Brak możliwości obniżenia akcyzy o akcyzę zapłaconą od składników będących wyrobami akcyzowymi (oleje i preparaty bazowe), zużytych do wyprodukowania preparatów smarowych o kodzie CN 3403 19 80 poza składem podatkowym na podstawie deklaracji przedpłaty akcyzy

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 9 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie zastosowania prawa do obniżenia akcyzy o akcyzę zapłaconą od składników będących wyrobami akcyzowymi (oleje i preparaty bazowe), zużytych do wyprodukowania preparatów smarowych o kodzie CN 3403 19 80 poza składem podatkowym na podstawie deklaracji przedpłaty akcyzy, wpłynął 18 października 2023 r. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 grudnia 2023 r. (wpływ 12 grudnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka … (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) sprowadza do kraju oleje i preparaty smarowe. Sprowadzenie odbywa się w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego z tzw. zapłaconą akcyzą. Należną z tego tytułu akcyzę Spółka deklaruje i opłaca na podstawie AKC-UA.

Część sprowadzonych olejów i preparatów jest wykorzystywana do wytwarzania innych preparatów smarowych, które następnie są sprzedawane do odbiorcy końcowego. Wytwarzanie preparatów zachodzi poza składem podatkowym na podstawie deklaracji przedpłaty (AKC-PA), w której również Spółka wykazuje i płaci podatek akcyzowy. Podatek ten jest następnie rozliczany w deklaracji miesięcznej AKC-4. Wielkość zadeklarowanego w deklaracji AKC-PA i rozliczanego w deklaracji AKC-4 podatku obejmuje zarówno podatek od zużytego wsadu, którym jest sprowadzany olej lub preparat bazowy opodatkowany na podstawie AKC-UA, jak i pozostałej ilości gotowego produktu, którym jest środek dyspergujący, gaz lub inne dodatki organiczne. W rezultacie Spółka deklaruje i odprowadza akcyzę od wsadu dwukrotnie, tj. pierwszy raz w momencie przywozu (AKC-UA) i drugi raz na etapie wytworzenia nowego preparatu zawierającego ww. wsad (AKC-PA, AKC-4). Wszystko z powodu niejasności zapisów art. 21 ust. 8 ustawy, który odliczenia dla ww. przypadku dedykuje jedynie sytuacji, gdy produkcja odbywa się w składzie podatkowym lub poza składem, ale jedynie zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy. Produkcja poza składem na mocy art. 47 ust. 1 pkt 5 (przedpłata), a więc odpowiadająca działalności Spółki, nie została w tym przepisie ujęta.

W uzupełnieniu wniosku z 6 grudnia 2023 r. podali Państwo, że:

- przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego są:

a)olej smarowe o kodzie CN 2710 19 87, 2710 19 99 oraz

b)preparaty smarowe o kodzie CN 3403 19 80 oraz 3403 99 00;

- produkcja poza składem dotyczy preparatów smarowych o kodzie [CN] 3403 19 80.

Pytanie

Czy produkcja preparatów smarowych poza składem podatkowym na podstawie deklaracji przedpłaty może korzystać z prawa do obniżenia akcyzy o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania składników, będących wyrobami akcyzowymi (oleje i preparaty bazowe)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zasady obniżenia (odliczenia) podatku akcyzowego wymaganego w sytuacji produkcji wyrobów akcyzowych o podatek zapłacony od zużytych do ich wyprodukowania innych składników, będących również wyrobami akcyzowymi, zostały umieszczone w art. 21 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym. Wynika z nich, że prawo do obniżenia akcyzy jest dedykowane produkcji wyrobów akcyzowych w warunkach składu podatkowego lub produkcji wyrobów akcyzowych poza składem, zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy czyli sytuacji, w których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych. Oba przypadki (skład podatkowy i ww. produkcja poza składem) łączy to, że w nakreślonych okolicznościach nie ma ryzyka podatkowego, gdyż należny podatek albo został zabezpieczony (skład podatkowy) albo został wcześniej zapłacony (produkcja poza składem). Z powyższego wynika domniemanie, że ustawodawca dopuszcza odliczenia akcyzy od zużytych surowców, gdy akcyza należna od wyrobów gotowych została wcześniej zabezpieczona lub zapłacona.

Identyczny skutek daje produkcja poza składem na warunkach przedpłaty (art. 47 ust. 1 pkt 5). Przedpłata bowiem, stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie dosyć, że jest odprowadzana w wysokości akcyzy jaka będzie należna od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych w danym miesiącu, to jeszcze jest regulowana do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc produkcji. W rezultacie produkcja poza składem w oparciu o przedpłatę powinna – na zasadach równości – również gwarantować prawo do obniżenia (odliczenia) podatku o akcyzę zapłaconą od surowców. Jednocześnie zapisy art. 21 ust. 8 ustawy, w odniesieniu do produkcji wyrobów poza składem, należy interpretować tak, iż odwołanie się w nim do art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy wyraża nie tyle przypadki tam zapisane (produkcja wyrobów, dla których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych), co wskazuje na wyrażone tam reguły, a mianowicie, że wcześniejsze uiszczenie należnego podatku w całości daje prawo do odliczenia akcyzy od zużytych surowców.

Na to wskazuje też wykładania literalna cyt. przepisu art. 21 ust. 8 ustawy. Ustawodawca mówi w nim o produkcji wyrobów poza składem zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy, a nie o produkcji wyrobów wymienionym w tej normie. Wystarczy więc, że zostaną zachowane zasady opisane w art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy, tj. akcyza zostanie wcześniej zapłacona. Te zaś są spełnione również w przypadku produkcji wyrobów poza składem na podstawie przedpłaty. Oczywiście prawo do obniżenia akcyzy byłoby materializowane w deklaracji AKC-4, a zatem na etapie rozliczenia przedpłaty, i gdzie mówi się o podatku należnym, a nie tylko o przedpłacie czy zaliczkach.

Każde inne stanowisko uderzałoby również w zasadę jednofazowości podatku akcyzowego (art. 8 ust. 6 ustawy) adresowaną do wszystkich wyrobów akcyzowych , zgodnie z którą raz zapłacony podatek akcyzowy powoduje wygaśnięcie takiego obowiązku na kolejnych fazach obrotu. Przekładając powyższe na stan faktyczny sprawy raz zapłacony podatek od surowców (oleje i preparaty bazowe) w momencie ich sprowadzania do kraju (art. 78 ust. 3 ustawy) nie może być płacony ponownie na kolejnym etapie (produkcja - art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy). To prawo w przypadku produkcji wyrobów akcyzowych na bazie innych surowców akcyzowych, od których akcyza została zapłacona jest wyrażone w formie możliwości odliczenia (obniżenia) podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1542, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 27 załącznika nr 1 do ustawy, kod CN 2710, wymieniono oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.

W poz. 37 załącznika nr 1 do ustawy, kod CN 3403, wymieniono preparaty smarowe (włącznie z cieczami chłodząco-smarującymi, preparatami do rozluźniania śrub i nakrętek, preparatami przeciwrdzewnymi i antykorozyjnymi, preparatami zapobiegającymi przyleganiu do formy opartymi na smarach) oraz preparaty w rodzaju stosowanych do natłuszczania materiałów włókienniczych, skóry wyprawionej, skór futerkowych lub pozostałych materiałów, z wyłączeniem preparatów zawierających, jako składnik zasadniczy, 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych.

Z kolei w załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG, nie zostały wymienione wyroby o kodzie CN 3403.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Określenie terytorium kraju oznacza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak wskazano w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Określenie terytorium państwa członkowskiego oznacza terytorium państwa, do którego zgodnie z art. 52 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 349 i 355 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej mają zastosowanie te Traktaty, z wyłączeniem terytorium kraju […].

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Określenie terytorium Unii Europejskiej oznacza terytorium kraju oraz terytoria państw członkowskich.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Nabycie wewnątrzwspólnotowe oznacza przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Natomiast w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy zdefiniowano, że:

Procedura zawieszenia poboru akcyzy oznacza procedurę stosowaną podczas produkcji, w tym przetwarzania, lub magazynowania, w tym przechowywania, lub przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1)produkcja wyrobów akcyzowych;

2)wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

3)import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem:

a)importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów,

b)importu wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego, w celu dopuszczenia ich do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego i objęcia procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w miejscu importu znajdującym się w tym składzie podatkowym,

c)    przypadków, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;

4)nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

4a)nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;

5)wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

6)wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Jak stanowi art. 8 ust. 6 ustawy:

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W świetle z art. 13 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą […].

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1)    składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,

2)    obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego

- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Jak stanowi art. 21 ust. 8 ustawy:

Kwota akcyzy należna od danych wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym lub poza składem podatkowym zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania składników będących wyrobami akcyzowymi.

W myśl z art. 22 ust. 1 ustawy:

Z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1-4 i 6, w przypadku produkcji poza składem podatkowym wyrobów akcyzowych, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, producent jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1)    składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje w sprawie przedpłaty akcyzy, według ustalonego wzoru,

2)    obliczać i wpłacać przedpłatę akcyzy na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w wysokości akcyzy, jaka będzie należna od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych w danym miesiącu

- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostaną wyprodukowane.

Stosownie do art. 47 ust. 1 ustawy:

Produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji:

1)    wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że wyprodukowany wyrób jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy ze względu na przeznaczenie;

2)    mniej niż 1000 hektolitrów w ciągu roku:

a)winiarskiego, w przypadku win, biorąc pod uwagę średnią roczną produkcję z następujących po sobie co najmniej trzech lat winiarskich poprzedzających rok, w którym jest ustalana wielkość produkcji wina,

b)kalendarzowego, w przypadku napojów fermentowanych, biorąc pod uwagę średnią roczną produkcję z następujących po sobie co najmniej trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok, w którym jest ustalana wielkość produkcji napojów fermentowanych, jeżeli napoje te:

- spełniają wymagania określone dla fermentowanych napojów winiarskich, o których mowa

   w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. c i d, pkt 2-6, 9 lub 10 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o wyrobach

   winiarskich (Dz.U. z 2023 r. poz. 550) oraz

- są produkowane przez podmioty posiadające wpis do rejestru przedsiębiorców wykonujących

   działalność w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich, o którym mowa w art. 9 ustawy

    z dnia 2 grudnia 2021 r. o wyrobach winiarskich;

3)    piwa, wina i napojów fermentowanych, wytwarzanych domowym sposobem przez osoby fizyczne na własny użytek i nieprzeznaczonych do sprzedaży;

4)    mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego, dokonywanej przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu;

5)    wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy;

6)    energii elektrycznej;

7)    wyrobów węglowych;

8)    suszu tytoniowego;

9)    wyrobów gazowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 i 5 ustawy:

Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

-    objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;

-    objęte pozycją CN 3403.

Jak wskazano w art. 87 ust. 1 ustawy:

Produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że Spółka sprowadza do kraju oleje i preparaty smarowe o kodach CN 2710 19 87, 2710 19 99, 3403 19 80 oraz 3403 99 00, w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego z tzw. zapłaconą akcyzą. Należną z tego tytułu akcyzę Spółka deklaruje i opłaca na podstawie AKC-UA. Część sprowadzonych olejów i preparatów jest wykorzystywana do wytwarzania poza składem podatkowym preparatów smarowych o kodzie CN 3403 19 80, które następnie są sprzedawane do odbiorcy końcowego. Wytwarzanie preparatów zachodzi poza składem podatkowym na podstawie deklaracji przedpłaty (AKC-PA), w której również Spółka wykazuje i płaci podatek akcyzowy. Podatek ten jest następnie rozliczany w deklaracji miesięcznej AKC-4. W rezultacie Spółka deklaruje i odprowadza akcyzę od wsadu dwukrotnie, tj. pierwszy raz w momencie przywozu (AKC-UA) i drugi raz na etapie wytworzenia nowego preparatu zawierającego ww. wsad (AKC-PA, AKC-4).

Państwa wątpliwości – wyrażone w zadanym pytaniu – dotyczą zastosowania prawa do obniżenia akcyzy o akcyzę zapłaconą od składników będących wyrobami akcyzowymi (oleje i preparaty bazowe), zużytych do wyprodukowania preparatów smarowych o kodzie CN 3403 19 80 poza składem podatkowym, na podstawie deklaracji przedpłaty akcyzy.

Spółka podała, że przedmiotem wniosku jest interpretacja art. 21 ust. 8 ustawy. W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że część nabywanych wewnątrzwspólnotowo z tzw. zapłaconą akcyzą olejów i preparatów smarowych jest wykorzystywana do wytwarzania innych preparatów smarowych, z zastosowaniem przedpłaty akcyzy. Produkowane poza składem podatkowym są preparaty o kodzie CN 3403 19 80, które nie zostały wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, objęte stawką akcyzy inną niż stawka zerowa (co wynika z faktu stosowania przedpłaty akcyzy w związku z ich produkcją). Możliwość produkcji tych preparatów smarowych poza składem podatkowym wynika więc z art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy.

W stanowisku własnym w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego Spółka wywiodła, że produkcja poza składem podatkowym preparatów smarowych w oparciu o przedpłatę akcyzy, powinna gwarantować prawo do obniżenia (odliczenia) podatku o akcyzę zapłaconą od surowców. Swoją argumentację Wnioskodawca oparł o interpretację art. 21 ust. 8 ustawy, w którym zawarte zostało odwołanie do art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zauważyć więc należy, że wykładnia literalna art. 21 ust. 8 ustawy prowadzi do wniosku, że kwota akcyzy należna od danych wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym lub poza składem podatkowym, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania składników będących wyrobami akcyzowymi. Nie można przy tym zapominać, że – co do zasady – przepis art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy wskazuje na możliwość produkcji wyrobów akcyzowych poza składem podatkowym wówczas, gdy m.in. odbywa się z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych.

Przepis art. 21 ust. 8 ustawy stanowi więc o produkcji wyrobów akcyzowych poza składem podatkowym, zgodnej z art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy. Nie można więc przyjmować, że art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy odnosi się jedynie do produkcji poza składem podatkowym. Przepis art. 47 ust. 1 ustawy zawiera bowiem z jednej strony jasne stwierdzenie co do obowiązku produkcji określonych wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym, a z drugiej strony wskazuje na wyjątki, które stanowią wyłączenie od tego obowiązku produkcji w składzie podatkowym.

Przepis art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy nie odwołuje się więc do sytuacji, gdy produkcja określonych wyrobów akcyzowych poza składem podatkowym odbywa się z zastosowaniem przedpłaty akcyzy. Gdyby bowiem było inaczej, to w art. 21 ust. 8 ustawy znalazłoby się jednoznaczne wskazanie, że prawo do obniżenia należnej akcyzy od wyprodukowanego wyrobu o akcyzę zapłaconą od wyrobu zużytego do jego produkcji przysługuje nie tylko w przypadku zgodnym z art. 47 ust. 1 pkt 1, ale także art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy. Zatem produkcja wyrobów akcyzowych poza składem podatkowym z zastosowaniem przedpłaty akcyzy, czyli skorzystanie z wyjątku wymienionego w art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy, nie daje podstaw do obniżenia akcyzy należnej od wyprodukowanych wyrobów o akcyzę zapłaconą od składników zużytych do produkcji tych wyrobów.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy zauważyć, że produkcja preparatów smarowych o kodzie CN 3403 19 80 poza składem podatkowym, na podstawie deklaracji przedpłaty akcyzy, nie może korzystać z prawa do obniżenia akcyzy o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania składników będących wyrobami akcyzowymi (oleje i preparaty bazowe). Potwierdzeniem tego jest również brzmienie art. 22 ust. 1 ustawy, który zawiera zastrzeżenie związane z art. 47 ust. 1 pkt 1-4 i 6 ustawy. Zatem art. 22 ust. 1 ustawy dotyczy wprost produkcji wskazanych preparatów smarowych poza składem podatkowym z zastosowaniem przedpłaty akcyzy, czyli przypadku wymienionego w art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy. Przy tym przepisy ustawy nie zawierają regulacji odnoszących się do prawa do obniżenia akcyzy od wyprodukowanych wyrobów o zapłaconą akcyzę od składników zużytych do produkcji, w przypadku, gdy produkcja odbywa się z zastosowaniem przedpłaty akcyzy.

W swoim stanowisku w sprawie Spółka wskazała na zasadę jednofazowości podatku akcyzowego, wyrażoną w art. 8 ust. 6 ustawy. Należy więc zauważyć, że nabycie wewnątrzwspólnotowe olejów i preparatów smarowych oraz produkcja poza składem podatkowym preparatów smarowych są odrębnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu akcyzą i dotyczą odrębnych wyrobów akcyzowych. Zatem odrębnie dla każdej z tych czynności, i odrębnie dla tych wyrobów, będzie powstawał obowiązek podatkowy. W konsekwencji, w sytuacji przedstawionej przez Spółkę, nie znajdzie bezpośrednio zastosowania art. 8 ust. 6 ustawy. Równocześnie zauważyć należy, że norma ta zawiera zastrzeżenie „(…) chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej”, co oznacza, że zachowanie jednokrotności opodatkowania danego wyrobu akcyzowego może nie mieć zastosowania w każdej sytuacji.

Ponadto Organ pragnie zauważyć, że możliwość skorzystania – na podstawie art. 21 ust. 8 ustawy – z prawa do obniżenia akcyzy od produkowanych poza składem podatkowym preparatów smarowych o kodzie CN 3403 19 80, wymaga literalnego postępowania zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy. Oznacza to, że od nabywanych wewnątrzwspólnotowo poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy olejów i preparatów smarowych, wykorzystywanych następnie w części do produkcji innych preparatów smarowych (np. o kodzie CN 3403 19 80), należy zapłacić akcyzę w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od tych wyprodukowanych preparatów smarowych. W tym wypadku produkcja preparatów smarowych poza składem podatkowym będzie możliwa na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy, a nie z zastosowaniem przedpłaty akcyzy na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy i w takiej też sytuacji, przy rozliczaniu akcyzy na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy, podatnik będzie uprawniony do zastosowania normy wynikającej z art. 21 ust. 8 ustawy.

 Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zadanego pytania należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb Ordynacji podatkowej. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1634, ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do

zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.