Dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł ujmować w kosztach uzyskania przychodów wydatki z tytułu czynszu za najem/dzierżawę nieruchomości, płatnego na rzecz Wynajmującej na jego rachunek prywatny, niewidniejący w wykazie o którym mowa w art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł ujmować w kosztach uzyskania przychodów wydatki z tytułu czynszu za najem/dzierżawę nieruchomości, płatnego na rzecz Wynajmującej na jego rachunek prywatny, niewidniejący w wykazie o którym mowa w art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. Oddział w Polsce, zgodnie z wpisem w Rejestrze Krajowego Rejestru Sądowego jest oddziałem zagranicznego przedsiębiorcy, tj. spółki B. z siedzibą w Londynie, wpisanej w właściwym rejestrze brytyjskim. Mając na uwadze specyfikę prawną oddziału, który jest wyodrębnioną organizacyjnie częścią przedsiębiorcy zagranicznego, należy podkreślić, iż oddział nie jest podmiotem odrębnym od przedsiębiorcy zagranicznego, nie posiada zdolności prawnej ani tym bardziej osobowości prawnej. Zatem wszelkie działania dokonane przez oddział przedsiębiorcy zagranicznego oraz wobec tego oddziału odnoszą bezpośrednio skutek prawny w stosunku do przedsiębiorcy zagranicznego. (...) Oddział zagranicznego przedsiębiorcy jest uprawniony do reprezentowania tego przedsiębiorcy na terytorium państwa, w którym znajduje się siedziba oddziału.

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że Wnioskodawca jest osobą prawną, bowiem taka jest forma prawna przedsiębiorcy zagranicznego. Spółka B. z siedzibą w Londynie posiada osobowość prawną od dnia, w którym została wpisana do rejestru (…).

Wnioskodawca będzie użytkował (na podstawie umowy najmu lub dzierżawy) nieruchomość od osoby fizycznej (dalej: „Wynajmujący”). Wynajmujący jest osobą fizyczną zarejestrowaną jako podmiot gospodarczy w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Ponadto Wynajmujący jest czynnym podatnikiem VAT. Z tytułu wynajmu Wynajmujący wystawia faktury ze stawką 23%. Wynajmujący złożył Wnioskodawcy oświadczenie, że nieruchomość mająca być przedmiotem najmu jest jego majątkiem prywatnym, niezwiązanym z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wynajmujący widnieje w wykazie o którym mowa w art. 96b ustawy o VAT (dalej: „Biała lista”) jako podatnik VAT czynny, ale w związku z faktem, iż przedmiotem najmu jest nieruchomość, która stanowi jego majątek prywatnym, niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą zamierza wskazać do płatności czynszu najmu rachunek prywatny niewidoczny na Białej liście. Wnioskodawca podaje również, że w stosunku rocznym kwota czynszu najmu przekroczy 15 000 zł.

Pytanie

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł ujmować w kosztach uzyskania przychodów wydatki z tytułu czynszu za najem/dzierżawę nieruchomości, płatnego na rzecz Wynajmującej na jego rachunek prywatny, niewidniejący w wykazie o którym mowa w art. 96b ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztów w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT - w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.

Na mocy art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 931 ze zm., dalej jako: „ustawa o VAT”), Szef Krajowej Administracji Skarbowej prowadzi w postaci elektronicznej wykaz podmiotów:

1)w odniesieniu do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji albo które wykreślił z rejestru jako podatników VAT;

2)zarejestrowanych jako podatnicy VAT, w tym podmiotów, których rejestracja jako podatników VAT została przywrócona.

Zgodnie z przywołanym art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 221) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1)stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz

2)jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że klasyfikacja, czy mamy do czynienia z najmem rozliczanym prywatnie, czy związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą, kluczowe jest powiązanie danej nieruchomości ze składnikiem majątku przedsiębiorstwa bądź jego brak.

Zdaniem Wnioskodawcy to Wynajmujący decyduje o tym, czy powiązać określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem (tak wyr. Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 maja 2021 r. o sygn. akt II FPS 1/21).

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do przyjmowania płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą Wynajmującego, o których mowa w art. 19 Prawa przedsiębiorców.

W związku z powyższym czynsz zapłacony na rachunek Wynajmującego niewidniejący w wykazie, o którym mowa w art. 96b ustawy o VAT, Wnioskodawca będzie mógł ująć w kosztach uzyskania przychodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Jednocześnie wskazać należy, że Państwa stanowisko uznano za prawidłowe, albowiem z niepodlegającego ocenie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo w posiadaniu oświadczenia wynajmującego, że przedmiotem najmu jest nieruchomość, która stanowi jego majątek prywatny, niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą. 

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanego we wniosku wyroku sądu administracyjnego stwierdzić należy, że został on wydany w indywidualnej sprawie innego podmiotu i nie wiąże Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym  interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.