Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego, w zakresie podatku akcyzowego, jest:

-prawidłowe w zakresie uznania, że opodatkowaniu akcyzą będzie podlegało nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego, a Spółka będzie z tego tytułu podatnikiem (we wniosku pytanie nr 2);

-nieprawidłowe w zakresie przyjęcia, że podstawą opodatkowania samochodu osobowego podatkiem akcyzowym będzie wartość nominalna udziałów wydanych wspólnikowi w związku z otrzymaniem aportu w postaci samochodu (we wniosku pytanie nr 3).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który wpłynął 13 grudnia 2024 r., dotyczy: uznania, że opodatkowaniu akcyzą będzie podlegało nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego, a Spółka będzie z tego tytułu podatnikiem; określenia podstawy opodatkowania akcyzą samochodu osobowego. Uzupełnili go Państwo pismem z 20 stycznia 2025 r. (wpływ 24 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

XXXX spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podmiotem podlegającym w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka nie jest zarejestrowana w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych jako podatnik podatku akcyzowego, jak również w ramach innego statusu. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest serwis maszyn … .

Większościowym wspólnikiem Spółki jest Pan … będący niemieckim rezydentem podatkowym (dalej jako: „Wspólnik”), będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej zarówno w Polsce, jak i w Niemczech, jak również nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce ani podatnikiem podatku od wartości dodanej w Niemczech.

Spółka nie jest obecnie zarejestrowana jako podatnik podatku od wartości dodanej w Niemczech, niemniej jednak w przypadku, gdy okaże się, że jest to konieczne do zrealizowania transakcji, Spółka dopełni niezbędnych obowiązków w tym celu.

Aktualnie Wspólnik planuje wniesienie do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci samochodu osobowego marki (W.) (dalej jako: „Samochód”). Samochód został nabyty przez Wspólnika z salonu samochodowego, w którym służył jako samochód demonstracyjny. Pierwsza rejestracja w Niemczech miała miejsce ponad 12 miesięcy temu, a aktualny przebieg Samochodu wynosi około 12 000 kilometrów. Samochód nie stanowi więc nowego środka transportu w myśl art. 2 pkt 10 lit. a ustawy o VAT.

W związku z wniesieniem wkładu niepieniężnego przez Wspólnika do Spółki, po stronie Wnioskodawcy nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego i objęcie nowych udziałów przez Wspólnika. Wspólnik planuje przekazanie części wartości wkładu na kapitał zapasowy jako nadwyżka ponad wartość nominalną, niemniej jednak, na dzień złożenia wniosku nie są jeszcze znane proporcje w jakich wkład zostanie przekazany na podwyższenie kapitału zakładowego, a w jakich na kapitał zapasowy.

Przeniesienie prawa własności samochodu przez Wspólnika na rzecz Spółki nastąpi w dacie zawarcia umowy aportowej pomiędzy Wnioskodawcą a Wspólnikiem. W dacie przeniesienia własności na Wnioskodawcę Samochód będzie znajdować się na terytorium innego kraju Unii Europejskiej, tj. Niemiec. Samochód w dacie przeniesienia własności będzie zarejestrowany na terytorium kraju, w którym będzie się znajdować, tj. w Niemczech.

Po zawarciu umowy przenoszącej własność oraz po wpisie podwyższenia kapitału zakładowego do rejestru przedsiębiorców KRS, Spółka samodzielnie dokona transportu Samochodu z terytorium Niemiec na terytorium Polski. Po dokonaniu transportu Samochodu na terytorium Polski, Wnioskodawca dokona rejestracji pojazdu, zgodnie z wymogami wynikającymi z obowiązujących przepisów z zakresu ruchu drogowego, jak również dopełni pozostałych formalności związanych z wykorzystywaniem samochodu do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Pytania (we wniosku odpowiednio pytania nr 2 i 3)

1.Czy w opisanym stanie faktycznym [winno być: „zdarzeniu przyszłym” – przypis Organu] czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym będzie nabycie wewnątrzwspólnotowe, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2, w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 poz. 1542 z późn. zm.; dalej jako: „u.p.a.”), z tytułu którego Wnioskodawca będzie podatnikiem?

