1. Czy opisane powyżej prowadzone przez Wnioskodawcę prace nad programami komputerowymi w ramach Projektów stanowią działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT? 2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym autorskie prawa do programu komputerowego sprzedawane na rzecz Klienta w ramach Projektów stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT? 3. Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca będzie mógł użyć stawki 5% podatku CIT, zgodnie z art. 24d Ustawy o CIT, od dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (kwalifikowanego prawa własności intelektualnej)?

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 listopada 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie preferencji IP Box.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest spółką wytwarzającą oprogramowanie i specjalizującą się w dostarczaniu innowacyjnych rozwiązań informatycznych dla branż takich jak przemysł motoryzacyjny, zarządzanie zasobami ludzkimi (HR) czy finanse. Wnioskodawca tworzy też rozwiązania w zakresie informatyki (...). Oprogramowanie jest wytwarzane przez Wnioskodawcę na zlecenie podmiotów zewnętrznych na podstawie zawieranych z tymi podmiotami umów. Przedmiotowe umowy mają głównie charakter ramowy, tj. określają ogólne warunki i zasady współpracy (sposób zlecenia poszczególnych prac programistycznych, zasady ich realizacji, wynagradzania, czy uregulowania dotyczące praw własności intelektualnej związanych z powstałymi w trakcie ich realizacji utworów), natomiast szczegółowy zakres prac programistycznych jest każdorazowo ustalany na podstawie składanych przez danego kontrahenta zamówień (zwanych dalej: „Projekt”), powierzonych Spółce głównie w formie papierowej. Do zawarcia umów i realizacji Projektów dochodzi również czasami poprzez złożenie oferty przez Wnioskodawcę i jej przyjęcie przez podmiot zewnętrzny. Przedmiotem przeważającej większości z takich Projektów jest projektowanie, tworzenie i dostarczanie oprogramowania komputerowego według przedstawionej przez zlecającego kontrahenta specyfikacji, tzn. zgłoszonych potrzeb, celów i funkcji jakie musi spełniać dany program komputerowy. Po otrzymaniu zlecenia Wnioskodawca rozpoczyna proces realizacji Projektu, na który składa się szereg elementów takich jak: poznanie wymagań kontrahenta, przygotowanie projektu architektury oprogramowania, programowanie, testowanie, wdrażanie, zarządzanie projektem. W proces realizacji Projektu zaangażowani są nie tylko programiści ale i osoby pełniące inne funkcje, tacy jak analitycy biznesowi, testerzy czy project managerowie. Efektem pracy dedykowanego do danego Projektu zespołu jest powstanie oprogramowania, tj. autorskiego programu komputerowego, zaprojektowanego od podstaw przez Wnioskodawcę (zespołu dedykowanego do realizacji Projektu) i uzewnętrznianego w postaci kodu napisanego w określonym języku programowania. W przeważającej większości przypadków Wnioskodawca tworzy od podstaw w ramach zlecanych Projektów oprogramowanie (tj. kontrahent określa tylko cel, problem do rozwiązania, ogólne założenia Projektu, zaś Wnioskodawca samodzielnie decyduje o sposobie realizacji Projektu (technologia, język programowania, dodatkowe narzędzia), koniecznych do zaangażowania zasobach, metodyce prowadzenia i zarządzania Projektem itp.). Zdarzają się również sytuacje, gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie posiadane już przez kontrahenta (stworzone przez niego lub nabyte przez kontrahenta od innego podmiotu). W takim przypadku, Wnioskodawca dokonuje ulepszenia i modyfikacji tego oprogramowania, poprzez zaprojektowanie, stworzenie i wdrożenie nowych funkcjonalności. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, każdorazowo zmierzały do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. W wyniku rozwijania (ulepszania) i modyfikacji oprogramowania lub ich części, tworzone są nowe kody oraz algorytmy oraz powstaje nowe prawo własności intelektualnej w postaci programu komputerowego, które jest przenoszone na kontrahenta zgodnie z zawartymi umowami. Kody oraz algorytmy podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Spółce przysługują do nich osobiste i majątkowe prawa autorskie.

Działalność badawczo-rozwojowa w celu opracowania programu komputerowego objętego prawem autorskim

Działalność Wnioskodawcy realizowana w ramach Projektów nie ma charakteru prac rutynowych, lecz ma charakter badawczo-rozwojowy (prace rozwojowe), ponieważ Wnioskodawca w sposób twórczy i systematyczny dokonuje nabywania, łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania tych zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, tj. do nowego programu komputerowego. Przede wszystkim opracowanie architektury systemu, adekwatny dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji niezbędnych do zapewnienia oczekiwanych funkcjonalności, a także opracowanie kodów źródłowych, rozwiązania, następuje w wyniku twórczej działalności Wnioskodawcy i jest związane z pracą intelektualną mającą na celu opracowanie nowego wytworu intelektu, tj. programu komputerowego, objętego autorskimi prawami majątkowymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, ze zm., dalej: „ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych”). Tworzony w ramach realizowanych Projektów program komputerowy każdorazowo jest utworem podlegającym ochronie prawno-autorskiej na podstawie art. 74 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Po wytworzeniu programu komputerowego prawa autorskie do niego są przekazywane za wynagrodzeniem Klientowi. Ponieważ istota współpracy z Klientem sprowadza się wyłącznie do wytworzenia dedykowanego jego potrzebom programu komputerowego, przedmiotem transakcji jest sprzedaż praw autorskich do przedmiotowego programu komputerowego. Potwierdzeniem przekazania praw autorskich do opracowanego programu komputerowego (lub jego fragmentu jak np. element kodu źródłowego) są podpisane przez Klienta i Wnioskodawcę protokoły zdawczo-odbiorcze potwierdzające przejście praw autorskich (w odniesieniu do danego fragmentu programu komputerowego).

Twórczość Wnioskodawcy przejawia się zwłaszcza w tym, że z uwzględnieniem oczekiwań i wymogów Klienta tworzy od podstaw oprogramowanie (program komputerowy), co wymaga od Wnioskodawcy zindywidualizowanego i oryginalnego podejścia, a także działalności kreacyjnej. W oparciu o posiadaną wiedzę i pozostające w dyspozycji zasoby techniczne i ludzkie, a także w oparciu o autorskie i twórcze koncepcje Wnioskodawca wytwarza oryginalne rozwiązania w tym zakresie (algorytmy, instrukcje, ciągi komend, kody źródłowe), niezbędne dla osiągnięcia oczekiwanych funkcjonalności programu komputerowego. W konsekwencji rezultatem działalności twórczej Wnioskodawcy jest nowy wytwór intelektualny uzewnętrzniony w postaci programu komputerowego wykonującego funkcje oczekiwane przez Klienta, cechującego się wysokim poziomem nowości zarówno w skali przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, jak i w skali rynku danego oprogramowania. Systematyczność prac przejawia się w tym, że Wnioskodawca ustalił harmonogram realizacji prac i wyznaczył kamienie milowe dla mierzenia postępu w realizacji danego Projektu. W oparciu o wymagania danego klienta precyzyjnie określony został również oczekiwany rezultat końcowy Projektu. Ponadto, do wykonania prac na rzecz Klienta Wnioskodawca utworzył odrębny multi-dyscyplinarny zespół projektowy, w skład którego wchodzą osoby pełniące różne funkcje (wymienione powyżej), który to zespół działa według ustalonego planu prac. Podejmowane w Projekcie aktywności Wnioskodawcy są nakierowane na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Zmierzają bowiem do uzyskania specjalistycznej wiedzy, która nie jest dostępna na rynku (zwiększenie zasobów wiedzy), a efektem zastosowania zasobów wiedzy jest ich wykorzystanie do opracowania całkowicie nowego, innowacyjnego programu komputerowego w ramach Projektu (nowe zastosowanie). Realizowane przez Wnioskodawcę Projekty przyczynią się do zwiększenie zasobów wiedzy nie tylko w skali jego przedsiębiorstwa, ale również w skali całej branży w której funkcjonuje dany Klient dla którego realizowany jest Projekt.

Ponadto, działalność Wnioskodawcy w Projekcie nie polega na dostosowaniu już istniejących rozwiązań, lecz na wykorzystaniu dostępnej wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi i oprogramowania do stworzenia nowego produktu informatycznego, co stanowi o prowadzeniu w ramach Projektu prac rozwojowych (art. 4a pkt 28 ustawy o CIT).

Źródło dochodu

Po wykonaniu prac na rzecz Klienta w ramach danego Projektu Wnioskodawca przenosi za wynagrodzeniem na rzecz Klienta autorskie prawa majątkowe do utworu (programu komputerowego) powstałego w ramach współpracy z Klientem tj. utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tym samym dokonując sprzedaży praw własności intelektualnej (tj. autorskich praw do programu komputerowego). Jak wspomniano powyżej, istota współpracy z Klientem sprowadza się wyłącznie do wytworzenia dedykowanego jego potrzebom, innowacyjnego programu komputerowego, który objęty jest prawem autorskim, a więc przedmiotem transakcji jest sprzedaż praw autorskich do przedmiotowego programu komputerowego. Wynagrodzenie Wnioskodawcy za przeniesienie na Klienta autorskiego prawa majątkowego do utworu (programu komputerowego) ustalane jest, w zależności od Projektu, jako wynagrodzenie ryczałtowe (określona z góry kwota, która może być płacona jednorazowo lub też w ratach, po wykonaniu określonej części prac) lub też (co akurat jest rozwiązaniem najczęściej stosowanym) jako wynagrodzenie liczone jako iloczyn czasu pracy poświęconego na stworzenie programu komputerowego w ramach danego Projektu w danym miesiącu i ustalonej z Klientem stawki/stawek godzinowej. Jest to standardowe rozwiązanie przyjęte w branży programistycznej. Z momentem zapłaty wynagrodzenia na Klienta przechodzą autorskie prawa majątkowe dotyczące stworzonego w danym okresie oprogramowania.

Z uwagi na fakt, że program komputerowy będący przedmiotem ww. praw z których osiągany jest dochód jest w całości wytwarzany w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej samodzielnie przez Spółkę, w ocenie Spółki, przedmiotowy dochód może stanowić kwalifikowany dochód z IP Box, obliczony zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, a co za tym idzie, w ocenie Spółki, może podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką CIT w wysokości 5%.

Prowadzona ewidencja

Wnioskodawca w systemie księgowym (ewidencji rachunkowej) wyodrębnia przychody, koszty uzyskania przychodów (z możliwością wyodrębnienia kosztów pośrednich i bezpośrednich) oraz dochodu (straty) przypadających na dany Projekt (i tworzone w jego ramach autorskie prawo do programu komputerowego).

Opodatkowanie

Wnioskodawca planuje zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% do dochodów uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałych w wyniku realizacji Projektów zgodnie z art. 24d ustawy o CIT.

Efekty działalności Spółki, nazywane „programem komputerowym” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

W każdym przypadku tworzenie przez Spółkę „programu komputerowego ”wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Spółkę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Spółka prowadziła albo prowadzi odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego”, który jest efektem działalności Spółki, zawsze są one efektem prac rozwojowych Spółki w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Spółka wytwarza programy w zależności od potrzeb klienta w branży np. automotive i finansowej i są to indywidualne programy tworzone pod potrzeby klienta, na konkretne zamówienie, które prowadzą do uproszczenia oraz automatyzacji procesów i oszczędności czasu.

Umowa przewiduje odrębne wynagrodzenie za przekazanie praw autorskich, a jeśli są zlecane inne prace, są one osobno wyodrębniane. Są to autorskie prawa majątkowe na polach eksploatacji wskazanych w art. 50 oraz art. 74 ust. 4 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Umowy generalnie przewidują dwa momenty przeniesienia autorskich praw majątkowych, jednak w większości przypadków przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje w chwili zapłaty, incydentalnie zdarza się, że przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje w chwili podpisania protokołu odbioru, co następuje przed zapłatą.

Faktury, które wystawia Spółka na rzecz Kontrahentów wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Spółki dla Kontrahenta. Dokumentami potwierdzającymi przenoszenia przez Spółkę na Kontrahenta praw do konkretnych stworzonych przez Spółkę „programów komputerowych” są protokoły odbioru/przekazania z oświadczeniem o przeniesieniu autorskich praw majątkowych.

Od 1 stycznia 2021 r. Spółka prowadzi w ramach swoich ksiąg rachunkowych ewidencję zapewniającą wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu (ewidencję, o której mowa w art. 24e ustawy o CIT), tj. ewidencja prowadzona jest „na bieżąco”, tj. od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP.

Wykonywane przez Spółkę czynności w ramach prac noszących znamiona działalności badawczo-rozwojowej, były/są/będą działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i nie stanowiły/nie stanowią/nie będą stanowić:

a)rutynowych i okresowych zmian,

b)czynności wdrożeniowych w zakresie opracowywanych już produktów i usług,

c)produkcji seryjnej/produkcji komercyjnej,

d)bieżącej operacyjnej działalności gospodarczej,

e)działalności wspomagającej/pomocniczej, wykraczającej poza zakres prac B+R,

f)czynności:

i. testowania produktu/produktów,

ii. wykonanie badań produktu/produktów,

iii. oceny produktu/produktów,

iv. bądź innych tego typu prac, dokonywanych już po zakończeniu prac B+R w ramach danego Projektu,

g)czynności serwisowych,

h)promowania ulepszeń dokonywanych już w Państwa działalności,

i)innych prac spoza prac B+R.

Pytania

1.Czy opisane powyżej prowadzone przez Wnioskodawcę prace nad programami komputerowymi w ramach Projektów stanowią działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT?

2.Czy w przedstawionym stanie faktycznym autorskie prawa do programu komputerowego sprzedawane na rzecz Klienta w ramach Projektów stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT?

3.Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca będzie mógł użyć stawki 5% podatku CIT, zgodnie z art. 24d Ustawy o CIT, od dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (kwalifikowanego prawa własności intelektualnej)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzone przez Niego prace spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, będące rezultatem prowadzonych prac badawczo-rozwojowych oprogramowanie (program komputerowy) podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, i jako takie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24 ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest On uprawniony do skorzystania z 5% stawki opodatkowania CIT, zgodnie z art. 24d Ustawy o CIT, wobec dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży na rzecz Klienta autorskich praw majątkowych do programu komputerowego tworzonego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, prowadzone przez Niego prace w ramach Projektów polegające na tworzeniu oprogramowania (programu komputerowego) bądź też na tworzeniu nowych funkcjonalności oprogramowania spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych zawartą w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem, działalność B+R to: działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzone przez Niego prace spełniają wymienione w tym artykule przesłanki uznania ich za działalność B+R:

Twórczość: Realizowane przez Wnioskodawcę prace spełniają przesłankę „twórczości”. Wskazówki interpretacyjne w zakresie rozumienia pojęcia „twórczość” zawarte są m.in. w Objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r. „Dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box”, (dalej: „objaśnienia MF”). Objaśnienia MF (punkt 33) określają „twórczość” jako „opracowywanie nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”. Dodatkowo, jak podaje Słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś).

Wnioskodawca (a dokładniej powołany przez Niego do realizacji danego Projektu zespół) z uwzględnieniem oczekiwań i wymogów Klienta w Projekcie tworzy od podstaw oprogramowanie (program komputerowy) wykorzystując swoją wiedzę i umiejętności każdorazowo samodzielnie wybierając rozwiązania/metodę/narzędzie dedykowane tylko i wyłącznie potrzebom danego Projektu oraz stosując je w taki sposób, aby osiągnąć zamierzony efekt, zaś efektem jego pracy był program komputerowy, będący wytworem intelektu oraz kreacyjnej działalności. W konsekwencji, rezultatem działalności twórczej Wnioskodawcy będzie nowy wytwór intelektualny uzewnętrzniony w postaci programu komputerowego posiadającego funkcjonalności oczekiwane przez danego Klienta, cechujący się wysokim poziomem nowości zarówno w skali przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jak i w skali przedsiębiorstwa Klienta. W świetle powyższego, nie ulega również wątpliwości, że realizując Projekty Wnioskodawca faktycznie realizuje działania twórcze, których rezultatem jest wytworzenie programu komputerowego. Zgodnie z objaśnieniami MF (punkty 77 i 78) potwierdzenie takiego stanu rzeczy jest niezbędne dla uznania oprogramowania komputerowego za utwór w rozumieniu ustawy prawo autorskie i w konsekwencji uznania autorskiego prawa do programu komputerowego za kwalifikowane prawo własności intelektualnej do dochodów z którego Podatnik skorzystać może z preferencji IP Box.

Systematyczność: Punkt 39 objaśnień MF wskazuje, że aby zostać uznaną za prace B+R działalność twórcza Podatnika powinna być prowadzona w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Na gruncie objaśnień określenie „systematycznie” odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Jednocześnie, w punkcie 40 objaśnienia MF wskazują, że dla spełnienia tej przesłanki wystarczające jest aby Podatnik zrealizował chociażby jeden projekt B+R w wyżej opisany sposób. Sposób zorganizowania i prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności twórczej świadczy o spełnieniu przez Wnioskodawcę powyższych przesłanek i systematycznym podejściu do realizacji prac badawczo-rozwojowych.

Wnioskodawca w ramach danego Projektu każdorazowo ustala harmonogram realizacji przewidzianych prac i wyznacza kamienie milowe dla mierzenia postępu w realizacji Projektu. W oparciu o wymagania Klienta precyzyjnie określony zostaje również oczekiwany rezultat końcowy danego Projektu. O planowym podejściu Wnioskodawcy do realizacji danego Projektu świadczy również fakt powoływania w ramach Projektu każdorazowo dedykowanego zespołu składającego się z osób o różnych umiejętnościach i kwalifikacjach (opisanych powyżej). Taki skład zespołu wskazuje na planowe i kompleksowe podejście Wnioskodawcy do prowadzenia prac. Potwierdza to zaangażowanie w ramach jednego zespołu specjalistów odpowiedzialnych za wszystkie etapy prac B+R począwszy od prac analityczno-przygotowawczych, poprzez tworzenie oprogramowania aż do weryfikacji rezultatów projektu i kontroli jakości. Opisany powyżej całokształt działań Wnioskodawcy związanych ze zorganizowaniem prac w ramach Projektu świadczy o spełnieniu przez Niego przesłanki systematyczności prac B+R.

Zwiększanie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań: Zgodnie z ustawą o CIT działalność B+R musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca podkreśla, że podejmowane w Projekcie aktywności ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy, która nie jest dostępna na rynku (zwiększenie zasobów wiedzy), a efektem zastosowania zasobów wiedzy jest ich wykorzystanie do opracowania całkowicie nowego, innowacyjnego programu komputerowego w ramach Projektu (nowe zastosowanie). Według objaśnień MF dla spełnienia tej przesłanki wystarczające jest aby „zwiększenie zasobów wiedzy” nastąpiło wyłącznie w skali przedsiębiorstwa Podatnika. Realizowany przez Wnioskodawcę projekt przyczyni się do zwiększenia zasobów wiedzy nie tylko w skali jego przedsiębiorstwa, ale również w skali przedsiębiorstwa Klienta. Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe wskazuje na spełnienie kryterium zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań.

Charakter prac jako naukowych lub rozwojowych: Zgodnie z punktem 43 objaśnień MF, działalność B+R może przyjąć postać badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) lub prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii). Ze względu na swój charakter, zakres i zakładany rezultat prowadzonych przez Wnioskodawcę prac wpisuje się w definicję prac rozwojowych. Realizując prace w ramach danego Projektu, Wnioskodawca łączy posiadaną wiedzę i umiejętności w zakresie programowania, w tym w szczególności w zakresie narzędzi informatycznych, tworzenia algorytmów, dla opracowania nowego produktu tj. programu komputerowego. Działalność Wnioskodawcy w ramach Projektu nie ma charakteru prac rutynowych, lecz nakierowana jest na opracowywanie nowego programu komputerowego, który nie ma odpowiednika na obecnym rynku informatycznym. Oznacza to, że działalność Wnioskodawcy w Projekcie nie polega na dostosowaniu już istniejących rozwiązań, lecz na wykorzystaniu dostępnej wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi i oprogramowania do stworzenia nowego produktu informatycznego.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe wskazuje na spełnienie kryterium rozwojowości prac wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach Projektu.

Podsumowując, przedstawiona w opisie stanu faktycznego realizowana na rzecz Klientów działalność Wnioskodawcy jest wysoce innowacyjna i spełnia przesłanki uznania jej za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4 pkt 26 ustawy o CIT.

Ad. 2

Kwalifikowane IP

Zdaniem Wnioskodawcy, tworzone w ramach realizowanych Projektów programy komputerowe są utworami podlegającymi ochronie prawno-autorskiej na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i w konsekwencji jako autorskie programy komputerowe są kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych przyznając programowi komputerowemu ochronę prawno-autorską analogiczną jak przysługująca utworom literackim, nie wprowadza jednocześnie definicji legalnej programu komputerowego. Na potrzeby IP Box objaśnienia MF definiują program komputerowy jako „zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu”. Według objaśnień MF na tak rozumiany program komputerowy składają się wszystkie jego funkcjonalne części składowe, a mianowicie: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, w tym interfejs techniczny. Funkcjonalną częścią składową programu komputerowego jest także dokumentacja techniczna z nim związana. Jednocześnie, jak podkreśla w swoich objaśnieniach Ministerstwo Finansów, „pojęcie „komputer” nie powinno ograniczać się do PC, lecz powinno odnosić do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń. Nie jest bowiem istotny nośnik programu komputerowego, lecz jego źródła (kod źródłowy i kod wynikowy) oraz funkcjonalność”. W podobny sposób program komputerowy definiuje doktryna prawa autorskiego przyjmując, że program komputerowy to „zbiór instrukcji przeznaczonych do wykonywania na komputerze celem osiągnięcia określonego rezultatu, stanowiący przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci” ( Łukasz Zimończyk. Program komputerowy w orzecznictwie organów ochrony prawnej Acta Iuris Stetinensis 2 (18)).

W świetle powyższych definicji, będący rezultatem prowadzonej przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów działalności twórczej, zapisany w formie kodu źródłowego i oparty o algorytm własnego autorstwa zestaw instrukcji spełnia definicję programu komputerowego wprowadzoną w objaśnieniach MF. W konsekwencji, jako utwór podlegać będzie ochronie prawno-autorskiej na podstawie art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, i jako autorskie prawo do programu komputerowego będzie kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Następne przeniesienie (sprzedaż) w ramach współpracy z Klientem autorskiego prawa majątkowego do kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego oprogramowania obejmuje funkcjonalne części składowe programu komputerowego łącznie z dokumentacją techniczną.

Ad. 3

Prawo do skorzystania z 5% stawki

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że: prowadzona przez Niego działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej, w jej wyniku powstaje kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego programu komputerowego objętego ochroną prawną na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w ramach współpracy z Klientem Wnioskodawca przenosi na jego rzecz za wynagrodzeniem autorskie prawa majątkowe do kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego, tym samym uzyskując dochód ze sprzedaży tego prawa, prowadzi ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac B+R z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac oraz pozwalający na monitorowanie i śledzenie efektów prac B+R - będzie On uprawniony do zastosowania 5% stawki CIT, wobec dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży na rzecz Klientów autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego w toku prac B+R przez Wnioskodawcę autorskiego oprogramowania.

Podsumowanie

Jak wskazano powyżej, na wszystkie 3 postawione w niniejszym wniosku pytania udzielić należy odpowiedzi twierdzącej. Podobne stanowisko, w analogicznym stanie faktycznym, znaleźć można choćby w interpretacji indywidualnej wydanej 15 lipca 2022 r. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w sprawie o sygnaturze 0111-KDIB1-3.4010.174.2022.3.BM.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”):

W myśl art. 4a pkt 27 updop:

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop:

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Regulacje dotyczące stosowania preferencji IP BOX zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są:

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu:

Stosownie do art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

W myśl art. 24d ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d, zostały określone w art. 24e ww. ustawy, który stanowi, że:

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

Ad. 1

Odnosząc powyższe przepisy na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że aby działalność Wnioskodawcy spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematycznie prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podkreślić w tym miejscu należy, że przepisy o działalności badawczo-rozwojowej należy interpretować ściśle. Zatem, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 updop, co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związanych z postępem naukowym, czy technologicznym.

W świetle powyższego, opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwoju i ulepszaniu programów komputerowych spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach updop. 

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 1, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2 i 3

Przechodząc do Państwa wątpliwości dotyczących ustalenia, czy:

-autorskie prawa do programu komputerowego sprzedawane na rzecz Klienta w ramach Projektów stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 updop,

-Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% podatku CIT, zgodnie z art. 24d updop, od dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (kwalifikowanego prawa własności intelektualnej),

Organ wskazuje, że dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (dalej: „Objaśnienia IP Box”), ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509, dalej: „Ustawa o prawie autorskim”).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim:

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy:

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 Ustawy o prawie autorskim, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zatem, opisane we wniosku prawa autorskie do programu komputerowego wytworzonego/rozwiniętego/ulepszonego przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 updop.

W świetle powyższego oraz przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, Spółka może opodatkować stawką 5%, zgodnie z art. 24d ust. 1 updop.

Zatem, stanowisko Spółki, zgodnie z którym autorskie prawa do programu komputerowego sprzedawane na rzecz klientów stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 updop i Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania stawki opodatkowania 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży tych praw, zgodnie z art. 24d updop, jest prawidłowe.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 i 3, należy uznać za prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

-opisane we wniosku prowadzone przez Wnioskodawcę prace nad programami komputerowymi w ramach Projektów stanowią działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 updop,

-w przedstawionym stanie faktycznym autorskie prawa do programu komputerowego sprzedawane na rzecz Klienta w ramach Projektów stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 updop,

-w opisanym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca będzie mógł użyć stawki 5% podatku CIT, zgodnie z art. 24d updop, od dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (kwalifikowanego prawa własności intelektualnej)

- jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).