Temat interpretacji

Zwolnienie energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie metalurgicznym i elektrolitycznym

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 18 grudnia 2015 r. (data wpływu 22 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie metalurgicznym i elektrolitycznym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie metalurgicznym i elektrolitycznym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.

XY SA. z siedzibą w (dalej: Spółka) jest producentem wysokiej jakości akumulatorów rozruchowych do różnych rodzajów pojazdów. Spółka wchodzi w skład międzynarodowej grupy X, jednego z liderów na światowym rynku produkcji i dystrybucji akumulatorów rozruchowych. Produkcja akumulatorów realizowana przez Spółkę składa się z kilku procesów produkcyjnych, które zostały opisane poniżej.

Surowce wykorzystywane w procesie produkcji akumulatorów

W pierwszej kolejności, Spółka chce wskazać, iż surowce wykorzystywane w procesie produkcji akumulatorów to m.in.:

• ołów;
• kwas siarkowy;
• siarczan baru;
• sadza;
• włókno polipropylenowe i inne tworzywa sztuczne.

Spółka zaopatruje się w powyższe, a także inne materiały do produkcji u krajowych i zagranicznych dostawców.

Schemat budowy akumulatora rozruchowego

Ponadto, w celach poglądowych Spółka wskazuje, że podstawowym elementem konstrukcyjnym akumulatora są ołowiane płyty dodatnie i ujemne. Płyty te składają się z tzw. kratki i wpastowanej w nią ołowianej masy czynnej. Pomiędzy płytami znajduje się separator zapobiegający zwarciu między płytami różnoimiennymi. Zestaw odizolowanych płyt dodatnich i ujemnych (ich liczba zależy od wielkości akumulatora), zanurzonych w elektrolicie, którym jest rozcieńczony kwas siarkowy, stanowi ogniwo akumulatorowe. Płyty jednoimienne w ogniwie połączone są ze sobą równolegle za pomocą ołowianych mostków. Ogniwa w akumulatorze połączone są między sobą w szereg za pomocą złącza poprzez specjalne otwory w grodziach. Obudowa akumulatora wykonana jest z polipropylenu i ma kształt skrzynki podzielonej na sześć komór. Od góry obudowa zamknięta jest wieczkiem. Każda z komór ma własny korek (może być dodatkowo przykryty nakładką), który jest odpowiedzialny za wymianę gazową z otoczeniem.

Proces produkcji akumulatora rozruchowego

Gotowy do wykorzystania akumulator rozruchowy powstaje w trakcie wieloetapowego procesu produkcyjnego, który rozpoczyna się od odlewania i przetopu lub walcowania gąsek ołowiu na kratki pastowania wlewów i wstęgi, sezonowania i segregacji, poprzez ładowanie elektrolitem akumulatorów (formację) i prace wykończeniowe w odniesieniu do gotowego produktu.

Proces produkcji przebiega automatycznie i ma charakter ciągły. W trakcie procesu technologicznego do produkcji akumulatorów używane są różne nośniki energii, głównie energia elektryczna i gaz ziemny Szczegółowy opis poszczególnych etapów produkcji Spółka przedstawia poniżej.

1) Odlewanie kratek akumulatorowych

Surowcem do produkcji kratki są stopy ołowiu (ołów z niewielkimi dodatkami innych pierwiastków) w formie gąsek. Ilości dodatków w poszczególnych stopach są ściśle określone z uwagi na stosowany przez Spółkę proces technologiczny. Spółka wykorzystuje trzy technologie produkcji kratki: odlewanie grawitacyjne, odlewanie ciągłe i odlewanie technologią cięto-ciągnioną (dwie linie produkcyjne: E. i punching").

1. Odlewanie grawitacyjne
   Etap odlewania grawitacyjnego rozpoczyna się od termicznej obróbki (roztopienia) gąski ołowiu do postaci płynnej i zmieszania go z innymi substancjami, a następnie wlania go pod wpływem siły ciążenia do form odlewniczych, z których po schłodzeniu wyrzucany jest tzw. wlew podwójnej kratki. W ten sposób powstają kratki ołowiane, które są wykorzystywane w późniejszym procesie produkcji.
2. Odlewanie ciągłe
   W przypadku wytwarzania kratek akumulatorowych metodą odlewania ciągłego, po termicznej obróbce (roztopieniu) gąski ołowiu do postaci płynnej, wypełnia się nią formę kratki w sposób ciągły. Tak powstała ołowiana wstęga kratek akumulatorowych jest nawijana na bębny, które trafiają do dalszego etapu produkcji.
3. Technologia cięto-ciągniona (linie E." i punching)
   Ten sposób wytworzenia kratek akumulatorowych rozpoczyna się od roztopienia gąsek ołowiu w celu odlania z płynnego ołowiu listwy (taśmy) ołowianej o grubości 12 mm. Taśmę tę w dalszej kolejności system walców zgniata do grubości 0,7-1 mm. Taśma po nawinięciu na szpulę jest produktem wejściowym na liniach wytwarzających kratki. Taśma za pomocą specjalnego systemu pras jest odpowiednio nacinana, rozciągana i wykrawana tak, że w efekcie powstaje wstęga kratek, która jest nawijana na bębny (takie same, jak do odlewania ciągłego). W ramach powyższych czynności, do termicznej obróbki (przetopienia) ołowiu dochodzi przy odlewaniu listwy ołowianej.

W ramach każdej z wyżej wymienionych technologii odlewania kratki wykorzystywane są urządzenia zasilane energią elektryczną.

2) Pastowanie

Kolejny etap procesu produkcji akumulatorów rozruchowych składa się z dwóch podetapów: (i) produkcji pasty oraz (ii) pastowania, czyli wpasowania masy aktywnej (tzw. pasty) do kratek akumulatorowych (przygotowanych w powyżej opisanym etapie odlewania).

a) Produkcja pasty

Masę aktywną (tzw. pastę) przygotowuje się w mieszarkach, w których wszystkie składniki łączone są ze sobą automatycznie, a parametry procesu mieszania nadzorowane są komputerowo. Ten etap produkcji pasty ma miejsce w urządzeniach zwanych młynami.

Pasta wytwarzana jest z proszku ołowiu, wytwarzanego przez Spółkę z brył (gąsek) ołowianych (o masie ok. 50 kg) w skutek poddania obróbce cieplnej i odlewania ich do postaci wałeczków ołowianych (o wadze kilkudziesięciu gramów). Surowce do wytworzenia pasty są transportowane i umieszczane w specjalnym młynie, gdzie są ścierane na mączkę ołowianą. W obracającej się beczce młyna, wałeczki ołowiane ocierając się o siebie rozdrabniane są na proszek o konsystencji mąki. Wewnątrz młyna następuje utlenienie ołowiu, który zmienia swoją właściwość chemiczną z ołowiu (Pb) w tlenek ołowiu (PbO).

Następnie dodawane i mieszane ze sobą są pozostałe składniki pasty, m.in. kwas siarkowy i rozpulchniacze. Po wymieszaniu pasta jest gotowa do użycia w kolejnym podetapie - pastowaniu.

b) Pastowanie kratki

Masę do kratek wprasowuje się na liniach pastowniczych zasilanych energią elektryczną. Zasadniczym elementem linii jest maszyna pastująca (tzw. paściarka), która za pomocą systemu mieszadeł i wałków wciska pastę do kratki. W zakładzie Spółki działa 8 linii pastowniczych. Zapastowane kratki (dalej nazywane płytami) układane są w stosy na specjalnych paletach. Następnie bezpośrednio z linii pastowniczej palety z płytami umieszczane są w komorach do sezonowania.

Na tym etapie produkcji (pastowanie) energia elektryczna jest wykorzystywana do zasilania m.in. podajników, taśm transportujących, młyna, oraz do zapewnienia widoczności we wnętrzu młyna.

3) Sezonowanie

W kolejnym etapie produkcji, napastowane pastą ołowianą płyty sezonują w komorach, w których utrzymywana jest odpowiednia temperatura i wilgotność. Płyty są sezonowane przez okres minimum 48 godzin. Etap sezonowania płyt jest niezbędny w procesie produkcji akumulatorów rozruchowych z uwagi na potrzebę zapewnienia właściwych cech chemicznych i mechanicznych akumulatora.

Na tym etapie energia elektryczna jest wykorzystywana do ogrzania powietrza w komorze sezonowania oraz zapewnienia mu odpowiedniego poziomu wilgotności, a także do oświetlenia wnętrza komory i napędu wentylatorów.

4) Składanie akumulatora - przygotowanie do formowania

Po wyładowaniu płyt z komór sezonujących są one w dalszej kolejności przekazywane do montażu akumulatora. Elementami wejściowymi w powyższym etapie są:

• płyty akumulatorowe (dodatnie i ujemne),
• obudowa akumulatora (blok i wieczko),
• separator w postaci zwoju taśmy z porowatego polietylenu,
• specjalnie przygotowany stop ołowiu z antymonem, niezbędny do wykonania połączeń miedzy elementami (tzw. COS, z ang. Casf On Strap).

Pierwszym urządzeniem w każdej linii wykorzystywanej w opisywanym etapie jest tzw. koperciarka. Urządzenie to odlicza odpowiednią dla danego typu akumulatora ilość płyt dodatnich i ujemnych oraz izoluje jeden typ płyty wkładając ją w wykonaną z taśmy polietylenowej kopertę. W ten sposób utworzone są tzw. zestawy płyt. Zestawy te transportowane są na kolejne urządzenie - COS. Na urządzeniu COS, odlewane z gąsek ołowiu wzbogaconych antymonem mostki ołowiane łączą jednoimienne płyty (w ramach zestawu), a skrajne zestawy są dodatkowo wyposażane w sworznie wyprowadzające, wcześniej odlane przez Spółkę z ołowiu. Następnie zestawy są wkładane do obudowy akumulatora. Kolejna czynność to operacja kontrolna, w ramach której specjalne urządzenie testujące wysokim napięciem sprawdza, czy zestawy płyt wykluczają pojawienie się zwarcia (jest to tzw. kontrola jakości separacji).

Sprawdzony akumulator transportowany jest na zgrzewarkę oporową, gdzie w pełni automatycznym cyklu wykonuje się połączenia zestawów płytowych, łącząc je w szereg poprzez wykonanie zgrzein w otworach ścianek grodziowych. Po nałożeniu na akumulator wieczka (ręcznie lub automatycznie) na następnej stacji następuje połączenie z obudową. Gorącą płytą nadtapiane są krawędzie bloku i wieczka, i gdy materiał obudowy (polipropylen) jest jeszcze plastyczny, oba elementy są do siebie dociskane. Ostatnią operacją technologiczną opisywanego etapu jest zespawanie sworzni wyprowadzających z tulejkami w wieczku, czyli ukształtowanie końcówek wyprowadzających. Następnie przeprowadzany jest test na szczelność akumulatora (podciśnieniem lub nadciśnieniem) i wygrawerowanie kodu.

W ramach wyżej wymienionych czynności, wykorzystywane są urządzenia zasilane energią elektryczną.

5) Formowanie

Pierwszą czynnością wykonywaną w ramach formowania jest zalewanie akumulatora elektrolitem (roztworem kwasu siarkowego). Podczas tej czynności wydzielają się znaczne ilości ciepła, wobec tego, aby nie dopuścić do przegrzania akumulatora, elektrolit jest odpowiednio schładzany. Zalane akumulatory łączone są szeregowo w obwody (16-18 sztuk) i są podłączane do prostowników. Od momentu zalania akumulatora elektrolitem do chwili rozpoczęcia ładowania akumulatora nie może upłynąć zbyt dużo czasu, gdyż w akumulatorze mogą nastąpić nieodwracalne zmiany (zasiarczenie płyt), w wyniku czego dochodzić może do zmniejszenia jego pojemności. Spółka realizuje trzy rodzaje formacji:

1. na regałach, bez wymuszonego systemu chłodzenia;
2. w wannach, z chłodzeniem w kąpieli wodnej;
3. na modułach szybkiej formacji, z ciągłą wymianą elektrolitu.

Podczas ładowania szczególną rolę odgrywa temperatura elektrolitu. Zbyt niska temperatura zmniejsza efektywność procesu, natomiast zbyt wysoka powoduje uszkodzenia płyt i separatora. Po zakończonym procesie ładowania akumulatory przechodzą na linię wykańczającą.

Ponadto, zdarza się, że w trakcie kontroli szczelności akumulatora okaże się, że nie został on uprzednio naładowany lub że utracił on swoje właściwości i konieczne jest ponowne naładowanie lub doładowanie akumulatora. Wówczas akumulator ponownie przechodzi proces formowania, stanowiący tym samym dodatkowy etap produkcji akumulatora (bez którego akumulator nie mógłby być wykorzystywany zgodnie ze swoim przeznaczeniem).

Formowanie akumulatorów każdą metodą formacji jest procesem energochłonnym.

6) Prace wykończeniowe

Podstawową czynnością wykonywaną w ramach wykończenia akumulatorów jest badanie szczelności akumulatora oraz uzupełnienie elektrolitu i kontrola jego poziomu. Po umyciu akumulatory przechodzą testy jakościowe. Pierwszy z nich to test poprawności naładowania, który wykrywa pewne wady montażowe wcześniej nie wykryte. Drugi z testów to test szczelności akumulatora przeprowadzany wysokim napięciem. Następnie, po wyczyszczeniu i wazelinowaniu biegunów, akumulator trafia do magazynu, gdzie prowadzone są ostatnie czynności wykończeniowe (np. nakładanie korków, montowanie uchwytów, oklejanie etykietami, itp.).

Prace wykończeniowe wymagają zużycia energii elektrycznej.

