Możliwość produkcji nalewek poza składem podatkowym - Interpretacja - 0111-KDIB3-3.4013.251.2023.2.MAZ

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 26 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.251.2023.2.MAZ

Temat interpretacji

Możliwość produkcji nalewek poza składem podatkowym

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 21 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący możliwości produkcji nalewek poza składem podatkowym, wpłynął 8 sierpnia 2023 r. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 października 2023 r. (wpływ 9 października 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej także jako: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich. A także w zakresie wyrobu i przetwarzania alkoholu etylowego oraz w zakresie wyrobu lub rozlewu napojów spirytusowych w ramach mikrodestylarni. Opisana działalność prowadzona jest w ramach oddziału Spółki.

Wnioskodawca nie prowadzi składu podatkowego. Wnioskodawca, korzystając ze zwolnienia ustanowionego na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, a więc poza składem podatkowym, produkuje we własnej mikrodestylarni alkohol etylowy w ilości mniej niż 10 hektolitrów wciągu roku kalendarzowego. Produkcja obejmuje wyroby objęte pozycjami CN 2207 i CN 2208.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza rozpocząć produkcję nowego produktu w postaci nalewek owocowych, które będą wytwarzane na bazie destylatu o mocy objętościowej alkoholu poniżej 70%. Rzeczywista moc alkoholu w produkowanych nalewkach wynosić będzie ok. 40-50%. Produkcja nalewek będzie prowadzona z wykorzystaniem owoców z upraw własnych lub soków uzyskanych z tych owoców. Wnioskodawca prowadzi również jako rolnik działalność w zakresie upraw (oprócz winogron) jabłek, gruszek, pigwy, śliwek, agrestu itp. Do produkcji nalewek zostanie użyty wytworzony alkohol etylowy (destylat) poniżej 70 % - napoje spirytusowe otrzymane przez destylację wina z winogron lub wytłoków z winogron o kodzie CN 2208 20 wyprodukowane przez Wnioskodawcę we własnej mikrodestylarni.

Nalewki owocowe, które Wnioskodawca zamierza produkować na bazie wytworzonego (destylatu) alkoholu etylowego o mocy objętościowej alkoholu poniżej 70%. Będą klasyfikowane do kodu CN 2208 jako wyroby spirytusowe.

W uzupełnieniu z 3 października 2023 r., odpowiadając na pytania Organu, Spółka podała:

 1. Mikrodestylarnia, w której Wnioskodawca produkuje alkohol etylowy, jest gorzelnią prawnie i ekonomicznie niezależną od wszelkich innych gorzelni oraz nie działa na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu.

 2. W mikrodestylarni Wnioskodawca wytwarza alkohol o mocy objętościowej alkoholu poniżej 70 % - alkohol etylowy objęty pozycją 2208 (produkcja nie obejmuje wyrobów objętych pozycją CN 2207). Wnioskodawca zamierza produkować nalewki o kodzie CN 2208 przy użyciu dotychczas wytwarzanego alkoholu etylowego objętego pozycją CN 2208, w ilości mniejszej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego; to znaczy Wnioskodawca do produkcji przedmiotowych nalewek zamierza użyć wyłącznie wytworzony przez siebie, we własnej mikrodestylarni (poza składem podatkowym, na podstawie zwolnienia z art. 47 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym), destylat o mocy objętościowej alkoholu poniżej 70 % (alkohol etylowy objęty pozycją CN 2208) w ilości mniejszej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego.

Produkując nalewki Wnioskodawca nadal będzie mieścił się w produkcji alkoholu w ilości mniejszej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego. Wnioskodawca do produkcji przedmiotowych nalewek nie będzie używał innego alkoholu.

Do wyprodukowania nalewek zostanie użyta część z wyprodukowanego przez Wnioskodawcę destylatu. Nektar owocowy zostanie zalany destylatem. Cały ten proces odbywać się będzie w pomieszczeniu w mikrodestylarni, w którym produkowany jest destylat, i nalewki w trakcie produkcji nie opuszczą tego pomieszczenia. Proces produkcji nalewek będzie więc stanowić niejako kontynuację prowadzonej produkcji alkoholu etylowego (destylatu). Przy tym nie cały wytworzony destylat zostanie wykorzystany do produkcji nalewek.

 3. Wnioskodawca w ciągu roku kalendarzowego nie będzie przekraczać ilości 10 hektolitrów alkoholu etylowego. W 2021 r. Wnioskodawca wyprodukował … litrów alkoholu etylowego 100%, w 2022 r. – … litrów alkoholu etylowego 100%.

Nalewki będą wytwarzane z wyprodukowanego przez Wnioskodawcę alkoholu etylowego i będą się mieściły w ilości 10 hektolitrów alkoholu etylowego produkowanego przez Wnioskodawcę w ciągu roku kalendarzowego.

Do wytworzenia nalewek Wnioskodawca zamierza wykorzystać ilość do 30% wyprodukowanego przez siebie destylatu.

 4. Wnioskodawca nie prowadzi składu podatkowego. Jeżeli nie jest to konieczne, Wnioskodawca nie chciałby zakładać składu podatkowego w celu rozpoczęcia produkcji nalewek.

Wnioskodawca chciałby produkować nalewki poza składem podatkowym w ramach zwolnienia z art. 47 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, z którego korzysta przy produkcji alkoholu etylowego we własnej mikrodestylarni, w ilości mniejszej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego.

Jeżeli nie jest możliwe zwolnienie z obowiązku produkcji nalewek w składzie podatkowym na tej podstawie, Wnioskodawca chciałby skorzystać z możliwości produkcji nalewek poza składem podatkowym z zastosowaniem przedpłaty akcyzy, a więc na podstawie zwolnienia z art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym.

Pytania

  1. Czy produkcja nalewek w sytuacji opisanej we wniosku może się odbywać poza składem podatkowym?

  2. Czy Wnioskodawca może skorzystać przy produkcji nalewek z własnego destylatu wyprodukowanego przez siebie w mikrodestylarni ze zwolnienia ustanowionego w art. 47 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym?

  3. Czy Wnioskodawca może skorzystać przy produkcji nalewek z własnego destylatu wyprodukowanego przez siebie w mikrodestylarni ze zwolnienia ustanowionego w art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym?

Państwa stanowisko w sprawie

Produkcja nalewek podlega opodatkowaniu akcyzą, jednak zdaniem Wnioskodawcy nie musi odbywać się w składzie podatkowym.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 1 i art. 92 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 143., z późn.zm.), przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja alkoholu etylowego.

Definicję alkoholu etylowego zawiera art. 93 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z art. 93 ust. 1 pkt 1 do alkoholu etylowego zalicza się m.in. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i CN 2208. Pozycja CN 2207 obejmuje alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone. Pozycja CN 2208 obejmuje alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe.

Produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu art. 93 ust. 2 powołanej ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew.

Bez wątpienia produkcja nalewek jest czynnością, która stanowi produkcję alkoholu etylowego. Nalewki, jako wyrób produkowany na bazie alkoholu etylowego o mocy objętościowej alkoholu poniżej 70%, klasyfikowane będą do pozycji CN 2208

Wyrób sklasyfikowany pod pozycją CN 2208 został wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym (pozycja 18 załącznika). Wspomniany załącznik zawiera wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja musi odbywać się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG. Zgodnie bowiem z art. 47 ust. 1 powołanej ustawy, produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, co do zasady, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym.

Art. 47 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym przewiduje pewne wyjątki od zakazu produkcji poza składem podatkowym wyrobów akcyzowych określonych załączniku nr 2 do ustawy. Na mocy art. 47 ust. 1 pkt 4 z obowiązku produkcji w składzie podatkowym wyłączona jest m.in. produkcja mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego, dokonywana przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu.

