Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie dotyczącym powstania czynności opodatkowanych akcyzą w przypadku sprzedawanych wyrobów gazowych, a także związanych z tym obowiązków składania deklaracji podatkowej oraz prowadzenia ewidencji. Uzupełnili go Państwo pismem z 9 stycznia 2025 r. (wpływ 13 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka będąca spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”), prowadzi działalność polegającą na tankowaniu pojazdów skroplonym gazem ziemnym (LNG) za pomocą dzierżawionej stacji gazu, położonej w … . Spółka jest operatorem wspomnianej stacji i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa gaz ziemny (kod CN 2711 11 00), który następnie dostarcza do pojazdów klientów.

Spółka dokonuje zakupu gazu od firmy, która posiada status PPG w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz.U. z 2023 r. poz. 1542 z późn. zm.; zwana dalej: „u.p.a.” lub „ustawą”), zaś sama w ramach transakcji traktowana jest jako finalny nabywca, bowiem na fakturach widnieją informacje o zapłaconym podatku akcyzowym oraz odprowadzonej opłacie paliwowej. W ramach umowy na wykonanie instalacji gazowych oraz dostawy skroplonego gazu ziemnego (LNG) Spółka złożyła „Oświadczenie klienta o przeznaczeniu paliwa gazowego na potrzeby naliczania podatku akcyzowego”, w którym wskazała, że przeznaczy nabywane paliwo gazowe w stu procentach do napędu silników spalinowych, z wyłączeniem celów objętych zwolnieniem od podatku akcyzowego. Wnioskodawca wskazał w tym oświadczeniu również, że dla celów podatku akcyzowego nie jest pośredniczącym podmiotem gazowym (w rozumieniu u.p.a.). Nabywane przez Wnioskodawcę paliwo gazowe jest objęte stawką podatku od towarów i usług (VAT) w wysokości 23% oraz stawką podatku akcyzowego w wysokości 0 zł.

Na prowadzenie działalności w obecnym zakresie Spółka nie posiada koncesji, bowiem w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 266 z późn. zm.; dalej „u.p.e.”), oraz ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (tj. Dz.U. z 2024 r. poz. 1289), Spółka nie dokonuje sprzedaży paliw. Wnioskodawca zwrócił się do Urzędu Regulacji Energetyki z wnioskiem w sprawie udzielenia koncesji na obrót paliwami gazowymi (OPG) w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej obejmującej tankowanie pojazdów skroplonym gazem ziemnym. W odpowiedzi Urząd Regulacji Energetyki wskazał, iż w myśl definicji określonych w u.p.e. obrót to działalność gospodarcza polegająca na handlu hurtowym albo detalicznym paliwami lub energią (art. 3 pkt 6), natomiast sprzedaż to bezpośrednia sprzedaż paliw lub energii przez podmiot zajmujący się ich obrotem; sprzedaż ta nie obejmuje derywatu elektroenergetycznego i derywatu gazowego oraz tankowania pojazdów sprężonym gazem ziemnym (CNG) oraz skroplonym gazem ziemnym (LNG) na stacjach gazu ziemnego i ładowania energią elektryczną w punktach ładowania (art. 3 pkt 6a). Tym samym nie zachodzi obowiązek uzyskania koncesji na prowadzenie tego rodzaju działalności.

Dla celów działalności akcyzowej podmiot zarejestrował się jako podatnik podatku akcyzowego w zakresie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu zerową stawką akcyzy, obejmujących wyroby gazowe (gaz ziemny). Wnioskodawca składa miesięczne deklaracje akcyzowe. Spółka nie posada statusu PPG. Spółka nabywany gaz wykorzystuje w całości do napędu silników spalinowych, z wyłączeniem celów wymienionych w u.p.a. objętych zwolnieniem. Tankowanie gazu do pojazdów klientów odbywa się bezpośrednio ze Spółki bez udziału pośredników, takich jak np. operatorzy kart flotowych.

Pytania

1. Czy Spółka, w związku z przeznaczeniem nabywanego gazu skroplonego LNG na sprzedaż do napędzania silników spalinowych pojazdów innych podmiotów (kontrahentów), dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem akcyzowym w rozumieniu art. 9c u.p.a.?

2. Czy Spółka w związku z przeznaczeniem nabywanego gazu skroplonego LNG na sprzedaż do napędzania silników spalinowych pojazdów innych podmiotów (kontrahentów), ma obowiązek składania deklaracji miesięcznych lub kwartalnych na podstawie art. 21 ust. 1 lub art. 24e u.p.a.?

3. Czy Spółka, w związku z przeznaczeniem nabywanego gazu skroplonego LNG na sprzedaż do napędzania silników spalinowych pojazdów innych podmiotów (kontrahentów), ma obowiązek prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych, zgodnie z art. 138j ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1542 z późn. zm.)?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Spółki, w związku ze sprzedażą skroplonego gazu ziemnego do celów napędu silników spalinowych Spółka nie dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem akcyzowym. Czynność opodatkowana, zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 2 u.p.a. zostanie dokonana na wcześniejszym etapie obrotu, tj. będzie nią sprzedaż paliwa gazowego na rzecz Spółki, jako finalnego nabywcy gazowego, przez dostawcę będącego PPG. Wobec powyższego obowiązki w podatku akcyzowym spoczywają na dostawcy Spółki, nawet wówczas, gdy Spółka sprzedaje skroplony gaz ziemny innym podmiotom (kontrahentom), bowiem zastosowanie znajdzie zasada jednofazowości podatku akcyzowego, wyrażona w art. 9c ust. 3 u.p.a.

Zgodnie z art. 1 ust 1 u.p.a., ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1, 1b, 19a, 21 i 23d ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy;

1b) wyroby gazowe - wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00;

19a) finalny nabywca gazowy - podmiot który:

a) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub

b) posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym;

21) sprzedaż - czynność faktyczna lub prawną w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot;

23d) pośredniczący podmiot gazowy - podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju:

a) dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów gazowych, lub

b) używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub

c) używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów objętych zerową stawką akcyzy, lub

d) będący spółka prowadzącą giełdę towarowa w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r o giełdach towarowych, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub

e) będący towarowym domem maklerskim lub domem maklerskim w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającym wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywającym wyroby gazowe na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub

f) będący giełdową izbą rozrachunkową, Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych S.A. lub spółką, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywającymi wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub

g) będący spółką prowadzącą jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym

- który dokonał zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16.

W załączniku nr 1 do ustawy, w poz. 19, pod kodem 2711 wymieniono: „Gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe”.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 5a ustawy, Centralny Rejestr Podmiotów Akcyzowych to rejestr podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 1 i 1a.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1) użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:

a) było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub

b) nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;

2) dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;

3) sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;

4) nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

W myśl art. 9c ustawy:

1. W przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2) sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;

3) import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4) użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;

5) użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

a) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

b) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,

c) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

2. Za sprzedaż finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8.

3. Jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o której mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

4. W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu.

W myśl art. 10 ust. 1 [ustawy], obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Natomiast zgodnie z art. 11b ust. 1 [ustawy], w przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

1) nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2) wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju;

3) powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4) użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

W myśl art. 11b ust. 2 [ustawy], jeżeli sprzedaż wyrobów gazowych jest potwierdzona fakturą lub innym dokumentem, z którego wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, wydanie wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub tego dokumentu.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

Stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy, zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązany dokonać:

1) podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający:

a) wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą - przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności,

b) wykonywać czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie - przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych wyrobów,

c) wykonywać czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie - przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych wyrobów,

d) dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego - przed dniem dokonania pierwszego nabycia wewnątrzwspólnotowego tego alkoholu;

2) podmiot zużywający nieprowadzący działalności gospodarczej, niebędący osobą fizyczną, zamierzający zużywać wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1-3 - przed dniem pierwszego nabycia tych wyrobów;

3) podmiot, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi miejsce niszczenia wyrobów akcyzowych spełniające warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych, do którego są wysyłane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 1a - przed dniem wykonania pierwszej czynności w ramach niszczenia wyrobów akcyzowych;

4) podmiot, który zamierza prowadzić działalność gospodarczą jako:

a) pośredniczący podmiot węglowy,

b) pośredniczący podmiot gazowy

- przed dniem rozpoczęcia tej działalności;

5) podmiot, który został wyznaczony jako podmiot reprezentujący, o którym mowa w:

a) art. 13 ust. 5 - przed dniem dokonania pierwszego nabycia wewnątrzwspólnotowego przez odpowiednio nabywcę końcowego lub finalnego nabywcę gazowego.

b) art. 13 ust. 5a - przed dniem rozpoczęcia działalności jako podmiot reprezentujący;

6) wysyłający podmiot zagraniczny, jeżeli nie wyznaczył przedstawiciela podatkowego - przed dniem dokonania pierwszej wysyłki wyrobów akcyzowych.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Jak stanowi art. 87 ust. 1 ustawy, produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

Jak stanowi art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a i aa ustawy, stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:

a) gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:

- skroplonych - 659 00 zł/1000 kilogramów,

- w stanie gazowym - 10,32 zł/1 gigadżul (GJ).

aa) gazu ziemnego o kodach CN 2711 11 00 i 2711 21 00 - 0 zł.

Na gruncie u.p.a. w zakresie obrotu wyrobami akcyzowymi, jakimi są wyroby energetyczne, a [do] których zalicza się wyroby gazowe (art. 2 ust. 1 pkt 1, w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 1b u.p.a.), dokonano podziału na dwie kategorie podmiotów – finalnych nabywców gazowych oraz pośredniczące podmioty gazowe. Z podziału tego można wnioskować, iż podmiot spełniający warunki w jednej kategorii podmiotów, nie może jednocześnie wypełniać wymogów stawianych drugiej kategorii podmiotów, a zatem podział ten należy rozpatrywać jako dokładny i rozłączny. Wobec powyższego należy zaakcentować, iż podmiot będący PPG nie może być jednocześnie finalnym nabywcą oraz odwrotnie. Powołując się na wspomniany wyżej art. 2 ust. 1 pkt 19a u.p.a. należy zauważyć, iż finalny nabywca gazowy to podmiot, który nabywa na terytorium kraju wyroby gazowe, a który nie jest jednocześnie pośredniczącym podmiotem gazowym.

Przenosząc powyższe uwarunkowania prawne na grunt niniejszej sprawy należy zauważyć, iż Spółka spełnia warunki posiadania statusu finalnego nabywcy gazowego, bowiem po pierwsze, nabywa na terytorium kraju wyroby gazowe, a po drugie nie jest pośredniczącym podmiotem gazowym. Dyspozycja art. 16 u.p.a. w swym ust. 1 pkt 4 lit. b stanowi o obowiązku dokonania zgłoszenia rejestracyjnego przez podmiot, który zamierza prowadzić działalność gospodarczą jako pośredniczący podmiot gazowy. Zatem warunkiem formalnym zawartym w definicji pośredniczącego podmiotu gazowego jest nie tylko dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego, zgodnie z art. 16 u.p.a., ale także sam „zamiar” podmiotu, który wyraża się w woli i chęci podjęcia takiej czynności.

W interpretacji indywidualnej z dnia 14 lutego 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.292.2018.1.WR, wskazano, że: „prowadzenie działalności jako pośredniczący podmiot gazowy nie jest obowiązkiem. Jednocześnie podmiot posiadający siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, który spełnia warunki bycia takim podmiotem ma prawo do prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot gazowy. Jeżeli zatem podmiot decyduje się prowadzić działalność gospodarczą jako pośredniczący podmiot gazowy winien o tym powiadomić, przed rozpoczęcia takiej działalności, właściwego naczelnika urzędu skarbowego Konkludując nawet w sytuacji gdy Wnioskodawca spełnia którąkolwiek z przesłanek przewidzianych w art. 2 ust. 1 pkt 23d lit. a-g ustawy, to Wnioskodawca decyduje o tym czy chce prowadzić działalność gospodarczą jako pośredniczący podmiot gazowy”.

W wyniku powyższych rozważań wywiedziono wniosek, iż Spółka posiada na gruncie u.p.a. status finalnego nabywcy gazowego, nie zaś PPG. Oznacza to, że w związku z tym, iż to dostawca gazu posiada status PPG, zobowiązanie w podatku akcyzowym powstanie na etapie nabywania paliwa gazowego przez Spółkę od dostawcy. Przywołując bowiem ponownie treść art. 9c ust. 1 pkt 2 u.p.a., wskazuje się, że w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu. Obowiązek rozliczenia akcyzy od wyrobów gazowych spoczywa zatem wyłącznie na dostawcy zgodnie z „Oświadczeniem klienta o przeznaczeniu paliwa gazowego na potrzeby naliczania podatku akcyzowego”. Zarazem, z uwagi na dyspozycję art. 9c ust. 3 u.p.a., na kolejnych etapach obrotu nie pojawi się obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym, bowiem przywołany przepis stanowi, że jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o której mowa w ust. 1 (np. sprzedaż paliwa gazowego przez PPG do finalnego nabywcy gazowego), to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości. W efekcie sprzedaż skroplonego gazu ziemnego (CN 2711 11 00) do innych odbiorców (kontrahentów) nie będzie rodzić po stronie Spółki obowiązków na gruncie u.p.a., bowiem nie dochodzi do wykonywania czynności opodatkowanych w rozumieniu u.p.a. Konsekwencją powyższego jest brak obowiązku dokonania rejestracji w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych (dalej „CRPA”; art. 16 u.p.a.), składania deklaracji na podatek akcyzowy (art. 24b oraz 24e u.p.a.) oraz prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych (art. 138j u.p.a.), o czym będzie mowa w dalszej części wniosku.

Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowisku zaprezentowanym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 28 listopada 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.274.2023.2.PJ, w której organ przyznał rację podatnikowi, iż w zakresie sprzedaży paliwa gazowego do innych zainteresowanych podmiotów, wyłącznie do celów napędzania silników spalinowych, tj. do tego samego celu, jaki został wskazany w oświadczeniu złożonym dostawcy, nie dojdzie do dokonania czynności opodatkowanych, podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Co więcej, za czynność opodatkowaną podatkiem akcyzowym uznano sprzedaż paliwa gazowego przez dostawcę, posiadającego status PPG, na rzecz wnioskodawcy, będącego w przedstawionych we wniosku okolicznościach, finalnym nabywcą gazowym. Organ w pełni zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, co do braku wystąpienia obowiązku składania deklaracji na podatek akcyzowy, dokonania rejestracji w CRPA oraz prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych.

Również dnia 31 października 2024 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.198.2024.1.AM, w sprawie podatnika, który dla celów nabywania paliwa gazowego złożył oświadczenie, deklarując stuprocentowe zużycie wyrobu do napędu silników spalinowych, z wyłączeniem celów objętych zwolnieniem od podatku akcyzowego, jednocześnie wskazując, że nie jest pośredniczącym podmiotem gazowym. Organ zaznaczył, iż oświadczeniem tym wnioskodawca potwierdził swój status finalnego nabywcy gazowego, mimo że w złożonym oświadczeniu nie zostało to wprost wyrażone. Ponadto organ zwrócił uwagę, iż: „Czynnością opodatkowaną podatkiem akcyzowym jest sprzedaż paliwa gazowego na rzecz Państwa, jako finalnego nabywcy gazowego, przez dostawcę będącego pośredniczącym podmiotem gazowym (art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy). (...) w stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku nie są Państwo zatem zobowiązani do uiszczenia akcyzy od zużycia sprężonego gazu, a także nie są Państwo zobowiązani do składania deklaracji, o których mowa w art. 24b ust. 1 ustawy. Nie ciąży na Państwu również obowiązek rejestracji na potrzeby podatku akcyzowego, ponieważ nie dokonują Państwo czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą. Jednocześnie z uwagi na posiadany status finalnego nabywcy gazowego, nie ciąży na Państwu także obowiązek prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 138j ustawy”.

Biorąc pod uwagę wyżej wymienione argumenty, należy stwierdzić, iż na Spółce nie będzie ciążył obowiązek rozliczenia podatku akcyzowego w związku ze sprzedażą skroplonego gazu ziemnego do innych finalnych nabywców gazowych (kontrahentów). Obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym będzie bowiem ciążył na dostawcy paliwa gazowego, posiadającego status PPG. To ten właśnie podmiot będzie miał obowiązek rejestracji w CRPA, składania deklaracji na podatek akcyzowy czy też prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych. Te obowiązki nie będą natomiast spoczywać na Spółce.

Ad 2.

Zgodnie z art. 24b ustawy:

1. W przypadku wyrobów gazowych podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1) upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego;

2) upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw wyrobów gazowych albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za wyroby gazowe sprzedane w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;

3) nastąpiło użycie wyrobów gazowych - w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

2. (uchylony)

3. Kwota akcyzy należna od danych wyrobów gazowych może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania innych wyrobów gazowych.

Zgodnie z art. 24e ustawy:

1. W zakresie wyrobów akcyzowych

1) objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3,

2) wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy

- podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25 dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

1a. W przypadku gdy podatnik jest obowiązany do wykazania w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 i 2, art. 21a ust. 1, art. 24, art. 24a i art. 24b ust. 1, również wyrobów, o których mowa w ust. 1, nie składa deklaracji, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem art. 21a ust. 1a.

1b. Deklaracji, o której mowa w ust. 1, nie składa:

1) podmiot, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektryczne wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości;

2) zużywający podmiot gospodarczy w zakresie zużycia wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych zerową stawką akcyzy.

2. Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy, nie składają deklaracji podatkowych.

Zdaniem Spółki konsekwencją przyjęcia założenia, iż opisane we wniosku czynności nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, jest brak obowiązku składania deklaracji, o których mowa w art. 24b oraz 24e u.p.a. Odnosząc się do dyspozycji art. 24b ust. 1 oraz 24e ust. 1 pkt 1 i 2 u.p.a. należy zauważyć, iż jej adresatem jest podatnik podatku akcyzowego.

Z kolei w myśl art. 13 ust. 1 pkt 13 u.p.a., podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art 9c ust 1 pkt 5.

Z kolei art. 9c ust. 1 pkt 5 [ustawy] wskazuje, iż są to okoliczności, w których finalny nabywca gazowy używa wyrobów gazowych:

a) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

b) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowe, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,

W mniejszej sprawie żadna z powyższych przesłanek nie znajduje zastosowania. Co więcej, zgodnie z art. 9c ust. 3 u.p.a., jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o której mowa w ust 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości. Jak już wyżej wskazano, czynnością podlegającą opodatkowaniu oraz implikującą obowiązki na gruncie podatku akcyzowego jest sprzedaż skroplonego gazu LNG przez dostawcę posiadającego status PPG na rzecz Spółki (finalnego nabywcy gazowego). Potwierdzeniem, iż dostawca Spółki dokonał zapłaty podatku akcyzowego, jest chociażby stosowna adnotacja zamieszczana na wystawianych przez niego fakturach sprzedaży. W świetle przedstawionych informacji należy uznać, iż Spółka nie jest podatnikiem w rozumieniu u.p.a., a zatem nie ma obowiązku składania deklaracji podatkowych w sprawie podatku akcyzowego za okresy miesięczne czy też deklaracji podatkowych za okresy kwartalne.

Powyższa teza znajduje swoje potwierdzenie we wnioskach wywiedzionych w komentarzu do u.p.a. pod redakcją M. Zimnego: „W związku z powyższym, dopiero w przypadku gdy pośredniczący podmiot gazowy dokona szeroko rozumianej sprzedaży wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu (poza sprzedażą do celów zwolnionych, od której nie jest wymagane złożenie deklaracji podatkowej) i złoży z tego tytułu deklarację podatkową z prawidłowo zadeklarowaną kwotą akcyzy, lub zostanie mu określona akcyza w należnej wysokości przez organ podatkowy, wówczas z tytułu dokonania kolejnej czynności wymienionej w katalogu uznawanych za czynność opodatkowaną, kolejny obowiązek podatkowy już nie powstanie. (...) Podkreślić należy, że przedmiotem opodatkowania wyrobów gazowych są wyłącznie czynności dokonywane pomiędzy pośredniczącym podmiotem gazowym i finalnym nabywcą gazowym, nie uznaje się za czynność opodatkowaną sprzedaży pomiędzy np. składem podatkowym a pośredniczącym podmiotem gazowym lub pomiędzy dwoma pośredniczącymi podmiotami gazowymi. W konsekwencji, transakcje pomiędzy tymi podmiotami nie będą skutkowały powstaniem obowiązku podatkowego, a tym bardziej obowiązku złożenia deklaracji i zapłaty podatku” (zob. M. Zimny (red.), Akcyza. Komentarz. Wyd. 2, Warszawa 2020).

Ad 3.

Spółka stoi na stanowisku, iż w związku z wykonywaniem czynności opisanych we wniosku, Spółka nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych, gdyż nie spełnia warunków wskazanych w art. 138j ust. 1 u.p.a. Zgodnie z powołanym przepisem ewidencję wyrobów gazowych prowadzą pośredniczący podmiot gazowy dokonujący sprzedaży wyrobów gazowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu oraz pośredniczący podmiot gazowy używający wyrobów gazowych. Wspomniana regulacja wymaga zatem posiadania statusu pośredniczącego podmiotu gazowego. Spółka takiego statusu nie posiada, co zostało przedstawione w pierwszej części uzasadnienia.

W stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku Spółka nie jest zatem zobowiązana do składania deklaracji, o których mowa w art. 24b ust. 1 ustawy i art. 24e ust. 1 u.p.a. Nie ciąży na niej również obowiązek rejestracji na potrzeby podatku akcyzowego, ponieważ Spółka nie dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą. Jednocześnie z uwagi na posiadany status finalnego nabywcy gazowego, nie ciąży na niej także obowiązek prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 138j ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 126; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod pozycją 28 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN 2711 został wymieniony gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy:

Wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 5a ustawy:

Centralny Rejestr Podmiotów Akcyzowych to rejestr podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 1 i 1a.

Przepis art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy wskazuje, że:

Finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

a) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub

b) posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy:

Użyte w ustawie określenie sprzedaż oznacza czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy:

Pośredniczący podmiot gazowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju:

a) dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów gazowych, lub

b) używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub

c) używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów objętych zerową stawką akcyzy, lub

d) będący spółką prowadzącą giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub

- który dokonał zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16.

W myśl art. 9c ustawy:

1. W przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2) sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;

3) import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4) użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;

5) użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

a) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

2. Za sprzedaż finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8.

4. W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu.

Stosownie do art. 11b ust. 1 ustawy:

W przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

1) nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2) wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju;

3) powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4) użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

Przepis art. 11b ust. 2 ustawy wskazuje, że:

Jeżeli sprzedaż wyrobów gazowych jest potwierdzona fakturą lub innym dokumentem, z którego wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, wydanie wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub tego dokumentu.

W myśl art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:

Zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązany dokonać:

1) podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający:

a) wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą - przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności,

4) podmiot, który zamierza prowadzić działalność gospodarczą jako:

a) pośredniczący podmiot węglowy,

b) pośredniczący podmiot gazowy

- przed dniem rozpoczęcia tej działalności;

5) podmiot, który został wyznaczony jako podmiot reprezentujący, o którym mowa w:

a) art. 13 ust. 5 - przed dniem dokonania pierwszego nabycia wewnątrzwspólnotowego przez odpowiednio nabywcę końcowego lub finalnego nabywcę gazowego,

b) art. 13 ust. 5a - przed dniem rozpoczęcia działalności jako podmiot reprezentujący.

6) wysyłający podmiot zagraniczny, jeżeli nie wyznaczył przedstawiciela podatkowego - przed dniem dokonania pierwszej wysyłki wyrobów akcyzowych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:

Podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,

2) obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego

- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy:

W przypadku wyrobów gazowych podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1) upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego;

3) nastąpiło użycie wyrobów gazowych - w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

W myśl art. 24e ust. 1-1b ustawy:

1. W zakresie wyrobów akcyzowych:

2) wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy

- podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

1b. Deklaracji, o której mowa w ust. 1, nie składa:

1) podmiot, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości;

2) zużywający podmiot gospodarczy w zakresie zużycia wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych zerową stawką akcyzy.

Stosownie do art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a i aa ustawy:

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:

a) gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:

- skroplonych - 659,00 zł/1000 kilogramów,

- w stanie gazowym - 10,32 zł/1 gigadżul (GJ),

aa) gazu ziemnego o kodach CN 2711 11 00 i 2711 21 00 - 0 zł.

Jak wskazano w art. 138j ust. 1 ustawy:

Ewidencję wyrobów gazowych prowadzą:

1) pośredniczący podmiot gazowy dokonujący sprzedaży wyrobów gazowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu;

2) pośredniczący podmiot gazowy używający wyrobów gazowych.

Państwa wątpliwości wyrażone w pytaniach dotyczą rozstrzygnięcia czy Spółka:

- dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem akcyzowym w rozumieniu art. 9c ustawy;

- ma obowiązek składania deklaracji miesięcznych lub kwartalnych na podstawie art. 21 ust. 1 lub art. 24e ustawy;

- ma obowiązek prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych zgodnie z art. 138j ust. 1 ustawy.

Nabywają Państwo gaz skroplony LNG, przeznaczony do napędzania silników spalinowych pojazdów innych podmiotów, co zostało wskazane w oświadczeniu złożonym sprzedawcy gazu – pośredniczącemu podmiotowi gazowemu. W takiej sytuacji sprzedaż paliwa gazowego do napędu silników spalinowych – tj. do tego samego celu, jaki wskazali Państwo w oświadczeniu złożonym dostawcy, nie stanowi czynności opodatkowanej akcyzą na podstawie art. 9c ustawy.

W przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie art. 9c ust. 3 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o której mowa w art. 9c ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Czynnością opodatkowaną akcyzą – zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy – jest sprzedaż paliwa gazowego na rzecz Spółki, jako finalnego nabywcy gazowego, przez dostawcę będącego pośredniczącym podmiotem gazowym. Zatem sprzedaż paliwa gazowego przez Spółkę, zgodnie z zasadą jednokrotności opodatkowania, nie powoduje dokonania czynności opodatkowanej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

W pytaniu nr 2 wyrazili Państwo wątpliwość co do obowiązku składania deklaracji miesięcznych lub kwartalnych na podstawie art. 21 ust. 1 lub art. 24e ustawy. Natomiast stanowisko własne w tym zakresie oparli Państwo odwołując się wyłącznie do przepisów art. 24b i 24e ustawy, a powtórzyli je Państwo także w treści stanowiska własnego w zakresie pytania nr 3.

Należy zauważyć, że art. 21 ust. 1 ustawy – zamieszczony w Rozdziale 4. Deklaracja podatkowa. Terminy płatności akcyzy – stanowi uregulowanie o charakterze ogólnym odnośnie składania deklaracji podatkowych, obliczania i wpłacania akcyzy. Jednak we wskazanym rozdziale ustawy o podatku akcyzowym zawarte zostały także przepisy szczególne, odwołujące się do poszczególnych wyrobów akcyzowych lub grup wyrobów. W przypadku wyrobów gazowych – co do zasady – zastosowanie znajduje przepis szczególny jakim jest art. 24b ustawy, a nie podany przez Państwa przepis art. 21 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się zatem wprost do Państwa stanowiska – w zakresie obowiązku składania deklaracji podatkowych – należy wskazać, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku nie są Państwo zobowiązani do składania deklaracji, o których mowa w art. 24b ust. 1 ustawy. Przesłanki jakie wynikają z tego przepisu, nakładające obowiązek złożenia deklaracji podatkowej w przypadku wyrobów gazowych, nie występują w przedstawionych przez Państwa okolicznościach sprawy – Spółka nie jest podatnikiem akcyzy w rozumieniu ustawy. Z tego samego powodu nie są Państwo zobowiązani do składania deklaracji podatkowej na podstawie art. 24e ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują, że z uwagi na posiadany status finalnego nabywcy gazowego, nie ciąży na Państwu obowiązek prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 138j ust. 1 ustawy. Przepis ten nakłada obowiązek prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych na pośredniczący podmiot gazowy, którego to statusu Państwo nie posiadają.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”).

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonujące w obrocie prawnym interpretacje indywidualne, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydana w indywidualnych sprawach i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjujących tę sprawę wnioskach. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb Ordynacji podatkowej. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako :„PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie