W najbliższym czasie może dojść do zmiany formy prawnej i przekształcenia Spółki w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Przekształcenie zostanie dokonane z uzasadnionych przyczyn biznesowych.

Jeszcze przed przekształceniem, planowane jest podjęcie uchwały o wypłacie na rzecz wspólników zysków wypracowanych przez Spółkę przed dniem 1 maja 2021 r. („Stare Zyski”). Wspólnicy przewidują, że należności z tytułu Starych Zysków mogą być im wypłacone także w dłuższym okresie, w kilku lub kilkunastu transzach.

Z uwagi na konieczność zachowania źródła przychodów Spółki, rozważane jest także udzielenie przez wspólników pożyczek na rzecz Spółki w wysokości odpowiadającej kwocie Starych Zysków. Środki z pożyczki byłyby wykorzystywane przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym przede wszystkim miałyby służyć zachowaniu działalności gospodarczej Spółki w dotychczasowym rozmiarze. Bez takiego finansowania nie tylko płynność finansowa Spółki, ale także jej przychody mogłyby być zagrożone. Taki cel zostałby wskazany w umowie pożyczki. Pożyczka byłaby oprocentowana na warunkach rynkowych.

Pytania

1.Czy po zmianie od dnia 1 maja 2021 r. zasad opodatkowania spółek komandytowych pozostawione w Spółce przysługujące wspólnikom należności z tytułu udziału w Starych Zyskach stają się świadczeniami nieodpłatnymi powodującymi powstanie przychodów Spółki stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

W zakresie pytania nr 1:

W ocenie Wnioskodawcy pozostawione w Spółce przysługujące wspólnikom należności z tytułu udziału w Starych Zyskach nie stają się świadczeniami nieodpłatnymi powodującymi powstanie przychodów Spółki stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT, ponieważ do przychodów za ten okres stosowane są przepisy prawa obowiązujące w stosunku do Spółki przed dniem 1 maja 2021 r.

W stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2021 r. (lub przed 1 maja 2021 r., jeśli spółka skorzystała z uprawnienia przysługującego jej na mocy Ustawy Nowelizującej), spółki komandytowe były traktowane jako tzw. podmioty transparentne podatkowo, co oznacza, że podatnikami względem dochodów osiąganych przez te spółki byli ich wspólnicy.

Zgodnie z art. 12 i 13 Ustawy Nowelizującej, zyski wypłacane przez spółkę komandytową w momencie posiadania przez nią statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, które zostały wypracowane (osiągnięte) w okresie, kiedy ta spółka była jeszcze podmiotem transparentnym podatkowo, nie są opodatkowane ponownie podatkiem dochodowym od osób prawnych lub podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a zatem wypłata takich zysków ze spółki komandytowej jest opodatkowana na zasadach obowiązujących przed 1 stycznia 2021 r. (lub z zastosowaniem okresu przejściowego wydłużającego stosowanie dotychczasowych przepisów do spółki do dnia 30 kwietnia 2021 r.).

Oznacza to, że zyski wygenerowane przez spółkę komandytową w czasie poprzedzającym opodatkowanie jej CIT są opodatkowane na dotychczasowych zasadach, tj. podatnikiem względem tych zysków jest jedynie wspólnik. Spółka komandytowa wypłacając taki zysk wspólnikowi lub zachowując go dla siebie nie będzie zobowiązana do rozpoznania z tego tytułu przychodu opodatkowanego CIT, ponieważ zysk ten był już opodatkowany po stronie wspólnika. Nie powstanie zatem po stronie Spółki przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT.

Na powyższą ocenę, w ocenie Wnioskodawcy, nie będzie mieć wpływu zmiana formy prawnej Spółki.

Stanowisko Spółki w zakresie braku opodatkowania kwoty zysków uchwalonych do wypłaty wspólnikom i pozostawionych w spółce znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo w interpretacji z dnia 5 marca 2021 r., 0114-KDIP2-2.4010.1.2021.1.SP, w którym organ potwierdził, że: „zyski wygenerowane przez Spółkę Komandytową w czasie poprzedzającym opodatkowanie jej podatkiem dochodowym od osób prawnych są opodatkowane na starych zasadach, tj. podatek płaci tylko wspólnik. Spółka Komandytowa wypłacając (bądź zachowując) zysk wspólnikowi (np. za 2020 r., gdy nie stała się jeszcze podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych) nie będzie zobowiązana do potrącenia podatku dochodowego

Ponadto, uznanie, że niewypłacone wspólnikom należności z tytułu Starych Zysków stanowiłyby dla Spółki nieodpłatne świadczenie powodujące obowiązek naliczenia przychodu zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT byłoby sprzeczne z obowiązującą dotychczas zasadą jednokrotnego opodatkowania zysków spółek komandytowych. Zyski te (Stare Zyski) były już bowiem opodatkowane po stronie wspólników.

Ponowne opodatkowanie Starych Zysków, zarówno w przypadku ich wypłaty w transzach, jak i zatrzymania w Spółce, prowadziłoby do niedopuszczalnego podwójnego opodatkowania tego samego przychodu.

W zakresie pytania nr 2:

W ocenie Wnioskodawcy, odsetki z tytułu umów pożyczek zawartych ze Spółką będą stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodu z uwzględnieniem ograniczeń, o których mowa w art. 15c Ustawy CIT, ponieważ zawarcie umów pożyczek miałoby na celu zapewnienie Spółce możliwości prowadzenia opodatkowanej działalności gospodarczej i w tym celu pożyczka zostałaby udzielona i wykorzystana.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

Definicja kosztu uzyskania przychodu sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w zakresie spełnienia ustawowych przesłanek uznania go za koszt uzyskania przychodu.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1)został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach Ustawy CIT, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Jednocześnie, zgodnie z art. 15c ust. 1 Ustawy CIT, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przekracza wyższą ze wskazanych kwot:

[(P - Po) - (K - Am - Kfd)] x 30%

w którym poszczególne symbole oznaczają:

P - zsumowaną wartość przychodów ze wszystkich źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym,

Po - przychody o charakterze odsetkowym,

K - sumę kosztów uzyskania przychodów bez pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu,

Am - odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 16a-16m, zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów,

Kfd - zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego nieuwzględnione w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przed dokonaniem pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu.

W myśl art. 15c ust. 3 Ustawy CIT przez nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego rozumie się kwotę, o jaką poniesione przez podatnika koszty finansowania dłużnego, podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, przewyższają uzyskane przez podatnika w tym roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym.

Jak wskazano powyżej, wspólnicy Spółki rozważają udzielenie Spółce pożyczek w wysokości odpowiadającej przysługującym im należnościom z tytułu wypłaty Starych Zysków. Pożyczki te byłyby udzielone w całości w celu finansowania bieżącej działalności gospodarczej Spółki przynoszącej jej przychody podlegające podatkowi dochodowemu od osób prawnych. Dzięki środkom pochodzącym z pożyczek, Spółka będzie mogła kontynuować bieżącą działalność gospodarczą, zachowa źródła przychodów podlegających opodatkowaniu i jej przychody nie będą zagrożone. Taki cel zostałby wskazany w umowie pożyczki.

W ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że odsetki od pożyczek, których udzielenie Spółce rozważają wspólnicy będą stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodu bowiem:

Natomiast odliczenia tych wydatków od podstawy opodatkowania podlegać będą ograniczeniom przewidzianym przez ustawodawcę w odniesieniu do kosztów finasowania dłużnego.

A zatem, odsetki od pożyczki udzielonej Spółce przez wspólników będą spełniać przesłanki określone w art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, a tym samym będą mogły zostać rozpoznane za koszt uzyskania przychodu Spółki w momencie ich poniesienia z zachowaniem ograniczeń, o których mowa w art. 15c Ustawy CIT.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy jego stanowisko w odniesieniu do pytań oznaczonych nr 1 i 2 należy uznać za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm. dalej: „updop” albo „ustawa o CIT”),

W myśl art. 1 ust. 3 pkt 1 updop:

Powyższe opodatkowanie spółek komandytowych zostało wprowadzone ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r., poz. 2123, dalej „ustawa nowelizująca”) i obowiązuje od 1 stycznia 2021 r.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej:

W myśl art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej:

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ww. ustawy:

Na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy nowelizującej:

W myśl art. 13 ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 13 ust. 3 analizowanej ustawy:

W stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2021 r., spółki komandytowe były traktowane jako podmioty podatkowo transparentne, tzn. których uzyskiwane przychody oraz ponoszone koszty podlegały uznaniu za przychody i koszty jego wspólników.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że są Państwo spółką komandytową podlegającą obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Komandytariuszami Spółki komandytowej są trzy osoby fizyczne oraz Spółka z o. o. – polscy rezydenci podatkowi. Komplementariuszem Spółki komandytowej jest inna Spółka z o. o. – polski rezydent podatkowy. Stali się Państwo podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od 1 maja 2021 r. Spółka dokonała – wyłącznie dla celów podatkowych – zamknięcia ksiąg rachunkowych na 30 kwietnia 2021 r. i otwarcia ksiąg rachunkowych na 1 maja 2021 r. W najbliższym czasie może dojść do zmiany formy prawnej i przekształcenia Spółki komandytowej w spółkę z o. o. Jeszcze przed przekształceniem, planowane jest podjęcie uchwały o wypłacie na rzecz wspólników zysków wypracowanych przez Spółkę przed dniem 1 maja 2021 r. („Stare Zyski”). Stare Zyski mogą zostać wypłacone w kilku lub kilkunastu transzach. Rozważane jest także udzielenie przez wspólników pożyczek na rzecz Spółki komandytowej w wysokości odpowiadającej kwocie Starych Zysków. Środki z pożyczki byłyby wykorzystywane przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym przede wszystkim miałyby służyć zachowaniu działalności gospodarczej Spółki w dotychczasowym rozmiarze. Taki cel byłby wskazany w umowie pożyczki. Pożyczka byłaby oprocentowana na warunkach rynkowych.

W myśl art. 5 ust. 1-2 updop,

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i ust. 2 updop,

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 updop:

Na podstawie art. 22 ust. 1 updop,

Powyższe oznacza, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie przychody (dochody) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Dla celów ustawy o CIT przez udział w zyskach osób prawnych należy uważać również udział w zyskach spółek, o których mowa w art. 1 ust. 3 ustawy o CIT. Spółka podlega tym przepisom dopiero od 1 maja 2021, a co za tym idzie zyski osiągnięte przez Spółkę przed dniem 1 maja 2021 r. (czyli dniem w którym zaczęły mieć do niej zastosowanie przepisy o opodatkowaniu spółek komandytowych wprowadzone ustawą nowelizującą) nie będą dla wspólników stanowiły przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, w konsekwencji czego ich wypłata na rzecz wspólników nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – niezależnie od chwili, w jakiej dojdzie do takiej wypłaty.

W przedmiotowej sprawie będą miały zastosowanie przepisy przejściowe zawarte w ustawie nowelizującej, m.in. art. 12 i 13, stanowiące, że zyski wypłacane przez spółkę komandytową w momencie posiadania przez nią statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, które zostały wypracowane (osiągnięte) w okresie, kiedy ta spółka była jeszcze podmiotem transparentnym podatkowo, nie są opodatkowane ponownie podatkiem dochodowym od osób prawnych lub podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a zatem wypłata takich zysków ze spółki komandytowej jest opodatkowana na zasadach obowiązujących przed 1 stycznia 2021 r. (lub z zastosowaniem okresu przejściowego wydłużającym stosowanie starego stanu prawnego do dnia 30 kwietnia 2021 r.)

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz zawarty we wniosku opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że zyski wygenerowane przez Spółkę Komandytową w czasie poprzedzającym opodatkowanie jej podatkiem dochodowym od osób prawnych są opodatkowane na starych zasadach, tj. Spółka komandytowa wypłacając zysk wspólnikowi (za okres do 1 maja 2021 r. – gdy nie stała się jeszcze podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych) nie będzie zobowiązana do potrącenia podatku dochodowego.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, tj. ustalenia czy pozostające w Spółce, przysługujące wspólnikom należności z tytułu udziału w Starych Zyskach nie staną się świadczeniami nieodpłatnymi, powodującymi powstanie przychodów Spółki, stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 2 updop – jest prawidłowe.

Na podstawie art. 15 ust. 1 updop:

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Za koszty bezpośrednie związane z uzyskaniem przychodu uznaje się te koszty, których poniesienie można wprost powiązać z konkretnym przychodem uzyskanym przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

Natomiast koszty pośrednie to takie koszty, których nie można powiązać bezpośrednio z uzyskaniem konkretnego przychodu, lecz ich poniesienie służy całokształtowi prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

Zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT:

W myśl art. 15c ust. 3 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 15c ust. 12 ustawy o CIT,

Na podstawie art. 15c ust. 13 updop:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o CIT:

Z treści wniosku wynika, że rozważana jest możliwość udzielenia przez wspólników pożyczek na rzecz Spółki komandytowej, w wysokości odpowiadającej kwocie Starych Zysków. Środki z pożyczki byłyby wykorzystane do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym zachowaniu dotychczasowego rozmiaru prowadzonej działalności. Brak pożyczki może skutkować zagrożeniem płynności finansowej oraz wysokości uzyskiwanych przychodów Spółki. Powyższy cel udzielenia pożyczki byłby określony w umowie, która zostałaby zawarta na warunkach rynkowych.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, należy wskazać, że odsetki od pożyczki udzielonej Spółce komandytowej przez wspólników będą spełniać warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, w tym nie zajdzie wyłączenie określone w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Zatem mogą one zostać rozpoznane jako koszt uzyskania przychodów Spółki w momencie ich poniesienia z zachowaniem warunków, o których mowa w art. 15c updop.

Zgodnie z powyższym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zaznaczyć, że są one wiążące jedynie w sprawach, których dotyczą. Natomiast Organ, mimo że podczas oceny indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią źródła materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).