Interpretacja indywidualna - Interpretacja

Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państw stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 22 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie obowiązku informowania na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o wprowadzaniu do wolnego obszaru celnego lub składu celnego wyrobów akcyzowych bez znaków akcyzy oraz prawa do zwolnienia od akcyzy wyrobów akcyzowych przeznaczonych do sprzedaży duty-free, nieoznaczonych znakami akcyzy, wprowadzonych do wolnego obszaru celnego lub składu celnego, wpłynął 28 października 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W ramach swojej działalności Spółka zajmuje się m.in. sprzedażą duty-free (tzw. wolnocłową) i na potrzeby takiej działalności prowadzi (...). Istotną część sprzedawanych przez Spółkę towarów stanowią wyroby akcyzowe w postaci napojów alkoholowych i wyrobów tytoniowych oraz ich substytutów jak e-papierosy (dalej jako: „wyroby”). Są to wyroby, które co do zasady podlegają obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy (zgodnie z art. 114 i załącznikiem nr 3 [do] ustawy o podatku akcyzowym), chociaż na podstawie art. 118 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym mogą korzystać ze zwolnienia z tego obowiązku.

Stan faktyczny, którego dotyczy niniejszy wniosek, ogranicza się do części faktycznie realizowanych transakcji, w których Spółka kupuje tego rodzaju wyroby od dostawców krajowych (dalej jako: „dostawca” lub „dostawcy”), głównie ich producentów. Wówczas dostawcy płacą akcyzę od tych wyrobów, jednak nie nakładają znaków akcyzy, a sama dostawa realizowana jest poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na podstawie dokumentów handlowych. Następnie Spółka sprzedaje te wyroby podróżnym udającym się w różnych kierunkach. Jeżeli przy sprzedaży, na podstawie okazanej przez podróżnego karty pokładowej, zostało ustalone, że podróżuje on poza obszar Unii Europejskiej, Spółce przysługuje zwolnienie z akcyzy, realizowane poprzez zwrot zapłaconego wcześniej podatku akcyzowego. Procedura uzyskiwania tego zwrotu określona jest w § 15 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2023 r. poz. 1891; dalej jako: „Rozporządzenie”). W rezultacie Spółka, odzyskując akcyzę zapłaconą przez dostawcę i przeniesioną w cenie sprzedaży, uzyskuje efekt zwolnienia akcyzowego, w wyniku którego wyroby trafiające wraz z podróżnymi poza obszar Unii Europejskiej nie są efektywnie obciążone kosztem akcyzy.

Wymaga jednak uwzględnienia, że w przypadku dostawy takich wyrobów nieoznaczonych znakami akcyzy do miejsc sprzedaży duty-free, zlokalizowanych na terenie wolnego obszaru celnego (przypadek …) lub składów celnych (dotyczy(...)) zastosowanie ma przepis art. 118 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym. Z powołanego przepisu wynika, że produkty akcyzowe w rodzaju omawianych wyrobów mogą być bez znaków akcyzy wprowadzane do wolnego obszaru celnego lub składu celnego pod warunkiem pisemnego powiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed dniem wprowadzenia wyrobów akcyzowych do wolnego obszaru celnego lub składu celnego. Spółka stoi na stanowisku, że wskazany przepis nie jest skierowany do Spółki, ale do dostawców i przedstawia w dalszej części uzasadnienie w tym zakresie. Niemniej, w związku z niejednoznacznością wymienionego przepisu, co może rzutować na prawa i obowiązki Spółki w szerszym zakresie, Spółka zwraca się o potwierdzenie, co do interpretacji przepisów odnoszących się do niżej przedstawionych zagadnień.

Pytania

1. Czy Spółka, jako odbiorca wyrobów przeznaczonych do sprzedaży duty-free i w związku z tym nieoznaczonych znakami akcyzy, ma obowiązek informowania na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o wprowadzaniu do wolnego obszaru celnego lub składu celnego tych wyrobów, czy też wskazany obowiązek wynikający z art. 118 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym adresowany jest wyłącznie do dostawców wyrobów?

2. Czy jeżeli obowiązek określony w art 118 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym nie zostanie wypełniony, tzn. jeśli naczelnik nie zostanie pisemnie poinformowany o wprowadzeniu wyrobów przeznaczonych do sprzedaży duty-free i nieoznaczonych znakami akcyzy do wolnego obszaru celnego lub składu celnego, Spółka traci prawo do zwolnienia akcyzowego realizowanego poprzez zwrot akcyzy w trybie określonym w § 15 Rozporządzenia?

Państwa stanowisko w sprawie

W zakresie pytania nr 1

Zagadnieniem wyjściowym wniosku Spółki o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego jest rozumienie treści art. 118 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym. Przepis ten brzmi następująco:

Wyroby akcyzowe określone w ust. 1 pkt 3 i 6 mogą być bez znaków akcyzy wprowadzone do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego lub wydane z magazynu wyrobów gotowych pod warunkiem powiadomienia na piśmie właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed dniem wprowadzenia wyrobów akcyzowych do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego lub wydania wyrobów akcyzowych z magazynu wyrobów gotowych. Na wniosek właściwego naczelnika urzędu skarbowego naczelnik urzędu celno-skarbowego może zarządzić konwojowanie wyrobów akcyzowych do granicy terytorium kraju w przypadku ich dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu albo do momentu wprowadzenia ich do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego. Konwojowanie odbywa się na koszt podatnika lub odbiorcy tych wyrobów.

