Interpretacja indywidualna z dnia 3 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.283.2023.1.AM
Temat interpretacji
Możliwość importu wyrobów akcyzowych bezpośrednio w składzie podatkowym położonym na terenie miejsca wyznaczonego.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek z 8 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości importu wyrobów akcyzowych bezpośrednio do składu podatkowego położonego na terenie miejsca wyznaczonego wpłynął 8 września 2023 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółka jest podatnikiem akcyzowym.
Spółka posiada zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego.
Skład podatkowy jest położony na terenie miejsca wyznaczonego.
Oznacza to, że Spółka wnioskująca o interpretację nie musi w przypadku importu wyrobów akcyzowych przedstawiać ich w urzędzie celnym, celem dopuszczenia do obrotu.
Dopuszczenie do obrotu ma miejsce w miejscu wyznaczonym. W miejscu, w którym Wnioskujący prowadzi również skład podatkowy.
W związku z tym Wnioskujący chce zacząć importować wyroby bezpośrednio w składzie podatkowym.
Pytanie
Czy w świetle obowiązujących od dnia 13 lutego 2023 r. regulacji prawnych w zakresie akcyzy wnioskodawca jest uprawniony do importu wyrobów akcyzowych bezpośrednio w składzie podatkowym położonym na terenie miejsca wyznaczonego?
Państwa stanowisko w sprawie
W opinii wnioskodawcy posiadanie składu podatkowego na terenie miejsca wyznaczonego pozwala na to, żeby miejsce importu znajdowało się na terenie składu podatkowego.
Choć przepis art. 27 ust. 2a ustawy akcyzowej odnosi się wyłącznie do sytuacji, w której podmiot prowadzący skład podatkowy posiada wydaną na podstawie przepisów prawa celnego decyzję o uznaniu miejsca, należy wskazać, że zarówno miejsce uznane, jak i miejsce wyznaczone, to wyjątki w prawie celnym, w przypadku których o importowanych wyrobów akcyzowych nie trzeba powiadamiać organów celnych bezpośrednio w urzędzie celnym, a tylko w tych właśnie miejscach.
Miejsce uznane wymaga wydania decyzji.
Z kolei miejsce wyznaczone, które również pozwala na przedstawienie importowanych towarów, w tym wyrobów akcyzowych z pominięciem urzędu celnego, jest wyznaczane przez właściwego dyrektora izby administracji skarbowej.
Dodajmy, że wyznaczenie takiego miejsca jest wynikiem stwierdzenia przez właściwego dyrektora izby administracji skarbowej potrzeby utworzenia takiej lokalizacji ze względu, m.in. na ważny interes państwa, ważne względy służbowe.
Co więcej przy wyznaczeniu miejsca brana jest możliwość sprawowania dozoru celnego bez konieczności stosowania środków administracyjnych, które są niewspółmierne do istniejącej potrzeby gospodarczej.
Dodajmy, że przesłanka ta jest analogiczna dla tej właściwej, dla ustalenia potrzeby wyznaczenia miejsca uznanego, również wykluczającego konieczność przedstawienia towarów importowanych za każdym razem w urzędzie celnym.
Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca jest zdania, że zmiany przepisów akcyzowych obowiązujące od 13 lutego 2023 r. pozwalają również na import wyrobów akcyzowych bezpośrednio na terenie składu podatkowego, który jest zlokalizowany w miejscu wyznaczonym, tak jak to ma miejsce wprost w przepisach w przypadku podmiotu prowadzącego skład podatkowy i posiadającego decyzję o miejscu uznanym.
W art. 27 ust. 2a ustawy akcyzowej co prawda nie zostało wskazane wprost miejsce wyznaczone, ale tylko dlatego, że miejsce wyznaczone jest bezpośrednio określane przez właściwego dyrektora izby administracji skarbowej (organ Krajowej Administracji Skarbowej).
Po drugie w przypadku miejsc wyznaczonych właściwy urząd skarbowy oraz właściwy dla składu urząd celno-skarbowy mają pełną wiedzę o ich lokalizacji, w tym wiedzę, że na ich terenie jest zlokalizowany konkretny skład podatkowy.
W związku z powyższym nie ma potrzeby powiadamiać dodatkowo naczelnika urzędu skarbowego tak jak to ma miejsce w przypadku posiadania decyzji o uznaniu miejsca.
Ww. teza jest tym bardziej uzasadniona, że od dnia 13 lutego 2023 r. definicja miejsca importu nie wskazuje wprost, że musi to być miejsce inne niż skład podatkowy.