2.W przypadku, gdy odpowiedź na pytanie nr 3 [winno być „nr 2” – przypis Organu] będzie prawidłowa, a to czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym będzie nabycie wewnątrzwspólnotowe, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2, w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 9 u.p.a., z tytułu którego Wnioskodawca będzie podatnikiem, to czy podstawą opodatkowania będzie wartość nominalna udziałów wydanych Wspólnikowi w związku z otrzymaniem aportu w postaci Samochodu, tj. art. 104 ust. 1 pkt 2 u.p.a.?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym będzie nabycie wewnątrzwspólnotowe, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 9 [u.p.a.], z tytułu którego Wnioskodawca będzie podatnikiem.

2.W przypadku, gdy odpowiedź na pytanie nr 3 [winno być „nr 2” – przypis Organu] będzie prawidłowa, a to czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym będzie nabycie wewnątrzwspólnotowe, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2, w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 9 u.p.a., z tytułu którego Wnioskodawca będzie podatnikiem, to za podstawę opodatkowania przyjąć należy wartość nominalną udziałów wydanych Wspólnikowi w związku z otrzymaniem aportu w postaci Samochodu.

Uzasadnienie:

Ad 1.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 u.p.a., ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Samochody osobowe stanowią więc jeden z towarów, które podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. W myśl art. 100 ust. 1 u.p.a., w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1)import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, z wyłączeniem przypadków, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;

2)nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;

3)pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:

a)wyprodukowanego na terytorium kraju,

b)od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.

W art. 2 ust. 1 pkt 9 u.p.a. przyjęto natomiast, że przez nabycie wewnątrzwspólnotowe należy rozumieć przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 21 u.p.a., sprzedaż oznacza czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

Niemniej jednak w art. 100 ust. 5 u.p.a. ustawodawca doprecyzował pojęcie sprzedaży w kontekście opodatkowania akcyzą samochodów osobowych i tak, na potrzeby niniejszego działu za sprzedaż samochodu osobowego uznaje się jego:

1)sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

2)zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

3)wydanie w zamian za wierzytelności;

4)wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

5)darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

6)wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

7)przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

8)przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

9)użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy w niniejszym przypadku, przy założeniu, że do wniesienia aportu i przeniesienia własności Samochodu ze Wspólnika na Spółkę dojdzie na terytorium Niemiec, nie nastąpi żadna z ww. czynności podlegająca opodatkowaniu jako sprzedaż, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 3 u.p.a.

Zdaniem Wnioskodawcy natomiast właściwym zdarzeniem występującym w opisanym stanie faktycznym [zdarzeniu przyszłym], z którym ustawa wiąże podleganie opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, będzie nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Jak już wskazano powyżej, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie należy rozumieć przemieszczenie samochodu osobowego z terytorium innego państwa unijnego na terytorium Polski, które to zdarzenie nastąpi w niniejszym przypadku. Zdaniem Wnioskodawcy nie ma przy tym znaczenia, że do nabycia własności samochodu osobowego dojdzie na terytorium Niemiec, zaś samo przemieszczenie dokonane zostanie przez Spółkę będącą właścicielem Samochodu. Takie stanowisko potwierdza m.in. wyrok WSA w Białymstoku z dnia 20 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Bk 12/19, w którym sąd ten uznał, że definicja nabycia wewnątrzwspólnotowego z ustawy o podatku akcyzowym nie ma nic wspólnego z nabyciem i nabywcą definiowanym w kodeksie cywilnym. Bez względu na formę własności towaru, nabywcą wewnątrzwspólnotowym wyrobu akcyzowego staje się każdy, kto dokona przemieszczenia wyrobu akcyzowego z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Fakt, iż status podatnika będzie przysługiwał Spółce wynika, zdaniem Wnioskodawcy, z art. 102 ust. 1 pkt 1 u.p.a., zgodnie z którym podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2. To Spółka będzie bowiem podmiotem dokonującym wewnątrzwspólnotowego nabycia Samochodu, tj. jego fizycznego przemieszczenia z Niemiec do Polski jako właściciel.

