Wydanie interpretacji dotyczącej ustalenia czy koszty notarialne aktu dot. porozumienia z Gminą i odsetki od pożyczki zaciągniętej na poczet kaucji na... - Interpretacja - 0111-KDWB.4010.30.2022.2.KP

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 20 września 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDWB.4010.30.2022.2.KP

Temat interpretacji

Wydanie interpretacji dotyczącej ustalenia czy koszty notarialne aktu dot. porozumienia z Gminą i odsetki od pożyczki zaciągniętej na poczet kaucji na rzecz Gminy należy zakwalifikować do kosztów bezpośrednio związanych z prowadzoną inwestycją.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy koszty notarialne aktu dotyczącego porozumienia z Gminą i odsetki od pożyczki zaciągniętej na poczet kaucji na rzecz Gminy należy zakwalifikować do kosztów bezpośrednio związanych z prowadzoną inwestycją. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 września 2022 r. (wpływ 19 września 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W celu realizacji przedsięwzięcia Spółka dokonała zakupu działki od innej spółki, która z kolei nabyła ww. nieruchomość od Gminy w drodze przetargu nieograniczonego. Jako następca prawny Spółka przejęła również obciążenia ww. nieruchomości ustanowione przez Gminę. W księdze wieczystej nieruchomości dokonane zostały wpisy zgodnie z protokołem uzgodnień sporządzonym w trakcie przetargu organizowanego przez Gminę na sprzedaż ww. nieruchomości, na podstawie którego sporządzony został akt notarialny sprzedaży nieruchomości.

W dziale III księgi ww. nieruchomości - prawa, roszczenia i ograniczenia - uwidoczniony został wpis dotyczący roszczenia prawa odkupu nieruchomości stanowiącej przedmiot umowy sprzedaży w okresie 5 lat.

W dziale IV - hipoteka - widoczna została hipoteka umowna na kwotę 63000 złotych dotycząca zabezpieczenia wierzytelności Gminy z tytułu zapłaty kary umownej, wraz z odsetkami i przyznanymi kosztami postępowania tj. w razie niedotrzymania terminu wynoszącego 5 lat przewidzianego na wybudowanie budynku/ów na nieruchomości, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, łącznie z uzyskaniem pozwolenia na użytkowanie obiektu/ów.

Spółka w celu częściowego sfinansowania przedsięwzięcia deweloperskiego kredytem bankowym lub pożyczką bankową podjęła rozmowy z bankami. W toku ubiegania się o kredyt okazało się, że prawo odkupu nieruchomości i hipoteka stanowią przeszkodę w finansowaniu przez bank przedmiotowego przedsięwzięcia, jak również zapisy w KW stanowią przeszkodę dla przyszłych nabywców lokali, którzy chcieliby sfinansować zakup kredytem. W związku z powyższym doszło do porozumienia z Gminą i podjęto decyzję o zmianie przedmiotowych zabezpieczeń. Gmina zrzekła się:

1)przysługującego jej prawa odkupu niezabudowanej nieruchomości, które to prawo ujawnione było w dziale III wskazanej księgi wieczystej, oraz

2)ustanowionej na jej rzecz hipoteki na niezabudowanej nieruchomości, które to prawo ujawnione było w dziale IV wskazanej księgi wieczystej,

wyrażając jednocześnie zgodę na wykreślenie powyższych praw z działu: III i IV KW.

Natomiast w zamian za powyższe w celu zabezpieczenia interesów Gminy Spółka:

1)ustanowiła na rzecz Gminy kaucję pieniężną płatną na rachunek bankowy wskazany przez Gminę w kwocie 200 000,00 zł. Kaucja zwolniona zostanie na wniosek Spółki po wybudowania budynku/ów na przedmiotowej nieruchomości nie później niż w terminie 5 lat zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego łącznie z uzyskaniem pozwolenia na użytkowanie obiektu/ów,

2)zwiększenie kwoty kary umownej do kwoty 700 630,00 zł na rzecz Gminy z zabezpieczeniem jej zapłaty poprzez poddanie się przez Spółkę egzekucji w trybie art. 777 §1 kodeksu postępowania cywilnego, która będzie wykonalna w przypadku nie wywiązania się z zobowiązania do zabudowy w terminie 5 lat, co oznacza wybudowanie budynku/ów zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego łącznie z uzyskaniem pozwolenia na użytkowanie obiektu/ów.

Spółka w celu wpłaty przedmiotowej kaucji zawarła umowę pożyczki ze wspólnikiem.

Z uwagi na zmianę zabezpieczeń przysługujących Gminie w związku z realizacją przez Spółkę inwestycji, Spółka poniosła koszty notarialne.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że przedsięwzięcie deweloperskie o którym mowa we wniosku polega na budowie budynku wielorodzinnego, celem sprzedaży znajdujących się w tym budynku lokali mieszkalnych wraz przynależnymi komórkami lokatorskimi i miejscami postojowymi w hali garażowej. Prace budowlane zlecono Generalnemu Wykonawcy. Przedsięwzięcia deweloperskie realizowano częściowo ze środków własnych Wnioskodawcy, pożyczek oraz kredytu. Specyfika działalności budowlanej polega na tym, że projekty budowlane realizowane są w długim okresie. W ramach prowadzonego przedsięwzięcia deweloperskiego Wnioskodawca będzie ponosić szereg kosztów, przychody zaś zostaną osiągnięte dopiero w momencie sprzedaży (przeniesienie własności) lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi komórkami lokatorskimi i miejscami postojowymi w hali garażowej.

Wnioskodawca jest właścicielem działki na jakiej jest realizowane ww. przedsięwzięcia deweloperskie. Wnioskodawca dokonał zakupu tej działki od innej spółki, która z kolei nabyła przedmiotową nieruchomość od gminy w drodze przetargu nieograniczonego. Bez tej działki realizacja przedsięwzięcia deweloperskiego nie mogłaby mieć miejsca - wydatek niezbędny do realizacji przedsięwzięcia.

W ocenie Wnioskodawcy zarówno koszty notarialne aktu stwierdzającego zmiany polegające na rezygnacji przez Gminę z hipoteki na niezabudowanej nieruchomości w zamian za kaucje, na której to nieruchomości ma zostać wybudowany budynek, jak również odsetki od pożyczki należy uznać za koszty bezpośrednie (ich poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów w dacie sprzedaży finalnego produktu) ponieważ:

-gdyby nie porozumienie z Gminą i zmiana warunków zabezpieczenia Wnioskodawca nie miałby możliwości zaciągnięcia kredytu na sfinansowanie przedsięwzięcia, co w konsekwencji mogło doprowadzić do tego, że planowana inwestycja nie zostałaby realizowana,

-decyzja o zmianie przedmiotowych zabezpieczeń umożliwiła przyszłym nabywcom lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi komórkami lokatorskimi i miejsc postojowych w hali garażowej na finansowanie zakupu kredytem co niewątpliwie miało wpływ na wynik sprzedaży,

-pożyczka zaciągnięta na poczet kaucji na rzecz Gminy miała na celu wyłącznie realizację przedsięwzięcia developerskiego,

-ze względu na charakter działalności Wnioskodawcy ww. wydatki nie byłyby ponoszone, gdyby nie prowadzona inwestycja zmierzająca do uzyskania przychodów ze sprzedaży określonych lokali mieszkalnych wraz przynależnymi komórkami lokatorskimi i miejscami postojowymi w hali garażowej,

-zrealizowanie celu gospodarczego Wnioskodawcy, to jest uzyskanie przychodu w postaci ceny zbywanych lokali mieszkalnych wraz przynależnymi komórkami lokatorskimi i miejscami postojowymi w hali garażowej uzależnione jest od poniesienia powyższych wydatków. Koszty te nie powstałyby samoistnie, w oderwaniu od realizowanej inwestycji - umożliwia to bezpośrednie powiązanie ich z przychodami osiąganymi ze sprzedaży poszczególnych produktów.

Powyższe stanowi przesłanki, że ww. wydatki będą stanowić koszty bezpośrednio związane z przychodami.

Pytanie

Czy koszty notarialne aktu dotyczącego porozumienia z Gminą i odsetki od pożyczki zaciągniętej na poczet kaucji na rzecz Gminy należy zakwalifikować do kosztów bezpośrednio związanych z prowadzoną inwestycją?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno koszty notarialne aktu stwierdzającego zmiany polegające na zrzeczeniu się prawa odkupu nieruchomości oraz ustanowionej hipoteki na nieruchomości przez Gminę (wykreślenie zapisów z KW nieruchomości) w zamian za kaucję pieniężną oraz zwiększenie kar umownych z jednoczesnym poddaniem się egzekucji przez Spółkę, w przypadku nie wywiązania się z zobowiązania do zabudowy w terminie 5 lat, jak również odsetki od pożyczki udzielonej przez wspólnika należy uznać za koszty bezpośrednie.

Wyjaśniamy, że koszty uzyskania przychodów dzielą się na:

- bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty bezpośrednie),

- inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie).

Stosownie do art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity w Dz. U z 2021 r., poz. 1800 ze zm.; dalej jako ustawa o CIT) koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast art. 15 ust. 4d ustawy o CIT stanowi, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Ustawodawca nie zdefiniował, jak należy rozumieć koszty bezpośrednie i koszty pośrednie.

Ze względu na to, że ustawa nie definiuje tych pojęć, należałoby odwołać się do znaczenia wyrażeń „bezpośredni”, „bezpośrednio związany”.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego (http://sjp pwn.pl) „bezpośredni” oznacza „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”. Zgodnie z ugruntowanym poglądem organów podatkowych kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami u deweloperów jest:

a)koszt nabycia nieruchomości,

b)koszty wyburzeń, jeśli takie są konieczne,

c)koszty projektów architektonicznych i budowlanych,

d)koszty przygotowania budowy,

e)koszty samej budowy, materiały, energia, usługi budowlane, nadzór budowlany, ubezpieczenie i ochrona, koszty promocji i sprzedaży związane z danym projektem budowlanym,

f)koszty pomocy prawnej zawiązane z danym projektem budowlanym.

Mając na uwadze powyższe przyjmuje się, że kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów. W przypadku kosztów bezpośrednich możliwe jest określenie wpływu danego kosztu na przychody podatnika, tj. ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Natomiast kosztem pośrednim jest wydatek, którego nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, pomimo że jego poniesienie jest racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do osiągnięcia przychodów. Nie pozostaje on w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, ponieważ brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nim przychód. W przypadku kosztów pośrednich nie można ustalić, że wydatek ten służy uzyskaniu konkretnego przychodu.

W ocenie Wnioskodawcy w niniejszej sprawie mamy do czynienia z kosztami bezpośrednimi. Zarówno koszty notarialne aktu stwierdzającego zawarte porozumienie z Gminą dotyczące zmiany zabezpieczeń Gminy w przypadku nie wybudowania budynku w okresie 5 lat, jak również odsetki od pożyczki należy uznać za koszty bezpośrednie, ponieważ ich poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów.

Potwierdzeniem pośrednim zaprezentowanego stanowiska jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 kwietnia 2018 r. nr 0111-KDIB2-2. 4010.25.2018.1.BF w której czytamy „Rozważając kwalifikację wydatków związanych z finansowaniem działalności deweloperskiej kredytem bankowym zaciągniętym przez Spółkę, tj. wydatki na zapłacone odsetki od kredytu, koszty prowizji od udzielonego kredytu bankowego, przygotowania dokumentacji dotyczącej wniosku o kredyt bankowy, opłaty sądowej za wpis do hipoteki stanowiącej zabezpieczenie kredytu oraz raportów bankowych (okresowych i końcowego) dotyczących prawidłowości realizacji przedsięwzięcia deweloperskiego przygotowywanych dla banku przed każdą wypłatą transzy kredytu i warunkujące otrzymanie go, ocena celowości ponoszenia tych wydatków wymaga uwzględnienia celu, na jaki podmiot otrzymujący kredyt wydatkuje uzyskane w ten sposób środki pieniężne. W opisie wniosku Spółka wskazała, że przedsięwzięcie deweloperskie Spółka finansuje z kredytu bankowego oraz pożyczek udzielonych od udziałowców. W analizowanym przypadku, ponoszone wydatki dotyczą kredytu bankowego zaciągniętego przez Spółkę wyłącznie w celu sfinansowania budowy wielorodzinnego budynku mieszkalnego, ponieważ transze kredytu pokrywają w całości wartość netto faktur za roboty budowlane. Zauważyć należy, że istotą kredytu bankowego jest finansowanie określonej, konkretnej inwestycji, został on więc udzielony w konkretnym celu, obliczonym na uzyskanie przychodu z tytułu sprzedaży lokali mieszkalnych i miejsc postojowych. Odnosząc powyższe wyjaśnienie do analizowanych wydatków, mając na względzie charakter Spółki oraz prowadzonej przez nią działalności należy stwierdzić, że wydatki te mają charakter bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów. Wobec tego jeżeli w Spółce istnieją odpowiednie rozwiązania rachunkowe, by przypisać ponoszone wydatki z tytułu udzielonego kredytu bankowego do przychodów uzyskanych ze sprzedaży poszczególnych lokali mieszkalnych i miejsc postojowych to mogą one stanowić koszty bezpośrednie.”

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy należy przyjąć, że w niniejszej sprawie mamy również do czynienia z kosztami bezpośrednimi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800, ze zm. dalej: „updop”):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki, tj.:

- musi być poniesiony przez podatnika, czyli w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- musi być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- winien pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- musi być poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- musi być właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Kierując się kryterium charakteru powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć, ustawodawca wyróżnia:

- koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, tj. takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów – w ich przypadku możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód (np. wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru handlowego);

- koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), tj. takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia – są to wydatki związane z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczyniające się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów, w przypadku których nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy (np. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną).

Innymi słowy – posługując się językowym znaczeniem – przez koszty bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu. Kosztami zaś innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są wszelkie inne koszty, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem. W stosunku do tego rodzaju kosztów doszukiwanie się ich bezpośredniości w relacji z przychodami nie wchodzi w rachubę. Takie bowiem koszty, chociaż niewątpliwie związane z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami.

Jak wynika z art. 15 ust. 4 updop:

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c

Stosownie zaś do art. 15 ust. 4b updop:

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1)sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

2)złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Zgodnie z art. 15 ust. 4c updop:

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

W myśl art. 15 ust. 4d updop:

Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e updop:

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W trakcie realizacji danego przedsięwzięcia deweloperzy ponoszą zarówno wydatki, których poniesie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (koszty bezpośrednie), jak również inne wydatki, których nie można powiązać z konkretnymi przychodami z inwestycji (koszty pośrednie).

Z treści wniosku wynika, że są Państwo Spółką dokonującą przedmiotowego przedsięwzięcia deweloperskiego, a w celu częściowego sfinansowania tego przedsięwzięcia kredytem bankowym porozumieli się Państwo z Gminą, podejmując decyzję o zmianie zabezpieczeń hipotecznych zapisanych w księdze wieczystej nabytej przez Państwa nieruchomości. Wskutek porozumienia zobowiązali się Państwo do wniesienia na rzecz Gminy kaucji, a w celu jej wpłaty zawarli Państwo ze wspólnikiem umowę pożyczki. W celu zmiany zabezpieczeń przysługujących Gminie w związku z realizacją przez Państwa inwestycji ponieśli Państwo koszty notarialne.

Biorąc pod uwagę charakter działalności Spółki należy stwierdzić, że będące przedmiotem wniosku wydatki wskazane powyżej nie byłyby ponoszone, gdyby nie prowadzona inwestycja zmierzająca do uzyskania przychodów ze sprzedaży określonych lokali mieszkalnych wraz przynależnymi komórkami lokatorskimi i miejscami postojowymi w hali garażowej. Tym samym należy stwierdzić, że zrealizowanie celu gospodarczego Spółki, to jest uzyskanie przychodu w postaci ceny zbywanych lokali mieszkalnych wraz przynależnymi komórkami lokatorskimi i miejscami postojowymi w hali garażowej ściśle związane jest z poniesieniem powyższych wydatków. Powyższe oznacza, że wskazane wydatki mają charakter bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów.

Należy jednak podkreślić, że rozpatrując kwestię możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych odsetek od pożyczki, z której finansowane będą wydatki związane z przedsięwzięciem deweloperskim należy przy tym zwrócić uwagę na art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

-pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

-pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.

Za koszty uzyskania przychodów nie uważa się również, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 11 updop:

Naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Z kolei, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 12 updop:

Kosztami uzyskania przychodów nie są odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Uwzględniając powyższe, w rozpatrywanej sprawie należy zatem przyjąć, że wskazane wydatki - koszty notarialne aktu dotyczącego porozumienia z Gminą i odsetki od pożyczki zaciągniętej na poczet kaucji na rzecz Gminy, stanowią koszty bezpośrednio związane z przychodami w rozumieniu art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do przywołanej przez Państwa interpretacji indywidualnej wskazać należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informujemy, że pytanie przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania), tj. oceny czy wskazane wydatki stanowią koszty bezpośrednio związane z przychodami.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.)