Określenie podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym samochodów osobowych. - Interpretacja - null

ShutterStock

Określenie podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym samochodów osobowych. - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Określenie podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym samochodów osobowych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 11 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym samochodów przedseryjnych, wpłynął 1 sierpnia 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X Sp. z o.o. (dalej jako „X” albo „Spółka”) jest producentem samochodów (…).

Niektóre z produkowanych przez Spółkę modeli, z uwagi na swoją konstrukcję, są kwalifikowane, w myśl przepisów ustawy o podatku akcyzowym jako samochody osobowe, objęte pozycją CN 8703.

Każdy wariant produkowanego samochodu, traktowany jako nowy model, przed dopuszczeniem do sprzedaży seryjnej musi uzyskać homologację. Homologacja to proces, podczas którego sprawdza się czy pojazd przedseryjny, testowy spełnia normy i wymagania techniczne, aby w wersji seryjnej, po usunięciu wad ujawnionych w trakcie homologacji, dopuścić go do ruchu drogowego.

Tak jak już wyżej wspomniano, dla celów homologacji w procesie produkcji wytwarzane są tzw. samochody przedseryjne. Z punktu widzenia prawnego są to pojazdy niekompletne - nie posiadają homologacji - dopuszczane tylko warunkowo, tymczasowo do ruchu drogowego na potrzeby wykonania testów.

Samochody przedseryjne nie mogą być przedmiotem sprzedaży na rynku, na rzecz konsumentów Samochody te ewentualnie są sprzedawane do Y (…) na potrzeby dalszych badań i rozwoju.

W ramach przygotowywania dokumentów do homologacji dokonywany jest tzw. objazd samochodu przedseryjnego. Na czas objazdu samochody przedseryjne mają montowane profesjonalne tablice rejestracyjne tymczasowe tj. takie, które nie są przyporządkowane do konkretnego samochodu. Profesjonalne tablice rejestracyjne mogą być używane tylko przez ściśle określone podmioty. Zgodne z ustawą Prawo o ruchu drogowym podmiotem uprawnionym do posługiwania się profesjonalnym dowodem rejestracyjnym i profesjonalnymi tablicami rejestracyjnymi jest m.in. przedsiębiorca posiadający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedzibę, a w przypadku przedsiębiorcy posiadającego siedzibę za granicą - oddział, zajmujący się produkcją, dystrybucją (sprzedażą prowadzoną w ramach handlu) lub badaniem pojazdów niezarejestrowanych wcześniej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W trakcie objazdu samochody nie mogą być wykorzystywane ani do celów służbowych (jako samochody służbowe pracowników Spółki) ani do celów prywatnych pracowników dokonujących objazdu - jazdy służą wyłącznie procesowi produkcyjnemu danego pojazdu i stanowią jego element.

W interpretacji (…) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że samochody przedseryjne, wykorzystywane w procesie homologacji, w związku z ich profesjonalną rejestracją, jako pojazdu użyte na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, w momencie użycia czyli zamontowania profesjonalnych tablic rejestracyjnych w celu odbycia jazd testowych.

Samochody seryjne, podobne do samochodów przedseryjnych pojawiają się na rynku po kilku miesiącach od przeprowadzenia testów, po zakończeniu procesu homologacji. W momencie dokonywania jazd testowych nie ma ani identycznych ani nawet podobnych, samochodów na rynku; testowane są nowe modele.

Pytanie

W jaki sposób Wnioskodawczyni ma ustalić podstawę opodatkowania na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2023 poz. 1542) zwanej dalej „ustawą o akcyzie”, dla samochodów przedseryjnych kwalifikowanych do kodu CN 8703 w momencie powstania obowiązku podatkowego?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 3 ppkt a, w związku z art. 100 ust. 5 pkt 9 ustawy o akcyzie w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

‒  pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, wyprodukowanego na terytorium kraju,

‒  na potrzeby niniejszego działu za sprzedaż samochodu osobowego uznaje się jego użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Obowiązek podatkowy zgodnie z art. 101 ust. 3 z dniem wykonania tych czynności w przypadkach, o których mowa w art. 100 ust. 5 pkt 2-9.

Oprócz przedmiotu opodatkowania i momentu powstania obowiązku podatkowego elementem koniecznym konstrukcji podatku jest podstawa opodatkowania.

Sposób ustalania podstawy opodatkowania samochodów osobowych na potrzeby ustalenia kwoty należnego podatku akcyzowego reguluje art. 104 ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z tym przepisem:

1.   Podstawą opodatkowania w przypadku samochodu osobowego jest:

1)   kwota należna z tytułu sprzedaży samochodu osobowego na terytorium kraju pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy należne od tego samochodu osobowego;

2)   kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy - w przypadku jego nabycia wewnątrzwspólnotowego, z tym że w przypadku, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podstawą opodatkowania jest średnia wartość rynkowa samochodu osobowego pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy;

3)   wartość celna samochodu osobowego powiększona o należne cło - w przypadku importu tego samochodu, z zastrzeżeniem ust. 2-5.

2.   W przypadku samochodu osobowego, wobec którego mają zastosowanie przepisy dotyczące procedury uszlachetniania biernego, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów przetworzonych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło.

3.   Podstawą opodatkowania z tytułu importu samochodu osobowego objętego procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby samochód ten byt objęty procedurą dopuszczenia do obrotu.

4.   Podstawa opodatkowania w przypadku importu samochodu osobowego obejmuje również prowizję oraz koszty transportu i ubezpieczenia, jeżeli nie zostały do niej włączone, a zostały już poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce wymienione w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie którego samochód jest importowany.

5.   Do podstawy opodatkowania z tytułu importu samochodu osobowego dolicza się określone w odrębnych przepisach opłaty oraz inne należności, jeżeli urzędy celno-skarbowe mają obowiązek pobierać te należności z tytułu importu samochodu.

6.   Podstawą opodatkowania z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego dopuszczonego wcześniej do obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej zgodnie z przepisami celnymi, ale niezarejestrowanego na terytorium innego państwa członkowskiego jest wartość, o której mowa w ust. 1 pkt 3, z uwzględnieniem prowizji, kosztów transportu i ubezpieczenia, jeżeli nie zostały uwzględnione w cenie, ale zostały już poniesione do miejsca, w którym nastąpiło objęcie towaru procedurą celną.

6a.W przypadku samochodów osobowych typu ambulans do podstawy opodatkowania nie wlicza się kwot stanowiących wartość specjalistycznego wyposażenia medycznego.

6b.Podstawą opodatkowania z tytułu dokonania czynności lub wystąpienia stanów faktycznych, o których mowa w art. 100 ust. 1a jest średnia wartość rynkowa samochodu osobowego na rynku krajowym, pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy.

7.   Jeżeli nie można określić kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, w szczególności w przypadku darowizny samochodu osobowego, za podstawę opodatkowania przyjmuje się średnią wartość rynkową samochodu osobowego na rynku krajowym, pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy.

8.   Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania w przypadku czynności lub stanów faktycznych, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 i 3, ust. 1a oraz 2 bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego, organ podatkowy wzywa podatnika do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie jej wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego.

9.   W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie jej wysokości znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego, organ podatkowy określi wysokość podstawy opodatkowania.

10.  Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania ustalona z uwzględnieniem opinii biegłego odbiega co najmniej o 33% od zadeklarowanej podstawy opodatkowania, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi podatnik.

11.  Średnią wartością rynkową samochodu osobowego jest wartość ustalana na podstawie notowanej na rynku krajowym w dniu powstania obowiązku podatkowego średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu osobowego tej samej marki, tego samego modelu, rocznika oraz - jeżeli jest to możliwe do ustalenia - z tym samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym, co samochód osobowy odpowiednio:

1)nabyty na terytorium kraju;

2)nabyty wewnątrzwspólnotowo;

3)nabyty lub posiadany w przypadkach, o których mowa w art 100 ust. 1a pkt 2;

4)powstały w wyniku dokonania w pojeździe samochodowym, innym niż samochód osobowy, zarejestrowanym na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, zmian konstrukcyjnych zmieniających rodzaj tego pojazdu na samochód osobowy.

12. Do przeliczenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej stosuje się bieżący kurs średni waluty obcej wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski w dniu powstania obowiązku podatkowego.

13. W przypadku gdy w dniu powstania obowiązku podatkowego nie został wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski bieżący kurs średni waluty obcej, do przeliczenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej stosuje się ostatni, przed dniem powstania obowiązku podatkowego, bieżący kurs średni wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski.

Biorąc pod uwagę treść art. 104 ust. 7 i 11 ustawy o akcyzie, w ocenie Wnioskodawczyni, nie ma możliwości ustalenia podstawy opodatkowania dla samochodów przedseryjnych, które poprzedzają o kilka miesięcy produkcję seryjną.

Tak jak zaznaczono w opisie stanu faktycznego samochody przedseryjne nie są nigdy przedmiotem sprzedaży na rzecz klientów, na rynku.

Tym samym nie jest możliwym ustalenie średniej wartości rynkowej samochodu przedseryjnego na podstawie notowanej na rynku krajowym w dniu powstania obowiązku podatkowego średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu osobowego tej samej marki, tego samego modelu, rocznika oraz - jeżeli jest to możliwe do ustalenia - z tym samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym.

Skoro nie można ustalić podstawy opodatkowania, zgodnie z ustawą o akcyzie, to podatek jest tym samym nienależny. Regulacja zawiera lukę w tym zakresie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku względem zadanego pytania jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1542, ze zm., dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Zgodnie z art. 100 ust. 4 ustawy:

Samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

W myśl art. 3 ustawy:

1.Do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej „WIA”, stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

2.Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Jak stanowi art. 100 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:

W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1)import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, z wyłączeniem przypadków, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;

2)nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;

3)pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:

a)wyprodukowanego na terytorium kraju,

b)od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.

Stosownie do art. 100 ust. 1a ustawy:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1)   dokonanie w pojeździe samochodowym, innym niż samochód osobowy, zarejestrowanym na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, zmian konstrukcyjnych zmieniających rodzaj tego pojazdu na samochód osobowy;

2)   nabycie lub posiadanie samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał wcześniejszej czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w ust. 1 pkt 3 lit. b albo ust. 2, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

W świetle art. 100 ust. 5 ustawy:

Na potrzeby niniejszego działu za sprzedaż samochodu osobowego uznaje się jego:

1)sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

2)zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

3)wydanie w zamian za wierzytelności;

4)wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

5)darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

6)wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

7)przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

8)przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

9)użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wynika z art. 104 ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania w przypadku samochodu osobowego jest:

1)kwota należna z tytułu sprzedaży samochodu osobowego na terytorium kraju pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy należne od tego samochodu osobowego;

2)kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy - w przypadku jego nabycia wewnątrzwspólnotowego, z tym że w przypadku, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podstawą opodatkowania jest średnia wartość rynkowa samochodu osobowego pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy;

3)wartość celna samochodu osobowego powiększona o należne cło - w przypadku importu tego samochodu, z zastrzeżeniem ust. 2-5.

Jak stanowi art. 104 ust. 6a ustawy:

W przypadku samochodów osobowych typu ambulans do podstawy opodatkowania nie wlicza się kwot stanowiących wartość specjalistycznego wyposażenia medycznego.

W myśl art. 104 ust. 6b ustawy:

Podstawą opodatkowania z tytułu dokonania czynności lub wystąpienia stanów faktycznych, o których mowa w art. 100 ust. 1a, jest średnia wartość rynkowa samochodu osobowego na rynku krajowym, pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy.

Zgodnie z art. 104 ust. 7 ustawy:

Jeżeli nie można określić kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, w szczególności w przypadku darowizny samochodu osobowego, za podstawę opodatkowania przyjmuje się średnią wartość rynkową samochodu osobowego na rynku krajowym, pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy.

Jak wynika z art. 104 ust. 8 ustawy:

Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania w przypadku czynności lub stanów faktycznych, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 i 3, ust. 1a oraz 2, bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego, organ podatkowy wzywa podatnika do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie jej wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego.

W świetle art. 104 ust. 9 ustawy:

W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie jej wysokości znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego, organ podatkowy określi wysokość podstawy opodatkowania.

Jak stanowi art. 104 ust. 10 ustawy:

Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania ustalona z uwzględnieniem opinii biegłego odbiega co najmniej o 33% od zadeklarowanej podstawy opodatkowania, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi podatnik.

Stosownie do art. 104 ust. 11 ustawy:

Średnią wartością rynkową samochodu osobowego jest wartość ustalana na podstawie notowanej na rynku krajowym w dniu powstania obowiązku podatkowego średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu osobowego tej samej marki, tego samego modelu, rocznika oraz - jeżeli jest to możliwe do ustalenia - z tym samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym, co samochód osobowy odpowiednio:

1)nabyty na terytorium kraju;

2)nabyty wewnątrzwspólnotowo;

3)nabyty lub posiadany w przypadkach, o których mowa w art. 100 ust. 1a pkt 2;

4)powstały w wyniku dokonania w pojeździe samochodowym, innym niż samochód osobowy, zarejestrowanym na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, zmian konstrukcyjnych zmieniających rodzaj tego pojazdu na samochód osobowy.

Na wstępie oceny Państwa stanowiska wskazać należy, że podatek akcyzowy jest podatkiem opartym na zasadzie samoobliczania, a obowiązek obliczenia i zadeklarowania podatku do zapłaty spoczywa wprost na podatniku. To właśnie podatnik (którym w przedmiotowej sprawie są Państwo) w oparciu o obowiązujące przepisy prawa, decyduje samodzielnie, jaką wykazać podstawę opodatkowania w deklaracji i tym samym to on będzie ponosił odpowiedzialność za ewentualne nieprawidłowości z tego tytułu. Przy czym, ewentualne wezwanie podatnika do złożenia wyjaśnień - jeżeli wskazana przez podatnika podstawa opodatkowania będzie znacznie odbiegać od średniej wartości rynkowej pojazdu - znajduje się w kompetencjach właściwego dla tego podatnika organu podatkowego i to on - na podstawie przedstawionych przez podatnika dowodów - weryfikuje prawidłowość wskazanej przez podatnika podstawy opodatkowania. W przypadku natomiast, gdy podatnik nie przedstawi dowodów na potwierdzenie swoich ustaleń lub odmówi dokonania zmiany podstawy opodatkowania, ustawodawca umożliwił organom podatkowym - na podstawie art. 104 ust. 9 ustawy w zw. z art. 21 Ordynacji podatkowej - władcze określenie podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym. Podkreślenia wymaga, że kompetencji tych nie posiada natomiast Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Z przedstawionego przez Państwa opisu sprawy wynika, że produkują Państwo samochody użytkowe. Niektóre z nich są klasyfikowane na gruncie przepisów ustawy o podatku akcyzowym jako samochody osobowe, klasyfikowane do kodu CN 8703.

Każdy z pojazdów, traktowany przez Państwa jako nowy model, przed dopuszczeniem do sprzedaży seryjnej musi uzyskać homologację, która jest procesem, podczas którego sprawdza się czy pojazd spełnia normy i wymagania techniczne, aby dopuścić go do ruchu drogowego. Dla celów homologacji w procesie produkcji wytwarzają Państwo tzw. samochody przedseryjne.

Jak zostało przez Państwa również wskazane w opisie sprawy, w ramach przygotowania dokumentów do homologacji przeprowadzają Państwo objazd samochodu przedseryjnego. Na czas tego objazdu samochody te mają montowane profesjonalne tablice rejestracyjne.

Z opisu stanu faktycznego i zadanego przez Państwa pytania wynika ponadto, że samochody przedseryjne, wykorzystywane w procesie homologacji, w związku z ich profesjonalną rejestracją, jako pojazdy użyte na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, w momencie użycia, czyli zamontowania profesjonalnych tablic rejestracyjnych w celu odbycia jazd testowych.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym samochodów przedseryjnych, klasyfikowanych do kodu CN 8703 w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz powołane wyżej przepisy, w sytuacji przedstawionej przez Państwa we wniosku podstawą opodatkowania w przypadku samochodu osobowego jest kwota należna z tytułu sprzedaży samochodu osobowego na terytorium kraju - za którą w Państwa przypadku uważa się użycie samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej zgodnie z treścią art. 100 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy w zw. z art. 100 ust. 5 pkt 9 ustawy - pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy należne od tego samochodu osobowego.

Przepisy ustawy o podatku akcyzowym wskazują jednak, że w sytuacji, w której nie można określić kwoty należnej z tytułu pierwszej sprzedaży na terytorium kraju (którą w Państwa przypadku jest użycie samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej), za podstawę opodatkowania przyjmuje się średnią wartość rynkową samochodu osobowego na rynku krajowym, pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy.

Przy czym średnią wartością rynkową samochodu osobowego jest wartość ustalana na podstawie notowanej na rynku krajowym, w dniu powstania obowiązku podatkowego, średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu osobowego tej samej marki, tego samego modelu, rocznika oraz - jeżeli jest to możliwe do ustalenia - z tym samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym, co samochód osobowy nabyty na terytorium kraju, nabyty wewnątrzwspólnotowo lub powstały w wyniku dokonania zmian konstrukcyjnych w pojeździe samochodowym innym niż samochód osobowy, zarejestrowanym na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

W powyższych regulacjach chodzi zatem o jak najbardziej dokładne odzwierciedlenie wartości pojazdu podlegającego opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Przepis ten realizuje również zasadę równości opodatkowania. Takie same pojazdy powinny być w ten sam sposób opodatkowane, a obciążenie podatkowe, co do zasady, w tych sytuacjach powinno być wobec siebie tożsame.

Podkreślić jednak w tym miejscu należy, że ustawa o podatku akcyzowym (jak i cały system prawa) nie definiuje pojęcia „modelu”, na co uwagę zwrócono również w judykaturze. Oznacza to tym samym, że w tym przypadku należy posłużyć się znaczeniem tego pojęcia w języku potocznym. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) pojęcie model oznacza m.in. „typ lub fason czegoś”. Zatem przyjąć należy, że jest to typ lub fason czegoś. Przenosząc to pojęcie na grunt art. 104 ust. 11 ustawy o podatku akcyzowym uznać należy, że model to typ samochodu osobowego (por. wyrok NSA z 3 czerwca 2022 r., sygn. akt I GSK 2680/18).

W Państwa ocenie nie występują na rynku identyczne ani nawet podobne samochody do tych opisanych we wniosku, z tego względu uważają Państwo, że nie jest możliwe ustalenie podstawy opodatkowania samochodów przedseryjnych.

W tym zakresie nie można się jednak z Państwem zgodzić. W ocenie Organu w przypadku braku pojazdów tej samej marki, modelu, wersji, roku produkcji, o analogicznym wyposażeniu, logiczne i właściwe wydaje się wartościowanie pojazdu w oparciu o jak najbardziej podobne pojazdy, co znajduje swoje potwierdzenie w orzecznictwie. W orzeczeniu NSA z 9 sierpnia 2023 r., sygn. akt I FSK 647/23 wskazano bowiem, że w przypadku braku dostarczającej bazy porównawczej (czyli braku pojazdów tej samej marki, tego samego modelu, rocznika oraz pojazdów z tym samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym), wartość pojazdu może być ustalona w oparciu o wartość pojazdów jak najbardziej podobnych.

Zauważyć należy, że zbliżona sytuacja ma miejsce przypadku konieczności określenia podstawy opodatkowania samochodów specjalnych (kamperów, ambulansów), jak i w przypadku samochodów powstałych w wyniku przebudowy samochodu innego niż samochód osobowy. W powyższych przypadkach określając podstawę opodatkowania danego pojazdu (kampera lub ambulansu), również trzeba wziąć pod uwagę wartość samochodów podobnych, bowiem bardzo rzadką sytuacją na rynku tzw. kamperów czy też ambulansów jest wystąpienie tożsamych pojazdów, tej samej marki, mocy, rocznika, tak samo przebudowanych i z tym samym wyposażeniem (choć w przypadku ambulansów - mając na uwadze art. 104 ust. 6a ustawy - do podstawy opodatkowania nie wlicza się wartości specjalistycznego wyposażenia medycznego). Zauważyć należy, że samochody te w wielu przypadkach znacząco się od siebie różnią, jak również zdarza się, że dany samochód jest jedynym na rynku samochodem osobowym tego typu. Dlatego też w tych przypadkach również powinno brać się pod uwagę wartość jak najbardziej podobnych pojazdów - co również potwierdza zapadłe w tym zakresie orzecznictwo. W prawomocnym orzeczeniu WSA z 30 czerwca 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 316/22, odnoszącym się m.in. do określenia podstawy opodatkowania ambulansów, WSA wskazał bowiem, że „w miarę możliwości przy ustalaniu średniej wartości rynkowe należy brać pod uwagę samochody z tym samym wyposażeniem i o zbliżonym stanie technicznym”. Ze stwierdzenia tego można zatem wywieść, że w przypadku, gdy nie można znaleźć na rynku tożsamych samochodów, średnią wartość rynkową dla tego samochodu winno się ustalać na podstawie samochodów jak najbardziej zbliżonych, podobnych.

Odnosząc powyższe do Państwa sytuacji, w ocenie Organu obliczając podstawę opodatkowania samochodów osobowych należy brać pod uwagę samochody osobowe o jak najbardziej zbliżonych parametrach do tworzonych przez Państwa pojazdów przedseryjnych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić zatem należy, że ustalając podstawę opodatkowania winni Państwo wziąć uwagę zbliżone samochody osobowe które spełniać będą kryteria co do tożsamości marki, modelu, rocznika oraz - jeżeli to jest możliwe - do ustalenia wyposażenia i stanu technicznego, w stosunku do danego samochodu przedseryjnego.

Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić również należy, że wskazana przez Państwa podstawa opodatkowania samochodu osobowego przedseryjnego będzie następnie podlegała ocenie przez właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego i w Państwa interesie jest posiadanie dowodów, potwierdzających prawidłowość określenia przez Państwa podstawy opodatkowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku - zadanego pytania Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego we wniosku stanu faktycznego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem zawartym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zaznaczenia również wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.