Zgodnie z art. 101 ust. 2 u.p.a., obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

1)przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;

2)nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju.

W opisanym stanie faktycznym [zdarzeniu przyszłym], w ocenie Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy powstanie z dniem przemieszczenia samochodu osobowego przez granicę niemiecko - polską z uwagi na fakt, iż nabycie własności przez Wnioskodawcę nastąpi wcześniej, tj. przed dokonaniem transportu do Polski.

Wobec powyższego, w przypadku samodzielnego transportu Samochodu z Niemiec do Polski, to Spółka jako dokonujący przemieszczenia będzie podatnikiem podatku akcyzowego w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem samochodu osobowego. Obowiązek podatkowy powstanie natomiast w dniu, w którym Spółka dokona fizycznego przemieszczenia Samochodu przez granicę niemiecko-polską.

Ad 2.

Zgodnie z art. 104 ust. 1 pkt 2 u.p.a., podstawą opodatkowania w przypadku samochodu osobowego jest kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy – w przypadku jego nabycia wewnątrzwspólnotowego, z tym, że w przypadku, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podstawą opodatkowania jest średnia wartość rynkowa samochodu osobowego pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy.

W niniejszym przypadku nie występuje sytuacja opisana w art. 101 ust. 2 pkt 3 u.p.a., a to złożenie wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.

W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania będzie kwota jaką podatnik obowiązany jest zapłacić za samochód osobowy.

Wnioskodawca zwraca przy tym uwagę, że ustawodawca nie doprecyzował znaczenia pojęcia kwoty jaką podatnik obowiązany jest zapłacić, jak również brak jest w tym zakresie znanych Wnioskodawcy rozstrzygnięć organów podatkowych i sądów administracyjnych. W ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż nie dokonuje on zapłaty w pieniądzu lub innym środku płatniczym przyjąć należy, że faktycznie poniesionym przez Spółkę wydatkiem jest nominalna wartość udziałów, które miałyby być wydane Wspólnikowi w zamian za wkład niepieniężny.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że analogiczne stanowisko przyjmowane było w przypadku sprzedaży środka trwałego otrzymanego przez spółkę w postaci aportu - kosztem uzyskania przychodu, a więc „wydatkiem” poniesionym na nabycie tego środka trwałego była nominalna wartość udziałów, które spółka wydała wspólnikowi w zamian za wkład niepieniężny.

Zdaniem Wnioskodawcy brak jest innej wielkości, którą można byłoby uznać za zrównaną z kwotą jaką podatnik obowiązany jest zapłacić za samochód osobowy, w szczególności nie jest to kwota rynkowej czy też emisyjnej wartości udziałów objętych przez Wspólnika. W zakresie agio bowiem (nadwyżka wartości emisyjnej ponad wartość nominalną objętych udziałów) Spółka nie ponosi jakiegokolwiek wydatku czy też uszczuplenia własnego majątku na korzyść Wspólnika, co sprawia, że nie jest możliwe w tym zakresie określenie jakiejkolwiek kwoty ponoszonej przez Spółkę.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania w niniejszym przypadku będzie nominalna wartość udziałów wydanych Wspólnikowi przez Spółkę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

-prawidłowe w zakresie uznania, że opodatkowaniu akcyzą będzie podlegało nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego, a Spółka będzie z tego tytułu podatnikiem (we wniosku pytanie nr 2);

-nieprawidłowe w zakresie przyjęcia, że podstawą opodatkowania samochodu osobowego podatkiem akcyzowym będzie wartość nominalna udziałów wydanych wspólnikowi w związku z otrzymaniem aportu w postaci samochodu (we wniosku pytanie nr 3).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 126; dalej jako: „ustawa o podatku akcyzowym” lub „ustawa akcyzowa”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 5 ustawy o podatku akcyzowym:

Czynności lub stany faktyczne, o których mowa w art. 8 ust. 1-5, art. 9 ust. 1, art. 9a ust. 1 i 2, art. 9b ust. 1 i 2, art. 9c ust. 1 i 2 oraz art. 100 ust. 1-2, są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały wykonane lub powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Jak wskazano w art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym:

W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Stosownie do art. 100 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym:

Samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym:

Użyte w ustawie określenie nabycie wewnątrzwspólnotowe oznacza - przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym:

Użyte w ustawie określenie terytorium kraju oznacza - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym:

Użyte w ustawie określenie terytorium państwa członkowskiego oznacza - terytorium państwa, do którego zgodnie z art. 52 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 349 i 355 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej mają zastosowanie te Traktaty, z wyłączeniem terytorium kraju […].

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku akcyzowym:

Użyte w ustawie określenie sprzedaż oznacza - czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

Zgodnie z art. 100 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym:

Na potrzeby niniejszego działu za sprzedaż samochodu osobowego uznaje się jego:

1) sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

2) zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

3) wydanie w zamian za wierzytelności;

4) wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

5) darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

6) wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

7) przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

8) przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

9) użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 101 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym:

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

1)  przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;

2)  nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;

3)  złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.

Jak wskazano w art. 102 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym:

Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2.

W myśl art. 104 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym:

Podstawą opodatkowania w przypadku samochodu osobowego jest kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy - w przypadku jego nabycia wewnątrzwspólnotowego, z tym że w przypadku, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podstawą opodatkowania jest średnia wartość rynkowa samochodu osobowego pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy.

Jak stanowi art. 104 ust. 8-13 ustawy o podatku akcyzowym:

8. Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania w przypadku czynności lub stanów faktycznych, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 i 3, ust. 1a oraz 2, bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego, organ podatkowy wzywa podatnika do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie jej wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego.

9. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie jej wysokości znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego, organ podatkowy określi wysokość podstawy opodatkowania.

10. Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania ustalona z uwzględnieniem opinii biegłego odbiega co najmniej o 33% od zadeklarowanej podstawy opodatkowania, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi podatnik.

11. Średnią wartością rynkową samochodu osobowego jest wartość ustalana na podstawie notowanej na rynku krajowym w dniu powstania obowiązku podatkowego średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu osobowego tej samej marki, tego samego modelu, rocznika oraz - jeżeli jest to możliwe do ustalenia - z tym samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym, co samochód osobowy odpowiednio:

1) nabyty na terytorium kraju;

2) nabyty wewnątrzwspólnotowo;

3) nabyty lub posiadany w przypadkach, o których mowa w art. 100 ust. 1a pkt 2;

4) powstały w wyniku dokonania w pojeździe samochodowym, innym niż samochód osobowy, zarejestrowanym na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, zmian konstrukcyjnych zmieniających rodzaj tego pojazdu na samochód osobowy.

12. Do przeliczenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej stosuje się bieżący kurs średni waluty obcej wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski w dniu powstania obowiązku podatkowego.

13. W przypadku gdy w dniu powstania obowiązku podatkowego nie został wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski bieżący kurs średni waluty obcej, do przeliczenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej stosuje się ostatni, przed dniem powstania obowiązku podatkowego, bieżący kurs średni wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski.

Zgodnie z art. 106 ust. 2 i 3 ustawy o podatku akcyzowym:

2.  Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania organu podatkowego złożyć deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 14 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

3.  Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania organu podatkowego dokonać obliczenia i zapłaty na rachunek właściwego urzędu skarbowego akcyzy w terminie 30 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Państwa wątpliwość w zakresie podatku akcyzowego, wyrażona w pytaniu nr 1 (we wniosku pytanie nr 2), dotyczy uznania, że czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym będzie nabycie wewnątrzwspólnotowe, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2, w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, z tytułu którego Wnioskodawca będzie podatnikiem.

Opis zdarzenia przyszłego wskazuje, że przeniesienie prawa rozporządzania wskazanym samochodem osobowym przez wspólnika na Spółkę nastąpi w Niemczech, gdzie samochód zostanie zarejestrowany. Następnie Spółka samodzielnie dokona transportu samochodu z terytorium Niemiec na terytorium Polski. Przemieszczenie tego samochodu z terytorium państwa członkowskiego (Niemcy) na terytorium kraju (Polska) będzie oznaczało dokonanie nabycia wewnątrzwspólnotowego tego samochodu, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym. Takie nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego, który wcześniej nie został zarejestrowany na terytorium kraju, ponieważ rejestracja miała miejsce w Niemczech, będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą, jak stanowi art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

W sytuacji, gdy nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło w Niemczech, czyli przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju, wówczas obowiązek podatkowy (z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego) powstanie – zgodnie z art. 101 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym – z dniem przemieszczenia tego samochodu z Niemiec do Polski. Zatem skoro Spółka będzie dokonywała czynności opodatkowanej akcyzą, jaką będzie nabycie wewnątrzwspólnotowe opisanego samochodu osobowego, to właśnie Spółka będzie podatnikiem, o czym stanowi art. 102 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 (we wniosku pytanie nr 2), dotyczącego podatku akcyzowego, należy uznać za prawidłowe.

Państwa wątpliwość w zakresie podatku akcyzowego, wyrażona w pytaniu nr 2 (we wniosku pytanie nr 3), dotyczy rozstrzygnięcia, czy podstawą opodatkowania – w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego opisanego samochodu osobowego – będzie wartość nominalna udziałów wydanych wspólnikowi w związku z otrzymaniem aportu w postaci samochodu, tj. art. 104 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe Organ uznał, że czynnością opodatkowaną (przedmiotem opodatkowania) będzie nabycie wewnątrzwspólnotowe opisanego samochodu osobowego. Przy czym przeniesienie prawa własności samochodu ze wspólnika na Spółkę nastąpi na terytorium Niemiec i będzie związane z inną niż sprzedaż czynnością, a mianowicie z wniesieniem przez wspólnika wkładu niepieniężnego do Spółki. Oznacza to, że w sprawie nie wystąpi kwota, jaką Spółka (podatnik) będzie obowiązana zapłacić za samochód osobowy, do której to kwoty – jako podstawy opodatkowania – odwołuje się regulacja zawarta w art. 104 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

W art. 100 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym został wymieniony katalog czynności, które na potrzeby działu V., regulującego opodatkowanie akcyzą samochodów osobowych, uznawane są za sprzedaż samochodu osobowego. Jedną z takich czynności – wskazaną w art. 100 ust. 5 pkt 6 ustawy akcyzowej – jest wydanie samochodu osobowego w zamian za dokonanie określonej czynności. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym taką czynnością, uznawaną za sprzedaż samochodu, będzie przeniesienie prawa własności tego samochodu na Spółkę, w związku z wniesieniem przez wspólnika wkładu niepieniężnego do Spółki. Przy czym przepisy ustawy akcyzowej nie precyzują sposobu określenia podstawy opodatkowania w przypadku, gdy następuje nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego, będące następstwem decyzji wspólnika o wniesieniu do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci tego samochodu. W takiej sytuacji zastosowanie znajdzie zasada ogólna określania podstawy opodatkowania przy nabyciu wewnątrzwspólnotowym samochodu osobowego, zawarta w art. 104 ust. 1 pkt 2 ustawy akcyzowej.

Zauważyć należy, że norma prawna wyrażona w art. 104 ust. 1 pkt 2 ustawy akcyzowej wskazuje ściśle „kwotę, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić”. Miarodajnym momentem prawidłowego określenia podstawy opodatkowania jest z kolei dzień powstania obowiązku podatkowego, w rozumieniu art. 101 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, tj. dzień przemieszczenia samochodu osobowego na terytorium kraju. Kluczowe znaczenie ma faktyczne dokonanie czynności podlegającej opodatkowaniu, ponieważ to wówczas dochodzi do określenia podstawy opodatkowania, która jest wartościowym ujęciem przedmiotu opodatkowania.

Podatek akcyzowy oparty jest na zasadzie samoobliczania. Tym samym to podatnik z tytułu dokonania czynności podlegającej opodatkowaniu w zakresie samochodów osobowych, samodzielnie wykazuje w deklaracji podstawę opodatkowania, dokonuje obliczenia i zapłaty podatku, co wynika z art. 106 ust. 2 i 3 ustawy akcyzowej. Także w tych przepisach nie ma odniesienia w jaki sposób należy określać podstawę opodatkowania w przypadku czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego, w następstwie wniesienia tego samochodu jako wkład niepieniężny do Spółki. Niemniej organy podatkowe mają prawo weryfikacji podanej przez podatnika podstawy opodatkowania, odnosząc ją do średniej wartości rynkowej samochodu osobowego. Ustawodawca wprowadził bowiem możliwość weryfikacji wysokości zadeklarowanej przez podatnika podstawy opodatkowania, m.in. nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego oraz określił tryb i zasady postępowania w zakresie odnoszącym się do wysokości podstawy opodatkowania tych samochodów przez właściwy organ podatkowy. Zostało to zawarte w art. 104 ust. 8 ustawy akcyzowej.

Przepis ten odwołuje się wprost do pojęcia „średniej wartości rynkowej samochodu osobowego”, zdefiniowanego w art. 104 ust. 11 ustawy akcyzowej, zgodnie z którym wartość ta ustalana jest na podstawie notowanej na rynku krajowym, w dniu powstania obowiązku podatkowego, średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu osobowego tej samej marki, tego samego modelu, rocznika, a jeżeli jest to możliwe do ustalenia, to z tym samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym, co nabyty wewnątrzwspólnotowo samochód osobowy (por. orzecznictwo sądów administracyjnych w sprawach, m.in. I GSK 2680/18, I FSK 647/23, III SA/Wa 316/22, I SA/Po 722/24).

Natomiast art. 104 ust. 8 ustawy akcyzowej przewiduje wyjątek od określonej w ust. 1 pkt 2 tego artykułu zasady ustalania podstawy opodatkowania samochodu w oparciu o cenę samochodu (wartość transakcyjną). Przepis ten pozwala organowi podatkowemu na weryfikację zadeklarowanej przez podatnika podstawy opodatkowania samochodu w sytuacji, gdy ta zadeklarowana kwota jest, zdaniem organu, znacząco zaniżona w stosunku do średniej wartości rynkowej takiego samochodu.

Jak wskazano w uzasadnieniu projektu wprowadzającego ten przepis (druk Sejmu VI kadencji, nr 1083), istotne jest to, że podatnik ma prawo do wykazania przyczyn uzasadniających podanie ceny – podstawy opodatkowania – znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej. Natomiast organ podatkowy jest każdorazowo zobowiązany do przeanalizowania przedłożonych wyjaśnień, zanim podejmie decyzję o zmianie wysokości podstawy opodatkowania.

Mając zatem na uwadze powyższe wyjaśnienia wskazać należy, że w przedstawionych okolicznościach sprawy podstawa opodatkowania nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego powinna być ustalona na dzień powstania obowiązku podatkowego i znajdować oparcie w wartości rynkowej tego samochodu. Przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie zawierają żadnego odniesienia do możliwości określania podstawy opodatkowania jako nominalnej wartości udziałów wydawanych wspólnikowi przez Spółkę. Przyjęcie rozwiązania zaproponowanego przez Spółkę prowadziłoby do sytuacji, że organy podatkowe, uprawnione do weryfikacji podstawy opodatkowania na podstawie art. 104 ust. 8-13 ustawy o podatku akcyzowym, byłyby pozbawione możliwości rzeczywistej weryfikacji wskazanej wartości. Uznanie stanowiska Wnioskodawcy w tej materii za prawidłowe oznaczałoby, że Organ wykracza poza wszelkie regulacje ustawowe. Skoro bowiem na Spółce, jako podatniku z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego, będzie spoczywał obowiązek złożenia deklaracji podatkowej, obliczenia oraz zapłaty podatku akcyzowego na podstawie art. 104 ust. 8-13 ustawy o podatku akcyzowym, to Spółka powinna podstawę opodatkowania określić w taki sposób, aby nie było uzasadnienia do jej kwestionowania przez organy podatkowe w trybie postępowania dowodowego.

Podkreślić należy, że podstawowym celem wprowadzenia omawianych regulacji była potrzeba nadania uprawnień do weryfikacji przez organy podatkowe, podanej przez podatnika, podstawy opodatkowania (ceny nabycia wewnątrzwspólnotowego) samochodu osobowego. Z drugiej jednak strony podatnik ma możliwość do wskazania przyczyn uzasadniających podanie podstawy opodatkowania, nabywanych wewnątrzwspólnotowo samochodów osobowych, w wysokości znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej. Ustawodawca w żaden sposób nie ogranicza przesłanek, które mogą uzasadniać okoliczność, że podstawa opodatkowania odbiega od średniej wartości samochodu. Oznacza to, że każdorazowo, w konkretnych okolicznościach sprawy (dla konkretnego samochodu będącego przedmiotem opodatkowania), na podstawie dostępnych dowodów, właściwy organ podatkowy ocenia, czy wskazana przez podmiot podstawa opodatkowania pojazdu odbiega znacznie od średniej wartości rynkowej oraz czy istnieją ku temu uzasadnione przyczyny.

Reasumując należy stwierdzić, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie dają podstaw do przyjęcia za prawidłowe stanowiska Spółki, że podstawą opodatkowania w opisanym przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego będzie nominalna wartość udziałów, wydanych wspólnikowi przez Spółkę. Spółka jako podatnik jest zobowiązana natomiast do określenia podstawy opodatkowania samochodu w takiej wysokości, aby nie było podstaw do jej zakwestionowania przez organy podatkowe na podstawie art. 104 ust. 8 ustawy akcyzowej, jako wyraźnie odbiegającej od średniej wartości rynkowej tego samochodu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 (we wniosku pytanie nr 3), dotyczącego podatku akcyzowego, należy uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić jednak należy, że ostateczna ocena, czy w konkretnym przypadku wskazana przez podmiot podstawa opodatkowania samochodu osobowego odbiega w sposób znaczny, czy też nieznaczny od średniej wartości rynkowej pojazdu, a także czy wynika to z przyczyn uzasadnionych, jak również ewentualna decyzja o wezwaniu podatnika do złożenia wyjaśnień w tej sprawie, odnosi się każdorazowo do konkretnych okoliczności faktycznych i leży w kompetencjach właściwego organu podatkowego, w toku odpowiedniego postępowania. W tym zakresie jedynie właściwy organ podatkowy posiada uprawnienie do analizy i weryfikacji podstawy opodatkowania. Tutejszy Organ w trybie wydawania interpretacji indywidualnej nie może natomiast prowadzić postępowania dowodowego ani podejmować rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego trybu orzekania (w tym dla postępowania kontrolnego czy podatkowego).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że w zakresie podatku od towarów i usług (we wniosku pytanie nr 1) wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Organ pragnie wskazać, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami nr 2 i 3 wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb Ordynacji podatkowej. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-    Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako :„PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.