Produkcja nalewek z owoców z wykorzystaniem alkoholu etylowego mieści się w zakresie art. 93 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, tj. czynność ta stanowi produkcję alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy. Z uwagi na to, że nalewki objęte są pozycją CN 2208, a produkowany przez Wnioskodawcę we własnej mikrodestylarni alkohol etylowy w ilości mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego jest zwolniony z obowiązku produkcji w składzie podatkowym, to można uznać, że również produkcja nalewek będzie mogła być prowadzona przez Wnioskodawcę nie w składzie podatkowym – pod warunkiem, że Wnioskodawca zmieści się w limicie 10 hektolitrów alkoholu etylowego wciągu roku kalendarzowego. Skoro od alkoholu etylowego wyprodukowanego we własnej mikrodestylarni nie został jeszcze zapłacony podatek akcyzowy, to uzasadnione jest rozliczenie tego podatku w ramach produktów finalnych, powstałych z wykorzystaniem tego alkoholu, tj. nalewek czy też innego rodzaju alkoholu etylowego. Skoro alkohol etylowy produkowany w mikrodestylarni jest zwolniony z produkcji w składzie podatkowym, to nalewki, czyli również alkohol etylowy w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, produkowane przez ten sam podmiot (Wnioskodawcę), również nie muszą być produkowane w składzie podatkowym – na podstawie zwolnienia z art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym. Nie wydaje się też uzasadnione, aby tylko w celu produkcji nalewek Wnioskodawca musiał zakładać skład podatkowy.

Interpretacja ta może jednak nie być słuszna z uwagi na brzmienie art. 93 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, tzn. produkcja nalewek w opisanej sytuacji nie będzie korzystać z tego zwolnienia.

Zdaniem Wnioskodawcy możliwa jest natomiast produkcja nalewek poza składem podatkowym przez Wnioskodawcę na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym

Produkcja nalewek jest produkcją nowego wyrobu akcyzowego, jest więc to czynność inna niż produkcja alkoholu etylowego we własnej gorzelni. Produkcja alkoholu etylowego i produkcja nalewek z użyciem tego alkoholu etylowego to dwie odrębne czynności w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym (dwie odrębne czynności produkcji). Z tej przyczyny produkcja nalewek nie będzie mogła odbywać się poza składem podatkowym na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, nawet jeżeli Wnioskodawca zmieści się z ilością produkcji alkoholu etylowego w ilości 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, określonej w tym przepisie.

Jednak art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym przewiduje zwolnienie z obowiązku produkcji w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych. Na tej podstawie z obowiązku produkcji w składzie podatkowym zwolniona jest produkcja nalewek z wykorzystaniem alkoholu etylowego, od którego akcyza została już zapłacona (w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych nowych wyrobów akcyzowych w postaci nalewek). Z uwagi na to, że Wnioskodawca zamierza produkować nalewki przy użyciu alkoholu wyprodukowanego we własnej mikrodestylarni, zwolnienie, o którym mowa wart. 47 ust 1 pkt 1 nie znajdzie zastosowania (akcyza nie została jeszcze uiszczona).

Art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym przewiduje również zwolnienie z obowiązku produkcji w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do tej ustawy, od których została zapłacona przedpłata akcyzy. Przedpłata akcyzy pozwala na produkcję wyrobów akcyzowych poza składem podatkowym pod warunkiem, że w odniesieniu do danego wyrobu producentowi nie przysługuje zwolnienie z innego tytułu. Skorzystanie z przedpłaty nie jest poza tym uzależnione od spełnienia innych przesłanek.

W opinii Wnioskodawcy może on skorzystać przy produkcji nalewek z własnego destylatu, wyprodukowanego przez siebie w mikrodestylarni ze zwolnienia ustanowionego w art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, ściśle względem sformułowanych pytań, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1542, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 17 załącznika nr 1 do ustawy, kod CN 2207, wymieniono alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone.

Natomiast w poz. 18 załącznika nr 1 do ustawy, kod CN 2208, wymieniono alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

 1) produkcja wyrobów akcyzowych;

  2) wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

  3) import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem:

 a) importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów,

 b) importu wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego, w celu dopuszczenia ich do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego i objęcia procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w miejscu importu znajdującym się w tym składzie podatkowym,

 c) przypadków, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;

  4) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;

  5) wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

  6) wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

W myśl art. 8 ust. 6 ustawy:

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą […].

Zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy:

Produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji:

  1) wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że wyprodukowany wyrób jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy ze względu na przeznaczenie;

  2) mniej niż 1000 hektolitrów w ciągu roku:

 a) winiarskiego, w przypadku win, biorąc pod uwagę średnią roczną produkcję z następujących po sobie co najmniej trzech lat winiarskich poprzedzających rok, w którym jest ustalana wielkość produkcji wina,

 b) kalendarzowego, w przypadku napojów fermentowanych, biorąc pod uwagę średnią roczną produkcję z następujących po sobie co najmniej trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok, w którym jest ustalana wielkość produkcji napojów fermentowanych, jeżeli napoje te:

   - spełniają wymagania określone dla fermentowanych napojów winiarskich, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. c i d, pkt 2-6, 9 lub 10 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o wyrobach winiarskich (Dz.U. z 2023 r. poz. 550) oraz

   - są produkowane przez podmioty posiadające wpis do rejestru przedsiębiorców wykonujących działalność w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich, o którym mowa w art. 9 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o wyrobach winiarskich;

 3) piwa, wina i napojów fermentowanych, wytwarzanych domowym sposobem przez osoby fizyczne na własny użytek i nieprzeznaczonych do sprzedaży;

 4) mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego, dokonywanej przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu;

 5) wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy;

 6) energii elektrycznej;

 7) wyrobów węglowych;

 8) suszu tytoniowego;

 9) wyrobów gazowych.

W art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy wskazano, że:

Określenie skład podatkowy oznacza miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, w tym przetwarzane, lub magazynowane, w tym przechowywane, lub przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane – z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

W poz. 18 załącznika nr 2 do ustawy – zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG – pod kodem CN 2208, wymieniony został alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe.

Stosownie do art. 92 ustawy:

Do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Jak stanowi art. 93 ust. 1 ustawy:

Do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1) wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;

 2) wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;

 3) napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.

W myśl art. 93 ust. 2 ustawy:

Produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew.

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości produkcji nalewek z własnego destylatu poza składem podatkowym, na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o podatku akcyzowym.

Produkcja alkoholu etylowego została zdefiniowana w art. 93 ust. 2 ustawy i obejmuje m.in. wytwarzanie i przetwarzanie alkoholu etylowego. Alkohol etylowy objęty kodami CN 2207 i 2208 został wymieniony w załączniku nr 2 w poz. 17 i 18.

Co do zasady, wyrażonej we wstępie do art. 47 ust. 1 ustawy, produkcja wyrobu akcyzowego jakim jest alkohol etylowy o kodach CN 2207 i 2208, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym. Przy czym w art. 47 ust. 1 ustawy zostały enumeratywnie wskazane wyłączenia z obowiązku produkcji w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych wymienionych m.in. w załączniku nr 2 do ustawy. W katalogu tych wyłączeń znalazły się te wymienione w art. 47 ust. 1 pkt 4 ustawy, które bezpośrednio odwołują się do alkoholu etylowego, a także w art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy, dotyczące tych wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy. Przy tym zwolnienie z obowiązku produkcji w składzie podatkowym, przewidziane w art. 47 ust. 1 pkt 4 ustawy, ma charakter warunkowy. Dotyczy bowiem przypadków produkcji mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego, dokonywanej przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu.

Wnioskodawca podał w opisie zdarzenia przyszłego, że produkuje alkohol etylowy w mikrodestylarni, która jest gorzelnią prawnie i ekonomicznie niezależną od wszelkich innych gorzelni oraz nie działa na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu. Wnioskodawca wytwarza alkohol o mocy objętościowej alkoholu poniżej 70 %, objęty pozycją 2208. Wnioskodawca zamierza produkować nalewki o kodzie CN 2208 przy użyciu dotychczas wytwarzanego alkoholu etylowego objętego pozycją CN 2208, w ilości mniejszej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego. Do wyprodukowania nalewek zostanie użyta część z wyprodukowanego przez Wnioskodawcę destylatu o mocy objętościowej alkoholu poniżej 70 % (alkohol etylowy objęty pozycją CN 2208). Nektar owocowy zostanie zalany destylatem. Cały ten proces odbywać się będzie w pomieszczeniu w mikrodestylarni, w którym produkowany jest destylat, a nalewki w trakcie produkcji nie opuszczą tego pomieszczenia. Proces produkcji nalewek będzie więc stanowić niejako kontynuację prowadzonej produkcji alkoholu etylowego (destylatu). Do wytworzenia nalewek Wnioskodawca zamierza wykorzystać ilość do 30% wyprodukowanego przez siebie destylatu. Wnioskodawca w ciągu roku kalendarzowego nie będzie przekraczać ilości 10 hektolitrów alkoholu etylowego. W 2021 r. Wnioskodawca wyprodukował 789,2 litrów alkoholu etylowego 100%, w 2022 r. – 584,1 litrów alkoholu etylowego 100%. Spółka nie prowadzi składu podatkowego. Wnioskodawca chciałby produkować nalewki poza składem podatkowym w ramach zwolnienia z art. 47 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, z którego korzysta przy produkcji alkoholu etylowego we własnej mikrodestylarni, w ilości mniejszej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego.

Jeżeli nie jest możliwe zwolnienie z obowiązku produkcji nalewek w składzie podatkowym na tej podstawie, Wnioskodawca chciałby skorzystać z możliwości produkcji nalewek poza składem podatkowym z zastosowaniem przedpłaty akcyzy, a więc na podstawie zwolnienia z art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym.

Przedstawiony opis zdarzenia przyszłego wskazuje, że Spółka będzie mogła produkować nalewki o kodzie CN 2208 poza składem podatkowym, korzystając z wyłączenia przewidzianego w art. 47 ust. 1 pkt 4 ustawy, z uwagi na to, że:

- jest gorzelnią prawnie i ekonomicznie niezależną od wszelkich innych gorzelni oraz nie działa na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu;

- produkcja alkoholu etylowego o kodzie CN 2208, w tym nalewek, nie przekroczy w ciągu roku kalendarzowego 10 hektolitrów.

Należy przy tym zauważyć, że wyłączenie przewidziane w art. 47 ust. 1 pkt 4 ustawy dotyczy produkcji alkoholu etylowego poza składem podatkowym w przypadku, gdy łączna ilość wyprodukowanego alkoholu nie przekracza w roku kalendarzowym 10 hektolitrów. Zatem to zwolnienie obejmuje całą ilość alkoholu etylowego wyprodukowanego, a nie poszczególne rodzaje tego alkoholu.

Wnioskodawca będzie również uprawniony do produkcji nalewek poza składem podatkowym, korzystając z wyłączenia przewidzianego w art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy, w przypadku, gdy zapłaci wcześniej przedpłatę akcyzy. W tym wypadku na Wnioskodawca będzie zobowiązany do składania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy, a także obliczać i wpłacać przedpłatę, postępując zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 22 ustawy.

Ponadto należy zastrzec, że prawo do produkcji alkoholu etylowego poza składem podatkowym na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy nie zwalnia Wnioskodawcy z dopełnienia innych obowiązków, w szczególności związanych z rejestracją w zakresie podatku akcyzowego, składaniem deklaracji podatkowych, obliczaniem i wpłacaniem akcyzy, a także obowiązków wynikających z uregulowań zawartych w rozporządzeniu Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 12 sierpnia 2021 r. w sprawie kontroli celno-skarbowej niektórych wyrobów akcyzowych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1636). Organ pragnie zauważyć, że obowiązki związane z produkcją alkoholu etylowego poza składem podatkowym na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy, niewynikające bezpośrednio z tych przepisów, nie były przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy, zatem wydana interpretacja nie stanowi rozstrzygnięcia w tym zakresie.

Tym samym – oceniając całościowo w zakresie wszystkich zadanych pytań – stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

        - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

        - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

         - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1634, ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.