Temat interpretacji
Zwolnienie od podatku sprzedaży wyrobów węglowych przeznaczonych na cele grzewcze.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2012 r. (data wpływu 16 stycznia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 10 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży wyrobów węglowych przeznaczonych na cele grzewcze - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 stycznia 2012 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 10 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży wyrobów węglowych przeznaczonych na cele grzewcze.
W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Prowadzi Pan działalność gospodarczą, jako pośredniczący podmiot węglowy. Zaopatruje Pan również plebanie i wspólnoty mieszkaniowe w węgiel kamienny o kodzie CN 2701. W budynkach wspólnot mieszkaniowych i plebań nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Zaznacza Pan, że w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym brak konkretnych sformułowań dotyczących plebań i wspólnot mieszkaniowych, co stwarza niejasną sytuację, co do ich zwolnień od podatku akcyzowego.
W związku z powyższym, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie:
Czy plebanie i wspólnoty mieszkaniowe są zwolnione od podatku akcyzowego...
Pana zdaniem, plebanie są miejscem zamieszkania księży, w związku z tym można zakwalifikować je jako gospodarstwa domowe. Na plebaniach nie są prowadzone żadne działalności gospodarcze.
Według Pana, wspólnoty mieszkaniowe są typowym przykładem gospodarstw domowych, z tym wyjątkiem, iż posiadają wspólną kotłownię dla celów grzewczych i ciepłej wody.
Uważa Pan, że oba te podmioty można uznać za zwolnione od podatku akcyzowego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.) - zwanej dalej ustawą - wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.
Z kolei, wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy (art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy).
W poz. 19 ww. załącznika pod kodem CN ex 2701 wymieniono: węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. W kolejnej pozycji tego załącznika (tj. poz. 20) pod kodem CN ex 2702 wymieniono: węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych. Natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.
Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy: ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.
Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
- sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
- nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
- dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
- import wyrobów węglowych;
- eksport wyrobów węglowych;
- użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
- użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
- powstanie ubytków wyrobów węglowych.
Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Zasadą jest zatem, iż obrót wyrobami węglowymi jest objęty systemem podatku akcyzowego, niemniej prawodawca przewidział liczne wyłączenia od tej zasady.
Zgodnie bowiem z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.
Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy (art. 31a ust. 3 pkt 3 ww. artykułu).
Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę, o czym stanowi art. 31a ust. 7 ustawy.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia wzór i sposób stosowania dokumentu dostawy, w tym w przypadku, o którym mowa w art. 42 ust. 1a, oraz podmioty, które wystawiają dokument dostawy, uwzględniając konieczność skutecznego funkcjonowania zwolnień od akcyzy, konieczność zapewnienia właściwej kontroli oraz konieczność zapewnienia przepływu informacji dotyczących wyrobów zwolnionych od akcyzy (art. 38 ust. 1 pkt 1 ustawy).
W myśl § 2 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.), dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy w przypadku przemieszczania sprzedawanych przez niego wyrobów węglowych do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy.
Wzór dokumentu dostawy dla wyrobów węglowych określa załącznik nr 1a do rozporządzenia (ust. 11 ww. paragrafu).
W świetle art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.).
Z kolei, podmiot zużywający to - w świetle art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) wskazanej ustawy - podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.
Pośredniczącym podmiotem węglowym jest w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnatrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.
Ze złożonego wniosku wynika, że jako pośredniczący podmiot węglowy zaopatruje Pan plebanie i wspólnoty mieszkaniowe w węgiel kamienny o kodzie CN 2701. W budynkach wspólnot mieszkaniowych i plebań nie jest prowadzona działalność gospodarcza.
Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku oraz powołane regulacje z zakresu podatku akcyzowego, stwierdzić należy, że sprzedaż wyrobu węglowego przez pośredniczący podmiot węglowy będzie mogła korzystać ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w ust. 3 ww. artykułu. W konsekwencji oznaczać to będzie konieczność wystawiania przez pośredniczący podmiot węglowy dokumentów dostawy według określonego wzoru, tj. załącznika nr 1a do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy.
Końcowo informuje się, iż niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków podatkowoprawnych względem opisanych we wniosku plebań i wspólnot mieszkaniowych, albowiem nie występują one w przedmiotowej sprawie jako podmioty zainteresowane, o których mowa w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy