Przy opałowym zastosowaniu HVO, zostaną spełnione warunki formalne stosowania stawki o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, ... - Interpretacja - null
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Przy opałowym zastosowaniu HVO, zostaną spełnione warunki formalne stosowania stawki o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, tj. m.in. wyrób ten zostanie oznakowany i zabarwiony zgodnie z odrębnymi przepisami, a jego sprzedaż lub przemieszczenie będzie potwierdzona w ramach systemu SENT - podobnie jak ma to miejsce przy standardowym oleju napędowym wykorzystywanym do celów opałowych. Zatem objęty wnioskiem wyrób w sytuacji jego przeznaczenia do celów opałowych będzie opodatkowany, stosownie do art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, stawką podatku w wysokości 232 zł/1000 litrów.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek z 15 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku akcyzowego w zakresie możliwości zastosowania stawki akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym dla wyrobu akcyzowego klasyfikowanego do kodu CN 2710 19 43 i przeznaczonego do celów opałowych, wpłynął 23 lipca 2024 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Istotą przedkładanego zagadnienia jest potwierdzenie stawki akcyzy, która powinna znaleźć zastosowanie do tzw. HVO (tj. Hydrogenated Vegetable OIL) klasyfikowanego na gruncie Nomenklatury Scalonej do kodu CN 2710 19 43 (analogicznie jak olej napędowy) w sytuacjach jego stosowania jako tzw. lekkiego oleju opałowego, czyli oleju napędowego przeznaczonego do celów opałowych.
Spółka jest (...) importerem paliw, prowadzącym działalność na podstawie koncesji wydanych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, w tym w zakresie obrotu paliwami ciekłymi z zagranicą (tzw. koncesja OPZ).
W ramach prowadzonej działalności Spółka sprowadza do Polski znaczące ilości standardowych paliw ciekłych, jak oleje napędowe i benzyny silnikowe, w tym samoistnego biopaliwa w postaci tzw. HVO, które jest odpowiednikiem tradycyjnego oleju napędowego, ale o pochodzeniu roślinnym (produkt ten powstaje w drodze tzw. uwodornienia olejów roślinnych) i na gruncie klasyfikacji CN jest traktowany jak olej napędowy (tj. jest klasyfikowany do kodu CN 2710 19 43).
Z perspektywy klasyfikacji CN omawiane HVO klasyfikowane jest do kodu CN 2710 19 43 oraz spełnia przesłanki uznania go za biowęglowodór ciekły w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (jt. Dz. U. z 2022 r., poz. 403 z późn. zm., dalej „ustawa BIO”), a tym samym biokomponentu w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 3 tej ustawy oraz biopaliwa ciekłego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 11 lit. c) tej ustawy - w razie jego wykorzystania jako samoistnego paliwa, co jest rozważanym przez Spółkę scenariuszem.
Omawiane biopaliwo HVO100 zostało dopuszczone do powszechnego obrotu m.in. na terenie Francji, w drodze decyzji francuskiego Ministerstwa Ekologii i Transportu, jako spełniające wszelkie kryteria prawne (jakościowe oraz technologiczne) przewidziane francuskimi i unijnymi przepisami.
Spółka pragnie podkreślić, iż otrzymała ona już interpretację tut. Organu potwierdzającą, iż w razie zastosowań napędowych, do omawianego paliwa stosuje się stawkę akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym, tj. stawkę akcyzy jak dla oleju napędowego - por. interpretacja DKIS z dnia 29.02.2024 r. sygn. 0111-KDIB3‑3.4013. 374.2023.3.PJ.
Tym samym - Organ potwierdził, iż omawiane paliwo jest na gruncie podatku akcyzowego de facto olejem napędowym (o kodzie CN 2710 19 43).
Niniejszym wnioskiem, Spółką dąży jedynie do uzupełnienia ww. stanowiska w zakresie zastosowań HVO jako paliwa opałowego, tzw. lekkiego oleju opałowego.
Oczywiście przy opałowym zastosowaniu HVO - zostaną spełnione warunki formalne stosowania stawki, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, tj. m.in. wyrób ten zostanie oznakowany i zabarwiony zgodnie z odrębnymi przepisami, a jego sprzedaż lub przemieszczenie będzie potwierdzona w ramach systemu SENT - podobnie jak ma to miejsce przy standardowym oleju napędowym wykorzystywanym do celów opałowych.
Państwa pytanie
Jaka stawka podatku akcyzowego powinna być stosowana wobec paliwa HVO klasyfikowanego do kodu CN 2710 19 43, w sytuacji jego oferowania (przeznaczenia) do celów opałowych?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, do HVO klasyfikowanego do kodu CN 2710 19 43 w sytuacji jego oferowania (przeznaczenia) do celów opałowych powinna mieć zastosowanie stawka akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
W ocenie Spółki jej stanowisko wynika wprost z treści przywołanego art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym oraz z wydanej na jej rzecz interpretacji Dyrektora KIS z dnia 29.02.2024 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4013.374.2023.3.PJ.
Zgodnie z omawianym przepisem:
1.Stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:
9)olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 43 do 2710 19 48 i od 2710 20 11 do 2710 20 19, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów;
Jak wskazano, rozważane HVO jest klasyfikowane do kodu CN 2710 1943 (czyli w rozumieniu Nomenklatury Scalonej, a tym samym również przepisów akcyzowych - stanowi ono olej napędowy) - potwierdził to również Dyrektor KIS w przywoływanej interpretacji wydanej na rzecz Spółki.
Wnioskodawca zwraca również uwagę, iż jego stanowisko potwierdza treść uwagi 2 do działu 27 Nomenklatury Scalonej (Nomenklatury CN). Zgodnie z tą uwagą:
2. Informacje podane w pozycji 2710 dotyczące „olejów ropy naftowej i otrzymywanych z minerałów bitumicznych” dotyczą nie tylko olejów ropy naftowej i otrzymywanych z minerałów bitumicznych, lecz również olejów podobnych, także składających się głównie z mieszanin węglowodorów nienasyconych, otrzymanych w dowolnym procesie, pod warunkiem że masa składników niearomatycznych przewyższa masę składników aromatycznych.
Z kolei wyjaśnieniem pojęcia „olejów podobnych” w rozumieniu Uwagi 2 do Działu 27 Nomenklatury CN jest treść tzw. Not Wyjaśniających (czyli Komunikatu Komisji Europejskiej: Noty Wyjaśniające do Nomenklatury Scalonej Unii Europejskiej (2019/C 0/01) Publikacja wykonana zgodnie art. 9 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej - Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1.).
Zgodnie z powyższymi Notami - w zakresie wyjaśnienia Uwagi 2 - wskazano:
„2. Wyrażenie „oleje podobne” obejmuje, między innymi, następujące mieszaniny węglowodorów:
-syntetyczne parafinowe oleje napędowe, w szczególności „hydrorafinowane oleje roślinne” (HVO) i „gaz przekształcany na paliwa ciekłe”;
-produkty ze źródeł odnawialnych wytworzone w ramach następujących procesów: „Biomasa przekształcana na paliwa ciekłe” lub „Biogaz przekształcany na paliwa ciekłe”;
-produkty powstałe ze wspólnego przetwarzania biologicznych surowców energetycznych i surowców z ropy naftowej w rafineriach.”
Tym samym z samej treści Not Wyjaśniających do CN wynika, iż HVO, będące przedmiotem skierowanego do tut. Organu wniosku powinno być traktowane jak olej napędowy, klasyfikowany do kodu CN 2710 19 43, co dodatkowo potwierdza zasadność stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę.
W wydanej na rzecz Spółki interpretacji tut. Organ potwierdził, iż:
„Biorąc zatem pod uwagę okoliczności wskazane we wniosku, zgodnie z którymi wyrób ten jest paliwem silnikowym - olejem napędowym klasyfikowanym do kodu CN 2710 19 43 oraz będzie spełniał kryteria, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw, zdaniem Organu wyrób będzie opodatkowany, stosownie do art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym, stawką podatku w wysokości 1160 zł/1000 litrów.
Tym samym w przedstawionych we wniosku okolicznościach zdarzenia przyszłego Państwa stanowisko, w myśl którego do HVO klasyfikowanego do kodu CN 271019 43 powinna mieć zastosowanie stawka akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym, jest prawidłowe”.
W ocenie Spółki - tożsame argumenty, które uzasadniają stosowanie stawki z art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym dla HVO-100 stosowanego do celów napędowych - uzasadniają również stosowanie stawki akcyzy z art. 89 ust. 1 pkt 9 dla zastosowań opałowych tego produktu.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi, jak na wstępie, tj. o potwierdzenie, iż do HVO klasyfikowanego do kodu CN 2710 1943 w sytuacji jego oferowania (przeznaczenia) do celów opałowych powinna mieć zastosowanie stawka akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, w zakresie możliwości zastosowania stawki o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1542, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):
Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
W myśl art. 3 ust. 1 ustawy:
Do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej „WIA”, stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).
W załączniku nr 1 ustawy, pod poz. 27 znajdują się wyroby oznaczone kodem CN 2710, tj. oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy:
1.Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:
1) objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
2) objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
3) objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
4) oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
5) objęte pozycją CN 3403;
6) objęte pozycją CN 3811;
7) objęte pozycją CN 3817;
8) oznaczone kodami CN: 3824 99 86, 3824 99 92, 3824 99 93, 3824 99 96, 3826 00 10 oraz 3826 00 90, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
9) pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
10)pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.
2.Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.
3.Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.
4.Biokomponentami są biokomponenty w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych.
Stosownie do art. 89 ust. 1 pkt 6, 8, 9, 14 i 15 ustawy
Stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:
6) olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 43 i 2710 20 11 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych olejów z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1160 zł/1000 litrów;
8) biokomponentów stanowiących samoistne paliwa, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu silników spalinowych, bez względu na kod CN - 1160 zł/1000 litrów;
9) olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 43 do 2710 19 48 i od 2710 20 11 do 2710 20 19, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów;
14)pozostałych paliw silnikowych - 1786 zł/1000 litrów;
15)pozostałych paliw opałowych:
a)w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest:
-niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 232,00 zł/1000 litrów,
-równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 69,00 zł/1000 kilogramów,
b)gazowych - 1,38 zł/gigadżul (GJ).
Na wstępie zauważyć należy, że w art. 89 ust. 1 ustawy zostały określone stawki akcyzy na wyroby energetyczne, które są przyporządkowane, co do zasady, do ich kodów klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) i/lub przeznaczenia, właściwości, oznaczenia znacznikami, zabarwienia.
Równocześnie w art. 89 ust. 5-5f ustawy zostały uregulowane pozostałe warunki do zastosowania obniżonej stawki podatku akcyzowego dla wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa m.in. w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie stawki podatku akcyzowego, która powinna być stosowana wobec paliwa HVO klasyfikowanego do kodu CN 2710 19 43, w okolicznościach opisanych we wniosku, tj. w sytuacji jego oferowania do celów opałowych.
Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego Spółka sprowadza do Polski znaczące ilości standardowych paliw ciekłych, jak oleje napędowe i benzyny silnikowe, w tym samoistnego biopaliwa w postaci tzw. HVO, które jest odpowiednikiem tradycyjnego oleju napędowego, ale o pochodzeniu roślinnym (produkt ten powstaje w drodze tzw. uwodornienia olejów roślinnych) i na gruncie klasyfikacji CN jest traktowany jak olej napędowy, tj. jest klasyfikowany do kodu CN 2710 19 43.
Paliwo HVO100 zostało dopuszczone do powszechnego obrotu m.in. na terenie Francji, w drodze decyzji francuskiego Ministerstwa Ekologii i Transportu, jako spełniające wszelkie kryteria prawne (jakościowe oraz technologiczne) przewidziane francuskimi i unijnymi przepisami.
Z perspektywy klasyfikacji CN omawiane HVO klasyfikowane jest do kodu CN 2710 19 43 oraz spełnia przesłanki uznania go za biowęglowodór ciekły w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, a tym samym biokomponentu w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 3 tej ustawy oraz biopaliwa ciekłego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 11 lit. c) tej ustawy - w razie jego wykorzystania jako samoistnego paliwa, co jest rozważanym przez Spółkę scenariuszem.
Jak wynika także z przedstawionego przez Państwa opisu zdarzenia przyszłego, przy opałowym zastosowaniu HVO, zostaną spełnione warunki formalne stosowania stawki o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, tj. m.in. wyrób ten zostanie oznakowany i zabarwiony zgodnie z odrębnymi przepisami, a jego sprzedaż lub przemieszczenie będzie potwierdzona w ramach systemu SENT - podobnie jak ma to miejsce przy standardowym oleju napędowym wykorzystywanym do celów opałowych.
Biorąc zatem pod uwagę okoliczności wskazane we wniosku, w ocenie Organu objęty wnioskiem wyrób w sytuacji jego przeznaczenia do celów opałowych będzie opodatkowany, stosownie do art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, stawką podatku w wysokości 232 zł/1000 litrów.
Wobec powyższego Państwa stanowisko w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zastrzega się, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zagadnienia będącego przedmiotem Państwa wątpliwości objętych treścią pytania – określenia stawki podatku akcyzowego i została wydana wyłącznie w zakresie przedstawionych okoliczności zdarzenia przyszłego, w tym w oparciu o wskazaną we wniosku klasyfikację, fakt przeznaczenia wyrobu do celów opałowych oraz spełnienia pozostałych wymogów formalnych do zastosowania stawki o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...).
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.