Temat interpretacji

Opodatkowanie rozpałki do grilla i kominka

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 26 maja 2015 r. (data wpływu 27 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania stawką 0% i rozliczenia sprzedaży rozpałki do grilla i kominka jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania stawką 0% i rozliczenia sprzedaży rozpałki do grilla i kominka.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza produkować wyrób o przeznaczeniu użytkowym rozpałka do grilla - rozpałka do kominków o kodzie CN 2710 19 29 z przeznaczeniem do konfekcjonowania w opakowania jednostkowe i sprzedaży pod nazwą handlową ROZPAŁKA DO GRILLA I KOMINKA.

Surowcem do produkcji są odpady poliolefinowe (polietylen i polipropylen) pozyskiwane od firm przetwarzających tworzywa sztuczne oraz pochodzące ze zbiórki odpadów. Proces produkcyjny składa się z następujących etapów:

1. Przyjęcie surowców do magazynu.
2. Upłynnienie surowca poprzez podgrzanie go do temperatury ok. 250 st. C.
3. Kraking termiczny upłynnionego surowca w piecu krakingowym w temperaturze 380 - 420 st. C.
4. Rozdział produktów krakingu na frakcje węglowodorowe w kolumnie destylacyjnej:
   1. produkty gazowe oraz węglowodory lekkie o temperaturze wrzenia do 180 st. C utylizowane są w palniku pieca krakingowego,
   2. produkty o zakresie wrzenia 180 - 290 st. C kierowane są do zbiornika buforowego,
   3. produkty o temperaturze wrzenia powyżej 280 st. C zawracane są do procesu krakingu termicznego.
5. Rafinacja wodorem węglowodorów o temperaturze wrzenia 180 - 290 st. C przy wykorzystaniu specjalistycznej instalacji.
6. Rafinacja wodorem przebiega w temperaturach do 320st.C pod ciśnieniem ok. 70 bar przy wykorzystaniu katalizatora uwodorniającego.
7. Magazynowanie gotowego wyrobu w zbiorniku magazynowym.
8. Konfekcjonowanie gotowego wyrobu w opakowania jednostkowe o pojemności 0,5 oraz 1 litra oraz dla sprzedaży hurtowej w opakowania 1000 litrów.

Wyrób będący przedmiotem wniosku stanowi mieszanina nasyconych węglowodorów n-parafinowych o liczbie atomów węgla w cząsteczce 9-16, które stanowią powyżej 94% (v/v).

Na mocy ustawy o podatku akcyzowym produkt o kodzie CN 2710 19 29 jest wyrobem akcyzowym energetycznym - wymieniony pozostaje bowiem w załączniku nr 1 do ustawy, pod poz. 27 - (art. 86 ust. 1 pkt 2).

Spółka prowadzić będzie skład podatkowy i podjęła działania w powołanym kierunku. Nadto czyni starania celem uzyskania rejestracji jako czynny podatnik podatku akcyzowego.

Produkcja i sprzedaż wyrobu CN 2710 19 29 realizowana będzie po dopełnieniu formalności związanych z rejestracją jako podatnik podatku akcyzowego i uzyskaniem składu podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy dla produktu o kodzie CN 271019 29 sprzedawanej jako: rozpałka do grilla i kominka stawka podatku akcyzowego wynosi 0 zł...
2. Czy wnioskodawca ma obowiązek składania deklaracji akcyzowych w związku z wytwarzanym produktem o kodzie CN 2710 19 29...
3. Czy Wnioskodawca jako sprzedawca rozpałki powinien żądać i posiadać od nabywców oświadczenia, że produkt zostanie wykorzystany zgodnie z jego przeznaczeniem - do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych (zgodnie z art. 89 ust. 2)...

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 pkt 2 ust. 2 i ust. 3 cyt. ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715. Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Natomiast paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2. Stawki akcyzy na wyroby energetyczne określono w art. 89 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Przedmiotem produkcji i sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawcę będzie produkt o kodzie CN 2710 19 29, a zatem w przypadku gdy będzie on przeznaczony do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych należy objąć ją stawką podatku akcyzowego określoną w art. 89 ust. 2 wynoszącą 0 zł. Zgodnie bowiem z art. 89 ust. 2 ww. ustawy stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł. Wyjaśnić bowiem należy, iż rozpałka do grilla i kominków, którą zamierza produkować wnioskodawca nie jest przeznaczona na cele opałowe lub jako dodatki/ domieszki do paliw opałowych. Zważyć nadto należy, iż Ustawa o podatku akcyzowym nie definiuje pojęcia cel opałowy. Dla ustalenia znaczenia tego pojęcia należy zatem posługiwać się znaczeniem potocznym tych słów. Zgodnie z definicjami zawartymi w słowniku języka polskiego PWN, pojęcie opał oznacza to, czym się pali (np. w piecu), materiał służący do ogrzewania, zaś pojęcie opałowy to dotyczący opału, handlu opałem, służący do opalania. Mając na uwadze powyższe definicje, stwierdzić należy, że cel opałowy" jest spełniony w każdym przypadku, w którym zużywany wyrób energetyczny służyć będzie otrzymywaniu energii cieplnej służącej do ogrzewania, opalania, itp. Wykładnia literalna przepisów ustawy o podatku akcyzowym nakazuje przyjąć, iż z celem opałowym mamy do czynienia wówczas, gdy następuje proces polegający na spalaniu wyrobów energetycznych w celu wytworzenia energii cieplnej służącej do takich celów, jak np. ogrzewanie różnego rodzaju pomieszczeń, wody lub innych cieczy. Zużyciem wyrobu energetycznego na cele opałowe będzie zatem zużycie go bezpośrednio w urządzeniu grzewczym, tj. urządzeniu bezpośrednio przetwarzającym energię uzyskaną w wyniku spalania wyrobu energetycznego na energię cieplną. Jednocześnie, w tym kontekście należy podkreślić, że pojęcie rozpałka, zgodnie z powoływanym wyżej słownikiem, oznacza coś co służy rozpalaniu ognia. Grill natomiast, to elektryczny piekarnik z rożnem lub rusztem albo przenośny ruszt opalany węglem drzewnym, służący do pieczenia potraw bez użycia tłuszczu. Zatem stawka akcyzy na produkt o kodzie CN 2710 19 29 wynosi 0 złotych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej

-za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Jednakże zgodnie z przepisem art. 21 ust. 3 pkt 3 ustawy, przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy (...). Zatem brak jest podstaw do przedkładania deklaracji na wyrób rozpałka do grilla i kominków.

Odnośnie natomiast kwestii udokumentowania sprzedaży wyrobów - trzecie z ww. zagadnień - do innych celów niż opałowe lub napędowe, Wnioskodawca, wskazuje, iż nie ma obowiązku żądania posiadania od nabywców podpałki do , grilla i kominka, oświadczeń o przeznaczeniu. W niniejszym przypadku istotne jest rzeczywiste przeznaczenie wyrobu, z jakim wyrób jest produkowany lub dystrybuowany (co może wynikać z dokumentacji produkcyjnej czy handlowej np. nazwy danego wyrobu), a nie jego potencjalne przeznaczenie (możliwość użycia go przez nabywcę w innym celu niż zgodnym z ofertą).

Wobec powyższego za dowód, że dany wyrób jest produkowany jak i oferowany przez Wnioskodawcę do określonych celów, uznać można w szczególności dokumentację produkcyjną oraz handlową, z których wynikałoby, że wyrób akcyzowy będzie oferowany do wykorzystania w określonym celu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca zamierza produkować wyrób o przeznaczeniu użytkowym rozpałka do grilla - rozpałka do kominków o kodzie CN 2710 19 29 z przeznaczeniem do konfekcjonowania w opakowania jednostkowe i sprzedaży pod nazwą handlową Rozpałka do grilla i kominka. Produkcja i sprzedaż wyrobu CN 2710 19 29 realizowana będzie po dopełnieniu formalności związanych z rejestracją jako podatnik podatku akcyzowego i uzyskaniem zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego.

Ponadto Wnioskodawca we własnym stanowisku wyjaśnił, że przedmiotowy wyrób nie jest przeznaczony na cele opałowe, jako dodatki/domieszki do paliw opałowych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 752 ze zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 w pozycji 27 umieszczone zostały wyroby zaliczone do CN 2710, tj. oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.

Jednocześnie wyrób o kodzie 2710 19 29 mieści się poz. 20 załącznika nr 2 do ustawy stanowiący wykaz wyrobów, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 (art. 86 ust. 3 ustawy).

W art. 89 ust. 1 ustawy zostały określone stawki akcyzy na wyroby energetyczne, które odnoszą się m.in. bezpośrednio do ich kodów klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) lub oparte są na definicji paliw silnikowych bądź paliw opałowych, o których mowa w art. 86 ust. 2 i 3 ustawy. Stawka akcyzy na wyrób energetyczny o kodzie CN 2710 19 29 nie została określona wprost w pkt 1-13 ust. 1 art. 89 ustaw. Tym samym ponieważ dla przedmiotowego wyrobu ustawodawca nie określił stawki akcyzy w oparciu o jego kod CN należy kierować się kryterium jego przeznaczenia.

Zatem w przypadku przeznaczenia produkowanego wyrobu o kodzie CN 2710 19 29 do celów opałowych będzie on opodatkowany zgodnie ze stawką podatku określoną w pkt 15 lit. a, ust. 1 art. 89 czyli odpowiednio:

• w przypadku gdy jego gęstość w temperaturze 15°C jest:
• niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 232,00 zł/1000 litrów,
• równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 64,00 zł/1000 kilogramów.

Jednocześnie na podstawie art. 89 ust. 5 ustawy, sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, jest obowiązany w przypadku sprzedaży:

1. osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej oraz osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą - do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a;
2. osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej - do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a; oświadczenie to powinno być załączone do kopii paragonu lub kopii innego dokumentu sprzedaży wystawionego nabywcy, a w przypadku braku takiej możliwości sprzedawca jest obowiązany wpisać na oświadczeniu numer i datę wystawienia dokumentu potwierdzającego tę sprzedaż.

Zgodnie natomiast z art. 89 ust. 2 ustawy stawka akcyzy na wyrób inny niż określony w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 tj, na wyrób o kodzie CN 2710 19 29, przeznaczony do celów inny niż:

• opałowe,
• jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych,
• do napędu silników spalinowych albo
• jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych,

będzie wynosiła 0 zł.

Ustawa o podatku akcyzowym nie definiuje pojęcia cel opałowy. Dla ustalenia znaczenia tego pojęcia należy zatem posługiwać się znaczeniem potocznym tych słów. Zgodnie z definicjami zawartymi w słowniku języka polskiego PWN, pojęcie opał oznacza to, czym się pali (np. w piecu), materiał służący do ogrzewania, zaś pojęcie opałowy to dotyczący opału, handlu opałem, służący do opalania.

Mając na uwadze powyższe definicje, stwierdzić należy, że cel opałowy jest spełniony w każdym przypadku, w którym zużywany wyrób energetyczny służyć będzie otrzymywaniu energii cieplnej służącej do ogrzewania, opalania, itp. Wykładnia literalna przepisów ustawy o podatku akcyzowym nakazuje przyjąć, iż z celem opałowym mamy do czynienia wówczas, gdy następuje proces polegający na spalaniu wyrobów energetycznych w celu wytworzenia energii cieplnej służącej do takich celów, jak np. ogrzewanie różnego rodzaju pomieszczeń, wody, innych cieczy, itp. Zużyciem wyrobu energetycznego na cele opałowe będzie zatem zużycie go bezpośrednio w urządzeniu grzewczym, tj. urządzeniu bezpośrednio przetwarzającym energię uzyskaną w wyniku spalania wyrobu energetycznego na energię cieplną.

Tak zakreśloną definicję pojęcia cel opałowy, zdaniem Organu, należy przenieść na przypadek Wnioskodawcy. Jednocześnie, w tym kontekście należy podkreślić, że pojęcie podpałka, zgodnie z powoływanym wyżej słownikiem, oznacza coś co służy rozpalaniu ognia. Grill natomiast, to elektryczny piekarnik z rożnem lub rusztem albo przenośny ruszt opalany węglem drzewnym, służący do pieczenia potraw bez użycia tłuszczu.

Mając na uwadze powyższe rozważania oraz przytoczone definicje pojęć opał, podpałka oraz grill, stwierdzić należy, że wytwarzana przez Zainteresowanego podpałka do grilla i kominków nie jest przeznaczona do celów opałowych.

W myśl powyższego, stawka na produkowany i konfekcjonowany w opakowania jednostkowe wyrób energetyczny tj. Rozpałka do grilla i kominka - o kodzie CN 2710 19 29 wynosi 0 zł.

W myśl art. 21 ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej

za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Stosownie do art. 21 ust. 3 pkt 3 ustawy, przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3.

Tym samym dla wyrobu o kodzie CN 2710 19 29 objętego na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy stawką akcyzy w wysokości 0 zł, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku składania deklaracji podatkowej.

Odnośnie natomiast kwestii udokumentowania sprzedaży wyrobów do innych celów niż opałowe lub napędowe trafnie zauważa Wnioskodawca, że nie ma obowiązku żądania posiadania od nabywców podpałki do grilla i kominka, oświadczeń o przeznaczeniu.

W niniejszym przypadku istotne jest rzeczywiste przeznaczenie wyrobu, z jakim wyrób jest produkowany lub dystrybuowany (co może wynikać z dokumentacji produkcyjnej czy handlowej np. nazwy danego wyrobu), a nie jego potencjalne przeznaczenie (możliwość użycia go przez nabywcę w innym celu niż zgodnym z ofertą).

W tej mierze zgodnie z art. 180 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Wobec powyższego za dowód, że dany wyrób jest produkowany jak i oferowany przez Wnioskodawcę do określonych celów, uznać można w szczególności dokumentację produkcyjną oraz handlową, z których wynikałoby, że wyrób akcyzowy będzie oferowany do wykorzystania w określonym celu.

W świetle powyższego Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku żądania i posiadania od nabywców oświadczenia, że produkt zostanie wykorzystany zgodnie z przeznaczeniem, do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Równocześnie w miejscu tym należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Reasumując, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, jest ono prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 729 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach