Interpretacja indywidualna z dnia 8 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.4.2024.1.PJ
Temat interpretacji
Prowadzenie ewidencji ilościowej energii elektrycznej przez podmioty do jej prowadzenia zobowiązane zgodnie z art. 138h ust. 1 ustawy służy, co do zasady, prawidłowemu rozliczeniu podatku akcyzowego i jest w przypadkach określonych w art. 138h ust. 1 pkt 1-3 ustawy ściśle związane z wykonywanymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku akcyzowego w zakresie danych jakie powinny być wykazywane w ilościowej ewidencji energii elektrycznej, wpłynął 9 stycznia 2024 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Podmiot prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której rozważa inwestycję polegającą na zamontowaniu instalacji fotowoltaicznej i wytwarzaniu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii. Instalacje fotowoltaiczne zlokalizowane będą w lokalizacjach Spółki, a także w ramach tzw. farm fotowoltaicznych. Łączna moc planowanych instalacji fotowoltaicznych przekraczać będzie 1 MW. Wytwarzanie energii elektrycznej nie stanowi przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej Spółki. Spółka nie posiada także koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną.
Instalacje fotowoltaiczne będą tak skonfigurowane, że większość wytworzonej energii elektrycznej zużywana będzie w miejscu zainstalowania instalacji, a pozostała wytworzona część energii elektrycznej eksportowana będzie do sieci zewnętrznej - do podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią, a zatem jej sprzedaż nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą.
Jednocześnie Spółka jako podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, zakupuje także na terytorium kraju energię elektryczną już z zapłaconym podatkiem akcyzowym. Energia ta jest wykorzystywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej niezależnie od wytworzonej przez Spółkę energii elektrycznej w instalacji fotowoltaicznej.
Wnioskodawca mając świadomość obowiązków akcyzowych związanych ze zużyciem wytwarzanej energii elektrycznej, polegających m.in. na:
- zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym - złożeniu właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracji według ustalonego wzoru;
- obliczeniu i zapłacie akcyzy na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej;
- zgodnie z art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym prowadzeniu ilościowej ewidencji energii elektrycznej
podjął wątpliwość odnośnie zakresu wymaganych danych, które należy umieszczać w ilościowej ewidencji energii elektrycznej, w tym w szczególności ilości energii zakupionej na terytorium kraju jako nabywca końcowy tejże energii, a zatem już z zapłaconym podatkiem akcyzowym.
Powyższe skłoniło Spółkę do zwrócenia się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o interpretację indywidualną dotyczącą wymaganych danych, które należy umieszczać w ewidencji ilościowej energii elektrycznej.
Państwa pytanie
Czy Spółka jako podatnik, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, zużywający wyprodukowaną przez siebie energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy przekraczającej 1 MW, jest zobowiązana do wykazywania w ilościowej ewidencji energii elektrycznej, ilości energii elektrycznej zakupionej przez Spółkę na terytorium kraju jako nabywca końcowy energii z zapłaconym podatkiem akcyzowym?
Państwa stanowisko w sprawie
Spółka jako podatnik, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, nie jest zobowiązana do wykazywania w ilościowej ewidencji energii elektrycznej, ilości energii elektrycznej, zakupionej przez Spółkę na terytorium kraju jako nabywca końcowy, od której zapłacony został podatek akcyzowy.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Spółka jako podmiot nieposiadający koncesji, a jednocześnie zużywający energię elektryczną wyprodukowaną przez siebie dokonywać będzie czynności będącej przedmiotem opodatkowania akcyzą, w myśl art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym:
Art. 9. W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
pkt 4)zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię.
W konsekwencji Wnioskodawca jest podatnikiem z tytułu czynności, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym oraz zobowiązanym w opisanym stanie faktycznym, do składania miesięcznych deklaracji podatkowych, zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym:
W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:
- nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6
Nie budzi zatem wątpliwości, że w razie zużycia przez Spółkę energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy przekraczającej 1 MW, Spółka zobowiązana będzie do złożenia deklaracji dla podatku akcyzowego oraz zapłaty podatku.
Jednocześnie przepisy akcyzowe oprócz obowiązków deklaratoryjnych nakładają na podatnika, w którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, również konieczność prowadzenia ewidencji energii elektrycznej.
Obowiązek jej prowadzenia wynika z art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:
1.Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:
1)podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
2)podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;
3)podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;
4)podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.
Spółka ma świadomość konieczności prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, jednakże wątpliwości Spółki odnoszą się do wymaganego zakresu danych w tej ewidencji, w szczególności pod kątem ilości energii zakupionej na terytorium kraju, która beż żadnej wątpliwości nabywana jest przez Spółkę już z naliczonym podatkiem akcyzowym.
Zgodnie bowiem z art. 138h ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym:
5.Ewidencja, o której mowa w ust. 1 powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:
1)energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju [podkreślenie Wnioskodawcy];
2)energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
3)energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;
4)energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
5)energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
6)energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6, 7 i 7a oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
7)strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 2.
Co warte podkreślenia, Spółka planując inwestycję związaną z wytwarzaniem energii z OZE oraz jednocześnie nabywając energię na rynku krajowym jako podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną, występować może na gruncie podatku akcyzowego zarówno jako podatnik z tytułu zużycia wytworzonej przez siebie energii elektrycznej, a także jako nabywca końcowy energii.
Stąd też wskazać należy, że Wnioskodawca odczytuje brzmienie przepisu art. 138h ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym w korelacji z art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w ten sposób, iż zobowiązany jest do ewidencjonowania wolumenu energii w kontekście swojego statusu podatnika zużywającego energię wyprodukowaną przez siebie - a zatem ilości energii wyprodukowanej, a następnie zużytej, zwolnionej, sprzedanej, dostarczonej wewnątrzwspólnotowo lub wyeksportowanej, a także strat energii.
Natomiast podkreślić należy, że w odniesieniu do ilości energii zakupionej jako podmiot nieposiadający koncesji, ujmowanie jej w ewidencji wykracza całkowicie poza zakres „ryzyka akcyzowego” dotyczącego podatnika zużywającego wytworzoną przez siebie energię, a także co nie mniej istotne jest dublowaniem wykazywania energii już raz zewidencjowanej. Energia ta, jest ujmowana bowiem w ewidencji podatnika dokonującego sprzedaży energii nabywcy końcowemu, co ma swoje uzasadnienie w związku z faktem zaistnienia czynności, z którą przepisy akcyzowe wiążą opodatkowanie akcyzą. Dlatego też wykazywanie przez podatnika, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym (czyli nieposiadającego koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną) ilości energii zakupionej na terytorium kraju z zapłaconym podatkiem akcyzowym, nie jest związane z żadną istotną czynnością z punktu widzenia akcyzowego. Innymi słowy dla potrzeb obliczenia i zadeklarowania podatku akcyzowego z tytułu zużycia energii wyprodukowanej przez Spółkę, ilość zakupionej energii elektrycznej jako nabywca końcowy jest elementem dodatkowym oraz niewymaganym.
Wobec powyższego, Spółka stoi na stanowisku, iż jako podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, nie jest zobowiązana do ewidencjonowania ilości energii elektrycznej zakupionej na terytorium kraju jako nabywca końcowy z zapłaconym podatkiem akcyzowym.
Powyższa konkluzja w pełni koresponduje z celem, któremu ma służyć ewidencja akcyzowa, w szczególności umożliwiać weryfikację podstawy i przedmiotu opodatkowania, czemu w przedstawionym stanie faktycznie czyni całkowicie zadość, obrazując całość ruchu wyprodukowanej przez Spółkę energii.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Jak stanowi art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1542, ze zm.; dalej jako: „ustawa”):
Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy..
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Użyte w ustawie określenie wyroby akcyzowe oznacza wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy:
Nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2022 r. poz. 1385, z późn. zm.), z wyłączeniem:
a)spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2023 r. poz. 380) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
b)towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 646 i 825),
c)giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
d)spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.
W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.
Jak wynika z art. 9 ustawy:
1.W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1)nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2)sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3)zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4)zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5)import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6)zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
2.Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.
3.Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Stosownie natomiast do art. 11 ustawy:
1.W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:
1)z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2)z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3)z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4)z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.
2.Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.
Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy:
Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą,(…).
Stosownie do art. 24 ust. 1 i 3 ustawy:
1.W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:
1)upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2)upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
3)nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.
3.Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
Zgodnie z art. 138h ustawy:
1.Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:
1)podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
2)podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;
3)podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;
4)podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.
2.Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1.
2a.W przypadku gdy moc generatorów produkujących energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego przekroczy 1 MW, jednostka samorządu terytorialnego prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, tej energii w zakresie odnoszącym się do tej jednostki organizacyjnej.
3.Podmioty określone w ust. 1 pkt 1-3 prowadzą ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.
4.Podmiot określony w ust. 1 pkt 4 prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku takich możliwości - na podstawie dokumentów rozliczeniowych.
5.Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:
1)energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju;
2)energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
3)energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;
4)energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
5)energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
6)energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6, 7 i 7a oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
7)strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 2.
6.W przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.
7.W odniesieniu do energii elektrycznej produkowanej z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, w przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości energii wyprodukowanej, o której mowa w ust. 5 pkt 1, prowadzący ewidencję, o której mowa w ust. 1, określa ilości szacunkowe tej energii, uwzględniając moc zainstalowaną elektryczną instalacji odnawialnego źródła energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii.
Stosownie do art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy:
Obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości, przy czym w przypadku jednostki samorządu terytorialnego łączną moc generatorów produkujących energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2022 r. poz. 1378, 1383, 2370 i 2687) ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego;
Zgodnie z opisem stanu faktycznego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej rozważają Państwo inwestycję polegającą na zamontowaniu instalacji fotowoltaicznej i wytwarzaniu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii. Łączna moc planowanych instalacji fotowoltaicznych przekraczać będzie 1 MW.
Spółka nie posiada koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną. Większość wytworzonej energii elektrycznej zużywana będzie w miejscu zainstalowania instalacji, a pozostała wytworzona część energii elektrycznej eksportowana będzie do sieci zewnętrznej - do podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią.
Spółka zakupuje także na terytorium kraju energię elektryczną już z zapłaconym podatkiem akcyzowym.
Przedmiotem Państwa wątpliwości jest zakres wymaganych danych, które należy umieszczać w ilościowej ewidencji energii elektrycznej, tj. czy ilości energii elektrycznej zakupionej na terytorium kraju jako nabywca końcowy z zapłaconym podatkiem akcyzowym, powinna zostać ujęta w prowadzonej przez Państwa ewidencji.
Wyjaśnić należy, że prowadzenie ewidencji ilościowej energii elektrycznej przez podmioty do jej prowadzenia zobowiązane zgodnie z art. 138h ust. 1 (z zastrzeżeniem art. 138h ust. 2 i 2a ustawy, które nie mają w przedstawionych we wniosku okolicznościach zastosowania) służy, co do zasady, prawidłowemu rozliczeniu podatku akcyzowego i jest w przypadkach określonych w art. 138h ust. 1 pkt 1-3 ustawy ściśle związane z wykonywanymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.
Zatem w prowadzonej m.in. przez podatnika ilościowej ewidencji energii elektrycznej, podatnik ten powinien wykazywać te dane, o których mowa w art. 138h ust. 5 ustawy, które wpływają na prawidłowe wywiązywanie się przez niego ze zobowiązań podatkowych, gdyż w przypadku podatnika podatku akcyzowego od energii elektrycznej ewidencja służy celom kontrolnym i stanowi podstawę do sporządzania deklaracji podatkowej.
Odnosząc się zatem ściśle do sformułowanego przez Państwa pytania w kontekście przedstawionych we wniosku okoliczności faktycznych należy stwierdzić, że Spółka jako podatnik, zużywający wyprodukowaną przez siebie energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy przekraczającej 1 MW, nie jest zobowiązana do wykazywania w prowadzonej ilościowej ewidencji energii elektrycznej, ilości energii elektrycznej zakupionej przez Spółkę na terytorium kraju jako nabywca końcowy energii z zapłaconym podatkiem akcyzowym, tj. energii elektrycznej, od której podatnikiem jest, co do zasady, jej sprzedawca.
Tym samym Państwa stanowisko, zgodnie z którym nie są Państwo, jako podatnik, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy, zobowiązani do wykazywania w ilościowej ewidencji energii elektrycznej, ilości energii elektrycznej zakupionej na terytorium kraju jako nabywca końcowy, od której został zapłacony podatek, jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634, ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.