zwolnienie z akcyzy dla wyrobów gazowych zużywanych do wytworzenia energii cieplnej przez zakład energochłonny, w którym wprowadzono w życie system ... - Interpretacja - IBPP4/4513-96/15-1/MK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 26.10.2016, sygn. IBPP4/4513-96/15-1/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

zwolnienie z akcyzy dla wyrobów gazowych zużywanych do wytworzenia energii cieplnej przez zakład energochłonny, w którym wprowadzono w życie system prowadzący do podwyższenia efektywności energetycznej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów w związku z prawomocnym wyrokiem WSA w Szczecinie z 12 maja 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 205/16 uchylającym indywidualną interpretację z 4 listopada 2015 r. znak IBPP4/4513-96/15/MK doręczonym Organowi 19 lipca 2016 r. stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 17 lipca 2015 r. (data wpływu 5 sierpnia 2015 r.) uzupełnione pismem z 5 października 2015 r. (data wpływu 8 października 2015 r.), pismem z 14 października 2015 r. (data wpływu 14 października 2015 r.) oraz pismem z 31 sierpnia 2016 r. (data wpływu 7 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów gazowych zużywanych do wytworzenia energii cieplnej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów gazowych zużywanych do wytworzenia energii cieplnej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 5 października 2015 r. (data wpływu 8 października 2015 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z dnia 24 września 2015 r. znak: IBPP4/4513-96/15/MK oraz pismem z dnia 14 października 2015 r. (data wpływu 14 października 2015 r.).

W dniu 4 listopada 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretacją znak: IBPP4/4513-96/15/MK uznając stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Wnioskodawca na ww. pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a następnie złożył skargę z dnia 27 stycznia 2016 r., żądając uchylenia zaskarżonej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

WSA w Szczecinie orzeczeniem z 12 maja 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 205/16 uchylił zaskarżoną interpretację.

W orzeczeniu tym Sąd stwierdził, że () organ nie wykorzystując w sprawie w koniecznym zakresie trybu określonego w art. 169 w zw. z art. 14 h o.p. co do sprecyzowania przez skarżącą spółkę stanu faktycznego naruszył przepisy postępowania, a naruszenie to miało istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia o uznaniu stanowiska spółki za nieprawidłowe, bowiem uzyskanie informacji o zawarciu przez skarżącą umowy, o której mowa w art. 31b ust. 5 u.p.a., mogło prowadzić do zmiany dokonanej przez organ oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego.

Nadto, organ - wydając zaskarżoną interpretację bez wezwania skarżącej spółki o uzupełnienie opisu stanu faktycznego o informację dotyczącą przesłanki określonej w art. 31b ust. 5 u.p.a. - naruszył art. 121 § 1 o.p., zgodnie z którym postępowanie podatkowe powinno być prowadzone w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych. Postępowanie budzące zaufanie, to postępowanie starannie i merytorycznie poprawne, w którym traktuje się równo interesy podatnika i Skarbu Państwa, materialnoprawnych wątpliwości nie rozstrzyga się na niekorzyść podatnika (por. A. Kabat, op. cit., s. 128 i 622, oraz wyrok NSA z 4 stycznia 2006 r., I FSK 401/05). Za naruszające tę zasadę należy uznać postępowanie organu, który pismem z 24 września 2015 r. wezwał skarżącą w trybie art. 169 § 1 o.p. do uzupełnienia stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o konkretnie wskazane okoliczności, a następnie w wydanej interpretacji przyjął, że "(...) Wnioskodawca, nie uwzględniając we własnym stanowisku warunku zastosowania zwolnienia [o którym mowa w art. 31b ust. 5 u.p.a. przyp. sądu] niezasadnie przyporządkowuje moment, od którego Wnioskodawca jest uprawniony do nabycia w ramach zwolnienia wyrobów gazowych z datami wskazanymi w pytaniach i stanowisku." Skoro, skarżąca spółka wykonała wezwanie i odpowiedziała na wszystkie pytania organu, to nie mogło budzić wątpliwości skarżącej, że po uzupełnieniu opisu stanu faktycznego sprawy, zgodnie z wezwaniem, zawierał on wszystkie elementy konieczne do dokonania oceny prawnej stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o interpretację. Zatem, ocena organu uznająca stanowisko skarżącej za nieprawidłowe ze względu na nieuwzględnienie we wniosku okoliczności, które są konieczne dla uzyskania zwolnienia, narusza zasadę zaufania do organów podatkowych. Nie można przyjąć, za stanowiskiem wynikającym z postępowania organu, że brak w opisie stanu faktycznego elementu dotyczącego zawarcia ze sprzedawcą wyrobów gazowych umowy, o której mowa w art. 31 ust. 5 u.p.a., nie mógł podlegać uzupełnieniu, tak jak pozostałe braki wskazane w wezwaniu. Z istoty bowiem uregulowania art. 169 § 1 o.p. w zw. z art. 14h i 14b o.p. wynika, że organ wzywając stronę do uzupełnienia konkretnych braków stanu faktycznego wniosku o interpretację indywidualną przyznaje, że w jego ocenie, po ich uzupełnieniu, stan faktyczny będzie wyczerpujący. ()

Przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organ powinien wezwać spółkę w trybie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h o.p. do sprecyzowania opisu stanu faktycznego w zakresie niezbędnym dla rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności do wyjaśnienia czy spełniła warunek zwolnienia o którym mowa w art. 31b ust. 5 u.p.a., a następnie wydać rozstrzygnięcie w zależności od sposobu wykonania zobowiązania przez skarżącą. Jeśli skarżąca doprecyzuje stan faktyczny w taki sposób, że będzie on jednoznaczny, organ winien dokonać jego oceny prawnej odpowiadając na postawione przez skarżącą pytania i ocenić jej stanowisko zawarte we wniosku.

W związku z powyższym Organ wezwał Wnioskodawcę pismem z 19 października 2016 r. znak: IBPP4/46-2/16-2/MK o uzupełnienie wniosku w wskazanym powyżej zakresie. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 31 sierpnia 2016 r. (data wpływu 7 września 2016 r.) będącym odpowiedzią na ww. wezwanie Organu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

S. z siedzibą w M. (dalej Spółka) zajmuje się wytwarzaniem, przetwarzaniem, magazynowaniem, przesyłaniem oraz dystrybucją i obrotem ciepła, wykorzystując w swojej działalności wyroby gazowe wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1b Ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (dalej ustawa). Ponadto, Spółka należy do I. (dalej: I.), będącej organizacją branżową, której Członkami są podmioty gospodarcze prowadzące działalność w zakresie energetyki cieplnej.

Spółka zużywa gaz ziemny w następujących instalacjach:

  • Ciepłownia rejonowa - moc zainstalowana 12,360 MW
  • 16 kotłowni lokalnych o łącznej mocy zainstalowanej 1,386 MW
    Razem: 13,746 MW

    W roku obrachunkowym 2014 roku koszty zakupu gazu wyniosły: 3.396.303,14 zł. Przychody za sprzedaży ciepła odbiorcom w 2014 roku wyniosły: 4.729.301,13 zł.

    W związku z powyższym udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi 71,81 % (siedemdziesiąt jeden procent osiemdziesiąt jeden setnych).

    Spółka stanowi więc tzw. zakład energochłonny w rozumieniu dyspozycji art. 31b ust. 10 ustawy, zgodnie z którym przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział, zaś sam zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

    W przypadku Spółki mowa jest o spółce prawa handlowego, a więc o całym przedsiębiorstwie, w którym udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej w poprzedzającym roku wyniósł 71,81%, a więc zdecydowanie więcej, niż minimalna wartość tego udziału określona w art. 31b ust. 10 ustawy na nie mniej niż 5%. Podkreślić należy również, że Spółka w dniu 4 grudnia 2013 r. zakończyła przedsięwzięcie służące poprawie efektywności energetycznej dotyczące modernizacji wybranych przyłączy do budynków oraz węzłów ciepłowniczych na terenie miasta M., co potwierdził wykonany audyt efektywności energetycznej wykonany przez firmę E. w dniu 22.01.2014 r. Przedsięwzięcie spowodowało zmniejszenie strat energii cieplnej o 72,7% w porównaniu ze stratami przed realizacją przedsięwzięcia. Zrealizowane przedsięwzięcie przyczyniło się do oszczędności energii pierwotnej na poziomie 113,169 ton, przez co obniżono emisję CO2 o 361,012 ton/rok.

    Przedmiotem przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej była opisana w audycie efektywności energetycznej zakończona modernizacja węzłów cieplnych w wybranych budynkach zlokalizowanych na terenie miasta M. Modernizacja, zgodnie z powołanym wyżej audytem efektywności energetycznej wykonanym przez firmę E w dniu 22.01.2014 r. (dalej Audytem) polegała na zastąpieniu zasilania budynków z węzłów grupowych zasilaniem z więzów indywidualnych. Budowa węzłów indywidualnych spowodowała likwidację odcinków sieci niskoparametrowej oraz budowę nowych odcinków sieci wysokoparametrowej.

    Opracowany Audyt pozwolił wyciągnąć następujące wnioski:

    1. Zrealizowane przedsięwzięcie w postaci modernizacji wybranych przyłączy oraz węzłów cieplnych spowodowało zmniejszenie strat energii cieplnej o 72,7% w porównaniu ze stratami przed realizacją przedsięwzięcia;
    2. Zrealizowane przedsięwzięcie przyczyniło się do oszczędności energii pierwotnej na poziomie 113,169 toe, przez co obniżono emisję CO2 o 361,012 ton/rok.

    W tym stanie rzeczy, mając na względzie:

    1. zakończenie w dniu 4 grudnia 2013 r. przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej, zgodnie z Audytem, oraz
    2. wykonanie tegoż przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej przez Spółkę stanowiącą zakład energochłonny w rozumieniu art. 31b ust. 10 Ustawy,
    3. przyznanie Spółce przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki świadectwa efektywności energetycznej w rozumieniu art. 21 ustawy o efektywności energetycznej,

    w ocenie Spółki S. z siedzibą w M. nabyła wraz z dniem 01.01.2014 r. uprawnienie do zwolnienia podatkowego od podatku akcyzowego, zgodnie z brzmieniem art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, który stanowi, że zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

    Pismem z dnia 5 października 2015 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 24 września 2015 r. znak: IBPP4/4513-96/15/MK, Wnioskodawca doprecyzował, że jest finalnym nabywca gazowym w rozumieniu przepisów art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy i nabywa wyroby gazowe o kodzie CN 2711 21 00. Procentowy udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej za rok poprzedzający rok 2014 tj. w roku 2013 wyniósł 72,95%.

    Rok obrachunkowy Wnioskodawcy pokrywa się z rokiem kalendarzowym liczonym od 1 stycznia do 31 grudnia.

    Wnioskodawca od 1 stycznia 2013 roku jest przedsiębiorstwem energetycznym obowiązanym na podstawie art. 12 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej do uzyskiwania i przedstawienia do umorzenia świadectwa efektywności energetycznej.

    Pismem z 19 sierpnia 2016 r. znak: IBPP4/46-2/16-2/MK w zw. z prawomocnym wyrokiem WSA w Szczecinie z 12 maja 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 205/16 Organ wezwał Spółkę do uzupełnienie opisu stanu faktycznego przez jednoznaczne wskazanie czy Wnioskodawca spełnia warunek zwolnienia o którym mowa w art. 31b ust. 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 752 ze zm.) tj. czy Wnioskodawca posiada zawartą ze sprzedawcą wyrobów gazowych umowę z której wynika, że nabywane wyroby gazowe będą użyte do celów objętych zwolnieniem od akcyzy.

    W wezwaniu wskazano również, że jeśli Wnioskodawca posiada umowę z której wynika, że nabywane wyroby będą użyte do celów objętych zwolnieniem od akcyzy, to należy podać datę od kiedy ta umowa obowiązuje.

    Pismem z 31 sierpnia 2016 r. (data wpływu 7 września 2016 r.) Wnioskodawca wskazał, że spełnia warunek, o którym mowa w art. 31b ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z powyższym przepisem W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1 ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów.

    Celem wykazania powyższej okoliczności, Wnioskodawca wraz z pismem przedłożył:

    1. Umowę M. z dnia 02.05.2011 r.;
    2. Oświadczenie o sposobie wykorzystania nabywanych wyrobów gazowych uprawniającym do zwolnienia w podatku akcyzowym z dnia 28.10.2013 r.;
    3. Umowę w sprawie świadczenia usług dystrybucji sprzedaży paliw gazowych (kompleksowa) Nr M. z dnia 29.06.2015 r.;
    4. Oświadczenie o sposobie wykorzystania nabywanych wyrobów gazowych uprawniającym do zwolnienia z podatku akcyzowego z dnia 29.06.2015 r.

    Ponadto Wnioskodawca, nadmienił że zgodnie z aktualnie obowiązującym oświadczeniem o sposobie wykorzystania nabywanych wyrobów gazowych uprawniającym do zwolnienia z podatku akcyzowego z dnia 29.06.2015 r. zużycie wyrobów gazowych przez Nabywcę (S.) nastąpi w ramach zakładu energochłonnego, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Łączne procentowe zużycie podlegające zwolnieniu przedmiotowemu wynosi 100 %.

    Mając na uwadze powyższe, nie powinno ulegać wątpliwości, iż Wnioskodawca spełnia wszelkie niezbędne warunki do zwolnienia go od podatku akcyzowego.

    Z przedstawionych dokumentów wynika bowiem jednoznacznie, iż wyroby gazowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt lb ustawy o podatku akcyzowym, w postaci gazu ziemnego (CN 2711 21 00 lub CN 2711 11 00) nabywane od spółki D. (dawniej: K.) są używane lub zostaną zużyte w objętym zwolnieniem przedmiotowym w 100 %. Jak już była bowiem o tym mowa, zużycie wyrobów gazowych przez Nabywcę następuje w ramach zakładu energochłonnego, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

    W związku z powyższym opisem zadano pytania:

    1. Czy S. (dalej Spółka), będąc zakładem energochłonnym w rozumieniu dyspozycji art. 31b ust. 10 Ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 z póź. zm.), w którym wprowadzono w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska, jak i do podwyższenia efektywności energetycznej i której przyznane zostało przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki świadectwo efektywności energetycznej w rozumieniu art. 21 ustawy o efektywności energetycznej, jest począwszy od 01.01.2014 r. uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku akcyzowego, przewidzianego w art. 31b ust. 1 pkt 5 ww. Ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym?

    Ewentualnie

    1. Czy S. (dalej Spółka), będąc zakładem energochłonnym w rozumieniu dyspozycji w art. 31b ust. 10 Ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r.. Nr 108, poz. 626 z póź. zm.), w którym wprowadzono w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska, jak i do podwyższenia efektywności energetycznej i której przyznane zostało przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki świadectwo efektywności energetycznej w rozumieniu art. 21 ustawy o efektywności energetycznej, jest począwszy od 01.11.2014 r., tj. od miesiąca następującego po wyborze przez Urząd Regulacji Energetyki oferty Spółki jako oferty służącej poprawie efektywności energetycznej, zgodnie z przepisami ustawy o efektywności energetycznej, a tym samym spełniającą wymogi przepisów ustawy z dnia 15.04.2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. Nr 94, poz. 551 z pól zm.), a w szczególności określone w art. 20 ww. ustawy, uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku akcyzowego, przewidzianego w art. 31b ust. 1 pkt 5 ww. Ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku akcyzowego, przewidzianego w art. 31b ust. 1 pkt 5 ww. Ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym?

    Zdaniem Wnioskodawcy:

    Zgodnie z brzmieniem art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

    Spółka zaś wskutek:

    1. zakończenia w dniu 4 grudnia 2013 r. przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej, zgodnie z Audytem, oraz
    2. wykonania tegoż przedsięwzięcia przez Spółkę stanowiącą zakład energochłonny w rozumieniu art. 31b ust. 10 ustawy,

    nabyła począwszy od dnia 01.01.2014 r. zwolnienie od podatku akcyzowego na podstawie dyspozycji art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy.

    Uzasadnienie stanowiska Spółki:

    Zgodnie z nowelizacją Ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 z póź. zm.) zwanej dalej ustawą wraz z dniem 1 listopada 2013 r. wszedł w życie nowy system efektywnego opodatkowania wyrobów gazowych.

    Za wyroby gazowe w świetle art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy akcyzowej uważa się wyroby energetyczne o kodzie CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 2900 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

    W dodanym do ustawy art. 31b znowelizowanej ustawy akcyzowej (ustawy) został przewidziany szeroki katalog zwolnień od podatku akcyzowego dla wyrobów gazowych zużywanych w określonych celach. Zgodnie zaś z brzmieniem art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Przedmiotowe zwolnienie podatkowe stanowi implementację dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L Nr 283, str. 51, ze zm, dalej: Dyrektywa energetyczna). Zgodnie z art. 17 ust. 1 lit. a przedmiotowej dyrektywy Państwa Członkowskie mogą stosować obniżki lub zwolnienia z podatku wobec zużycia produktów energetycznych wykorzystywanych w zakładach energochłonnych.

    W konsekwencji według Spółki, w myśl przepisu art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy warunkiem zwolnienia jest wykorzystywanie wyrobów gazowych do celów opałowych przez zakład energochłonny, przy czym:

    • w zakładzie energochłonnym wprowadzono w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej;
    • zakład ten stanowi co najmniej zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz
    • udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej w poprzednim roku wynosi nie mniej niż 5% (zakład energochłonny).

    Na gruncie art. 31b ust. 10 ustawy zakładem energochłonnym jest podmiot wykorzystujący wyroby gazowe, których udział w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział.

    Jak wskazano w stanie faktycznym niniejszego wniosku. Spółka spełnia powyższy wymóg, albowiem udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej w poprzedzającym roku wyniósł 71,81%, a zatem posiada status zakładu energochłonnego.

    Kolejnym warunkiem zastosowania zwolnienia podatkowego na gruncie dyspozycji art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, jest objęcie zakładu energochłonnego systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej.

    Omawiany przepis nie zawiera żadnego literalnie określonego katalogu systemów prowadzących do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej, dlatego zdaniem Spółki w tym przypadku należy odnieść się do wymogów przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. Nr 94, poz. 551 z póź. zm.), która to ustawa określa między innymi:

    • krajowy cel w zakresie oszczędnego gospodarowania energią;
    • zadania jednostek sektora publicznego w zakresie efektywności energetycznej;
    • zasady uzyskania i umorzenia świadectwa efektywności energetycznej;
    • zasady sporządzania audytu efektywności energetycznej.

    Podkreślić należy również, że zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 ustawy o efektywności energetycznej, przepisy ustawy stosuje się do przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej realizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

    Zdaniem Spółki przedłożony do niniejszego wniosku Audyt jednoznacznie wskazuje, że wykonane przez Spółkę przedsięwzięcie służące poprawie efektywności energetycznej dotyczące modernizacji wybranych przyłączy do budynków oraz węzłów ciepłowniczych na terenie miasta M., co potwierdził wykonany audyt efektywności energetycznej wykonany przez firmę E. w dniu 22.01.2014 r. jest przedsięwzięciem podwyższającym efektywność energetyczną, przez którą rozumie się stosunek uzyskanej wielkości efektu użytkowego danego obiektu, urządzenia technicznego lub instalacji, w typowych warunkach ich użytkowania lub eksploatacji, do ilości zużycia energii przez ten obiekt, urządzenie techniczne lub instalację, niezbędnej do uzyskania tego efektu.

    Potwierdzeniem powyższego stanu rzeczy jest przedłożony Audyt wykonany przez uprawnioną osobę, wykonany zgodnie z wymogami powołanej wyżej ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej, stanowi jednocześnie audyt efektywności energetycznej w rozumieniu tej ustawy, a więc opracowanie zawierające analizę zużycia energii oraz określające stan techniczny obiektu, urządzenia technicznego lub instalacji, zawierające wykaz przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej tych obiektów, urządzeń lub instalacji, a także ocenę ich opłacalności ekonomicznej i możliwej do uzyskania oszczędności energii.

    Podkreślić również należy, że zakończone przez Spółkę w dniu 4 grudnia 2013 r. przedsięwzięcie związane z modernizację wybranych przyłączy do budynków oraz węzłów ciepłowniczych na terenie miasta M., według Audytu, a co najważniejsze zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej stanowi także przedsięwzięcie służące poprawie efektywności energetycznej, przez które zgodnie z art. 3 pkt 12 ww. ustawy rozumie się działanie polegające na wprowadzeniu zmian lub usprawnień w obiekcie, urządzeniu technicznym lub instalacji, w wyniku których uzyskuje się oszczędność energii.

    W przypadku przedmiotowego przedsięwzięcia taka oszczędność energii niewątpliwie została osiągnięta, bowiem zgodnie z wnioskami końcowymi Audytu:

    1. przedsięwzięcie w postaci modernizacji wybranych przyłączy oraz węzłów cieplnych spowodowało zmniejszenie strat energii cieplnej o 72,7% w porównaniu ze stratami przed realizacją przedsięwzięcia;
    2. zrealizowane przedsięwzięcie przyczyniło się do oszczędności energii pierwotnej na poziomie 113,169 ton, przez co obniżono emisję CO2 o 361,012 ton/rok.

    Reasumując zdaniem Spółki, posiadanie statusu zakładu energochłonnego oraz wykonanie przez Spółkę w 2013 r. przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej w rozumieniu ustawy o efektywności energetycznej, a więc faktycznie przedsięwzięcia podwyższającego efektywność energetyczną w zakładzie energochłonnym, jaki niewątpliwie stanowi Spółka, świadczy o nabyciu przez Spółkę wraz z dniem 01.01.2014 r. uprawnienia do zwolnienia w podatku akcyzowym, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy. Ponadto, zgodnie z protokołem sporządzonym przez Urząd Regulacji Energetyki Nr [] z przebiegu przeprowadzonego przetargu na wybór przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej z dnia 29.10.2014 r. oferta Spółki z dnia 27.01.2014 r. została wybrana jako oferta służąca poprawie efektywności energetycznej, zgodnie z przepisami ustawy o efektywności energetycznej, a tym samym spełniającą wymogi przepisów ustawy z dnia 15.04.2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. Nr 94, poz. 551 z póź. zm.), a w szczególności określone w art. 20 w/w ustawy, wskutek czego Spółce przyznane zostało świadectwo efektywności energetycznej w rozumieniu art. 21 ustawy o efektywności energetycznej (protokół [] z przebiegu przeprowadzonego przetargu na wybór przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej z dnia 29.10.2014 r.).

    Nadmienić należy, iż Spółka występowała już do Dyrektora Izby Skarbowej z podobnym wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.

    Organ nie podzielił stanowiska Spółki, w związku z czym Spółka złożyła skargę indywidualną interpretację podatkową organu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie (dalej: WSA).

    WSA w Szczecinie w wyroku z dnia 19.02.2015 r., sygn akt: I SA/Sz 1352/14 wskazał, iż cyt.: (...) podejmowaniem działań proefektywnościowych jest wdrożenie całego wyżej opisanego systemu, rozumianego jako uporządkowany tok czynności, działań, poddających się kontroli. W ocenie Sądu, z treści wniosku nie wynika zatem, aby Spółka tak rozumiany system wdrożyła w życie spełniając warunki przewidziane we wskazanej ustawie, bowiem nie wykazała że uczestniczyła w całej ww. procedurze (przetarg, wstępny audyt, otrzymanie biegłego certyfikatu, wykonanie przedsięwzięcia, audyt efektywności eneregetycznej. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika jedynie, że wykonane zostało przedsięwzięcie i przeprowadzony Audyt.

    Podkreślić w tym miejscu należy, iż w dniu 17.04.2014 r., a więc w dniu składania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Spółka nie dysponowała jeszcze certyfikatem potwierdzającym oszczędność energii. Stąd też, skarga Spółki została oddalona. Jednakże na chwilę obecną spółka uzyskała już tzw. biały certyfikat potwierdzający deklarowaną oszczędność energii, wynikającą z przeprowadzonego przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej.

    Podkreślić w tym miejscu należy bowiem, iż zgodnie:

    1. z protokołem sporządzonym przez Urząd Regulacji Energetyki Nr [] z przebiegu przeprowadzonego przetargu na wybór przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej z dnia 29.10.2014 r. oferta Spółki z dnia 27.01.2014 r. została wybrana) jako oferta służąca poprawie efektywności energetycznej, zgodnie z przepisami ustawy o efektywności energetycznej, a tym samym spełniającą wymogi przepisów ustawy z dnia 15.04.2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. Nr 94, poz. 551 z póź. zm.), a w szczególności określone w art. 20 w/w ustawy;
    2. następnie wskutek tego Spółce przyznane zostało świadectwo efektywności energetycznej w rozumieniu art. 21 ustawy o efektywności energetycznej (protokół Nr [] z przebiegu przeprowadzonego przetargu na wybór przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej z dnia 29.10.2014 r.);
    3. potwierdzenie powyższego stanowi również Świadectwo Efektywności Energetycznej Nr [] wydane w dniu 11.02.2015 r. przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w Warszawie, potwierdzającym wykonanie przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej poprzez zmniejszenie strat energii elektrycznej, ciepła lub gazu ziemnego w przesyle lub dystrybucji.

    Nie powinno więc ulegać wątpliwości, że Spółka podjęła działania proefetywnościowe poprzez wdrożenie całego systemu prowadzącego do poprawy efektywności energetycznej, stąd uprawniona jest do zwolnienia od podatku akcyzowego co najmniej od 1 stycznia 2014 roku.

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

    Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 752 ze zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

    Przez wyroby gazowe - w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy - rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

    W poz. 28 załącznika nr 1 wymieniono pod kodem CN 2711 gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

    W świetle art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy, finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

    1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
    2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

    - niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

    Na mocy art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu.

    Obrót wyrobami gazowymi w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

    Stosownie do art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

    1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia;
    2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości;
    3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

    W przypadku wyrobów gazowych, zgodnie z art. 11b ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

    1. nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
    2. wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju;
    3. powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
    4. użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

    W myśl art. 11b ust. 2 ustawy, jeżeli sprzedaż wyrobów gazowych jest potwierdzona fakturą lub innym dokumentem, z którego wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, wydanie wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub tego dokumentu.

    Podatnikiem akcyzy, zgodnie art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

    Zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

    W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów (art. 31b ust. 5 ustawy).

    Zasadą jest, że podmiotem korzystającym ze zwolnienia, w oparciu o przepis art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, jest pośredniczący podmiot gazowy dokonujący sprzedaży wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu. Dla zastosowania ww. zwolnienia konieczne jest, oprócz wymogów zawartych w samym przepisie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, spełnienie również warunku, o których mowa w art. 31b ust. 5 ustawy. W przypadku natomiast, gdy sprzedaż wyrobu gazowego została dokonana zgodnie ze wszystkimi warunkami uprawiającymi sprzedawcę do zastosowania zwolnienia z akcyzy, a wyroby gazowe zostały przez finalnego nabywcę gazowego zużyte do celów innych niż objęte zwolnieniem podatnikiem akcyzy, zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 13 w zw. z art. 9 ust. 1 pkt 5 lit. c ustawy, będzie finalny nabywca gazowy.

    Zatem, podmiot ubiegający się o prawo do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, powinien posiadać umowę, o której mowa w art. 31b ust. 5 ustawy oraz spełniać kumulatywnie obie przesłanki wynikające z przepisu art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, to jest:

    1. winien to być podmiot, który jest zakładem energochłonnym w rozumieniu definicji ustawowej zawartej w art. 31b ust. 10 ustawy oraz
    2. w tym zakładzie energochłonnym powinien być wprowadzony w życie co najmniej jeden z następujących systemów:
      1. system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub
      2. do podwyższenia efektywności energetycznej.


    Zgodnie z art. 31b ust. 10 ustawy, przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

    Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka zajmuje się wytwarzaniem, przetwarzaniem, magazynowaniem, przesyłaniem oraz dystrybucją i obrotem ciepła. Spółka jest zakładem energochłonnym w rozumieniu dyspozycji art. 31b ust. 10 ustawy (zużywa gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00). Udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej w roku poprzedzającym rok 2014 tj. w roku 2013 wyniósł 72,95%. Natomiast udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej w roku 2014 (poprzedzający rok 2015) wyniósł 71,81%. Spółka jest przedsiębiorstwem energetycznym sprzedającym ciepło odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Wnioskodawca od 1 stycznia 2013 roku jest przedsiębiorstwem energetycznym obowiązanym na podstawie art. 12 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. Nr 94, poz. 551, z późn. zm.) do uzyskiwania i przedstawienia do umorzenia świadectwa efektywności energetycznej.

    W dniu 4 grudnia 2013 r. Spółka zakończyła przedsięwzięcie służące poprawie efektywności energetycznej. Jego przedmiotem była modernizacja węzłów cieplnych w wybranych budynkach zlokalizowanych na terenie miasta. Modernizacja polegała na zastąpieniu zasilania budynków z węzłów grupowych zasilaniem z więzów indywidualnych. Przedsięwzięcie to doprowadziło do zmniejszenia strat energii cieplnej o 72,7% w porównaniu ze stratami przed realizacją przedsięwzięcia. Ponadto przyczyniło się do oszczędności energii pierwotnej na poziomie 113,169 ton, przez co obniżono emisję CO2 o 361,012 ton/rok.

    Potwierdzeniem przeprowadzonego przedsięwzięcia do podwyższenia efektywności energetycznej w ocenie Wnioskodawcy jest: przeprowadzony audyt, protokół sporządzony przez Urząd Regulacji Energetyki z przebiegu przeprowadzonego przetargu na wybór przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej spełniających wymogi na podstawie ustawy o efektywności energetycznej oraz przyznane świadectwo efektywności energetycznej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w Warszawie potwierdzającego wykonanie przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej poprzez zmniejszenie strat energii elektrycznej, ciepła lub gazu ziemnego w przesyle lub dystrybucji.

    Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczące uprawnienia do stosowania zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy dla wyrobów gazowych zużywanych przez zakład energochłonny do wytworzenia energii cieplnej zbywanej następnie podmiotom trzecim.

    Wobec powyższego dla ustalenie czy Wnioskodawca jest uprawniony do zwolnienia z podatku akcyzowego w oparciu o art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy należy rozpatrzyć czy Wnioskodawca jest zakładem energochłonnym, czy wprowadził w życie system prowadzący do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej oraz czy z umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a sprzedawcą wynika, że nabywane wyroby gazowe zostaną przeznaczone do celów objętych zwolnieniem.

    Pierwszy z wymaganych warunków jest bezsprzecznie spełniony, gdyż Spółka zużywa wyroby gazowe o kodzie CN 2711 21 00, a procentowy udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej zarówno za rok poprzedzający rok 2014 jak i rok 2015 tj. w roku 2013 i odpowiednio roku 2014 r. jest większy niż 5% próg wymagany przepisami ustawy. Tym samym Wnioskodawca spełnia definicję zakładu energochłonnego.

    W kwestii określenia czy Spółka wprowadziła w życie system prowadzący do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej rozumiany jako układ elementów stanowiący organizacyjną całość służących jednemu celowi, stwierdzić należy, że nie każdy tego typu układ elementów może być systemem w rozumieniu analizowanego przepisu. Musi on, co wynika wprost z brzmienia przepisu, prowadzić do osiągania jasno sprecyzowanych celów. Ponadto, przy interpretowaniu danego przepisu prawa, należy mieć na względzie to, co ustawodawca chciał przez dane stwierdzenia osiągnąć.

    Mając na uwadze powyższe ustalenia, przyjąć należy, że wprowadzenie w życie przez zakład energochłonny systemu o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy polega na wdrożeniu (wprowadzeniu w życie) uporządkowanego układu elementów stanowiących organizacyjną całość w celu:

    • osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub
    • podwyższenia efektywności energetycznej

    w ramach odpowiednich zezwoleń lub uzgodnień (weryfikowanych dodatkowo przez zewnętrzny podmiot posiadający uprawnienia kontrolne).

    Powyższe oznacza, że realizacja powyższego warunku możliwa jest poprzez wprowadzenie odpowiedniego systemu w jednostkach zużywających wyroby gazowe. Nabywca zużywający gaz ma bowiem wdrożyć układ elementów stanowiący organizacyjną całość służący ochronie środowiska lub podwyższeniu efektywności energetycznej.

    Jednocześnie na podstawie art. 1 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. Nr 94, poz. 551, z późn. zm.) określa się:

    1. krajowy cel w zakresie oszczędnego gospodarowania energią;
    2. zadania jednostek sektora publicznego w zakresie efektywności energetycznej;
    3. zasady uzyskania i umorzenia świadectwa efektywności energetycznej;
    4. zasady sporządzania audytu efektywności energetycznej.

    Według art. 2 ust. 1 ustawy, przepisy ustawy stosuje się do przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej realizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

    W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, przedsiębiorstwo energetyczne, odbiorca końcowy oraz towarowy dom maklerski lub dom maklerski, o którym mowa w ust. 2, jest obowiązany:

    1. uzyskać i przedstawić do umorzenia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, zwanemu dalej Prezesem URE, świadectwo efektywności energetycznej ();
    2. uiścić opłatę zastępczą, obliczoną w sposób określony w ust. 5.

    Zgodnie z art. 22 ust. 1. ww. ustawy, podmiot, o którym mowa w art. 19 ust. 2 pkt 1 lit. b, lub podmiot przez niego upoważniony, który otrzymał świadectwo efektywności energetycznej, jest obowiązany po zrealizowaniu przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej do sporządzenia audytu efektywności energetycznej potwierdzającego oszczędność energii uzyskaną w wyniku realizacji tego przedsięwzięcia, w ilości określonej w deklaracji przetargowej, z zastrzeżeniem ust. 2.

    Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej są towarem giełdowym w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych. Prawa te są zbywalne (art. 25 ust. 1 ww. ustawy).

    Prezes URE, na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego, odbiorcy końcowego oraz towarowego domu maklerskiego lub domu maklerskiego, o których mowa w art. 12 ust. 2, którym przysługują prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej, w drodze decyzji, umarza to świadectwo w całości albo w części (art. 27 ust. 1 ww. ustawy).

    W związku z powyższym wskazać należy, że przepisy ustawy o efektywności energetycznej określają, między innymi, zasady uzyskania i umorzenia świadectwa efektywności energetycznej. Uregulowania ustawy tworzą ramy prawne dla działań na rzecz poprawy efektywności energetycznej gospodarki, obejmujących mechanizm wsparcia i prowadzących do uzyskania oszczędności energii wymaganych na podstawie dyrektywy 2006/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych oraz uchylającej dyrektywę Rady 93/76/EWG.

    System świadectw efektywności energetycznej, czyli tzw. białych certyfikatów, jest regulowanym mechanizmem rynkowym, mającym wesprzeć i zachęcić działające na rynku podmioty, w tym dostawców energii, do świadczenia usług energetycznych, a pozostałych uczestników rynku do korzystania z usług energetycznych i wdrażania środków poprawy efektywności energetycznej. Prawo do posiadania białych certyfikatów uzyskuje się w wyniku rozstrzygnięcia przetargu na przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej. Świadectwa efektywności energetycznej przyznawane są podmiotowi realizującemu przedsięwzięcie lub grupie przedsięwzięć tego samego rodzaju służących poprawie efektywności energetycznej w drodze przetargu ogłaszanego, organizowanego i przeprowadzanego przez Prezesa URE.

    Z powyższych regulacji wynika, że za podmiot, który wprowadził system poprawy efektywności energetycznej, wynikający z tej ustawy uznaje się taki podmiot, który wygrał przetarg i otrzymał świadectwo efektywności energetycznej z tytułu wygrania przetargu na przedsięwzięcie służące poprawie efektywności energetycznej i zrealizował to przedsięwzięcie.

    Konieczne zatem jest wykonanie audytu efektywności energetycznej dla wybranego przedsięwzięcia proefektywnościowego. Białe certyfikaty można uzyskać po wygraniu procedury przetargowej tylko za przedsięwzięcia o najwyższej efektywności ekonomicznej. Potwierdzają one deklarowaną oszczędność energii wynikającą z przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej.

    Wskazać w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 31c pkt 3 znowelizowanej ustawy o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. (Dz.U z 2015 r., poz. 1479), który stanowi doprecyzowanie pojęcia systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, w myśl którego za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 9 i art. 31b ust. 1 pkt 5, uznaje się uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz.U. Nr 94, poz. 551, z późn. zm.), przez podmioty obowiązane na podstawie tej ustawy do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenia w zamian opłaty zastępczej.

    Mając na uwadze powyższe oraz opis stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcą stwierdzić należy, że Spółka, która:

    • od 1 stycznia 2013 roku jest przedsiębiorstwem energetycznym obowiązanym na podstawie ustawy o efektywności energetycznej do uzyskiwania i przedstawienia do umorzenia świadectwa efektywności energetycznej;
    • 4 grudnia 2013 r. zakończyła przedsięwzięcie służące poprawie efektywności energetycznej, które zostało potwierdzone przeprowadzonym audytem efektywności energetycznej przez niezależną jednostkę;
    • przedsięwzięcie to służące poprawie efektywności energetycznej zostało wybrane 29 października 2014 r. w przetargu na wybór przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej zorganizowanym przez Urząd Regulacji Energetyki;
    • potwierdzone zostało świadectwem efektywność energetycznej wydanym przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki

    wprowadziła w życie system prowadzący do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w ustawie o podatku akcyzowym, tym samym spełniła drugi z warunków uprawniających do zwolnienia z akcyzy dla wyrobów gazowych zużywanych do celów opałowych, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy.

    Trzecim warunkiem uprawniającym do zwolnienia od podatku akcyzowego jest określenie w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów gazowych a finalnym nabywcą, że wyroby te będą przeznaczone do celów objętych zwolnieniem co wynika z art. 31b ust. 5 ustawy.

    Mając powyższe na uwadze, Organ zgadza się ze stanowiskiem Spółki, że stanowił ona w roku 2014 i stanowi w roku 2015 zakład energochłonny, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągnięcia celów ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy.

    Organ nie może jednak podzielić stanowiska Wnioskodawcy w myśl którego wskutek wykonania przez Spółkę przedstawionego przedsięwzięcia nabyła ona począwszy od 1 stycznia 2014 roku zwolnienie od podatku akcyzowego i jest uprawniona do jego stosowania.

    Po pierwsze, w sprawie przedstawionej we wniosku podmiotem uprawnionym do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy jest pośredniczący podmiot gazowy, który dokonuje sprzedaży wyrobów gazowych na rzecz Wnioskodawcy.

    Po drugie, jak już wcześniej wskazano, zgodnie z art. 31b ust. 5 ustawy, warunkiem zastosowania zwolnienia z akcyzy przy sprzedaży wyrobów gazowych Wnioskodawcy (zakładowi energochłonnemu, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągnięcia celów ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej) jest zawarcie umowy pomiędzy sprzedawcą, a Wnioskodawcą, że wyroby te będą zużyte do celów objętych zwolnieniem.

    Pismem z 31 sierpnia 2016 r. (data wpływu 7 września 2016 r.) Wnioskodawca wskazał, że spełnia warunek, o którym mowa w art. 31b ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym niemniej z przedstawionych wraz z uzupełnieniem wniosku dokumentów (będących potwierdzeniem powyższej okoliczności) nie wynika aby Wnioskodawca od 1 stycznia 2014 r. nabywał wyroby gazowe do celów objętych zwolnieniem od akcyzy.

    Zgodnie z prawomocnym wyrokiem WSA w Szczecinie z 12 maja 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 205/16 () przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organ powinien wezwać spółkę w trybie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h o.p. do sprecyzowania opisu stanu faktycznego w zakresie niezbędnym dla rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności do wyjaśnienia czy spełniła warunek zwolnienia o którym mowa w art. 31b ust. 5 u.p.a., a następnie wydać rozstrzygnięcie w zależności od sposobu wykonania zobowiązania przez skarżącą. Jeśli skarżąca doprecyzuje stan faktyczny w taki sposób, że będzie on jednoznaczny, organ winien dokonać jego oceny prawnej odpowiadając na postawione przez skarżącą pytania i ocenić jej stanowisko zawarte we wniosku.

    Jednocześnie sąd orzekł, że () nie zasługuje na aprobatę stanowisko organu zgodnie z którym analiza i ocena dokumentów jest sprzeczna z istotą postępowania interpretacyjnego, w którym organ jest związany tylko stanem faktycznym przedstawionym we wniosku. Jedynie stan faktyczny rzetelnie przedstawiony przez wnioskodawcę korzysta z funkcji gwarancyjnej o której mowa w art. 14k i 14m o.p. W konsekwencji, to wnioskodawca ponosi ryzyko rozbieżności pomiędzy stanem faktycznym przedstawionym we wniosku, a rzeczywistością. Tym samym, powinien być zainteresowany pełnym i wiarygodnym przedstawieniem stanu faktycznego. Strona może więc załączyć do wniosku pewne dokumenty, które mogą służyć rozwianiu ewentualnych wątpliwości organu. Dokumenty te nie mogą jednak zastępować stanu faktycznego, który powinien być w sposób wyczerpujący przedstawiony we wniosku o udzielenie interpretacji.

    Mając zatem na uwadze powyższe wskazać należy, że zgodnie z umową M. z dnia 2 maja 2011 r. (obowiązującej zgodnie z § 3 i 4 od dnia podpisania umowy przez okres czterech lat tj. do 2 maja 2015 r.) pobór paliwa gazowego w 100% następować będzie do celów technologii i ogrzewania (§ 2).

    Zgodnie z § 10 ust. 1 umowy zmiana m.in. celu poboru paliwa gazowego wymaga pisemnej zgody sprzedawcy.

    Równocześnie z oświadczenia o sposobie wykorzystania nabywanych wyrobów gazowych uprawniającym do zwolnienia w podatku akcyzowym z dnia 28 października 2013 r. wynika, że pobór paliwa gazowego przez nabywcę wyrobów gazowych (Wnioskodawcę) nie jest lub nie zostanie wykorzystany przez podmiot podlegający zwolnieniu (w części 1 nie wskazano żadnego ze zwolnień podmiotowych) jak również do celów objętych zwolnieniem (w części 2 nie wskazano żadnego ze zwolnień przedmiotowych). Natomiast jednoznacznie wskazano, że zużycie przez nabywcę wyrobów gazowych (Wnioskodawcę) nastąpi w 100% w ramach czynności podlegających akcyzie.

    Tym samym z powyższej umowy i oświadczenia wynika, że sprzedaż wyrobów gazowych na rzecz Wnioskodawcy w okresie od 2 maja 2011 r. do 2 maja 2015 r. podlegała w całości opodatkowana akcyzą bez zastosowania zarówno zwolnienia przedmiotowego jak i podmiotowego.

    Z kolei z umowy M. z dnia 29 czerwca 2015 r. obowiązującej (zgodnie z § 12 ust. 1 i 2 umowy oraz pkt I aneksu nr 1 do umowy z dnia 10 marca 2016 r.) od dnia 3 maja 2015 r. do 30 września 2017 r. wynika, że: Odbiorca oświadcza i zobowiązuje się, że będzie nabywał i odbierał Paliwo gazowe w celu określonym w Załączniku nr 4 do Umowy Oświadczenie o sposobie wykorzystania nabywanych wyrobów gazowych uprawniającym do zwolnienia z podatku akcyzowego. W przypadku zużycia przez Odbiorcę Paliwa gazowego zarówno na cele zwolnione z akcyzy, zgodnie z Ustawą o podatku akcyzowym, jak również na cele nieobjęte tym zwolnieniem, Odbiorca oświadcza i zobowiązuje się, że będzie odbierał określony w Załączniku nr 4 poziom udziału zużycia Paliwa gazowego na cele zwolnione od akcyzy zgodnie z Ustawą o podatku akcyzowym. - § 13 ust. 1 umowy.

    Z załącznika nr 4 do umowy (obowiązującej od 3 maja 2015 r.) będącego integralną częścią umowy (§ 13 ust. 3 umowy) stanowiącego podstawę do naliczania przez sprzedawcę całości lub części ceny za paliwo gazowe bez podatku akcyzowego (§ 13 ust. 4 umowy) wynika, że nabywane przez Wnioskodawcę (zakład energochłonny, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągnięcia celów ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej) wyroby gazowe zostaną w 100% przeznaczone do celów objętych zwolnieniem od akcyzy.

    Zatem z powyższego wynika, że Wnioskodawca jest uprawniony do nabywania wyrobów gazowych bez podatku akcyzowego, z zastosowaniem zwolnienia o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, jednakże dopiero od dnia 3 maja 2015 r. tj. od dnia obowiązywania umowy pomiędzy sprzedawcą, a Wnioskodawcą, z której wynika, że nabywane wyroby gazowe będą zużyte do celów objętych zwolnieniem.

    Wobec powyższego nie można podzielić poglądu Wnioskodawcy w myśl którego wraz z dniem 1 stycznia 2014 r. ewentualnie od 1 listopada 2014 r. jest on uprawniony do zwolnienia z akcyzy o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, gdyż uprawnienie nabycia wyrobu gazowego w ramach zwolnienia nabył dopiero z dniem 3 maja 2015 r. (określenie w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do celów zwolnionych).

    Reasumując, Wnioskodawca dopiero od 3 maja 2015 r. zgodnie z zawartą umową, z której wynika, że wyroby będą zużywane do celów objętych zwolnieniem, ma prawo do nabycia wyrobu gazowego w ramach zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy.

    Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

    Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

    W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270).

    Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

    Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

    Stanowisko

    nieprawidłowe

    Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach