Spółka wskazuje, iż przedmiotowe instrumenty wsparcia uprawniają Spółkę do korzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t .j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587, dalej: „ustawa o CIT”), do wysokości limitów pomocy publicznej, kalkulowanych jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy publicznej określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, co wynika z treści właściwych przepisów rozporządzeń wykonawczych do ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 91 - akt w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania Zezwolenia SSE, dalej: „ustawa o SSE”) oraz do ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 74 - akt w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania każdej z Decyzji o Wsparciu, dalej: „ustawa o WNI”), tj. Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 121 - akt w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania Zezwolenia SSE, dalej: „Rozporządzenie SSE”) oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1713 - akt w mocy i brzmieniu obowiązującym na dzień wydania każdej z Decyzji o Wsparciu, dalej: „Rozporządzenie WNI”).

Wnioskodawca zauważa, iż w ramach inwestycji realizowanych w oparciu o Zezwolenie SSE i Decyzje o Wsparciu, podejmuje działania inwestycyjne związane z nabywaniem, wytwarzaniem bądź modernizacją środków trwałych (dalej: „Środki Trwałe”), które to aktywa przyczyniają się do systematycznego i kompleksowego zwiększania mocy produkcyjnych istniejącego zakładu Wnioskodawcy w zakresie produkcji różnego typu i rodzaju zestawów akumulatorowych. Nakłady inwestycyjne, ponoszone na wspomniane Środki Trwałe, stanowią - zgodnie z treścią § 6 Rozporządzenia SSE i § 8 Rozporządzenia WNI (odpowiednio) - koszty kwalifikujące się do objęcia wsparciem w związku z posiadanymi przez Spółkę Instrumentami wsparcia i dające prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT.

Wnioskodawca wskazuje, iż branża, w ramach której prowadzi działalność gospodarczą w związku z posiadanymi Instrumentami wsparcia, charakteryzuje się wysoką dynamiką zmian w zakresie wymogów technicznych i technologicznych stawianych przez odbiorców zestawów akumulatorowych (m.in. pojemność i moc zestawów akumulatorowych, magazynowanie i wykorzystywanie energii elektrycznej). Powyższe ma związek z obserwowanym w ostatnim czasie szybkim postępem technologicznym w segmencie produktów elektrycznych o charakterze bezprzewodowym (m.in. rowery elektryczne, elektronarzędzia do użytku domowego i profesjonalnego), których osiągi są systematycznie zwiększane zgodnie z rynkowymi oczekiwaniami, a w których wyroby Spółki znajdują zastosowanie. Wskazane okoliczności wymuszą dostosowywanie parku maszynowego Spółki do produkcji zestawów akumulatorowych o określonych parametrach. Tym samym, niektóre ze Środków Trwałych - nabywanych, wytwarzanych bądź modernizowanych w ramach inwestycji prowadzonych na podstawie Zezwolenia SSE lub Decyzji o Wsparciu - mogą stać się w niedługim czasie przestarzałe lub pozbawione przymiotu przydatności w kontekście prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, Wnioskodawca przeprowadzi likwidację niektórych Środków Trwałych (bądź ich części) w drodze ich wykreślenia z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a w niektórych przypadkach także dokona ich zniszczenia (fizyczne unicestwienie w drodze m.in. zezłomowania) (dalej: „Likwidacja”). Wymaga podkreślenia, iż w żadnym wypadku przeprowadzenie Likwidacji nie będzie wiązać się z przeniesieniem własności Środków Trwałych na rzecz podmiotów trzecich (m.in. w drodze sprzedaży).

W niektórych przypadkach (przypadków tych dotyczy niniejsze zapytanie) Likwidacja określonych Środków Trwałych nastąpi przed upływem okresu 5 lat od daty wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki, tj. w toku okresu spełniania warunku, o którym mowa w treści § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia SSE oraz § 9 ust. 2 pkt 1 lit. a Rozporządzenia WNI (odpowiednio, dalej: „Warunek utrzymania własności").

Spółka podkreśla, iż przeprowadzenie Likwidacji określonych Środków Trwałych (bądź ich części) w żadnym wypadku nie wpłynie na działalność gospodarczą prowadzoną w związku z pozyskanymi Instrumentami wsparcia - konieczność zlikwidowania niektórych Środków Trwałych - przestarzałych lub nieprzydatnych w kontekście działalności prowadzonej przez Spółkę - nie będzie rzutować na ciągłość działania Wnioskodawcy w ramach Specjalnej Strefy Ekonomicznej i Polskiej Strefy Inwestycji. Tym samym, nie dojdzie do naruszenia warunku utrzymania inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy przez okres 5 lat od daty zakończenia inwestycji realizowanych w związku z pozyskanymi Instrumentami wsparcia (tj. Zezwoleniem SSE i Decyzjami o Wsparciu), który wynika z treści § 5 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia SSE oraz § 9 ust. 2 pkt 1 lit. b Rozporządzenia WNI (odpowiednio).

Końcowo, Wnioskodawca wskazuje, że rok podatkowy Spółki nie jest zgodny z rokiem kalendarzowym, tj. trwa od kwietnia do marca.

Pytanie

Czy przeprowadzenie Likwidacji niektórych Środków Trwałych - przed upływem okresu wynikającego z Warunku utrzymania własności - będzie skutkować obowiązkiem wyłączenia wartości wydatków poniesionych na takie Środki Trwałe z sumy rozpoznanych wydatków, kwalifikujących się do objęcia pomocą w ramach Instrumentów wsparcia, dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, przeprowadzenie Likwidacji niektórych Środków Trwałych - przed upływem okresu wynikającego z Warunku utrzymania własności - nie będzie skutkować obowiązkiem wyłączenia wartości wydatków poniesionych na takie Środki Trwałe z sumy rozpoznanych wydatków, kwalifikujących się do objęcia pomocą w ramach Instrumentów wsparcia, dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1670 oraz z 2021 r. poz. 2105), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Natomiast, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1752 oraz z 2021 r. poz. 2105), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Jednocześnie, art. 17 ust. 4 ustawy o CIT stanowi, iż zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Uprawnienie do korzystania z przedmiotowych zwolnień podatkowych w ramach stosownie skalkulowanych limitów pomocy publicznej zależne jest od spełnienia warunków określonych treścią właściwych rozporządzeń wykonawczych do ustawy o SSE i ustawy o WNI. tj. Rozporządzenia SSE i Rozporządzenia WNI. W szczególności, w kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego zakładającego przeprowadzenie Likwidacji, uwagę należy zwrócić na Warunek utrzymania własności, jaki wynika z treści wskazanych niżej regulacji.

Jak stanowi § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia SSE, warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, jest utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym (...) przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym.

Zgodnie z treścią § 9 ust. 2 pkt 1 lit. a Rozporządzenia WNI, warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu kosztów inwestycji jest utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres nie krótszy niż 5 lat - w przypadku dużych przedsiębiorców - (...) od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym.

Wnioskodawca zwraca uwagę, iż brak jest w przepisach Rozporządzenia SSE i Rozporządzenia WNI definicji pojęcia „utrzymania własności". Zdaniem Wnioskodawcy, pojęcie to należy wiązać z zaniechaniem wyzbycia się określonych aktywów majątkowych na rzecz podmiotów trzecich (tj. przeniesienia własności, jakie może nastąpić przykładowo w drodze sprzedaży). W związku z dokonaniem czynności likwidacyjnych zakładających wykreślenie wybranych składników majątku z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także dokonanie ich zniszczenia (fizycznego unicestwienia), przeniesienie własności na rzecz innych podmiotów - które następuje w drodze dwustronnej czynności prawnej - nie ma zasadniczo miejsca. W szczególności, należy zauważyć, iż dokonanie czynności likwidacyjnych prowadzi do unicestwienia dotychczasowych przedmiotów własności, a nie do nieotrzymania (wyzbycia się) własności określonych składników majątku przez inwestora realizującego projekt inwestycyjny w związku z pozyskanym zezwoleniem strefowym bądź decyzją o wsparciu.

Wymaga również wskazania, iż w żadnym z przepisów Rozporządzenia SSE i Rozporządzenia WNI, nie został przewidziany zakaz likwidacji środków trwałych objętych nakładami inwestycyjnymi, stanowiącymi koszty kwalifikowane dla celów pomocy publicznej dostępnej w związku z zezwoleniem strefowym lub decyzją o wsparciu. Literalna i celowościowa wykładania przepisów wyżej wskazanych aktów prawnych - w szczególności regulacji § 5 Rozporządzenia SSE oraz § 9 Rozporządzenia WNI - prowadzi do wniosku, iż likwidacja określonych aktywów majątkowych nie stanowi zdarzenia skutkującego częściową bądź całościową utratą prawa do zwolnień podatkowych, o których mowa w treści art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT. Tym samym, stwierdzić należy, iż czynności likwidacyjne pozostają bez wpływu na wielkość limitu pomocy publicznej, dostępnego w związku z posiadanym instrumentem wsparcia (zezwoleniem strefowym lub decyzją o wsparciu).

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Spółki, przeprowadzenie likwidacji poszczególnych środków trwałych nie narusza regulacji § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia SSE oraz § 9 ust. 2 pkt 1 lit. a Rozporządzenia WNI, bowiem analizowane przepisy jako warunek korzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT, wymieniają utrzymanie własności składników majątku, które powinno być rozumiane - zdaniem Wnioskodawcy - jako zaniechanie przeniesienia ich własności na rzecz podmiotów trzecich w jakiejkolwiek formie.

Ponadto, powołane regulacje Rozporządzenia SSE oraz Rozporządzenia WNI - określając warunek korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT, w postaci utrzymania własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne (w przypadku dużych przedsiębiorców przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) - dopuszczają jednocześnie możliwość wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym.

Wnioskodawca zwraca uwagę, iż taka możliwość została również przewidziana w treści wytycznych Komisji Europejskiej, tj. Wytycznych Komisji Europejskiej w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007-2013 (2006/C 54/08, dalej: „Wytyczne 2007-2013”), Wytycznych Komisji Europejskiej w sprawie pomocy regionalnej na lata 2014-2020 (2013/C 209/01, dalej: „Wytyczne 2014-2020”) oraz Wytycznych Komisji Europejskiej w sprawie regionalnej pomocy państwa (2021/C 153/01 - wytyczne znajdujące zastosowanie do pomocy regionalnej udzielanej w latach 2022-2027, dalej: „Wytyczne 2022-2027). Jak wskazano w treści Wytycznych 2007-2013: „Powyższa zasada nie wyklucza wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w ciągu wspomnianych pięciu lat w związku z szybkim rozwojem technologicznym, pod warunkiem, że działalność gospodarcza zostanie przez minimalny wymagany okres utrzymana w danym regionie”, natomiast, zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym w treści Wytycznych 2014- 2020 i Wytycznych 2022-2027: „Obowiązek utrzymania inwestycji na danym obszarze przez co najmniej pięć lat (trzy lata w przypadku MŚP) nie wyklucza wymiany instalacji lub urządzeń, które w tym okresie stały się przestarzałe bądź się zepsuły, pod warunkiem że działalność gospodarcza zostanie utrzymana w danym regionie przez minimalny wymagany okres. Nie można jednak przyznawać pomocy regionalnej na wymianę instalacji lub urządzeń”.

Mając powyższe na uwadze, należy zauważyć, iż dopuszczenie możliwości wymiany przestarzałych instalacji bądź sprzętu w związku z szybkim postępem technologicznym koresponduje z celami przyświecającymi funkcjonowaniu Specjalnych Stref Ekonomicznych oraz Polskiej Strefy Inwestycji, w tym w szczególności celami zakładającymi wspieranie rozwoju gospodarczego i przedsiębiorstw w sukcesywnym zwiększaniu poziomu ich konkurencyjności.

Wymaga wskazania, iż postęp technologiczny wymusza na przedsiębiorcach szybkie reagowanie na zmieniające się zapotrzebowanie rynkowe na innowacyjne rozwiązania bądź produkty, w tym dostosowywanie się do zmian mających miejsce na rynku - powyższe nierzadko wymaga wymiany niektórych składników majątku. W kontekście wymagań współczesnego i wysokokonkurencyjnego rynku należy zauważyć, iż utrzymywanie tych samych technologii produkcji w związku z posiadanymi składnikami majątku przez okres wypełniania Warunku utrzymania własności (w przypadku dużych przedsiębiorców - 5 lat od daty objęcia składników majątku ewidencją środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) stałoby w sprzeczności z wyżej wymienionymi celami Specjalnych Stref Ekonomicznych i Polskiej Strefy Inwestycji, bowiem mogłoby doprowadzić do utraty konkurencyjności, a tym samym rynków zbytu (w tym odbiorców produktów bądź usług), ograniczyć bądź uniemożliwić rozwój podejmowanej działalności gospodarczej, a w ostateczności wiązać się nawet z zaprzestaniem prowadzenia działalności gospodarczej.

Tak jak wskazano powyżej, Spółka znajduje się w posiadaniu Instrumentów wsparcia uprawniających do korzystania ze zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT (odpowiednio) do wysokości limitów pomocy publicznej, kalkulowanych jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy publicznej określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, co wynika z treści właściwych przepisów rozporządzeń wykonawczych do ustawy o SSE i ustawy o WNI. Tym samym, wysokość ponoszonych przez Spółkę kosztów kwalifikowanych w rozumieniu właściwych przepisów rozporządzeń wykonawczych do ustawy o SSE i ustawy o WNI (tj. § 6 Rozporządzenia SSE i § 8 Rozporządzenia WNI) ma bezpośredni wpływ na wysokość dostępnego zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT.

Wśród kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą (tj. budujących wysokość limitów pomocy publicznej) w związku z posiadanymi przez Spółkę Instrumentami wsparcia, wyróżnia się zasadniczo koszty ponoszone na Środki Trwałe nabywane, wytwarzane i modernizowane w ramach projektów inwestycyjnych, realizowanych na podstawie Zezwolenia SSE lub Decyzji o Wsparciu. W związku jednak z wystąpieniem okoliczności wskazanych powyżej (tj. konieczność dostosowywania parku maszynowego w związku z szybkim postępem technologicznym), Spółka dokona Likwidacji niektórych Środków Trwałych (bądź ich części), które to aktywa trwałe staną się przestarzałe lub nieprzydatne z perspektywy prowadzonej działalności gospodarczej. Wymaga podkreślenia, iż w żadnym wypadku przeprowadzenie Likwidacji nie będzie wiązać się z przeniesieniem własności Środków Trwałych (bądź ich części) na rzecz podmiotów trzecich. Tak jak zasygnalizowano powyżej, Likwidacja określonych Środków Trwałych nastąpi zasadniczo przed upływem okresu 5 lat od daty wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki, tj. w toku okresu spełniania Warunku utrzymania własności.

Mając na uwadze wyżej przytoczoną argumentację, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku przeprowadzenia Likwidacji określonych Środków Trwałych (bądź ich części) przed upływem 5 lat od daty wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie dojdzie do naruszenia Warunku utrzymania własności jaki wynika z treści § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia SSE oraz § 9 ust. 2 pkt 1 lit. a Rozporządzenia WNI. W szczególności, w związku z analizowaną Likwidacją nie będzie mieć miejsca przeniesienie w jakiejkolwiek formie własności Środków Trwałych bądź ich części - Likwidacja nie będzie bowiem w żadnym wypadku związana z przejściem własności określonych składników majątku lub ich części na rzecz podmiotów trzecich (m.in. w drodze sprzedaży).

Nadto, wymaga podkreślenia, iż przeprowadzenie Likwidacji niektórych Środków Trwałych (bądź ich części) wiązać się będzie z koniecznością dostosowywania parku maszynowego Spółki do produkcji zestawów akumulatorowych o określonych parametrach w związku z obserwowanym w ostatnim czasie szybkim postępem technologicznym w segmencie produktów elektrycznych o charakterze bezprzewodowym (m.in. rowery elektryczne, elektronarzędzia do użytku domowego i profesjonalnego), których osiągi są systematyczne zwiększane zgodnie z rynkowymi oczekiwaniami, a w których wyroby Spółki znajdują zastosowanie. Z uwagi na powyższe, wspomniane Środki Trwałe (bądź ich części) staną się przestarzałe lub pozbawione przymiotu przydatności w kontekście prowadzonej działalności gospodarczej. Zaniechanie przeprowadzenia analizowanej Likwidacji mogłoby doprowadzić w szczególności do utraty konkurencyjności przez Spółkę, a także do utraty odbiorców zestawów akumulatorowych, jakie wytwarza Spółka.

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, iż Likwidacja - będąca przedmiotem niniejszego wniosku - wpisze się w możliwość wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim postępem technologicznym, jaka została przewidziana treścią § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia SSE oraz § 9 ust. 2 pkt 1 lit. a Rozporządzenia WNI. Tym samym, wymaga podkreślenia, iż niniejsza przyczyna przeprowadzenia Likwidacji nie stanie w sprzeczności z Warunkiem utrzymania własności i nie spowoduje jego naruszenia.

Zasadność wyżej przedstawionego stanowiska jest potwierdzana przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, które to interpretacje Wnioskodawca przywołuje poniżej. Wymaga wskazania, iż powołane poniżej interpretacje indywidualne dotyczyły stanów faktycznych bądź zdarzeń przyszłych odnoszących się do prowadzenia działalności na terenie Specjalnych Stref Ekonomicznych na podstawie zezwoleń strefowych - problematyki uregulowanej treścią Ustawy o SSE i rozporządzeń wykonawczych do wskazanego aktu prawnego (w tym Rozporządzenia SSE). Biorąc jednak pod uwagę tożsamość analizowanych przepisów w stosunku do regulacji z zakresu Polskiej Strefy Inwestycji i decyzji o wsparciu, w ocenie Wnioskodawcy, tezy prezentowane w treści powołanych interpretacji indywidualnych należy uznać za służące pomocniczo wykładni przepisów Rozporządzenia WNI.

  - Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 stycznia 2019 r. o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.484.2018.1.DP, w której Organ stwierdził, co następuje: „Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne należy zaznaczyć, że fizyczna likwidacja środków trwałych nie została wprost wymieniona w treści § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia o SSE, jako zdarzenie skutkujące brakiem prawa do zwolnienia od podatku dochodowego odnośnie wydatków inwestycyjnych, poniesionych w związku z nabyciem/wytworzeniem sprzedanego środka trwałego. Literalna wykładnia § 5 ust. 2 Rozporządzenia o SSE prowadzi do wniosku, że likwidacja środka trwałego zaliczonego do wydatków kwalifikowanych stanowiących podstawę kalkulacji dostępnej puli pomocy publicznej w formie zwolnienia z opodatkowania u.p.d.o.p., w związku z prowadzeniem działalności na terenie SSE nie narusza warunku konieczności utrzymania własności tego składnika majątku, a tym samym - nie ma wpływu na wielkość dostępnej puli pomocy publicznej w formie zwolnienia z opodatkowania u.p.d.o.p. Nie dochodzi bowiem do przeniesienia w jakiejkolwiek formie własności składnika majątku Wnioskodawcy.

Ponadto, wskazany powyżej przepis § 5 ust. 2 Rozporządzenia o SSE, określając warunek korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego w postaci utrzymania własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dopuszcza jednocześnie możliwość wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym”.

  - Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 listopada 2017 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.351.2017.1.IZ, w treści której Organ potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym: „Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że nawet w przypadku konieczności zlikwidowania niektórych Środków Trwałych obydwa warunki wskazane w § 5 ust. 2 Rozporządzenia o SSE, zostaną przez nią spełnione. W związku z potencjalną likwidacją Środków Trwałych nie dojdzie do przeniesienia w jakiejkolwiek formie własności składników majątku. Likwidacja środka trwałego polegająca na wykreśleniu go z ewidencji nie jest bowiem związana z przeniesieniem własności na inny podmiot. W ocenie Wnioskodawcy, przeniesienie własności może nastąpić wyłącznie w drodze dwustronnej czynności prawnej – w analizowanym przypadku tak się nie stanie. Dodatkowo, żadna z przyczyn likwidacji Środków Trwałych wskazana przez Spółkę w opisie zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego nie spowoduje naruszenia warunku, o którym mowa w § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia o SSE. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, likwidacja środków trwałych, których wartość została zaliczona do wydatków inwestycyjnych, przed upływem 5 lat od daty wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych, z przyczyn wskazanych przez Spółkę, nie będzie skutkowała koniecznością odpowiedniego pomniejszenia wielkości poniesionych wydatków inwestycyjnych, a w konsekwencji nie wpłynie na wielkość zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p.”.

  - Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 marca 2017 r. o sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.1106.2016.2.IZ, w której Organ potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym: „Likwidacja Środka trwałego nie wiąże się z przeniesieniem własności składnika majątku na inny podmiot. Jeżeli Wnioskodawca we własnym zakresie zniszczy Środek trwały albo zleci takie zniszczenie innemu podmiotowi, wówczas dojdzie do unicestwienia dotychczasowego przedmiotu własności a nie do nieutrzymania własności składników majątku. Likwidacja Środka trwałego nie spowoduje również, że Wnioskodawca nie będzie kontynuował działalności gospodarczej związanej z inwestycją. Konieczność zlikwidowania Środka trwałego nie wpłynie na ciągłość działania Wnioskodawcy na terenie SSE. Reasumując, likwidacja Środka trwałego pozostanie bez wpływu na prawo Wnioskodawcy do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Likwidacja Środka trwałego, nie skutkuje utratą zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, ani też nie wpływa na zakres tego zwolnienia”.

  - Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 4 kwietnia 2016 r. o sygn. ILPB3/4510-1-7/16-3/AO, w której Organ potwierdził prawidłowość stanowiska przedstawionego przez wnioskodawcę, zgodnie z którym: „Mając to na uwadze, wobec brzmienia § 5 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia w/s SSE, który odnosi się wyłącznie do przeniesienia własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, należy stwierdzić, że w przypadku likwidacji środka trwałego lub poszczególnych jego części, przepis ten nie znajdzie zastosowania. W konsekwencji, takie zniszczenie składnika majątku nie będzie skutkowało utratą przez Wnioskodawcę zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani nie wpłynie na zakres tego zwolnienia”.

  - Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 lutego 2016 r. o sygn. IBPB-1- 3/4510-756/15/APO, w której Organ potwierdził prawidłowość stanowiska przedstawionego przez wnioskodawcę: „Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku konieczności dokonania likwidacji niektórych składników majątkowych, oba warunki wymienione w § 5 ust. 1 Rozporządzenia zostaną zachowane. W szczególności, w związku z likwidacją środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), nie dojdzie do przeniesienia w jakiejkolwiek formie własności składników majątku. Likwidacja środka trwałego (wartości niematerialnych i prawnych) nie jest bowiem związana z przejściem własności na inny podmiot. Przejście własności może nastąpić wyłącznie w drodze dwustronnej czynności prawnej - w analizowanym przypadku, taka sytuacja nie ma miejsca. Warto przy tym również zauważyć, że Wnioskodawca nie uzyska żadnego wynagrodzenia w związku z likwidacją. Cytowane przepisy (zarówno Rozporządzenia jak i  ustawy o SSE), jako warunku zachowania prawa do zwolnienia z podatku dochodowego, nie wskazują zakazu likwidacji składników majątkowych w określonym w nim terminie. W świetle powyższych przepisów uznać zatem należy, że likwidacja składników majątkowych przed upływem 5 lat, zaliczonych uprzednio do wydatków inwestycyjnych, pozostanie bez wpływu na prawo Wnioskodawcy do korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT”.

  - Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 maja 2013 r. o sygn. ILPB3/423- 61/13-3/AO, w której Organ potwierdził prawidłowość stanowiska przedstawionego przez wnioskodawcę, zgodnie z którym: „Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że zarówno przesłanki warunkujące prawo do zwolnienia (§ 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie SSE), jak i przesłanki wygaśnięcia, cofnięcia lub ograniczenia zwolnienia (art. 19 ust. 1 i ust. 3 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych) stanowią katalog zamknięty. Cytowane przepisy jako warunki zachowania prawa do zwolnienia z podatku dochodowego, nie wskazują zakazu likwidacji środka trwałego w określonym w nim terminie. W świetle powyższych przepisów, uznać zatem należy, iż likwidacja przed upływem 5 lat środków trwałych zaliczonych uprzednio do wydatków inwestycyjnych pozostanie bez wpływu na prawo Spółki do korzystania ze zwolnienia podatkowego. Spółka będzie zatem uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, do wysokości dostępnej puli pomocy publicznej, którą wyznaczać będzie wartość wszystkich nabytych w związku z inwestycją składników majątku, niepomniejszona o wartość środków zlikwidowanych”.

  - Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 sierpnia 2012 r. o sygn. ILPB3/423-188/12-2/AO, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 listopada 2010 r. o sygn. ILPB3/423-716/10-2/MM, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 maja 2010 r. o sygn. IBPBI/2/423-377/10/SD.

Podsumowując, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska, zgodnie z którym przeprowadzenie Likwidacji niektórych Środków Trwałych - przed upływem okresu wynikającego z Warunku utrzymania własności - nie będzie skutkować obowiązkiem wyłączenia wartości wydatków poniesionych na takie Środki Trwałe z sumy rozpoznanych wydatków, kwalifikujących się do objęcia pomocą w ramach Instrumentów wsparcia, dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

    Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

    Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).  

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.