Interpretacja indywidualna z dnia 19 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.276.2018.9.MS
Temat interpretacji
Podatek akcyzowy, w zakresie opodatkowania akcyzą wynajętego w państwie członkowskim samochodu osobowego.
Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo:
1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 21 listopada 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 5 września 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 304/19 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 marca 2023 r., sygn. akt I GSK 2247/19;
2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym, dotyczące braku obowiązku zapłaty podatku akcyzowego z tytułu najmu i przemieszczenia na terytorium kraju samochodów osobowych z terytorium (…), jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek z 21 listopada 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania akcyzą wynajętego w państwie członkowskim samochodu osobowego, wpłynął 28 listopada 2018 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
A Sp. z o. o. (dalej jako „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest osobą prawną z siedzibą w (...).
Wnioskodawca, na podstawie zawartej umowy najmu długoterminowego, wynajmuje od kontrahenta mającego siedzibę na terytorium (...) samochody osobowe.
Samochody są zarejestrowane i dopuszczone do ruchu w (...), nie zaś na terytorium Polski. Wnioskodawca nie jest właścicielem omawianych samochodów osobowych, ponadto Spółka nie dokonała rejestracji omawianych pojazdów na terytorium Polski.
Samochody zostały odebrane z terytorium (...), a następnie przemieszczone na terytorium Polski. Po zakończeniu okresu obowiązywania umów najmu samochody osobowe zostaną zwrócone z powrotem na terytorium (...) ich właścicielowi (wynajmującemu). Przemieszczenia samochodów dokonał Wnioskodawca.
Pytania
1)Czy Wnioskodawca nie był zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego z tytułu najmu i przemieszczenia na terytorium kraju samochodów osobowych z terytorium (…)?
2)W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania 1 za nieprawidłowe, czy w sytuacji zapłaty na terytorium kraju akcyzy, a następnie - po zakończeniu okresu obowiązywania umów najmu - zwrócenia samochodów osobowych będących przedmiotem najmu z powrotem na terytorium (…), przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 107 ustawy o podatku akcyzowym, Spółka ma prawo do zwrotu zapłaconej akcyzy?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1.
Zdaniem Wnioskodawcy, nie był on zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego z tytułu najmu i przemieszczenia na terytorium kraju samochodów osobowych z terytorium (...).
W myśl art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1114, ze zm.; dalej: „ustawa o podatku akcyzowym”), w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
-import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
-nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
-pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
a.wyprodukowanego na terytorium kraju,
b.od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo2.
Nabycie wewnątrzwspólnotowe, stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy, to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.
Opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlega zatem m.in. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodów osobowych, które należy rozumieć jako czynność polegającą na fizycznym przemieszczeniu samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.
Stosownie do art. 101 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:
1)przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;
2)nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;
3)złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.
Przepisy ustawy o podatku akcyzowym dla potrzeb opodatkowania akcyzą samochodów osobowych zawierają odrębną definicję pojęcia sprzedaży. Jak wynika z art. 100 ust. 5 pkt 9 omawianej ustawy, sprzedaż samochodu to m.in. użycie samochodu osobowego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
Samochody osobowe, o których mowa w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku, zostały wynajęte na terytorium (…), a następnie przemieszczone do Polski, tym samym czynność ta stanowi nabycie wewnątrzwspólnotowe. Jednak, jak wskazuje art. 101 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, dla nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego, w sytuacji gdy podmiot nabywający samochód nie jest jego właścicielem, określono szczególny moment powstania obowiązku podatkowego w akcyzie. Mianowicie ustawodawca uzależnił w tym przypadku powstanie obowiązku podatkowego od złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
Wnioskodawca podkreśla, że nie jest właścicielem wynajmowanych samochodów osobowych i nie dokonał ich rejestracji w Polsce. Samochody te są zarejestrowane i dopuszczone do ruchu w (…). Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy nie powstał u niego obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowych samochodów w ramach najmu.
Natomiast, jeżeli chodzi o dokonanie czynności pierwszej sprzedaży na terytorium Polski w rozumieniu art. 100 ust. 5 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, zdaniem Spółki nie będzie ona miała miejsca w przypadku umowy najmu samochodów, gdzie Spółka odebrała pojazdy z terytorium (…), co oznacza, że pierwsze użytkowanie pojazdów nastąpiło na terytorium (…).
W konsekwencji, biorąc pod uwagę powyższe rozważania, Wnioskodawca nie był zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego z tytułu najmu i przemieszczenia na terytorium kraju samochodów osobowych z terytorium (…).
Ad. 2.
Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania 1 za nieprawidłowe, w sytuacji zapłaty na terytorium kraju akcyzy, a następnie - po zakończeniu okresu obowiązywania umów najmu - zwrócenia samochodów osobowych będących przedmiotem najmu z powrotem na terytorium (…), przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 107 ustawy o podatku akcyzowym, Spółka ma prawo do zwrotu zapłaconej akcyzy.
Stosownie do art. 107 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym podmiot, który nabył prawo rozporządzania jak właściciel samochodem osobowym niezarejestrowanym wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego, lub jeżeli w jego imieniu ta dostawa albo eksport są realizowane, ma prawo do zwrotu akcyzy na wniosek złożony właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie roku od dnia dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego.
Art. 107 ust. 3 ww. ustawy wskazuje, iż podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany posiadać dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, którymi są w szczególności: dokumenty przewozowe, celne, faktura i specyfikacja dostawy oraz inne dokumenty handlowe związane z dostawą wewnątrzwspólnotową albo eksportem. Ust. 4 niniejszego przepisu określa, że do wniosku o zwrot załącza się dowód zapłaty akcyzy na terytorium kraju lub fakturę z wykazaną kwotą akcyzy oraz dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, o których mowa w ust. 3.
Dostawa wewnątrzwspólnotowa w rozumieniu art 2 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, to przemieszczanie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego. Przez wewnątrzwspólnotową dostawę należy zatem rozumieć czynność polegającą na fizycznym przemieszczeniu samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.
Zdaniem Wnioskodawcy, „nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel”, stanowiące przesłankę zwrotu akcyzy z tytułu wewnątrzwspólnotowe dostawy samochodu osobowego, nie jest tożsame z „nabyciem prawa własności samochodu osobowego”. Zakres podmiotowy pierwszego pojęcia jest zdecydowanie szerszy i obejmuje również podmiot, który nie będąc prawnym właścicielem samochodu osobowego jest również jego posiadaczem, który na podstawie konkretnej czynności dokonanej z jego udziałem uzyska możliwość faktycznego dysponowania pojazdem w sposób i w zakresie przysługującym właścicielowi, nawet jeżeli równocześnie skutkiem tej czynności nie jest przeniesienie prawa własności. Takie stanowisko potwierdza między innymi wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 marca 2015 r„ sygn. I GSK 336/13.
Zatem niezależnie od tego, że Wnioskodawca nie będzie właścicielem omawianych samochodów osobowych, to nabył prawo rozporządzania tymi samochodami jak właściciel. Wskutek najmu bowiem uzyskał możliwość faktycznego dysponowania pojazdami jak właściciel.
Samochody osobowe po zakończeniu okresu obowiązywania umów najmu zostaną zwrócone z powrotem na terytorium (…). Bezsprzecznie nastąpi więc przemieszczenie samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego, spełniające definicję wewnątrzwspólnotowej dostawy. Dostawa ta zostanie dokonana przez Wnioskodawcę lub zleci on we własnym imieniu realizację tej czynności. W trakcie wspomnianej dostawy Wnioskodawca nadal będzie rozporządzał omawianymi samochodami jak właściciel.
Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, spełniona zostanie przesłanka, o której mowa w art. 107 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym uprawniająca do zwrotu zapłaconej akcyzy na wniosek złożony przez Wnioskodawcę.
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania 1 za nieprawidłowe, w sytuacji zapłaty na terytorium kraju akcyzy, a następnie - po zakończeniu okresu obowiązywania umów najmu - zwrócenia samochodów osobowych będących przedmiotem najmu z powrotem na terytorium (...) (dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy), przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 107 ustawy o podatku akcyzowym, Spółka ma prawo do zwrotu zapłaconej akcyzy.
Interpretacja indywidualna
Rozpatrzyłem Państwa wniosek i 21 stycznia 2019 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0111-KDIB3-3.4013.276.2018.1.JS, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.
Interpretację doręczono Państwu 24 stycznia 2019 r.
Skarga na interpretację indywidualną
19 lutego 2019 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu (data wpływu do Organu – 26 lutego 2019 r.).
Na podstawie art. 3 § 2 pkt 4a, art. 50 § 1, art. 52 § 1, art. 53 § 1 oraz art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej jako PPSA) wnieśli Państwo o:
-uchylenie zaskarżonej interpretacji uznającej stanowisko Skarżącej za nieprawidłowe i uznanie stanowiska prezentowanego przez Skarżącą we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej za zgodne z przepisami prawa podatkowego;
-zasądzenie zwrotu kosztów postępowania wedle norm przepisanych.
Postępowanie przed sądem administracyjnym
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił skarżoną interpretację wyrokiem z 5 września 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 304/19.
Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego 5 listopada 2019 r.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 29 marca 2023 r. sygn. akt I GSK 2247/19 oddalił skargę kasacyjną.
Tym samym wyrok WSA we Wrocławiu, który uchylił interpretację indywidualną, stał się prawomocny od 29 marca 2023 r.
Prawomocny wyrok wpłynął 23 sierpnia 2023 r.
Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1634, ze zm.):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
-uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postepowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu i Naczelny Sąd Administracyjny;
-ponownie rozpoznaję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej i stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku dotyczącego braku obowiązku zapłaty podatku akcyzowego z tytułu najmu i przemieszczenia na terytorium kraju samochodów osobowych z terytorium (…), jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o stan prawny obowiązujący w dniu wydania uchylonej interpretacji tj. 21 stycznia 2019 r.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1114, ze zm.):
Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
Zgodnie z art. 100 ust. 4 ustawy:
Samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703, przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
W myśl art. 100 ust. 1 ustawy:
W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1)import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
2)nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
3)pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
a)wyprodukowanego na terytorium kraju,
b)od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy:
Nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.
W myśl art. 100 ust. 5 pkt 9 ustawy:
Za sprzedaż samochodu osobowego uznaje się jego użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
Jak stanowi art. 101 ust. 2 ustawy:
Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:
1)przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju – jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;
2)nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel – jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;
3)złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym – jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.
Zgodnie z art. 102 ust. 1 i 2 ustawy:
1.Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2.
2.W przypadkach, o których mowa w art. 101 ust. 2 pkt 1 i 2, jeżeli przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju dokonał inny podmiot niż podmiot, który nabył prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która nabyła prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel.
Mając na uwadze powyższe przepisy należy wskazać, że opodatkowaniu akcyzą podlega m.in. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodów osobowych, niezarejestrowanych wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym (art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy), które należy rozumieć jako czynność polegającą na przemieszczeniu samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.
Jak wskazał WSA we Wrocławiu w orzeczeniu z 5 września 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 304/19 (oraz NSA w orzeczeniu z 29 marca 2023 r., sygn. akt I GSK 2247/19), w przypadku samochodów osobowych, zgodnie z art. 101 ust. 1 i 2 ustawy, powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym jest ściśle związane z nabyciem prawa do rozporządzania jak właściciel.
Zdaniem WSA we Wrocławiu w przypadku, objętego wnioskiem, najmu długotrwałego samochodu osobowego nie dochodzi do nabycia przez Państwa prawa do rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel.
W ocenie Sądu pod pojęciem „nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel” rozumie się wszelkie działania polegające na przeniesieniu dóbr materialnych (w tym przypadku samochodu osobowego), które pozwalają drugiej stronie na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. W opisanym stanie faktycznym, zdaniem WSA skutkiem najmu samochodu nie jest uzyskanie przez Państwa uprawnienia do rozporządzania towarami jak właściciel, lecz czasowe użycie samochodu celem przewozu dokumentów.
Tym samym, w ocenie Sądu, w przedstawionym stanie faktycznym, w stosunku do Państwa Spółki nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym samochodu osobowego. Spółka w przedstawionych we wniosku okolicznościach nie nabędzie bowiem prawa do rozporządzania samochodem jak właściciel oraz nie zamierza składać wniosku o jego zarejestrowanie w Polsce.
Regulacja art. 101 ust. 2 pkt 3 ustawy odnosi się do momentu powstania obowiązku podatkowego w sytuacji, gdy samochód osobowy będący przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego nie jest własnością danego podmiotu. Określa ona szczególny moment powstania obowiązku podatkowego w akcyzie przy nabyciu wewnątrzwspólnotowym w przypadku, kiedy nabycie nie jest związane z przeniesieniem prawa do rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel. Wówczas obowiązek podatkowy powstaje z dniem złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
Jak zatem wskazał WSA we Wrocławiu, w odniesieniu do samochodu osobowego niebędącego własnością podmiotu przemieszczającego ten samochód do Polski, obowiązek zapłaty akcyzy w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego tego samochodu jest uzależniony od złożenia wniosku o rejestrację samochodu na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, co nie będzie miało miejsca w stanie faktycznym sprawy.
W świetle powyższego – uwzględniając ocenę prawną Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 5 września 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 304/19 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 czerwca 2023 r., sygn. akt I GSK 2247/19 – stwierdzić należy, że w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nie powstał u Państwa z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego obowiązek podatkowy i w konsekwencji nie są Państwo zobowiązani do zapłaty podatku akcyzowego z tytułu najmu i przemieszczenia na terytorium kraju samochodów osobowych z terytorium (...).
Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w odniesieniu do pytania nr 1 należało uznać zatem za prawidłowe.
Natomiast w zakresie pytania nr 2, odstępuję od oceny Państwa stanowiska. Ocena stanowiska w tym zakresie, z uwagi na treść tego pytania, została bowiem przez Państwa uzależniona od uznania za nieprawidłowe stanowiska Spółki w odniesieniu do pytania nr 1. Okoliczność taka nie ma natomiast miejsca, a tym samym ocena stanowiska w tym zakresie staje się zatem bezprzedmiotowa.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1634, ze zm. dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.