Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 17 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu określenia podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym samochodów osobowych, wpłynął 17 września 2024 r. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 18 listopada 2024 r. (wpływ 18 listopada 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na dystrybucji (…). Wnioskodawca jest (…) dystrybutorem w Polsce. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nabywa pojazdy bezpośrednio od producenta celem dalszej odsprzedaży z zyskiem. Przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego zawsze są pojazdy fabrycznie nowe, nigdzie wcześniej nie zarejestrowane. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. handlem pojazdami samochodowymi (…). Pojazdy te następnie są odsprzedawane przez Spółkę dealerom (…), którzy dokonują dalszej odsprzedaży na rzecz klientów końcowych. Wnioskodawca i Producent mają zawartą umowę dystrybucyjną. Sprzedając własne produkty w celu ich dalszej dystrybucji, Producent stosuje wobec Wnioskodawcy względnie niskie ceny lub udziela rabatów związanych z ilością i rodzajem kupowanych pojazdów. Wnioskodawca składa deklaracje akcyzowe AKC-US w sprawie podatku akcyzowego od pojazdów, w których deklaruje kwotę podstawy opodatkowania. Wnioskodawca wskazuje w deklaracjach akcyzowych kwotę wynikającą bezpośrednio z faktury VAT sprzedaży danego pojazdu. Jest to cena którą w rzeczywistości Wnioskodawca płaci za pojazd uwzględniająca fakt, iż cena ta jest ceną wyłącznie dla Wnioskodawcy jako (…) dystrybutora pojazdów samochodowych Producenta w Polsce.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo ponadto:

‒pojazdy sprawdzane przez Państwa stanowią samochody osobowe w rozumieniu art. 100 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym; (…).

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym na podstawie art. 104 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. 2023 poz. 1542, z późn. zm.) w zw. z art. 104 ust. 8 ww. ustawy, uwzględniając schemat transakcyjny w jakim uczestniczy Wnioskodawca przedstawiony w opisanym stanie faktyczny, tj. Producent - Wnioskodawca - Dealer - Klient końcowy, nie można opierać się na średniej wartości rynkowej samochodu (cena rynkowa samochodów stosowana w umowach zawieranych z udziałem konsumentów/klientów końcowych) w zakresie podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 104 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (dalej: u.p.a.) Podstawą opodatkowania w przypadku samochodu osobowego jest kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy - w przypadku jego nabycia wewnątrzwspólnotowego, z tym że w przypadku, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podstawą opodatkowania jest średnia wartość rynkowa samochodu osobowego pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy.

Zgodnie z art. 104 ust. 8 u.p.a. Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania w przypadku czynności lub stanów faktycznych, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 i 3, ust. 1a oraz 2, bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego, organ podatkowy wzywa podatnika do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie jej wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego.

Specyfika transakcji zakupu dokonywanych przez Spółkę tj. pomiędzy Producentem a dystrybutorem (Wnioskodawcą) charakteryzuje się tym, że dystrybutor (Wnioskodawca) kupuje samochody w większych ilościach a Producent stosuje wobec niego względnie niską cenę lub udziela mu dużych rabatów. Z punktu widzenia obu stron transakcji handlowej takie działanie ma swoje uzasadnienie ekonomiczne, jest opłacalne i zgodne z prawem.

Charakterystyka dokonywanych przez Wnioskodawcę transakcji (producent - dystrybutor) skutkuje tym, że w przypadku Wnioskodawcy nigdy nie może być mowy o średnich cenach rynkowych, za które ostateczny klient kupuje dany samochód na rynku. Tym bardziej, nie można cen stosowanych w tego typu transakcjach (producent - dystrybutor) porównać do średniej rynkowej wartości takiego samego modelu i rodzaju samochodu, stosowaną w ramach sprzedaży detalicznej dla odbiorców końcowych.

W wyroku z dnia 21.03.2013 r. w sprawie o sygn. akt I GSK 1399/11 NSA trafnie wskazał: „Uregulowania art. 104 u.p.a. mają przeciwdziałać oszustwom podatkowym i nieuczciwemu zaniżaniu podstawy opodatkowania, nie mają jednak za zadanie przeciwdziałać podstawowym prawom ekonomii polegającym na kupnie towaru taniej po to, aby sprzedać go drożej (z zyskiem). Zatem nabycie pojazdu na rynku wspólnotowym za cenę niższą niż średnia cena w kraju nie jest naganne i nie uprawnia do każdorazowej i automatycznej zmiany podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym i wyrównania jej do podstawy jaką jest średnia wartość na rynku krajowym. Zmiana podstawy opodatkowania jest uprawniona tylko wtedy, kiedy różnica w podstawie opodatkowania jest znaczna i nie ma uzasadnionej przyczyny”.

Godzi się zauważyć, że powyższe stanowisko powielane jest w orzecznictwie (tożsame stanowisko prezentował WSA w Olsztynie, w wyroku z dnia 14.09.2023 r., I SA/Ol 246/23). Organ podatkowy musi mieć na względzie specyfikę dokonywanej transakcji wskutek której dochodzi do konieczności naliczenia podatku akcyzowego.

Jak wskazał NSA w wyroku z dnia 12 lutego 2014 r. w sprawie I GSK 1201/12: „Zdaniem Sądu, organy powinny ocenić okoliczności wskazywane przez skarżącą, w tym m.in. pełnienie funkcji generalnego importera samochodów marki Porsche, dokonywanie zakupów wielu pojazdów z uwzględnieniem rabatów, konieczność ponoszenia kosztów utrzymywania sieci sprzedaży, kosztów ryzyka, napraw gwarancyjnych. Organy winny w swych rozważanych wziąć pod uwagę szczególną pozycję skarżącej na rynku pojazdów (w szczególności pojazdów nowych), jego rozmiar, jak również specyficzny charakter sprzedawanych aut”.

Działalność Spółki byłaby całkowicie nieopłacalna i pozbawiona ekonomicznego sensu gdyby Spółka jako dystrybutor miała nabywać samochody za średnią cenę rynkową stosowaną dla odbiorców końcowych. Wartość nowego samochodu wyrażona ceną zapłaconą producentowi przez dystrybutora nie może być porównywana i weryfikowana przez odwołanie się do średniej ceny rynkowej przeznaczonej dla końcowego nabywcy samochodu.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, iż wobec niego toczyło się już postępowanie podatkowe (…), prowadzone przez (…). W dniu (…) umorzył postępowanie w sprawie. W toku prowadzonego postępowania podatkowego organ uznał m.in., że:

‒pojazd, którego dotyczyła deklaracja akcyzowa należy zaklasyfikować do pozycji CN 8703,

‒w sprawie istniały przyczyny uzasadniające znaczne odbieganie od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego uwzględniając charakter transakcji zakupu oraz specyfikę działalności spółki.

Schemat transakcyjny Wnioskodawcy jest tożsamy w każdym wypadku nabycia wspólnotowego od Producenta. Wnioskodawca jest dystrybutorem handlowym, dokonuje zakupu w celu dalszej odsprzedaży, zakup dokonywany jest w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zakup w ramach umowy handlowej wiążącej Wnioskodawcę z Producentem; udzielenie przez Producenta rabatu wynikającego z np. dodatkowych promocji ze względu na przeznaczenie pojazdów (sporty/wyścigi).

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca uważa, że uwzględniając schemat transakcyjny w jakim uczestniczy Wnioskodawca (opisany we wniosku) w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru w postaci samochodu osobowego podstawę opodatkowania wyznacza jego cena nabycia, a nie średnia wartość rynkowa samochodu tzn. w opisanym schemacie transakcyjnym nie może znaleźć zastosowania średnia cena rynkowa samochodów sprzedawanych ostatecznie klientom końcowym - w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, ściśle względem zadanego we wniosku pytania, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1542, ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 100 ust. 4 ustawy:

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Jak stanowi art. 100 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 100 ust. 1a ustawy:

Zgodnie z art. 100 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 101 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 102 ust. 1-3 ustawy:

Według art. 104 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 104 ust. 8-13 ustawy:

Jak wynika z art. 106 ust. 2 i 3 ustawy:

Z przedstawionego przez Państwa opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywają Państwo pojazdy samochodowe (…), będące samochodami osobowymi w rozumieniu art. 100 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym. Pojazdy te nabywają Państwo w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego jako samochody fabrycznie nowe, nigdy wcześniej niezarejestrowane, bezpośrednio od Producenta celem dalszej odsprzedaży z zyskiem. Wskazali Państwo również, że mają zawartą z Producentem umowę dystrybucyjną. W ramach tej umowy Producent stosuje wobec Państwa względnie niskie ceny lub udziela rabatów związanych z ilością i rodzajem kupowanych pojazdów. Następnie pojazdy te odsprzedają Państwo dealerom (…), którzy dokonują dalszej odsprzedaży na rzecz klientów końcowych.

Z opisu sprawy wynika, że składają Państwo deklaracje akcyzowe AKC-US w sprawie podatku akcyzowego od pojazdów, w których deklarują Państwo kwotę podstawy opodatkowania. Wskazują Państwo w deklaracjach kwotę wynikającą bezpośrednio z faktury VAT sprzedaży danego pojazdu. Jest to cena, którą w rzeczywistości Państwo płacą za pojazd, uwzględniająca fakt, że cena ta jest ceną wyłącznie dla Państwa, jako (…) dystrybutora w Polsce pojazdów produkowanych przez producenta.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym, uwzględniając schemat transakcyjny w jakim Państwo uczestniczą, tj. Producent - Państwo - Dealer - Klient końcowy, mogą się Państwo nie opierać na średniej wartości rynkowej samochodu (cena rynkowa samochodów stosowana w umowach zawieranych z udziałem konsumentów/klientów końcowych).

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że ustawa o podatku akcyzowym podaje szczegółową definicję podstawy opodatkowania w przypadku samochodów osobowych, które są przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego na terytorium kraju.

Zgodnie bowiem z art. 104 ust. 1 pkt 2 ustawy, podstawą opodatkowania w przypadku samochodu osobowego jest kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy w przypadku jego nabycia wewnątrzwspólnotowego, z tym że w przypadku, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3 (tj. złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem) podstawą opodatkowania jest średnia wartość rynkowa samochodu osobowego, pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy.

W tym miejscu należy odwołać się do przepisów dotyczących obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym. W myśl art. 101 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego obowiązek podatkowy powstaje odpowiednio z dniem przemieszczenia samochodu osobowego na terytorium kraju (jeżeli nabycie prawa rozporządzania pojazdem jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu do kraju) albo z dniem nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel (jeżeli nastąpiło już po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju).

Zatem podstawę opodatkowania, określaną w momencie powstania obowiązku podatkowego przy nabyciu wewnątrzwspólnotowym samochodów osobowych, stanowi kwota, jaką podmiot jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy - w momencie, gdy obowiązek ten powstaje zgodnie z art. 101 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że norma prawna wyrażona w art. 104 ust. 1 pkt 2 ustawy wskazuje ściśle „kwotę, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić”. Miarodajnym momentem prawidłowego określenia podstawy opodatkowania jest dzień powstania obowiązku podatkowego w rozumieniu art. 101 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, tj. dzień przemieszczenia samochodu osobowego na terytorium kraju bądź dzień nabycia prawa rozporządzania tym pojazdem jak właściciel. Kluczowe znaczenie ma faktyczne dokonanie czynności podlegającej opodatkowaniu, to wówczas bowiem dochodzi do określenia podstawy opodatkowania, która jest ilościowym ujęciem przedmiotu opodatkowania.

Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że podatek akcyzowy oparty jest na zasadzie samoobliczania. Tym samym podatnik z tytułu dokonania czynności podlegającej opodatkowaniu w zakresie samochodów osobowych samodzielnie wykazuje w deklaracji podstawę opodatkowania. Niemniej organy podatkowe mają prawną możliwość jej weryfikacji.

Zaznaczyć jednak należy, że samo odbieganie zadeklarowanej podstawy opodatkowania od średniej wartości rynkowej nie oznacza automatycznej konieczności zwiększenia podstawy opodatkowania. Na zasadzie odstępstwa od zasady wyrażonej w art. 104 ust. 1 pkt 2 ustawy ustawodawca wprowadził bowiem możliwość weryfikacji wysokości zadeklarowanej przez podatnika podstawy opodatkowania m.in. nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego oraz określił tryb i zasady postępowania w zakresie odnoszącym się do określenia podstawy opodatkowania tych pojazdów przez właściwy organ podatkowy.

Zgodnie bowiem z cytowanym wyżej art. 104 ust. 8, w zw. z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, w sytuacji gdy właściwy organ podatkowy dojdzie do wniosku, że bez uzasadnionej przyczyny zdeklarowana podstawa opodatkowania w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej danego samochodu osobowego, niezależnie czy dotyczy to samochodu nowego czy używanego - to wówczas właściwy organ podatkowy ma podstawę prawną aby wezwać podatnika do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie jej wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego.

Podkreślenia wymaga, że przepis ten odwołuje się wprost do pojęcia „średniej wartości rynkowej samochodu osobowego”, zdefiniowanego w art. 104 ust. 11 ustawy, zgodnie z którym wartość ta ustalana jest na podstawie notowanej na rynku krajowym, w dniu powstania obowiązku podatkowego, średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu osobowego tej samej marki, tego samego modelu, rocznika, a jeżeli jest to możliwe do ustalenia, to z tym samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym, co nabyty wewnątrzwspólnotowo samochód osobowy.

Przepis art. 104 ust. 8 przewiduje natomiast wyjątek od określonej w ust. 1 pkt 2 tego artykułu zasady ustalania podstawy opodatkowania samochodu w oparciu o cenę samochodu (wartość transakcyjną). Przepis ten pozwala organowi podatkowemu na weryfikację zadeklarowanej podstawy opodatkowania samochodu, w sytuacji, gdy zadeklarowana kwota jest, zdaniem organu, znacząco zaniżona w stosunku do średniej wartości rynkowej takiego samochodu.

Jak wskazano w uzasadnieniu projektu wprowadzającego ten przepis (druk Sejmu VI kadencji, nr 1083), istotne jest to, że podatnik ma prawo do wykazania przyczyn uzasadniających podanie ceny - podstawy opodatkowania - znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej. Natomiast, jak już wyżej wskazano, organ podatkowy jest każdorazowo zobowiązany do przeanalizowania przedłożonych wyjaśnień, zanim podejmie decyzję o zmianie wysokości podstawy opodatkowania.

Mając zatem na uwadze powyższe wyjaśnienia wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie podstawa opodatkowania samochodów osobowych powinna być ustalona jako kwota, jaką będą Państwo zobowiązani zapłacić za pojazd w przypadku jego nabycia wewnątrzwspólnotowego Producentowi. Jednocześnie kwota którą Państwo uiszczą jest związana z zawartą z Producentem umową dystrybucyjną, w ramach której Producent stosuje wobec Państwa względnie niskie ceny lub udziela rabatów związanych z ilością i rodzajem kupowanych pojazdów.

W tej sytuacji, w ocenie Organu, przedstawiony we wniosku model działalności (zakładający wieloetapowy łańcuch dystrybucji samochodów osobowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo - Producent - Wnioskodawca - Dealer - Klient końcowy) można przyjąć jako przesłankę do uznania za uzasadnioną przyczynę odbiegania deklarowanej przez podatnika podstawy opodatkowania od średniej wartości rynkowej danego samochodu osobowego.

Przy czym, jak wskazano wcześniej, nie oznacza to, że w tej sytuacji właściwy organ podatkowy nie będzie mógł wezwać podatnika do wskazania przyczyn uzasadniających podanie jej wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego. Należy bowiem ponownie zauważyć, że art. 104 ust. 8 ustawy daje w każdym przypadku uprawnienie organowi podatkowemu do wezwania podatnika do złożenia wyjaśnień, jeżeli podstawa opodatkowania znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej tego pojazdu.

Podkreślenia wymaga, że podstawowym celem wprowadzenia omawianych regulacji było ustanowienie instrumentu, służącego do weryfikacji przez organy podatkowe podanej przez podmiot podstawy opodatkowania (ceny nabycia wewnątrzwspólnotowego) samochodu osobowego. Przepisy ustawy w zakresie opodatkowania samochodów osobowych nadają uprawnienia właściwym dla danego podmiotu organom podatkowym do weryfikacji podanej przez ten podmiot podstawy opodatkowania pojazdu, jak również do wskazania przyczyn uzasadniających podanie podstawy opodatkowania nabywanych wewnątrzwspólnotowo samochodów osobowych w wysokości znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej.

Ustawodawca w żaden sposób nie ogranicza przesłanek, które mogą uzasadniać odbiegającą od średniej wartości pojazdu podstawę opodatkowania. Oznacza to, że każdorazowo w konkretnych okolicznościach sprawy (dla konkretnego samochodu będącego przedmiotem opodatkowania), na podstawie dostępnych dowodów, właściwy organ podatkowy ocenia czy wskazana przez podmiot podstawa opodatkowania pojazdu odbiega znacznie od średniej wartości rynkowej oraz czy istnieją ku temu uzasadnione przyczyny.

Tym samym, odpowiadając na wyrażone przez Państwa we wniosku wątpliwości, mając na uwadze powyższe wnioski - w przedstawionym przez Państwa modelu działalności co do zasady mamy do czynienia z przesłanką umożliwiającą uznanie jej za uzasadnioną przyczynę w różnicy podstawy opodatkowania w stosunku do średniej wartości rynkowej samochodu osobowego. Oznacza to tym samym, że w ocenie Organu mogą Państwo przy ustalaniu podstawy opodatkowania nabywanych pojazdów co do zasady nie uwzględniać średniej wartości rynkowej samochodu (ceny rynkowej samochodów stosowanej w umowach zawieranych z udziałem konsumentów/klientów końcowych).

Zatem Państwa stanowisko względem przedstawionego we wniosku pytania należy uznać za prawidłowe.

Podkreślić jednak należy, że ostateczna ocena czy w konkretnym przypadku wskazana przez podmiot podstawa opodatkowania samochodu osobowego odbiega w sposób znaczny, czy też nieznaczny od średniej wartości rynkowej pojazdu, a także czy wynika to z przyczyn uzasadnionych, jak również ewentualna decyzja o wezwaniu podatnika do złożenia wyjaśnień w tej sprawie odnosi się każdorazowo do konkretnych okoliczności faktycznych - i leży w kompetencjach właściwego organu podatkowego w toku odpowiedniego postępowania. W tym zakresie jedynie właściwy organ podatkowy posiada uprawnienie do analizy i weryfikacji podstawy opodatkowania. Tutejszy Organ w trybie wydawania interpretacji indywidualnej na mocy art. 14b Ordynacji podatkowej nie może natomiast prowadzić postępowania ani podejmować rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego trybu orzekania (w tym dla postępowania kontrolnego czy podatkowego).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku - zadanego pytania Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem zawartym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zaznaczenia również wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.