Wybór odpowiedniego agregatu do pracy na konkretnym projekcie uzależniony będzie od planowanego zapotrzebowania na energię elektryczną. Agregaty pracujące poza granicami Polski (np. w ...) zasilane będą paliwem zakupionym lokalnie w danym kraju. Cena takiego paliwa będzie zawierać wszystkie podatki wynikające z lokalnego prawa podatkowego.

Spółka otrzymała ponadto pozwolenie na rozbudowę istniejącej instalacji fotowoltaicznej w siedzibie głównej w ... o dodatkowe 379,29 kW mocy (zwiększenie obecnej mocy 50 kW do maksymalnej mocy łącznej 429,29 kW).

W związku z planowaną inwestycją Spółka zakłada, że może dojść do przekroczenia limitu 1 MW łącznej mocy generatorów produkujących energię elektryczną na potrzeby własne (sumując moc instalacji fotowoltaicznych i agregatów prądotwórczych), który uprawnia do korzystania ze zwolnienia:

Z uwagi na dużą moc przyszłej instalacji fotowoltaicznej istnieje również prawdopodobieństwo, że Spółka nie będzie zużywać na własne potrzeby (przynajmniej w dni wolne od pracy) całej wyprodukowanej energii elektrycznej. Powstałe nadwyżki energii elektrycznej będą musiały być sprzedawane przedsiębiorstwu posiadającemu koncesję na dystrybucję i obrót energią elektryczną (dalej jako: „Operator”).

Pytania

  1. Czy Spółka przy ustalaniu (na potrzeby zwolnień z art. 16 ust. 7a pkt 1, art. 24 ust. 3, art. 24e ust. 1b pkt 1, art. 138h ust. 2 Ustawy oraz § 5 ust. 1 Rozporządzenia) łącznej mocy generatorów powinna uwzględnić agregaty prądotwórcze znajdujące się poza granicami Polski i tam wytwarzające energię elektryczną do zużycia na potrzeby własne, w przypadku ich faktycznego użycia w trakcie zagranicznych prac?

  2. Czy przy rozpatrywaniu (na potrzeby zwolnień z art. 16 ust. 7a pkt 1, art. 24 ust. 3, art. 24e ust. 1b pkt 1, art. 138h ust. 2 Ustawy oraz § 5 ust. 1 Rozporządzenia) łącznej mocy generatorów należy sumować zarówno moce wszystkich agregatów prądotwórczych produkujących energię elektryczną na terytorium Polski, jak również moc instalacji fotowoltaicznej pracującej w siedzibie głównej Spółki w ...?

  3. Czy w przypadku niespełniania warunków uprawniających do zwolnienia ze składania deklaracji (np. przekroczenia limitu 1 MW łącznej mocy generatorów) Spółka powinna uwzględnić w deklaracjach dla podatku akcyzowego zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej przez agregaty prądotwórcze poza granicami Polski, w przypadku wystąpienia takiego zużycia w trakcie zagranicznych prac?

  4. W jakim przedziale czasu Spółka powinna ustalać (na potrzeby zwolnień z art. 16 ust. 7a pkt 1, art. 24 ust. 3, art. 24e ust. 1b pkt 1, art. 138h ust. 2 Ustawy oraz § 5 ust. 1 Rozporządzenia) łączną moc generatorów wytwarzających energię elektryczną?

  5. Czy jednorazowe przekroczenie w jednym okresie rozliczeniowym 1 MW łącznej mocy generatorów wytwarzających energię elektryczną na potrzeby własne spowoduje, że Spółka na stałe (w kolejnych okresach) utraci prawo do:

a) zwolnienia z podatku akcyzowego zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia?

b) zwolnienia z obowiązku składania deklaracji okresowych zgodnie z art. 24 ust. 3 oraz art. 24e ust. 1b pkt 1 Ustawy?

  6. Czy w przypadku sprzedaży do Operatora niezużytej nadwyżki energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW Spółka utraci prawo do:

a) zwolnienia z podatku akcyzowego zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia?

b) zwolnienia z obowiązku rejestracji do podatku akcyzowego zgodnie z art. 16 ust. 7a pkt 1 Ustawy?

c) zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej zgodnie z art. 138h ust. 2 Ustawy?

d) zwolnienia z obowiązku składania deklaracji okresowych zgodnie z art. 24 ust. 3 oraz art. 24e ust. 1b pkt 1 Ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Spółki agregaty prądotwórcze znajdujące się na stałe poza granicami Polski i tam wytwarzające energię elektryczną nie powinny zostać uwzględnione w sumie łącznej mocy generatorów wytwarzających energię elektryczną do zużycia na potrzeby własne Spółki.

Wyżej wymieniona łączna moc generatorów ustalana jest na potrzeby zwolnienia z akcyzy (§ 5 ust. 1 Rozporządzenia), zwolnienia z rejestracji (art. 16 ust. 7a pkt 1 Ustawy), zwolnienia ze składania okresowych deklaracji (art. 24 ust. 3 i art. 24e ust. 1b pkt 1) oraz zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej (art. 138h ust. 2 Ustawy).

Przez agregaty prądotwórcze znajdujące się na stałe poza granicami Polski Spółka rozumie agregaty prądotwórcze, które nie posiadają oznakowania CE (tj. certyfikatu dopuszczającego do obrotu w krajach Unii Europejskiej). Do opisanego zbioru zalicza się zarówno agregaty zakupione lokalnie i będące własnością Spółki lub jej lokalnego oddziału, jak i te wynajmowane od podmiotów zewnętrznych prowadzących działalność w kraju realizacji danego projektu. Stanowisko Spółki wzmacnia fakt, że wymienione wyżej agregaty nie będę miały prawa wjazdu na terytorium Unii Europejskiej, a tym samym nigdy nie zaistnieje sytuacja, w której wyprodukują one energię elektryczną, która mogłaby zostać zużyta na terytorium Polski.

Spółka stoi ponadto na stanowisku, że w sumie łącznej mocy generatorów wytwarzających energię elektryczną do zużycia na potrzeby własne nie powinny być również uwzględnione agregaty prądotwórcze będące własnością Spółki, znajdujące się czasowo w innym kraju członkowskim UE lub w kraju trzecim, do momentu ich powrotu na terytorium Polski po zakończeniu realizacji projektu zagranicznego.

Generatory znajdujące się poza granicami Polski w czasie realizacji danego projektu powinny zostać uwzględnione w sumie łącznej mocy generatorów dopiero po spełnieniu łącznie dwóch warunków:

- po powrocie na terytorium Polski,

- zużyciu na terytorium Polski energii elektrycznej pozyskanej z tych generatorów.

Art. 5 Ustawy wskazuje, że przedmiotem opodatkowania akcyzą są czynności lub stany faktyczne, o których mowa m.in. w art. 9 ust. 1 Ustawy. W ramach tego przepisu ustawodawca przewidział katalog zdarzeń stanowiących czynność będącą przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym w zakresie energii elektrycznej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

 1) nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

 2) sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

Biorąc pod uwagę treść powyższego przepisu, należy stwierdzić, że w przypadku zdarzenia przyszłego opisanego w pytaniu nr 1 nie dochodzi wprost do żadnej z czynności opodatkowanej akcyzą, wymienionej w tym przepisie. W rozważanej sytuacji nie ma mowy o nabyciu, sprzedaży czy imporcie energii elektrycznej zdefiniowanych odpowiednio w pkt 1, 2 i 5. Nie dochodzi także do zużycia energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, ponieważ Spółka takiej koncesji nie posiada i nie będzie posiadała, jak również do zużycia przez nabywcę końcowego, ponieważ nie dochodzi tu do zakupu energii elektrycznej (odpowiednio pkt 3 i 6).

Ostatecznie nie mamy również do czynienia z czynnością opisaną w pkt 4. Pomimo tego, że w zdarzeniu przyszłym opisanym w pytaniu nr 1 dochodzi do zużycia energii elektrycznej przez nieposiadającą koncesji Spółkę, która tę energię wyprodukowała, to decydujący jest tu fakt, że do zdarzenia tego dojdzie poza terytorium Polski. W żadnej z sześciu czynności wymienionych w art. 9 ust. 1 Ustawy nie wskazano miejsca, w którym te czynności miałyby być dokonane. Należy domniemywać jednak, że ustawodawca przy sporządzaniu ww. przepisu odniósł się do terytorium Polski. Wskazują na to konstrukcje poszczególnych zapisów art. 9 ust. 1.

W przypadku zarówno nabycia wewnątrzwspólnotowego, jak i importu energii elektrycznej, mamy do czynienia odpowiednio z faktyczną dostawą zapoczątkowaną w innym państwie EU, a zakończoną na terytorium Polski oraz z faktycznym wprowadzeniem energii z obcego terytorium na terytorium Polski. Nawiązanie do terytorium Polski jest jeszcze bardziej czytelne w zapisie odnośnie sprzedaży energii elektrycznej. W tym przypadku wyraźnie podkreślone jest, że sprzedaż zostaje dokonana na „terytorium kraju”, które zostało wprost zdefiniowane w art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy jako terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Również zapisy odnośnie zużycia energii elektrycznej pośrednio nawiązują do terytorium Polski z uwagi na pojawiającą się w tych zapisach koncesję. Jako koncesję należy rozumieć decyzję administracyjną wydaną przez upoważniony organ państwa polskiego, która może działać wyłącznie na terytorium Polski. Taka koncesja wydana przez polską administrację nie może mieć zastosowania na terytorium innym niż polskie.

Ustawa o podatku akcyzowym jest aktem prawnym obowiązującym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie może mieć zastosowania na terytorium państw innych niż Polska. Zdarzenie przyszłe opisane w pytaniu nr 1, tj. wyprodukowanie i zużycie energii elektrycznej na potrzeby własne poza granicami Polski może podlegać wyłącznie pod lokalną jurysdykcję danego obcego kraju w zakresie podatku akcyzowego (o ile takie przepisy w tym konkretnym kraju istnieją).

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, przy ustalaniu łącznej mocy generatorów nie powinna ona uwzględnić agregatów prądotwórczych znajdujących się stale oraz czasowo poza granicami Polski i wytwarzających tam energię elektryczną na potrzeby własne. Oznacza to, że przy obliczaniu łącznej mocy generatorów pod uwagę powinny być brane wyłącznie generatory wytwarzające energię elektryczną na terytorium Polski i na którym to terytorium energia elektryczna zostanie zużyta przez Spółkę.

Ad 2.

Zdaniem Spółki, przy ustalaniu łącznej mocy generatorów powinna ona uwzględniać zarówno agregaty prądotwórcze, jak i instalację fotowoltaiczną, tj. sumować moce obu tych rodzajów urządzeń produkujących w danym okresie energię elektryczną.

Ani Ustawa, ani Rozporządzenie w zakresie podatku akcyzowego nie definiują wprost pojęcia „generator”. Zgodnie jednak z definicją ze Słownika języka polskiego PWN, „generator” to „urządzenie lub maszyna do wytwarzania określonego czynnika energetycznego albo określonego rodzaju lub postaci energii”. Podobną definicję znaleźć można w Encyklopedii PWN, gdzie „generator” definiowany jest jako „w ogólnym znaczeniu urządzenie do wytwarzania (generowania) energii, czynnika energetycznego, substancji”.

Zarówno agregaty prądotwórcze, jak i instalacja fotowoltaiczna wpisują się w przytoczone wyżej definicje generatora. Nie ma tu znaczenia, że jedne z nich do wytwarzania energii wykorzystują spalanie paliwa (np. oleju napędowego), a drugie przetwarzają promieniowanie słoneczne. Dla celów podatku akcyzowego liczy się efekt końcowy pracy tych urządzeń, czyli wyprodukowanie energii elektrycznej, która może być następnie zużyta na potrzeby własne Spółki.

Spółka stoi zatem na stanowisku, że przy obliczaniu łącznej mocy generatorów na potrzeby zwolnień przewidzianych w zakresie podatku akcyzowego, należy sumować moce agregatów prądotwórczych, jak i moc instalacji fotowoltaicznej, wytwarzających energię elektryczną na terytorium Polski w danym momencie. Argumenty przemawiające za wyłączeniem agregatów znajdujących się poza granicami Polski z łącznej mocy generatorów zostały szczegółowo zaprezentowane w stanowisku Spółki odnośnie pytania nr 1.

Ad 3.

Spółka jest zdania, że zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej przez agregaty prądotwórcze poza granicami Polski nie powinno być uwzględniane w deklaracjach podatkowych składanych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w Polsce.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 Ustawy, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6. Podobnie w art. 24e ust. 1 pkt 1 Ustawy, Ustawodawca określił, że w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy (w tym zwolnieniem określonym w § 5 Rozporządzenia), podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

W wymienionych wyżej przepisach nie określono miejsca wystąpienia zużycia energii elektrycznej, odwołano się jednak do art. 9 Ustawy. Jak wcześniej wspomniano w stanowisku Spółki w zakresie pytania nr 1, w art. 9 ust. 1 Ustawy wskazano wyraźnie, w jakich przypadkach ma ona zastosowanie. Katalog czynności opodatkowanych wymienionych w art. 9 ust. 1 wskazuje precyzyjnie, że opodatkowaniu podlegają transakcje nabycia, sprzedaży, zużycia i importu energii elektrycznej, które faktycznie zaistnieją na terytorium Rzeczypospolitej Polski. Należy zatem domniemywać, że energia elektryczna wyprodukowana i zużyta w innych niż Polska krajach członkowskich Unii Europejskiej oraz w krajach trzecich nie podlega polskiej Ustawie. W sytuacji, gdy czynność związana w energią elektryczną jest dokonywana przez polskiego podatnika na terytorium obcego państwa, wówczas zastosowanie ma prawo lokalne regulujące kwestie podatku akcyzowego. Analogicznie domniemywa się, że zagraniczny podatnik niezarejestrowany w Polsce, w przypadku dokonania czynności opodatkowanej na terytorium Rzeczypospolitej Polski będzie podlegał pod przepisy polskiej Ustawy o podatku akcyzowym, a nie pod przepisy aktu prawnego obowiązującego w kraju jego rejestracji lub rezydencji.

W świetle powyższego. Spółka stoi na stanowisku, że w deklaracjach podatkowych składanych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w Polsce powinna być uwzględniana wyłącznie energia elektryczna wyprodukowana i zużyta na potrzeby Spółki na terytorium Polski.

Ad 4.

Zdaniem Spółki, powinna ona rozpatrywać łączną moc generatorów pracujących na terytorium Polski w danym momencie (dniu), w którym wytwarzana jest przez te generatory energia elektryczna.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji indywidualnej z dnia 09.10.2020 r. (sygnatura 0111-KDIB3-3.4013.135.2020.1.PJ):

„(...) Nie jest zatem istotna łączna moc posiadanych generatorów, lecz moc w momencie, w którym produkowana jest energia elektryczna. W konsekwencji jeśli moc generatorów używanych w procesie wytwarzania energii nie przekracza 1 MW, wówczas ww. zwolnienie znajdzie zastosowanie. Wobec powyższego Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia dla zużytej energii elektrycznej jeżeli będzie ona wyprodukowana przez Wnioskodawcę z generatorów których łączna moc w momencie wytwarzania energii elektrycznej nie będzie przekraczała 1 MW. (...) Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Spółka będzie mogła skorzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego od wyprodukowanej i zużytej energii elektrycznej na podstawie § 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień w sytuacji, gdy będzie użytkować wiele generatorów, które zasilane są olejem napędowym (od którego została zapłacona akcyza w należnej wysokości), a także używać będzie generatorów wykorzystujących energię promieniowania słonecznego oraz używać będzie jednocześnie generatora wykorzystującego biogaz, o łącznej mocy przekraczającej 1 MW, lecz w danym momencie wykorzystywać jednocześnie będzie do wytworzenia energii elektrycznej jedynie część z tych generatorów, o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW”.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN, „moment” definiuje się jako „bardzo krótki odcinek czasu” lub „pewien odcinek czasu wyodrębniony ze względu na ważne wydarzenia”. Dla Spółki najkrótszym możliwym do zmierzenia odcinkiem czasu jest dany dzień. Z powodu m.in. rozproszenia generatorów energii jednocześnie na kilku projektach oraz ich mobilności w terenie, Spółka technicznie nie ma możliwości rozpatrywania łącznej mocy generatorów w danej chwili, tj. co do sekundy, minuty lub godziny. Obecnie stosowana w Spółce wewnętrzna ewidencja generatorów, prowadzona w wymiarze dziennym, pozwala na dokładny pomiar łącznej mocy generatorów wykorzystanych do produkcji energii elektrycznej w danym dniu. Po zakończeniu danego miesiąca i zebraniu danych ze wszystkich posiadanych generatorów, Spółka jest w stanie w sposób jednoznaczny określić łączną moc generatorów produkujących energię elektryczną osiągniętą w poszczególnych dniach analizowanego miesiąca.

Spółka stoi zatem na stanowisku, że właściwym przedziałem czasu dla ustalenia łącznej mocy generatorów jest dany dzień, w którym energia elektryczna jest produkowana przez generatory pracujące na terytorium Polski.

Ad 5.

Spółka jest zdania, że jednorazowy przypadek przekroczenia 1 MW łącznej mocy generatorów nie powoduje, że Spółka na stałe utraci prawo do korzystania z niektórych zwolnień przewidzianych dla podatku akcyzowego, m.in. zwolnienia z zapłaty podatku oraz zwolnienia z obowiązku składania deklaracji okresowych.

Spółka zakłada, że przekroczenia 1 MW łącznej mocy mogą występować sporadycznie, np. raz na kilka miesięcy. W takiej sytuacji Spółka złoży deklarację podatkową za miesiąc, w którym doszło do przekroczenia limitu mocy oraz zapłaci podatek akcyzowy należny za ten okres zgodnie z zapisami art. 24 ust. 1 Ustawy. Spółka rozpocznie również prowadzenie ewidencji ilościowej energii elektrycznej w momencie przekroczenia 1 MW łącznej mocy, zgodnie z zapisami art. 138h ust. 1 pkt 2 Ustawy.

W przypadku, gdy w kolejnym miesiącu łączna moc generatorów nie będzie przekraczała 1 MW przez cały jego okres, wówczas Spółka nie złoży deklaracji podatkowej ani nie zapłaci podatku akcyzowego, gdyż zgodnie z art. 24 ust. 3 Ustawy oraz § 5 ust. 1 Rozporządzenia spełni warunki uprawniające ją do korzystania z określonych w tych przepisach zwolnień.

Obowiązek złożenia deklaracji i zapłaty podatku powróci dopiero w momencie ponownego przekroczenia 1 MW łącznej mocy.

Spółka będzie natomiast kontynuowała prowadzenie ewidencji ilościowej energii elektrycznej zgodnie z art. 138h Ustawy, pomimo iż z uwagi na nieprzekraczanie 1 MW łącznej mocy ustawowo nie będzie do tego zobowiązana. Spółka pozostanie również zarejestrowana do celów podatku akcyzowego, ponieważ w dalszym ciągu wykonywać będzie czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą.

W świetle powyższego, Spółka stoi na stanowisku, że jednorazowy przypadek przekroczenia 1 MW łącznej mocy generatorów nie powoduje, że Spółka na stałe straci prawo do korzystania ze:

a) zwolnienia z podatku akcyzowego zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia,

b) zwolnienia z obowiązku składania deklaracji okresowych zgodnie z art. 24 ust. 3 oraz art. 24e ust. 1b pkt 1 Ustawy.

Ad 6.

Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku sprzedaży do Operatora niezużytej nadwyżki energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW nie utraci ona prawa do zwolnień z podatku akcyzowego, obowiązku rejestracji, obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej oraz obowiązku składania okresowych deklaracji podatkowych przewidzianych w Ustawie oraz Rozporządzeniu.

Wszystkie wyżej wymienione zwolnienia dotyczą zużycia na potrzeby własne energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW.

Zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia, zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię. Dodatkowym kryterium, które należy spełnić zgodnie z § 5 ust. 2 ww. Rozporządzenia jest wykorzystywanie do produkcji tej energii wyrobów energetycznych pochodzących z odnawialnych źródeł energii lub wyrobów, od których została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

W myśl art. 16 ust. 7a pkt 1 Ustawy, obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie akcyzy nie ma zastosowania m.in. do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Zgodnie z art. 24 ust. 3 oraz 24e ust. 1b pkt 1 Ustawy obowiązek składania okresowych deklaracji podatkowych (odpowiednio miesięcznych i kwartalnych) nie ma zastosowania do podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Stosownie do art. 138h ust. 2 Ustawy, obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej nie ma zastosowania do podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, tj. produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w sytuacji nieprzekraczania 1 MW łącznej mocy generatorów, Spółka będzie spełniała wszystkie wymienione wyżej kryteria uprawniające ją do korzystania ze zwolnień z § 5 ust. 1 Rozporządzenia oraz art. 16 ust. 7a pkt 1, art. 24 ust. 3, art. 24e ust. 1b pkt 1 oraz art. 138h ust. 2 Ustawy.

Na prawo do korzystania ze wspomnianych zwolnień nie ma wpływu fakt sprzedaży niezużytej nadwyżki energii do Operatora, ponieważ sprzedaż taka nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem akcyzowym (zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy). W opisanym zdarzeniu przyszłym Spółka w zakresie podatku akcyzowego będzie wyłącznie podatnikiem z tytułu zużywania energii elektrycznej na własne potrzeby zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 4 Ustawy.

W związku z powyższym Spółka jest zdania, że w przypadku sprzedaży do Operatora niezużytej nadwyżki energii elektrycznej, wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, nie utraci ona prawa do korzystania ze zwolnień:

  a) z podatku akcyzowego zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia,

  b) z obowiązku rejestracji do podatku akcyzowego zgodnie z art. 16 ust. 7a pkt 1 Ustawy,

  c) z obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej zgodnie z art. 138h ust. 2 Ustawy,

  d) z obowiązku składania deklaracji okresowych zgodnie z art. 24 ust. 3 oraz art. 24e ust. 1b pkt 1 Ustawy,

mających zastosowanie do czynności opodatkowanej jaką jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, ściśle względem sformułowanych pytań, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 143, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy:

  a) spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 312 oraz z 2021 r. poz. 1505) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

  b) towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2021 r. poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140),

 c) giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

 d) spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

W art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy wskazano, że:

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

  1) nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

  2) sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię,

  3) zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2,

  4) zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię,

  5) import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

  6) zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy:

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej –Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

W myśl art. 5 ustawy:

Czynności lub stany faktyczne, o których mowa w art. 8 ust. 1-5, art. 9 ust. 1, art. 9a ust. 1 i 2, art. 9b ust. 1 i 2, art. 9c ust. 1 i 2 oraz art. 100 ust. 1-2, są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały wykonane lub powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1) z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

2) z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju,

3) z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6,

4) z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

W art. 11 ust. 2 ustawy wskazano, że:

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy:

Zgodnie z art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy:

W myśl art. 24 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

 1) upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

Przepis art. 24 ust. 3 ustawy wskazuje, że:

Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Jak wskazano w art. 24e ust. 1b pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 138h ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 138h ust. 2 ustawy:

Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1.

W myśl § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2021 r., poz. 1178, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie w sprawie zwolnień od akcyzy” lub „rozporządzenie”):

  1. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z tym że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2022 r. poz. 1378, 1383, 2370 i 2687) łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy.

  2. W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1378, ze zm.):

Odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że obrót energią elektryczną i jej zużycie podlegają co do zasady opodatkowaniu akcyzą. Ustawodawca w zakresie energii elektrycznej zawarł w art. 9 ust. 1 ustawy wyczerpujący katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą, pociągającą za sobą obowiązek zapłaty akcyzy na zasadach wynikających z art. 24 ustawy.

Podkreślić należy, że obowiązek podatkowy w przypadku energii elektrycznej powstaje m.in. w momencie jej sprzedaży nabywcy końcowemu (konsumentowi), przy czym, co wynika z art. 11 ust. 2 ustawy, jest to związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną. Podstawę do obliczenia należnego podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży energii na terytorium kraju stanowi ilość energii fizycznie wydanej danemu klientowi, wyrażoną w MWh, w danym okresie rozliczeniowym (określonej w oparciu o urządzenia pomiarowo-rozliczeniowe lub metodę szacunkową w przypadku braku urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych).

Zgodnie z definicją nabywcy końcowego wprowadzono zasadę opodatkowania akcyzą ostatniego etapu obrotu, czyli etapu wydania energii elektrycznej do konsumpcji nabywcy końcowemu, w tym przez podmiot posiadający koncesję, jak i przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię. Dla opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, co do zasady, nie ma zatem znaczenia status podmiotu sprzedającego. Dla uznania, że dojdzie do sprzedaży energii elektrycznej istotne jest to, aby doszło do wydania energii elektrycznej, a sprzedawca wystawił fakturę lub inny dokument, z którego wynika należność za sprzedaną (wydaną) energię elektryczną.

Opodatkowaniu akcyzą podlega także zużycie energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji, który tę energię wyprodukował.

Z kolei opodatkowaniu akcyzą nie podlega samo wytwarzanie energii elektrycznej, energia elektryczna, która jest przedmiotem obrotu pomiędzy podmiotami posiadającymi koncesję, sprzedaż energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję przez podmiot, który tę energię elektryczną wyprodukował, i który sam takiej koncesji nie posiada, jak i wprowadzenie do sieci przez ten podmiot nadwyżek nieskonsumowanej energii elektrycznej w celu jej zmagazynowania. Opodatkowaniu, zgodnie z zasadą jednofazowości, nie podlega także energia elektryczna nabyta przez nabywcę końcowego (nabyta od podmiotu posiadającego koncesję), która została odsprzedana (refakturowana) innemu podmiotowi.

Przy tym istnieje również możliwość zastosowania zwolnień od podatku (uzależnionych od okoliczności faktycznych i wynikających z ustanowionych przez prawodawcę przepisów).

W opisie zdarzenia przyszłego wskazali Państwo, że do zasilania urządzeń Spółka sporadycznie wykorzystuje agregaty prądotwórcze. W posiadaniu Spółki znajdują się spalinowe agregaty prądotwórcze o różnych mocach, które do produkcji energii elektrycznej wykorzystują olej napędowy. Spółka posiada także mikroinstalację fotowoltaiczną o mocy poniżej 50 kW, zainstalowaną na terenie siedziby głównej w .... Spółka nie posiada koncesji na wytwarzanie i dystrybucję energii elektrycznej. Instalacja produkuje energię elektryczną wyłącznie na potrzeby własne Spółki i w całości jest przez nią zużywana.

Spółka korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie § 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy. Spełniony jest również warunek z § 5 ust. 2 rozporządzenia, a mianowicie, że do wytworzenia energii elektrycznej wykorzystuje się wyłącznie odnawialne źródła energii (promieniowanie słoneczne) oraz wyroby energetyczne, od których została zapłacona akcyza w należnej wysokości (olej napędowy).

Spółka korzysta ze zwolnienia z obowiązku dokonania zgłoszenia rejestracyjnego na podstawie art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy oraz zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej na podstawie art. 138h ust. 2 ww. ustawy, z uwagi na fakt, że łączna moc generatorów wytwarzających energię elektryczną na potrzeby własne Spółki nie przekracza obecnie 1 MW. Dla kontroli spełniania warunków uprawniających do korzystania z ww. zwolnień Spółka prowadzi wewnętrzną ewidencję ilości wyprodukowanej energii elektrycznej wraz z ewidencją mocy generatorów wytwarzających tę energię.

Do końca 2022 roku Spółka wywiązywała się z obowiązku składania okresowych deklaracji podatkowych zgodnie z obowiązującym do 31 grudnia 2022 r. brzmieniem art. 24e ustawy, mówiącym o składaniu deklaracji kwartalnych w przypadku korzystania ze zwolnienia od akcyzy. Wykazywany był w nich podatek akcyzowy, który byłby należny do zapłaty, gdyby Spółka nie korzystała z ww. zwolnień. Zgodnie z aktualnym stanem prawnym, obowiązującym od 1 stycznia 2023 r. (art. 24e ust. 1b pkt 1 ustawy), Spółka jako podmiot spełniający warunki, o których mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, nie ma już obowiązku składania deklaracji kwartalnych.

W celu zabezpieczenia dostępu do energii elektrycznej w trakcie realizacji przyszłych projektów, zarówno w Polsce, jak i za granicą, a tym samym zapewnienia ciągłości prowadzenia prac, Spółka planuje wykorzystywać w szerszym niż dotychczas zakresie agregaty prądotwórcze. W związku z powyższym łączna moc generatorów produkujących energię elektryczną (agregaty prądotwórcze oraz instalacja fotowoltaiczna) na potrzeby własne Spółki może przekroczyć 1 MW. Do prac na terytorium Polski będą wykorzystywane agregaty będące własnością Spółki oraz agregaty okresowo wynajęte od podmiotów zewnętrznych. Wnioskodawca planuje wykorzystywać agregaty prądotwórcze także za granicą. Spółka otrzymała ponadto pozwolenie na rozbudowę istniejącej instalacji fotowoltaicznej w siedzibie głównej w ... o dodatkowe 379,29 kW mocy.

W związku z planowaną inwestycją Spółka zakłada, że może dojść do przekroczenia limitu 1 MW łącznej mocy generatorów produkujących energię elektryczną na potrzeby własne (sumując moc instalacji fotowoltaicznych i agregatów prądotwórczych), który uprawnia do korzystania ze zwolnienia:

- od podatku akcyzowego,

- z obowiązku rejestracji do podatku akcyzowego,

- z prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej,

- z obowiązku składania okresowych deklaracji podatkowych.

Z uwagi na dużą moc przyszłej instalacji fotowoltaicznej istnieje również prawdopodobieństwo, że Spółka nie będzie zużywać na własne potrzeby (przynajmniej w dni wolne od pracy) całej wyprodukowanej energii elektrycznej. Powstałe nadwyżki energii elektrycznej będą musiały być sprzedawane przedsiębiorstwu posiadającemu koncesję na dystrybucję i obrót energią elektryczną (dalej jako: „Operator”).

Państwa wątpliwości dotyczą rozpoznania:

    - czy przy ustalaniu łącznej mocy generatorów, Spółka powinna uwzględniać agregaty prądotwórcze wytwarzające energię elektryczna poza granicami Polski (pytanie nr 1);

    - czy przy obliczaniu łącznej mocy generatorów należy sumować moce wszystkich agregatów prądotwórczych produkujących energię elektryczną w Polsce oraz moc instalacji fotowoltaicznej w ... (pytanie nr 2);

   - czy w przypadku niespełnienia warunków uprawniających do zwolnienia ze składania deklaracji, Spółka powinna uwzględnić w deklaracjach zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej przez agregaty prądotwórcze poza granicami Polski (pytanie nr 3);

   - w jakim przedziale czasu Spółka powinna ustalać łączną moc generatorów wytwarzających energię elektryczną (pytanie nr 4);

   - czy jednorazowe przekroczenie w jednym okresie rozliczeniowym 1 MW łącznej mocy generatorów wytwarzających energię elektryczną na potrzeby własne spowoduje, że Spółka na stałe (w kolejnych okresach) utraci prawo do zwolnienia z podatku akcyzowego zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia oraz zwolnienia z obowiązku składania deklaracji okresowych, zgodnie z art. 24 ust. 3 oraz art. 24e ust. 1b pkt 1 ustawy (pytanie nr 5);

   - czy w przypadku sprzedaży do Operatora niezużytej nadwyżki energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW Spółka utraci prawo do zwolnienia: od podatku akcyzowego zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia; zwolnienia z obowiązku rejestracji zgodnie z art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy; zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej zgodnie z art. 138h ust. 2 ustawy; zwolnienia z obowiązku składania deklaracji okresowych zgodnie z art. 24 ust. 3 oraz art. 24e ust. 1b pkt 1 ustawy (pytanie nr 6).

Podatek akcyzowy jest podatkiem pośrednim, zharmonizowanym na poziomie Unii Europejskiej. Przepisy ustawy o podatku akcyzowym oraz wydane na jej podstawie przepisy wykonawcze mają w swej istocie zasięg terytorialny, ograniczony do terytorium kraju.

Odnosząc powyższe do treści pytania nr 1 należy zauważyć, że do wyliczenia łącznej mocy generatorów służących do wytwarzania energii elektrycznej, o których mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy, konieczne jest uwzględnienie generatorów produkujących energię elektryczną wyłącznie na terytorium kraju. Zatem moc generatorów, których Wnioskodawca będzie używał do wytwarzania energii elektrycznej poza terytorium kraju, nie powinna być uwzględniana przy obliczaniu łącznej mocy generatorów, uprawniającej do zastosowania zwolnienia od akcyzy na podstawie § 5 rozporządzenia, a w konsekwencji zwolnienia od obowiązków w zakresie zgłoszenia rejestracyjnego, składania deklaracji podatkowych oraz ewidencji ilościowej energii elektrycznej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Jak Organ wskazał powyżej, skoro przy obliczaniu mocy generatorów produkujących energię elektryczną należy uwzględnić wszystkie generatory na terytorium kraju, wykorzystywane przez Wnioskodawcę, to należy przyjąć do obliczeń również moc instalacji fotowoltaicznej pracującej w siedzibie Spółki w .... W przepisie § 5 rozporządzenia jest mowa o produkcji energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, a takim urządzeniem (generatorem) jest instalacja fotowoltaiczna wykorzystywana przez Spółkę.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Z uwagi na terytorialny zasięg podatku akcyzowego, na co Organ wskazał w ocenie stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 1, w przypadku obowiązku złożenia deklaracji podatkowej (gdy Wnioskodawca utraci prawo do korzystania ze zwolnienia z obowiązku składania deklaracji podatkowej), Spółka nie powinna uwzględniać energii elektrycznej wyprodukowanej i zużywanej poza terytorium Polski.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Możliwość zastosowania zwolnienia od akcyzy na mocy § 5 rozporządzenia wymaga, aby zużywana energia elektryczna została uprzednio wyprodukowana przez podmiot, który ją następnie zużyje, z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW. Przy tym przepis ten nie wskazuje na sposób obliczania łącznej mocy generatorów dla określonego przedziału czasowego. W podatku akcyzowym takim podstawowym okresem rozliczeniowym jest miesiąc. Potwierdzeniem tego jest treść art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, dotyczącego obowiązku składania deklaracji podatkowej oraz obliczania i wpłacania akcyzy w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6 ustawy. Takie rozumienie okresu rozliczeniowego potwierdza również przepis art. 138h ust. 5 ustawy, odnoszący się do ewidencji ilościowej energii elektrycznej, zawierającej dane niezbędne do określenia ilości tej energii w okresach miesięcznych.

Przy tym niewątpliwie łączną moc generatorów produkujących energię elektryczną należy określać oddzielnie w odniesieniu do każdego dnia miesiąca, w którym były wykorzystywane do produkcji. Tylko bowiem wówczas można wiarygodnie stwierdzić, że podatnik zużył energię elektryczną wyprodukowaną w generatorach o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, a w konsekwencji spełnił warunek do zastosowania zwolnienia od akcyz, wskazany w § 5 ust. 1 rozporządzenia (nie zapominając o obowiązku spełnienia warunku określonego w § 5 ust. 2 rozporządzenia).

Pośrednim potwierdzeniem prawidłowości dziennego ustalania mocy generatorów jest treść art. 138h ust. 2a ustawy, który wprawdzie odnosi się do jednostki samorządu terytorialnego, ale pokazuje mechanizm postępowania, gdy ta moc przekroczy 1MW. W myśl tego przepisu:

W przypadku gdy moc generatorów produkujących energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego przekroczy 1 MW, jednostka samorządu terytorialnego prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, tej energii w zakresie odnoszącym się do tej jednostki organizacyjnej.

Zacytowany przepis nie wskazuje, aby przy przekroczeniu mocy generatorów ponad 1MW, ewidencję ilościową energii elektrycznej należało rozpocząć od kolejnego dnia lub miesiąca. Przepis nakłada obowiązek prowadzenia ewidencji energii elektrycznej od dnia, w którym została wyprodukowana z generatorów, których moc przekraczała 1MW. Jest to ze wszech miar słuszne w sytuacji, gdy wyprodukowana z generatorów o łącznej mocy przekraczającej 1MW energia elektryczna, a następnie zużyta przez jej wytwórcę, nie może korzystać ze zwolnienia od akcyzy na podstawie § 5 rozporządzenia.

Zatem odnosząc powyższe do zakresu pytania nr 4 należy zauważyć, że łączną moc generatorów wytwarzających energię elektryczną należy ustalać w każdym kolejnym dniu, gdy następuje produkcja energii.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Przepis § 5 rozporządzenia nie zawiera wskazań co do możliwości stosowania zwolnienia od akcyzy w następstwie jednorazowego przekroczenia, w okresie rozliczeniowym, łącznej mocy generatorów produkujących energię elektryczną ponad 1 MW. Niewątpliwie takie przekroczenie mocy generatorów produkujących energię elektryczną będzie pociągało za sobą niemożliwość skorzystania ze zwolnienia od akcyzy w okresie rozliczeniowym, w którym to przekroczenie nastąpiło. Zatem w kolejnych okresach rozliczeniowych, jeśli Wnioskodawca nie przekroczy łącznej mocy generatorów produkujących energię elektryczną ponad 1MW, będzie uprawniony do zastosowania zwolnienia od akcyzy na podstawie § 5 rozporządzenia, z tym zastrzeżeniem, że dopełni warunku wskazanego w § 5 ust. 2 rozporządzenia.

W takim wypadku, korzystając ze zwolnienia od akcyzy na podstawie § 5 rozporządzenia, Spółka będzie zwolniona z obowiązku składania deklaracji podatkowych, zgodnie z art. 24 ust. 3 oraz art. 24e ust. 1b pkt 1 ustawy. Oznacza to, że jednorazowe przekroczenie w okresie rozliczeniowym łącznej mocy generatorów wytwarzających energię elektryczną ponad 1 MW nie będzie pociągało za sobą utraty prawa do zwolnienia od akcyzy zużywanej energii elektrycznej w kolejnych okresach rozliczeniowych, pod warunkiem spełnienia wszystkich wymagań dających prawo do zastosowania zwolnienia od akcyzy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5 jest prawidłowe.

Przepisy art. 9 ust. 1 ustawy nie zawierają wskazania, że przedmiotem opodatkowania w przypadku energii elektrycznej jest sprzedaż nadwyżek wyprodukowanej energii podmiotowi, który posiada koncesję na dystrybucję i obrót energią elektryczną. Taki podmiot nie posiada statusu nabywcy końcowego. Zatem Wnioskodawca, sprzedając energię elektryczną podmiotowi, który posiada koncesję na dystrybucję i obrót energią elektryczną, nie dokona czynności podlegającej opodatkowaniu. W konsekwencji Wnioskodawca nie utraci prawa do zwolnienia: od podatku akcyzowego zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia; zwolnienia z obowiązku rejestracji zgodnie z art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy; zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej zgodnie z art. 138h ust. 2 ustawy; zwolnienia z obowiązku składania deklaracji okresowych zgodnie z art. 24 ust. 3 oraz art. 24e ust. 1b pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 6 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonującą w obrocie prawnym interpretację indywidualna, Organ pragnie zauważyć, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i odnosi się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjującym tę sprawę wniosku. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 259; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.