Ponieważ cytowany przepis odwołuje się do treści zawartej w ust. 1 tego samego artykułu, wypada go zacytować również w tym miejscu:

Z obowiązku oznaczania znakami akcyzy zwalnia się wyroby akcyzowe, które są:

1) całkowicie niezdatne do użytku;

2) wyprowadzane ze składu podatkowego i przeznaczone do dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej lub na eksport;

3) wprowadzone do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego i przeznaczone do sprzedaży w jednostkach handlowych tam usytuowanych podróżnym udającym się poza terytorium kraju;

4) przewożone przez terytorium kraju w ramach procedury tranzytu w rozumieniu przepisów prawa celnego;

5) przewożone z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez terytorium kraju;

6) wyprodukowane na warunkach określonych w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5 i przeznaczone do dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej lub na eksport.

Ze względu na specyfikę działalności Spółki, sprawa wykładni tego przepisu ogranicza się do wyrobów wprowadzanych do wolnych obszarów celnych i składów celnych dla towarów przeznaczonych do sprzedaży duty-free. Zatem zawężając zakres analizy, dotyczy ona wykładni art. 118 ust. 5, w zw. z ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

Trudność interpretacyjna związana z wykładnią wskazanych przepisów wynika z bardzo kompleksowego charakteru art. 118 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym. Zakres regulacji rozciąga się tu bowiem na dwa specyficzne przypadki dostawy wyrobów nieoznaczonych znakami akcyzy. Mianowicie jeden przypadek odnosi się do dostaw do miejsc sprzedaży duty-free, drugi natomiast [do] wywozu poza Polskę towarów, które zostały wyprodukowane poza składem podatkowym w modelu przedpłat akcyzy. Warto również zauważyć, że druga część analizowanego ustępu odnosi się do kwestii konwojowania wyrobów. Zasadnicza trudność w ustaleniu znaczenia normy wynikającej z tego przepisu wynika jednak z braku wskazania jej bezpośredniego adresata. Zatem, aby ustalić, kto konkretnie ma spełnić obowiązek informowania naczelnika urzędu skarbowego o przemieszczaniu wyrobów nieoznaczonych znakami akcyzy, należy poddać ten przepis regułom wykładni prawa.

Pierwszeństwo w tym zakresie ma wykładnia językowa, gdzie treść przepisu poddaje się zabiegom interpretacyjnym odwołującym się do znaczenia słów, zwrotów i pojęć, a także użytej gramatyki na gruncie standardowego i naturalnie stosowanego języka polskiego. Przepisy mają bowiem charakter wypowiedzi językowej i niezależnie od specyfiki użytego języka prawnego w jakim formułowane są przepisy prawa, opierają się one na standardowej terminologii i składni języka polskiego, z ewentualnym uwzględnieniem definicji legalnych, określających specyficzne rozumienie określonych zwrotów. Można zatem łatwo ustalić, że specyficzne znaczenie wynikające z definicji legalnych dotyczy takich zwrotów jak: „znaki akcyzy”, „wolny obszar celny”, „skład celny”, „właściwy naczelnik urzędu skarbowego”, jak również „wyroby akcyzowe”. W odniesieniu do pozostałych użytych zwrotów i pojęć należy to interpretować jako normalną wypowiedź w języku polskim.

W oparciu o te zasady widać, że norma wynikająca z tego przepisu formułuje nakaz pewnego działania, gdyż mowa o uzależnieniu możliwości dokonania czynności (wprowadzenia wyrobów przeznaczonych do sprzedaży duty-free do wolnego obszaru celnego lub składu celnego na terenie lotnisk) od spełnienia określonego warunku (poinformowania właściwego naczelnika urzędu skarbowego). Można również z zachowaniem sensu wypowiedzi przekształcić tę normę w zakaz realizacji tej czynności, o ile nie został spełniony wymieniony warunek. Od strony kompozycji tej normy można tu wyróżnić jej standardowe składniki w postaci hipotezy, dyspozycji, jak również potencjalnie również sankcji.

Spółka ocenia, że stosunkowo najłatwiej ustalić znaczenie dyspozycji określającej wzór pożądanego zachowania. Jest to powiadomienie organu podatkowego o wprowadzeniu nieoznaczonych znakami akcyzowymi wyrobów przeznaczonych do handlu duty-free do wolnego obszaru celnego lub składu podatkowego. Sankcją (o ile w ogóle jest sens jej się doszukiwać w przepisie szeroko pojmowanego prawa administracyjnego), czyli konsekwencją niezastosowania się do dyspozycji, byłaby natomiast w tym przypadku niemożność wprowadzania tych wyrobów do wolnego obszaru celnego lub składu celnego, czy też nawet szerzej – brak możliwości przemieszczania tych wyrobów.

Kluczowym zagadnieniem jest tu jednak ustalenie, kto jest adresatem nakazu lub zakazu zawartego w normie, co powinno wynikać z hipotezy. Hipoteza jest to bowiem ta część normy prawnej, gdzie wskazuje się adresata normy i okoliczności, w jakich ma ona zastosowanie. Tu trudność wynika głównie z faktu, że adresat nie jest określony wprost, a hipoteza jest skoncentrowana na przedmiocie (wyrobach przeznaczonych do handlu duty-free), które znalazły się w okolicznościach, gdzie są wprowadzane do wolnego obszaru celnego lub składu celnego.

Przy analizie językowej istotny będzie również kontekst sytuacyjny, bowiem chodzi o przemieszczanie wyrobów od dostawcy (typowo ze składu podatkowego) do odbiorcy w wolnym obszarze celnym lub składzie celnym. Zatem zawsze występować będą dwie strony takiej transakcji. Jest więc jasne, że adresatem normy będzie tu wysyłający lub odbierający, chociaż przepis nie wskazuje jednoznacznie, który z nich. Zatem można postawić tezę, że przepis mógłby (a nawet powinien) jednoznacznie określać, do kogo jest kierowany. Skoro jednak takiego literalnego wskazania przepis nie przedstawia, rozstrzygnięcia należałoby poszukiwać głębiej.

Pewna wskazówka w tym zakresie wynika z treści formularza stosownej informacji, którą obecnie składa się elektronicznie poprzez system PUESC na formularzu o oznaczeniu PZOO. Jest on zatytułowany „Powiadomienie o zwolnieniu z obowiązku oznaczania znakami akcyzy” i w części B „Dane składającego” należy zaznaczyć w ramach części B.1 „Dane identyfikacyjne” rodzaj składającego, gdzie do wyboru jest pole „podatnik niebędący osobą fizyczną” lub „osoba fizyczna”. Ponieważ dostawca i odbiorca (Spółka) są osobami prawnymi, można zaznaczyć jedynie „podatnik niebędący osobą fizyczną”. Wynika zatem z tego, że informację ma składać podatnik akcyzy. Tu należy podkreślić, że Spółka nie jest podatnikiem w odniesieniu do wyrobów, ponieważ charakteru jej działalności nie można dopasować do żadnego z przypadków wymienionych w art. 13 ustawy o podatku akcyzowym. Spółka nie dokonuje również żadnych czynności lub nie zachodzą wobec niej stany faktyczne podlegające opodatkowaniu akcyzą, w szczególności wymienione w art. 8 ustawy o podatku akcyzowym. Natomiast podatnikiem jest tu jednoznacznie dostawca wyrobów, bowiem po jego stronie była zapłata akcyzy od wyrobów i złożenie wobec nich deklaracji akcyzowej. To jednoznacznie zdaniem Spółki wskazuje, że właściwy do złożenia omawianej informacji jest dostawca. W ocenie Spółki nie ma przy tym znaczenia, że omawiany formularz nie jest częścią aktu prawnego, bowiem jest on wdrożony do użytku i powszechnego stosowania. Należy wówczas wymagać, że użyte tam sformułowania są spójne z resztą przepisów. W szczególności nie ma podstaw do twierdzenia, że użyte w formularzu słowo „podatnik” oznacza co innego niż w ustawie o podatku akcyzowym czy aktach wykonawczych. Inaczej należałoby przyjąć, że organy podatkowe dążą do wprowadzenia w błąd i dezorientacji uczestników obrotu wyrobami akcyzowymi, co uprawniałoby do zarzutu działania arbitralnego i nieopartego na prawie.

Takie rozumienie analizowanej normy prawnej można poprzeć również wynikiem wykładni funkcjonalnej, w ramach której rozważa się cel, jakiemu dany przepis służy, czyli innymi słowy, po co wprowadzono przepis i jaki problem taka regulacja miała rozwiązać. Istotny jest tu kontekst, bowiem chodzi o dostawę na terenie Polski wyrobów, od których co prawda akcyza została zapłacona, ale co powołuje wyłom w zasadzie, że wyroby akcyzowe będące przedmiotem obrotu na terenie kraju, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, powinny być oznaczone znakami akcyzy. Chodzi więc zatem o możliwość dozorowania takich niebanderolowanych wyrobów. Ponieważ zaś dopóki znajdują się one u dostawcy, muszą być one przechowywane w składzie podatkowym, gdzie panują ścisłe rygory kontrolne, a docelowo trafiają do wolnego obszaru celnego lub składu celnego, gdzie sprawowany jest ścisły dozór celny. Sytuacją, gdzie pojawiają się dodatkowe potrzeby kontrolne, jest przemieszczanie tych wyrobów od składu podatkowego dostawcy do wolnego obszaru celnego lub składu podatkowego odbiorcy. Ponieważ to dostawca nakłada (lub nie) znaki akcyzy oraz ma kontrolę nad tymi wyrobami w momencie rozpoczynania transportu, przede wszystkim decyduje w jakim dniu i o jakiej porze dostawa wyrobów może zostać rozpoczęta, potwierdzałoby to, że to dostawca powinien złożyć informację. Co więcej, to dostawca dysponuje wszystkimi potrzebnymi informacjami w tym zakresie, przede wszystkim wie, kiedy wyroby zostaną wysłane. Spółka natomiast w praktyce często nie wie, kiedy otrzyma te wyroby i wówczas nie może prawidłowo wypełnić tej informacji.

Wychodząc zatem od założenia, że prawodawca działa racjonalnie, należałoby oczekiwać, że obowiązki będą po stronie osoby, która ma wszystkie dane i kontrolę nad sytuacją, a nie takiej, która zależy od drugiej strony. Gdyby było inaczej powodowałoby to sytuację, w której odbiorca nie posiadając wszystkich wymaganych danych, ale chcący wypełnić obowiązek informacyjny, składałby dokumenty zawierające nieprecyzyjne i omyłkowo wskazane dane, co powodowałoby konieczność ciągłych korekt tych informacji. Trudno natomiast uznać za pożądane i prawidłowe, aby racjonalna regulacja wymuszała niejako wadliwe działanie w obszarze, który reguluje, podczas gdy jest prostsze rozwiązane całej sytuacji, tj. wówczas, gdy informację składa dostawca.

Zdaniem Spółki przydatne jest również przeanalizowanie omawianego przepisu art. 118 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym w ramach wykładni systemowej, poprzez zbadanie kontekstu otoczenia prawnego w jakim dana regulacja funkcjonuje. Należy bowiem uwzględnić, że znaczenie ma chociażby miejsce w akcie prawnym, gdzie dana regulacja została zawarta, bo to również niesie informację na temat treści normy prawnej. Można zatem zauważyć, że w art. 118 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym łącznie, w ramach jednej jednostki redakcyjnej określono, że informacja jest składana przy dostawach nieoznaczonych banderolami wyrobów z zapłaconą akcyzą do handlu duty-free lub wysyłkach wyrobów również z zapłaconą akcyzą poza Polskę, jeśli zostały one wyprodukowane poza składem podatkowym w systemie przedpłat akcyzy. Skoro oba te przypadki trafiły do jednego łącznego przepisu, gdzie nie ma ich wyodrębnienia, np. w oddzielne punkty lub litery, oznaczałoby, że te dwa przypadki mają wspólne cechy przedmiotowe i podmiotowe. Można przyjąć, że przedmiotowo łączy je fakt przemieszczania po zapłaceniu od nich akcyzy, ale bez banderol. W ocenie Spółki należałoby jednak pójść dalej i stwierdzić, że pośrednio wskazuje to również na adresata obowiązku. W przypadku dostaw poza Polskę nie ma wątpliwości, że obowiązany do złożenia informacji jest wysyłający, bowiem nie ma nikogo innego w Polsce, komu potencjalnie jakikolwiek tego typu obowiązek można byłoby przypisać.

Zdaniem Spółki spójność wymaga, aby tak samo zinterpretować wymóg składania informacji w przypadku dostaw wyrobów do miejsc sprzedaży duty-free. W obu przypadkach występują bowiem tu dostawcy wyrobów akcyzowych, którzy są podatnikami akcyzy. Gdyby natomiast w jednej sytuacji obowiązkiem miał być obciążony dostawca, a w innym odbiorca, to przepis powinien to wskazać wprost, a przynajmniej zasygnalizować organizacyjnym wyszczególnieniem tych dwóch przypadków w odrębne podjednostki redakcyjne. Dla wykładni systemowej znaczenie ma również, że w tym samym przepisie i w sposób niewydzielony redakcyjnie, a jedynie w dalszych zdaniach mowa jest o konwojowaniu wyrobów. Ujednoznaczniałoby to zasygnalizowany przy omawianiu wykładni funkcjonalnej cel wprowadzenia tego przepisu. Konwojowanie w oczywisty sposób odnosi się do wyrobów przemieszczanych, zatem sekwencja musi być następująca: 1) wysłanie informacji, że wyroby mają wyjechać; 2) na podstawie tej informacji organ podatkowy zarządza konwojowanie. Ponieważ, jak już wspomniano, dotyczy to momentu, w którym pełne władztwo nad wyrobami ma dostawca, po jego stronie będzie przesłanie informacji. Byłoby natomiast całkowicie nienaturalne, aby to odbiorca miał informować organ o tej wysyłce.

Jak zatem wynika z powyższej analizy, wysłanie informacji o wyrobach nieoznaczonych znakami akcyzy przy ich dostawie do wolnego obszaru celnego lub składu celnego, celem dalszej sprzedaży duty-free, jest po stronie wysyłającego te wyroby. Konsekwentnie, obowiązek w tym zakresie nie dotyczy Spółki, która jest odbiorcą wyrobów i nie działa jako podatnik akcyzy w odniesieniu do nich.

W zakresie pytania nr 2

Jak to zostało opisane w stanie faktycznym, Spółka korzysta ze zwolnienia określonego w § 15 Rozporządzenia, które brzmi następująco:

1. Zwalnia się od akcyzy napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, płyn do papierosów elektronicznych i wyroby nowatorskie, z chwilą ich sprzedaży podróżnym udającym się poza terytorium Unii Europejskiej w sklepach usytuowanych na terenie wolnych obszarów celnych lub składów celnych w portach lotniczych lub portach morskich zlokalizowanych na przejściach granicznych.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, jest realizowane przez zwrot zapłaconej kwoty akcyzy oraz ma zastosowanie pod warunkiem, że:

1) wyroby, o których mowa w ust. 1. zostaną sprzedane podróżnym, w odniesieniu do których dokonano sprawdzenia, że ich portem przeznaczenia jest port poza terytorium Unii Europejskiej;

2) sprzedawca prowadzi dokumentację handlową pozwalającą na określenie wyrobów akcyzowych sprzedawanych podróżnym udającym się poza terytorium Unii Europejskiej;

3) sprzedawca wyodrębni na terenie sklepu wyroby akcyzowe przeznaczone do sprzedaży podróżnym udającym się poza terytorium Unii Europejskiej od innych wyrobów akcyzowych.

3. Dokumentacja handlowa, o której mowa w ust. 2 pkt 2, powinna zawierać:

1) numer biletu lub numer karty pokładowej nabywcy, a w przypadku sprzedaży napojów alkoholowych, wyrobów tytoniowych, płynu do papierosów elektronicznych i wyrobów nowatorskich członkom załóg środka transportu lotniczego lub morskiego wykorzystywanego do podróży poza terytorium Unii Europejskiej - numer dokumentu identyfikującego nabywcę jako członka załogi;

2) numer lotu lub rejsu nabywcy;

3) informację o porcie przeznaczenia nabywcy;

4) nazwę, ilość i cenę wyrobu akcyzowego.

4. Zwrot zapłaconej kwoty akcyzy w przypadku, o którym mowa w ust. 2, następuje na pisemny wniosek sprzedawcy, złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Wniosek składany jest za okresy miesięczne do 26. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym sprzedano wyroby, o których mowa w ust. 1.

5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 4. dołącza się dokumenty potwierdzające zapłatę akcyzy na terytorium kraju od sprzedanych podróżnym, o których mowa w ust. 1, napojów alkoholowych, wyrobów tytoniowych, płynu do papierosów elektronicznych i wyrobów nowatorskich.

6. Zwrot zapłaconej kwoty akcyzy orzeka, w drodze decyzji, właściwy naczelnik urzędu skarbowego. Wypłaty kwoty z tytułu zwrotu akcyzy dokonuje się w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 4, wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 5.

Spółka jest jednoznacznie adresatem cytowanego przepisu, bowiem dokonuje sprzedaży wskazanych wyrobów podróżnym przemieszczającym się poza obszar Unii Europejskiej, a dla celów uzyskania zwrotu akcyzy (czyli stosowania omawianego zwolnienia) spełnia warunki, w szczególności te, które zostały wymienione w ust. 2. W szczególności Spółka sprawdza przy sprzedaży na podstawie kart pokładowych podróżnych, że faktycznie podróżują oni poza Unię Europejską, prowadzi odpowiednie rejestry o wymaganej zawartości, a wyroby przeznaczone do takiej konkretnie sprzedaży są fizycznie wyodrębnione w sklepach od wyrobów, które nie wyjadą poza obszar Unii (podróżni okażą karty pokładowe wskazujące, że docelowy port lotniczy mieści się w Polsce lub w innym kraju Unii Europejskiej). Wyznacznikiem w tym zakresie będą również banderole, bo wyroby kupowane przez podróżnych udających się do innych lokalizacji w Polsce będą oznaczone znakami akcyzy.

Wymaga zaznaczenia, że przepis ten, wydany na podstawie delegacji wynikającej z art. 39 ustawy o podatku akcyzowym, zawiera kompleksową i samoistną regulację w zakresie zwolnienia z akcyzy dla wyrobów będących przedmiotem handlu duty-free. Zatem wskazany § 15 Rozporządzenia ma charakter całościowy w tym sensie, że warunki jego stosowania są określone jako kompletny katalog i nie odwołuje się on do przepisów odrębnych. Oczywiście, znaczenie mają tu inne regulacje, chociażby art. 118 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym, który określa, że wyroby przeznaczone do sprzedaży duty-free w wolnych obszarach celnych lub składach celnych podlegają zwolnieniu z obowiązku oznaczania znakami akcyzy. Zatem dostawcy dostarczają Spółce wyroby w części oznaczone znakami akcyzy, w części bez tych znaków, gdyż zależnie od tego, w jakim kierunku udaje się podróżny, będzie mógł zakupić albo wyroby ze znakami akcyzy albo bez tych znaków.

W tym miejscu można przejść do zasadniczego zagadnienia, sprowadzającego się do pytania, czy jeśli na etapie dostawy do wolnego obszaru celnego lub składu celnego, gdzie Spółka prowadzi sprzedaż duty-free, nie została złożona (szczególnie przez dostawcę) informacja, o której mowa w art. 118 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, czy może to być przeszkodą dla uzyskania zwrotu akcyzy realizującego zwolnienie akcyzowe, o którym mowa w § 15 Rozporządzenia?

Spółka stoi na stanowisku, że nie może to być przeszkodą i o ile spełnione zostaną warunki wskazane wprost w § 15 Rozporządzenia, właściwy naczelnik urzędu skarbowego ma obowiązek wydać Spółce decyzję o zwrocie akcyzy, w zakresie w jakim o ten zwrot Spółka wnioskowała. Jak bowiem już wskazała Spółka, temat tego zwrotu (realizacji zwolnienia) jest całościowo określony w § 15 Rozporządzenia. Zatem organ podatkowy wydając decyzję w ramach postępowania w sprawie zwrotu, sprawdza przede wszystkim, czy wymogi formalne określone w tym przepisie są spełnione. Jeśli są, wówczas ma obowiązek wydać decyzję określającą zwrot akcyzy. Dopiero jeśli doszło do naruszenia któregokolwiek z warunków tam wskazanych, szczególnie w ust. 2, 4 i 5, będzie podstawa do wydania decyzji odmownej. Natomiast w ocenie Spółki nie ma żadnych podstaw prawnych do uzależniania zwrotu akcyzy od spełnienia warunku informowania organów podatkowych o wyrobach dostarczanych bez znaków akcyzy, w trybie określonym w art. 118 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym.

Odwołując się do prawideł wykładni językowej należałoby zauważyć, że oprócz okoliczności „pozytywnych” wskazujących co musi być spełnione, ważne jest również, czego w przepisie nie ma, a zatem co nie ma wpływu na warunki stosowania analizowanej normy. Gdyby bowiem były podstawy prawne do uzależniania zwrotu akcyzy na podstawie § 15 Rozporządzenia od spełnienia wymogu informacyjnego, o którym mowa w art. 118 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, to powinno być to zawarte w przepisie, np. przez powołanie wymienionego ustawowego przepisu w § 15 Rozporządzenia, lub poprzez wprowadzenie odrębnego, opisowo scharakteryzowanego warunku dotyczącego takiego informowania. Natomiast z całą pewnością nie byłoby prawidłowe, gdyby organ podatkowy uzależniał zwrot od dodatkowych, nieprzewidzianych konkretnym przepisem warunków. Byłoby to bowiem działanie nieprzewidziane prawem, a więc wprost nielegalne. Organ podatkowy, jakkolwiek występuje z pozycji władczych wobec uczestników postępowania, jest związany regułami prawa, zatem nie dotyczy go swoboda działań na zasadzie „co nie jest zabronione, jest dozwolone”, ale wręcz przeciwnie - może robić jedynie to, co jest wprost nakazane lub dozwolone prawem. Stąd błędem wykładni po stronie organu podatkowego byłoby doszukiwanie się w treści analizowanego przepisu § 15 Rozporządzenia dodatkowych, niewymienionych tam wprost, ograniczeń dla przyznania zwrotu akcyzy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu objętego ustawą o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1542, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Jak stanowi art. 92 ustawy:

Do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

W myśl art. 98 ust. 1 ustawy:

Do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:

1) papierosy;

2) tytoń do palenia;

3) cygara i cygaretki.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 34 ustawy:

Użyte w ustawie określenie papierosy elektroniczne oznacza urządzenia jednorazowego albo wielokrotnego użytku służące do spożywania za pomocą ustnika pary powstającej z płynu do papierosów elektronicznych, wyposażone w szczególności w kartridże lub zbiorniki.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy:

Płyn do papierosów elektronicznych - roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę, przy czym roztwór uważa się za przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, gdy jest używany albo ze względu na jego skład i właściwości fizykochemiczne może być użyty w papierosach elektronicznych, bez względu na miejsce jego sprzedaży bądź oferowania na sprzedaż.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) produkcja wyrobów akcyzowych;

2) wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

3) import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem:

a)importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów,

b)importu wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego, w celu dopuszczenia ich do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego i objęcia procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w miejscu importu znajdującym się w tym składzie podatkowym,

c)przypadków, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;

4) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;

5) wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

6) wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą […].

W art. 13 ust. 3 ustawy wskazano, że:

Podatnikiem z tytułu wyprowadzenia ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy jest podmiot będący właścicielem tych wyrobów, który uzyskał od właściwego naczelnika urzędu skarbowego zezwolenie, o którym mowa w art. 54 ust. 1.

Jak stanowi art. 47 ust. 1 ustawy:

Produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji:

1) wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że wyprodukowany wyrób jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy ze względu na przeznaczenie;

2) mniej niż 1000 hektolitrów w ciągu roku:

a)winiarskiego, w przypadku win, biorąc pod uwagę średnią roczną produkcję z następujących po sobie co najmniej trzech lat winiarskich poprzedzających rok, w którym jest ustalana wielkość produkcji wina,

b)kalendarzowego, w przypadku napojów fermentowanych, biorąc pod uwagę średnią roczną produkcję z następujących po sobie co najmniej trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok, w którym jest ustalana wielkość produkcji napojów fermentowanych, jeżeli napoje te:

-spełniają wymagania określone dla fermentowanych napojów winiarskich, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. c i d, pkt 2-6, 9 lub 10 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o wyrobach winiarskich (Dz.U. z 2023 r. poz. 550) oraz

-są produkowane przez podmioty posiadające wpis do rejestru przedsiębiorców wykonujących działalność w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich, o którym mowa w art. 9 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o wyrobach winiarskich;

3) piwa, wina i napojów fermentowanych, wytwarzanych domowym sposobem przez osoby fizyczne na własny użytek i nieprzeznaczonych do sprzedaży;

4) mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego, dokonywanej przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu;

5) wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy;

6) energii elektrycznej;

7) wyrobów węglowych;

8) suszu tytoniowego;

9) wyrobów gazowych.

Zgodnie z art. 114 ustawy:

Obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy podlegają wyroby akcyzowe określone w załączniku nr 3 do ustawy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 17 ustawy:

Użyte w ustawie określenie znaki akcyzy oznacz znaki, określone przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, służące do oznaczania wyrobów akcyzowych podlegających obowiązkowi oznaczania, obejmujące:

a)podatkowe znaki akcyzy, które są potwierdzeniem wpłaty kwoty stanowiącej wartość podatkowych znaków akcyzy,

b) legalizacyjne znaki akcyzy, które są potwierdzeniem prawa podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, do przeznaczenia tych wyrobów do sprzedaży.

Jak stanowi art. 116 ust. 1 ustawy:

Obowiązek oznaczania wyrobów akcyzowych podatkowymi znakami akcyzy, z zastrzeżeniem ust. 1a, ciąży na zarejestrowanym, zgodnie z art. 16, podmiocie będącym:

1) podmiotem prowadzącym skład podatkowy, z zastrzeżeniem pkt 6 i 7;

2) importerem;

3) podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego;

4) przedstawicielem podatkowym;

5) podmiotem dokonującym produkcji wyrobów akcyzowych, o której mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5;

6) właścicielem wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

7) podmiotem zamierzającym nabyć wyroby akcyzowe i posiadającym zezwolenie, o którym mowa w art. 54 ust. 1.

Przepis art. 118 ust. 1 pkt 3 ustawy stanowi, że:

Z obowiązku oznaczania znakami akcyzy zwalnia się wyroby akcyzowe, które są wprowadzone do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego i przeznaczone do sprzedaży w jednostkach handlowych tam usytuowanych podróżnym udającym się poza terytorium kraju.

Zgodnie z art. 118 ust. 5 ustawy:

W myśl § 15 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1891; dalej jako: „rozporządzenie”):

1.Zwalnia się od akcyzy napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, płyn do papierosów elektronicznych i wyroby nowatorskie, z chwilą ich sprzedaży podróżnym udającym się poza terytorium Unii Europejskiej w sklepach usytuowanych na terenie wolnych obszarów celnych lub składów celnych w portach lotniczych lub portach morskich zlokalizowanych na przejściach granicznych.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, jest realizowane przez zwrot zapłaconej kwoty akcyzy oraz ma zastosowanie pod warunkiem, że:

1) wyroby, o których mowa w ust. 1, zostaną sprzedane podróżnym, w odniesieniu do których dokonano sprawdzenia, że ich portem przeznaczenia jest port poza terytorium Unii Europejskiej;

2) sprzedawca prowadzi dokumentację handlową pozwalającą na określenie wyrobów akcyzowych sprzedawanych podróżnym udającym się poza terytorium Unii Europejskiej;

3) sprzedawca wyodrębni na terenie sklepu wyroby akcyzowe przeznaczone do sprzedaży podróżnym udającym się poza terytorium Unii Europejskiej od innych wyrobów akcyzowych.

3. Dokumentacja handlowa, o której mowa w ust. 2 pkt 2, powinna zawierać:

2) numer lotu lub rejsu nabywcy;

3) informację o porcie przeznaczenia nabywcy;

4) nazwę, ilość i cenę wyrobu akcyzowego.

4. Zwrot zapłaconej kwoty akcyzy w przypadku, o którym mowa w ust. 2, następuje na pisemny wniosek sprzedawcy, złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Wniosek składany jest za okresy miesięczne do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym sprzedano wyroby, o których mowa w ust. 1.

5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 4, dołącza się dokumenty potwierdzające zapłatę akcyzy na terytorium kraju od sprzedanych podróżnym, o których mowa w ust. 1, napojów alkoholowych, wyrobów tytoniowych, płynu do papierosów elektronicznych i wyrobów nowatorskich.

Państwa wątpliwości wyrażone w pytaniach dotyczą:

- obowiązku informowania na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o wprowadzaniu do wolnego obszaru celnego lub składu celnego wyrobów akcyzowych bez znaków akcyzy, zgodnie z art. 118 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym ;

- prawa do zwolnienia od akcyzy wyrobów akcyzowych w trybie określonym w § 15 rozporządzenia, w przypadku niepowiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o wprowadzeniu wyrobów przeznaczonych do sprzedaży duty-free, nieoznaczonych znakami akcyzy, do wolnego obszaru celnego lub składu celnego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka kupuje wyroby akcyzowe w postaci napojów alkoholowych i wyrobów tytoniowych oraz ich substytutów jak e-papierosy (dalej jako: „wyroby”), od dostawców krajowych (dalej jako: „dostawcy”), głównie ich producentów. Wyroby te są przeznaczone do sprzedaży wolnocłowej (duty-free) na terenach portów lotniczych. Wyroby, co do zasady, podlegają obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy na podstawie art. 114 ustawy, przy czym na podstawie art. 118 ust. 1 pkt 3 mogą korzystać ze zwolnienia z tego obowiązku. Wówczas dostawcy płacą akcyzę od tych wyrobów, jednak nie nakładają znaków akcyzy, a sama dostawa realizowana jest poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na podstawie dokumentów handlowych.

Przepis art. 118 ust. 1 pkt 3 ustawy wskazuje na przypadek zwolnienia z obowiązku oznaczania znakami akcyzy tych wyrobów akcyzowych, które są wprowadzone do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego i przeznaczone do sprzedaży w jednostkach handlowych tam usytuowanych podróżnym udającym się poza terytorium kraju. Takie zwolnienie z obowiązku oznaczania znakami akcyzy wyrobów akcyzowych może znajdować zastosowanie w stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę, w przypadku wypełnienia obowiązku wynikającego z art. 118 ust. 5 ustawy. Na podstawie tego przepisu został nałożony obowiązek powiadomienia na piśmie właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przed dniem wprowadzenia wyrobów akcyzowych do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego lub wydania wyrobów akcyzowych z magazynu wyrobów gotowych, o zamiarze dokonania takiej czynności wprowadzenia (do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego lub wydania wyrobów akcyzowych z magazynu wyrobów gotowych) wyrobów akcyzowych bez znaków akcyzy, wskazanych w art. 118 ust. 1 pkt 3 ustawy.

W art. 118 ust. 5 ustawy nie został wprost wymieniony podmiot zobowiązany do powiadomienia na piśmie właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wprowadzeniu do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego lub wydaniu z magazynu wyrobów gotowych, wyrobów akcyzowych bez znaków akcyzy. Należy jednak pamiętać, że przepis art. 116 ust. 1 ustawy zawiera katalog podmiotów obowiązanych do oznaczania wyrobów akcyzowych podatkowymi znakami akcyzy. Zatem w ocenie Organu, to na podmiocie wymienionym w art. 116 ust. 1 ustawy będzie spoczywał obowiązek powiadomienia – zgodnie z art. 118 ust. 5 ustawy – właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Przepis art. 118 ust. 1 pkt 3 ustawy stanowi bowiem wyjątek od obowiązku – wynikającego z art. 114 ustawy – oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy. Skoro więc ten obowiązek dotyczy konkretnych podmiotów, to te właśnie podmioty powinny poinformować pisemnie właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wprowadzeniu do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego lub wydaniu z magazynu wyrobów gotowych, wyrobów akcyzowych bez znaków akcyzy. Jednocześnie należy zauważyć, że samo konwojowanie ma miejsce do momentu wprowadzenia wyrobów akcyzowych do wolnego obszaru celnego albo składu celnego, gdzie następuje ich odbiór przez odbiorcę.

W konsekwencji Spółka, jako odbiorca wyrobów przeznaczonych do sprzedaży duty-free i w związku z tym nieoznaczonych znakami akcyzy, nie ma obowiązku informowania na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o wprowadzaniu do wolnego obszaru celnego lub składu celnego tych wyrobów, a wskazany w art. 118 ust. 5 ustawy obowiązek spoczywa na dostawcy wyrobów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W przepisie § 15 rozporządzenia zostały uregulowane podstawy i zasady zastosowania zwolnienia od akcyzy napojów alkoholowych, wyrobów tytoniowych, płynu do papierosów elektronicznych i wyrobów nowatorskich, z chwilą ich sprzedaży podróżnym udającym się poza terytorium Unii Europejskiej w sklepach usytuowanych na terenie wolnych obszarów celnych lub składów celnych w portach lotniczych lub portach morskich zlokalizowanych na przejściach granicznych. Zwolnienie jest realizowane przez zwrot zapłaconej kwoty akcyzy i następuje na pisemny wniosek sprzedawcy, złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające zapłatę akcyzy na terytorium kraju, a o zwrocie zapłaconej akcyzy orzeka, w drodze decyzji, naczelnik urzędu skarbowego.

W § 15 ust. 2 rozporządzenia zostały wymienione warunki realizacji zwolnienia przez zwrot zapłaconej akcyzy, których spełnienie należy do sprzedającego wyroby akcyzowe. Wśród tych warunków nie został wymieniony obowiązek – wskazany w art. 118 ust. 5 ustawy – powiadomienia na piśmie właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed dniem wprowadzenia wyrobów akcyzowych nieposiadających znaków akcyzy do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego lub wydania wyrobów akcyzowych z magazynu wyrobów gotowych.

Odnosząc okoliczności stanu faktycznego do przywołanych przepisów należy zauważyć, że wypełnienie wynikającego z art. 118 ust. 5 ustawy obowiązku powiadomienia na piśmie właściwego naczelnika urzędu skarbowego nie ma wpływu na prawo ubiegania się przez Spółkę o zwrot akcyzy od sprzedawanych wyrobów akcyzowych, nieoznaczonych znakami akcyzy. Obowiązek powiadomienia należy do podmiotu dostarczającego do Spółki opisane wyroby akcyzowe, nieoznaczone znakami akcyzy, wprowadzone do wolnego obszaru celnego lub składu celnego, przeznaczone do sprzedaży duty-free. Zatem w sytuacji, gdy dostawca Spółki nie dopełni tego obowiązku, Spółka nie straci prawa do zwolnienia od akcyzy, realizowanego przez zwrot akcyzy w trybie określonym w § 15 rozporządzenia, wypełniając wszystkie warunki wymienione w tym przepisie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy oraz tylko sytuacji Spółki, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb Ordynacji podatkowej. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie