1. Czy koszty wytworzenia usług ponoszone przez Spółkę dotyczące dzierżawy budynków i lokali, utrzymania budynków i lokali, zakupu wyposażenia, zużyci... - Interpretacja - 0111-KDIB1-3.4010.582.2022.2.JKU

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 3 listopada 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.582.2022.2.JKU

Temat interpretacji

1. Czy koszty wytworzenia usług ponoszone przez Spółkę dotyczące dzierżawy budynków i lokali, utrzymania budynków i lokali, zakupu wyposażenia, zużycia mediów w części dotyczącej ludności uchodźczej oraz koszty związane z wyżywieniem ludności uchodźczej z terenu objętego konfliktem zbrojnym na Ukrainie Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 38w ustawy o CIT? 2. Czy otrzymane świadczenie, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy, w całości jest zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na mocy art. 38z ustawy o CIT?

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

-   koszty wytworzenia usług ponoszone przez Spółkę dotyczące dzierżawy budynków i lokali, utrzymania budynków i lokali, zakupu wyposażenia, zużycia mediów w części dotyczącej ludności uchodźczej oraz koszty związane z wyżywieniem ludności uchodźczej z terenu objętego konfliktem zbrojnym na Ukrainie Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 38w ustawy o CIT,

-   otrzymane świadczenie, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w całości jest zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na mocy art. 38z ustawy o CIT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 października 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego  

Wnioskodawca - Spółka z o.o. prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług noclegowych, krótkotrwałego zakwaterowania oraz poddzierżawy budynków mieszkalnych i niemieszkalnych dla firm. Usługi świadczone są na terytorium Polski. Spółka jest polskim rezydentem podatkowym a także czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka między innymi ponosi koszty związane z:

-wyszukiwaniem budynków i lokali mieszkalnych i niemieszkalnych, w tym: prowizje dla agentów nieruchomości,

-opłatami dzierżawnymi za budynki i lokale,

-utrzymaniem budynków i lokali, w tym: bieżących napraw, remontów, przeglądów, uzupełnieniem wyposażenia wymaganego przepisami prawa,

-zakupem wyposażenia niezbędnego do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym: łóżek, materacy, pościeli, lodówek, zużyciem wody, energii elektrycznej, energii cieplnej, paliw do ogrzewania budynków.

W związku z konfliktem zbrojnym na terytorium Ukrainy Spółka uczestniczy w realizacji zadania dotyczącego organizacji miejsc zakwaterowania dla ludności uchodźczej z terenu objętego konfliktem zbrojnym. W tym celu, Spółka na podstawie zawartych umów z powiatami i urzędami miast udostępnia budynki i lokale mieszkalne całe lub w części dla ludności uchodźczej, organizuje wyżywienie, poprzez zakup usług gastronomicznych od wyspecjalizowanych podmiotów oraz zakup produktów żywnościowych (woda, owoce, warzywa).

Na mocy zawartych umów z jednostkami samorządów terytorialnych Spółka otrzymuje świadczenie za realizację przedmiotu umowy w kwotach wzajemnie ustalonych w tych umowach. Stawka za osobę, która została wzajemnie uzgodniona w umowach została oszacowana w wysokości mającej zrekompensować wszelkie ponoszone koszty związane ze świadczeniem pomocy, w tym ryzyko związane ze zmiennością zużycia mediów, cen mediów, uszkodzenia wyposażenia - czyli typowe koszty związane z zakwaterowaniem. Rozliczenie następuje na podstawie wystawionych przez Spółkę faktur oraz raportów zdefiniowanych w umowach. Spółka jest zobowiązana do prowadzenia szczegółowych ewidencji zawierających dane osób, którym świadczona jest pomoc i czasu ich zakwaterowania. Na tej podstawie można też ustalić jaka jest proporcja zajęcia budynków i lokali przez ludność uchodźczą, jaka przez pozostałe osoby. Służby administracji rządowej oraz samorządowej kierują osoby do zakwaterowania w obiektach udostępnionych przez Spółkę.

Tytułem uzupełnienia wskazali Państwo, że Spółka na podstawie zawartych umów z powiatami i urzędami miast zapewnia pomoc obywatelom Ukrainy, o których mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa. Umowy zawierane są przez samorządy na podstawie art. 12 tej ustawy. Zapisy zawarte w umowach szczegółowo definiują format wniosków jakie należy składać w celu potwierdzenia i rozliczenia zrealizowanych zadań. Na ich podstawie Spółka wystawia fakturę. Spółka nie składa dodatkowo wniosku, o którym mowa w art. 13 ustawy.

Pytania

1. Czy koszty wytworzenia usług ponoszone przez Spółkę dotyczące dzierżawy budynków i lokali, utrzymania budynków i lokali, zakupu wyposażenia, zużycia mediów w części dotyczącej ludności uchodźczej oraz koszty związane z wyżywieniem ludności uchodźczej z terenu objętego konfliktem zbrojnym na Ukrainie Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 38w ustawy o CIT?

2. Czy otrzymane świadczenie, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy, w całości jest zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na mocy art. 38z ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Spółki, mając na uwadze informacje udzielane przez Ministra Finansów w odpowiedziach na zapytania wydawnictw fachowych z dziedziny podatków i w odpowiedziach na interpelacje poselskie (np. nr 33417), koszty ponoszone w związku ze świadczeniem usługi zakwaterowania i wyżywienia ludności uchodźczej mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 38w ustawy o CIT.

Uzasadnienie:

Zasadą jest, że podatnicy mogą zaliczać do kosztów uzyskania przychodów takie świadczenia, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i nie zostały z tych kosztów ustawowo wyłączone tj. na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Ponadto, ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów darowizny i ofiary wszelkiego typu (z nielicznymi wyjątkami).

Spółka wykonując usługi polegające na zakwaterowaniu i wyżywieniu ludności uchodźczej, na podstawie umów zawartych z samorządami lokalnymi powoduje, że ponoszone koszty dzierżawy i utrzymania budynków, wyposażenia i mediów niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w całości lub w części przestają spełniać definicję kosztów uzyskania przychodów.

Jednak na mocy art. 38w ustawy o CIT, zawierającego szczególne regulacje w zakresie ujmowania w kosztach podatkowych wydatków na pomoc uchodźcom z Ukrainy, Spółka może zaliczyć do kosztów podatkowych koszty wytworzenia związane z usługami zakwaterowania i wyżywienia, ponieważ spełnia zawarte w tym przepisie warunki.

Po pierwsze, pomoc świadczona jest za pośrednictwem samorządów lokalnych na podstawie zawartych umów.

Po drugie, są to koszty poniesione z tytułu nieodpłatnego świadczenia, którego celem jest przeciwdziałanie skutkom działań wojennych na terytorium Ukrainy. Bez znaczenia w tym przypadku pozostaje fakt otrzymywania przez Spółkę świadczenia pieniężnego wynikającego z art. 13 ust. 1 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy. Jak czytamy w odpowiedzi Ministra Finansów na interpelację poselską nr 33417 „Otrzymywane świadczenie ma charakter wtórny do czynności realizowanych nieodpłatnie na rzecz obywateli Ukrainy. Nie występuje zależność pomiędzy wykonywanymi na rzecz uchodźców czynnościami a wysokością otrzymanej kwoty świadczenia.”

Nie będzie miało też zastosowania wyłączenie zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 58, w odniesieniu do art. 17 ust. 1 pkt 47.

Ad. 2 (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 28 października 2022 r.):

Zdaniem Podatnika, środki otrzymywane w ramach realizacji zadań określonych w art. 12 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy, które Spółka otrzymuje na podstawie zawieranych umów z samorządami i rozlicza w sposób wskazany w tych umowach nie są świadczeniem zdefiniowanym w art. 13 tej ustawy. W związku z tym, nie będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania zawartego w art. 38z ustawy o CIT, a wszelkie wydatki ponoszone w celu realizacji zadań będących przedmiotem umowy opisane we wniosku będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Uzasadnienie tego stanowiska wynika z faktu, że Spółka rozlicza świadczoną pomoc dla obywateli Ukrainy w trybie przewidzianym w umowach zawieranych z samorządami a nie w trybie opisanym w art. 13 ustawy. Zgodnie z art. 13, Spółka nieodpłatnie zapewnia zakwaterowanie i wyżywienie tzn. nie pobiera opłat od obywateli Ukrainy. Czynności świadczone są na podstawie umów zawartych z samorządami a nie bezpośrednio obywatelom Ukrainy. Rozliczenie następuje jednak nie na podstawie wniosku zdefiniowanego w art. 13 ustawy, ale zgodnie z warunkami określonymi w umowach z samorządami. Podstawą wypłaty świadczeń jest zatem zapis umowny a nie wniosek określony w art. 13 ustawy co powoduje, że otrzymywane świadczenia nie są tymi, o których mowa w art. 13 mimo podobieństwa występującego w charakterze wykonywanych przez Spółkę czynności. W efekcie należy uznać, że otrzymywane środki stanowią zapłatę za wykonywane usługi i są przychodem z działalności gospodarczej Spółki. Kolejnym następstwem takiego stanu rzeczy jest możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w celu realizacji zadań związanych z zakwaterowaniem i wyżywieniem obywateli Ukrainy. Nie są to darowizny przekazywane za pośrednictwem samorządów w ramach świadczonej pomocy, ale wydatki ponoszone w celu osiągnięcia przychodów z działalności gospodarczej, które spełniają warunki zawarte w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, bądź zabezpieczenie istniejącego źródła. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki wydatek, który spełnia łącznie następujące warunki:

-   został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika – nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wydatki, które zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie (rzeczowej, pieniężnej, usługowej, wygaszenia wzajemnych roszczeń),

-   jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-   pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-   poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

-   został właściwie udokumentowany,

-   nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Ustawą z 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz. U. z 2022 r. poz. 583, dalej: „ustawa o pomocy”) wprowadzony został do ustawy o podatku dochodowym art. 38w, w przypadku którego możliwość zaliczenia określonych wydatków związanych z wojną na Ukrainie w ciężar kosztów podatkowych nie jest uzależniona od spełnienia warunku celowości, o którym mowa w ww. art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Ustawodawca wyraźnie wskazuje w tym przepisie, że kosztem uzyskania przychodów są (o ile nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne) koszty wytworzenia lub cena nabycia rzeczy lub praw będących przedmiotem darowizn, przekazanych na cele związane z przeciwdziałaniem skutkom działań wojennych na terytorium Ukrainy w okresie od 24 lutego 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. oraz  koszty poniesione z tytułu nieodpłatnego świadczenia, w okresie jw., którego celem jest przeciwdziałanie skutkom działań wojennych na terytorium Ukrainy.

Jak wynika bowiem z brzmienia ww. art. 38w ust. 1 i 2 ustawy o CIT:

1. Kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia rzeczy lub praw będących przedmiotem darowizn przekazanych w okresie od dnia 24 lutego 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. na cele związane z przeciwdziałaniem skutkom działań wojennych na terytorium Ukrainy:

1) organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących na terytorium Ukrainy,

2) jednostkom samorządu terytorialnego,

2a) wojewodom,

3) Rządowej Agencji Rezerw Strategicznych,

4) podmiotom wykonującym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium Ukrainy działalność leczniczą lub działalność z zakresu ratownictwa medycznego

– o ile koszty wytworzenia lub cena nabycia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne.

2. Kosztem uzyskania przychodów są koszty poniesione z tytułu nieodpłatnego świadczenia, którego celem jest przeciwdziałanie skutkom działań wojennych na terytorium Ukrainy, realizowanego w okresie od dnia 24 lutego 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. na rzecz podmiotów wymienionych w ust. 1, o ile nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne.

Wskazany powyżej przepis dopuszcza czasowo zaliczanie wydatków na cele związane z przeciwdziałaniem skutkom działań wojennych na Ukrainie do kosztów podatkowych, jednakże wydatek taki musi zostać poniesiony na rzecz wymienionych w tym przepisie podmiotów/organizacji i musi bezwzględnie stanowić darowiznę na rzecz tych podmiotów, których to warunków wskazana przez Państwa pomoc nie spełnia. Z treści wniosku wynika bowiem, że Spółka uczestniczy w realizacji zadania dotyczącego organizacji miejsc zakwaterowania dla ludności uchodźczej z terenu objętego konfliktem zbrojnym. W tym celu, Spółka na podstawie zawartych umów z powiatami i urzędami miast udostępnia budynki i lokale mieszkalne całe lub w części dla ludności uchodźczej, organizuje wyżywienie, poprzez zakup usług gastronomicznych od wyspecjalizowanych podmiotów oraz zakup produktów żywnościowych (woda, owoce, warzywa). Na mocy zawartych umów z jednostkami samorządów terytorialnych Spółka otrzymuje świadczenie za realizację przedmiotu umowy w kwotach wzajemnie ustalonych w tych umowach. Rozliczenie następuje na podstawie wystawionych przez Spółkę faktur oraz raportów zdefiniowanych w umowach.

Nie sposób zgodzić się z Państwem, że koszty dzierżawy budynków i lokali, utrzymania budynków i lokali, zakupu wyposażenia, zużycia mediów w części dotyczącej ludności uchodźczej oraz koszty związane z wyżywieniem ludności uchodźczej z terenu objętego konfliktem zbrojnym na Ukrainie Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 38w ustawy o CIT. Poniesione przez Państwa wydatki nie spełniają określonej w art. 38w ustawy o CIT, przesłanki przekazania rzeczy lub praw w drodze darowizny na rzecz jednostek samorządu terytorialnego. W przedstawionej sprawie, na podstawie zawartych umów z jednostkami samorządów terytorialnych, otrzymują Państwo bowiem wynagrodzenie za realizację przedmiotu umowy, przy czym stawka za osobę, która została wzajemnie uzgodniona w umowach została oszacowana w wysokości mającej zrekompensować wszelkie ponoszone koszty związane ze świadczeniem pomocy, w tym ryzyko związane ze zmiennością zużycia mediów, cen mediów, uszkodzenia wyposażenia - czyli typowe koszty związane z zakwaterowaniem.

Z tego też względu, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy koszty wytworzenia usług ponoszone przez Spółkę dotyczące dzierżawy budynków i lokali, utrzymania budynków i lokali, zakupu wyposażenia, zużycia mediów w części dotyczącej ludności uchodźczej oraz koszty związane z wyżywieniem ludności uchodźczej z terenu objętego konfliktem zbrojnym na Ukrainie, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 38w ustawy o CIT, należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do przywołanej w treści własnego stanowiska w sprawie interpelacji poselskiej nr 33417, wskazać należy, że dotyczyła ona nieopodatkowywania podatkiem od towarów i usług pomocy w zakresie zakwaterowania i wyżywienia udzielanej uchodźcom z Ukrainy, a finansowanej ze środków budżetu państwa, a zatem nie odnosiła się do regulacji podatku dochodowego od osób prawnych, będącej przedmiotem wniosku. Ponadto, interpelacja dotyczyła świadczenia, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa, a nie świadczenia otrzymywanego w związku z realizacją umowy zawieranej z samorządem na podstawie art. 12 tej ustawy.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 38z ustawy o CIT:

Zwalnia się od podatku dochodowego świadczenie pieniężne, o którym mowa w art. 13 ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz.U. poz. 583).

W myśl art. 13 ustawy o pomocy:

Każdemu podmiotowi, w szczególności osobie fizycznej prowadzącej gospodarstwo domowe, który zapewni, na własny koszt, zakwaterowanie i wyżywienie obywatelom Ukrainy, o których mowa w art. 1 ust. 1, może być przyznane na jego wniosek świadczenie pieniężne z tego tytułu nie dłużej niż za okres 120 dni od dnia przybycia obywatela Ukrainy na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Okres wypłaty świadczenia może być przedłużony w szczególnie uzasadnionych przypadkach.

Z treści wniosku wynika, że Spółka uczestniczy w realizacji zadania dotyczącego organizacji miejsc zakwaterowania dla ludności uchodźczej z terenu objętego konfliktem zbrojnym. W tym celu, Spółka na podstawie zawartych umów z powiatami i urzędami miast udostępnia budynki i lokale mieszkalne całe lub w części dla ludności uchodźczej, organizuje wyżywienie, poprzez zakup usług gastronomicznych od wyspecjalizowanych podmiotów oraz zakup produktów żywnościowych (woda, owoce, warzywa). Na mocy zawartych umów z jednostkami samorządów terytorialnych Spółka otrzymuje świadczenie za realizację przedmiotu umowy w kwotach wzajemnie ustalonych w tych umowach. Rozliczenie następuje na podstawie wystawionych przez Spółkę faktur oraz raportów zdefiniowanych w umowach. Umowy zawierane są przez samorządy na podstawie art. 12 tej ustawy. Spółka nie składa wniosku, o którym mowa w art. 13 ustawy.

W świetle powyższego, skoro środki otrzymywane w ramach realizacji zadań określonych w art. 12 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy, które Spółka otrzymuje na podstawie zawieranych umów z samorządami i rozlicza w sposób wskazany w tych umowach nie są świadczeniem zdefiniowanym w art. 13 tej ustawy, to nie będą one korzystały ze zwolnienia z opodatkowania zawartego w art. 38z ustawy o CIT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zgodnie z treścią zadanych pytań wyznaczającą zakres interpretacji indywidualnej, przedmiotem oceny Organu nie była kwestia możliwości zaliczenia wskazanych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).