- czy przychód z tytułu nabycia gruntu rolnego przez zasiedzenia należało rozpoznać w 2007 r., tj. w momencie nabycia prawa własności do gruntu rolnego wskazanego w postanowieniu Sądu, w związku z czym zobowiązanie podatkowe przedawniło się z upływem 2013 r.; - czy przychód z tytułu sprzedaży gruntu rolnego będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 marca 2022 r. za pośrednictwem epuap wpłynął Państwa wniosek z 13 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który m.in. dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

- czy przychód z tytułu nabycia gruntu rolnego przez zasiedzenia należało rozpoznać w 2007 r., tj. w momencie nabycia prawa własności do gruntu rolnego wskazanego w postanowieniu Sądu, w związku z czym zobowiązanie podatkowe przedawniło się z upływem 2013 r.;

- czy przychód z tytułu sprzedaży gruntu rolnego będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT?.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X w likwidacji (dalej: „Wnioskodawca”) jest spółdzielnią rolniczą, działająca na podstawie ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (tj. Dz. U. z 2021 r., poz. 648, dalej: „prawo spółdzielcze”) oraz własnego statutu. Wnioskodawca stanowi osobę prawną w myśl prawa spółdzielczego. Wnioskodawca stanowi również gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tj. Dz. U. z 2020 r., poz. 333, dalej: „ustawa o podatku rolnym”). Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 z późniejszymi zmianami, dalej: „ustawa o CIT”).

Od 1 czerwca 2014 r. Wnioskodawca znajduje się w stanie likwidacji, a obecnie prowadzone są ostatnie czynności likwidacyjne związane z zakończeniem funkcjonowania Wnioskodawcy. Wnioskodawca posiada jedynie w księgach rachunkowych nieruchomość - grunt rolny - stanowiący użytek rolny (dalej: „grunt rolny”) w miejscowości G, w zakresie którego od kilku lat toczyło się postępowanie sądowe dotyczące zasiedzenia - zakończone w październiku 2021 r. Wnioskodawca uiszcza podatek rolny od niniejszego gruntu rolnego. Przed rozpoczęciem likwidacji Wnioskodawcy, grunt rolny był użytkowany i uprawiany przez Wnioskodawcę przez ponad 30 lat. Obecnie niniejszy grunt rolny jest dzierżawiony innemu rolnikowi, który również użytkuje go i uprawia - tj. prowadzi na gruncie rolnym działalność rolniczą. Przychody z tytułu dzierżawy gruntu rolnego są wykazywane jako przychód do opodatkowania w deklaracji CIT-8.

W dniu 22 października 2021 r. Sąd Rejonowy w (…) (dalej: „Sąd”) wydał postanowienie z wniosku Wnioskodawcy - sygnatura akt (…), w którym stwierdził że Wnioskodawca nabył przez zasiedzenie z dniem 10 października 2007 r. prawo własności nieruchomości położonej w G oznaczonej jako działka nr (…) o powierzchni 7.3100 ha zapisanej w księdze wieczystej (…). Postanowienie jest prawomocne. Postanowienie wpłynęło do kancelarii prawniczej prowadzącej sprawę 14 stycznia 2022 r. Wnioskodawca zamierza sprzedać zasiedzony grunt rolny w 2022 r. rolnikowi oraz zakończyć procesu likwidacji. Sprzedaż nastąpi w formie umowy sprzedaży w wyniku której zostanie sporządzony akt notarialny.

Istotne elementy opisu sprawy wskazano także we własnym stanowisku w sprawie, gdzie wskazano, że Wnioskodawca posiada użytek rolny o powierzchni ponad 1 ha, stanowi on jego własność na podstawie wydanego postanowienia przez Sąd, nie jest zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż rolnicza - jest obecnie użytkowany/ uprawiany przez innego rolnika w ramach działalności rolniczej.

Pytania

 1) Czy przychód z tytułu nabycia gruntu rolnego przez zasiedzenia należało rozpoznać w 2007 r., tj. w momencie nabycia prawa własności do gruntu rolnego wskazanego w postanowieniu Sądu, w związku z czym zobowiązanie podatkowe przedawniło się z upływem 2013 r.? (pytanie oznaczone we wniosku numer 1)

 2) Czy przychód z tytułu sprzedaży gruntu rolnego będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku numer 2)

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tytułu nabycia gruntu rolnego przez zasiedzenie należało rozpoznać w 2007 r., tj. w momencie nabycia prawa własności do gruntu rolnego wskazanego w postanowieniu Sądu, w związku z czym zobowiązanie podatkowe przedawniło się z upływem 2013 r. Wnioskodawca nie jest zatem zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tytułu sprzedaży gruntu rolnego będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Wnioskodawca nie jest zatem zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego.

Uzasadnienie w zakresie pytania Nr 1

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym w 2007 r. przychodem podatkowym jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub prawa, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

W związku z powyższym, nabycie gruntu rolnego przez zasiedzenie stanowi nieodpłatne przysporzenie majątkowe. Zatem wartość gruntu rolnego należy traktować jako wartość otrzymanej nieodpłatnie rzeczy. W konsekwencji nabycie gruntu rolnego przez zasiedzenie podlega opodatkowaniu podatkiem CIT. Kluczowe zatem w niniejszej sprawie jest określenie momentu powstania przychodu podatkowego z tytułu nabycia gruntu rolnego przez zasiedzenie.

W tym celu należy odwołać się do regulacji prawnych ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2021 r. poz. 2459, dalej: „Kodeks cywilny”). Zgodnie z art. 172 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego posiadacz nieruchomości (grunt rolny) nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie). Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze. Uwzględniając powyższe, na skutek zasiedzenia dotychczasowy posiadacz samoistny, czyli ten, który faktycznie włada rzeczą jak właściciel ex lege nabywa własność na skutek upływu czasu i może żądać, aby stwierdził to sąd w orzeczeniu. Nabycie własności jest tzw. nabyciem pierwotnym, a orzeczenie sądu ma jedynie charakter deklaratoryjny. Orzeczenie sądu nie jest warunkiem nabycia prawa własności, nabywa się je bowiem po spełnieniu przesłanek określonych w przepisach Kodeksu cywilnego - a więc po upływie lat 20 lub lat 30 - zasiedzenie. Orzeczenie sądu stanowi jednak dowód takiego nabycia, na który będzie się można powołać w celu wykazania prawa własności rzeczy.

Przenosząc powyższe na stan faktyczny przedstawiony w sprawie, zdaniem Wnioskodawcy przesłanki nabycia gruntu rolnego przez zasiedzenie zostały spełnione już w 2007 r., co Sąd potwierdził również w wydanym postanowieniu. W związku z tym, faktyczna własność przeszła na Wnioskodawcę w 2007 r. - w momencie zasiedzenia gruntu rolnego (nieruchomości). W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy właściwym momentem powstania przychodu z tytułu nabycia gruntu rolnego przez zasiedzenie w podatku CIT jest 2007 r. W 2007 r. co do zasady powinien zostać wykazany przychód do opodatkowania z nieodpłatnego otrzymania rzeczy.

Zgodnie z art. 21 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 dalej: „Ordynacja podatkowa”), zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania. Natomiast zgodnie z art. 59 § 1 pkt 9 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek przedawnienia.

Stosownie do art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa - zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

W myśl art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a i przepisów Ordynacji podatkowej wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Mając na uwadze powyższe przepisy Kodeksu cywilnego oraz ustawy o CIT należy stwierdzić że w niniejszej sprawie nabycie gruntu rolnego przez zasiedzenie nastąpiło w 2007 r. i w tym też roku należało wykazać przychód do opodatkowania zgodnie z przepisami ustawy o CIT oraz wpłacić zobowiązanie podatkowej, tj. należny podatek CIT do urzędu skarbowego. Niemniej zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Uwzględniając powyższe, w niniejszej sprawie zobowiązanie podatkowe w podatku CIT przedawniło się z upływem 2013 r. Zatem na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek zapłacenia podatku dochodowego wynikający z nabycia przedmiotowego gruntu rolnego przez zasiedzenie.

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane również w

   - interpretacji indywidualnej z dnia 1 września 2021 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.229.2021.4.AT, w której Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) jednoznacznie stwierdził: “Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nabycie własności wskazanej we wniosku nieruchomości nastąpiło, w drodze zasiedzenia w dniu wskazanym w postanowieniu Sądu, tj. 5 grudnia 2009 r. Wartość tej nieruchomości stanowi nieodpłatne przysporzenie majątkowe, stanowiące dla Wnioskodawcy przychód podatkowy, mający wpływ na dochód Wnioskodawcy za rok podatkowy 2009. [...] Wnioskodawca był zatem zobowiązany wykazać ww. przychód w zeznaniu podatkowym o wysokości dochodu (straty) za 2009 r., składanym do końca marca 2010 r. i w tym terminie wpłacić należny podatek. Zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2009 r. zgodnie z cytowanym art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przedawniło się z upływem 2015 r., o ile nie wystąpiły okoliczności, o których mowa w art. 70 § 2 - 8 Ordynacji podatkowej. W konsekwencji ww. zobowiązanie Wnioskodawcy w podatku dochodowym od osób prawnych uległo przedawnieniu, a zatem na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek zapłacenia podatku dochodowego wynikający z nabycia przedmiotowej nieruchomości.”

Podobne stanowisko przedstawił również DKIS w

   - interpretacji indywidualnej z dnia 6 sierpnia 2020 r., sygn.: 0111-KDIB2-1.4010.190.2020.1.AM. Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tytułu nabycia gruntu rolnego przez zasiedzenie należało rozpoznać w 2007 r., tj. w momencie nabycia prawa własności do gruntu rolnego wskazanego w postanowieniu Sądu, w związku z czym zobowiązanie podatkowe przedawniło się z upływem 2013 r. Wnioskodawca nie jest zatem zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego.

Uzasadnienie w zakresie pytania Nr 2

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, przychód podatkowy stanowią w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego.

Jednocześnie zwolnienie nie dotyczy dochodu uzyskanego ze sprzedaży, jeżeli sprzedaż ta następuje przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości.

Z treści powyższych regulacji wynikają następujące przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia: podatnik dokonał odpłatnego zbycia nieruchomości w drodze umowy sprzedaży, przedmiotem sprzedaży była całość lub część nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego, w momencie sprzedaży upłynęło 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości. Zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o CIT, wynika że ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

W myśl art. 1 i art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, przy czym łączna powierzchnia tych gruntów przekracza 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy i stanowią one własność lub znajdują się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki nieposiadającej osobowości prawnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on przesłanki uznania go za gospodarstwo rolne w myśl przepisów ustawy o podatku rolnym, co zostanie wskazane w dalszej części uzasadnienia. Zwolnieniem określonym przepisem art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT objęty jest zatem wyłącznie dochód uzyskany z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że dochód uzyskany ze sprzedaży opisanej we wniosku gruntu rolnego - może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ: sprzedaż nieruchomości - gruntu rolnego odbędzie się w drodze umowy sprzedaży - zostanie sporządzony akt notarialny, w którym sprzedającym będzie Wnioskodawca, a nabywcą rolnik, nieruchomość - gruntu rolny - stanowi część gospodarstwa rolnego, gdyż Wnioskodawca jest gospodarstwem rolnym zgodnie z przepisami ustawy o podatku rolnym, gdyż: posiada użytek rolny o powierzchni ponad 1 ha, stanowi on jego własność na podstawie wydanego postanowienia przez Sąd, nie jest zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż rolnicza - jest obecnie użytkowany / uprawiany przez innego rolnika w ramach działalności rolniczej, minęło 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości nieruchomości - gruntu rolnego - przez zasiedzenie, tj. nabycie przez Wnioskodawcę nastąpiło w 2007 r. co zostało potwierdzone w postanowieniu wydanym przez Sąd, a sprzedaż gruntu rolnego nastąpi w 2022 r. lub późniejszym terminie.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży gruntu rolnego będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku CIT z tytułu sprzedaży gruntu rolnego na rzecz rolnika. Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane również w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lipca 2015 r., sygn. IPTPB3/4510-154/15-2/KC, Podobne stanowisko przedstawił również DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 22 września , sygn.: 0111-KDIB1-2.4010.282.2021.2.ANK.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Zauważyć jednocześnie należy, że Wnioskodawca wbrew wskazaniu we wniosku nie jest gospodarstwem rolnym, lecz posiadaczem gospodarstwa rolnego. Kwestia powyższa nie wpłynęła jednak na ocenę stanowiska Wnioskodawcy dokonaną w niniejszej interpretacji indywidualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 2.

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 3 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.