Czy wydatek, który poniosła Spółka na zakup kasku motocyklowego opatrzonego nazwą firmy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 75% wartości zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 i art. 16 ust. 5a updop

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy wydatek, który poniosła Spółka na zakup kasku ochronnego przystosowanego specjalnie do jazdy na motocyklu oraz opatrzonego w sposób trwały cechami charakterystycznymi dla firmy (nazwa firmy), Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 75% wartości zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 i art. 16 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Opis stanu faktycznego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”) jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie następujących obszarów:

-działalność z zakresu robót budowlanych związanych z budową mostów i tuneli,

-działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki,

-działalność związana z wynajmem i zarządzaniem nieruchomościami,

-pośrednictwo w obrocie nieruchomościami,

-działalność związana z oprogramowaniem,

-działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych,

-działalność w zakresie architektury i inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne,

-działalność w zakresie specjalistycznego projektowania,

-naprawa i konserwacja maszyn i urządzeń elektronicznych i optycznych.

W czerwcu 2022 r. Spółka zawarła umowę tzw. leasingu operacyjnego, który spełnia wszystkie przesłanki zawarte w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Umowa dotyczy zakupu motocykla marki (…).

W miesiącu czerwcu 2022 r. Wnioskodawca zakupił kask ochronny, który stanowi przesłankę bezpieczeństwa zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz jest wymagany prawem o ruchu drogowym (Dz.U. z 2022 r. poz. 988 z późn. zm.).

Zarówno motocykl jak i zakupiony kask ochronny służą wykonywaniu usług w działalności gospodarczej Spółki. Motocykl jest wykorzystywany do celów mieszanych (art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 16 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Zakupiony kask Spółka planuje opatrzyć nazwą swojej firmy w sposób trwały i widoczny co oznacza, iż zakup kasku utraci charakter osobisty.

Dodatkowo wydatki jakie poniósł Wnioskodawca poprzez zakup kasku ochronnego nie zostały wymienione w art. 16 ustawy o CIT jako wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. Ponadto ewidencja księgowa Spółki prowadzona jest w formie pełnej księgowości. Prowadzona działalność w całości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Charakter prowadzonej działalności gospodarczej (doradztwo w zakresie informatyki, pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, działalność związana z oprogramowaniem, działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych, działalność w zakresie architektury i inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, działalność w zakresie specjalistycznego projektowania oraz naprawa i konserwacja maszyn i urządzeń elektronicznych i optycznych) głównie wiąże się z koniecznością szybkiego dotarcia do klienta. W związku z tym, że gros klientów prowadzi swoją działalność w miastach z dużymi problemami komunikacyjnymi, najlepszym rozwiązaniem zapewniającym mobilność, a więc ekspresowy dostęp do klienta, jest korzystanie z motocykla. Decyzję o zakupie środka transportu Wnioskodawca podjął ze względu na to, iż przemieszczanie się i parkowanie samochodem w centrach dużych miast (zwłaszcza w godzinach szczytu), jest wysoce utrudnione. Biorąc pod uwagę powyższe, motocykl jest optymalnym środkiem transportu zapewniającym Wnioskodawcy sprawne i szybkie przemieszczanie się. Motocykl umożliwia ekspresowe dotarcie do klienta, urzędu czy sądu na terenach miast. Dodatkowym atutem podjętej decyzji o zakupie motocykla są niższe koszty eksploatacji w stosunku do samochodu osobowego (np. niższe koszty paliwa, ubezpieczenia, części).

Pytanie

Czy wydatek, który poniosła Spółka na zakup kasku ochronnego przystosowanego specjalnie do jazdy na motocyklu oraz opatrzonego w sposób trwały cechami charakterystycznymi dla firmy (nazwa firmy), Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 75 procent wartości zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 16 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w prowadzonej przez siebie firmie?

Państwa stanowisko w sprawie

Wydatek, który Spółka poniosła na zakup kasku ochronnego, przystosowanego specjalnie do jazdy na motocyklu oraz opatrzonego w sposób trwały cechami charakterystycznymi dla firmy (nazwa firmy), będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej przez siebie firmie w wysokości 75 procent wartości zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 16 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zakup kasku używanego do ochrony przed skutkami ewentualnych wypadków drogowych jest niezbędnym kosztem, który Spółka musi ponieść, aby móc wykonywać usługi w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Kask ochronny stanowi środek przeznaczony do ochrony człowieka przed niebezpiecznymi i szkodliwymi czynnikami występującymi w środowisku pracy zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Ponadto zgodnie z Kodeksem pracy (ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy Dz.U. z 2020 r. poz. 1320 z późn. zm. w Dz.U. z 2021 r. poz. 1162 z późn. zm.) dział dziesiąty Bezpieczeństwo i higiena pracy, pracodawca i obowiązany jest chronić zdrowie i życie pracowników między innymi poprzez zapewnienie środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego zgodnie z rozdziałem jedenastym Kodeksu pracy.

Ponadto Spółka oświadcza, że ww. kask ochronny nie będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w celach prywatnych, a tylko i wyłącznie na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej. W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy wydatek, który poniósł na zakup ww. kasku ochronnego będzie związany z osiąganymi przychodami, a zatem będzie mógł zostać ujęty jako koszt uzyskania przychodów w wysokości 75 procent wartości netto zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 16 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm.; dalej: „updop”):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien więc wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym. W tym celu każdorazowo wymagana jest ocena istnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Powołana wyżej regulacja wskazuje, że podstawową cechą kosztu podatkowego jest związek tego kosztu z przychodem (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów).

Istotne znaczenie ma również cel, w jakim został poniesiony. Użyty w art. 15 ust. 1 updop zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten, który pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym. Poniesienie wydatku ma albo może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna więc brać pod uwagę:

- przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu, racjonalność i niezbędność) oraz

- potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”.

Zatem możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Z przywołanego przepisu art. 15 ust. 1 updop wynika, że jakkolwiek podmioty gospodarcze mogą dowolnie i swobodnie podejmować decyzje finansowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to jednak kwalifikacja wydatków do kosztów podatkowych winna opierać się na przepisach prawa podatkowego. Nie każdy wydatek z racji tylko samego jego poniesienia jest kosztem podatkowym. Aby tak było, wydatek musi spełniać wskazane kryteria ustawowe. Nie ma w tym względzie dowolności i uznaniowości podyktowanej pozaustawowymi kryteriami.

Dokonując oceny charakteru ponoszonych przez podatnika wydatków należy rozstrzygnąć, czy spełniają one kryteria określone w art. 15 ust. 1 updop, a ponadto czy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 tej ustawy. Ocena prawna danego wydatku wymaga bowiem uwzględnienia unormowań zawartych w art. 16 ust. 1 updop, w którym ustawodawca dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków niestanowiących kosztów podatkowych nawet jeśli ponoszone są w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 51 updop:

Na mocy art. 16 ust. 5a updop:

Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba więc brać pod uwagę nie tylko ich celowość, potencjalną możliwość przyczynienia się do osiągnięcia przychodów oraz racjonalność, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu, ale również brak wykluczenia z kosztów uzyskania przychodów. Wobec powyższego możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku, który – racjonalnie oceniając – mógłby przyczynić się do powstania przychodu, czy jego zwiększenia nawet jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi, a jednocześnie nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 updop.

Z regulacji ustawowych wynika, że jakkolwiek podmioty gospodarcze mogą dowolnie i swobodnie podejmować decyzje finansowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to jednak kwalifikacja wydatków do kosztów podatkowych winna opierać się na przepisach prawa podatkowego. Nie każdy wydatek z racji tylko samego jego poniesienia jest kosztem podatkowym. Aby tak było, wydatek musi spełniać określone kryteria ustawowe. Nie ma w tym względzie dowolności i uznaniowości podyktowanej pozaustawowymi kryteriami.

Wskazać również należy, iż sam fakt nie objęcia ustawowym wykazem wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 updop, nie jest wystarczający do podatkowej kwalifikacji kosztu. Brak takiego wydatku w katalogu kosztów negatywnych, nie skutkuje automatycznym przyjęciem, że stanowi on koszt podatkowy.

Pogląd przeciwny, że do kosztów podatkowych zalicza się wszelkie koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (z wyłączeniem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop) byłby zbyt daleko idący i abstrahował od wskazanego w ustawie celu poniesienia kosztu, a w rezultacie nie znajduje oparcia w treści tego przepisu. Uprawnione jest bowiem przyjęcie założenia, iż gdyby zamiarem ustawodawcy było uznanie za koszty uzyskania przychodów wszelkich kosztów ponoszonych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej, nadałby temu przepisowi takie właśnie brzmienie.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż w czerwcu 2022 r. Wnioskodawca zawarł umowę tzw. leasingu operacyjnego na zakupu motocykla. W tym samym miesiącu Wnioskodawca zakupił kask ochronny, który stanowi przesłankę bezpieczeństwa zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz jest wymagany prawem o ruchu drogowym.

Zarówno motocykl, jak i zakupiony kask ochronny służą wykonywaniu usług w działalności gospodarczej Spółki. Motocykl jest wykorzystywany do celów mieszanych (art. 16 ust. 1 pkt 51 i art. 16 ust. 5a updop). Zakupiony kask Spółka planuje opatrzyć nazwą swojej firmy w sposób trwały i widoczny.

Charakter prowadzonej działalności gospodarczej (doradztwo w zakresie informatyki, pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, działalność związana z oprogramowaniem, działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych, działalność w zakresie architektury i inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, działalność w zakresie specjalistycznego projektowania oraz naprawa i konserwacja maszyn i urządzeń elektronicznych i optycznych) głównie wiąże się z koniecznością szybkiego dotarcia do klienta. W związku z tym, że gros klientów prowadzi swoją działalność w miastach z dużymi problemami komunikacyjnymi, najlepszym rozwiązaniem zapewniającym mobilność, a więc ekspresowy dostęp do klienta, jest korzystanie z motocykla. Decyzję o zakupie środka transportu Wnioskodawca podjął ze względu na to, iż przemieszczanie się i parkowanie samochodem w centrach dużych miast (zwłaszcza w godzinach szczytu), jest wysoce utrudnione. Biorąc pod uwagę powyższe, motocykl jest optymalnym środkiem transportu zapewniającym Wnioskodawcy sprawne i szybkie przemieszczanie się. Motocykl umożliwia ekspresowe dotarcie do klienta, urzędu czy sądu na terenach miast. Dodatkowym atutem podjętej decyzji o zakupie motocykla są niższe koszty eksploatacji w stosunku do samochodu osobowego (np. niższe koszty paliwa, ubezpieczenia, części).

Ponadto Spółka oświadczyła, że ww. kask ochronny nie będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w celach prywatnych, a tylko i wyłącznie na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż kwestią oczywistą jest, że korzystanie z motocykla pozwala na sprawne i szybkie poruszanie się po mieście. Nie ulega również wątpliwości, iż zakup kasku niezbędnego do poruszania się na motocyklu związany jest z bezpieczeństwem jazdy. Fakt ten nie może jednak przesądzać o tym, że wydatek na zakup takiego kasku jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Aby wydatek poniesiony na jego zakup można było uznać za koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, kask motocyklisty musi spełniać określone wymogi, a podatnik musi wykazać związek przyczynowo-skutkowy lub przedstawić rzeczowe argumenty wskazujące na celowość i racjonalność poniesionego wydatku z punktu widzenia uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej, czy też zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatek powyższy nie może również zostać wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 updop.

Ponadto przedmiotowy element wyposażenia motocyklisty musi być zakupiony wyłącznie na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej. Podkreślić bowiem należy, iż wydatki będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów tylko i wyłącznie w sytuacji, jeśli nie mają charakteru osobistego, bowiem wydatki osobiste nie mają na celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, czy też zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. W konsekwencji wydatki ponoszone w celach prywatnych (osobistych) nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem, aby poniesiony wydatek na wskazany we wniosku element wyposażenia (kask) dla motocyklisty mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, element ten nie może być wykorzystywany w celach prywatnych, co oznacza, iż musi utracić charakter osobisty.

Wnioskodawca wskazał, że zakupiony kask planuje opatrzyć nazwą swojej firmy w sposób trwały i widoczny, ponadto oświadczył, że kask ochronny nie będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w celach prywatnych, a tylko i wyłącznie na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego wskazać należy, że umieszczenie w widocznym miejscu na kasku nazwy firmy Wnioskodawcy identyfikuje markę produktu lub oferowanych usług oraz odróżnia ją od innych. Taka forma uwidocznienia nazwy podmiotu gospodarczego, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach, spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią produktami lub usługami zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia.

Jeżeli zatem kask ochronny motocyklisty zostały w sposób trwały oznaczony w widocznym miejscu nazwą firmy, to ww. element wyposażenia motocyklisty utracił charakter osobisty.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że – o ile spełnione zostaną pozostałe powyższe warunki wynikające z art. 15 ust. 1 updop – i przedmiotowy kask motocyklowy nie będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w celach prywatnych, to wydatek na zakup tego elementu, opatrzonego w sposób trwały i widoczny nazwą firmy, może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że wydatek, który poniósł na zakup kasku ochronnego, przystosowanego specjalnie do jazdy na motocyklu oraz opatrzonego w sposób trwały cechami charakterystycznymi dla firmy (nazwa firmy), będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej przez siebie firmie – jest prawidłowe.

Jednocześnie za niesłuszny należy uznać pogląd Wnioskodawcy dotyczący ograniczenia tego wydatku do 75% jego wartości na podstawie powołanych wyżej przepisów art. 16 ust. 1 pkt 51 w zw. z art. 16 ust. 5a updop.

Z treści art. 16 ust. 1 pkt 51 updop wynika, że wyklucza on z kosztów uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej – jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika (tzw. cele mieszane). Przez samochód osobowy należy rozumieć też taki pojazd samochodowy jakim jest motocykl. Przepis ten stosowany jest także w celu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z pojazdem samochodowym w wysokości ograniczonej jego brzmieniem.

Należy jednak zauważyć, że w przedmiotowej sprawie ograniczenie zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 51 updop nie ma zastosowania, ponieważ zakup kasku ochronnego nie może być uznany za wydatek eksploatacyjny.

Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi z dnia 9 kwietnia 2020 r. – Wykorzystywanie samochodu osobowego w prowadzonej działalności – zmiany w podatkach dochodowych od 2019 roku, do wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego (wydatków eksploatacyjnych) zalicza się np. wydatki ponoszone na nabycie paliw silnikowych, serwis samochodu, wymianę opon, myjnię, naprawy i części zamienne, wymianę płynu hamulcowego oraz płynu do spryskiwaczy, opłaty za przejazd autostradą, badania diagnostyczne, abonament radiowy wyłącznie za radio wykorzystywane w samochodzie,  czynsz najmu/dzierżawy garażu/miejsca postojowego/parkingu, remont powypadkowy samochodu.

Stwierdzić zatem należy, że zakup kasku ochronnego nie będzie wydatkiem eksploatacyjnym, ponieważ charakter tego wydatku nie jest związany ściśle z eksploatacją pojazdu, a jedynie takie wydatki podlegają ograniczeniu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 51 updop (kask stanowi element odzieży ochronnej osoby poruszającej się motocyklem).

Z wniosku wynika ponadto, że kask ochronny nie będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w celach prywatnych, a tylko i wyłącznie na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej

Zatem zakup kasku ochronnego, który jest w sposób trwały i widoczny opatrzony nazwą firmy (cechami charakterystycznymi dla firmy) może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 updop, bez stosowania ograniczeń, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 updop.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że wydatek, który poniósł na zakup kasku ochronnego będzie mógł zaliczyć w wysokości 75% wartości – jest nieprawidłowe, gdyż wydatek ten będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w całości.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienić także należy, iż zasadność zaliczenia wskazanego we wniosku wydatku do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).