Temat interpretacji

Zakres rozliczenia ubytków.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2012 r. (data wpływu 6 kwietnia 2012 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie rozliczenia ubytków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2012 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie rozliczenia ubytków.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą (skład podatkowy, zarejestrowany wysyłający) w zakresie wytwarzania, obrotu i magazynowania m. in. gazów płynnych LPG: propan, butan i ich mieszanin. Podatnik zawiadomił o planowanym rozpoczęciu działalności w zakresie obrotu węglowodorami alifatycznymi nasyconymi (CN 2901 10 00), np. ich przemieszczaniem, przyjmowaniem do składu podatkowego, magazynowaniem, WDT). Wskazane węglowodory są używane przez kontrahentów podatnika np. do produkcji styropianu, pianek, etc. Naczelnik urzędu celnego zmienił decyzję na prowadzenie składu podatkowego i decyzję zezwalającą na prowadzenie działalności jako zarejestrowany wysyłający, w związku z czym podatnik rozpoczął działalność w zakresie czynności związanych z wyrobami akcyzowymi o kodzie CN 2901 10 00.

Podatnik posiada decyzje dotyczące dopuszczalnych norm ubytków dla gazów płynnych LPG: propan, butan i ich mieszanin i stosuje te normy. Podczas przemieszczania bądź magazynowania, albo przy innych czynnościach związanych z wyrobami CN 2901 10 00 powstały pierwsze ubytki. Podatnik wystąpi do właściwego naczelnika urzędu celnego o wydanie decyzji określającej maksymalne dopuszczalne normy ubytków wyrobów akcyzowych o kodzie CN 2901 10 00, jednak do tego czasu zamierza skorzystać z przepisu § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych, tj. przez sześć miesięcy, licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczęto produkcję, magazynowanie, przerób, zużycie lub przewóz i rozliczać powstałe ubytki w wysokości równej rzeczywistym stratom wyrobów akcyzowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w stosunku do nowego rodzaju wyrobów akcyzowych (rozpoczęcie działalności w tym zakresie) o kodzie CN 2901 10 00, w stosunku do których podatnik nie otrzymał jeszcze decyzji naczelnika urzędu celnego, podatnik może, przez okres sześciu miesięcy od momentu rozpoczęcia czynności z nimi związanych (np. produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu), dokonywać rozliczenia ubytków powstających podczas wykonywanych czynności w wysokości równej rzeczywistym stratom wyrobów akcyzowych...

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy, w stosunku do nowego rodzaju wyrobów akcyzowych o kodzie CN 2901 10 00 (rozpoczęcie działalności w tym zakresie), w stosunku do których podatnik nie otrzymał jeszcze decyzji naczelnika urzędu celnego, podatnik może, przez okres sześciu miesięcy od momentu rozpoczęcia czynności z nimi związanych (np. produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu), dokonywać rozliczenia ubytków powstających podczas wykonywanych czynności w wysokości równej rzeczywistym stratom wyrobów akcyzowych. Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20. W myśl art. 2 ust. 1 pkt 20 wskazanej ustawy, ubytki wyrobów akcyzowych są to wszelkie straty: wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych, objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie: napojów alkoholowych, wyrobów energetycznych przemieszczanych, a w przypadku podmiotu pośredniczącego, również magazynowanych.

Spółka wskazuje przy tym, że w myśl art. 30 ust. 4 ww. ustawy, zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a. Zgodnie z art. 85 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych. W myśl art. 85 ust. 3 ww. ustawy, w przypadku posiadania przez podatnika więcej niż jednego zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych lub dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala się odrębnie dla każdego składu podatkowego. Natomiast zgodnie z art. 85 ust. 4 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego, ustalając normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych oraz dopuszczalne normy ich zużycia, uwzględni: rodzaj wyrobów akcyzowych; specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych; warunki techniczne i technologiczne występujące w danym przypadku; maksymalne normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 5. W myśl uregulowań art. 85 ust. 5-6 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: wysokość maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów akcyzowych powstających w czasie wykonywania niektórych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych; szczegółowy zakres i sposób ustalania norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych lub dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych; sposób rozliczania ubytków wyrobów akcyzowych, w szczególności w przypadkach rozpoczęcia czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych, lub zmiany warunków technicznych i technologicznych przy dokonywaniu tych czynności, do czasu ustalenia w tych przypadkach przez właściwego naczelnika urzędu celnego norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, uwzględni: rodzaj wyrobów akcyzowych; specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych; warunki techniczne i technologiczne występujące w danym przypadku. Na podstawie ww. upoważnienia, wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych. Zgodnie z § 9 ww. rozporządzenia, w przypadku rozpoczęcia przez podatnika działalności gospodarczej w zakresie wyrobów akcyzowych, do czasu ustalenia przez właściwego naczelnika urzędu celnego norm dopuszczalnych ubytków, powstałe ubytki rozlicza się w wysokości równej rzeczywistym stratom wyrobów akcyzowych, nie dłużej jednak niż przez okres sześciu miesięcy, licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczęto produkcję, magazynowanie, przerób, zużycie lub przewóz.

Spółka wskazuje także, iż podatnik w chwili obecnej rozpoczął działalność w zakresie nowego rodzaju wyrobów akcyzowych posiadających swą odrębną specyfikę. Będą to nowe wyroby akcyzowe. W związku z powyższym w zaistniałej sytuacji mieć będzie zastosowanie § 9 ww. rozporządzenia i biorąc pod uwagę uregulowania przepisu § 7 rozporządzenia, podatnik może, do czasu otrzymania decyzji określającej wysokość dopuszczalnych norm ubytków, jakie mogą powstawać (nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od momentu rozpoczęcia czynności), rozliczać ubytki w wysokości równej rzeczywistym stratom tych wyrobów (nowego rodzaju wyrobów akcyzowych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, ubytki wyrobów akcyzowych - wszelkie straty:

1. wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych,
2. objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie:



1. napojów alkoholowych,
2. wyrobów energetycznych przemieszczanych, a w przypadku podmiotu pośredniczącego, również magazynowanych,
3. wyrobów węglowych przemieszczanych lub magazynowanych przez pośredniczący podmiot węglowy.

Z kolei, z art. 8 ust. 3 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20. Wyrób uważa się za całkowicie zniszczony, gdy nie może już zostać wykorzystany jako wyrób akcyzowy.

Zgodnie z treścią art. 30 ust. 4 ustawy, zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a.

Z kolei, w myśl art. 85 ust. 1 pkt 1 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 32, poz. 242 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, podstawą ustalania przez właściwego naczelnika urzędu celnego wysokości norm dopuszczalnych ubytków oraz dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych jest:

1. wysokość rzeczywistych ubytków lub rzeczywistego zużycia w ostatnim okresie obrachunkowym lub
2. badanie rzeczywistych ubytków lub rzeczywistego zużycia, lub
3. ocena zaawansowania technologicznego stosowanych urządzeń i technologii.

Badania wysokości ubytków należy dokonać w przypadkach przekazania do eksploatacji nowego (lub po remoncie) działu produkcyjnego, wprowadzenia zmian technicznych lub technologicznych, które mogą mieć wpływ na wysokość ubytków, lub rozpoczęcia produkcji nowego wyrobu (§ 7 ust. 2 rozporządzenia).

Z kolei, w myśl § 9 rozporządzenia, w przypadku rozpoczęcia przez podatnika działalności gospodarczej w zakresie wyrobów akcyzowych, do czasu ustalenia przez właściwego naczelnika urzędu celnego norm dopuszczalnych ubytków, powstałe ubytki rozlicza się w wysokości równej rzeczywistym stratom wyrobów akcyzowych, nie dłużej jednak niż przez okres sześciu miesięcy, licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczęto produkcję, magazynowanie, przerób, zużycie lub przewóz.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka prowadzi skład podatkowy. Podatnik rozpoczął dodatkowo działalność w zakresie obrotu węglowodorami alifatycznymi nasyconymi klasyfikowanymi do kodu CN 2901 10 00, ich przemieszczaniem, przyjmowaniem do składu podatkowego, magazynowaniem, WDT. Wskazane węglowodory są używane przez kontrahentów podatnika np. do produkcji styropianu, pianek, etc. Podczas przemieszczania bądź magazynowania, albo przy innych czynnościach związanych z wyrobami CN 2901 10 00 powstały pierwsze ubytki. Podatnik wystąpi do właściwego naczelnika urzędu celnego o wydanie decyzji określającej maksymalne dopuszczalne normy ubytków przedmiotowych wyrobów akcyzowych, jednak do tego czasu zamierza korzystać z przepisu § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych, tj. przez sześć miesięcy, licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczęto produkcję, magazynowanie, przerób, zużycie lub przewóz, rozliczać powstałe ubytki w wysokości równej rzeczywistym stratom wyrobów akcyzowych. W ocenie Wnioskodawcy, w stosunku do nowego rodzaju wyrobów akcyzowych o kodzie CN 2901 10 00 w stosunku do których podatnik nie otrzymał jeszcze decyzji naczelnika urzędu celnego, podatnik może, przez okres sześciu miesięcy od momentu rozpoczęcia czynności z nimi związanych (np. produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu), dokonywać rozliczenia ubytków powstających podczas wykonywanych czynności w wysokości równej rzeczywistym stratom wyrobów akcyzowych.

Mając na uwadze opis przedstawiony we wniosku, powołane regulacje z zakresu podatku akcyzowego stwierdzić należy, że Wnioskodawca może, przez okres sześciu miesięcy od momentu rozpoczęcia czynności z nimi związanych (np. produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu), dokonywać rozliczenia ubytków powstających podczas wykonywanych czynności w wysokości równej rzeczywistym stratom wyrobów akcyzowych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy