W zakresie ustalenia, czy ujęte w rocznej opłacie abonamentowej, uiszczanej przez Wnioskodawcę, wynagrodzenie za prawo do wykorzystywania logo IB w materiałach promocyjnych i informacyjnych będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce podatkiem u źródła, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

 1) ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 2 września 2019 r. (data wpływu 11 września 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 lutego 2023 r., sygn. akt II FSK 2013/20 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 17 czerwca 2020 r., sygn. akt I SA/Sz 65/20

 2) stwierdzam, że Państwa stanowisko dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy ujęte w rocznej opłacie abonamentowej, uiszczanej przez Wnioskodawcę, wynagrodzenie za prawo do wykorzystywania logo IB w materiałach promocyjnych i informacyjnych będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce podatkiem u źródła, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 września 2019 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 września 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczył podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie w zakresie ustalenia, czy ujęte w rocznej opłacie abonamentowej, uiszczanej przez Wnioskodawcę, wynagrodzenie za prawo do wykorzystywania logo IB w materiałach promocyjnych i informacyjnych będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce podatkiem u źródła, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 października 2019 r., które wpłynęło do Organu 5 listopada 2019 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina Miasto X (dalej jako: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest miastem na prawach powiatu, zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina, na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej jako: „ustawa o CIT”), jest zwolniona od podatku jako jednostka samorządu terytorialnego w zakresie dochodów określonych w przepisach ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego.

Wśród jednostek budżetowych Wnioskodawcy znajdują się jednostki oświatowe powołane w celu realizacji zadania własnego Gminy, określonego w art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2019 r. poz. 506), tj. edukacji publicznej. Przedmiotowe jednostki oświatowe są samorządowymi jednostkami budżetowymi objętymi systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2019 r. poz. 730), ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz.U. z 2019 r. poz. 1148) oraz ustawy z dnia 27 października 2017 r. o finansowaniu zadań oświatowych (Dz.U. z 2018 r., poz. 2245). Przedmiotowe jednostki nie są samodzielnymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, choć są płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych.

W ramach realizowanych zadań edukacyjnych, jedna z jednostek budżetowych Gminy, a konkretnie Liceum Ogólnokształcące (dalej jako: „Szkoła”), będące jednostką oświatową Gminy, realizuje Program Matury Międzynarodowej. Matura Międzynarodowa jest częścią międzynarodowego programu edukacyjnego Internacjonale Baccalaureate. Program został opracowany i jest nadzorowany przez fundację edukacyjną typu not - for - profit, założoną w 1968 r. w Genewie (siedziba organizacji znajduje się do dzisiaj w Genewie), która współpracuje z blisko 5000 szkół ze 135 krajów świata, rządami i organizacjami międzynarodowymi w celu opracowania ambitnych programów międzynarodowej edukacji. Fundacja jest instytucją utworzoną dla realizacji celów społecznych, zgodnych z podstawowymi interesami państwa w sferze oświaty i wychowania.

Fundacja jest zatem nierezydentem podatkowym, który przedstawia szkole certyfikat rezydencji podatkowej wykazujący, że dla celów podatkowych jest to podmiot zarejestrowany w Szwajcarii.

W ramach realizacji celów, dla których została powołana, Fundacja oferuje cztery programy edukacyjne:

- PYP dla uczniów w wieku 3-12 lat,

- MYP dla uczniów w wieku 11-16 lat,

- DP dla uczniów w wieku 16-19 lat (kończy się egzaminem maturalnym),

- CP dotyczy kształcenia zawodowego.

Szkoła od 2010 r. realizuje trzeci program, tj. DP kończący się międzynarodowym egzaminem maturalnym. W zakresie realizacji tego programu szkoła posiada status IB World School - pełnoprawnego uczestnika programu Międzynarodowej Matury.

Dochody fundacji pochodzą z: opłat autoryzacyjnych wnoszonych przez szkoły ubiegające się o przyjęcie do Programu, opłat ewaluacyjnych oraz opłat rocznych wnoszonych przez jednostki oświatowe uczestniczące w programie, należności za przeprowadzane szkolenia, warsztaty, konferencje, wydawane publikacje, opłat egzaminacyjnych, innych opłat oraz darowizn.

Szkoła ubiegająca się o możliwość kształcenia uczniów w ww. programach musi przejść określoną procedurę. W pierwszym etapie zobowiązana jest złożyć stosowny wniosek dotyczący przystąpienia do programu oraz uiścić z tego tytułu opłatę. Pozytywne rozpatrzenie wniosku powoduje uzyskanie przez Szkołę statusu jednostki kandydującej, która może się ubiegać o jej autoryzację. W tym celu składa kolejny wniosek wraz z opłatą. Ww. postępowanie można porównać do procedury akredytacji dla jednostek objętych systemem oświaty.

Za uczestnictwo w Programie, w tym opiekę merytoryczną oraz kontrolę jakości nauczania z uzyskanym certyfikatem, Szkoła uiszcza opłatę roczną na podstawie otrzymanych faktur.

Będąc już uczestnikiem programu Międzynarodowej Matury (status IB World School), Szkoła uzyskuje dostęp dla każdego nauczyciela, który prowadzi zajęcia w ramach programu do:

   - wsparcia z regionalnego biura Fundacji, a także

   - platformy, dzięki której nauczyciele mają dostęp do biblioteki materiałów edukacyjnych wykorzystywanych przez nich do podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Korzystanie z platformy pozwala na dostosowanie wiedzy pedagogów do aktualnych wytycznych dotyczących realizacji programu. Wiąże się to ściśle z obowiązkiem nieustannego utrzymywania nauczania na określonym poziomie, a także stałego jego ulepszania.

Nauczyciele uzyskują możliwość czynnego uczestnictwa w zarządzaniu programem poprzez sprawdzanie prac maturalnych uczniów z innych szkół, uczestnictwo w konferencjach, a Szkoła uzyskuje prawo używania nazwy i logo szkoły jako IB World School, które identyfikuje unikalny międzynarodowy status liceum - jego przynależność do programu.

Uiszczenie opłaty rocznej, o której mowa wyżej daje Szkole w szczególności prawo do:

 1) nauczania treści programowych określonych przez IB, których IB jest autorem,

 2) wdrażania modelu kształcenia IB,

 3) korzystania z platformy internetowej My IB, gdzie każdy z nauczycieli w ramach indywidualnego dostępu ma wgląd w materiały informacyjne, programy nauczania, modele oceniania, fora dyskusyjne, itp. udostępniane przez IB,

 4) korzystania z platformy/bazy IBIS, niezbędnej w funkcjonowaniu szkoły IB. Każdy uczeń IB, nauczyciel, koordynator, egzaminator ma swój indywidualny profil związany z jego funkcją. Nauczyciele umieszczają na platformie wybrane komponenty maturalne, oceny, punktację. Uczniowie mają dostęp do wyników maturalnych. Koordynator wprowadza dane personalne, i egzaminacyjne każdego ucznia do systemu i dokonuje rejestracji do egzaminu maturalnego,

 5) organizowania sesji egzaminów maturalnych,

 6) otrzymania od IB materiałów promocyjnych,

 7) udziału w części szkoleń typu webinar,

 8) rejestracji nauczycieli do warsztatów organizowanych przez IB,

 9) udziału w konferencjach regionalnych i światowych organizowanych dla dyrektorów i koordynatorów szkół IB,

10) wykorzystywania logo IB w materiałach promocyjnych i informacyjnych,

11) korzystania z serwisu typu helpdesk oferowanego przez IB.

Opłata abonamentowa, na którą opiewa faktura co roku otrzymywana przez Szkołę, zbiorczo dotyczy szeregu wymienionych wyżej praw, których szkoła, nauczyciele i uczniowie, po jej uiszczeniu, stają się beneficjentami. Wśród nich jest m.in. prawo do wykorzystywania logo IB w materiałach promocyjnych i informacyjnych, jednakże uznać należy, że ta wartość niematerialna stanowi jedną z wielu wartości łącznie składających się na całość usługi nadrzędnej, jaką jest możliwość realizacji przez Szkołę programu międzynarodowej matury poprzez członkostwo w sieci IB World Schools.

Podkreślić należy, że choć uczestnikiem programu jest Szkoła, to jednak stroną wszelkich umów i zobowiązań jest Gmina, ponieważ jednostka oświatowa jest jej jednostką wewnętrzną i nie posiada samodzielności wymaganej do funkcjonowania w obrocie prawnym. W istocie zatem należną Fundacji opłatę roczną ponosi Gmina, choć dokonuje płatności za pośrednictwem jednostki oświatowej, i w konsekwencji - w związku z ponoszeniem tej rocznej opłaty abonamentowej - Gmina może być potencjalnie zobowiązana jako płatnik do obliczenia, pobrania i wpłacenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT).

W uzupełnieniu wniosku z 29 października 2019 r., które wpłynęło do tut. Organu 5 listopada 2019 r. Wnioskodawca wskazał, dane identyfikacyjne podmiotu uczestniczącego w transakcji.

Pytanie

Czy ujęte w rocznej opłacie abonamentowej, uiszczanej przez Wnioskodawcę, wynagrodzenie za prawo do wykorzystywania logo IB w materiałach promocyjnych i informacyjnych będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce podatkiem u źródła, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”)?

Państwa stanowisko w sprawie:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W regulacji tej wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu - opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały.

Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Polska, na terytorium której znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów nie będących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Podmioty podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce zobowiązane są do wykazania jedynie tych dochodów, których źródło położone jest na terytorium Polski i nie są w Polsce opodatkowane z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak na terytorium Polski zarówno siedziby, jak i faktycznego zarządu podatnika.

W analizowanym stanie faktycznym wynagrodzenie (roczna opłata abonamentowa) wypłacane jest na rzecz zagranicznego kontrahenta, mającego swą siedzibę na terenie Szwajcarii, niebędącego polskim rezydentem podatkowym, nie mającym zarówno siedziby, jak i faktycznego zarządu na terytorium Polski, jak również zakładu na terytorium Polski, a więc posiadającym na jej terenie jedynie ograniczony obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 i pkt 2a ustawy o CIT, należności z tytułu m.in. praw do znaków towarowych, jak również z tytułu świadczeń doradczych, uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby posiadające na terytorium Polski ograniczony obowiązek podatkowy podlegają opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym w wysokości stanowiącej 20% uzyskanych przychodów. Powyższą regułę, zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, stosuje się jednak z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Zastosowanie postanowień umownych możliwe jest w przypadku udokumentowania miejsca siedziby odbiorcy należności, określonej dla celów podatkowych, odpowiednim certyfikatem rezydencji.

Analizując kwestię ewentualnego opodatkowania wypłacanych należności podatkiem u źródła, należałoby wziąć także pod uwagę regulacje Konwencji zawartej między Rzeczpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i majątku sporządzoną w Bernie dnia 2 września 1991 r. (dalej jako „Konwencja”) wraz z Protokołem sporządzonym 20 kwietnia 2010 r. (dalej jako: „Protokół”).

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 3 Konwencji, zmienionego postanowieniami Protokołu, za należności licencyjne uznaje się m.in. wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane za użytkowanie lub prawo do użytkowania każdego znaku towarowego. Od należności takich, zgodnie ze zmienioną przez Protokół treścią art. 12 ust. 2, pobiera się zryczałtowany podatek u źródła w wysokości 5% kwoty należności licencyjnych brutto.

Zdaniem Wnioskodawcy, przytoczone powyżej zarówno postanowienia ustawy o CIT, jak i Konwencji wraz z Protokołem dotyczące opodatkowania w Polsce podatkiem u źródła należności licencyjnych nie znajdą jednak zastosowania w objętym wnioskiem stanie faktycznym.

Powyższe wynika z faktu, że w analizowanej sytuacji mamy do czynienia z tzw. świadczeniem mieszanym, którego jednym z wielu elementów jest prawo do korzystania z określonych wartości niematerialnych (znaku towarowego). W przypadku świadczeń mieszanych zaś przyjmuje się, że jeżeli w danej transakcji można wyróżnić świadczenie główne, to całość świadczenia powinna być opodatkowana w taki sposób, w jaki należy opodatkować świadczenie główne. A takim w opisywanym stanie faktycznym jest szeroko rozumiana usługa edukacyjna.

Takie podejście prezentowane jest w Komentarzu do Modelowej Konwencji OECD (dalej: „Komentarz”). Uwagi prezentowane w Komentarzu nie stanowią wprawdzie źródła prawa, jednakże stanowią powszechnie akceptowaną (z wskazanymi w Komentarzu zastrzeżeniami poszczególnych państw członkowskich) wykładnię postanowień Konwencji. Jak wskazuje się w Komentarzu na przykładzie umowy franchisingu, „jeżeli (...) jeden z elementów świadczenia stanowi pozycję główną kontraktu, a pozostałe elementy są uboczne lub mają raczej znikome znaczenie, to normę stosowaną do głównego elementu należy stosować do całości wynagrodzenia”. Tylko gdy podatnik nie jest w stanie ustalić świadczenia głównego lub też świadczenia dodatkowe mają istotny charakter, konieczne jest dokonanie wyodrębnienia poszczególnych świadczeń i osobne ich opodatkowanie.

Kryteria rozróżnienia pomiędzy stosowaniem zasady kompleksowej a rozbiciem płatności na poszczególne elementy składowe dla celów podatku u źródła były przedmiotem orzecznictwa polskich sądów administracyjnych. Jak orzekł WSA w Krakowie w wyroku z 3 marca 2010 r., sygn. I SA/Kr 1497/09: „grupa usług określanych (...) jako usługi analizy biznesowej zawiera w sobie element podobny do doradczego, choćby z tego powodu, że wyniki analizy dokonanej w ramach tychże usług pozwalają na dobór odpowiedniego oprogramowania. Jednakże element doradczy kompleksowej usługi wdrożenia programu informatycznego nie determinuje jej głównego i zasadniczego charakteru, jakim jest instalacja, obsługa i kontrola funkcjonowania wdrażanego oprogramowania. (...). Usługi techniczne związane już bezpośrednio z instalacją oprogramowania nie mają bowiem charakteru doradczego, czy choćby zbliżonego do doradczego. Nie ma zatem powodu by dokonywać sztucznego podziału usługi kompleksowej, której podstawowy charakter nie nosi cech odpowiadających usługom doradczym, a co za tym idzie opisanej we wniosku usługi wdrożenia systemu informatycznego nie należy kwalifikować jako jednej z usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.” Stanowisko to utrzymane zostało przez NSA w wyroku z 15 marca 2012 r., sygn. akt II FSK 1518/10.

Podobne podejście zastosował WSA w Krakowie w wyroku z 9 lipca 2008 r., sygn. I SA/Kr 66/08, wskazując że „skoro koszty ubezpieczenia pozostają nierozerwalnie związane z prawem do użytkowania urządzenia przemysłowego, to stanowią integralny element należności uzyskiwanych przez wynajmującego z tego tytułu”. Zasady prezentowane w Komentarzu zostały uznane za obowiązujące przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 8 lipca 2014 r. (sygn. IBPBI/2/423-415/14/BG), w której wskazano (w kontekście podatku u źródła), iż „Jeżeli (...) jeden z elementów świadczenia stanowi pozycję główną kontraktu, a pozostałe elementy są uboczne lub mają raczej znikome znaczenie, to normę stosowaną do głównego elementu należy stosować do całości wynagrodzenia”.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w prezentowanym we wniosku stanie faktycznym mamy do czynienia ze świadczeniem mieszanym, w którym możliwe jest ustalenie świadczenia głównego, jakim jest usługa edukacyjna świadczona przez ww. fundację edukacyjną. Należy więc przyjąć, że licencja na wykorzystywanie logo IB w materiałach promocyjnych i informacyjnych ma charakter wyłącznie akcesoryjny i pomocniczy, a nie równorzędny w stosunku do świadczenia głównego. Przedmiotowa opłata licencyjna zawarta w całości rocznej opłaty abonamentowej nie determinuje zakupu usługi przez jednostkę oświatową Gminy, ani też nie jest elementem koniecznym, bez którego Szkoła nie zdecydowałoby się na przystąpienie i uczestniczenie w programie Międzynarodowej Matury. Jest to element „obojętny” z punktu widzenia celu, jakiemu ma służyć ponoszenie wydatku przez szkołę na uczestnictwo w tym programie edukacyjnym.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie będzie zobowiązany do odprowadzenia zryczałtowanego podatku u źródła od wskazanej powyżej opłaty licencyjnej mającej charakter wyłącznie pomocniczy. Jest ona „ukryta” w wynagrodzeniu (tj. rocznej opłacie abonamentowej), które należne jest fundacji edukacyjnej za świadczenie usługi edukacyjnej polegającej na realizacji przez Szkołę programu Międzynarodowej Matury.

Celem nadrzędnym ponoszenia rocznej opłaty abonamentowej z tytułu uczestnictwa Szkoły w programie Międzynarodowej Matury jest podnoszenie jakości kształcenia w placówce, a pozostałe towarzyszące temu uprawnienia, w tym prawo do wykorzystywania logo IB w materiałach promocyjnych i informacyjnych, mają charakter uboczny.

Z tego względu, całość rocznej opłaty abonamentowej wypłacanej na rzecz przedmiotowej fundacji edukacyjnej powinna być traktowana jako należność za szeroko rozumianą usługę edukacyjną, która zdaniem Wnioskodawcy, w całości nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 20%, jako że omawiana usługa edukacyjna nie mieści się w katalogu usług niematerialnych, wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2 i 2a ustawy o CIT podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła.

Interpretacja indywidualna

W dniu 13 listopada 2019 r. rozpatrzyłem Państwa wniosek i wydałem interpretację indywidualną Znak: 0111-KDIB1-3.4010.399.2019.2.MO, w której uznałem Państwa  stanowisko w zakresie ustalenia, czy ujęte w rocznej opłacie abonamentowej, uiszczanej przez Wnioskodawcę, wynagrodzenie za prawo do wykorzystywania logo IB w materiałach promocyjnych i informacyjnych będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce podatkiem u źródła, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 18 listopada 2019 r.

Skarga na interpretację indywidualną

Pismem z 12 grudnia 2019 r., które wpłynęło 23 grudnia 2019 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie. Formułując zarzuty skargi, wnieśli Państwo o:

1) uchylenie zaskarżonej interpretacji;

2) zasądzenie na rzecz Skarżącej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pismem z 21 stycznia 2020 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.399.2019.3.BM udzieliłem odpowiedzi na Państwa skargę.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną – wyrokiem z 17 czerwca 2020 r. sygn. akt I SA/Sz 65/20.

Organ wniósł skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 9 lutego 2023 r., sygn. akt II FSK 2013/20 oddalił skargę kasacyjną Organu, zatem wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 9 lutego 2023 r.

Zwrot akt administracyjnych z Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wpłynął do mnie 2 maja 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku 

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

   - uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

    - ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie ustalenia, czy ujęte w rocznej opłacie abonamentowej, uiszczanej przez Wnioskodawcę, wynagrodzenie za prawo do wykorzystywania logo IB w materiałach promocyjnych i informacyjnych będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce podatkiem u źródła, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Wskazać należy, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania interpretacji indywidualnej, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 lutego 2023 r., sygn. akt II FSK 2013/20 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 17 czerwca 2020 r., sygn. akt I SA/Sz 65/20.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.