Ze względu na konkurencyjny rynek, na którym operuje Wnioskodawca, Spółka ponosi szereg kosztów w celu promocji swoich Produktów oraz dotarcia do większej grupy odbiorców i potencjalnych klientów. Podstawowym założeniem promocji oraz powiększania bazy klientów jest zwiększenie przychodów uzyskiwanych przez Spółkę z tytułu sprzedaży Produktów.

Działania podjęte przez Spółkę mają w istocie doprowadzić do ekspansji na:

Wydatki ponoszone przez Spółkę na realizację powyższych celów obejmują, w szczególności koszty:

- targach (przykładowo: EXPO 2022 w Wielkiej Brytanii lub w Polsce, w Niemczech czy też na Litwie),

- konferencjach branżowych (m.in. pt.: :Spotkania Transportowe”, bądź innych naukowo-technicznych),

- kongresach biznesowych,

W ramach uczestnictwa w powyższych wydarzeniach, Spółka dokonuje prezentacji swoich produktów w celu pozyskania zainteresowania kontrahentów biznesowych.

Ponadto, Spółka ponosi także wydatki związane z promocją Produktów oraz prowadzonej działalności, tj.:

Koszty Uczestnictwa w Targach oraz Koszty Promocyjne (dalej razem: „Koszty Marketingowe”), stanowią istotny aspekt w rozwoju działalności Spółki. W związku z wymogami biznesowymi na rynkach, na których obecna jest Spółka oraz koniecznością dalszego zdobywania większego udziału w tych rynkach, Wnioskodawca planuje rozszerzyć swoją działalność przede wszystkim na rynku polskim poprzez zwiększenie wartości sprzedaży dotychczas oferowanych Produktów, a także poszerzenie sprzedaży o te Produkty, które nie były przez Spółkę oferowane w Polsce. Jednocześnie, Spółka zamierza także rozwinąć swoją działalność na rynkach zagranicznych, w ramach których jej Produkty nie były dotychczas oferowane. Z perspektywy założeń biznesowych Spółki, istotne jest zwłaszcza rozszerzenie działalności w ramach rynku niemieckiego i z tego względu Spółka prowadzi działania mające na celu zwiększenie rozpoznawalności jej Produktów na tym obszarze i dotarcia do nowych, potencjalnych klientów.

Wraz ze wzrostem sprzedaży w zakresie oferowanych Produktów w Polsce, a także w związku z wprowadzeniem nowego asortymentu Produktów na rynkach polskich oraz zagranicznych, w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego poniesienia Kosztów Marketingowych, Spółka ma szansę uzyskać wyższe przychody z tytułu sprzedaży dotychczas oferowanych Produktów w porównaniu do ostatniego dnia roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia Kosztów Marketingowych, a także osiągnąć dodatkowe przychody w związku z wprowadzeniem do oferty nowych Produktów. Spółka oczekuje na wzrost przychodów ze sprzedaży zwłaszcza w odniesieniu do tych Produktów, z których dochód podlegał będzie opodatkowaniu w Polsce.

W przypadku braku spełnienia warunku, o którym mowa w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży Produktów, Spółka odpowiednio doliczy kwotę uprzednio odliczoną.

Produkty stanowią jedynie rzeczy wytworzone przez Spółkę i są sprzedawane, tj. w formie odpłatnego zbycia do podmiotów niebędących podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, w stosunku do Spółki.

W tym zakresie Spółka planuje skorzystać z preferencji podatkowej, wskazanej w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT (dalej: „ulga na ekspansję”), i w konsekwencji dokonywać odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, Kosztów Marketingowych jako kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów.

Spółka zamierza dokonywać odliczenia w przyszłości zgodnie z art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, a w szczególności zaznacza, że:

Ponadto, w piśmie uzupełniającym z 31 marca 2023 r., wskazaliście Państwo, że:

  - koszty związane z przygotowaniem promujących Spółkę materiałów audiowizualnych będące przedmiotem niniejszego wniosku ponoszone są w celu promocji Produktów Spółki, jednak z uwagi na fakt, że Produkty te sygnowane są marką Spółki, klienci mają możliwość skojarzenia marki z Produktami i w związku z powyższym w sposób pośredni prowadzona jest również promocja samej Spółki. Powyższe umożliwia również zwiększenie przewagi Spółki nad jej konkurencją, a tym samym wzrost rozpoznawalności oferowanych Produktów, co sprzyja podejmowaniu decyzji o ich zakupie przez potencjalnych klientów.

W ramach działań promocyjnych prowadzonych w związku z dotychczas oferowanymi jak również nowo wprowadzonymi do oferty Produktami, gadżety promocyjne przekazywane są potencjalnym kontrahentom biznesowym Spółki, co sprzyja budowaniu rozpoznawalnej marki na rynku, kreowaniu spójnego wizerunku Spółki, tworzenia pozytywnych relacji z potencjalnymi klientami, zwiększa przewagę Spółki nad konkurencją, a w rezultacie zachęca do zainteresowania się ofertą sprzedawanych Produktów oraz sprzyja podjęciu decyzji o zakupie Produktów oferowanych przez Spółkę zamiast posiadanych w ofercie przez podmioty prowadzące działalność konkurencyjną.

Ponadto, w odniesieniu do obecnych klientów Spółki, w przypadku nabycia przez kontrahenta produktu Spółki, otrzymuje on od Spółki pakiet gadżet (takich jak: kamizelki odblaskowe, kubki termiczne, kamizelki sportowe, kosmetyczki).

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Koszty Marketingowe wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stanowią koszty w rozumieniu art. 18eb ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, i w konsekwencji podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, jako koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów przy spełnieniu przez Spółkę pozostałych warunków zastosowania ulgi określonej w art. 18eb ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Koszty Marketingowe wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stanowią koszty w rozumieniu art. 18eb ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, i w konsekwencji podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, jako koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, przy spełnieniu przez Spółkę pozostałych warunków zastosowania ulgi określonej w art. 18eb ustawy o CIT.

Uzasadnienie.

Przepisy dotyczące ulgi na ekspansję.

Zgodnie z art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Stosownie do art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT, przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

W myśl art. 18eb ust. 3 ustawy o CIT, przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

W świetle art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Natomiast, stosownie do art. 18eb ust. 5 ustawy o CIT, przy ustalaniu spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 18eb ust. 6 ustawy o CIT, w przypadku gdy podatnik, który skorzystał z odliczenia, nie spełni warunku, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.

Stosownie do art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

W myśl art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Z kolei w świetle art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Wreszcie, zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym. Z kolei, w świetle art. 18eb ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione przez Spółkę Koszty Uczestnictwa w Targach stanowią koszty uczestnictwa w targach w rozumieniu art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, natomiast Koszty Promocyjne stanowią koszty działań promocyjno-informacyjnych w rozumieniu art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT. W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, Koszty Marketingowe stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w rozumieniu art. 18eb ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy o CIT.

Art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, odnosi się bezpośrednio do kosztów związanych z uczestnictwem w targach, przy czym przepisy ustawy o CIT, nie definiują pojęcia targów. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego, słowo targi należy rozumieć jako „wystawę krajową lub międzynarodową dająca przegląd eksponatów z różnych dziedzin produkcji”. Należy zatem zauważyć, że pojęcie to obejmuje każde zorganizowane wydarzenie, którego celem jest szeroko rozumiana promocja produktów/eksponatów z różnych dziedzin produkcji.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego (winno być: w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego), Spółka ponosi koszty związane z uczestnictwem oraz ekspozycją własnych produktów w ramach:

- do których należy zaliczyć, w szczególności, koszty biletów lotniczych, noclegów, wyżywienia dla pracowników Spółki, oraz;

Należy wskazać, że jednym z celów wprowadzenia ulgi na ekspansję było wsparcie działań podatników, mających na celu zwiększenie przez nich przychodów z tytułu sprzedaży oferowanych produktów (zarówno dotychczas nieoferowanych produktów, jak również z tytułu sprzedaży produktów na nowych rynkach). Jeżeli zatem Wnioskodawca ponosi koszty związane z uczestnictwem w targach, w ramach których dokonuje on promocji oferowanych przez siebie Produktów.

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy kluczowy jest cel wprowadzenia art. 18eb ustawy o CIT. Zdaniem Wnioskodawcy, podstawowym celem ww. przepisu jest umożliwienie podatnikom odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów związanych z promocją, eskpozycją i - końcowo - z ekspansją oferowanych przez nich produktów. Dla stosowania ulgi bez znaczenia pozostaje kwestia nazewnictwa danego wydarzenia,, gdyż ograniczenie możliwości odliczania kosztów jedynie do tych wynikających z uczestnictwa w wydarzeniach literalnie nazwanych jako targi byłoby niezgodne z intencją ustawodawca.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, do wydarzeń o wskazanym charakterze można zaliczyć również konferencje i kongresy biznesowe i tym samym, koszty związane z uczestnictwem w tych wydarzeniach mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania jako koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów.

Odnosząc się szczegółowo do kosztów, które mogą podlegać odliczeniu w świetle art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, ustawodawca wskazuje w lit. a ww. przepisu m.in. na koszty organizacji miejsca wystawowego. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w celu uatrakcyjnienia prezentacji Produktów Spółka ponosi koszty m.in. związane z przygotowaniem materiałów audiowizualnych. Materiały te są następnie prezentowane w ramach miejsca wystawowego.

Jak wspomniano, w ramach uczestnictwa w targach, konferencjach i kongresach biznesowych, Spółka ponosi również koszty zakupu biletów lotniczych, noclegów, wyżywienia dla pracowników, co odpowiada literalnie, kosztom podlegającym odliczeniu wskazanym w art. 18e ust. 7 pkt 1 lit. b i c ustawy o CIT. W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, Koszty Uczestnictwa w Targach stanowią koszty uczestnictwa w targach w rozumieniu art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, i w konsekwencji podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT.

Poza powyższymi kosztami, Wnioskodawca ponosi również Koszty Promocji, których celem jest dostarczenie informacji o Produktach w odniesieniu do możliwie szerokiego zakresu potencjalnych klientów, zwiększenie ich popularności i w konsekwencji uzyskanie wyższych przychodów ze sprzedaży Produktów.

Z kolei, odnosząc się do ustalenia zakresu pojęcia działań promocyjno-informacyjnych wskazanego w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, należy zwrócić uwagę, że pojęcie to składa się z dwóch członów, tj. promocja oraz informacja. Należy wskazać, że zgodnie ze znaczeniem językowym „promocja” oznacza „działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań” (zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN - www.sjp.pwn.pl), natomiast „promocja produktów” to „popularyzacja firmy i jej produktów oraz zachęcanie do kupna tych produktów” (zgodnie z Wielkim Słownikiem Języka Polskiego - www.wsjp.pl). Natomiast, „informacja” oznacza „to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś” (zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN - www.sjp.pwn.pl). W świetle powyższego, należy zwrócić uwagę, że ustawodawca posłużył się pojęciami o szerokim zakresie znaczeniowym, co zdaniem Wnioskodawcy, wynikało z umożliwienia podatnikom odliczenia w ramach ulgi na ekspansję z tytułu art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, możliwie szerokiego zakresu wydatków, o ile prowadzą one do wzrostu popularności produktu lub dostarczenia o nim informacji potencjalnie zainteresowanym klientom. Wnioskodawca zwraca również uwagę, że użycie w ww. przepisie określenia „w tym” wskazuje, iż podane wydatki stanowią jedynie przykładowe wyliczenie.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, do kosztów działań promocyjno-informacyjnych można zaliczyć również inne, niewskazane wprost w przepisie wydatki o charakterze marketingowym. W ocenie Spółki, do kategorii tej można również zaklasyfikować m.in. wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego ponoszone przez Spółkę koszty w zakresie nabycia gadżetów promocyjnych, tj. m.in. tablic, breloków, dysków USB. Wskazane materiały promocyjne zawierają logo Spółki, w wyniku czego przyczyniają się do zwiększenia rozpoznawalności marki, popularyzują firmy, a także zachęcają do kupna oferowanych przez nią Produktów.

Zdaniem Wnioskodawcy, podobne podejście można zastosować w odniesieniu do kosztów związanych z reklamami banerowymi i artykułami sponsorowanymi. Po kliknięciu w dany baner lub artykuł, potencjalny klient zostanie przekierowany do strony internetowej informującej na temat Produktów, wytwarzanych przez Spółkę. Działanie to zapewnia potencjalnemu odbiorcy łatwiejszy dostęp do informacji o danym Produkcie, co może sprzyjać podjęciu decyzji o jego zakupie.

Wnioskodawca wskazuje również, że podobne podejście zostało uznane za prawidłowe w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) z dnia 6 października 2022 r. o sygn. 0111-KDIB1-1.4010.466.2022.2.SG, w ramach której wskazano, że działania reklamowe prowadzone za pośrednictwem sieci Internet, w wyniku których odbiorca po kliknięciu w tekst lub baner, zostaje przekierowany na stronę internetową (stronę główną, podstronę produktową lub oddzielną stronę dedykowaną konkretnemu urządzeniu), mieszczą się w katalogu działań promocyjno-informacyjnych, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.

Do zwiększenia rozpoznawalności Produktów przyczyniają się również wydatki związane z reklamami, np. w ramach platformy internetowej xxx. Z uwagi na fakt, iż dana platforma zrzesza osoby zainteresowane produktami z branży motoryzacyjnej, umieszczenie reklamy na takim portalu może w znacznym stopniu przyciągnąć potencjalnych klientów zainteresowanych daną branżą i tym samym wpłynąć pozytywnie na zwiększenie sprzedaży. Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, iż w ramach interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 30 czerwca 2022 r. o sygn. 0111-KDIB1-1.4010.188.2022.2.BS, za prawidłowe uznano stanowisko, zgodnie z którym koszty działań reklamowych prowadzonych za pośrednictwem sieci Internet stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w rozumieniu art. 18eb ustawy o CIT.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Koszty Promocji stanowią koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów w rozumieniu art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, i w konsekwencji podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT.

Jednocześnie, jak wskazano w opisie stanu faktycznego (winno być: stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego), będącego przedmiotem niniejszego wniosku, spełnione będą warunki uprawniające Spółkę do skorzystania z ulgi, o których mowa w art. 18eb ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Koszty Marketingowe wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego stanowią koszty w rozumieniu art. 18eb ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, i w konsekwencji podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, jako koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów przy spełnieniu przez Spółkę pozostałych warunków zastosowania ulgi określonej w art. 18eb ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem ulgi  jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Według art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

Według art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT: