Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 14 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku akcyzowego w zakresie praw oraz obowiązków w związku z wytwarzaniem i wykorzystaniem energii elektrycznej, wpłynął 14 października 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką kapitałową prowadzącą działalność polegającą na zarządzaniu i administrowaniu (…). Spółka obecnie nie jest zarejestrowana dla potrzeb akcyzy.

Spółka sukcesywnie realizuje inwestycje polegające na montażu na swoich (…) instalacji fotowoltaicznych, których głównymi elementami składowymi są panele fotowoltaiczne oraz inwerter (tzw. falownik) (dalej: „Instalacje PV”). Energia elektryczna wytwarzana w Instalacjach PV będzie wykorzystywana bezpośrednio do zasilania (…), ewentualna nadwyżka energii elektrycznej będzie gromadzona w akumulatorach i również zużywana do zasilania (…). Energia elektryczna wyprodukowana przez Instalacje PV nie będzie w żadnym przypadku oddawana do sieci.

Aktualnie łączna moc znamionowa paneli fotowoltaicznych będących własnością Spółki i wykorzystywanych przez Spółkę do produkcji energii elektrycznej nie przekracza 1 MW. Natomiast Spółka planuje montaż kolejnych Instalacji PV, w związku z czym w przyszłości łączna moc znamionowa paneli fotowoltaicznych wykorzystywanych przez Spółkę do wytwarzania energii elektrycznej przekroczy 1 MW, niemniej jednak faktyczna moc z jaką będą działać Instalacje PV nadal nie przekroczy 1 MW. Będzie to spowodowane tym, że Spółka ograniczy moc inwertera, tak aby dostosować ilość produkowanej energii elektrycznej (moc instalacji PV) do zapotrzebowania (…).

Jednocześnie Spółka nie korzysta i nie planuje wykorzystywać innych generatorów prądu poza Instalacjami PV instalowanymi na (…).

Ponadto, Spółka zaznacza, że nie posiada i obecnie nie planuje ubiegać się o koncesję na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu ustawy z 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (t.j. Dz. U. 2024 r. poz. 266 ze zm., dalej: „Koncesja”).

Pytania

1)  Czy Spotka będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w § 5 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień z podatku akcyzowego, w związku ze zużyciem energii elektrycznej wyprodukowanej w Instalacjach PV, których łączna moc faktyczna nie przekracza 1 MW (natomiast łączna moc znamionowa paneli fotowoltaicznych jest powyżej 1 MW)?

2)  Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, kiedy łączna moc faktyczna Instalacji PV wykorzystywanych przez Spółkę nie przekracza 1 MW (natomiast łączna moc znamionowa paneli fotowoltaicznych jest powyżej 1 MW) Spółka będzie zobowiązana do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla potrzeb podatku akcyzowego?

3)  Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, kiedy łączna moc faktyczna Instalacji PV wykorzystywanych przez Spółkę nie przekracza 1 MW (natomiast łączna moc znamionowa paneli fotowoltaicznych jest powyżej 1 MW) Spółka będzie zobowiązana do składania miesięcznych deklaracji akcyzowych o których mowa w art. 24 ust. 1 Ustawy akcyzowej lub deklaracji kwartalnych, o których mowa w art. 24e ust. 1 Ustawy akcyzowej?

4)  Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, kiedy łączna moc faktyczna Instalacji PV wykorzystywanych przez Spółkę nie przekracza 1 MW (natomiast łączna moc znamionowa paneli fotowoltaicznych jest powyżej 1 MW) Spółka będzie zobowiązana prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej?

5)  Jeżeli Spółka w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie jest uprawniona do zastosowania zwolnienia (odpowiedź na pytanie 1 jest negatywna) to jaki moment należy uznać za moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku, gdy wyprodukowana energia elektryczna jest wykorzystywana do ładowania akumulatorów zasilających (…) (moment zużycia energii doładowania akumulatora czy moment wykorzystywania energii elektrycznej zgromadzonej w akumulatorze)?

Państwa stanowisko w sprawie

W zakresie pytania nr 1

W ocenie Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym, polegającym na zużywaniu przez Spółkę energii elektrycznej wyprodukowanej w Instalacjach PV działających z mocą faktyczną nieprzekraczającą 1 MW, Spółka będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w § 5 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień z podatku akcyzowego, w stosunku do zużytej energii elektrycznej.

W zakresie pytania nr 2

W ocenie Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym, polegającym na zużywaniu przez Spółkę energii elektrycznej wyprodukowanej w Instalacjach PV działających z mocą faktyczną nieprzekraczającą 1 MW, Spółka nie będzie zobowiązana do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku akcyzowego.

W zakresie pytania nr 3

W ocenie Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym, polegającym na zużywaniu przez Spółkę energii elektrycznej wyprodukowanej w Instalacjach PV działających z mocą faktyczną nieprzekraczającą 1 MW, Spółka nie będzie zobowiązana do składania deklaracji miesięcznych, o których mowa w art. 24 ust. 1 Ustawy akcyzowej, a także nie będzie zobowiązana do składania deklaracji kwartalnych, o których mowa w art. 24e ust. 1 Ustawy akcyzowej. Zdaniem Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym znajdą zastosowanie wyłączenia, o których mowa w art. 24 ust. 3 Ustawy akcyzowej oraz art. 24e ust. 1b pkt 1 Ustawy akcyzowej.

W zakresie pytania nr 4

W ocenie Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym, polegającym na zużywaniu przez Spółkę energii elektrycznej wyprodukowanej w Instalacjach PV działających z mocą faktyczną nieprzekraczającą 1 MW, Spółka nie będzie zobowiązana do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej. W opisanym zdarzeniu przyszłym znajdzie zastosowanie wyłącznie, o którym mowa w art. 138h ust. 2 Ustawy akcyzowej.

W zakresie pytania nr 5

Jeżeli organ uznałby, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Spółce nie przysługuje prawo do zastosowania zwolnienia z akcyzy, o którym mowa w § 5 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień z podatku akcyzowego, Spółka chciałaby wiedzieć, który moment należy uznać za moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku, kiedy wyprodukowana energia elektryczna jest wykorzystywana do ładowania akumulatorów. W ocenie Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym, w przypadku zużywania energii elektrycznej do ładowania akumulatorów zasilających (…), za moment powstania obowiązku podatkowego należy uznać moment zużycia energii elektrycznej do ładowania akumulatora w(…).

Uzasadnienie stanowiska Spółki

W zakresie pytania nr 1:

Pojęcie wyrobu akcyzowego zostało zdefiniowane w art. 2 ust. 1 pkt 1 Ustawy akcyzowej. Zgodnie z tym przepisem wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Również w załączniku nr 1 do Ustawy akcyzowej w pozycji nr 33 została wskazana energia elektryczna o kodzie CN 2716 00 00. W świetle powyższego energia elektryczna stanowi wyrób akcyzowy i co do zasady podlega opodatkowaniu akcyzą.

W myśl art. 9 ust. 1 Ustawy akcyzowej, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania jest:

1)nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2)sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający Koncesji, który wyprodukował tę energię;

3)zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający Koncesję;

4)zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający Koncesji, który wyprodukował tę energię;

5)import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6)zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Podkreślić należy, że w myśl zacytowanego przepisu art. 9 ust. 1 pkt 4 Ustawy akcyzowej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający Koncesji. Tym samym stwierdzić należy, że co do zasady zużycie przez Spółkę energii elektrycznej wyprodukowanej w opisanych w zdarzeniu przyszłym Instalacjach PV będzie stanowiło przedmiot opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 Ustawy akcyzowej podatnikiem akcyzy jest m.in. osoba prawna, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą. W związku ze zużyciem energii elektrycznej wyprodukowanej w Instalacjach PV Spółka będzie zatem miała status podatnika podatku akcyzowego.

Przepisy akcyzowe, w określonych przypadkach przewidują możliwość zastosowania zwolnienia z akcyzy. Jak wynika bowiem z § 5 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień z podatku akcyzowego, zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z tym że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz. U. 2023 r. poz. 1436 ze zm., dalej: „Ustawa o OZE”) łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b Ustawy akcyzowej (dalej: „Zwolnienie”).

Natomiast jak stanowi § 5 ust. 2 Rozporządzenia w sprawie zwolnień z podatku akcyzowego, w przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu Ustawy o OZE, Zwolnienie może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Definicja odnawialnych źródeł energii została zamieszczona w art. 2 pkt 22 Ustawy o OZE. Zgodnie ze wspomnianym art. 2 pkt 22 Ustawy o OZE odnawialne źródła energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów. Zatem w przypadku wytwarzania energii elektrycznej w Instalacjach PV, warunek, o którym mowa w § 5 ust. 2 Rozporządzenia w sprawie zwolnień z podatku akcyzowego nie znajdzie zastosowania, ponieważ do produkcji energii elektrycznej jest zużywana energia promieniowania słonecznego stanowiąca odnawialne źródło energii.

Mając powyższe na uwadze, w sytuacji Spółki jedynym warunkiem do zastosowania zwolnienia z tytułu zużycia energii elektrycznej, będzie wyprodukowanie energii elektrycznej w generatorach, których moc nie przekracza 1 MW. Przepisy akcyzowe nie definiują pojęcia „generator”, dlatego aby ustalić znaczenie tego pojęcia należy odwołać się do wykładni językowej, ustalając znaczenie tego sformułowania w języku potocznym. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, przez generator należy rozumieć urządzenie lub maszynę do wytwarzania określonego czynnika energetycznego albo określonego rodzaju lub postaci energii, natomiast pod pojęciem „urządzenia” zgodnie z cytowanym słownikiem należy rozumieć mechanizm lub zespół mechanizmów, służący do wykonania określonych czynności.

Odnosząc powyższe do sytuacji Spółki należy zauważyć, iż same panele fotowoltaiczne są tylko jednym z elementów Instalacji PV i bez połączenia z innymi elementami Instalacji PV (np. inwerterem) nie są w stanie samodzielnie wyprodukować energii elektrycznej, która mogłaby być wykorzystana do zasilania (…). W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy należy przyjąć, iż Instalacja PV stanowi zespół mechanizmów, które są połączone ze sobą i współpracują w celu wytworzenia energii elektrycznej, zatem w rezultacie to Instalację PV należy uznać za generator, o którym mowa w § 5 Rozporządzenia w sprawie zwolnień z podatku akcyzowego. Mając na względzie, że pod pojęciem generatora należy rozumieć Instalacje PV składające się z paneli fotowoltaicznych oraz innych elementów takich jak np. inwerter, Spółka uważa, iż ustalając moc generatora należy uwzględnić moc z jaką działają Instalacje PV, a nie moc znamionową samych paneli fotowoltaicznych.

Odnosząc się natomiast do mocy Instalacji PV, należy zauważyć iż przepis § 5 Rozporządzenia w sprawie zwolnień z podatku akcyzowego, nie odwołuje się do mocy znamionowej generatorów, ale odnosi się do produkcji energii elektrycznej z generatorów o mocy nieprzekraczającej 1 MW, tym samym Spółka uważa iż ustalając prawo do zastosowania Zwolnienia należy wziąć pod uwagę wyłącznie Instalacje PV, które w danym momencie są wykorzystywane przez Spółkę do wytwarzania energii elektrycznej oraz faktyczną moc z jaką te Instalacje PV działają.

Podobne stanowisko przedstawił także NSA w sprawie o sygn. I FSK 959/13, dotyczącej co prawda wykorzystywania agregatów prądotwórczych, niemniej jednak konsekwencje w tym przypadku powinny być analogiczne, z uwagi na zastosowanie tego samego przepisu. W wydanym wyroku NSA wskazał „Zdaniem Sądu odwoławczego zamieszczenie obu tych wyrazów w bezpośrednim sąsiedztwie, tj. w ramach jednego przepisu ("zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów") wskazuje, że prawodawca położył wyraźny nacisk na spożytkowanie energii elektrycznej, tj. na faktyczne wytworzenie i wykorzystanie energii. Przyjęcie w tym kontekście, że w ww. przepisie chodzi o maksymalną moc generatorów posiadanych przez podatnika, powodowałoby uzależnienie zwolnienia od mocy generatorów, nie zaś od produkcji i stosownego do jej wielkości zużycia energii. W konsekwencji przytoczone zwroty byłyby normatywnie puste, czemu sprzeciwia się ugruntowana w orzecznictwie dyrektywa interpretacyjna znana jako zakaz wykładni per non est, tj. zakaz dokonywania wykładni w taki sposób, że pewne fragmenty przepisu są zbędne”.

Mając na względzie brzmienie cytowanych wyżej przepisów i orzecznictwo, a także biorąc pod uwagę to, że Instalacje PV Spółki nie będą wytwarzały energii elektrycznej z mocą równą mocy znamionowej paneli fotowoltaicznych (ze względu na niższą moc pozostałych elementów Instalacji PV np. inwertera), Spółka uważa, iż o prawie do zastosowania Zwolnienia, powinna decydować faktyczna moc Instalacji PV wykorzystywanych w danym momencie do generowania energii elektrycznej, a nie moc samych paneli fotowoltaicznych.

Zatem w zdarzeniu przyszłym przedstawionym przez Spółkę, gdzie faktyczna moc Instalacji PV wykorzystywanych do produkcji energii elektrycznej nie przekroczy w żadnym momencie 1 MW, Spółka uważa, że będzie uprawniona do zastosowania Zwolnienia (nawet jeżeli łączna moc znamionowa wykorzystywanych paneli fotowoltaicznych przekroczy 1 MW).

W zakresie pytania 2

Obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla potrzeb podatku akcyzowego został określony w art. 16 Ustawy akcyzowej. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a Ustawy akcyzowej zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązany dokonać podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą - przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 7a pkt 1 Ustawy akcyzowej obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości, przy czym w przypadku jednostki samorządu terytorialnego łączną moc generatorów produkujących energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów Ustawy o OZE ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Odnosząc brzmienie powyższych przepisów do sytuacji Spółki, należy zauważyć, że Spółka zamierza wytwarzać energię elektryczną wyłącznie w Instalacjach PV, zatem jedynym warunkiem dla skorzystania z wyłączenia z obowiązku rejestracji będzie wyprodukowanie energii elektrycznej w generatorach o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW. Mając na względzie, że przepis art. 16 ust. 7a Ustawy akcyzowej koresponduje z § 5 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie zwolnień z podatku akcyzowego Spółka uważa, że warunek odnoszący się do mocy Instalacji PV należy interpretować analogicznie jak w przypadku ustalania samego prawa do zastosowania Zwolnienia. W ocenie Spółki analizując ten warunek, należy brać pod uwagę faktyczną moc używanych Instalacji PV, zgodnie z tym co wskazała Spółka w uzasadnieniu do 1 pytania.

Tym samym stwierdzić należy, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, polegającym na zużywaniu przez Spółkę energii elektrycznej wyprodukowanej w Instalacjach PV działających z mocą faktyczną nieprzekraczającą 1 MW, Spółka nie będzie zobowiązana do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku akcyzowego.

W zakresie pytania 3:

Co do zasady obowiązek składania deklaracji od zużytej energii energetycznej przez podmiot nieposiadający Koncesji, który wyprodukował tę energię wynika z art. 24 ust. 1 Ustawy akcyzowej. Zgodnie z tym przepisem w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1)   upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2)   upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;

3)   nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6 Ustawy akcyzowej.

Natomiast zgodnie z art. 24 ust. 3 Ustawy akcyzowej przepis art. 24 ust. 1 pkt 3 Ustawy akcyzowej nie ma zastosowania do podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 Ustawy akcyzowej, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem, że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Jednocześnie w myśl art. 24e ust. 1 Ustawy akcyzowej w przypadku wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy może powstać obowiązek składania tzw. deklaracji kwartalnych w podatku akcyzowym. Zgodnie bowiem z art. 24e ust. 1 Ustawy akcyzowej w zakresie wyrobów akcyzowych:

1)  objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3,

2)  wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy

- podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast zgodnie z art 24e ust. 1b Ustawy akcyzowej deklaracji, o której mowa w art. 24e ust. 1 Ustawy akcyzowej, nie składa:

1)  podmiot, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 Ustawy akcyzowej, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem, że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości;

2)  zużywający podmiot gospodarczy w zakresie zużycia wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do Ustawy akcyzowej, objętych zerową stawką akcyzy.

W sytuacji Spółki nie znajdzie zastosowania wymóg zgodnie z którym do produkcji energii elektrycznej zostały zużyte wyroby energetyczne, od których akcyza została zapłacona w należnej wysokości, ponieważ energia promieniowania słonecznego zużywana do produkcji energii elektrycznej w Instalacjach PV stanowi odnawialne źródło energii. W tym zakresie w pełni aktualne są uwagi przytoczone w uzasadnieniu do stanowiska Spółka w zakresie pytania nr 1.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki jedyną przesłankę do zastosowania wyłączenia z art. 24 ust. 3 oraz art. 24e ust. 1b Ustawy akcyzowej stanowić będzie zużycie energii wyprodukowanej w generatorach o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW.

Zakładając, że do obliczania łącznej mocy Instalacji PV na potrzeby określenia prawa do stosowania Zwolnienia należy brać pod uwagę faktyczną moc używanych Instalacji PV, zgodnie z tym co wskazała Spółka w uzasadnieniu do 1 pytania, zdaniem Spółki analogiczne podejście należy stosować do określania łącznej mocy generatorów na potrzeby art. 16 ust.7a pkt 1 w zw. z art. 24 ust. 3 oraz art. 24e ust. 1b Ustawy akcyzowej.

Tym samym stwierdzić należy, że w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego polegającym na zużywaniu przez Spółkę energii elektrycznej wyprodukowanej w Instalacjach PV działających z mocą faktyczną nieprzekraczającą 1 MW, zostaną spełnione wszystkie warunki, o których mowa w art. 24 ust. 3 oraz art. 24e ust. 1b Ustawy akcyzowej co za tym idzie Spółka nie będzie zobowiązana do składania miesięcznych deklaracji akcyzowych o których mowa w art. 24 ust. 1 Ustawy akcyzowej ani deklaracji kwartalnych, o których mowa w art. 24e ust. 1 Ustawy akcyzowej.

W zakresie pytania 4:

Katalog podmiotów zobowiązanych do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej został określony w art. 138h ust. 1 Ustawy akcyzowej. Zgodnie z tym przepisem ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

1)podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;

2)podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt3 i 4;

3)podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;

4)podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.

Tym samym w świetle art. 138h ust. 1 pkt 2 Ustawy akcyzowej podmiot, który nie posiada Koncesji i zużywa wytworzoną przez siebie energię elektryczną, co do zasady jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej.

Niemniej przepisy przewidują wyłączenia od tego obowiązku, zgodnie bowiem z art. 138h ust. 2 Ustawy akcyzowej obowiązek prowadzenia ewidencji nie ma zastosowania do podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 Ustawy akcyzowej. Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 7a pkt 1 Ustawy akcyzowej obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości, przy czym w przypadku jednostki samorządu terytorialnego łączną moc generatorów produkujących energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów Ustawy o OZE ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

W sytuacji Spółki nie znajdzie zastosowania wymóg zgodnie z którym do produkcji energii elektrycznej zostały zużyte wyroby energetyczne, od których akcyza została zapłacona w należnej wysokości, ponieważ energia promieniowania słonecznego zużywana do produkcji energii elektrycznej w Instalacjach PV stanowi odnawialne źródło energii. W tym zakresie w pełni aktualne są uwagi przytoczone w uzasadnieniu do stanowiska Spółka w zakresie pytania nr 1.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki jedyną przesłankę do zastosowania wyłączenia z art. 138h ust. 2 Ustawy akcyzowej stanowić będzie zużycie energii wyprodukowanej w generatorach o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW.

Zakładając, że do obliczania łącznej mocy Instalacji PV na potrzeby określenia prawa do stosowania Zwolnienia należy brać pod uwagę faktyczną moc używanych Instalacji PV, zgodnie z tym co wskazała Spółka w uzasadnieniu do 1 pytania, zdaniem Spółki analogiczne podejście należy stosować do określania łącznej mocy generatorów na potrzeby art. 138h ust. 2 w zw. z 16 ust. 7a pkt 1 Ustawy akcyzowej.

Tym samym stwierdzić należy, że w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego polegającym na zużywaniu przez Spółkę energii elektrycznej wyprodukowanej w Instalacjach PV działających z mocą faktyczną nieprzekraczającą 1 MW, zostaną spełnione wszystkie warunki, o których mowa w art. 138h ust. 2 Ustawy akcyzowej co za tym idzie Spółka nie będzie zobowiązana do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej.

W zakresie pytania 5:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy akcyzowej w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1)   nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2)   sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

3)   zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4)   zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa wpkt2, który wyprodukował tę energię;

5)   import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6)   zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 1 pkt 3 Ustawy akcyzowej w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6 Ustawy akcyzowej.

Przepisy akcyzowe nie definiują pojęcia „zużycie”, tym samym w ocenie Spółki, aby ustalić znaczenie tego pojęcia należy dokonać wykładni językowej. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN „zużyć” oznacza: „wykorzystać coś w jakiejś części lub w całości”. W świetle powyższego za moment zużycia należy uznać moment, w którym dochodzi do wykorzystania energii elektrycznej wyprodukowanej w Instalacjach PV. Biorąc pod uwagę, że energia elektryczna wyprodukowana w Instalacjach PV może być wykorzystywana bezpośrednio do zasilania (…) lub do zasilania akumulatorów w (…) (a następnie do zasilania (…)), w ocenie Spółki w przypadku wyprodukowania ewentualnych nadwyżek energii elektrycznej gromadzonych w akumulatorach, do wykorzystania energii dochodzi w momencie naładowania akumulatora i to ten moment powinien być uznany za moment powstania obowiązku podatkowego.

W świetle powyższego Spółka uważa, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w przypadku wykorzystywania energii elektrycznej do ładowania akumulatora, obowiązek podatkowy w zakresie energii elektrycznej zużytej do naładowania akumulatora zasilającego (…) powstaje w momencie zużycia energii elektrycznej do ładowania akumulatora.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j.Dz.U.z 2023 r. poz. 1542, ze zm., dalej jako „ustawa”):

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Zgodnie z art. 2 pkt 5a ustawy:

Jak wynika z art. 9 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 19 ustawy:

Stosownie natomiast do art. 11 ustawy:

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy:

Art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy stanowi:

Z kolei art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy wskazuje, że:

Stosownie do art. 24 ust. 1 i 3 ustawy:

Zgodnie z art. 24e ustawy

Jak stanowi art. 26 ust. 1 ustawy:

Wzory deklaracji określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2021 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych w sprawie podatku akcyzowego oraz deklaracji w sprawie przedpłaty podatku akcyzowego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1082).

Zgodnie z art. 138h ustawy o podatku akcyzowym:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1361; dalej jako: „ustawa o OZE”):

W myśl § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz.1891, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie w sprawie zwolnień od akcyzy” lub „rozporządzenie” lub. „rozporządzanie ws. zwolnień”):

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz Państwa wątpliwości wyrażone w treści sformułowanych we wniosku pytań, należy w pierwszej kolejności wyjaśnić, że obrót energią elektryczną, w tym jej zużycie, na zasadach określonych w art. 9 ust. 1 w zw. z art. 11 ustawy podlega opodatkowaniu akcyzą. Ustawodawca w zakresie dotyczącym energii elektrycznej zawarł bowiem w art. 9 ust. 1 ustawy wyczerpujący katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą. Z kolei art. 11 ustawy określa moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku zdarzeń podlegających opodatkowaniu dotyczących energii elektrycznej.

Skutkiem dokonania czynności podlegającej opodatkowaniu jest obowiązek złożenia odpowiedniej deklaracji podatkowej i zapłaty akcyzy przez podatnika, na zasadach wynikających z art. 24 i 24e ustawy oraz obowiązek prowadzenia ewidencji, o której mowa wart. 138h ust. 1 ustawy, która co warto zaznaczyć, stanowi podstawę podatnika do rozliczeń. Niemniej prawodawca na podstawie ustawy jak i aktów wykonawczych przewidział również możliwość stosowania zwolnień w zakresie energii elektrycznej i wyłączeń z obowiązków deklaracyjnych i ewidencyjnych w ściśle określonych okolicznościach faktycznych.

Ponadto zauważenia wymaga, że dokonywanie czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie energii elektrycznej co do zasady wiąże się z wcześniejszym obowiązkiem rejestracji (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy) w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych (CRPA). Niemniej w zakresie również tego obowiązku ustawodawca przewidział pewne wyłączenia.

Czynnością podlegającą opodatkowaniu jest m.in. zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy, zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię. W tym przypadku obowiązek podatkowy powstaje z dniem zużycia energii elektrycznej (art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy). Konsekwencją powyższego jest wcześniejszy obowiązek rejestracji, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy, obowiązek złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracji podatkowej według ustalonego wzoru oraz obliczenia i wpłacenia akcyzy na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej (art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy). Podatnik ten w tej sytuacji jest także zobowiązany do prowadzenia ewidencji, o czym stanowi art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy.

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania w oparciu o § 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień, możliwości wyłączenia z obowiązków wynikających z ustawy o podatku akcyzowym takich jak obowiązek rejestracji w CRPA, składania deklaracji, prowadzenia ewidencji oraz ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku braku możliwości skorzystania ze zwolnienia, gdy wyprodukowana energia elektryczna jest wykorzystana do ładowania akumulatorów.

Aby rozstrzygnąć te wątpliwości, kluczowe dla sprawy jest ustalenie w pierwszej kolejności sposobu obliczenia łącznej mocy generatorów. To bowiem ten element łączy w istocie wszystkie Państwa wątpliwości wyrażone w treści pytań nr 1-4 i ma bezpośredni wpływ na możliwość oceny Państwa stanowiska w zakresie pytania nr 5 (ocena w tym zakresie jest uwarunkowana oceną wynikającą z treści pytania nr 1).

Zarówno § 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień jak i art. 16 ust. 7a pkt 1, art. 24 ust. 3, art.24e ust. 1b pkt 1 oraz art. 138h ust. 2 ustawy, które umożliwiają odpowiednio zastosowanie zwolnienia z opodatkowania, wyłączenia z obowiązku rejestracji w CRPA, składnia deklaracji miesięcznych i kwartalnych oraz prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej w głównej mierze są związane z łączną mocą generatorów, której wolumen nie powinien przekraczać 1 MW.

Zauważyć należy, że wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego, jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (w tym powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Zwolnienie uregulowane w § 5 rozporządzenia ws. zwolnień, zgodnie z celem prawodawcy adresowane jest do podmiotu, który wytwarza i zużywa energię elektryczną (będącego podatnikiem podatku akcyzowego z tego tytułu), wyprodukowaną w generatorach o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW.

Tym samym zwolnienie to, zgodnie z treścią tego przepisu, nie dotyczy tej energii elektrycznej, która nie zostanie zużyta przez ten podmiot, jak i energii elektrycznej, która zostanie wytworzona z generatorów o łącznej mocy przekraczającej 1 MW.

Wolą racjonalnego prawodawcy, limit uprawniający podatnika do zwolnienia został określony na maksymalnym poziomie 1 MW, przekroczenie tej łącznej mocy generatorów wytwarzających energię elektryczną, niezależnie od ich ilości czy sposobu wytwarzania energii elektrycznej (kogeneracja, instalacja fotowoltaiczna), skutkuje utratą prawa do zwolnienia dla całości zużywanej energii elektrycznej.

Należy zauważyć, że celem omawianego zwolnienia z § 5 rozporządzenia była preferencja podatkowa dla podmiotów zużywających energię elektryczną, wyprodukowaną przez te podmioty w urządzeniach (generatorach) służących do produkcji tej energii, których łączna moc nie przekracza 1 MW. Tym samym, zwolnienie to uprawnia podatnika zużywającego energię elektryczną wytworzoną w jednym lub kilku generatorach do jego zastosowania, o ile łączna moc użytkowanych generatorów (ustawodawca posłużył się liczbą mnogą), wytwarzających tą energię elektryczną, nie będzie przekraczać 1 MW.

Jak bowiem wskazuje literalne brzmienie § 5 ust. 1 rozporządzenia, zwolnieniu podlega czynność zużycia energii elektrycznej, ściśle wówczas, gdy została ona wyprodukowana z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW.

Co prawda rozporządzenie ws. zwolnień jak i ustawa nie wskazuje wprost sposobu w jaki należy ustalać mocy generatorów na potrzeby zwolnienia, niemniej w treści ustawy (art.138h ust. 7 ustawy) i uzasadnieniu do nowelizacji (druk sejmowy 2764), która weszła wżycie od 1 stycznia 2023 r. zawarto istotne wskazówki dotyczące wykładni tego zagadnienia.

Art. 138h ust. 7 ustawy wskazuje, że w odniesieniu do energii elektrycznej produkowanej z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, w przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości energii wyprodukowanej, o której mowa w ust. 5 pkt 1, prowadzący ewidencję, o której mowa w ust. 1, określa ilości szacunkowe tej energii, uwzględniając moc zainstalowaną elektryczną instalacji odnawialnego źródła energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii.

Treść tej normy wskazuje zatem, że należy uwzględniać moc zainstalowaną elektryczną instalacji odnawialnego źródła energii. Z kolei uzasadnienie do tej nowelizacji wskazuje, że przepis dodano „w celu ujednolicenia sposobu postępowania podmiotów w związku z informacjami o trudnościach w określeniu przez nie ilości energii wyprodukowanej w przypadku braku urządzeń pomiarowych na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji podatnika. W celu ujednolicenia sposobu wyliczania tej energii zaproponowano posługiwanie się przy tych wyliczeniach informacją o mocy zainstalowanej elektrycznej instalacji odnawialnego źródła energii w rozumieniu przepisów ustawy o odnawialnych źródłach energii”.

Podkreślić należy, że ilościowa ewidencja energii elektrycznej jak wskazano już na wstępie, stanowi co do zasady podstawę do sporządzania przez podatnika rozliczeń z podatku akcyzowego od energii elektrycznej. Uwzględniając zatem treść przywołanych przepisów i ich korelację, stwierdzić należy, że ustalając łączną moc generatorów na potrzeby samego zwolnienia jak i pozostałych obowiązków akcyzowych z tym związanych, należy brać pod uwagę łączną moc zainstalowaną elektryczną instalacji odnawialnego źródła energii w rozumieniu przepisów ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Pojęcie to z kolei wyjaśnił Prezes Urzędu Regulacji Energetyk w informacji nr 44/2016 z21września 2016 r. w sprawie stosowania pojęcia „mocy zainstalowanej elektrycznej” (https://www.ure.gov.pl/pl/urzad/informacje-ogolne/komunikaty-prezesa-ure/6684,Informacja-nr-442016.html).

W informacji tej Prezes URE wskazał m.in.: „Mając na uwadze, sygnalizowane przez uczestników rynku, wątpliwości interpretacyjne związane ze stosowaniem pojęcia mocy zainstalowanej elektrycznej, którym operują zarówno przepisy ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2015 r. poz. 478, z późn. zm.), jak i przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm.), poniżej przedstawiamy stanowisko w przedmiotowej kwestii.

Pod pojęciem mocy zainstalowanej elektrycznej instalacji odnawialnego źródła energii należy rozumieć określoną przez producenta moc znamionową (rated power, nominal power) urządzenia służącego do wytwarzania energii elektrycznej (tj. generatora, ogniwa fotowoltaicznego lub ogniwa paliwowego), wyrażoną w watach [W] lub wielokrotnościach tej jednostki (kW, MW) (…) Wartość mocy znamionowej musi zostać określona w sposób jednoznaczny przez producenta danego urządzenia/generatora służącego do wytwarzania energii elektrycznej na tabliczce znamionowej (lub w indywidualnych dokumentach wystawionych dla takiego urządzenia, tj. dokumentach, na których podano oznaczenie producenta, rodzaj i typ oraz numer seryjny urządzenia). (…) W konsekwencji należy podkreślić, że mocą zainstalowaną elektryczną instalacji odnawialnego źródła energii nie jest w szczególności: (…) moc inwerterów (falowników) - w przypadku instalacji wykorzystujących energię promieniowania słonecznego (…)”.

W świetle powyższego nie można zgodzić się z Państwa argumentacją zgodnie z którą ustalając moc generatorów należy uwzględnić moc z jaką działają instalacje PV, a nie moc znamionową samach paneli fotowoltaicznych, w których jest wytwarzana energia elektryczna. Fakt zatem ograniczenia mocy inwertera danej instalacji nie może mieć wpływu na sposób ustalenia łącznej mocy posiadanych generatorów wytwarzających energię elektryczną, który powinien uwzględniać moc zainstalowaną elektryczną instalacji odnawialnego źródła energii pod którym to pojęciem należy rozumieć określoną przez producenta moc znamionową ogniw fotowoltaicznych.

Za nieprawidłowe zatem należy uznać Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1. W przypadku bowiem gdy łączna moc znamionowa paneli fotowoltaicznych (moc zainstalowana) będzie przekraczać 1 MW, nie będą Państwo uprawnieni do zastosowania zwolnienia w oparciu o § 5 ust. 1 rozporządzenia.

W konsekwencji nie można zgodzić się także z Państwa stanowiskiem w zakresie pytań nr 2, 3 i 4. Albowiem w przypadku gdy łączna znamionowa paneli fotowoltaicznych będzie przekraczać 1 MW, oprócz braku możliwość zastosowania zwolnienia, nie będą Państwo także uprawnieni do zastosowania wyłączenia z obowiązku rejestracji w CRPA (w oparciu o art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy), składania deklaracji miesięcznych i kwartalnych (w oparciu o art. 24 ust. 3 i 24e ust. 1b pkt 1 ustawy) jak i z obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej (w oparciu o art. 138h ust. 2 ustawy). Wyłączenie bowiem z tych obowiązków będzie możliwe i o ile łączna moc posiadanych przez Państwa generatorów (uwzględniając moc znamionową paneli fotowoltaicznych) nie będzie przekraczać 1 MW.

W przypadku zatem przekroczenia wolumenu 1 MW łącznej mocy generatorów w których będzie wytwarzana a następnie zużywana energia elektryczna, będą Państwo zobowiązani do rejestracji w CRPA w oparciu o art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy, rozliczenia podatku na zasadach określonych w art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy i prowadzenia ewidencji na podstawie art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy.

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości wyrażonych w pytaniu oznaczonym nr 5, zauważenia wymaga, że w treści art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię. W tym przypadku obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy, powstaje z dniem zużycia energii elektrycznej.

Podnieść należy, że w treści ww. przepisów ustawodawca posługuje się pojęciem „zużycia”.

Z przedstawionego przez Państwa opisu sprawy wynika, że wytworzona energia elektryczna będzie wykorzystywana bezpośrednio do zasilania (…), ewentualnie nadwyżka będzie gromadzona w akumulatorach i również używana do zasilania (…). W takich okolicznościach wyróżnić można dwie kategorie energii elektrycznej: energię faktycznie (fizycznie) zużytą przez (…) oraz energię przesłaną do akumulatorów, która dopiero będzie w późniejszym czasie faktycznie zużyta przez Państwa do zasilania (…).

Aby zatem móc rozstrzygnąć kwestię objętą pytaniem nr 5 należy odwołać się do językowego znaczenia pojęcia „zużycie”, ze względu na brak legalnej definicji w przepisach.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego pod red. M. Szymczaka, PWN Warszawa 1989 - „zużyć” oznacza: „zniszczyć coś lub wyczerpać zapas czegoś przez dłuższe używanie”. Natomiast zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego Wydawnictwa PWN (htpp://sjp.pwn.pl) „zużyć” to:

1)    wykorzystać coś w jakiejś części lub w całości,

2)    zniszczyć coś częstym lub długim używaniem,

3)    wyniszczyć kogoś fizycznie lub psychicznie.

Natomiast według Wielkiego Języka Słownika Polskiego (http://www.wsjp.pl), „zużyć” oznacza:

•      wyczerpać coś (robiąc coś i używając czegoś, doprowadzić do wyczerpania tego),

•      spożytkować (przeznaczyć coś na zrobienie czegoś).

Zatem „zużycie” rozumiane winno być jako czynność dokonaną. Zużycie w rozumieniu ustawy oznacza definitywne wykorzystanie wyrobu akcyzowego.

Na tle powyższego nie sposób uznać przesłania energii elektrycznej do akumulatorów jako zużycia. Energia elektryczna która zostanie przesłana do akumulatorów nadal będzie istnieć - nie dojdzie do jej wyczerpania jak to będzie miało miejsce w przypadku tej części energii elektrycznej, która faktycznie zostanie zużyta przez (…).

W przypadku przesłania energii elektrycznej do akumulatorów możemy mówić jedynie o użyciu energii elektrycznej. Jak wynika z internetowego słownika języka polskiego Wydawnictwa PWN (htpp://sjp.pwn.pl) „użyć” to m.in. zrobić z czegoś użytek.

Co istotne z punku widzenia analizowanej sprawy w art. 11 ust. 1 pkt 3  w zw. z art. 9 ust. 1 pkt 3 jak i w treści art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy jest mowa wyłącznie o „zużyciu”, zatem fakt użycia (przesłania) energii elektrycznej do akumulatorów, nie uprawnia do twierdzenia, że energia elektryczna zostanie zużyta.

Należy zauważyć, że „użycie” jest pojęciem szerszym niż „zużycie” co jednoznacznie wynika z definicji tych pojęć. Taka relacja pomiędzy tymi pojęciami stosowana również na gruncie podatku akcyzowego została potwierdzona w orzecznictwie. Przykładowo NSA w orzeczeniu o sygn. akt I GSK 1099/13 stwierdza, że: „"Użycie" w potocznym słownikowym jego rozumieniu oznacza nie tylko spożytkowanie czegoś poprzez "zużycie", ale także każde inne zastosowanie lub posłużenie się czymś (Wielki Słownik Poprawnej Polszczyzny, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2004, str. 1265 i 1510). W orzeczeniu z 10 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Gd 552/09, LEX nr 549687 Sąd zauważył, że zastosowanie przez ustawodawcę art. 65 ust. 1a u.p.a. pojęcie użycia oleju jest szerokie i winno być pojmowane jako różne formy wykorzystania oleju, w tym przykładowo również jego sprzedaż. Analizowane pojęcie nie odnosi się więc tylko do fizycznego zużycia oleju, ale obejmuje swą treścią także sprzedaż oleju, jego wewnątrzwspólnotowe nabycie, wewnątrzwspólnotową dostawę, czy też nabycie lub posiadanie oleju opałowego”.

W sprawie I GSK 550/14 NSA stwierdził, że „jednym ze sposobów użycia oleju jest jego zużycie, lecz za użycie oleju należy także uznać jego sprzedaż”.

WSA w Wrocławiu w orzeczeniu o sygn. akt I SA/Wr 1543/15 stwierdził natomiast, że „ustawodawca użył określenia „użycie” wyrobów do celów innych niż zwolnione, zamiast „zużycie”. W przypadku tego pierwszego jest to forma niedokonana, zatem uzasadniony jest wniosek, że ustawodawca chciał szeroko zakreślić krąg zdarzeń mieszczących się w hipotezie tego przepisu”.

WSA w Krakowie w prawomocnym orzeczeniu z 22 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Kr 1098/16 wskazał: „Słusznie organ interpretacyjny podkreślił, że pojęcie "użycie" (którym również wielokrotnie posługuje się ustawodawca w u.p.a.) jest pojęciem szerszym niż "zużywać" oraz słusznie wskazał, że relacja pomiędzy tymi pojęciami na gruncie podatku akcyzowego została potwierdzona w orzecznictwie i że gdyby celem ustawodawcy było objęcie preferencją stawką zerową szerokiego spektrum zastosowania wyrobów energetycznych to w przepisach art. 89 § 2 u.p.a. posłużył by się sformułowaniem "używa" zamiast "zużywa". Trzeba również podkreślić, że zgodnie z regułami interpretacji prawniczej (zakaz wykładni synonimicznej) różnym zwrotom nie należy nadawać tego samego znaczenia. Jeżeli zatem ustawodawca posłużył się zwrotem "zużywa", nie należy nadać mu takiego samego znaczenia, jak słowu "używa" (wykorzystuje) jak de facto chce strona”.

Również w orzeczeniu WSA w Szczecinie z 8 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Sz 950/14, sąd w pełni podzielił stanowisko, że pojęcie zużycia należy interpretować poprzez pryzmat ustawy o podatku akcyzowym, a zużycie rozumiane winno być jako czynność dokonana - zużycie oznacza definitywne wykorzystanie wyrobu akcyzowego.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przedstawionych we wniosku okolicznościach obowiązek podatkowy, w przypadku nadwyżki energii elektrycznej zgromadzonej w akumulatorach, powstanie w momencie faktycznego zużycia tej energii a nie już w chwili ładowania akumulatora.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 5 uznać zatem należy za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanego przez Państwa we własnym stanowisku wyroku zauważyć należy, że orzeczenie to dotyczyło rozstrzygnięcia innej kwestii i innych okoliczności, niż te które sią przedmiotem niniejszej sprawy. Nadto nawet istnienie w podobnych sprawach orzecznictwa sądów administracyjnych nie odbiera organowi wydającemu interpretację prawa do samodzielnej oceny zdarzeń i wykładni przepisów w sprawach innych niż ta, w której konkretny wyrok zapadł. Organ wydający interpretację ma wręcz obowiązek dokonania samodzielnej oceny przedstawionego we wniosku zagadnienia. Rzeczą organu i w konsekwencji Sądu kontrolującego zaskarżone interpretacje indywidualne jest ocena, czy i na ile określone orzeczenia sądów administracyjnych są przydatne w konkretnej sprawie (por. wyrok NSA z 31 sierpnia 2017 r., sygn. akt II FSK 2211/15).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Państwo do interpretacji.

•    Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

•    Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) ul. (…) (…), (…) (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.