Obowiązki podatkowe spoczywające na Spółce, związane z nabyciem wewnątrzwspólnotowym wyrobów akcyzowych o kodzie CN 2710 19 81 - Interpretacja - null

ShutterStock

Obowiązki podatkowe spoczywające na Spółce, związane z nabyciem wewnątrzwspólnotowym wyrobów akcyzowych o kodzie CN 2710 19 81 - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Obowiązki podatkowe spoczywające na Spółce, związane z nabyciem wewnątrzwspólnotowym wyrobów akcyzowych o kodzie CN 2710 19 81

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie podatku akcyzowego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 11 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie obowiązków podatkowych spoczywających na Spółce, związanych z nabyciem wewnątrzwspólnotowym wyrobów akcyzowych o kodzie CN 2710 19 81, wpłynął 19 lipca 2024 r. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 września 2024 r. (wpływ 23 września 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

XXXX Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polską spółką kapitałową z siedzibą w …, podlegającą w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca jest również czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz ma status podatnika podatku akcyzowego, posiadając zezwolenie na nabywanie i wysyłanie wyrobów akcyzowych jako uprawniony wysyłający oraz uprawniony odbiorca.

Spółka należy do struktury holdingowej ..., międzynarodowej grupy działającej na rynku produkcji takich towarów jak tworzywa sztuczne, chemia przemysłowa, detergenty czy produkty przemysłu budowlanego i rolnego. W ramach działalności gospodarczej prowadzonej w grupie ..., Spółka realizuje kompleksowe usługi z zakresu utrzymania ruchu w zakładzie produkcyjnym w ..., należącym do swojego głównego udziałowca, tj. ..., polegające na konserwacjach, modernizacjach, przeglądach, naprawach, remontach i prewencji diagnostyczno-pomiarowej infrastruktury technicznej.

Na potrzeby związane z prowadzoną działalnością Wnioskodawca nabywa od podmiotów trzecich (w tym podmiotów z siedzibą działalności w innym kraju unijnym) benzyny lakowe i przemysłowe oraz smary i inne substancje bitumiczne, stanowiące paliwa ciekłe w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz.U. z 2024 r., poz. 266, ze zm.; [dalej jako:] „Prawo energetyczne”), wykorzystywane następnie przez Wnioskodawcę przy czynnościach eksploatacyjnych, związanych z utrzymaniem infrastruktury technicznej zakładów należących do spółek z grupy ... . Nadto części produktów wskazanych wyżej Wnioskodawca nie wykorzystuje sam, a odsprzedaje spółkom z grupy ..., które je wykorzystują w podobnym celu. Z tego też powodu Wnioskodawca uzyskał wpis do rejestru podmiotów przywożących, o którym mowa w art. 32a Prawa energetycznego, prowadzonego przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki ([dalej jako:] „Prezes URE”).

Wspomniane benzyny lakowe i przemysłowe oraz smary lub inne substancje bitumiczne, nabywane przez Spółkę w celu ich dalszego wykorzystania w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej ([dalej jako:] „Towar”), z uwagi na ich klasyfikację na gruncie Nomenklatury scalonej (kod CN 2710 19 81), stanowią wyroby akcyzowe w rozumieniu załącznika nr 1 do Ustawy o akcyzie [ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1542, ze zm.)], jako objęte grupowaniem pod kodem 2710 - Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70 % masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.

Spółka nabywa obecnie Towar od kontrahenta krajowego ([dalej jako:] „Kontrahent”), zajmującego się dystrybucją produktów wykorzystywanych m.in. w chłodnictwie przemysłowym, w ramach transakcji uznawanych na gruncie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.; [dalej jako:] „Ustawa o VAT”) za dostawę krajową, opodatkowaną stawką 23% VAT.

Nabywając Towar od wspomnianego Kontrahenta, Spółka spotkała się już w przeszłości z sytuacją, w której zakupiony Towar został jej dostarczony bezpośrednio z magazynu innej spółki z grupy Kontrahenta, położonego na terytorium innego państwa należącego do Unii Europejskiej (Królestwa Danii), w związku z czym doszło do wprowadzenia na terytorium kraju wyrobu akcyzowego, co na gruncie Ustawy o akcyzie odpowiada definicji nabycia wewnątrzwspólnotowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 9, rodzącego obowiązek podatkowy w akcyzie, którego rozpoznanie spoczywa na podmiocie odbierającym. Podmiotem odpowiedzialnym za transport Towaru na rzecz Spółki był jej Kontrahent, który koszty z tym związane wliczył do ogólnych kosztów dostawy, wykazanych w wystawianej przez siebie fakturze. Po powzięciu informacji o faktycznej trasie dostawy Towaru, Spółka złożyła uproszczone deklaracje AKC-UA oraz zapłaciła w całości podatek akcyzowy z nich wynikający.

W związku z postępowaniem wszczętym wobec Spółki przez Prezesa URE, dotyczącym obowiązków wynikających z przepisów ustawy Prawo energetyczne i wystąpieniu Prezesa URE do właściwych organów podatkowych w celu zweryfikowania wypełniania obowiązków w zakresie akcyzy, Spółka dowiedziała się, że nabycie wewnątrzwspólnotowe z tytułu dostaw Towaru zrealizowanych na jej rzecz zostało rozpoznane uprzednio przez jej Kontrahenta. Zgodnie z pismem Prezesa URE organy podatkowe uznały, że w świetle faktur wystawionych przez Kontrahenta na rzecz Spółki oraz zamówień na dostawy Towaru, podmiotem podatku akcyzowego, dokonującym nabyć wewnątrzwspólnotowych w ramach opisywanej transakcji był Kontrahent, a nie Spółka.

Z uwagi na kontynuowanie przez Spółkę relacji handlowych z Kontrahentem w dotychczasowym modelu, zakładającym transport Towaru bezpośrednio z magazynu położonego w innym państwie należącym do Unii Europejskiej do zakładu Spółki znajdującego się w Polsce, Spółka chciałaby potwierdzić, na którym podmiocie w przedstawionym stanie faktycznym (Spółce, czy też jej Kontrahencie) będą ciążyły obowiązki podatkowe związane z rozpoznaniem nabycia wewnątrzwspólnotowego w akcyzie.

W uzupełnieniu opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Spółka podała, że:

1.  Wskazane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyroby akcyzowe o kodzie CN 2710 19 81 są przemieszczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, co potwierdza również wspomniane w tym wniosku złożenie deklaracji podatkowych AKC-UA.

2.  Złożony przez Spółkę wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie przepisów akcyzowych nie dotyczy sprawy uprzednio rozstrzygniętej co do istoty w drodze decyzji lub postanowienia przez organy podatkowe w rozumieniu art. 14b § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.; „Ordynacja podatkowa”). Wspomniany we wniosku pogląd organów podatkowych w zakresie ustalenia podmiotu zobowiązanego do wykazania nabycia wewnątrzwspólnotowego w akcyzie, w związku z przemieszczeniem wyrobów akcyzowych o kodzie CN 7210 19 81, został przedstawiony w drodze odpowiedzi na wystąpienie Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, prowadzącego wobec Spółki postępowanie administracyjne w sprawie wymierzenia kary pieniężnej w związku z nieprzekazaniem w terminie sprawozdania, o którym mowa w art. 43d ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne, nie stanowi zatem żadnej formy rozstrzygnięcia w sprawie, o której mowa w przepisach Ordynacji podatkowej.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy w związku z zakupem Towaru od Kontrahenta, w wyniku którego Towar zostanie dostarczony Spółce w ramach realizacji dostawy bezpośrednio z innego kraju unijnego, obowiązki podatkowe związane z rozpoznaniem nabycia wewnątrzwspólnotowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 9 Ustawy o akcyzie, będą spoczywały na Spółce?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, niezależnie od faktu nabycia Towaru od podmiotu mającego siedzibę na terytorium Polski i opodatkowania tej transakcji 23% stawką VAT jako dostawy krajowej, z uwagi na dostarczenie Towaru na jej rzecz bezpośrednio z innego kraju Unii Europejskiej, obowiązki podatkowe związane z rozpoznaniem nabycia wewnątrzwspólnotowego, o którym mowa w art. 2 ust 1 pkt 9 Ustawy o akcyzie, będą spoczywały na Spółce.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 9 Ustawy o akcyzie, za nabycie wewnątrzwspólnotowe rozumie się przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego, jest przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 4 Ustawy o akcyzie.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 10 ust. 1 Ustawy o akcyzie, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. Moment powstania obowiązku podatkowego związanego z nabyciem wewnątrzwspólnotowym, dokonanym przez zarejestrowanego odbiorcę (posiadającego odpowiednie zezwolenie na nabywanie wewnątrzwspólnotowe), z którym Ustawa o akcyzie wiąże konieczność zapłaty podatku przez podmiot do tego zobowiązany oraz wypełnienie obowiązków informacyjnych związanych ze złożeniem określonej deklaracji podatkowej, uzależniony jest od procedury, w ramach której doszło do przemieszczenia towarów.

Podmiotem zobowiązanym do rozliczenia akcyzy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych, zgodnie z art. 13 ust. 1 Ustawy o akcyzie, jest podmiot, który dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec którego zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą. Zgodnie z art. 78 ust. 1 pkt [3] Ustawy o akcyzie, gdy uprawniony odbiorca na potrzeby wykonywanej na terytorium kraju działalności gospodarczej nabywa wewnątrzwspólnotowe wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jest obowiązany m.in. do złożenia deklaracji uproszczonej oraz złożenia zabezpieczenia akcyzowego. Tym samym obowiązki związane z prawidłowym rozliczeniem zobowiązania podatkowego, związanego z nabyciem wewnątrzwspólnotowym wyrobów akcyzowych, spoczywają na uprawnionym odbiorcy.

W przedstawionym stanie faktycznym [i zdarzeniu przyszłym] Towar będący wyrobem akcyzowym jest transportowany z państwa członkowskiego na terytorium Polski, czym wypełnione zostaną przesłanki zakwalifikowania takiej dostawy jako nabycia wewnątrzwspólnotowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 9 Ustawy o akcyzie. Pomimo, że Spółka nabywa go od Kontrahenta będącego polską spółką kapitałową i polskim podatnikiem VAT, w ramach transakcji traktowanej na gruncie Ustawy o VAT jako dostawa krajowa, Towar jest transportowany bezpośrednio z magazynu należącego do spółki z grupy Kontrahenta, znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego do zakładu Spółki, gdzie jest następnie wykorzystywany w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, związanej z serwisowaniem maszyn należących do ... .

Biorąc pod uwagę, że Spółka jako podmiot figurujący w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych posiada numer akcyzowy i bezpośrednio odbiera Towar przesyłany do kraju z innego państwa członkowskiego, jak również posiada zezwolenie jako uprawniony odbiorca (zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 16d), to właśnie na niej, a nie na jej Kontrahencie, powinny spoczywać obowiązki związane z rozliczeniem podatku akcyzowego oraz złożeniem odpowiednich deklaracji podatkowych do właściwych organów podatkowych, związane z rozpoznaniem nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Dla uznania danej transakcji za nabycie wewnątrzwspólnotowe, w rozumieniu przepisów Ustawy o akcyzie, wystarczające jest stwierdzenie, że w jej ramach doszło do fizycznego przemieszczenia towarów spełniających definicję wyrobów akcyzowych z terytorium kraju należącego do Unii Europejskiej do Polski. Nie jest przy tym konieczne nabycie przez podmiot odbierający prawa do rozporządzania otrzymanymi wyrobami akcyzowymi jak właściciel, co odróżnia nabycie wewnątrzwspólnotowe w akcyzie od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zdefiniowanego w Ustawie o VAT i dodatkowo podkreśla niezależność reżimu akcyzowego od rozwiązań systemowych znanych z VAT. Rozróżnienie w tym zakresie pomiędzy tymi regulacjami jest również podkreślane w doktrynie prawa podatkowego:

-   „Podobnie jak ma to miejsce w przypadku definicji dostawy wewnątrzwspólnotowej, pojęcie nabycia wewnątrzwspólnotowego w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym nie jest tożsame z nabyciem wewnątrzwspólnotowym w rozumieniu VATU, które wymaga co do zasady dodatkowo nabycia prawa do rozporządzenia jak właściciel towarami (wyrobami akcyzowymi). Tak jak nie należy mylić pojęć nabycia wewnątrzwspólnotowego odmiennie definiowanego w AkcyzU oraz VATU”. [M. zimny. Akcyza. Komentarz. Art. 2 Legalis 2020 r.]

-   „WNT oznacza przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Podobnie jak w przypadku WDT nie jest konieczne spełnienie dodatkowych warunków. Wystarczy samo fizyczne przemieszczenie”. [W. Modzelewski, Podatek akcyzowy. Komentarz, wyd. II, ISP 2024 r.]

Z tego powodu, z perspektywy kwalifikacji danego podmiotu jako zobowiązanego do rozpoznania nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych, kluczową kwestią jest ustalenie, czy podmiot ten jest faktycznym odbiorcą wyrobów akcyzowych. Jak już wspomniano, nie należy przy tym kierować się systematyką wynikającą z rozliczeń na gruncie VAT, w tym dokumentami związanymi z transakcjami rozpoznawanymi na gruncie Ustawy o VAT jako odpłatna dostawa towarów w postaci faktur, gdyż nie odzwierciedlają one wymogów wynikających z regulacji akcyzowych. Różnice pomiędzy transakcjami handlowymi a kwestią rozpoznania nabycia wewnątrzwspólnotowego w akcyzie podkreślane są dodatkowo w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz rozstrzygnięciach organów podatkowych:

-   „ Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że ustawodawca, w przypadkach określonych w art. 10 ust. 4 i 5 ustawy, również w brzmieniu obowiązującym od 13 lutego 2023 r. za podatnika z tytułu dokonania nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych wskazał ten podmiot, który dokonuje czynności rodzącej obowiązek podatkowy, tj. odbiorcę wyrobów akcyzowych, które przemieszczono z terytorium kraju członkowskiego na terytorium kraju. Innymi słowy, co do zasady podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego nadal jest odbiorca wyrobów akcyzowych (który fizycznie odbiera te wyroby akcyzowe)”. [Interpretacja indywidualna nr. 0111-KDIB3-3.4013.164.2022.2.JS z 8 września 2022 r., podobnie interpretacja indywidualna nr 0111-KDIB3-3.4013.233. 2022.2.MK z 27 grudnia 2022 r.]

-    „W efekcie nawet w sytuacji, gdy nie wystąpi transakcja w rozumieniu prawa cywilnego (np. sprzedaż, zamiana), przemieszczenie przez podatnika wyrobów akcyzowych pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi będzie podlegać opodatkowaniu akcyzą. Definicja nabycia wewnątrzwspólnotowego z ustawy o podatku akcyzowym nie ma bowiem nic wspólnego z nabyciem i nabywcą definiowanym w kodeksie cywilnym. Bez względu zatem na formę własności towaru, nabywcą wewnątrzwspólnotowym wyrobu akcyzowego staje się każdy, kto dokona przemieszczenia wyrobu akcyzowego z terytorium innego Państwa Członkowskiego na terytorium kraju (por. wyrok WSA w Białymstoku z dnia 20 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Bk 12/19). Organy nie miały przy tym obowiązku udowadniania, że przedmiotowe wyroby akcyzowe były zużywane na terytorium kraju”. [Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 stycznia 2023 r., sygn. akt I GSK 887/19]

Tym samym choć w niniejszej sprawie dostawa Towaru z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na terytorium Polski była organizowana przez Kontrahenta, a faktury wystawione w związku z tą transakcją wskazywały, że z perspektywy Ustawy o VAT stanowi ona dostawę krajową, opodatkowaną 23% stawką VAT, ostatecznym odbiorcą Towaru wykorzystującym go na cele prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej była Spółka. Determinuje to uznanie Spółki za podmiot akcyzowy zobowiązany do rozliczenia akcyzy z tytułu dokonanego przez siebie nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobu akcyzowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku akcyzowego jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1542, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym:

Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 27 załącznika nr 1, pod kodem CN 2710, wymieniono: oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym:

Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

W art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy wskazano, że:

Użyte w ustawie określenie terytorium kraju oznacza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Określenie terytorium państwa członkowskiego oznacza terytorium państwa, do którego zgodnie z art. 52 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 349 i 355 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej mają zastosowanie te Traktaty, z wyłączeniem terytorium kraju […].

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Określenie terytorium Unii Europejskiej oznacza terytorium kraju oraz terytoria państw członkowskich.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym:

Użyte w ustawie określenie nabycie wewnątrzwspólnotowe oznacza przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 16a lit. a ustawy:

Określenie e-SAD oznacza elektroniczny uproszczony dokument administracyjny, na podstawie którego przemieszcza się, w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 16d ustawy:

Określenie uprawniony odbiorca oznacza podmiot posiadający numer akcyzowy, który odbiera w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego wyroby akcyzowe poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-SAD albo dokumentu zastępującego e-SAD, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym podmiot prowadzący skład podatkowy lub zarejestrowanego odbiorcę.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy:

Sprzedaż oznacza czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1)    produkcja wyrobów akcyzowych;

2)    wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

3)    import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem:

a)importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów,

b)importu wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego, w celu dopuszczenia ich do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego i objęcia procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w miejscu importu znajdującym się w tym składzie podatkowym,

c)przypadków, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;

4)    nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

4a)  nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;

5)    wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

6)    wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1)    użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:

a)było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub

b)nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;

2)    dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;

3)    sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;

4)    nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Jak stanowi art. 8 ust. 6 ustawy:

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Jak wskazano w art. 10 ust. 4 ustawy:

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, dokonanego przez uprawnionego odbiorcę, powstaje z dniem, w którym wyroby akcyzowe zostały wprowadzone do miejsca odbioru wskazanego w e-SAD, na podstawie którego wyroby zostały przemieszczone.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy:

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z wyłączeniem wyrobów węglowych i wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4a, powstaje z dniem otrzymania tych wyrobów przez podatnika.

W art. 10 ust. 10 ustawy wskazano, że:

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia lub posiadania wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 4, powstaje z dniem nabycia lub wejścia w posiadanie tych wyrobów, z zastrzeżeniem ust. 11.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Jak stanowi w art. 78 ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy uprawniony odbiorca nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na potrzeby wykonywanej na terytorium kraju działalności gospodarczej, jest obowiązany:

1)    (uchylony)

2)    (uchylony)

2a)  (uchylony)

3)    bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć akcyzę i dokonać jej zapłaty na terytorium kraju, na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie 10 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, w przypadku gdy nabywane wyroby są opodatkowane na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;

3a)  złożyć zabezpieczenie akcyzowe, przed wyprowadzeniem wyrobów akcyzowych z miejsca wysyłki na terytorium państwa członkowskiego przez uprawnionego wysyłającego na terytorium państwa członkowskiego, w przypadku gdy nabywane wyroby są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;

3b)  bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację, o której mowa w art. 24e ust. 1, w terminie określonym w tym przepisie, w przypadku gdy nabywane wyroby akcyzowe są objęte na terytorium kraju zerową stawką akcyzy.

4)    (uchylony).

W myśl art. 78 ust. 3 ustawy:

W przypadku gdy podatnik nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w art. 40 ust. 7, które są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, na potrzeby wykonywanej na terytorium kraju działalności gospodarczej, jest obowiązany:

1)    przed wprowadzeniem wyrobów akcyzowych na terytorium kraju dokonać zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym do właściwego naczelnika urzędu skarbowego;

2)    złożyć zabezpieczenie akcyzowe;

3)    bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację uproszczoną, o której mowa w ust. 1 pkt 3, oraz obliczyć akcyzę i dokonać jej zapłaty na terytorium kraju w sposób i terminie określonych w tym przepisie.

Państwa wątpliwość – wyrażona w zadanym pytaniu – dotyczy wskazania, czy w związku z zakupem od Kontrahenta Towaru (wyrobów akcyzowych o kodzie CN 2710 19 81), dostarczanego do Spółki bezpośrednio z innego kraju unijnego, to na Spółce będą spoczywały obowiązki podatkowe związane z nabyciem wewnątrzwspólnotowym.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, w kontekście przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz przepisów ustawy o podatku akcyzowym należy wskazać, że wyroby o kodzie CN 2710 19 81 nie zostały wymienione w załączniku nr 2 do ustawy. Przemieszczenie tych Towarów z innego kraju unijnego do Spółki odbywa się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Przy czym samo przemieszczenie w okolicznościach sprawy nie odbywa się z zastosowaniem elektronicznego uproszczonego dokumentu administracyjnego e-SAD, ponieważ przedmiotem przemieszczenia nie są ani wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, ani alkohol etylowy całkowicie skażony.

Nabyciem wewnątrzwspólnotowym w rozumieniu ustawy jest przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Dla uznania tego nabycia wewnątrzwspólnotowego za czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą istotne jest faktyczne przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Przy czym z samego tytułu przemieszczenia wyrobów akcyzowych na terytorium kraju nie powstaje jeszcze obowiązek podatkowy. W przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z wyłączeniem wyrobów węglowych i wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4a, obowiązek podatkowy powstaje z dniem otrzymania tych wyrobów przez podatnika, czyli zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że ustawodawca – w przypadku określonym w art. 10 ust. 5 ustawy – za podatnika z tytułu dokonania nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych wskazał ten podmiot, który dokonuje czynności rodzącej obowiązek podatkowy, tj. odbiorcę wyrobów akcyzowych, które przemieszczono z terytorium kraju członkowskiego na terytorium kraju. Zatem podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego jest odbiorca wyrobów akcyzowych (który fizycznie odbiera/ otrzymuje te wyroby akcyzowe) i to na tym podmiocie, co do zasady, będą ciążyły obowiązki akcyzowe związane z tym nabyciem.

W okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego to Wnioskodawca posiada status podmiotu, który nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe o kodzie CN 2710 19 81. Spółka bowiem odbiera wskazane wyroby akcyzowe, które zakupione od Kontrahenta, są do niej dostarczane bezpośrednio z magazynu położonego w innym kraju Unii Europejskiej. W konsekwencji to Wnioskodawcę należy uznać za podatnika z tego tytułu, zobowiązanego do dopełnienia szeregu obowiązków ustawowych, wynikających z rozpoznania nabycia wewnątrzwspólnotowego wskazanych wyrobów akcyzowych.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”).

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym;

-zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb Ordynacji podatkowej. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.