiadanego pośrednio udziału lub prawa odpowiada:
1) wielkości udziału albo prawa łączącego dowolne dwa podmioty spośród wszystkich podmiotów uwzględnianych przy ustalaniu posiadania pośrednio udziału lub prawa -
w przypadku gdy wszystkie wielkości udziałów lub praw łączących te podmioty są równe;
2) najniższej wielkości udziału lub prawa łączącego podmioty, pomiędzy którymi wielkość posiadanego pośrednio udziału lub prawa jest ustalana - w przypadku gdy wielkości udziałów lub praw łączących te podmioty są różne;
3) sumie wielkości posiadanych pośrednio udziałów lub praw - w przypadku gdy podmioty, pomiędzy którymi wielkość posiadanego pośrednio udziału lub prawa jest ustalana, łączy więcej niż jeden posiadany pośrednio udział lub prawo.
Jak wynika z opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca jest spółką z o.o. Nie posiada udziałów w innych podmiotach. W Spółce 27,24% udziałów posiada X spółka z o.o. a 72,76% udziałów posiada Y sp. z o.o. Spółka X posiada wynajmowane przez nią budynki o wartości 19.524.072,38 zł. Wnioskodawca posiada budynki wynajmowane przez nią o wartości 221.437,46 zł.
Państwa wątpliwości wiążą się ustaleniem, czy mogą Państwo zastosować pomniejszenie podstawy opodatkowania podatku od przychodów z budynków o pełne 10.000.000 zł. i w związku z tym nie mieć obowiązku zapłaty podatku od przychodów z budynków.
Odnosząc powołane wyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego w pierwszej kolejności zauważyć należy, że treść art. 24b ust. 10 ustawy o CIT, należy rozumieć w ten sposób, że w przypadku podmiotów powiązanych kapitałowo w rozumieniu odpowiednich przepisów ustaw o podatku dochodowym, kwota 10.000.000,00 zł będzie dzielona na te podmioty w proporcji, w jakiej przychód z budynku podatnika pozostaje w ogólnej kwocie przychodów wszystkich podmiotów powiązanych. W związku z tym nie jest możliwe, by kwota wolna w przypadku podmiotów powiązanych przekroczyła 10.000.000,00 zł łącznie.
Powyższe wynika z uzasadnienia do wprowadzanych od 1 stycznia 2019 r. zmian w opodatkowaniu tzw. „podatkiem od nieruchomości komercyjnych” (Dz.U. z 2018 r., poz. 1291). Z uzasadnienia wynika, że jednocześnie w przypadku podmiotów powiązanych kapitałowo w rozumieniu odpowiednich przepisów ustaw o podatku dochodowym kwota 10 mln zł będzie dzielona na te podmioty w proporcji, w jakiej przychód z budynku podatnika pozostaje w ogólnej kwocie przychodów wszystkich podmiotów powiązanych. Rozwiązanie to ma na celu przeciwdziałanie ewentualnemu przenoszeniu własności (współwłasności) budynków pomiędzy podmiotami powiązanymi w celu uniknięcia opodatkowania podatkiem minimalnym.
Odnosząc cytowane powyżej przepisy do opisu stanu faktycznego, nie można zaakceptować stanowiska Wnioskodawcy, z którego wynika, że Wnioskodawca może zastosować pomniejszenie podstawy opodatkowania podatku od przychodów z budynków o pełne 10.000.000 zł i w związku z tym nie mieć obowiązku zapłaty podatku od przychodów z budynków.
Fakt że Wnioskodawca nie posiada udziałów w kapitale innych podmiotów, nie oznacza, braku obowiązku odpowiedniego stosowania art. 24b ust. 10 tej ustawy, gdyż jak wynika z opisu stanu faktycznego, w Spółce 27,24 % udziałów posiada X spółka z o.o. Natomiast, Spółka X posiada wynajmowane przez nią budynki o wartości 19.524.072,38 zł.
Reasumując, w przedstawionej sytuacji nie mogą Państwo zastosować pomniejszenia podstawy opodatkowania podatku od przychodów z budynków o pełne 10.000.000 zł.
W związku z powyższym, stanowisko Państwa jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).