W zakresie ustalenia, czy w opisanym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka skutecznie dokonała zmiany rok... - Interpretacja - 0111-KDIB2-1.4010.168.2023.1.BJ

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 23 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.168.2023.1.BJ

Temat interpretacji

W zakresie ustalenia, czy w opisanym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka skutecznie dokonała zmiany roku podatkowego/obrotowego, a pierwszy po zmianie rok podatkowy trwa od 1 stycznia 2023 r. do 30 czerwca 2024 r., a kolejne lata podatkowe będą obejmować okresy od 1 lipca do 30 czerwca.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w opisanym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka skutecznie dokonała zmiany roku podatkowego/obrotowego, a pierwszy po zmianie rok podatkowy trwa od 1 stycznia 2023 r. do 30 czerwca 2024 r., a kolejne lata podatkowe będą obejmować okresy od 1 lipca do 30 czerwca.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(„Wnioskodawca”/„Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie doradztwa dotyczącego prowadzenia działalności gospodarczej oraz zarządzania i jest spółką zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym od 8 listopada 2018 r.

Do końca 2022 r. rokiem podatkowym Spółki był rok kalendarzowy. Natomiast od 2023 r. Spółka postanowiła, że jej rok podatkowy będzie trwał od 1 lipca do 30 czerwca z tym, że pierwszy rok po zmianie będzie trwał od 1 stycznia 2023 r. do 30 czerwca 2024 r.

W związku z powyższym, uchwałą nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników podjętą w formie aktu notarialnego 30 grudnia 2022 r., dokonano zmiany roku podatkowego i obrotowego poprzez zmianę umowy Spółki. Powyższą uchwałą § 15 ust. 5 umowy Spółki został zmieniony i otrzymał następującą treść: „Rok obrotowy Spółki rozpoczyna się w dniu 01 lipca i kończy się w dniu 30 czerwca, przy czym pierwszy rok obrotowy Spółki kończy się dnia 31 grudnia 2019 r.” Zauważyć przy tym należy, że druga część ww. postanowienia umowy, tj. „(...) przy czym pierwszy rok obrotowy Spółki kończy się dnia 31 grudnia 2019 r.” - ma walor wyłącznie historyczny.

Spółka złożyła wniosek do KRS o zarejestrowanie zmiany umowy Spółki (a w konsekwencji zmiany roku obrotowego/podatkowego) 30 grudnia 2022 r., natomiast informacja o dokonaniu ww. zmiany została wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego 11 stycznia 2023 r. Spółka w korekcie zeznania rocznego, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, złożonej 30 marca 2023 r. poinformowała właściwego dla Spółki naczelnika urzędu skarbowego o zmianie roku podatkowego zgodnie z art. 8 ust. 4 ustawy o CIT.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka skutecznie dokonała zmiany roku podatkowego/obrotowego, a pierwszy po zmianie rok podatkowy trwa od 1 stycznia 2023 r. do 30 czerwca 2024 r., a kolejne lata podatkowe będą obejmować okresy od 1 lipca do 30 czerwca?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka skutecznie dokonała zmiany roku podatkowego/obrotowego, a pierwszy po zmianie rok podatkowy trwa od 1 stycznia 2023 r. do 30 czerwca 2024 r., a kolejne lata podatkowe będą obejmować okresy od 1 lipca do 30 czerwca.

W myśl z art. 8 ust. 1 ustawy o CIT, rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Natomiast, jak stanowi art. 8 ust. 3 ustawy o CIT - w razie zmiany roku podatkowego - za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego roku podatkowego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 4 ustawy o CIT, o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy podatnik informuje w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, składanym za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po zmianie rok podatkowy. Mając na uwadze powyższe przepisy, zmiana roku (podatkowego) w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej, możliwa jest po spełnieniu następujących przesłanek:

  1. przyjęcia roku podatkowego innego niż kalendarzowy, co musi wynikać z postanowienia zamieszczonego w umowie spółki (statucie) albo innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe;

  2. o zmianie umowy spółki dotyczącej zmiany roku podatkowego należy powiadomić właściwy urząd skarbowy w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, składanym za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po zmianie rok podatkowy.

Zgodnie z art. 27 ustawy o CIT - podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku.

Ostatni rok podatkowy Spółki zakończył się 31 grudnia 2022 r., zatem zobowiązana była do złożenia zeznania podatkowego w ustawowym terminie do 31 marca 2023 r. Spółka złożyła zeznanie podatkowe, a następnie jego korektę 30 marca 2023 r. i w tej korekcie poinformowała właściwy dla siebie urząd skarbowy o zmianie roku obrotowego/podatkowego.

Zgodnie z art. 255 § 1 kodeksu spółek handlowych, zmiana umowy spółki wymaga uchwały wspólników i wpisu do rejestru. W niniejszej sprawie zmiana umowy Spółki w zakresie roku obrotowego została dokonana w uchwale wspólników i wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że wszystkie przesłanki wynikające z przywołanych wyżej przepisów zostały w przedmiotowej sprawie spełnione. Wynika to przede wszystkim z tego, że:

  1. zmiana roku obrotowego Spółki została dokonana przed rozpoczęciem kolejnego roku obrotowego;

  2. w korekcie zeznania rocznego złożonej 30 marca 2023 r. za poprzedni rok obrotowy, tj. za rok 2022 r. Wnioskodawca poinformował właściwy dla siebie urząd skarbowy o zmianie roku obrotowego.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie wprowadził w ustawie o CIT dodatkowych warunków formalnych niezbędnych do zmiany roku podatkowego podatnika. W szczególności, w ocenie Wnioskodawcy, za warunek dokonania skutecznej zmiany roku podatkowego nie może zostać uznany warunek zarejestrowania w KRS uchwały zmieniającej umowę Spółki do końca bieżącego roku podatkowego Wnioskodawcy. Zgodnie bowiem z regułą wykładni przepisów wyrażoną łacińską paremią Lege non distinguente nec nostrum est distinguere - brak jest podstaw do tego, aby stosować wykładnię rozszerzającą i uzależniać możliwość dokonania skutecznej zmiany roku podatkowego od dodatkowego warunku w postaci zarejestrowania w KRS uchwały zmieniającej umowę lub statut Spółki. W ocenie Wnioskodawcy warunek ten celowo nie został wprowadzony do ustawy o CIT z uwagi na to, że podmiot gospodarczy nie ma wpływu na szybkość działania sądu rejestrowego. W ocenie Wnioskodawcy, brak jest podstaw do uzależniania sytuacji podatnika od działań zewnętrznych organów sądowych, których szybkość działania nie jest w jakikolwiek sposób zależna od działań podatnika i których skutków ewentualnej opieszałości podatnik nie jest w stanie uniknąć nawet przy zachowaniu najwyższej staranności.

W świetle powyższego, Spółka stoi na stanowisku, iż na gruncie ustawy o CIT skuteczna zmiana roku podatkowego ma miejsce w sytuacji, kiedy do końca dotychczasowego roku podatkowego (obrotowego) zostanie podjęta stosowna uchwała o zmianie umowy lub statutu spółki. Fakt podjęcia takiej uchwały zostanie później zgłoszony właściwemu organowi podatkowemu w zeznaniu rocznym CIT-8. Nie ulega wątpliwości, że uchwała o zmianie umowy spółki w zakresie zmiany jej roku obrotowego powinna zostać zgłoszona do rejestracji w KRS, jednak zarówno termin tego zgłoszenia, jak również termin jej rejestracji, zgodnie z literalnym brzmieniem art. 8 ust. 3 ustawy o CIT, jest nieistotny dla skuteczności zmiany roku podatkowego na gruncie ustawy o CIT.

Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy bez znaczenia również jest to, że Spółka poinformowała o zmianie roku obrotowego/podatkowego właściwy dla siebie urząd skarbowy dopiero w korekcie zeznania podatkowego, ponieważ korekta została złożona przed końcem ustawowego terminu na złożenie tego zeznania podatkowego tj. 30 marca 2023 r. Powyższe stanowisko zostało m.in. potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 sierpnia 2021 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.132.2021.1.AS.

Mając na uwadze powyższe, w opisanym stanie faktycznym za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że Spółka skutecznie dokonała zmiany roku podatkowego/obrotowego, tzn., że pierwszy po zmianie rok podatkowy trwa od 01 stycznia 2023 r. do 30 czerwca 2024 r., a kolejne lata podatkowe będą obejmować okresy od 1 lipca do 30 czerwca.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zauważyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena czy zmiana roku obrotowego/podatkowego Spółki, w sposób prawidłowy została zgłoszona do Krajowego Rejestru Sądowego.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120),

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

roku obrotowym - rozumie się przez to rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę. Jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny. W przypadku zmiany roku obrotowego pierwszy po zmianie rok obrotowy powinien być dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy.

Ogólną definicję roku podatkowego zawiera art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.), który stanowi, że

rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Zasady określania roku podatkowego dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zostały szczegółowo uregulowane w treści art. 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o CIT,

Rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Z kolei art. 8 ust. 3 ustawy o CIT stanowi, że

w razie zmiany roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe.

Z art. 8 ust. 4 ustawy o CIT wynika natomiast, że

o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy podatnik informuje w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po zmianie rok podatkowy.

W świetle powołanych powyżej przepisów rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych określony w umowie spółki, który nie musi pokrywać się z rokiem kalendarzowym. Możliwe jest dokonywanie zmian roku podatkowego. Za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Jednak okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe. Podatnik ma obowiązek zawiadomienia o zmianie roku podatkowego w zeznaniu rocznym składanym za ostatni rok podatkowy przed zmianą roku podatkowego.

Należy wskazać, że art. 8 ust. 1 ustawy o CIT w obecnym brzmieniu formułuje warunek skuteczności zmiany roku podatkowego. Aby zmiana była skuteczna, podatnik musi określić rok podatkowy w odpowiednim dokumencie regulującym jego ustrój. Zasadą jest, że zapis o zmianie roku podatkowego musi być dokonany przed rozpoczęciem nowego roku podatkowego w odpowiednim dokumencie, regulującym ustrój podatnika.

Natomiast dalsze warunki skuteczności zmiany roku podatkowego zostały sformułowane w treści art. 8 ust. 4 ustawy o CIT. Zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 4 ustawy o CIT o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy podatnik informuje w zeznaniu. W treści tego przepisu wprowadzono szczegółowe odesłanie do art. 27 ust. 1 ustawy o CIT. Wynika stąd, że informacja taka musi zostać wskazana w zeznaniu o wysokości dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym. Dalsza część przepisu art. 8 ust. 4 ustawy o CIT wskazuje, że właściwym zeznaniem o wysokości dochodu (poniesionej straty), w którym podatnik informuje o zmianie roku podatkowego, jest zeznanie składane za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po zmianie rok.

Zatem podatnik, który zamierza dokonać zmiany roku podatkowego powinien taką zmianę zamieścić w akcie prawnym regulującym jego zasady ustrojowe przed zakończeniem poprzedniego roku podatkowego. Ponadto, w zakresie skuteczności dokonanej zmiany roku podatkowego, dla uwidocznienia takiej zmiany w rejestrze przewidziany jest nowy termin związany z terminem złożenia zeznania podatkowego za rok podatkowy poprzedzający pierwszy rok po zmianach.

Aby powyższa informacja wywoływała oczekiwane konsekwencje, na dzień jej złożenia  okoliczność, której dotyczy, powinna być już prawnie skuteczna – czyli ujawniona poprzez wpis w rejestrze KRS.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że prowadzicie Państwo działalność gospodarczą w zakresie doradztwa dotyczącego prowadzenia działalności gospodarczej oraz zarządzania i jest spółką zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym od 8 listopada 2018 r.

Do końca 2022 r. rokiem podatkowym Spółki był rok kalendarzowy. Natomiast od 2023 r. Spółka postanowiła, że jej rok podatkowy będzie trwał od 1 lipca do 30 czerwca z tym, że pierwszy rok po zmianie będzie trwał od 1 stycznia 2023 r. do 30 czerwca 2024 r.

Uchwałą nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników podjętą w formie aktu notarialnego 30 grudnia 2022 r., dokonaliście zmiany roku podatkowego i obrotowego poprzez zmianę umowy Spółki. Powyższą uchwałą § 15 ust. 5 umowy Spółki został zmieniony i otrzymał następującą treść: „Rok obrotowy Spółki rozpoczyna się w dniu 01 lipca i kończy się w dniu 30 czerwca, przy czym pierwszy rok obrotowy Spółki kończy się dnia 31 grudnia 2019 r.”. Zauważyć przy tym należy, że druga część ww. postanowienia umowy, tj. „(...) przy czym pierwszy rok obrotowy Spółki kończy się dnia 31 grudnia 2019 r.” - ma walor wyłącznie historyczny.

Spółka złożyła wniosek do KRS o zarejestrowanie zmiany umowy Spółki (a w konsekwencji zmiany roku obrotowego/podatkowego) 30 grudnia 2022 r., natomiast informacja o dokonaniu ww. zmiany została wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego 11 stycznia 2023 r. Spółka w korekcie zeznania rocznego, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, złożonej 30 marca 2023 r. poinformowała właściwego dla Spółki naczelnika urzędu skarbowego o zmianie roku podatkowego zgodnie z art. 8 ust. 4 ustawy o CIT.

Odnosząc powołane powyżej przepisy do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że dopełniliście Państwo ciążących na Państwie obowiązków związanych ze zmianą roku podatkowego, bowiem podjęliście uchwałę o zmianie roku podatkowego (obrotowego) przed końcem roku podatkowego, tj. przed 1 stycznia 2023 r. (ostatni rok przed zmianą roku podatkowego), ponadto złożyliście wniosek do KRS o zmianę umowy spółki oraz poinformowaliście właściwego dla Spółki naczelnika urzędu skarbowego o zmianie roku podatkowego w korekcie zeznania rocznego, złożonej 30 marca 2023 r. W dniu 11 stycznia 2023 r. została wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego zmiana roku obrotowego/podatkowego. Nastąpiło to więc przed poinformowaniem naczelnika urzędu skarbowego o zmianie roku podatkowego w korekcie zeznania rocznego.

Powyższe okoliczności skutkować będą skuteczną zmianą roku podatkowego Spółki z „kalendarzowego” na inny rok. Przy czym pierwszy rok po zmianie będzie trwał od 1 stycznia 2023 r. do 30 czerwca 2024 r., natomiast kolejne lata podatkowe dla Spółki będą od 1 lipca do 30 czerwca.

W świetle powyższego Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe, biorąc pod uwagę, że przed upływem terminu do złożenia zeznania rocznego poinformowaliście Państwo naczelnika urzędu skarbowego o zmianie roku podatkowego w złożonej korekcie zeznania rocznego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

    Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).