Temat interpretacji

Czy dokumentem potwierdzającym brak obowiązku zapłaty akcyzy w państwie członkowskim przeznaczenia, może być oświadczenie złożone przez nabywcę wyrobów?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 20 maja 2015 r. (data wpływu 25 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie określenia dokumentu potwierdzającego, że akcyza w państwie członkowskim od dostarczonych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych nie jest wymagana jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie określenia dokumentu potwierdzającego, że akcyza w państwie członkowskim od dostarczonych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych nie jest wymagana.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podatnikiem akcyzy, dokonywał, dokonuje i będzie dokonywał dostaw wewnątrzwspólnotowych wyrobów akcyzowych z akcyzą zapłaconą na terytorium kraju. Wyroby akcyzowe zakupywane są od podmiotu będącego podatnikiem akcyzy. Wnioskodawca, zbywa wyroby akcyzowe, zakupione od podatnika akcyzy do kontrahenta z państwa gdzie dany produkt nie podlega opodatkowaniu akcyzą. Wnioskodawca po dokonaniu dostawy wewnątrzwspólnotowej nabytych wyrobów zamierza wystąpić o zwrot akcyzy zapłaconej na terytorium kraju. Dużym utrudnieniem jest uzyskanie potwierdzenia z Urzędu Celnego, państwa siedziby kontrahenta, iż dany produkt nie podlega opodatkowaniu akcyzą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokumentem potwierdzającym brak obowiązku zapłaty akcyzy w państwie członkowskim przeznaczenia, może być oświadczenie złożone przez nabywcę wyrobów...

Zdaniem Wnioskodawcy, wystarczającym dokumentem potwierdzającym, iż w państwie nabywcy dane wyroby nie podlegają opodatkowaniu akcyzą będzie oświadczenie nabywcy. Wymaganie, iż takie oświadczenie powinno być złożone przez organy państwa członkowskiego jest nieuprawnione, a czasami wręcz niemożliwe do zrealizowania, gdyż organy państwa członkowskiego mogą nie być uprawione do wystawiania tego typu zaświadczeń. Ponadto takie żądanie należy również uznać za utrudniające wymianę towarów pomiędzy państwami członkowskimi, gdyż dla kontrahentów Wnioskodawcy uzyskanie takiego oświadczenia urzędu jest bardzo uciążliwe. Wnioskodawca obawia się, iż kontrahenci w końcu zrezygnują ze współpracy z nim. Podobne stanowisko reprezentuje doktryna (Komentarz do art. 82 ustawy o podatku akcyzowym) oraz organy podatkowe przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 listopada 2014 roku nr ITPP3/443-431/14/JK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 752 z późn. zm.), w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy:

1. podatnikowi, który dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej tych wyrobów akcyzowych, albo
2. podmiotowi, który nabył te wyroby akcyzowe od podatnika i dokonał ich dostawy wewnątrzwspólnotowej

-na pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu celnego wraz z dokumentami potwierdzającymi zapłatę akcyzy na terytorium kraju.

Stosownie do art. 82 ust. 3 ustawy, podatnik lub podmiot, o których mowa w ust. 1, występujący z wnioskiem o zwrot akcyzy są obowiązani po dokonaniu dostawy wewnątrzwspólnotowej przedłożyć właściwemu naczelnikowi urzędu celnego:

1. dokumenty towarzyszące przemieszczaniu wyrobów akcyzowych;
2. potwierdzenie otrzymania wyrobów akcyzowych przez odbiorcę z państwa członkowskiego Unii Europejskiej na uproszczonym dokumencie towarzyszącym lub na kopii dokumentu handlowego, o którym mowa w art. 77 ust. 2;
3. dokument potwierdzający zapłatę akcyzy lub złożenie deklaracji w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub złożenie zabezpieczenia albo dokument potwierdzający, że akcyza w tym państwie nie jest wymagana.

Na podstawie art. 82 ust. 6 ww. ustawy właściwy naczelnik urzędu celnego dokonuje weryfikacji wniosku o zwrot akcyzy w oparciu o dokumenty, o których mowa w art. 82 ust. 1 i 3-4a.

Szczegółowe kwestie związane ze zwrotem podatku akcyzowego uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 sierpnia 2010 r. w sprawie zwrotu akcyzy od wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 157, poz. 1053).

W myśl § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia z dnia 20 sierpnia 2010 r. właściwy naczelnik urzędu celnego wydaje decyzję o wysokości uznanej kwoty zwrotu akcyzy z tytułu: dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów akcyzowych, eksportu wyrobów akcyzowych oraz gdy w wyniku stwierdzenia powstania nieprawidłowości akcyza zostanie pobrana na terytorium kraju, a przed upływem 3 lat od daty nabycia wyrobów akcyzowych przez odbiorcę zostanie ustalone, że nieprawidłowość powstała na terytorium państwa członkowskiego i akcyza zostanie tam pobrana, oraz dokonuje zwrotu tej kwoty, w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku o zwrot akcyzy i przedstawienia dokumentów, o których mowa w art. 82 ust. 3-4a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia, jeżeli zasadność zwrotu akcyzy wymaga dodatkowego sprawdzenia, zwrot następuje w terminie 90 dni.

Kwota wnioskowanego zwrotu akcyzy z tytułu dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów akcyzowych i eksportu wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju oraz gdy w wyniku stwierdzenia powstania nieprawidłowości akcyza zostanie pobrana na terytorium kraju, a przed upływem 3 lat od daty nabycia wyrobów akcyzowych przez odbiorcę zostanie ustalone, że nieprawidłowość powstała na terytorium państwa członkowskiego i akcyza zostanie tam pobrana, nie może być niższa niż kwota stanowiąca równowartość w złotych 100 euro według średniego kursu euro ogłaszanego przez Bank, obowiązującego w dniu złożenia wniosku o zwrot akcyzy - § 3 ww. rozporządzenia.

Z powyższych przepisów wynika, iż podmiot, który nabył wyroby akcyzowe od podatnika podatku akcyzowego i dokonał ich wewnątrzwspólnotowej dostawy składając wniosek o zwrot akcyzy winien do tego wniosku dołączyć wszystkie dokumenty wymienione w art. 82 ust. 3 ustawy, które na podstawie art. 82 ust. 6 tej ustawy są podstawą dokonania ich weryfikacji przez właściwego w sprawie zwrotu naczelnika urzędu celnego. Tym samym warunkiem rozpatrzenia wniosku o zwrot akcyzy od wyrobów akcyzowych dostarczonych wewnątrzwspólnotowo jest łączne dołączenie do wniosku dokumentów wymienionych w art. 82 ust. 3 ustawy. W takim przypadku zwrot akcyzy następuje w terminie 30 dni (lub 90 dni jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia) od przedstawienia dokumentów wymienionych w art. 82 ust. 3 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podatnikiem akcyzy, dokonywał, dokonuje i będzie dokonywał dostaw wewnątrzwspólnotowych wyrobów akcyzowych z akcyzą zapłaconą na terytorium kraju. Wyroby akcyzowe zakupywane są od podmiotu będącego podatnikiem akcyzy. Wnioskodawca, zbywa wyroby akcyzowe, zakupione od podatnika akcyzy do kontrahenta z państwa gdzie dany produkt nie podlega opodatkowaniu akcyzą. Wnioskodawca po dokonaniu dostawy wewnątrzwspólnotowej nabytych wyrobów zamierza wystąpić o zwrot akcyzy zapłaconej na terytorium kraju.

Warunkiem uzyskania zwrotu akcyzy w ww. przypadku jest to aby podmiot o którym mowa w art. 82 ust. 1 pkt 2 czyli Wnioskodawca przedstawił właściwemu naczelnikowi urzędu celnego dokumenty o których mowa w art. 82 ust 3.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie, czy dokumentem potwierdzającym brak obowiązku zapłaty akcyzy w państwie członkowskim przeznaczenia, może być oświadczenie złożone przez nabywcę wyrobów.

W tym miejscu zauważyć należy, że dokument, o którym mowa w art. 82 ust. 3 pkt 3 ustawy, potwierdzający brak wymogu zapłaty akcyzy w określonym państwie, nie posiada określonego formatu (wzoru).

Jednocześnie jednak, ww. dokument należy do dokumentów, których złożenie jest bezwzględnym warunkiem ubiegania się o zwrot akcyzy, o którym mowa w art. 82 ust. 1 ustawy. Natomiast w myśl przepisu § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia, w przypadkach, kiedy zasadność zwrotu akcyzy wymaga dodatkowego sprawdzenia, podmiot występujący z wnioskiem o zwrot akcyzy musi się liczyć z koniecznością przedłużenia okresu oczekiwania na zwrot.

Zauważyć zatem należy, że cyt. powyżej przepis art. 82 ust. 3 pkt 3 ustawy wskazuje m.in., dokument potwierdzający, że akcyza w tym państwie nie jest wymagana. Prawodawca nie sprecyzował jednak jakie dokumenty uznaje się za potwierdzające że akcyza w państwie członkowskim dostawy nie jest wymagana.

Tym samym skoro kwestia określenia dokumentu potwierdzającego, że akcyza od dostarczonych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych nie jest wymagana w państwie członkowskim nie została uregulowana przepisami prawa, należy odnieść się do regulacji zawartej w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej. Zgodnie bowiem z art. 180 § 1 ww. ustawy, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Ponadto należy odnieść się do językowego znaczenia tego pojęcia. Dokumentem zgodnie ze Słownikiem języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa 2005 r., str. 145 jest m.in. przedmiot stwierdzający określone okoliczności, fakty, stany itp. (np. umowa, świadectwo, zaświadczenie); dowód, akt prawny. Potwierdzać to z kolei poświadczyć coś, stwierdzić prawdziwość, wiarygodność, tożsamość czegoś, zgodzić się na coś, z czymś, przytaknąć czemuś (ww. słownik str. 738).

Zatem w ocenie organu należy stwierdzić, że za dokument potwierdzający, że akcyza w danym państwie członkowskim nie jest wymagana należy uznać każdy dokument, który będzie potwierdzał powyższy fakt. Jednakże w interesie występującego z wnioskiem w sprawie zwrotu akcyzy jest, aby dokument, o którym mowa w art. 82 ust. 3 pkt 3 ustawy, potwierdzający brak wymogu zapłaty akcyzy w określonym państwie, został zweryfikowany pozytywnie przez właściwego naczelnika urzędu i nie budził konieczności dodatkowego sprawdzenia.

Podkreślić należy, że najbardziej pożądanym dokumentem byłby dokument sporządzony przez organ administracji danego państwa właściwy do poboru podatku akcyzowego lub wydania interpretacji prawa podatkowego w zakresie akcyzy.

Należy jednak mieć na uwadze, że wymaganie, aby dokument potwierdzający, że akcyza w określonym państwie nie jest wymagana, miał zostać sporządzony przez organy państwa członkowskiego mogłoby być w praktyce niemożliwe do zrealizowania, ponieważ organy państwa członkowskiego mogłyby nie być uprawnione do wystawiania tego rodzaju dokumentów.

Odnosząc się do opisanego zagadnienia, tutejszy organ stwierdza, że w przepisach regulujących zwrot podatku akcyzowego podmiot, który jest właściwy do wystawienia dokumentu potwierdzającego, że akcyza w tym państwie nie jest wymagana, nie został określony. Zatem dokument ten może wystawić w formie oświadczenia nabywca w państwie członkowskim na rzecz którego dokonano dostawy.

Stosownie do powyższego oświadczenie nabywcy - o tym że w państwie członkowskim, na którego terytorium zostały dostarczone wyroby akcyzowe akcyza nie jest wymagana należy uznać za dokument, o którym mowa w art. 82 ust. 3 pkt 3 ustawy.

Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 82 ust. 6 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego dokonuje weryfikacji wniosku o zwrot akcyzy w oparciu o dokumenty, których mowa w ust. 1 i 3-4a.

A zatem naczelnik urzędu celnego w trakcie prowadzonego postępowania o zwrot podatku akcyzowego, może weryfikować dokumenty załączone do wniosku, w tym dokument będący przedmiotem niniejszej interpretacji wystawiony przez podmiot państwa członkowskiego, do którego dokonano dostawy.

Zaznaczyć zatem należy, że to czy posiadany przez Wnioskodawcę dokument rzeczywiście potwierdza fakt braku obowiązku zapłaty akcyzy od dostarczanych wyrobów akcyzowych, może być stwierdzony ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ pierwszej instancji, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Reasumując, powyższe przepisy zarówno nie określają, kto ma wystawić dokument potwierdzający brak wymogu zapłaty akcyzy w określonym państwie, jak również nie przewidują, aby dokument taki miał być potwierdzony przez określone organy państwa członkowskiego. Wnioskodawca może więc składać wszelkie dokumenty np. oświadczenie nabywcy, z których będzie wynikać, że akcyza w określonym państwie nie jest wymagana. Jednakże należy mieć na uwadze, że ocena oraz weryfikacja tych dokumentów leży w gestii naczelnika właściwego urzędu celnego, który to naczelnik na podstawie przedłożonych dokumentów wydaje autonomiczną decyzję o uznaniu kwoty zwrotu akcyzy z tytułu dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Końcowo zaznaczyć trzeba, że interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytania oraz stanowiska w oparciu o przedstawiony opis zdarzenia. Tym samym tut. Organ nie odniósł się do innych kwestii, bowiem nie zostały one objęte wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi