Czy od wydatków ponoszonych w przyszłości cyklicznie na organizację opisanych wydarzeń szkoleniowo-integracyjnych Wnioskodawca będzie zobowiązany pobrać ryczałt wynoszący 20% podstawy opodatkowania tzw. estońskim CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 lipca 2022 r. za pośrednictwem ePUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy od wydatków ponoszonych w przyszłości cyklicznie na organizację opisanych wydarzeń szkoleniowo-integracyjnych Wnioskodawca będzie zobowiązany pobrać ryczałt wynoszący 20% podstawy opodatkowania tzw. estońskim CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką … . W celu zwiększenia motywacji pracowników oraz współpracowników do pracy, a także podniesienia ich wiedzy z zakresu sprzedawanych produktów, Wnioskodawca zamierza organizować w przyszłości cyklicznie, zazwyczaj około 2 razy w roku, szkolenia dla pracowników i współpracowników połączone z imprezą integracyjną. Planowane jest, że w ramach wydarzenia, pracownicy i współpracownicy będą brać udział w panelu szkoleniowym oraz warsztatowym, w ramach którego zostaną zapoznani z nowymi produktami, które wchodzą na rynek; będą informowani o właściwościach oraz sposobach stosowania produktów już obecnych na rynku; istotnych badaniach naukowych dotyczących sprzedawanych produktów; prowadzone będą szkolenia z zakresu strategii sprzedaży i obsługi klienta oraz innych tematów potrzebnych w codziennej pracy …, w tym także dotyczących istotnych informacji odnośnie funkcjonowania Wnioskodawcy (np. określania celów rozwoju firmy). Wśród prelegentów prowadzących szkolenia znajdować się mogą także kontrahenci Wnioskodawcy - przedstawiciele firm …, którzy będą przekazywać wiedzę odnośnie produktów wytworzonych przez ich firmy farmaceutyczne, a sprzedawanych w aptekach Wnioskodawcy.

Po zakończeniu części edukacyjnej, Wnioskodawca zamierza zaprosić pracowników i współpracowników na spotkanie integracyjne (dla chętnych), w trakcie, którego organizowane będą konkursy oraz zabawy mające na celu integrację zespołu. Wnioskodawca w celu realizacji opisanego wydarzenia będzie ponosił szereg wydatków takich jak m.in. wydatki na zapewnienie transportu dla uczestników, wynajmu sali konferencyjnej wraz z nagłośnieniem, poczęstunku w trakcie panelu szkoleniowego, wydatki na wynajem sali pod imprezę integracyjną czy na inne kwestie techniczne związane z jej organizacją, wydatki na nagrody w konkursach i zabawach, wydatki na usługi gastronomiczne (bez alkoholu) w trakcie imprezy integracyjnej czy na atrakcje kulturalne, sportowe lub artystyczne mające urozmaić imprezę integracyjną.

Udział pracowników i współpracowników w takim wydarzeniu będzie przyczyniał się do podniesienia ich kompetencji zawodowych poprzez poszerzenie wiedzy, wymianę wiedzy i doświadczeń, ale też będzie wpływać na ich motywację do pracy, co przyczyni się do podniesienia ich efektywności poprzez lepsze zgranie zespołu, naukę pracy w zespole, podniesienie jakości komunikacji w zespole oraz budowanie dobrej atmosfery wśród pracowników i współpracowników, a także dobrych relacji z Wnioskodawcą, co w konsekwencji daje przełożenie na osiągane przez Wnioskodawcę przychody.

Wnioskodawca będzie odpowiednio dokumentował wydarzenie. Poniesione wydatki będą dokumentowane fakturami VAT lub rachunkami wystawionymi na Wnioskodawcę.

Może zdarzyć się tak, że Wnioskodawca będzie organizował tego typu wydarzenie wspólnie z inną spółką z grupy, także będącą właścicielem aptek. Celem takiej współpracy ma być zmniejszenie wydatków organizacyjnych wskutek skorzystania z efektu skali (więcej osób uczestniczących to możliwość negocjowania korzystniejszych cen itd.). W takiej sytuacji, spółki podpiszą porozumienie o wspólnej organizacji wydarzenia i ustalą odpowiednie klucze alokacji wydatków według ilości uczestników od każdej ze spółki, biorących udział w wydarzeniu.

Wnioskodawca jest - począwszy od marca 2022 roku - opodatkowany w formie tzw. estońskiego CIT według stawki 20% (nie jest małym podatnikiem).

Pytanie

Czy od wydatków ponoszonych w przyszłości cyklicznie na organizację opisanych wydarzeń szkoleniowo-integracyjnych Wnioskodawca będzie zobowiązany pobrać ryczałt wynoszący 20% podstawy opodatkowania tzw. estońskim CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

W art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej ustawy CIT) „opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą)”. Zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy CIT „podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku”. Zaś na podstawie art. 28o ust. 1 pkt 2 ustawy CIT, ryczałt wynosi 20% podstawy opodatkowania.

Powołane przepisy nie definiują pojęcia „wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą”. W Przewodniku do Ryczałtu od dochodów spółek z dnia 23 grudnia 2021 roku, wydanego przez Ministra Finansów, wskazano, że w ocenie wydatków kwalifikujących się do dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą można posiłkować się [czyli traktować pomocniczo, a niejako obowiązującą wykładnię] kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT oraz bogatym orzecznictwem sądowo-administracyjnym. Wydatki związane z działalnością gospodarczą, zgodnie z objaśnieniami, powinny realizować te same cele co koszty podatkowe. Jako przykład wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, objaśnienia wskazują wydatki sankcyjne (kary, grzywny, odsetki), wydatki prywatne członków zarządu, wydatki na studia pracownika, gdy kierunek studiów nie jest związany z działalnością gospodarczą podatnika.

W orzecznictwie sądów administracyjnych na gruncie klasycznego CIT, jednolicie podkreśla się, że ocena zachowania podatnika, kwalifikującego określony wydatek jako koszt podatkowy, powinna być dokonywana z perspektywy jego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wiedzy podatnika na temat tego, czy dany wydatek może obiektywnie przyczynić się do realizacji pożądanego celu - osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła - co jednak oczywiście nie oznacza, że cel ten musi być zawsze osiągnięty.

W przypadku tzw. klasycznego opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, na gruncie art. 15 oraz art. 16 ustawy CIT, nie było wątpliwości, że wydatki ponoszone na szkolenia i integrację pracowników są związane z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz są ponoszone w celu uzyskania przychodów, zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów. Potwierdzały to liczne interpretacje podatkowe, m.in.:

- nr 0111-KDIB1-1.4010.42.2022.1.SH,

-  nr 0114-KDIP2-1.4010.104.2018.2.MS1,

- nr 0111-KDWB.4010.14.2021.2.AZE.

Biorąc pod uwagę, że w przypadku tzw. estońskiego CIT nie ma zastosowania ani przepis art. 15 ustawy CIT, ani art. 16 ustawy CIT, a ustawa CIT nie wprowadza definicji „wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą”, to należy uznać, że pojęcie to powinno być interpretowane zgodnie z jego językowym brzmieniem. Pierwszeństwo reguł wykładni językowej uznawane za fundament w wykładni prawa, ma szczególne znaczenie w wypadku prawa podatkowego. Jak wskazuje się w doktrynie, podatnik powinien „bezbłędnie odczytać normy prawne ze stosownych, odnoszących się do sytuacji, w której się znalazł, przepisów prawa. Wykładnia językowa przepisów w największym stopniu gwarantuje jednolitość ich rozumienia” (tak B. Brzeziński, Podstawy wykładni, s. 40). W konsekwencji, brzmienia powyższego przepisu nie można utożsamiać z regulacjami obowiązującymi w tzw. klasycznym CIT.

Z pewnością, nie jest on tożsamy z tzw. wydatkami na reprezentację (art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT) w rozumieniu klasycznego CIT. To, iż wydatek ma charakter reprezentacyjny, co wyłącza go z kosztów podatkowych w rozumieniu art. 16 ustawy CIT, nie oznacza jednocześnie, że nie ma on związku z działalnością gospodarczą podatnika. Kreowanie pozytywnego wizerunku czy budowanie relacji z kontrahentami, mimo iż jest traktowane jako reprezentacja w rozumieniu ustawy CIT, bez wątpienia pozostaje w związku z działalnością gospodarczą podatnika, prowadząc do uzyskania przychodów przez podatnika bądź zabezpieczenia ich źródła. Przykład ten więc pokazuje, że wydatki związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT powinny być interpretowane zgodnie z językowym brzmieniem tego przepisu.

W konsekwencji, wykładnia powyższej regulacji powinna prowadzić do wniosku, że każdy wydatek, który wykazuje związek z działalnością gospodarczą podatnika, nie może być uznany za dochód, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT. Przekładając powyższe na opisane we wniosku zdarzenie, nie można mieć wątpliwości, że poniesione przez podatnika w przyszłości wydatki na organizację wydarzeń szkoleniowo-integracyjnych pozostają w związku z prowadzoną działalnością. Dzięki takim wydarzeniom, Wnioskodawca będzie dbał o poziom wiedzy merytorycznej personelu, dobrą atmosferę w zespole, naukę wzajemnej współpracy i działania w grupie, komunikację między personelem, co w konsekwencji wpłynie na motywację personelu do pracy oraz podniesienie ich efektywności, a to będzie miało przełożenie na przychody osiągane przez Wnioskodawcę. Na gruncie estońskiego CIT i powołanego przepisu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT należy uznać, że zachodzi związek wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na organizację wydarzenia szkoleniowo-integracyjnego z działalnością gospodarczą podatnika. Oznacza to, że z tytułu poniesienia takich wydatków nie powstanie u Wnioskodawcy dochód w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczenia 20% ryczałtu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepisy regulujące ryczałt od dochodów spółek wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o  podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2122) i  weszły w życie z dniem 1 stycznia 2021 r., wprowadzając nowy reżim opodatkowania w  podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższe przepisy, umieszczone w rozdziale 6b  ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostały zmienione ustawą z dnia 29  października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U z 2021 r., poz. 2105 ze zm., dalej: „ustawa nowelizująca”).

Założeniem zmian wprowadzonych ustawą nowelizującą było uproszczenie i doprecyzowanie istniejących regulacji w  zakresie ryczałtu od dochodów, jak również rozszerzenie katalogu podmiotów uprawnionych do wyboru opodatkowania ryczałtem.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa CIT):

W myśl art. 28m ust. 3 ustawy CIT:

Stosownie do postanowień art. 28o ust. 1 ustawy CIT:

Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa o CIT wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy o CIT) dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.

Przedmiotem opodatkowania w systemie ryczałtu jest zatem co do zasady efektywna dystrybucja zysku ze spółki do jej udziałowca/akcjonariusza/wspólnika, przy czym przepisy nie ograniczają się wyłącznie do opodatkowania dywidend, ale uwzględniają również inne formy dystrybucji.

Istotą przyjętego modelu jest odroczenie opodatkowania dystrybuowanego zysku do dnia podjęcia uchwały o przeznaczeniu tego zysku i wypłat równoważnych takiej dystrybucji. Intencją ustawodawcy jest uwzględnienie w katalogu dochodów do opodatkowaniem także innych, alternatywnych niż dywidenda, świadczeń dokonanych na rzecz udziałowców /akcjonariuszy albo wspólników lub podmiotów powiązanych bezpośrednio lub pośrednio z  podatnikiem lub z tymi udziałowcami/akcjonariuszami/wspólnikami, (tzw.  ukryte zyski). Wypłata ukrytych zysków oznacza powstanie dla spółki odpowiadającego im dochodu, podlegającego opodatkowaniu ryczałtem.

Ukryte zyski stanowić zatem będą dla podatnika wszelkie świadczenia spółki:

-wykonane w związku z prawem do udziału w zysku,

-inne niż podzielony zysk o charakterze pieniężnym, niepieniężnym, odpłatnym, nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym (wartość nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń określa się zgodnie z art. 12 ust. 5-6a ustawy CIT),

-wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz udziałowca/akcjonariusza/wspólnika lub podmiotu powiązanego,

-wykonane bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem /akcjonariuszem/wspólnikiem.

Stosownie do art. 28c pkt 1 ustawy o CIT,

W myśl art. art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:

Przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, stosownie do art. 11a ust. 2 ustawy o CIT, rozumie się:

Z opisu sprawy nie wynika że pracownicy, współpracownicy czy podmioty od których nabywane są usługi czy towary w ramach spotkań szkoleniowo-integracyjnych były udziałowcami spółki czy w jakikolwiek sposób były powiązane ze Spółką – zatem nie ma podstaw aby sprawę analizować pod kątem ukrytych zysków.

W katalogu dochodów do opodatkowania w systemie ryczałtu ustawodawca w art. 28m ust. 1 pkt 3 wymienił również dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.

Dochody niezwiązane z działalnością gospodarczą mogą częściowo pokrywać się z dochodami stanowiącymi ukryte zyski. W przypadku jednak wydatków niezwiązanych z  działalnością gospodarczą nie jest konieczne i  wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.

Z przepisów ustawy o CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca nie zdecydował się na sformułowanie w przepisie definicji ani nawet przykładowego katalogu tego rodzaju wydatków.

Przepisy Rozdziału 6b ustawy o CIT nie zawierają definicji legalnej wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym. W tym aspekcie warto odnotować, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą możną uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Jak wskazuje ww. Przewodnik do ryczałtu: „Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą rozpoznawany jest dla celów opodatkowania ryczałtem niezależnie od tego czy podatnik dokona już zapłaty za usługę czy towar. Wszystkie dochody wymienione w art. 28m ust. 1 pkt 2, 3 i 6 ustawy CIT związane są bezpośrednio z zasadami sporządzania wyniku finansowego. W związku z  powyższym, nawet jeśli podatnik nie dokona zapłaty za towar czy usługę, ale zaksięguje daną operację gospodarczą obciążającą wynik finansowy netto (m.in. zapisy księgowe na kontach zespołu 4, 5 i 7), to w takiej sytuacji dojdzie do powstania dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika. Dochód z tego tytułu, zgodnie z art.  28n ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT ustala się w miesiącu wykonania danego świadczenia lub dokonania wypłaty lub wydatku. Indywidualny stan faktyczny i cechy określonego świadczenia i zachowania podatnika przesądzać będą o terminie powstania dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą”.

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia ,,wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą”. Tutaj, jednakże, w pewnym stopniu pomocny może być wydany przez Ministerstwo Finansów „Przewodnik do Ryczałtu od dochodów spółek” z dnia 23 grudnia 2021 r., w którym zaznaczono, iż „Sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1, wynikającą z praktyki podmiotu jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter”.

Biorąc powyższe pod uwagę, przy ocenie wydatków kwalifikujących się do wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, jak wskazano powyżej, należy się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wynikającą z praktyki podmiotu jak również orzecznictwa sądowo-administracyjnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w celu zwiększenia motywacji pracowników oraz współpracowników do pracy, a także podniesienia ich wiedzy z zakresu sprzedawanych produktów, Wnioskodawca zamierza organizować w przyszłości cyklicznie, zazwyczaj około 2 razy w roku, szkolenia dla pracowników i współpracowników połączone z imprezą integracyjną. Planowane jest, że w ramach wydarzenia, pracownicy i współpracownicy będą brać udział w panelu szkoleniowym oraz warsztatowym, w ramach którego zostaną zapoznani z nowymi produktami, które wchodzą na rynek; będą informowani o właściwościach oraz sposobach stosowania produktów już obecnych na rynku; istotnych badaniach naukowych dotyczących sprzedawanych produktów; prowadzone będą szkolenia z zakresu strategii sprzedaży i obsługi klienta oraz innych tematów potrzebnych w codziennej pracy farmaceuty, w tym także dotyczących istotnych informacji odnośnie funkcjonowania Wnioskodawcy (np. określania celów rozwoju firmy). Po zakończeniu części edukacyjnej, Wnioskodawca zamierza zaprosić pracowników i współpracowników na spotkanie integracyjne (dla chętnych), w trakcie, którego organizowane będą konkursy oraz zabawy mające na celu integrację zespołu. Wnioskodawca w celu realizacji opisanego wydarzenia będzie ponosił szereg wydatków takich jak wydatki:

- na zapewnienie transportu dla uczestników,

- wynajmu sali konferencyjnej wraz z nagłośnieniem,

- poczęstunku w trakcie panelu szkoleniowego,

- wydatki na wynajem sali pod imprezę integracyjną czy na inne kwestie techniczne związane z jej organizacją,

- wydatki na nagrody w konkursach i zabawach, wydatki na usługi gastronomiczne (bez alkoholu) w trakcie imprezy integracyjnej czy na

- atrakcje kulturalne, sportowe lub artystyczne mające urozmaić imprezę integracyjną.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy wraz z ich omówieniem oraz opis sprawy wskazać należy, że wydatki wymienione w opisie zdarzenia przyszłego nie będą wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą.

Jak wskazali Państwo ponoszone wydatki są związane z prowadzoną przez Państwa działalnością, a udział pracowników i współpracowników w takim wydarzeniu będzie przyczyniał się do podniesienia ich kompetencji zawodowych poprzez poszerzenie wiedzy, wymianę wiedzy i doświadczeń, ale też będzie wpływać na ich motywację do pracy, co przyczyni się do podniesienia ich efektywności poprzez lepsze zgranie zespołu, naukę pracy w zespole, podniesienie jakości komunikacji w zespole oraz budowanie dobrej atmosfery wśród pracowników i współpracowników, a także dobrych relacji z Wnioskodawcą, co w konsekwencji daje przełożenie na osiągane przez Wnioskodawcę przychody.

Tym samym opisane we wniosku wydatki nie będą stanowiły również wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą w myśl art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT, zatem należy zgodzić się z Państwem, że z tytułu poniesienia wymienionych we wniosku wydatków nie powstanie u Wnioskodawcy dochód w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT, a  w konsekwencji nie będzie  Państwo zobowiązani do naliczenia 20% ryczałtu od tych wydatków.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktycznym/zdarzeniem przyszłym sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).