Od 13 lutego 2023 r. miejscem importu jest miejsce, w którym znajdują się importowane wyroby akcyzowe w momencie dopuszczenia do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego. Jeżeli zatem towary, w tym wyroby akcyzowe, mogą zostać nie tylko dopuszczone do obrotu w miejscu uznanym, ale również w miejscu wyznaczonym, należy uznać, że istnieje możliwość, żeby Wnioskodawca dopuszczał do obrotu wyroby akcyzowe w składzie podatkowym zlokalizowanym na obszarze miejsca wyznaczonego w pełni nadzorowanym przez właściwe organy Krajowej Administracji Skarbowej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1542, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):
Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy:
Import to przywóz:
a) samochodów osobowych z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju,
b) wyrobów akcyzowych z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju:
-jeżeli wyroby te z chwilą ich wprowadzenia na terytorium kraju nie zostaną objęte procedurą specjalną: tranzytu zewnętrznego, składowania celnego, wolnego obszaru celnego, odprawy czasowej lub uszlachetniania czynnego, a także nie zostaną objęte czasowym składowaniem,
-jeżeli zostało zakończone czasowe składowanie tych wyrobów lub została zamknięta procedura specjalna: tranzytu zewnętrznego, składowania celnego, wolnego obszaru celnego, odprawy czasowej lub uszlachetniania czynnego, którą wyroby te były objęte, i powstał dług celny.
Jak wynika z art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, w tym przetwarzane, lub magazynowane, w tym przechowywane, lub przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.
Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy:
Podmiot prowadzący skład podatkowy to podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy:
Procedura zawieszenia poboru akcyzy to procedura stosowana podczas produkcji, w tym przetwarzania, lub magazynowania, w tym przechowywania, lub przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 25 ustawy:
Miejsce importu to miejsce, w którym znajdują się importowane wyroby akcyzowe w momencie dopuszczenia do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego.
Zgodnie z art. 27 ust. 2a ustawy:
Miejsce importu może znajdować się w składzie podatkowym, jeżeli podmiot prowadzący skład podatkowy:
1)posiada wydaną na podstawie przepisów prawa celnego decyzję o uznaniu miejsca, w którym wyroby akcyzowe mogą być dopuszczane do obrotu w rozumieniu tych przepisów;
2)powiadomi właściwego naczelnika urzędu skarbowego o posiadaniu decyzji, o której mowa w pkt 1.
Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy są Państwo podatnikiem podatku akcyzowego, posiadającym zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego. Ponadto dopuszczenie przez Państwa do obrotu wyrobów akcyzowych ma miejsce w miejscu wyznaczonym, w którym prowadzą Państwo również skład podatkowy.
Państwa wątpliwości dotyczą możliwości importu wyrobów akcyzowych bezpośrednio do składu podatkowego położonego na terenie miejsca wyznaczonego.
Obowiązujący od 13 lutego 2023 r. przepis art. 27 ust. 2a ustawy o podatku akcyzowym (dodany ustawą z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw - Dz.U. z 2021 r., poz. 2427) reguluje obowiązki podmiotu prowadzącego skład podatkowy, w którym funkcjonowało będzie miejsce importu. W przepisie tym przewidziano, że miejsce importu będzie mogło znajdować się w składzie podatkowym, jeżeli decyzję o uznaniu tego miejsca, wydaną na podstawie przepisów prawa celnego, będzie posiadał podmiot prowadzący skład podatkowy, a o otrzymaniu takiej decyzji następnie powiadomi właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Aby więc móc dokonywać importu wyrobów akcyzowych do miejsca importu położonego w składzie podatkowym, niezbędne jest spełnienie obu powyższych warunków.
Przy czym zauważyć należy, że miejsce uznane (czyli miejsce uznane do przedstawienia towarów, w tym krótkotrwałego czasowego składowania) nie jest instytucją tożsamą z instytucją miejsca wyznaczonego, określaną odmiennym trybem. Miejsce uznane jest bowiem określane decyzją właściwego organu celnego wydawaną na wniosek podmiotu ubiegającego się o takie uznanie. Nadto aby otrzymać decyzję o uznaniu miejsca należy spełnić szereg wymagań określonych przepisami prawa celnego.
Natomiast w zakresie miejsca wyznaczonego nie jest wydawana decyzja. Wyznaczenie miejsca przez organ celny następuje poprzez podanie pisemnej informacji o wyznaczeniu miejsca do publicznej wiadomości. Informacja ta podlega publikacji na stronie internetowej urzędu obsługującego organ celny oraz wywieszeniu jej w siedzibie tego organu. Ponadto wyznaczenie miejsca nie następuje z uwagi na interes indywidualnego podmiotu, ale jest wynikiem stwierdzenia przez organ celny okoliczności takich jak np. ważny interes państwowy czy ważne względy służbowe, co też słusznie Państwo zauważyli przedstawiając swoje stanowisko w sprawie.
Z tego względu - wbrew Państwa argumentacji - nie można obu tych instytucji traktować analogicznie.
Ponadto zaznaczyć w tym miejscu należy, że w przepisie będącym przedmiotem Państwa wątpliwości, ustawodawca wprost wskazał, że „miejsce importu może znajdować się w składzie podatkowym, jeżeli podmiot prowadzący skład podatkowy posiada wydaną na podstawie przepisów prawa celnego decyzję o uznaniu miejsca, w którym wyroby akcyzowe mogą być dopuszczane do obrotu w rozumieniu tych przepisów”. Ponadto podmiot ten jest zobowiązany również do powiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o posiadaniu takiej decyzji.
Zgodnie z językową wykładnią powyższego, import wyrobów akcyzowych bezpośrednio do składu podatkowego może mieć miejsce wyłącznie w sytuacji, w której podmiot prowadzący skład podatkowy posiada wydaną decyzję o uznaniu miejsca w którym wyroby akcyzowe mogą być dopuszczane do obrotu i powiadomi o posiadaniu takiej decyzji właściwego naczelnika urzędu skarbowego.
Wskazać w tym miejscu należy, że zgodnie z zasadami wykładni prawa podatkowego, które były wielokrotnie wyjaśniane w orzeczeniach sądów administracyjnych, na gruncie prawa podatkowego obowiązuje prymat wykładni gramatycznej (językowej) i w granicach wykładni obowiązujących przepisów prawa nie mieści się taka ich interpretacja, która prowadzi do wykreowania nowych norm prawnych, niezawartych w przepisach. Każda bowiem wykładnia powinna się sytuować w ramach możliwego sensu językowego danego pojęcia czy wyrażenia (por. np. wyrok NSA z 16 czerwca 2021 r., III FSK 32/21 i z 19 września 2018 r., I GSK 2788/18, CBOSA).
W orzecznictwie wskazuje się również, że „odstąpienie przez interpretatora od sensu literalnego przepisu jest uzasadnione wyłącznie szczególnie ważnymi powodami. Takimi powodami mogą być np. wartości konstytucyjne. Na gruncie prawa podatkowego kierowanie się wykładnią celowościową, to jest z pominięciem woli „historycznego” prawodawcy, w oderwaniu od innych rodzajów wykładni, może prowadzić do wypaczenia rzeczywistych intencji prawodawcy, dowolności w stosowaniu prawa i do związanej z nią utraty poczucia pewności prawnej” (R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 112 i n.; por. uchwałę NSA z 29 maja 2000 r., FPS 2/00, ONSA 2001/1/2, M. Podat. 2000/7/3, Pr. Gosp. 2000/10/25, Glosa 2000/10/37, POP 2001/5/131, M. Prawn. 2000/10/643).
Ponadto należy zwrócić uwagę na fakt, że zgodnie z zasadami wykładni prawa podatkowego i stanowiskiem judykatury, wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe, (por. również wyrok: NSA sygn. akt I GSK 1866/14, TSUE C-169/00 oraz C‑150/99). Z tego też względu, przepisy udzielające podatnikowi jakiejkolwiek preferencji podatkowej powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z językowym znaczeniem danego przepisu.
Zwrócić w tym miejscu należy także uwagę, że wydanie interpretacji nie jest równoważne z przyznaniem prawa lub nałożeniem obowiązku na zainteresowanego. Wydanie interpretacji tworzy jedynie stan udzielenia informacji o możliwościach stosowania i wykładni prawa, do której jej adresat może się zastosować, choć niewątpliwie nie ma takiego obowiązku. Na etapie uzyskiwania interpretacji dochodzi jedynie do niewiążącej „wymiany poglądów” na możliwość zastosowania konkretnych przepisów prawa podatkowego do pewnego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (por. wyrok NSA z 3 czerwca 2014 r., sygn. akt II FSK 1550/12, prawomocny wyrok WSA w Poznaniu z 15 września 2021 r., sygn. akt I SA/Po 520/21).
W świetle powyższych zasad, przepis art. 27 ust. 2a ustawy o podatku akcyzowym wyraźnie zatem wskazuje, że aby miejsce importu mogło znajdować się w składzie podatkowym, podmiot prowadzący skład podatkowy musi posiadać wydaną na podstawie przepisów prawa celnego decyzję o uznaniu miejsca, w którym wyroby akcyzowe mogą być dopuszczane do obrotu, a także o otrzymaniu takiej decyzji powiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego.
W świetle powyższego należy wskazać, że w przedstawionych we wniosku okolicznościach nie wypełnią Państwo warunków wskazanych w art. 27 ust. 2a ustawy o podatku akcyzowym. Jak wynika bowiem z opisu sprawy skład podatkowy posiadają Państwo na terenie miejsca wyznaczonego i do tego też składu podatkowego chcą Państwo bezpośrednio importować wyroby akcyzowe.
W związku z powyższym, posiadanie przez Państwa składu podatkowego na terenie miejsca wyznaczonego nie pozwala na to, żeby miejsce importu znajdowało się na terenie posiadanego przez Państwa składu podatkowego.
Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634, ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.