Podatek akcyzowy w zakresie warunków zwolnienia wyrobów węglowych. - Interpretacja - ILPP3/443-1/13-2/TW

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 29.03.2013, sygn. ILPP3/443-1/13-2/TW, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Podatek akcyzowy w zakresie warunków zwolnienia wyrobów węglowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko , przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2012 r. (data wpływu 3 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie warunków zwolnienia wyrobów węglowych jest:

  • nieprawidłowe w zakresie zagadnienia pierwszego,
  • prawidłowe w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie warunków zwolnienia wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest między innymi handel wyrobami węglowymi, produkcja kotłów centralnego ogrzewania, usługi budowlane i inne usługi. Ewidencja księgowa prowadzona jest na podstawie księgi handlowej. Firma jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Dotychczas w ramach działalności gospodarczej sprzedawała ona wyroby węglowe korzystając jednocześnie ze zwolnienia od akcyzy, jako pośredniczący podmiot węglowy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Wnioskodawczyni planuje na przełomie grudzień 2012/styczeń 2013 nabyć w ramach działalności gospodarczej zorganizowaną część przedsiębiorstwa w skład, której wchodzi budynek kotłowni wraz z urządzeniami, pracownikami obsługującymi kotłownię oraz inne prawa majątkowe.

Kotłownia będzie produkować ciepło i sprzedawać je do celów grzewczych dla spółdzielni mieszkaniowych oraz innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Wnioskodawczyni nadmienia, iż kotłownia, którą planuje nabyć spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa gdyż posiada organizacyjnie i finansowo wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, w tym wypadku sprzedaży emisji ciepła na zewnątrz. Dodatkowo kotłownia mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące swoje zadania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, kotłownia spełniałaby definicję zakładu energochłonnego już w momencie zakupu biorąc pod uwagę fakt, że będzie realizować tylko zadania w zakresie sprzedaży produkcji ciepła...

  • Czy dla określenia statusu kotłowni, jako zakładu energochłonnego Wnioskodawczyni powinna brać pod uwagę wartość całej sprzedaży firmy czy tylko wartość sprzedanego ciepła wyprodukowanego przez kotłownię od momentu produkcji...
  • Czy dostawa wyrobów węglowych zakupiona wcześniej przez Zainteresowaną, jako podmiot pośredniczący w celu dalszej odsprzedaży, która zostanie przez nią zużyta do produkcji energii cieplnej będzie korzystała również ze zwolnienia od podatku akcyzowego...

  • Wnioskodawczyni przedstawiła następujące stanowiska.

    Zgodnie z definicja zawartą w art. 31a ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym, przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu, do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana, jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

    W przypadku Wnioskodawczyni kotłownia, jako zorganizowana cześć przedsiębiorstwa spełnia jednocześnie definicje zakładu energochłonnego, gdyż jej działalność będzie opierała się tylko i wyłącznie na sprzedaży produkcji ciepła dla celów grzewczych.

    Należy wziąć pod uwagę to, że w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, poza budynkiem, urządzeniami oraz obsługą pracowniczą wchodzi również grupa odbiorców ciepła (spółdzielnie mieszkaniowe i podmioty gospodarcze). W związku, z czym z założenia Zainteresowana wie, że 10% udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej rozpatrywany w skali roku od momentu rozpoczęcia produkcji ciepła będzie kwalifikował kotłownię, jako zakład energochłonny.

    Poza tym art. 31a ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym nie odróżnia zakładu energochłonnego prowadzącego działalność w zakresie zużycia wyrobów do celów opałowych od zakładu energochłonnego rozpoczynającego działalność w tym zakresie.

    W związku z czym, zdaniem Zainteresowanej, również w przypadku nowopowstałych zakładów energochłonnych, jeżeli zużywają one wyroby węglowe na cele określone w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, mają prawo korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego.

    W podobnej kwestii, w zakresie zdarzenia przyszłego wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej sygnatura IPPP3/443-620/12-2/KB z dnia 12 września 2012 r. Uznał on stanowisko podatnika za prawidłowe potwierdzając, że Spółka będzie mogła korzystać w przyszłości ze zwolnienia od akcyzy w związku ze zużywaniem wyrobów węglowych do celów opałowych, jako zakład energochłonny na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, w związku z ust. 10 tego artykułu.

    Podkreślił jednak, że warunkiem do zastosowania zwolnienia jest posiadanie przez Spółkę nie mniej niż 10% udział wyrobów węglowych w wartości sprzedaży Spółki oraz prowadzenia odpowiedniej ewidencji zużywanych wyrobów do celów zwolnionych.

    Ad.2.

    Zgodnie z treścią art. 31a ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym, biorąc pod uwagę definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a następnie zakładu energochłonnego, Wnioskodawczyni wskazuje, iż powinna wziąć pod uwagę dla ustalenia 10% udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej, tylko zakup wyrobów związanych z produkcja ciepła, czyli parametry odnoszące się ściśle do zakładu energochłonnego-kotłowni. Skoro z definicji zakładu energochłonnego wynika, że nie może być on mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana, jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych należy stwierdzić, że intencją ustawodawcy nie było odniesienie się do całości sprzedaży danego przedsiębiorstwa, a jedynie do zorganizowanej jego części - zakładu energochłonnego - w przypadku Wnioskodawczyni związanej z kotłownią.

    W zakresie określenia 10% udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej, dla uznania przedsiębiorcy, jako zakładu energochłonnego, wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej, znak ILPP3/443 -10/12-2/TW z dnia 22 marca 2012 r. W odpowiedzi na pytanie podatnika czy zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy podatnik - Wnioskodawca jest zakładem energochłonnym i czy wobec powyższego dla określenia swojego statusu powinien brać pod uwagę globalną wartość jego sprzedaży czy też tylko wartość sprzedanego ciepła Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał: iż to ten zakład - kotłownia a nie Spółka - może określać udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej oraz że zainteresowany dla określenia swojego uprawnienia do zwolnienia od podatku w trybie art. 31a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, powinien, zatem brać pod uwagę wartości produkcji sprzedanej (do facto ciepła) przez kotłownię.

    W związku z powyższym Zainteresowana uważa, że stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w przytoczonej interpretacji indywidualnej jest podejściem właściwym, pozwalającym w sposób racjonalnym i wiarygodny określić udział wyrobów węglowych i związaną z nimi sprzedaż.

    Ad 3.

    Zdaniem Wnioskodawczyni, wewnętrzne przesunięcie wyrobów węglowych będzie korzystało ze zwolnienia od podatku akcyzowego, gdyż zostaną one zużyte przez zakład energochłonny w celach opałowych.

    Ponadto przepis art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, nie zawiera żadnych dodatkowych warunków mających wpływ na utratę prawa do zwolnienia w wyniku wewnętrznego przesunięcia wyrobów. Dlatego, zdaniem Zainteresowanej, przy ustaleniu prawa do zwolnienia od podatku akcyzowego należy kierować się ostatecznym przeznaczenia (zużyciem) wyrobów węglowych, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

    • nieprawidłowe w zakresie zagadnienia pierwszego,
    • prawidłowe w pozostałym zakresie.

    Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

    Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest między innymi handel wyrobami węglowymi. Dotychczas w ramach działalności gospodarczej sprzedawała ona wyroby węglowe korzystając jednocześnie ze zwolnienia od akcyzy, jako pośredniczący podmiot węglowy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy.

    Zainteresowana planuje na przełomie grudzień 2012/styczeń 2013 nabyć w ramach działalności gospodarczej zorganizowaną część przedsiębiorstwa w skład, której wchodzi budynek kotłowni wraz z urządzeniami, pracownikami obsługującymi kotłownię oraz inne prawa majątkowe.

    Kotłownia będzie produkować i sprzedawać ciepło.

    Kotłownia spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż posiada organizacyjnie i finansowo wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, w tym wypadku sprzedaży emisji ciepła na zewnątrz. Dodatkowo mogłaby ona stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące swoje zadania.

    Wyjaśnić zatem należy, iż przepis art. 31a ust. 2 ustawy wymienia na jakie cele (uprzywilejowane zwolnieniem) mogą zostać przeznaczone wyroby węglowe.

    Podmiotem uprawnionym do zwolnienia jest zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, podmiot korzystający ze zwolnień wskazanych w ust. 2 tego przepisu - zwalnia się bowiem od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy () podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

    Podmiot zużywający to w myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

    W świetle powyższego, podmiot zużywający wyroby węglowe będzie korzystał ze zwolnienia jeśli zużyje wyroby węglowe do jednego z enumeratywnie wskazanych w art. 31a ust. 2 ustawy, celów (przeznaczeń).

    Przepis art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy stanowi, iż zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych.

    Przez zakłady energochłonne - w myśl art. 31a ust. 10 ustawy - rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział.

    Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

    Przedmiotem wątpliwości Zainteresowanej jest w szczególności to zagadnienie pierwsze czy zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, kotłownia spełniałaby definicję zakładu energochłonnego już w momencie zakupu.

    W tej kwestii wskazuje ona, iż przepis art. 31a ust. 10 ustawy, nie odróżnia zakładu energochłonnego prowadzącego działalność w zakresie zużycia wyrobów do celów opałowych od zakładu energochłonnego rozpoczynającego działalność w tym zakresie. Również w przypadku nowopowstałych zakładów energochłonnych, jeżeli zużywają wyroby węglowe na cele określone w art. 31a ust. 2 ustawy mają prawo korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego.

    W podobnej kwestii, w zakresie zdarzenia przyszłego wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej sygnatura IPPP3/443-620/12-2/KB.

    Wyjaśnić zatem należy, iż ww. interpretacja jest interpretacją wydana w innym stanie sprawy niż przedstawiony przez Wnioskodawczynię, dotyczy zdarzenia przyszłego, a ponadto nie potwierdza ww. stanowiska.

    Przeciwnie, wprost wskazuje, iż () skoro udział ten w przypadku Spółki wyniesie ponad 10% oraz Spółka będzie prowadzić stosowną ewidencję wyrobów węglowych to należy uznać, że Spółka będzie mogła korzystać ze zwolnienia od akcyzy w związku ze zużywaniem wyrobów węglowych do celów opałowych jako zakład energochłonny ().

    Takie stanowisko oparte jest bowiem na jasnym brzmieniu przepisu art. 31a ust. 10 ustawy, który expressis verbis odwołuje się do roku poprzedzającego rok w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział.

    Skoro przepis zawiera takie zastrzeżenie, jest ono jasne i nie wymaga dogłębnej analizy w celu odkodowania treści normy prawnej, to zgodnie z podstawowymi zasadami wykładni nie należy go pomijać.

    Udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej ma dla zakładu energochłonnego wynosić nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział.

    Nietrafnie w tym zakresie twierdzi Wnioskodawczyni, iż kotłownia spełniałaby definicję zakładu energochłonnego już w momencie zakupu. Jeśli kotłowania, jako zorganizowana cześć przedsiębiorstwa, nie była w rozpatrywanym przypadku własnością Wnioskodawczyni przez cały rok poprzedzający rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział, to nie jest spełniony warunek konieczny dla uznania jej za zakład energochłonny.

    Należy w tym miejscu podkreślić, iż przedmiotowa interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

    Odnośnie drugiego z zadanych pytań, stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawczynię jest prawidłowe i nie wymaga uzupełnienia. Mając zatem na względzie, uregulowanie art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego tego stanowiska.

    Z kolei w kwestii trzeciego zagadnienia zauważyć należy, iż zgodnie z postanowieniami art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju.

    Natomiast w świetle art. 9a ust. 2 pkt 9 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

    Zatem zużycie wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym.

    Tym niemniej nie jest to równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku akcyzowego. Jak wskazano powyżej przepis art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy reguluje zwolnienia od akcyzy. Sprzedaż (za którą zgodnie z powyższym uważa się również użycie) może zatem podlegać zwolnieniu od podatku.

    Przy czym warunkiem tego zwolnienia jest nadanie przez Wnioskodawczynię działającą w tym przypadku jak podmiot zużywający jednego ze wskazanych w art. 31a ust. 2 ustawy, przeznaczeń.

    Zdaniem Zainteresowanej, wewnętrzne przesunięcie wyrobów węglowych będzie korzystało ze zwolnienia od podatku akcyzowego, gdyż zostaną one zużyte przez zakład energochłonny w celach opałowych.

    Kwestia zakładu energochłonnego wyjaśniona została już powyżej (pierwsze zagadnienie). Pytanie Zainteresowanej dotyczy jednak wprost kwestii ewentualnego zwolnienia w przypadku zużycia wyrobów węglowych przez podmiot pośredniczący.

    Odpowiadając na tak postawione pytanie stwierdzić należy, iż dostawa wyrobów węglowych nabytych przez Zainteresowaną, jako podmiot pośredniczący w celu dalszej odsprzedaży, która zostanie przez nią zużyta do produkcji energii cieplnej będzie korzystała ze zwolnienia pod warunkiem zużycia tych wyrobów do celów wskazanych w art. 31a ust. 2 ustawy.

    Stanowisko Zainteresowanej do tak postawionego pytania należało zatem uznać za prawidłowe. Oczywistym przy tym jest, iż zwolnienie to nie będzie mogło zostać udzielone w przypadku zużycia przez opisaną we wniosku kotłownię dopóki nie nabędzie ona statusu zakładu energochłonnego.

    Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

    Wniosek ORD-IN

    Treść w pliku PDF 448 kB

    Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu