
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek z 7 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej wpłynął 7 lutego 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest producentem paliw silnikowych, w tym paliw lotniczych (…) o kodach CN 2710 12 31, 2710 12 41, 2710 12 45, 2710 12 49, 2710 12 90, 3824 99 92. Spółka posiada nr akcyzowy prowadzącego skład podatkowy (…), prowadzi działalność gospodarczą z wykorzystaniem instytucji składu podatkowego (…), zarejestrowanego wysyłającego (…) i podmiotu pośredniczącego (…) oraz uprawnionego odbiorcy (…), uprawnionego wysyłającego (…). Spółka posiada również koncesję na wytwarzanie, obrót i magazynowanie paliw ciekłych, (…).
W ramach prowadzonej działalności w warunkach składu podatkowego nabywa w procedurze zawieszenia poboru podatku akcyzowego komponenty (z załącznika nr 2 ustawy o podatku akcyzowym) do produkcji paliw, zarówno z terenu kraju jak również w ramach nabyć wewnątrzwspólnotowych i importu.
Komponenty nabywane przez Spółkę do produkcji paliw lotniczych to (…).
Na bazie powyższych komponentów Spółka produkuje też paliwa (…) uzupełniane o dodatkowe komponenty takie jak m.in. (…).
Jednym z procesów produkcji paliw lotniczych jest destylacja atmosferyczna alkilatu, która ma na celu wyodrębnienie półproduktu do produkcji benzyn lotniczych. Proces ten polega na termicznym rozdziale powyższej frakcji na dwa półprodukty tj. alkilat destylowany o kodzie CN 2710 12 25 i pozostałości destylacyjnej alkilatu o kodzie CN 2710 19 29 (tzw. olej średni). Aby doszło do rozdziału alkilatu na powyższe frakcje, koniecznym jest przeprowadzenie tego procesu na kolumnie destylacyjnej, która wykorzystuje parę wodną o temperaturze roboczej do 200 st. C i ciśnieniu maksymalnie 17 atm. Alkilat destylowany znajduje swoje wykorzystanie do produkcji paliw lotniczych, zaś frakcja w postaci pozostałości destylacyjnej alkilatu wykorzystywana jest na trzy sposoby:
‒sprzedawana jest w procedurze zawieszenia poboru podatku akcyzowego do dalszej produkcji np. ciężkich olejów opałowych;
‒przesuwana jest w granicach zakładu produkcyjnego do pieca grzewczego, służącego do ogrzewania pomieszczeń w tym biurowych;
‒przesuwana jest do pieca technologicznego wytwarzającego parę wodną, która służy do przeprowadzenia procesu destylacji opisanego powyżej.
Powyższe piece w Spółce działają jako niezależne urządzenia, w różnej lokalizacji, mają odrębne zbiorniki zasilające w powyższy olej (pozostałość destylacyjna alkilatu o kodzie CN 2710 19 29 tzw. olej średni) i wytwarzają odpowiednio energię cieplną niezbędną do ogrzania pomieszczeń i energię w postaci pary wodnej niezbędną do przeprowadzenia procesu technologicznego towarzyszącego produkcji/wytwarzaniu paliw lotniczych w warunkach składu podatkowego.
Pytanie
Czy w opisanym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym spalanie pozostałości destylacyjnej alkilatu o kodzie CN 2710 19 29 tzw. oleju średniego na terenie składu podatkowego w piecu technologicznym w celu wytworzenia pary wodnej, niezbędnej do procesu technologicznego służącego do produkcji wyrobów akcyzowych, może być uznane za jego zużycie do produkcji innych wyrobów akcyzowych (wytworzenie energii w postaci pary wodnej niezbędną do przeprowadzenia procesu technologicznego towarzyszącego produkcji/wytwarzaniu paliw lotniczych w warunkach składu podatkowego), w rezultacie czego takie zużycie pozostałości destylacyjnej alkilatu o kodzie CN 2710 19 29 tzw. oleju średniego nie pociąga za sobą obowiązku zapłaty akcyzy (wygasa obowiązek podatkowy i nie powstaje zobowiązanie podatkowe), na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym spalanie pozostałości destylacyjnej alkilatu o kodzie CN 2710 19 29, tzw. oleju średniego na terenie składu podatkowego, może być uznane za jego zużycie do produkcji innych wyrobów akcyzowych (wytworzenie energii w postaci pary wodnej niezbędną do przeprowadzenia procesu technologicznego towarzyszącego produkcji/wytwarzaniu paliw lotniczych w warunkach składu podatkowego), w rezultacie czego takie zużycie pozostałości destylacyjnej alkilatu o kodzie CN 2710 19 29 tzw. oleju średniego nie pociąga za sobą obowiązku zapłaty akcyzy (wygasa obowiązek podatkowy i nie powstaje zobowiązanie podatkowe), na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym przez wyroby akcyzowe rozumie się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym.
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1)produkcja wyrobów akcyzowych;
2)wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3)import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4)nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5)wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6)wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
Powyższy przepis wskazuje zakres czynności i zdarzeń opodatkowanych podatkiem akcyzowym. Czynności i zdarzenia wymienione w powyższym przepisie podlegają opodatkowaniu, jeżeli ich przedmiotem są wyroby akcyzowe należące do kategorii wyrobów energetycznych, napojów alkoholowych, wyrobów tytoniowych lub suszu tytoniowego.
W art. 86 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym zawarto katalog wyrobów energetycznych, do których w rozumieniu ustawy zalicza się wyroby:
1)objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
2)objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
3)objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
4)oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
5)objęte pozycją CN 3403;
6)objęte pozycją CN 3811;
7)objęte pozycją CN 3817;
8)oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
9)pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
10)pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.
Pozostałość destylacyjna alkilatu o kodzie CN 2710 19 29 (tzw. olej średni) jest wymieniony w poz. 20 załącznika nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, czyli stosuje się wobec nich procedurę zawieszenia poboru akcyzy.
Z kolei w myśl art. 47 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem (...).
Ponieważ pozostałość destylacyjna alkilatu o kodzie CN 2710 19 29 tzw. oleju średniego jest wyrobem objętym procedurą zawieszenia poboru akcyzy, to Spółka zobowiązana jest do jego produkcji/magazynowania w składzie podatkowym.
Należy wskazać, iż zgodnie z art. 14 ust. 1a dyrektywy 2003/96/WE, poza przepisami ogólnymi wymienionymi w dyrektywie 92/12/EWG w sprawie zwolnionych zastosowań produktów podlegających opodatkowaniu, i bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych, Państwa Członkowskie zwalniają następujące produkty od podatku na warunkach, które ustanawiają do celów zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania takich zwolnień oraz zapobieżenia jakimkolwiek oszustwom podatkowym, unikaniu lub nadużyciom: produkty energetyczne i energię elektryczną wykorzystywaną do produkcji energii elektrycznej oraz energię elektryczną wykorzystywaną do utrzymania zdolności do produkcji energii elektrycznej. Państwa Członkowskie mogą, jednakże ze względów polityki ochrony środowiska, poddać te produkty opodatkowaniu bez konieczności uwzględniania minimalnych poziomów opodatkowania ustanowionych w niniejszej dyrektywie.
W takim przypadku opodatkowanie tych produktów nie będzie brane pod uwagę do celów zachowania minimalnego poziomu opodatkowania energii elektrycznej ustanowionego w art. 10 tej dyrektywy.
Nadto, zgodnie z art. 21 ust. 3 dyrektywy 2003/96/WE Zużycie produktów energetycznych na terenie zakładu produkującego produkty energetyczne nie jest uważane za zdarzenie powodujące powstanie zobowiązania podatkowego, jeśli zużyciu ulegają produkty energetyczne produkowane na terenie zakładu. Państwa Członkowskie mogą uznać także zużycie energii elektrycznej i innych produktów energetycznych niewyprodukowanych na terenie takiego zakładu oraz zużycie produktów energetycznych i energii elektrycznej na terenie zakładu produkującego paliwa, wykorzystywanych do wytwarzania energii elektrycznej, jako nie powodujące powstania zdarzenia powodującego powstanie zobowiązania podatkowego. W przypadku, gdy zużycie następuje na cele nie związane z produkcją produktów energetycznych, w szczególności do napędu pojazdów, wówczas jest to uznawane za zdarzenie powodujące powstanie zobowiązania podatkowego.
Zgodnie natomiast z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu.
Zwrócić również należy uwagę na treść art. 21 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym kwota akcyzy należna od danych wyrobów akcyzowym wyprodukowanych w składzie podatkowym lub poza składem podatkowym zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania składników będących wyrobami akcyzowymi.
Z powyższych uregulowań wynika, iż ustawodawca krajowy skorzystał z możliwości przewidzianych dyrektywą 2003/96/WE, nieobciążania podatkiem akcyzowym produktów akcyzowym służących do wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych.
Powyższe zatem oznacza, że każde zużycie wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym kończy procedurę zawieszenia poboru akcyzy. Jednocześnie w sytuacji, gdy ten wyrób akcyzowy zostanie zużyty w składzie podatkowym do produkcji innego wyrobu akcyzowego, w tym również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu akcyzowego, w stosunku do tego zużytego w składzie podatkowym wyrobu nie powstaje zobowiązanie podatkowe, a obowiązek podatkowy powstały w związku z jego wyprodukowaniem wygasa. Przepis ten ma na celu uniknięcie podwójnego opodatkowania wyrobów akcyzowych.
Jak wskazuje się w orzecznictwie organów podatkowych, czego przykładem jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 sierpnia 2018 r. o sygn. IPPP3/4513-3-3/15-5/S/SM: „Dla ustalenia znaczenia pojęć »proces produkcji wyrobu akcyzowego« i »wyprodukowanie wyrobu akcyzowego«, o których mowa w ww. art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, należy się odwołać do wykładni gramatycznej tych pojęć. Zgodnie z definicją tych pojęć zawartych w Słowniku Języka Polskiego pod red. M. Szymczaka, wyd. PWN, W-wa 1988, t. II s. 928, »produkować« to brać udział w produkcji, zajmować się produkcją czegoś, wytwarzać coś, jak też powodować powstawanie, tworzenie się czegoś. Natomiast proces, to przebieg następujących po sobie i powiązanych przyczynowo określonych zmian, stanowiących stadia, fazy, etapy rozwoju czegoś np.: proces produkcyjny, czy też kolejno po sobie następujące zmiany fizykochemiczne materii”.
Z istoty tych definicji wynika, że do procesu produkcji wyrobów akcyzowych należy zaliczyć zespół regularnie po sobie następujących zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym, zmierzających do wytworzenia wyrobu akcyzowego jakim jest pozostałość destylacyjna alkilatu o kodzie CN 2710 19 29 tzw. olej średni (wymieniony w poz. 20 załącznika nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym), służący do wytworzenia energii w postaci pary wodnej niezbędnej do przeprowadzenia procesu technologicznego towarzyszącego produkcji/wytwarzaniu paliw lotniczych w warunkach składu podatkowego.
Przechodząc do wykładni treści art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym Spółka pragnie wskazać ponownie, że z treści tego przepisu wynika, że aby doszło do wygaśnięcia obowiązku podatkowego i niepowstania zobowiązania podatkowego wobec wyrobu objętego procedurą zawieszenia poboru akcyzy musi nastąpić zużycie tego wyrobu do produkcji innego wyrobu akcyzowego.
Aby ustalić prawidłowo znaczenie przepisu, należy wyjść od jego literalnej, językowej treści. W ramach wykładni językowej tekstu prawnego przyjmuje się, że dany tekst został sporządzony zgodnie z regułami gramatyki i należy go interpretować z uwzględnieniem zastosowanych spójników, nie traktując jako zbędnej żadnej z części.
W tym kontekście uwidacznia się, że fragment analizowanego przepisu mówiący o zużyciu wyrobu akcyzowego jest rozdzielony na dwa przypadki:
1)zużycia do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego,
2)w tym do zużycia wyrobu akcyzowego również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji innego wyrobu akcyzowego.
Ma przy tym znaczenie użycie tu sformułowania „również”, stanowiącego o wzajemnym stosunku części pierwszej i części drugiej z przytoczonego przepisu. Opierając się na definicji zawartej w Słowniku języka polskiego PWN, jest to „partykuła włączająca do większego zbioru wyróżniony przez nią element i komunikująca, że można o nim powiedzieć to samo co o pozostałych elementach tego zbioru”. Logicznie należy zatem przyjąć, że zakres znaczeniowy części drugiej zawiera się w zakresie znaczeniowym części pierwszej. Przy tym część pierwsza tego wyrażenia musi mieć szerszy zakres znaczeniowy niż część druga, gdyż musi pomieścić w sobie także treść zawartą w części drugiej.
W rezultacie, skoro „procesy służące bezpośrednio produkcji innego wyrobu akcyzowego” są jakimś wyróżnionym przypadkiem „zużyć do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego”, należy wnioskować, że muszą być jakieś inne procesy produkcyjne, gdzie zużycia do wyprodukowania wyrobu akcyzowego następują niekoniecznie bezpośrednio. Mimo tego niebezpośredniego związku mieszczą się one jednak w hipotezie powoływanej normy, gdzie rezultat (dyspozycja) to „wygaśnięcie obowiązku podatkowego i niepowstanie zobowiązania podatkowego”. Taka interpretacja leksykalna prowadzi do ustalenia logicznej i spójnej treści normy prawnej wynikającej z powołanego przepisu, nie jest zatem zasadne dokonywanie innych zabiegów interpretacyjnych.
Odnosząc powyższe do sytuacji Wnioskodawcy, jak wskazane zostało to w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku, pozostałość destylacyjna alkilatu o kodzie CN 2710 19 29 tzw. olej średni uzyskiwana jest w wyniku destylacji atmosferycznej alkilatu, która ma na celu wyodrębnienie półproduktu do produkcji benzyn lotniczych, a proces ten polega na termicznym rozdziale powyższej frakcji na dwa półprodukty tj. alkilat destylowany o kodzie CN 2710 12 25 i pozostałości destylacyjnej alkilatu o kodzie CN 2710 19 29. Zostaje on przeprowadzony na kolumnie destylacyjnej, która wykorzystuje parę wodną o temperaturze roboczej do 200 st. C i ciśnieniu maksymalnie 17 atm., niezbędną do uzyskania odpowiedniej temperatury, aby na kolumnie dokonać procesu rozdzielenia alkilatu na powyższe frakcje. Alkilat destylowany znajduje swoje wykorzystanie do produkcji paliw lotniczych, zaś frakcja w postaci pozostałości destylacyjnej alkilatu wykorzystywana jest na trzy sposoby. Jeden z nich - w zakresie pozostałości destylacyjnej alkilatu o kodzie CN 2710 19 29 przesuwanej/zużywanej do pieca technologicznego wytwarzającego parę wodną, która służy do przeprowadzenia procesu destylacji opisanego powyżej.
W związku z powyższym wnioskodawca chce skorzystać z dyspozycji art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, z którego wynika, iż powyższe zużycie wyrobu akcyzowego nie pociąga za sobą obowiązku zapłaty akcyzy (wygasa obowiązek podatkowy i nie powstaje zobowiązanie podatkowe).
Pozostałość destylacyjna alkilatu o kodzie CN 2710 19 29, która pochodzi/jest uzyskana w wyniku wyżej opisanego procesu, przesuwana jest do pieca technologicznego wytwarzającego parę wodną, która służy do przeprowadzenia procesu destylacji w celu uzyskania wyrobów akcyzowych w warunkach składu podatkowego (w zawieszonym podatkiem akcyzowym).
Spółka w ramach posiadanego zezwolenia na skład podatkowy oraz na bieżąco dokonywanych urzędowych sprawdzeń mających odzwierciedlenie w aktach weryfikacyjnych, dokonała i dokonuje wszystkich niezbędnych formalności prawnych, w tym prowadzi ewidencję wyrobów akcyzowych w formie elektronicznej, w której odnotowuje wszystkie ruchy dokonywane na produktach akcyzowych i nieakcyzowych służących do produkcji paliwa, zarówno w zakresie przyjęcia, produkcji/zużycia jak i wydania.
W związku z wykorzystywaniem pozostałości destylacyjnej alkilatu o kodzie CN 2710 19 29 tzw. olej średni, do procesu produkcji paliw (wyrób akcyzowy jest zużywany w procesie bezpośrednim produkcji), spółka zamierza w tej części (po uzyskaniu pozytywnej indywidualnej interpretacji podatkowej), korzystać z zapisu art. art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy akcyzowej.
Alternatywnym pozyskiwaniem pary wodnej służącej do procesu produkcyjnego wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym, jest jej zakup od dostawcy zewnętrznego - dostarczanej rurociągiem cieplnym. Oba media (dostarczane z zewnątrz i pozyskiwane w piecu technologicznym) są niezależne od siebie i stosowane zamiennie tj. nie ma możliwości korzystania z nich wspólnie/jednocześnie. Para wodna wykorzystywana w procesie produkcyjnym pozyskana jest z zewnątrz lub wytworzona w sposób opisany we wniosku, a przedmiotem pytania wskazanego we wniosku jest pozostałości destylacyjna alkilatu o kodzie CN 2710 19 29 wykorzystywana w procesie produkcji poprzez spalenie w piecu technologicznym, aby ją wytworzyć i wykorzystać do procesu produkcji paliw.
Analogiczne przypadki do opisywanego w niniejszym wniosku były przedmiotem orzecznictwa sądów administracyjnych, czego przykładem jest wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 stycznia 2018 r., o sygn. akt I GSK 67/16, w którym NSA orzekł, że: „Tak więc, niewątpliwie częścią procesu produkcji wyrobu akcyzowego, jakim jest energia elektryczna, jest wytworzenie ciepła, które służy do przygotowania surowca np. mycia, rozdrobnienia, jak i konwersji odpadów, a więc procesu chemicznego jakim jest proces wymiany między substancjami i wytworzenia frakcji olejowych, w wyniku których spalania wytwarzana jest energia elektryczna. Bez wytworzenia bowiem ciepła celem przygotowania surowca i konwersji odpadów produkcja wskazanych frakcji olejowych, a tym samym energii elektrycznej, byłaby niemożliwa”.
Zważyć należy, że art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy akcyzowej wskazuje, iż zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu. Nie ulega wątpliwości, iż w świetle powyższych wywodów pozyskiwana para wodna w procesie spalania w piecu technologicznym pozostałości destylacyjnej alkilatu o kodzie CN 2710 19 29, jest wykorzystywana do produkcji wskazanych frakcji, a zużyciu ulegają produkty energetyczne produkowane na terenie zakładu.
Odmienna wykładnia przepisów, prowadziłaby do konieczności opodatkowania podatkiem akcyzowym wyrobu akcyzowego, zużytego w procesie służącym do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, które jednocześnie stanowią tę samą kategorię wyrobów objętych zakresem załącznika numer 2 do ustawy o podatku akcyzowym.
Jednocześnie reasumując przytaczaną powyżej argumentację Wnioskodawcy należy podkreślić, że w trakcie spalania pozostałości destylacyjnej alkilatu o kodzie CN 2710 19 29 w piecu technologicznym, powstawać będzie para, do procesów produkcyjnych związanych z wytwarzaniem paliw lotniczych. Co za tym idzie, w opisanym stanie faktycznym spalanie pozostałości destylacyjnej alkilatu o kodzie CN 2710 19 29, na terenie składu podatkowego służyć będzie produkcji wyrobów akcyzowych poprzez destylację atmosferyczną alkilatu, która ma na celu wyodrębnienie półproduktu do produkcji benzyn lotniczych, zatem dojdzie do wypełnienia hipotezy przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, w konsekwencji czego wykorzystanie zużytej pozostałości destylacyjnej alkilatu o kodzie CN 2710 19 29 nie pociąga za sobą obowiązku zapłaty akcyzy (wygasa obowiązek podatkowy i nie powstaje zobowiązanie podatkowe wobec zużytych wyrobów).
Zaznaczyć ponadto należy, że brak zobowiązania do zapłaty akcyzy występuje nie tylko w sytuacji, gdy wyroby akcyzowe stanowią składnik/komponent wyrobu końcowego, ale również w sytuacji, kiedy wyroby akcyzowe są zużywane w ramach procesów służących bezpośrednio do produkcji innego wyrobu akcyzowego.
Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym spalanie pozostałości destylacyjnej alkilatu o kodzie CN 2710 19 29 tzw. oleju średniego na terenie składu podatkowego, może być uznane za jego zużycie do produkcji innych wyrobów akcyzowych (wytworzenie energii w postaci pary wodnej niezbędną do przeprowadzenia procesu technologicznego towarzyszącego produkcji/wytwarzaniu paliw lotniczych w warunkach składu podatkowego), w rezultacie czego takie zużycie pozostałości destylacyjnej alkilatu o kodzie CN 2710 19 29 tzw. oleju średniego nie pociąga za sobą obowiązku zapłaty akcyzy (wygasa obowiązek podatkowy i nie powstaje zobowiązanie podatkowe), na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, dotyczące możliwości zastosowania w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wyłączenia o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy względem oleju smarowego (alkilatu o kodzie CN 2710 19 29) zużywanego w piecu technologicznym do wytwarzania prawy służącej do produkcji wyrobów akcyzowych (destylacji atmosferycznej alkilatu), jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 126, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):
Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Wyroby akcyzowe to m.in. wyroby energetyczne określone w załączniku nr 1 do ustawy.
W poz. 27 załącznika nr 1 do ustawy wymieniono oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe, klasyfikowane do kodu CN 2710.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, w tym przetwarzane, lub magazynowane, w tym przechowywane, lub przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.
W art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy zdefiniowano, że:
Podmiot prowadzący skład podatkowy to podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego.
Natomiast w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy zdefiniowano, że:
Procedura zawieszenia poboru akcyzy to procedura stosowana podczas produkcji, w tym przetwarzania, lub magazynowania, w tym przechowywania, lub przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1)produkcja wyrobów akcyzowych;
2)wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3)import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem:
a)importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów,
b)importu wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego, w celu dopuszczenia ich do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego i objęcia procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w miejscu importu znajdującym się w tym składzie podatkowym,
c)przypadków, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;
4)nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;
5)wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6)wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
Jak stanowi art. 8 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym:
Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:
1)użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
a)było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
b)nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
2)dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
3)sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
4)nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
W myśl art. 8 ust. 6 ustawy:
Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Stosownie do art. 40 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy:
Procedura zawieszenia poboru akcyzy ma zastosowanie, jeżeli wyroby akcyzowe są w składzie podatkowym, w tym również w wyniku:
‒zwrotu przez podmiot pośredniczący albo podmiot zużywający,
‒wprowadzenia do składu podatkowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy, który odebrał te wyroby jako uprawniony odbiorca,
‒dopuszczenia do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego, w miejscu importu znajdującym się w składzie podatkowym.
Przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy wskazuje, że:
Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu; jeżeli ilość napoju alkoholowego zużyta do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego przekracza dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. a lub ust. 2 pkt 1 lit. b, w stosunku do ilości przekraczającej te normy obowiązek podatkowy nie wygasa, a zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem wyprowadzenia wyprodukowanego wyrobu akcyzowego ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.
Jak wynika z art. 45 ustawy:
1.W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zakończenia tej procedury, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
2.W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, do obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego stosuje się stawkę akcyzy obowiązującą w dniu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy.
Zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy:
Produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji (…).
W poz. 20 załącznika nr 1 do ustawy stanowiącego wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG, wymieniono oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów, klasyfikowane do kodów CN od ex 2710 12 do ex 2710 19 68 i od ex 2710 20 11 do ex 2710 20 90.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy w pierwszej kolejności wskazać, że - co do zasady - zużycie wyrobów akcyzowych powoduje zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy, nawet jeżeli jest dokonywane w składzie podatkowym. W takiej sytuacji zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje w przypadku określonym w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, czego konsekwencją będzie przekształcenie obowiązku podatkowego w skonkretyzowane zobowiązanie podatkowe. Jednocześnie z dniem zużycia wyrobu powstanie obowiązek wpłaty dziennej akcyzy w związku z tą czynnością, a podatnikiem w takim przypadku staje się podmiot prowadzący skład podatkowy.
Zauważyć należy, że ustawodawca przewidział także zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy, które wywoła ten skutek, że nie powstaje zobowiązanie podatkowe, a obowiązek podatkowy wygasa. Będzie to następowało w przypadku, gdy wyrób akcyzowy zostanie zużyty do produkcji innego wyrobu akcyzowego - będzie składnikiem/komponentem nowo wyprodukowanego wyrobu akcyzowego, ale także będzie zużyty w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu. Mechanizm ten ma za zadanie zachowanie jednokrotności opodatkowania wyrobów akcyzowych. Należy bowiem zauważyć, że w takiej sytuacji obowiązek podatkowy powstaje zasadniczo w odniesieniu do wyrobu akcyzowego wytworzonego z udziałem surowca stanowiącego wyrób akcyzowy (por. komentarz do art. 42 ustawy o podatku akcyzowym: M. Zimny, Komentarz Akcyza, CH Beck; M. Kałka, U. Ksieniewicz, Podatek Akcyzowy Komentarz, Unimex; prawomocny wyrok WSA w Poznaniu z 18.02.2021 r., sygn. akt III SA/Po 492/20; prawomocny wyrok WSA w Szczecinie z 26 lipca 2023 r., sygn. akt I SA/Sz 202/23 [niepubl.]).
Jak wskazał ponadto M. Zimny w przywołanym komentarzu: „O ile ustalenie zużycia danego wyrobu akcyzowego bezpośrednio jako składnik do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego nie budzi w zasadzie wątpliwości, to zakwalifikowanie zużycia wyrobu akcyzowego wykorzystanego w ramach procesów służących do bezpośredniej produkcji może stanowić podstawę do wątpliwości w zakresie nieefektywnego (czyli niepowodującego obciążenia podatkowego) zużycia wyrobów akcyzowych. Niewątpliwie pojęcie »proces« ma węższy zakres niż »produkcja«, która może składać się z samego procesu, lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją procesów oraz czynności niestanowiących procesu, jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces. Dlatego też dla oceny wygaśnięcia obowiązku podatkowego niezbędna będzie analiza stanu faktycznego pod kątem oceny czy dany wyrób akcyzowy jest zużywany w procesie bezpośrednim produkcji”.
Z przedstawionego przez Państwa we wniosku opisu sprawy wynika, że są Państwo producentem paliw silnikowych. Ponadto posiadają Państwo zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego, są Państwo zarejestrowanym wysyłającym, podmiotem pośredniczącym, uprawnionym odbiorcą, uprawnionym wysyłającym oraz posiadają Państwo również koncesję na wytwarzanie, obrót i magazynowanie paliw ciekłych.
W ramach prowadzonej działalności w warunkach składu podatkowego nabywają Państwo w procedurze zawieszenia poboru akcyzy komponenty do produkcji paliw, znajdujące się w załączniku nr 2 do ustawy, zarówno na terenie kraju jak również w ramach nabyć wewnątrzwspólnotowych i importu.
Komponenty nabywane przez Państwa do produkcji paliw lotniczych to (…)
Wskazali Państwo ponadto, że jednym z procesów produkcji paliw lotniczych jest destylacja atmosferyczna alkilatu, która ma na celu wyodrębnienie półproduktu do produkcji benzyn lotniczych. Proces ten polega na termicznym rozdziale powyższej frakcji na dwa półprodukty tj. alkilat destylowany o kodzie CN 2710 12 25 i pozostałości destylacyjnej alkilatu o kodzie CN 2710 19 29 (tzw. olej średni). Aby doszło do rozdziału alkilatu na powyższe frakcje, koniecznym jest przeprowadzenie tego procesu na kolumnie destylacyjnej, która wykorzystuje parę wodną o temperaturze roboczej do 200 st. C i ciśnieniu maksymalnie 17 atm. Alkilat destylowany znajduje swoje wykorzystanie do produkcji paliw lotniczych, zaś frakcja w postaci pozostałości destylacyjnej alkilatu wykorzystywana jest na trzy sposoby:
‒sprzedawana jest w procedurze zawieszenia poboru podatku akcyzowego do dalszej produkcji np. ciężkich olejów opałowych;
‒przesuwana jest w granicach zakładu produkcyjnego do pieca grzewczego, służącego do ogrzewania pomieszczeń w tym biurowych;
‒przesuwana jest do pieca technologicznego wytwarzającego parę wodną, która służy do przeprowadzenia procesu destylacji.
Z okoliczności sprawy wynika, że powyższe piece działają jako niezależne urządzenia, w różnej lokalizacji, mają odrębne zbiorniki zasilające w powyższy olej (pozostałość destylacyjna alkilatu o kodzie CN 2710 19 29, tzw. olej średni) i wytwarzają odpowiednio energię cieplną niezbędną do ogrzania pomieszczeń i energię w postaci pary wodnej niezbędną do przeprowadzenia procesu technologicznego towarzyszącego produkcji/wytwarzaniu paliw lotniczych w warunkach składu podatkowego.
Państwa wątpliwości dotyczą uznania, czy spalanie pozostałości destylacyjnej alkilatu o kodzie CN 2710 19 29, tzw. oleju średniego na terenie składu podatkowego w celu wytworzenia pary wodnej niezbędnej w procesie destylacji atmosferycznej alkilatu, może być uznane za jego zużycie do produkcji innych wyrobów akcyzowych, w rezultacie czego takie zużycie tego wyrobu nie pociąga za sobą obowiązku zapłaty akcyzy (wygasa obowiązek podatkowy i nie powstaje zobowiązanie podatkowe), na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.
Mając na uwadze Państwa wątpliwości oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że w Państwa przypadku spalenie pozostałości destylacyjnej alkilatu, tzw. oleju średniego o kodzie CN 2710 19 29 (które zgodnie z opisem sprawy dokonywane jest w składzie podatkowym w procedurze zawieszenia poboru akcyzy) może być uznane za jego zużycie do produkcji innych wyrobów akcyzowych. Skoro bowiem w wyniku spalenia tego wyrobu (dokonywanego w składzie podatkowym w procedurze zawieszenia poboru akcyzy) powstanie para wodna, która jest wykorzystywana w procesie destylacji atmosferycznej alkilatu, polegającym na termicznym rozdziale alkilatu na dwa produkty, tj. alkilat destylowany o kodzie CN 2710 12 25, który jest zużywany do produkcji paliwa lotniczego i pozostałość destylacyjną alkilatu o kodzie CN 2710 19 29 (tzw. olej średni) - które zgodnie z Państwa wskazaniami są wyrobami akcyzowymi - to w Państwa sytuacji takie zużycie pozostałości destylacyjnej alkilatu nie pociąga za sobą obowiązku zapłaty akcyzy (wygasa obowiązek podatkowy i nie powstaje zobowiązanie podatkowe), na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.
Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy wyłącznie Państwa sytuacji prawnopodatkowej oraz sprawy będącej przedmiotem zadanego pytania i została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.