Temat interpretacji
zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy dla nabywanego alkoholu skażonego zużywanego do produkcji wyrobów kosmetycznych i toaletowych
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2016 r. (data wpływu 19 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy dla nabywanego alkoholu skażonego zużywanego do produkcji wyrobów kosmetycznych i toaletowych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 sierpnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy dla nabywanego alkoholu skażonego zużywanego do produkcji wyrobów kosmetycznych i toaletowych.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:
A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie m.in. produkcji wyrobów kosmetycznych i toaletowych, klasyfikowaną do kodu PKD 2042.Z.
Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje skażony alkohol etylowy, objęty zwolnieniem od akcyzy na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej. Alkohol jest nabywany ze składu podatkowego do zakładu produkcyjnego Spółki, a przemieszczeniu alkoholu towarzyszy dokument dostawy.
Obecnie Spółka wykorzystuje alkohol skażony mieszaniną dwóch skażalników, tj. alkoholu izopropylowego (propan-2-ol) i benzoesanu denatonium. Spółka rozważa również rozpoczęcie wykorzystywania w swojej działalności gospodarczej alkoholu skażonego mieszaniną innych dwóch skażalników, tj. alkoholu tetr-butylowego i benzoesanu denatonium.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w celu zastosowania zwolnienia z akcyzy do alkoholu skażonego zużywanego do produkcji wyrobów kosmetycznych i toaletowych na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej, w sytuacji w której alkohol etylowy jest skażany mieszaniną dwóch skażalników dodawanych do 1 hl alkoholu 100% vol. w większej ilości niż ilość minimalna określona w rozporządzeniu w sprawie środków skażających, Spółka powinna nabywać taki alkohol, w którym jeżeli do 1 hl alkoholu 100% vol. dodano jeden skażalnik w większej ilości niż ilość minimalna, to drugi skażalnik powinien zostać również dodany w proporcjonalnie większej ilości niż minimalna?
Zdaniem Wnioskodawcy:
W celu zastosowania zwolnienia z akcyzy do alkoholu skażonego zużywanego do produkcji wyrobów kosmetycznych i toaletowych na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej, w sytuacji w której alkohol etylowy jest skażany mieszaniną dwóch skażalników dodawanych do 1 hl alkoholu 100% vol. w większej ilości niż ilość minimalna określona w rozporządzeniu w sprawie środków skażających, Spółka nie musi nabywać takiego alkoholu, w którym jeżeli do 1 hl alkoholu 100% vol. dodano jeden skażalnik w większej ilości niż ilość minimalna, to drugi skażalnik powinien również zostać dodany w proporcjonalnie większej ilości niż minimalna.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej, zwalnia się z akcyzy alkohol etylowy skażony środkami skażającymi, określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 103), i wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, jeżeli spełnione są dodatkowe warunki m.in. dostawa alkoholu do podmiotu zużywającego dokonywana jest na podstawie dokumentu dostawy. Wykaz środków skażających alkohol dla zastosowania ww. zwolnienia z akcyzy został określony w rozporządzeniu w sprawie środków skażających.
Między innymi, w par. 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie środków skażających w aktualnym brzmieniu, w przypadku produkcji wyrobów kosmetycznych i toaletowych klasyfikowanej do podklasy PKD 20.42.Z środkiem skażającym, o którym mowa w art. 32 ust 4 pkt 2 ustawy akcyzowej, służącym do stosowania zwolnień od akcyzy jest m.in.: mieszanina alkoholu izopropylowego 2000 ml i benzoesanu denatonium 1 g lub mieszanina alkoholu tert-butylowego 78 g i benzoesanu denatonium 1 g, w ilości minimalnej na 1 hl alkoholu 100% vol.
Zdaniem Spółki, powyższy przepis par. 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie środków skażających określa ilości minimalne poszczególnych środków skażających, jakie należy dodać do 1 hl alkoholu 100% vol., aby uzyskać alkohol skażony zwolniony z akcyzy na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej. Ponieważ przepis określa ilości minimalne skażalników, alkohol będzie skażony w sposób uprawniający do zastosowania zwolnienia z akcyzy, jeżeli zostanie dodana do niego większa niż minimalna ilość skażalników. W konsekwencji, w opinii Spółki w celu uzyskania alkoholu skażonego zwolnionego do 1 hl alkoholu 100% vol. może zostać dodane, w przypadku mieszaniny alkoholu izopropylowego i benzoesanu denatonium, więcej niż 2000 ml alkoholu izopropylowego lub więcej niż 1 g benzoesanu denatonium, a w przypadku mieszaniny alkoholu tert-butylowego i benzoesanu denatonium, więcej niż 78 g alkoholu tert-butylowego lub więcej niż 1 g benzoesanu denatonium.
Jednocześnie, zdaniem Spółki z przepisu nie wynika, że w celu zastosowania zwolnienia z akcyzy dodanie do 1 hl alkoholu 100% vol. jednego skażalnika w większej ilości niż minimalna. np. alkoholu tert-butylowego w ilości 156 g, powoduje konieczność dodania proporcjonalnie większej ilości drugiego skażalnika, tj. benzoesanu denatonium w ilości 2 g.
Bazując zatem na wykładni językowej par. 4 pkt 1 rozporządzenia w sprawie środków skażających, warunek dotyczący składu mieszaniny skażającej, w ocenie Spółki powinien być spełniony w każdym przypadku, gdy użyte zostaną co najmniej ilości minimalne poszczególnych substancji skażających, wskazane w rozporządzeniu w sprawie środków skażających, a dodanie jednego skażalnika w większej ilości niż ilość minimalna, nie powoduje konieczności dodania proporcjonalnie większej ilości drugiego skażalnika.
Tym samym, w ocenie Spółki, za prawidłowo skażony alkohol dla celów zastosowania zwolnienia z akcyzy, w oparciu o art. 32 ust 4 pkt 2 ustawy akcyzowej, należy uznać alkohol skażony mieszaniną, w skład której wchodzą co najmniej ilości odpowiadające minimalnym ilościom poszczególnych skażalników wskazanych w par. 4 pkt 1 rozporządzenia w sprawie środków skażających, bez względu na to czy skażalniki są dodawane do alkoholu 100% vol. w większej ilości niż minimalna proporcjonalnie między sobą. Dodanie większej ilości jednego skażalnika do l hl alkoholu 100% vol. niż ilość minimalna określona w przepisach powoduje, że alkohol jest bardziej skażony, ale nie traci on swoich właściwości skażających uprawniających do zwolnienia z akcyzy.
Przykładowo, zdaniem Spółki, 1 hl alkoholu 100% vol. skażony mieszaniną w skład której wchodzić będzie 156 g alkoholu tert-butylowego oraz 1 g benzoesanu denatonium powinien zostać uznany za skażony w sposób uprawniający do zastosowania zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej, gdyż spełnia on wymogi dla alkoholu skażonego wskazane w par. 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie środków skażających. Alkohol ten jest bowiem skażony mieszaniną alkoholu tert-butylowego 78 g i benzoesanu denatonium 1 g w ilości minimalnej na 1 hl alkoholu 100% vol., tj. w mieszaninie znajduje się minimum 78 g (a dokładnie 156 g) alkoholu tert-butylowego i ilość minimalna benzoesanu denatonium (1 g).
Na potwierdzenie wskazanego stanowiska należy przytoczyć interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 maja 2016 r. sygn. IBPP4/4513-79/16/MK, w której stwierdzono, iż ilości środków skażających wskazane w stosownych aktach prawnych, dotyczą ilości minimalnych, a co za tym idzie, użycie większej ilości substancji skażających również należy uznać za prawidłowe dla celów zastosowania zwolnienia z akcyzy, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej.
W przedmiotowej interpretacji podatnik wskazywał, że będzie nabywał ze składów podatkowych na terytorium kraju skażony alkohol etylowy, zawierający (po odpowiednim przeliczeniu) większy minimalny dodatek substancji skażającej (z połączenia alkoholu 130 ml alkoholu tert-butylowego i 2 g benzoesanu denatonium) aniżeli wymagają to obowiązujące przepisy w sprawie skażania alkoholu etylowego, tj. połączenie alkoholu tert-butylowego w ilości minimalnej 78 g oraz benzoesanu denatonium w ilości minimalnej 1 g. Podatnik w interpretacji argumentował, że alkohol etylowy zawierający określony minimalny poziom skażalnika, stanowić będzie skażony alkohol etylowy, który po spełnieniu warunków formalnych przewidzianych przepisami, może zostać objęty zwolnieniem od akcyzy. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał to stanowisko za prawidłowe i stwierdził, że Jeśli więc skażenie nabywanego przez Wnioskodawcę 1 hl 100% alkoholu etylowego po 1 stycznia 2016 r. nastąpiło pod nadzorem Służby Celnej, środkiem dopuszczonym do skażania alkoholu etylowego, powstałym z połączenia co najmniej 78 g alkoholu tert-butylowego i co najmniej 1 g benzoesanu denatonium alkohol ten może po spełnieniu pozostałych warunków formalnych być objęty zwolnieniem od akcyzy. Istotnym w analizowanej sprawie jest fakt, że nabywany ze składów podatkowych na terytorium kraju przez Wnioskodawcę skażony alkohol etylowy, zawierał będzie (po odpowiednim przeliczeniu) większy minimalny dodatek substancji skażającej (z połączenia alkoholu 130 ml alkoholu tert-butylowego i 2 g benzoesanu denatonium) aniżeli wymagają to aktualnie obowiązujące przepisy ws. skażania alkoholu etylowego. W związku z powyższym alkohol etylowy zawierając określony minimalny poziom skażalnika, stanowić będzie skażony alkohol etylowy, który po spełnieniu warunków formalnych przewidzianych przepisami, może zostać objęty zwolnieniem od akcyzy. Należy wskazać, że w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nie uzależniał prawidłowości skażenia alkoholu od tego, aby większe niż minimalne ilości skażalników były dodawane na 1 hl alkoholu 100% vol. proporcjonalnie.
Spółka pragnie dodać, że obecne brzmienie rozporządzenia w sprawie środków skażających obowiązuje od 29 lipca 2016 r. (rozporządzenie zostało zmienione przez rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 7 lipca 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dokumentu dostawy, warunków i sposobu zwrotu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie oraz środków skażających alkohol etylowy, dalej rozporządzenie zmieniające). Niemniej jednak, tak samo jak obecne brzmienie rozporządzenia w sprawie środków skażających, również brzmienie w wersji sprzed 29 lipca 2016 r. odnosiło się do minimalnych ilości poszczególnych składników mieszanin substancji skażających dodawanych do alkoholu etylowego, które mogły być dodawane do alkoholu w większej ilości niż minimalna bez zachowania proporcji między sobą co było powszechnie akceptowane przez organy celne nadzorujące skażanie oraz przyjęcia alkoholu skażonego. W opinii Spółki, w taki sam sposób należy również interpretować przepisy rozporządzenia w sprawie środków skażających w obecnym brzmieniu. Rozporządzenie zmieniające, nie wprowadziło żadnych zmian w tym zakresie.
Poza tym, jak wynika z uzasadnienia Ministra Finansów do projektu rozporządzenia zmieniającego, celem nowelizacji jest ograniczenie katalogu substancji mogących być użytych do skażania oraz doprecyzowanie regulacji poprzez przypisanie określonych skażalników do skażania konkretnych kategorii wyrobów, które to działanie w zamyśle Ministerstwa Finansów ma ograniczyć występowanie oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania. Co warte podkreślenia, oprócz ww. wskazanych motywów wprowadzenia nowelizacji, w tekście uzasadnienia wskazano, iż: Projekt zawiera nową listę skażalników, ich ilość minimalną (pogrubienie Spółki) i warunki stosowania stworzoną w oparciu o skażalniki obecnie funkcjonujące.
W uzasadnieniu projektu rozporządzenia zmieniającego ani w samym rozporządzeniu, brak jest wskazania, z którego wynikałoby, iż dotychczasowa metodologia przygotowywania mieszanin skażających dla celów zastosowania zwolnienia z akcyzy ulega zmianie, co zdaniem Spółki przemawia za stanowiskiem, iż zwolniony z akcyzy jest alkohol skażony mieszaninami skażającymi przygotowywanymi tak jak przed nowelizacją - z położeniem nacisku wyłącznie na spełnienie wymogu minimalnych ilości poszczególnych substancji składowych mieszaniny skażającej bez konieczności proporcjonalnego zwiększania ilości jednej substancji skażającej w przypadku dodania większej niż minimalna ilości drugiej substancji skażającej.
Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, w celu zastosowania zwolnienia z akcyzy do alkoholu skażonego zużywanego do produkcji wyrobów kosmetycznych i toaletowych na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej, w sytuacji w której alkohol skażony jest skażany mieszaniną dwóch skażalników dodawanych do 1 hl alkoholu 100% vol. w większej ilości niż ilość minimalna określona w rozporządzeniu w sprawie środków skażających, Spółka nie musi nabywać takiego alkoholu, w którym jeżeli do 1 hl alkoholu 100% vol. dodano jeden skażalnik w większej ilości niż ilość minimalna, to drugi skażalnik powinien również zostać dodany w proporcjonalnie większej ilości niż minimalna.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie