W zakresie ustalenia, czy Spółka ma prawo do korzystania z amortyzacji do zakupionego modelu know-how. - Interpretacja - 0114-KDIP2-1.4010.93.2022.2.JF

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 16 grudnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.93.2022.2.JF

Temat interpretacji

W zakresie ustalenia, czy Spółka ma prawo do korzystania z amortyzacji do zakupionego modelu know-how.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Spółka ma prawo do korzystania z amortyzacji do zakupionego modelu (…) (pytanie nr 3).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 grudnia 2022 r. (wpływ 8 grudnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

W związku z zaistniałą na Ukrainie sytuacją, ze stanem wojny, zwiększonym ryzykiem prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Ukrainy oraz ryzykiem całkowitej niemożności prowadzenia działalności, brakiem czy opóźnieniem dostaw materiałów, trudnościami w logistyce, co ma fundamentalny wpływ na relacje z kontrahentami, Pan M. zdecydował się na przeniesienie części swojej działalności gospodarczej na terytorium Polski.

W związku z tym założył, ze swoją żoną, O.M., spółkę A. sp. z o.o. zarejestrowaną pod numerem KRS: (…), NIP: (…).

W dniu (…) roku została popisana umowa zakupu (w załączeniu) praw intelektualnych pomiędzy przedsiębiorcą (…), występującym jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą M., zarejestrowaną na U. pod numerem identyfikacyjnym (…), działającym na podstawie świadectwa rejestracji państwowej osoby fizycznej - przedsiębiorcy serii (…) numer (…) z dnia (…), występującym jako SPRZEDAJĄCY oraz spółką A. Sp. z o.o., zarejestrowaną pod numerem KRS: (…), posiadającą numer NIP: (…) reprezentowaną przez prezesa zarządu spółki, (…), występującym w umowie jako KUPUJĄCY. Właścicielem spółki jest Pan M. wraz z żoną O.M. Przedmiotem transakcji jest zakup pakietu dokumentacji technicznej na model sukni ślubnych kolekcji (…), będących własnością M., w skład których wchodzą:

szkice modelu sukni ślubnej, zgodnie z wykazem na fakturze

materiały fotograficzne i wideo

specyfikacje materiałów

rysunki techniczne w formacie dxf

programy komputerowe do szycia koronek

wszelkie czynności i pomoc, jakiej Sprzedający musi udzielić Kupującemu, aby wdrożyć proces produkcji zakupionego modelu sukni do produkcji po stronie Kupującego.

Pierwsza faktura numer (…) z dnia (…) r. wystawiona do Umowy dotyczy zakupu praw do produkcji jednego modelu sukni z kolekcji (…) w cenie (…) za jeden model oraz (…) za czynności wymagające dostosowania modelu do produkcji (faktura w załączeniu). Na podstawie zakupionego modelu spółka A. będzie produkować suknie z prawem do dalszej odsprzedaży, jak również ma prawo do dalszej odsprzedaży modelu.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

W uzupełnieniu z 6 grudnia 2022 r. Wnioskodawca wskazał, że zdaniem podatnika, zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm. dalej: „ustawa CIT”) wskazany Kupujący oraz M. są podmiotami powiązanymi. Pan M. posiada więcej niż 25% udziałów w kapitale w spółce Kupującego, a dokładnie posiada 50% udziałów w kapitale Kupującego, a także Pani O.M. (drugi wspólnik A. Sp. z o.o.) jest małżonką Pana M..

Powiązana osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą na terytorium (…). Z uwagi na sytuację polityczną, Pan M. zdecydował się na otwarcie drugiego podmiotu na terytorium Polski. Jednakże Wnioskodawca wskazuje, że wskazana osoba fizyczna nie poniosła straty podatkowej, a także nie jest podatnikiem podatku PIT. Wskazana osoba fizyczna z całości swoich dochodów rozlicza się na terytorium Ukrainy, gdzie prowadzona jest działalność gospodarcza.

Wskazana osoba fizyczna dokonująca transakcji nie będzie posiadała i nie posiada miejsca zamieszkania lub zarządu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Pan M. jest wspólnikiem spółki, tj. Kupujący w przedmiotowym stanie faktycznym, która zakupuje know — how od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą na terytorium Ukrainy. Natomiast Kupujący posiada siedzibę, jak i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; jest to podmiot zarejestrowany i prowadzący działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Know — how, o jakim mowa we wniosku stanowi dla podatnika wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 16b ustawy CIT.

Ustalona cena w związku z realizowaną transakcją została ustalona na poziomie (cenie) rynkowym.

Odpisów amortyzacyjnych Wnioskodawca zamierza dokonywać po momencie uzyskania pozytywnej interpretacji podatkowej.

Ponadto Wnioskodawca przedstawił swoje stanowisko do przeformułowanych pytań.  

Pytania (pytanie nr 1, 2 i 4 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.  Czy spółka A., będąc podmiotem powiązanym z M., może dokonać zakupu modelu (…) z zachowaniem prawa do dalszej odsprzedaży w ramach wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej?

2.  Czy spółka A. będąc podmiotem powiązanym z M., w ramach dokonanej transakcji kontrolowanej, ma prawo do dalszego produkowania wymienionego modelu (…) z prawem do sprzedaży wyprodukowanych sukien celem uzyskiwania przychodu?

3.  Czy spółka A. ma prawo do korzystania z amortyzacji do zakupionego modelu (…)?

4.  Czy spółka A., będąc podmiotem powiązanym z M., w ramach dokonanej transakcji kontrolowanej, ma pewność co do ustalonej ceny zakupu modelu (…)?

Niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie pytania nr 3, natomiast w zakresie pytań nr 1, 2 i 4 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem podatnika, Spółka A., czyli wnioskodawca niniejszego wniosku, jest w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawa z dnia 15 lutego 1992 r.) podmiotem powiązanym z zagranicznym podmiotem, tj. M.. M. jest wspólnikiem spółki A. (posiada 50% udziałów) oraz jest jedynym właścicielem zagranicznego podmiotu M..

W związku z powyższym zgodnie z art. 11a ust. 1pkt 4 ustawy o CIT podmiotem powiązanym jest podmiot, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot lub podmiot, na które wywiera znaczący wpływ ten sam inny podmiot lub małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot.

Natomiast poprzez wywieranie znaczącego wpływu ustawodawca jasno wskazuje w normie prawnej zawartej w art. 11a ust. 2, że jest to posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25% udziałów w kapitale lub faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej lub pozostawanie w związku małżeńskim.

Zdaniem podatnika, mimo iż wnioskodawca, jak i podmiot ukraiński, są podmiotami powiązanymi, mają prawo do zawierania umów zakupu modelu (…) między sobą.

Transakcja ta będzie transakcją kontrolowaną, jednak z uwagi na wartość zakupu (czyli kwota poniżej 2 000 000 zł w roku podatkowym), podatnik będzie zwolniony z obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych. Art. 11k ust. 2 ustawy o CIT wskazuje, że lokalna dokumentacja cen transferowych sporządzana jest do transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość przekracza w roku podatkowym 2 000 000 zł w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3. Podatnicy określili wartość transakcji na podstawie otrzymanych i wystawionych faktur sprzedaży dotyczących

Ad. 2

Zdaniem podatnika, ma on prawo do zakupu modelu (…) w ramach transakcji kontrolowanej, a także posiada prawo do dalszego produkowania sukien ślubnych i uzyskiwania w związku z tym przychodu ze sprzedaży.

Ad. 3

Zdaniem wnioskodawcy, ma on prawo do dokonywania amortyzacji dokonanego zakupu (…) na podstawie zawartej umowy oraz otrzymanej faktury sprzedaży.

Potwierdzeniem powyższego jest art. 16b ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT, wskazujący, że amortyzacji podlegają nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (…), o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Ad. 4

Cena zakupu modelu (…) została ustalona na zasadzie cen rynkowych.

W związku z powyższym zdaniem podatnika, czyli Kupującego, ma on pewność, że ustalona cena zakupu jest odpowiednia i organy podatkowe nie podważą tej ceny.

Cena została ustalona na podstawie cen rynkowych i jest adekwatna do zakupionego modelu (…). Cena transakcji została ustalona na podstawie warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane (art. 11c ust. 1 ustawy CIT). Wobec czego warunki nie zostały narzucone jednostronnie, ani także nie różnią się od warunków jakie ustaliłyby ze sobą podmioty niepowiązane.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 t.j., dalej: „Ustawa o CIT”):

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Ustawodawca postanowił bowiem w treści art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o CIT, że:

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Wydatki te po ich zaktualizowaniu, zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o dokonane odpisy amortyzacyjne, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży rzeczy i praw majątkowych, bez względu na czas ich poniesienia.

Z uwagi na to, że ww. składniki majątku wykorzystywane są przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, ustawodawca przyjął zasadę, że wydatki te zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia w postaci odpisów amortyzacyjnych.

Art. 15 ust. 6 ustawy o CIT stanowi, że:

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 ww. ustawy:

amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. (-),

2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

3. (-),

4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5. licencje,

6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz.U. 2017 poz. 776),

7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (…)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z art. 16b ust. 1 ustawy o CIT wynika zatem, iż amortyzacji podlega m.in. (…) rozumiany jako wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej. Przy czym składnik ten powinien spełniać następujące warunki:

być nabyty od innego podmiotu,

nadawać się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

przewidywany okres jego używania powinien być dłuższy niż rok,

być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddany przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje znaczenia terminu (…). Wskazuje jednak pośrednio, że (…)  dotyczy: informacji związanych ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ); informacji związanych ze z zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (art. 16b ust. 1 pkt 7 powołanej ustawy).

Termin (…) oznacza zdolność, wiedzę lub umiejętność uzyskania określonego rezultatu lub prowadzenia jakiejś działalności. (…) składa się z wiadomości i doświadczeń o charakterze technicznym, administracyjnym, finansowym albo innego rodzaju, nadających się do stosowania w pracy przedsiębiorstwa lub do wykonywania zawodu. Pojęcie (…)  obejmuje doświadczenia o charakterze technicznym i techniczno-organizacyjnym oraz doświadczenia o charakterze organizacyjnym, finansowym i handlowym przydatne do prowadzenia przedsiębiorstwa, które nie są związane z cyklem produkcyjnym.

Z szerokiej definicji (…) można zatem wyodrębnić kategorię (…) technicznego oraz (…) nietechnicznego, obejmującego wiedzę organizacyjną lub handlową przydatną nie tylko w procesie produkcji.

(…) techniczne jest pojęciem zbliżonym do projektów wynalazczych. Należą tu wszelkie kategorie rozwiązań technicznych, łącznie z wynalazkami, którym przysługuje zdolność patentowa. Za przedmiot (…) można uznawać również doświadczenia techniczno-organizacyjne dotyczące wynalazków i wzorów użytkowych, jeżeli ze względu na brak którejkolwiek przesłanki zdolności patentowej albo zdolności rejestracyjnej nie są ani wynalazkami, ani wzorami użytkowymi, ani projektami racjonalizatorskimi w rozumieniu przepisów o prawie własności przemysłowej, a przedstawiają jednak znaczną wartość ekonomiczną i użyteczną.

Przedmiotem (…)  nietechnicznego są z kolei informacje o charakterze organizacyjnym, finansowym lub handlowym przydatne do prowadzenia przedsiębiorstwa (np. projekty/informacje usprawniające organizację i zbyt w handlu).

W orzecznictwie sądowo-administracyjnym przyjmuje się, że (…) nietechniczne obejmuje wszelkiego rodzaju wiadomości i doświadczenia o charakterze nietechnicznym, które nadają się do wykorzystania w działalności przedsiębiorstwa lub wykonywania zawodu". Zdaniem sądów administracyjnych cechy (…) technicznego odnoszą się także do (…) nietechnicznego. Według stanowiska sądów administracyjnych powyższe cechy należy rozumieć następująco:

cecha poufności powoduje, że (…) mogą stanowić jedynie informacje, które nie zostały ujawnione, nie są powszechnie znane, czy też łatwo dostępne. Przesłanka ta nie musi oznaczać wymogu bezwzględnej tajemnicy - wystarczy, by informacja nie była dostępna osobom zainteresowanym w sposób zwykły i dozwolony,

istotność (…) oznacza, iż są to informacje ważne dla całości lub zasadniczej części sposobu wytwarzania produktu lub świadczenia usług, muszą także spełniać u nabywcy określoną funkcję czyli być użyteczne,

identyfikowalność (…) oznacza, iż zostało ono opisane lub utrwalone – czyli zmaterializowane, i to w taki sposób, iż możliwe jest sprawdzenie posiadania przez nie pozostałych cech oraz powoduje, iż nabywca nie jest „nadmiernie ograniczony” w wykorzystaniu nabytych informacji.

(…) jest zbywalne i może być udostępniane na podstawie umów upoważniających do korzystania, np. z poufnych projektów wynalazczych- umów licencji (…) oraz umów przenoszących (…). Zaś rozumiane jako pewien zakres wiedzy i doświadczeń może być także przedmiotem umowy sprzedaży.

W takiej sytuacji nastąpi przeniesienie na nabywcę praw, które służyły wyłącznie dysponentowi (…). Zbywca, przenosząc (…), jest zobowiązany zapewnić prawną i faktyczną możliwość korzystania z pewnej wiedzy oraz do powstrzymywania się od jednoczesnego korzystania z tej wiedzy, jak również do nieujawniania (…), jeżeli jest ono tajemnicą.

Podstawowym obowiązkiem przekazującego (…) jest przekazanie odbiorcy określonych w umowie poufnych informacji. Dysponent jest natomiast zobowiązany do podejmowania starań o utrzymanie przedmiotu (…) w tajemnicy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w dniu (…) roku została popisana umowa zakupu praw intelektualnych pomiędzy przedsiębiorcą ukraińskim, występującym jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą M., występującym jako SPRZEDAJĄCY oraz spółką A. Sp. z o.o., występującym w umowie jako KUPUJĄCY. Właścicielem spółki jest Pan M. wraz z żoną O.M.. Przedmiotem transakcji jest zakup pakietu dokumentacji technicznej na model sukni ślubnych kolekcji (…), będących własnością M., w skład których wchodzą:

szkice modelu sukni ślubnej, zgodnie z wykazem na fakturze

materiały fotograficzne i wideo

specyfikacje materiałów

rysunki techniczne w formacie dxf

programy komputerowe do szycia koronek

wszelkie czynności i pomoc, jakiej Sprzedający musi udzielić Kupującemu, aby wdrożyć proces produkcji zakupionego modelu sukni do produkcji po stronie Kupującego.

Pierwsza faktura numer (…) z dnia (…) r. wystawiona do Umowy dotyczy zakupu praw do produkcji jednego modelu sukni z kolekcji (…) w cenie (…) za jeden model oraz (…) za czynności wymagające dostosowania modelu do produkcji. Na podstawie zakupionego modelu spółka A. będzie produkować suknie z prawem do dalszej odsprzedaży, jak również ma prawo do dalszej odsprzedaży modelu.

(…), o jakim mowa we wniosku stanowi dla podatnika wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 16b ustawy CIT. Ponadto ustalona cena w związku z realizowaną transakcją została ustalona na poziomie (cenie) rynkowym.

Państwa wątpliwości wiążą się z ustaleniem czy Spółka ma prawo do korzystania z amortyzacji do zakupionego modelu know- how.

W myśl art. 16m ust. 1 ustawy o CIT, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 16:

okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż:

1) od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw autorskich - 24 miesiące;

2) od licencji na wyświetlanie filmów oraz na emisję programów radiowych i telewizyjnych – 24 miesiące;

3) od poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych - 12 miesięcy;

4) od pozostałych wartości niematerialnych i prawnych - 60 miesięcy.

Stosownie do art. 16m ust. 3 ustawy o CIT:

podatnicy ustalają stawki amortyzacyjne dla poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych na cały okres amortyzacji przed rozpoczęciem dokonywania odpisów amortyzacyjnych

W myśl art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT odpisów amortyzacyjnych dokonuje się:

od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wskazują Państwo, że Spółka nabyła pakiet dokumentacji technicznej na model sukni ślubnych kolekcji (…), będących własnością M.. Ww. (…) stanowi dla Państwa wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 16b ustawy CIT. Ponadto ustalona cena w związku z realizowaną transakcją została ustalona na poziomie (cenie) rynkowym.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że nabyty przez Państwa pakiet dokumentacji technicznej na model sukni ślubnych kolekcji (…), który stanowi (...) i wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT będzie mógł podlegać amortyzacji na podstawie ww. przepisu.

W konsekwencji przedstawione we wniosku stanowisko Państwa jest prawidłowe.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie pytania nr 3, natomiast w zakresie pytań nr 1, 2 i 4 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;70

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).