Podsumowanie

Podsumowując, proces produkcji akumulatorów rozruchowych składa się z opisanych powyżej etapów produkcji:

• odlewanie kratek akumulatorowych;
• produkcja pasty i pastowanie;
• sezonowanie;
• montaż;
• formowanie;
• czynności wykończeniowe.

W celu właściwego prowadzenia procesu stosowane są rozmaite urządzenia, w których wykorzystywana jest przemiana energii elektrycznej na inne rodzaje energii niezbędne do pełnego właściwego prowadzenia oraz monitorowania procesu technologicznego. Pominięcie któregokolwiek etapu procesu technologicznego i związanych z nim czynności spowodowałoby jego przerwanie uniemożliwiłoby wyprodukowanie akumulatora rozruchowego jako pełnowartościowego produktu gotowego.

Proces produkcji akumulatorów rozruchowych jest procesem ciągłym, realizowanym całodobowo Oznacza to, że energia elektryczna jest nieprzerwanie wykorzystywana nie tylko w procesach opisanych powyżej, ale również do oświetlenia pomieszczeń, hal i sterowni, w których czynności wykonują pracownicy obsługujący lub nadzorujący przebieg procesu technologicznego.

Spółka prowadzi działalność sklasyfikowaną w grupie PKD 27.20.Z - Produkcja baterii i akumulatorów zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885). Dodatkowo, Spółka uzyska w przyszłości status podatnika akcyzy, a po uzyskaniu takiego statusu będzie składać do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykorzysta energię elektryczną w opisywanym procesie oświadczenie o ilości zużytej energii i sposobie jej wykorzystania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zużycie przez Spółkę energii elektrycznej do zasilania:
   • urządzeń do przygotowania i odlewania kratek (w tym urządzenia do przetopu gąsek ołowianych na ołów płynny) i taśm, w szczególności takich jak: piece, suwnice, podawacze, prasy, łamacze, taśmociągi, wagi, myjki, sprężarki, urządzenia walcujące i inne urządzenia niezbędne do prawidłowego utrzymania ruchu w trakcie trwania procesu produkcyjnego;
   • urządzeń do odlewania wałeczków ołowianych do produkcji pasty;
   • urządzeń do odlewania stopu ołowiu w procesie montażu - COS;
   • urządzeń komputerowych i serwerów służących do sterowania cyklem produkcyjnym w wymienionym powyżej zakresie,
   
   stanowi zużycie energii elektrycznej w procesach metalurgicznych i tym samym będzie korzystało ze zwolnienia, o którym stanowi art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r., z zastrzeżeniem spełnienia przez Spółkę warunków przewidzianych w art. 30 ust. 7b tej ustawy...
2. Czy zużycie przez Spółkę energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie formowania (ładowania oraz doładowywania) akumulatorów przez urządzenia, takie jak: zalewarki elektrolitu, prostowniki, wanny oraz moduły szybkiej formacji będzie zużyciem energii elektrycznej w procesach elektrolitycznych i tym samym będzie korzystało ze zwolnienia, o którym stanowi art. 30 ust. 7a pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r., z zastrzeżeniem spełnienia przez Spółkę warunków przewidzianych w art. 30 ust. 7b tej ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy.

Stanowisko w zakresie Pytania 1.

Zdaniem Spółki, zużycie energii elektrycznej przez:

• urządzenia do przygotowania i odlewania kratek (w tym urządzenia do przetopu gąsek ołowianych na ołów płynny) i taśm, w szczególności takich jak: piece, suwnice, podawacze, prasy, łamacze, taśmociągi, wagi, myjki, sprężarki, urządzenia walcujące i inne urządzenia niezbędne do prawidłowego utrzymania ruchu w trakcie trwania procesu produkcyjnego;
• urządzenia do odlewania wałeczków ołowianych do produkcji pasty;
• urządzenia do odlewania stopu ołowiu w procesie segregacji (montażu) - COS;
• urządzenia komputerowe i serwery służące do sterowania cyklem produkcyjnym w wymienionym powyżej zakresie,
• stanowi zużycie energii w procesach metalurgicznych i tym samym będzie korzystało ze zwolnienia, o którym stanowi art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r., z zastrzeżeniem spełnienia przez Spółkę warunków przewidzianych w art. 30 ust. 7b ww. ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 2.

Zdaniem Spółki, energia elektryczna wykorzystywana w procesie formowania (ładowania oraz doładowywania) akumulatorów przez urządzenia, takie jak: zalewarki elektrolitu, prostowniki, wanny oraz moduły szybkiej formacji będzie zużyciem energii elektrycznej w procesach elektrolitycznych i tym samym będzie korzystało ze zwolnienia, o którym stanowi art. 30 ust. 7a pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r., z zastrzeżeniem spełnienia przez Spółkę warunków przewidzianych w art. 30 ust 7b ww. ustawy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

1. Wstęp właściwy dla uzasadnienia stanowiska w zakresie pytań 1-2

Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U.UE.L.2003.283.51) (dalej Dyrektywa Energetyczna) w art. 2 ust. 4 lit. b) tiret drugie zastrzega, że jej postanowienia nie znajdują zastosowania do produktów energetycznych podwójnego zastosowania, tj. wykorzystywanych zarówno jako paliwo do ogrzewania, jak też w innych celach, m.in. do procesów metalurgicznych, elektrolizy oraz do celów redukcji chemicznej.

Na gruncie polskiego porządku prawnego wyłączenie to zostało zrealizowane poprzez zwolnienie z akcyzy w odniesieniu do energii elektrycznej, które zostało wprowadzone do ustawy o podatku akcyzowym na mocy art. 30 ust. 7a pkt 1-3. Powyższe przepisy wejdą w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. Zgodnie z ich brzmieniem, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych, elektrolizy oraz do celów redukcji chemicznej.

Warunkami skorzystania z powyższego zwolnienia jest, zgodnie z ust. 7b artykułu 30 ustawy o podatku akcyzowym, wykorzystanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii oraz przekazywanie przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

Jednocześnie, ani Dyrektywa Energetyczna, ani ustawa o podatku akcyzowym nie zawierają bezpośrednio definicji procesu metalurgicznego, procesu elektrolitycznego (elektrolizy) oraz dookreślenia celów redukcji chemicznej. Ustalenie zaś zakresu znaczeniowego tych pojęć ma istotne znaczenie dla oceny, czy zużycie energii elektrycznej w danym procesie przemysłowym będzie korzystało ze zwolnienia z akcyzy.

Zdaniem Spółki, brak definicji legalnej przywoływanych procesów w Dyrektywie Energetycznej oznacza, że państwa członkowskie realizując wyłączenie z zakresu zastosowania Dyrektywy w swoich porządkach prawnych, muszą dokonać implementacji przede wszystkim w oparciu o cele Dyrektywy oraz mieć wzgląd na rolę tej dyrektywy w systemie prawa unijnego. W tym świetle należy przede wszystkim zauważyć, że cele Dyrektywy w odniesieniu do wyłączenia z zakresu jej zastosowania, tj. w istocie wyłączenia spod opodatkowania akcyzą, produktów energetycznych (w tym energii elektrycznej) zużywanych w procesach metalurgicznych, elektrolitycznych i do celów redukcji chemicznej powinny być interpretowane w zgodzie z Preambułą Dyrektywy. Zgodnie z motywem 22 Preambuły: Produkty energetyczne powinny zasadniczo stanowić przedmiot ram wspólnotowych, gdy są wykorzystywane jako paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowe. W tym zakresie, zgodnie z naturą i logiką systemu podatkowego, z zakresu tych ram wyłączone jest wykorzystywanie produktów energetycznych podwójnego zastosowania i wykorzystywanie produktów energetycznych nie jako paliw, a także procesy mineralogiczne. Energia elektryczna, która w podobny sposób jest wykorzystywana, powinna być również podobnie traktowana. Analiza motywu 22 Preambuły wskazuje więc, że opodatkowanie akcyzą produktów tj. jak energia elektryczna realizuje cel dyrektywy, gdy nie dotyczy ono ich wykorzystania na cele wyłączone wprost w Dyrektywie. Doprecyzowane tych wyłączeń zostało wskazane w treści przepisów (art. 2 pkt 4 lit. b Dyrektywy Energetycznej), zgodnie z którym wyłączona z opodatkowania akcyzą jest energia elektryczna zużywana w szczególności do procesów metalurgicznych, elektrolitycznych i do celów redukcji chemicznej.

Mając na uwadze powyższe rozważania natury celu Dyrektywy Energetycznej, należy podkreślić, iż krajowy ustawodawca wprowadził do ustawy o podatku akcyzowym pojęcia procesu metalurgicznego, procesu elektrolizy oraz celów redukcji chemicznej bez precyzowania definicji tych zjawisk. Z tego względu, należy każdy z tych procesów/celów ocenić odrębnie.

2. Uzasadnienie szczegółowe dot. pytania 1.

W świetle powyższego, aby ustalić, czy zużycie energii elektrycznej przez Spółkę może korzystać ze zwolnienia z akcyzy w zakresie procesu metalurgicznego, niezbędne jest potwierdzenie jak należy rozumieć pojęcie procesu metalurgicznego, a także stwierdzenie czy określone etapy procesu produkcji akumulatorów rozruchowych realizowane przez Spółkę mogą zostać uznane za procesy metalurgiczne.

Dyrektywa Energetyczna oraz ustawa o podatku akcyzowym nie zawierają definicji procesu metalurgicznego, a także nie odwołują się w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych. Zasadnym jest w tym zakresie, zdaniem Spółki, odwołanie się do definicji sformułowanej w innych aktach prawnych - w pierwszej kolejności do wyjaśnień zawartych w Polskiej Klasyfikacji Działalności według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. Nr 251, poz. 1885).

Klasyfikacja PKD została opracowana na podstawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev 2, wprowadzonej rozporządzeniem (WE) Nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev 2 i zmieniającym rozporządzenie Rady (EWG) Nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (dziennik Urzędowy UE L 393/1 z dnia 30 grudnia 2006).

Zgodnie z wyjaśnieniami do ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. zawartymi w Dziale 24, produkcja metali obejmuje:

1. wytapianie i/lub oczyszczanie metali żelaznych i nieżelaznych z rudy, surówki lub złomu przy zastosowaniu procesów elektrometalurgicznych i innych technik metalurgicznych,
2. wytwarzanie stopów i nadstopów metali poprzez dodanie pierwiastków chemicznych do czystych metali.

Przywoływany dział jest bardzo obszerny i obejmuje w swym zakresie kompleksowo, szerokie spectrum procesów metalurgicznych. Do działu PKD 24 Produkcja metali" zaliczane jest bowiem m.in. odlewnictwo metali, sklasyfikowane w grupie 24.5 PKD, w ramach której wskazać można następujące klasy i podklasy:

-24.51.Z Odlewnictwo żeliwa

Podklasa ta obejmuje:

• odlewnictwo półwyrobów z żeliwa,
• odlewnictwo odlewów z żeliwa szarego,
• odlewnictwo odlewów z żeliwa sferoidalnego,
• odlewnictwo wyrobów z żeliwa ciągliwego,
• produkcję rur i złączek odlewanych z żeliwa.

-24.52.Z Odlewnictwo staliwa

Podklasa ta obejmuje:

• odlewnictwo półwyrobów ze staliwa,
• odlewnictwo części ze staliwa,
• produkcję rur i złączek ze staliwa,
• produkcję rur bez szwu w procesie odlewania odśrodkowego.

-24.53.Z Odlewnictwo metali lekkich

Podklasa ta obejmuje:

• odlewnictwo półwyrobów z aluminium, magnezu, tytanu itp.,
• odlewnictwo części z metali lekkich.

-24.54.A Odlewnictwo miedzi i stopów miedzi

Podklasa ta obejmuje:

• odlewnictwo części z miedzi,
• odlewnictwo części ze stopów miedzi.

-24.54.B Odlewnictwo pozostałych metali nieżelaznych, gdzie indziej niesklasyfikowane

Podklasa ta obejmuje:

• odlewnictwo części z metali ciężkich,
• odlewnictwo części z metali szlachetnych,
• odlewnictwo ciśnieniowe/kokilowe części z metali nieżelaznych.

Z powyższego - zdaniem Spółki - wynika, że realizowane przez nią w ramach procesu produkcyjnego czynności opisane w pyt. 1, w tym produkcja kratek akumulatorowych z ołowiu powinna zostać klasyfikowana do kategorii odlewnictwa jako elementu metalurgii dla celów PKD.

Co więcej, posługując się wykładnią literalną, zgodnie z encyklopedią PWN metalurgia to dziedzina nauki i techniki zajmująca się procesami otrzymywania metali i stopów z rud, ich rafinacją oraz obróbką (mającą na celu nadanie im odpowiedniego kształtu i właściwości). Dodatkowo, Stosownie do internetowego słownika języka polskiego (www.sjp.pwn.pl) metalurgia to:

1. nauka o otrzymywaniu metali i nadawaniu im pożądanych własności;
2. dział przemysłu zajmujący się produkcją metali i wyrobów metalowych; przemysł metalowy.

Tym samym, zdaniem Spółki, pod pojęciem proces metalurgiczny" należy rozumieć wszystkie czynności mające związek z określonym procesem produkcji metali i wyrobów metalowych.

Podsumowując, przedstawiony przez Wnioskodawcę proces produkcji ołowianych komponentów wykorzystywanych w produkcji akumulatorów rozruchowych pozwala uznać, że proces ten mieści się w pojęciu procesów metalurgicznych, o których mowa w ustawie o podatku akcyzowym. W konsekwencji, zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w tym procesie będzie objęte zwolnieniem z akcyzy w oparciu o art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym. Powyższe odnosi się do czynności, których przedmiotem jest bowiem wszelka termiczna obróbka metalu lub surowców metalowych (w przypadku Spółki, ołowiu).

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane min. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 kwietnia 2015 r. (IBPP4/4513-16/15/PK) oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 czerwca 2015 r. (IBPP4/443-90/14/LG).

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do zastosowania zwolnienia z akcyzy dla energii elektrycznej, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym w odniesieniu do wskazanych w pytaniu nr 1 etapów procesu produkcji akumulatorów.

3. Uzasadnienie szczegółowe dot. pytania 2.

Aby ustalić, czy zużycie energii elektrycznej przez Spółkę może korzystać ze zwolnienia z akcyzy również w zakresie pytania 2., niezbędne jest potwierdzenie jak należy rozumieć pojęcie procesów elektrolitycznych oraz czy określone etapy procesu produkcji akumulatorów rozruchowych przez Spółkę mogą zostać uznane za ww. procesy.

Dyrektywa Energetyczna ani ustawa o podatku akcyzowym nie zawierają definicji procesów elektrolitycznych, a także nie odwołują się w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych. Co więcej, brak jest stosownej definicji sformułowanej także w innych aktach prawnych, przykładowo w wyjaśnieniach zawartych w Polskiej Klasyfikacji Działalności według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. Nr 251, poz. 1885).

Z uwagi na powyższe, w zakresie rozumienia pojęć procesów elektrolitycznych, należy odnieść się do znaczenia słownikowego i definicji wykorzystywanych na gruncie nauk technicznych.

Pod pojęciem elektrolizy rozumie się proces, podczas którego doprowadzony z zewnątrz prąd elektryczny powoduje zajście na elektrodach reakcji utleniania i redukcji (http://fluid.itcmp.pwr.wroc.pl/-hkruczek/KE/pliki/elektroliza.pdf). Na gruncie Słownika Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), elektrolityczny" oznacza odnoszący się do elektrolizy", elektroliza" natomiast to procesy zachodzące wskutek przepływu prądu przez elektrolit".

Elektrolizą są więc zjawiska związane z reakcjami przebiegającymi na metalowych/grafitowych elektrodach, podczas przepływu przez elektrolit prądu stałego.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego, formowanie (ładowanie i doładowanie akumulatorów) polega w swej istocie na zalewaniu akumulatorów elektrolitem oraz podłączaniu akumulatorów do prostownika, pod napięciem elektrycznym.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy zużycie energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie formowania, tj. ładowania oraz doładowywania akumulatorów rozruchowych przy zastosowaniu urządzeń takich jak zalewarki elektrolitu, wanny oraz moduły szybkiej formacji zasilanych energią elektryczną, stanowi zużycie energii w procesach elektrolitycznych i tym samym może korzystać ze zwolnienia, o którym stanowi art. 30 ust. 7a pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 i 33 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2011r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwana dalej ustawą, wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1. z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4. z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, ().

Od 1 stycznia 2016 r. zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 2 i 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych.

Zwolnienie to jest uwarunkowane:

1. wykorzystywaniem energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii;
2. przekazywaniem przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania (art. 30 ust. 7b ustawy).

Stosownie do art. 30 ust. 7c ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

1. nazwę i adres siedziby podmiotu wykorzystującego energię elektryczną oraz jego numer identyfikacji podatkowej (NIP);
2. ilość wykorzystanej energii elektrycznej;
3. sposób wykorzystania energii elektrycznej;
4. datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby składającej oświadczenie.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca jest producentem wysokiej jakości akumulatorów rozruchowych do różnych rodzajów pojazdów do produkcji których wykorzystuje m. in. ołów, kwas siarkowy, siarczan baru, sadzę, włókno polipropylenowe i inne tworzywa sztuczne. Podstawowym elementem konstrukcyjnym akumulatora są ołowiane płyty dodatnie i ujemne. Do produkcji akumulatorów Wnioskodawca wykorzystuje m. in. energię elektryczną. Wnioskodawca sklasyfikował swoją działalność do PKD 27.20.Z Produkcja baterii i akumulatorów. Wnioskodawca zamierza uzyskać status podatnika akcyzy. W konsekwencji Wnioskodawca będzie składać do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykorzysta energię elektryczną oświadczenie o ilości zużytej energii i sposobie jej wykorzystania.

Gotowy do wykorzystania akumulator rozruchowy powstaje w trakcie wieloetapowego procesu produkcyjnego, który rozpoczyna się od odlewania i przetopu lub walcowania gąsek ołowiu na kratki pastowania wlewów i wstęgi, sezonowania i segregacji, poprzez ładowanie elektrolitem akumulatorów (formację) i prace wykończeniowe w odniesieniu do gotowego produktu.

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy zakwalifikowania części procesu produkcji akumulatorów do procesu metalurgicznego oraz kolejnego etapu produkcji do procesu elektrolitycznego, a w konsekwencji zwolnienie energii elektrycznej wykorzystywanej w tych procesach.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia procesy metalurgiczne jak również procesy elektrolityczne, nie odwołują się także w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych.

Ponadto do określenia pojęcia procesy metalurgiczne należy się także posiłkować definicjami zawartymi w odrębnej literaturze. Zgodnie z definicja zawartą w publikacji Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych pod red. Aleksandra Góreckiego procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego.

W literaturze specjalistycznej Metalurgią nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali, (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977).

Stosownie do internetowego słownika języka polskiego () metalurgia to:

1. nauka o otrzymywaniu metali i nadawaniu im pożądanych własności;
2. dział przemysłu zajmujący się produkcją metali i wyrobów metalowych; przemysł metalowy.

Tym samym z punktu widzenia wykładni językowej procesami metalurgicznymi są więc procesy produkcji wyrobów metalowych, w których występuje chemiczna lub termiczna obróbka surowców metalowych.

Jak już wskazano przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia procesy elektrolityczne, nie odwołują się także w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych. Zasadnym jest jednak w tym zakresie odwołanie się do wykładni językowej. Na gruncie Słownika Języka Polskiego PWN elektrolityczny oznacza odnoszący się do elektrolizy. Pod pojęciem elektrolizy zaś rozumie się proces, podczas którego doprowadzony z zewnątrz prąd elektryczny powoduje zajście na elektrodach reakcji utleniania i redukcji (http://fluid.itcmp.pwr.wroc.pl/~hkruczek/KE/pliki/elektroliza.pdf). Ponadto według innej definicji elektroliza jest to zespół termodynamicznie wymuszonych chemicznych procesów redoks, zachodzących na granicach faz: przewodnik metaliczny przewodnik elektrolityczny w czasie przepływu prądu elektrycznego z zewnętrznego źródła przez układ przewodnik metaliczny przewodnik elektrolityczny przewodnik metaliczny. Elektroliza przebiega tylko wówczas, gdy do elektrod jest przyłożone napięcie nie niższe od pewnej wartości charakterystycznej dla danego układu: przewodniki metaliczne przewodnik elektrolityczny. (Wytwarzanie chloru i wodorotlenku sodu metodą elektrolizy przeponowej 311.Z5.06, Urszula Żłobińska, Radom 2006).

Z potocznego znaczenia produkcja oznacza zorganizowaną działalność mająca na celu wytwarzanie np. jakichś towarów, lakonicznie ujmując jest to wytwarzanie jakichś towarów.

Natomiast proces jest ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo i stanowiących kolejne etapy rozwoju czegoś lub celowego działania. Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 proces to przykładowo: przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny. Tym samym jako proces należy rozumieć tylko ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym.

Na podstawie powyższego należy zauważyć, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją procesu oraz czynności nie stanowiących proces jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

Należy wskazać, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy wskazać należy, że ze zwolnienia od akcyzy korzysta energia wykorzystywana w procesie metalurgicznym tj, w procesie podstawowym produkcji wyrobu metalowego. Podkreślić jednak należy, że zwolnieniem na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy będzie objęta tylko ta energia elektryczna, która jest zużywana stricte w tym procesie metalurgicznym tj. do czynności odlewania kratek akumulatorowych i taśm, odlewania wałeczków ołowianych i odlewania stopu ołowiu oraz energia elektryczna wykorzystywana w urządzeniach ściśle związanych z tymi czynnościami. Zatem tylko energia elektryczna zużywana w urządzeniach związanych bezpośrednio i nierozerwalnie z tymi procesami stanowiącymi proces metalurgiczny będzie objęta zwolnieniem.

Również słusznie Wnioskodawca zauważył, że zużycie energii w procesie formowania (ładowania oraz doładowywania) akumulatorów przez urządzenia, takie jak: zalewarki elektrolitu, prostowniki, wanny oraz moduły szybkiej formacji będzie zużyciem energii elektrycznej w procesach elektrolitycznych, która korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 2 ustawy.

W konsekwencji zwolnieniu od podatku podlega energia elektryczna zużywana w procesie metalurgicznym i elektrolitycznym zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 2 i 3 ustawy przy zachowaniu warunków zwolnienia, o których mowa w art. 30 ust. 7b i 7c ustawy.

Uwzględniając powyższe stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach