Temat interpretacji

Uznanie za podstawę opodatkowania ilości piwa rozlanego do opakowań jednostkowych, przekazanego do magazynu i przeznaczonego do sprzedaży.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 kwietnia 2019 r. (data wpływu 24 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie uznania za podstawę opodatkowania ilości piwa rozlanego do opakowań jednostkowych, przekazanego do magazynu i przeznaczonego do sprzedaży jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie uznania za podstawę opodatkowania ilości piwa rozlanego do opakowań jednostkowych, przekazanego do magazynu i przeznaczonego do sprzedaży.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej jako: Wnioskodawca lub Spółka) - zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie produkcji, magazynowania, zakupu i sprzedaży piwa. Podatek akcyzowy będzie rozliczany na zasadzie przedpłat, gdzie kwota przedpłaty akcyzy obliczana będzie na podstawie planowanej szacunkowej ilości piwa gotowego, przeznaczonego do sprzedaży. W terminie do ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostaną wyprodukowane, podmiot będzie składał właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje w sprawie przedpłaty akcyzy oraz wpłacał przedpłatę na rachunek tegoż urzędu. Do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy (piwo gotowe zostało rozlane do opakowania jednostkowego, przekazane do magazynu i przeznaczone do sprzedaży), podmiot obliczy należną kwotę akcyzy oraz złoży w urzędzie skarbowym deklarację dla podatku akcyzowego. Przedpłata akcyzy zostanie uwzględniona w deklaracji akcyzowej i zaliczona na poczet obliczonej należnej kwoty akcyzy od wyprodukowanego wyrobu.

Po procesie fermentacji, która zachodzi w tankach, dojrzałe piwo przelewane będzie do zbiornika rozlewczego wywzorcowanego przez urząd miar. Ilość piwa znajdująca się w zbiorniku rozlewczym, która przeznaczana będzie do rozlewów do opakowań jednostkowych, uznawana będzie za piwo gotowe i tę ilość podmiot będzie przyznawać za podstawę opodatkowania. Po odczytaniu ilości wyrób zostanie rozlany do butelek i pojemników jednostkowych. Piwo w opakowaniach jednostkowych przekazywane będzie do magazynu i przeznaczane do sprzedaży. Procedura nie uwzględnia strat piwa, powstałych w wyniku rozlewu do opakowań jednostkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy możliwe jest uznanie za podstawę opodatkowania ilości piwa rozlanego do opakowań jednostkowych, przekazanego do magazynu i przeznaczonego do sprzedaży, która to ilość jest ilorazem liczby sztuk poszczególnych opakowań oraz ich pojemności, co pozwoli na pominięcie przelewania piwa z tanku do zbiornika rozlewczego?

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania w opisanym zdarzeniu przyszłym winna być ilość piwa rozlanego do opakowań jednostkowych, przekazana do magazynu i przeznaczona do sprzedaży. Wskazana ilość wyrobu stanowi iloraz liczby sztuk poszczególnych opakowań oraz ich pojemności i wynika z dokumentów magazynowych, prowadzonych przez podatnika.

Takie rozwiązanie pozwala na rozlew piwa do opakowań bezpośrednio z tanków, z pominięciem zbiornika rozlewczego, dzięki czemu:

1. nie wystąpią straty piwa na etapie jego przelewania z tanku do zbiornika rozlewczego;
2. wyliczenie i płacenie akcyzy nastąpi od faktycznej ilości piwa, która trafia do sprzedaży, a nie również od ilości piwa utraconego w trakcie jego rozlewu z tanku do zbiornika rozlewczego.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (dalej jako: ustawa), obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegającego opodatkowaniu akcyzą.

Zgodnie z delegacją ustawową, wynikającą z art. 94 ust. 5 ustawy, wydane zostało rozpo-rządzenie Ministra Finansów z dnia 13 lutego 2009 r. w sprawie metod ustalania parametrów służących do określenia podstawy opodatkowania piwa (Dz.U. nr 32, poz. 224; dalej jako: rozporządzenie). Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 wskazanego rozporządzenia, przy ustalaniu podstawy opodatkowania piwa za 1 stopień Plato uważa się ułamek masowy o wartości 1 procenta m/m ekstraktu brzeczki podstawowej, obliczony na podstawie zawartości alkoholu oraz zawartości ekstraktu rzeczywistego w gotowym wyrobie. W myśl § 3 ust. 2 rozporządzenia, zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej oblicza się z dokładnością do 0,1 procenta. Zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia, metody badań stosowane przy oznaczaniu zawartości alkoholu i ekstraktu rzeczywistego w celu ustalenia ekstraktu brzeczki podstawowej, o którym mowa w ust. 1, określa Polska Norma PN-A-79093-2:2000.

Z powyższego wynika zatem, że podstawą opodatkowania produkcji piwa jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu na 1 stopień Plato. Wyrobem gotowym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym jest piwo rozlane do opakowań jednostkowych, przekazane do magazynku i przeznaczone do sprzedaży. W świetle powyższego zasadne jest zatem twierdzenie, że jako podstawę opodatkowania przyjąć należy ilość piwa rozlanego do opakowań jednostkowych i przekazanego do magazynu wyrobów gotowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2019 r., poz. 864; dalej jako: ustawa lub ustawa o podatku akcyzowym) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej akcyzą, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod pozycją 13 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN 2203 00, zostało wymienione piwo otrzymywane ze słodu.

Natomiast pod pozycją 16 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN 2206 00, zostały wymienione pozostałe napoje fermentowane (na przykład cydr (cidr), perry i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone.

W załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz.Urz. UE. L 1992 Nr 76, str. 1), pod pozycją 13 wymienione zostały wyroby o kodzie CN 2203 00 piwo otrzymywane ze słodu.

Z kolei pod pozycją 16 tegoż załącznika nr 2 do ustawy, wymienione zostały wyroby o kodzie CN 2206 00 - pozostałe napoje fermentowane (na przykład cydr (cidr), perry i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone.

W myśl art. 94 ust. 1 ustawy, piwem w rozumieniu ustawy są wszelkie wyroby objęte pozycją CN 2203 00 oraz wszelkie wyroby zawierające mieszaninę piwa z napojami bezalkoholowymi, objęte pozycją CN 2206 00, jeżeli rzeczywista objętościowa moc alkoholu w tych wyrobach przekracza 0,5% objętości.

Produkcją piwa w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie piwa, a także jego rozlew art. 94 ust. 2 ustawy.

Podstawą opodatkowania piwa jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu na 1 stopień Plato art. 94 ust. 3 ustawy.

Stawka akcyzy na piwo wynosi 7,79 zł od 1 hektolitra za każdy stopień Plato gotowego wyrobu art. 94 ust. 4 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą () art. 13 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy, produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1-4 i 6, w przypadku produkcji poza składem podatkowym wyrobów akcyzowych, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, producent jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje w sprawie przedpłaty akcyzy, według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać przedpłatę akcyzy na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w wysokości akcyzy, jaka będzie należna od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych w danym miesiącu

-za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostaną wyprodukowane.

Wpłaconą przedpłatę akcyzy zalicza się na poczet akcyzy należnej za miesiąc rozliczeniowy, o którym mowa w ust. 1 art. 22 ust. 2 ustawy.

Wpłaconą przedpłatę akcyzy uwzględnia się w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 art. 22 ust. 3 ustawy.

W myśl art. 21 ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego

-za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność produkcyjną w zakresie produkcji, magazynowania, zakupu i sprzedaży piwa, dokonując płatności podatku akcyzowego w formie przedpłaty. Po zakończeniu fermentacji piwo będzie przelewane do zbiornika rozlewczego, a ilość piwa znajdująca się w tym zbiorniku, przed rozlaniem do opakowań jednostkowych, będzie przyjmowana jako podstawa opodatkowania.

Wątpliwość Spółki dotyczy możliwości przyjmowania jako podstawy opodatkowania, ilości piwa rozlanego do opakowań jednostkowych, przekazanego do magazynu i przeznaczonego do sprzedaży.

Jak wynika z przywołanych przepisów art. 94 ust. 3 ustawy, w przypadku produkcji piwa do ustalenia podstawy opodatkowania przyjmuje się liczbę hektolitrów gotowego wyrobu. Produkcją piwa jest jego wytwarzanie lub przetwarzanie, a także rozlew. Przepisy ustawy nie definiują pojęcia wyrób gotowy. Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego (https://sjp.pwn.pl/szukaj/gotowy.html), wyrób to przedmiot stanowiący końcowy produkt pracy rzemieślnika lub wynik procesu produkcyjnego zakładu. Natomiast zgodnie z tym samym słownikiem wyroby gotowe to towary robione seryjnie i sprzedawane w sklepie.

Wnioskodawca, jak przedstawił w opisie zdarzenia przyszłego, zamierza produkować, kupować i sprzedawać piwo. Końcowym wyrobem produkcji będzie piwo rozlewane do opakowań jednostkowych, przekazywane do magazynu i przeznaczone do sprzedaży. Wyprodukowane przez Wnioskodawcę piwo, które zostanie rozlane do opakowań jednostkowych, odpowiada więc słownikowej definicji wyrobu gotowego.

Zatem trzeba zgodzić się z Wnioskodawcą, że do obliczenia podstawy opodatkowania należy przyjąć ilość piwa wyprodukowanego przez Spółkę, czyli ilość wyrobu gotowego rozlanego do opakowań jednostkowych, przekazanego do magazynu i przeznaczonego do sprzedaży.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej rozpatrzone. Tym samym interpretacja nie rozstrzyga w zakresie zwolnienia Wnioskodawcy od akcyzy na podstawie § 13 ust. 1 rozporządzenia, gdyż nie było to przedmiotem wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy, będącej przedmiotem interpretacji, pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej