Obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu i sprzedaży na terytorium kraju.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 14 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku podatkowego w zakresie nabywanych samochodów osobowych wpłynął 14 sierpnia 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca X Sp. z o.o. (Dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym również do celów VAT-UE.

Wnioskodawca planuje, w ramach swojej działalności, dokonywać obrotu samochodami osobowymi (dalej również: samochody). Samochody będą nabywane z krajów Unii Europejskiej. Wniosek dotyczy nabywania samochodów w krajach UE, innych niż Rzeczypospolita Polska.

Obecnie planowane jest, że nabywane samochody mogą być:

- nowe - niezarejestrowane w państwie, z którego są nabywane,

- nowe - zarejestrowane w państwie, z którego są nabywane,

- używane - niezarejestrowane w państwie, z którego są nabywane,

- używane - zarejestrowane w państwie, z którego są nabywane.

Samochody nie będą rejestrowane w Polsce, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Samochody osobowe po ich przetransportowaniu do Polski, będą przedmiotem dalszej sprzedaży. Spółka nabywa je wyłącznie w celu odsprzedaży, nie będzie ich wykorzystywała do czynności związanych z prowadzeniem własnej działalności gospodarczej, w szczególności nie będą one udostępniane do użytkowania żadnym osobom związanym z Wnioskodawcą, w tym pracownikom.

Wnioskodawca będzie dokonywać odsprzedaży nabytych samochodów osobowych na rzecz polskich kontrahentów, czynnych podatników VAT. Sprzedaż zostanie każdorazowo udokumentowana fakturą VAT, na której zostanie wykazana odpowiednia kwota podatku VAT.

Z uzgodnień pomiędzy Spółką a jej klientami wynika, że dany kontrahent jest zobowiązany do dalszej sprzedaży zakupionych aut na rzecz podmiotów z Unii Europejskiej, innych niż Polska lub krajów spoza UE. Oznacza to, że kontrahenci są zobowiązani do wywiezienia nabytych samochód z kraju.

Cała transakcja od momentu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów do ich wewnątrzwspólnotowej dostawy lub eksportu, nie przekroczy 30 dni. Wniosek dotyczy tylko takich sytuacji, poza wnioskiem są przypadki gdy proces ten przekroczy 30 dni.

Spółka będzie posiadać dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu samochodów, którymi mogą być w szczególności: dokumenty przewozowe, celne, faktura i specyfikacja dostawy oraz inne dokumenty handlowe związane z dostawą wewnątrzwspólnotową albo eksportem. Wnioskodawca otrzyma wskazane dokumenty od swoich kontrahentów maksymalnie do upływu 30 dniowego terminu.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że nie ma możliwości innego sposobu przeprowadzenia transakcji. Wynika to z faktu, że obecnie posiada dostęp do kontrahentów z zagranicy, od których będzie mógł nabywać samochody osobowe na korzystnych warunkach. Natomiast Spółka nie specjalizuje się w sprzedaży detalicznej samochodów osobowych. Zdaniem Spółki nie posiada ona obecnie wystarczającej wiedzy i infrastruktury do pozyskiwania ostatecznych odbiorców tych samochodów. Dlatego podjęta została decyzja o współpracy z zewnętrznymi podmiotami, które mają odpowiednie doświadczenie w tym zakresie.

Bezpośrednie skontaktowanie dostawców z odbiorcami, mogłoby w przyszłości spowodować wykluczenie Wnioskodawcy z całego procesu obrotu, jako pośrednika, co byłoby bardzo niekorzystne dla Spółki i czego Wnioskodawca chce uniknąć.

Pytanie

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, gdy nabyte samochody zostaną w ciągu 30 dni dostarczone wewnątrzwspólnotowo lub wyeksportowane z Polski, powstanie obowiązek podatkowy w zakresie uiszczenia podatku akcyzowego za zakupienie i sprowadzenie samochodu?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji gdy nabyty wewnątrzwspólnotowo samochód osobowy zostanie w ciągu 30 dni od tego nabycia wywieziony z kraju, w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy bądź eksportu, to nie powstanie, po stronie Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w zakresie uiszczenia podatku akcyzowego za zakupienie i sprowadzenie samochodu.

Ustawa o podatku akcyzowym

Zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy akcyzowej: ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Natomiast art. 100 ust. 4 stanowi, że samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Z kolei art. 100 ust. 1: W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

  1) import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, z wyłączeniem przypadków, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;

  2) nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;

  3) pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:

a) wyprodukowanego na terytorium kraju,

b) od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.

Należy także zwrócić uwagę na ust. 2 i 3, zgodnie z którymi w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju, następująca po sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli wcześniej akcyza nie została zapłacona w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony. Natomiast jeżeli w stosunku do samochodu osobowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 9 Ustawy akcyzowej, nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Z kolei w myśl art. 2 ust. 1 pkt 8 dostawa wewnątrzwspólnotowa to przemieszczanie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.

Przez eksport należy rozumieć wywóz wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej a także objęcie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych procedurą tranzytu zewnętrznego po zwolnieniu ich do wywozu.

Zgodnie z art. 101 ust. 2 obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

  1) przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;

  2) nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;

  3) złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.

Podatnikiem akcyzy od samochodów osobowych, zgodnie z art. 102 ust. 1 jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej:

  1) która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2, lub

  2) która nabyła lub posiada samochód osobowy, o którym mowa w art. 100 ust. 1a pkt 2, lub

  3) na której ciąży obowiązek złożenia zawiadomienia o dokonaniu w pojeździe samochodowym zarejestrowanym na terytorium kraju zmian konstrukcyjnych zmieniających rodzaj tego pojazdu na samochód osobowy, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - w przypadku, o którym mowa w art. 100 ust. 1a pkt 1.

Ustawodawca przewidział jednak wyłączenie z powstania obowiązku podatkowego. Tutaj należy wskazać, że zgodnie z art. 101 ust. 2a Ustawa akcyzowej obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego albo sprzedaży, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 3 lit. a, nie powstaje, jeżeli ten samochód osobowy został dostarczony wewnątrzwspólnotowo lub wyeksportowany w terminie 30 dni od dnia nabycia wewnątrzwspólnotowego albo sprzedaży, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 3 lit. a. Fakt dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu jest potwierdzany przez dokumenty, o których mowa w art. 107 ust. 3.

Art. 107 ust. 3 wskazuje na przykładową listę dokumentów, które stanowią potwierdzenie dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu. Takimi dokumentami są w szczególności: dokumenty przewozowe, celne, faktura i specyfikacja dostawy oraz inne dokumenty handlowe związane z dostawą wewnątrzwspólnotową albo eksportem.

Analiza

Podsumowując, opodatkowaniu akcyzą podlega nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodów osobowych, rozumiane jako czynność polegająca na przemieszczeniu samochodu osobowego, niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, z terytorium państwa członkowskiego do Polski. Fizyczne przemieszczenie (przywóz) samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego UE na terytorium Polski stanowi zatem - w rozumieniu Ustawy akcyzowej - nabycie wewnątrzwspólnotowe, z którym wiąże się powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca, co do zasady, w momencie dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego, niezarejestrowanego wcześniej w Polsce, staje się podatnikiem podatku akcyzowego. W konsekwencji, należy uznać, że w momencie wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego, po stronie Wnioskodawcy powstaje obowiązek podatkowy z tytułu tej transakcji. Przy czym wskazane przepisy należy analizować, biorąc również pod uwagę wyłączenia z tego obowiązku.

W szczególności należy wskazać treść art. 101 ust. 2a Ustawa akcyzowej, zgodnie z którym obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego nie powstaje, jeżeli ten samochód osobowy został dostarczony wewnątrzwspólnotowo lub wyeksportowany w terminie 30 dni od dnia nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Zatem należy uznać, że w przypadku gdy samochód osobowy nabyty wewnątrzwspólnotowo zostanie wywieziony z Polski, w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy lub eksportu w ciągu 30 dni – obowiązek podatkowy z tytułu podatku akcyzowego nie powstaje. Tym samym Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego.

Tutaj należy podkreślić, że przepis ten nie wskazuje na podmiot, który powinien dokonać wywozu, w celu zachowania prawa do wyłączenia, ale jedynie podkreśla, że wywieziony powinien zostać „ten samochód osobowy”. W konsekwencji przepis ten uzależnia jego stosowanie od przedmiotu transakcji, czyli od samochodu osobowego, który w ciągu 30 dni jest nabywany wewnątrzwspólnotowo i dalej zbywany poza granice RP. Natomiast, w żaden sposób art. 101 ust. 2a Ustawy akcyzowej nie wymaga aby dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu dokonał ten sam podmiot, który go nabył wewnątrzwspólnotowo.

Gdyby celem ustawodawcy było aby wyłączenie to miało zastosowanie tylko gdy ten sam podmiot dokonuje nabycia oraz dalszego wywozu, sprecyzowałby ten przepis, dodając w treści np.: „jeżeli ten samochód osobowy został dostarczony wewnątrzwspólnotowo lub wyeksportowany, przez podatnika, w terminie 30 dni od dnia nabycia wewnątrzwspólnotowego”. Skoro ustawodawca nie zdecydował się na taki zapis, należy uznać, że wyłączenie z opodatkowania będzie miało zastosowanie również gdy inny podmiot dokona wewnątrzwspólnotowego nabycia a inny podmiot dokona dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu.

Istotnym, z punktu widzenia art. 101 ust. 2a Ustawy akcyzowej jest aby cała ta procedura nie trwała dłużej niż 30 dni oraz aby podatnik, czyli w wskazanym przypadku Spółka, był w posiadaniu odpowiednich dokumentów, potwierdzających rzeczywiste dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu danego samochodu osobowego.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca będzie każdorazowo posiadał dokumenty potwierdzające ten fakt. Takim dokumentami będą przykładowo: dokumenty przewozowe, celne, faktura i specyfikacja dostawy oraz inne dokumenty handlowe związane z dostawą wewnątrzwspólnotową albo eksportem.

Tym samym, Wnioskodawca spełni wszystkie warunki, o których mowa w art. 101 ust. 2a Ustawy akcyzowej, niezbędne do niepowstania (braku) obowiązku podatkowego w stosunku do tych samochodów osobowych, o których mowa w zdarzeniu przyszłym.

Warto zwrócić uwagę na orzecznictwo sądów administracyjnych, które rozstrzygało w sprawach na podstawie art. 101 ust. 2a Ustawy akcyzowej. Wyroki podkreślają istotę przedmiotu transakcji, czyli samochód osobowy a nie na podmiot, który dokonuje czynności, z nim związanych. Przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 lipca 2022 r. o sygn. I GSK 2837/18 wskazał: W sprawie przedmiotem opodatkowania jest nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym (art. 100 ust. 1 pkt 2 u.p.a.). Prawidłowe odczytanie przywołanego wcześniej art. 101 ust. 2a u.p.a. określającego okoliczności i warunki niepowstania (braku) obowiązku podatkowego w stosunku do tego samochodu, jednoznacznie i wprost wskazuje, iż odnoszą się one do nabytego wewnątrzwspólnotowo niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju samochodu osobowego (tj. „tego samochodu”, którego nabycie jest przedmiotem opodatkowania).

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji gdy nabyty wewnątrzwspólnotowo samochód osobowy zostanie w ciągu 30 dni od tego nabycia wywieziony z kraju, w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy bądź eksportu i Wnioskodawca będzie w posiadaniu odpowiedniej dokumentacji, to nie powstanie, po stronie Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w zakresie uiszczenia podatku akcyzowego za zakupienie i sprowadzenie samochodu. Bez znaczenia pozostaje fakt, kto rzeczywiście dokona wywozu tego samochodu z kraju w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy lub eksportu. Istotnym jest aby cały proces trwał nie więcej niż 30 dni i aby Spółka posiadała odpowiednie dokumenty potwierdzające wywóz danego samochodu z Polski.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1542, ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 100 ust. 4 ustawy:

Samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 6, 8 i 9 ustawy:

6) eksport:

 a) wywóz wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony przez organ celny, o którym mowa w art. 221 ust. 2 lub art. 332 ust. 3-4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 558, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2015/2447”, zgodnie z przepisami tego rozporządzenia,

 b) objęcie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych procedurą tranzytu zewnętrznego po zwolnieniu ich do wywozu;

8) dostawa wewnątrzwspólnotowa - przemieszczanie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego;

9) nabycie wewnątrzwspólnotowe - przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 100 ust. 1 ustawy:

W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

 1) import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, z wyłączeniem przypadków, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;

 2) nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;

 3) pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:

a) wyprodukowanego na terytorium kraju,

b) od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.

Zgodnie z art. 100 ust. 2 ustawy:

W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju, następująca po sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli wcześniej akcyza nie została zapłacona w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Stosownie do art. 100 ust. 3 ustawy:

Jeżeli w stosunku do samochodu osobowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Jak wynika z art. 100 ust. 5 ustawy:

Na potrzeby niniejszego działu za sprzedaż samochodu osobowego uznaje się jego:

 1) sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

 2) zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

 3) wydanie w zamian za wierzytelności;

 4) wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

 5) darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

 6) wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

 7) przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

 8) przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

 9) użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 101 ust. 6 ustawy:

Do opodatkowania akcyzą samochodów osobowych stosuje się odpowiednio art. 10 ust. 12 i 13, art. 14 ust. 1-3aa, 4, 4g, 6, 8, 10 i 11, art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a, ust. 2, 2b, 2c, 3ba i 4, art. 18 ust. 1‑3, art. 19 ust. 1-3, ust. 6 pkt 1, ust. 7 pkt 1 lit. a i ust. 8-11, art. 21 ust. 5 i art. 27-29a oraz przepisy wydane na podstawie art. 20.

W myśl art. 101 ust. 2 ustawy:

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

1) przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;

2) nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;

3) złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.

Zgodnie z art. 101 ust. 2a ustawy:

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego albo sprzedaży, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 3 lit. a, nie powstaje, jeżeli ten samochód osobowy został dostarczony wewnątrzwspólnotowo lub wyeksportowany w terminie 30 dni od dnia nabycia wewnątrzwspólnotowego albo sprzedaży, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 3 lit. a. Fakt dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu jest potwierdzany przez dokumenty, o których mowa w art. 107 ust. 3.

Jak stanowi art. 102 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2.

Jak wynika z art. 104 ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania w przypadku samochodu osobowego jest:

 1) kwota należna z tytułu sprzedaży samochodu osobowego na terytorium kraju pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy należne od tego samochodu osobowego;

 2) kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy - w przypadku jego nabycia wewnątrzwspólnotowego, z tym że w przypadku, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podstawą opodatkowania jest średnia wartość rynkowa samochodu osobowego pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy;

 3) wartość celna samochodu osobowego powiększona o należne cło - w przypadku importu tego samochodu, z zastrzeżeniem ust. 2-5.

Art. 106 ust. 1, 2 i 3 ustawy stanowi, że:

 1. Podatnik z tytułu sprzedaży na terytorium kraju samochodu osobowego jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe w sprawie akcyzy, według ustalonego wzoru,

2) obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego

  - za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

 2. Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania organu podatkowego złożyć deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 14 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

 3. Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania organu podatkowego dokonać obliczenia i zapłaty na rachunek właściwego urzędu skarbowego akcyzy w terminie 30 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Stosownie do art. 107 ust. 3 ustawy:

Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany posiadać dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, którymi są w szczególności: dokumenty przewozowe, celne, faktura i specyfikacja dostawy oraz inne dokumenty handlowe związane z dostawą wewnątrzwspólnotową albo eksportem.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że planują Państwo w ramach swojej działalności dokonywać obrotu samochodami osobowymi. Samochody te nabywać będą Państwo z krajów Unii Europejskiej.

Planują Państwo, że nabywane samochody mogą być:

- nowe - niezarejestrowane w państwie, z którego są nabywane,

- nowe - zarejestrowane w państwie, z którego są nabywane,

- używane - niezarejestrowane w państwie, z którego są nabywane,

- używane - zarejestrowane w państwie, z którego są nabywane.

Samochody te - zgodnie z przedstawionym opisem sprawy - nie będą rejestrowane na terytorium Polski.

Jak zostało przez Państwa wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, samochody osobowe po przetransportowaniu do Polski będą przedmiotem dalszej odsprzedaży, bowiem samochody te nabywają Państwo wyłącznie w celu dokonania ich dalszej sprzedaży - nie będą ich Państwo wykorzystywać w prowadzonej działalności, jak również nie będą one udostępniane do użytkowania innym osobom związanym z Państwa spółką, w tym pracownikom. Odsprzedaży przedmiotowych samochodów będą Państwo dokonywać na rzecz kontrahentów z Polski, będących czynnymi podatnikami podatku VAT. Sprzedaż ta każdorazowo będzie udokumentowana fakturą VAT.

Z opisu sprawy wynika również, że Państwa kontrahenci są zobowiązani do dalszej sprzedaży zakupionych samochodów osobowych na rzecz podmiotów z krajów Unii Europejskiej (innych niż Polska) lub krajów spoza Unii Europejskiej, czyli wywiezienia nabywanych pojazdów z kraju.

Wskazali Państwo również, że cała transakcja od momentu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów do ich wewnątrzwspólnotowej dostawy lub eksportu, nie przekroczy 30 dni. Będą Państwo posiadali dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu samochodów, którymi mogą być m.in. dokumenty przewozowe, celne, faktura i specyfikacja dostawy oraz inne dokumenty handlowe związane z dostawą wewnątrzwspólnotową albo eksportem. Wskazane dokumenty otrzymają Państwo od swoich kontrahentów maksymalnie do upływu 30 dniowego terminu.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym w zakresie zakupu i sprzedaży samochodów osobowych w sytuacji, w której nabyte przez Państwa samochody zostaną w ciągu 30 dni dostarczone wewnątrzwspólnotowo lub wyeksportowane z Polski przez Państwa kontrahentów.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości należy wskazać, że art. 101 ust. 2a ustawy o podatku akcyzowym mówi o tym, że obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego nie powstaje, jeżeli ten samochód osobowy został dostarczony wewnątrzwspólnotowo lub wyeksportowany w terminie 30 dni od dnia nabycia wewnątrzwspólnotowego, a fakt dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu jest potwierdzany przez dokumenty przewozowe, celne, fakturę i specyfikację dostawy oraz inne dokumenty handlowe związane z dostawą wewnątrzwspólnotową albo eksportem.

Ze wskazanego powyżej przepisu wynika zatem, że aby względem danego samochodu osobowego nie powstał obowiązek podatkowy (ciążący co do zasady na podatniku z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego), samochód ten po tym nabyciu wewnątrzwspólnotowym musi zostać dostarczony wewnątrzwspólnotowo lub wyeksportowany w ciągu 30 dni od dnia jego nabycia. Oznacza to, że aby uwolnić podatnika od obowiązku zapłaty akcyzy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego, względem tego samochodu muszą zostać dokonane dwie ściśle połączone ze sobą czynności, tj. nabycie wewnątrzwspólnotowe oraz dostawa wewnątrzwspólnotowa/eksport.

W Państwa przypadku taka sytuacja nie wystąpi, bowiem co prawda Państwo będą nabywać samochody wewnątrzwspólnotowo, jednakże dalej będą je Państwo sprzedawać na terytorium kraju. Państwa kontrahenci natomiast będą sprzedawali (dostarczali wewnątrzwspólnotowo lub eksportowali) niezarejestrowane samochody osobowe nabyte na terytorium kraju. Pomimo, iż cała transakcja od momentu nabycia samochodów przez Państwa do momentu wywiezienia samochodu z Polski przez Państwa kontrahenta będzie trwała do 30 dni, to jednak ze względu na fakt, że w sytuacji tej nie występują wyłącznie transakcja nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz dostawy wewnątrzwspólnotowej bądź eksportu powoduje, iż nie będą mogli Państwo zostać zwolnieni z opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Z uwagi zatem na fakt, że Państwo nie dokonają dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu, ale sprzedaży na terytorium kraju, w związku z tym nie zostaną wypełnione przesłanki, dzięki którym będzie możliwe zastosowanie preferencji wskazanej w art. 101 ust. 2a ustawy o podatku akcyzowym.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że zgodnie z zasadami wykładni prawa podatkowego i stanowiskiem judykatury, wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe, (por. również wyrok: NSA sygn. akt I GSK 1866/14, TSUE C-169/00 oraz C‑150/99). Z tego też względu, przepisy udzielające podatnikowi jakiejkolwiek preferencji podatkowej powinny być interpretowane ściśle.

Podkreślić należy również, że to podatnik, chcąc skorzystać z jakiejkolwiek preferencji zawartej w przepisach podatkowych winien dostosować się do obowiązujących przepisów i tak ułożyć swoją działalność gospodarczą, aby ustawowe wymagania mógł wypełnić, a nie przepis prawa powinien być interpretowany w sposób rozszerzający tak, aby niejako dopasować go do profilu i rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika. Takie postępowanie byłoby niezasadne i zaprzeczało jakiejkolwiek racjonalności ustawodawcy. Z tego też powodu, co zostało wskazane, przepisy dotyczące wszelkich preferencji podatkowych należy interpretować w sposób ścisły, uwzględniając zasady wykładni prawa podatkowego, w tym orzecznictwo i stanowisko doktryny.

W świetle powyższego, zdaniem Organu aby skorzystać z preferencji uregulowanej w art. 101 ust. 2a ustawy, a tym samym podatnik został uwolniony od ciążącego na nim obowiązku podatkowego z tytuł nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego, samochód osobowy powinien w ciągu 30 dni od dnia nabycia wewnątrzwspólnotowego, zostać dostarczony wewnątrzwspólnotowo albo wyeksportowany przez tego podatnika. Zatem względem tego samochodu musi dojść do dokonania przez podatnik wyłącznie dwóch połączonych ze sobą czynności, tj. nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz dostawy wewnątrzwspólnotowej/eksportu.

Należy zauważyć ze prawidłowość takiej wykładni powyższego przepisu potwierdza doktryna i orzecznictwo.

Tytułem przykładu, M. Kałka i U. Ksieniewicz w komentarzu do art. 101 ustawy (Podatek akcyzowy. Komentarz, Wrocław 2011) wskazuje wprost, że „pomimo tego, iż najpierw powstał obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu lub z tytułu pierwszej sprzedaży samochodu wyprodukowanego na terytorium kraju i podatnik zgodnie z przepisami zobowiązany jest do zapłaty akcyzy, to przepis art. 101 ust. 2a u.p.a. zwalnia go z takiego obowiązku, gdy samochód opuści terytorium kraju”.

W cytowanym natomiast przez Państwa wyroku NSA z dnia 14 lipca 2022 r., sygn. akt I GSK 2837/18 wskazano, że przepisy regulujące obowiązek podatkowy w zakresie samochodów osobowych należy odczytywać systemowo, z uwzględnieniem pozostałych przepisów regulujących opodatkowanie samochodów osobowych.

Z kolei wyrok WSA w Poznaniu z 22 marca 2018 r., sygn. akt III SA/Po 77/18 (który został potwierdzony powyższym wyrokiem NSA) wskazuje, że „Podatnikiem akcyzy od samochodów osobowych jest, stosownie do art. 102 ust. 1 AkcyzU, między innymi osoba prawna, która dokonuje powyższej czynności. Z kolei obowiązek podatkowy, o czym stanowi art. 101 ust. 2 pkt 1 AkcyzU, powstaje w takiej sytuacji z dniem przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju, jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju. Obowiązek ten nie powstaje jednakże, zgodnie z treścią art. 101 ust. 2a AkcyzU, jeżeli ten samochód osobowy został dostarczony wewnątrzwspólnotowo w terminie 30 dni od dnia nabycia wewnątrzwspólnotowego. Fakt dostawy wewnątrzwspólnotowej jest przy tym potwierdzany przez dokumenty, o których mowa w art. 107 ust. 3 AkcyzU”.

Należy równocześnie zauważyć, że zgodnie z art. 104 ust. 1 pkt 2 ustawy podstawą opodatkowania w przypadku samochodu osobowego jest kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy - w przypadku jego nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Z kolei obowiązki podatnika z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego, kształtujące zobowiązanie podatkowe, uregulowano w treści art. 106 ustawy.

Biorąc pod uwagę, że wykładnia systemowa polega na ustalaniu znaczenia tekstów prawnych ze względu na kontekst systemowy, miejsce w którym dany przepis się znajduje, a uzasadnieniem dla sięgania po wykładnię systemową jest założenie o systemie prawnym rozumianym jako spójna i harmonijna całość, gdyż ustawa podatkowa jest z założenia systemem norm prawnych zupełnym i niesprzecznym i w konsekwencji żadnego przepisu ustawy nie można interpretować w oderwaniu od jej pozostałych przepisów, a interpretator powinien dążyć do takiego tłumaczenia norm, które by tworzyło spójny z prakseologicznego punktu widzenia system (por. m.in. A. Bielska-Brodziak, Interpretacja tekstu prawnej na podstawie orzecznictwa podatkowego, WK 2009), stwierdzić należy, że dokonując interpretacji art. 101 ust. 2a ustawy o podatku akcyzowym, Organ jest zobowiązany do systemowego ujęcia przedmiotowego wyłączenia. A więc należy uwzględnić zarówno samą czynność będącą przedmiotem opodatkowania (od którego przedmiotu podatnik w istocie może zostać uwolniony) jak i pozostałe regulacje kształtujące podatkowy stan faktyczny względem samochodów osobowych, tj. regulacje kształtujące moment powstania obowiązku podatkowego, regulacje określające podatnika z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego, czy też regulacje określające podstawę opodatkowania - kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy, w przypadku jego nabycia wewnątrzwspólnotowego. Wszystkie bowiem te regulacje tworzą jedną spójną i logiczną całość.

Tym samym stwierdzić należy, że aby na podatniku nie ciążył obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju (którym zgodnie z art. 4 ustawy Ordynacja podatkowa jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach) i w konsekwencji nie doszło do przekształcenia się tego obowiązku w zobowiązanie (którym zgodnie z art. 5 ustawy Ordynacja podatkowa jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego), musi on dokonać wewnątrzwspólnotowej dostawy bądź eksportu tego samochodu w terminie 30 dni od dnia nabycia.

Tak więc, co prawda istotnym elementem zwolnienia z obowiązku podatkowego jest przedmiot dokonanych transakcji (tj. dany samochód osobowy), jednak najważniejszym elementem tego zwolnienia z obowiązku podatkowego jest sam podatnik, gdyż ustawodawca na mocy art. 101 ust. 2a ustawy daje właśnie temu podmiotowo możliwość uwolnienia się od obowiązku opodatkowania podatkiem akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju, jak również wskazuje jakie działania musi on podjąć, aby uchronić się przed przekształceniem obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe.

Dlatego istotne jest to, aby podmiot, który dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego (tj. czynności opodatkowanej podatkiem akcyzowym na podstawie art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy) i chce skorzystać ze zwolnienia z obowiązku podatkowego na podstawie art. 101 ust. 2a ustawy, dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu danego samochodu osobowego w ciągu 30 dni od jego nabycia. W przypadku sprzedaży samochodu na terytorium kraju, jak ma to miejsce w niniejszej sprawie i wywozu samochodu poza terytorium kraju przez inny podmiot niż podmiot, który dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego, na którym co do zasady ciąży faktyczny obowiązek podatkowy, nie będą zdaniem Organu spełnione przesłanki do zastosowania przedmiotowego wyłączenia z obowiązku podatkowego, nawet jeżeli samochód zostanie wywieziony w ciągu 30 dni od jego nabycia wewnątrzwspólnotowego.

W świetle powyższego należy wskazać, że w przedstawionych we wniosku okolicznościach nie wypełnią Państwo przesłanek umożliwiających zastosowanie art. 101 ust. 2a ustawy o podatku akcyzowym. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, pomiędzy nabyciem wewnątrzwspólnotowym samochodów osobowych a ich dostarczeniem wewnątrzwspólnotowym lub eksportem, będzie dokonana również czynność sprzedaży niezarejestrowanego samochodu osobowego na terytorium kraju. Tak więc czynność wewnątrzwspólnotowej dostawy bądź eksportu przedmiotowych samochodów osobowych nie zostanie przeprowadzona przez tego podatnika, u którego wystąpił zasadniczy obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego i od którego obowiązku norma wyłączająca na podstawie art. 101 ust. 2a ustawy mogłaby mieć zastosowanie.

W związku z powyższym w Państwa sytuacji powstanie obowiązek podatkowy w zakresie uiszczenia podatku akcyzowego za zakupienie i sprowadzenie pojazdu.

Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634, ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).