Temat interpretacji

Czy w świetle ustawy o podatku akcyzowym gaz koksowniczy, oznaczony kodem CN 2705 00 00, zużywany przez Spółkę w pochodniach, stanowi wyrób energetyczny przeznaczony do celów innych niż opałowe, w konsekwencji czego podlega opodatkowaniu akcyzą według stawki określonej w art. 89 ust. 2 tej ustawy?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 26 września 2013r. (data wpływu 3 października 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania za wyrób energetyczny przeznaczony do celów innych niż opałowe, gaz koksowniczy oznaczony kodem CN 2705 00 00 zużywany w pochodniach jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania za wyrób energetyczny przeznaczony do celów innych niż opałowe, gaz koksowniczy oznaczony kodem CN 2705 00 00 zużywany w pochodniach.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą polegającą przede wszystkim na produkcji koksu objętego kodem CN 2704 00 z węgla kamiennego objętego kodem CN 2701. Przeprowadzany przez Spółkę proces produkcji koksu (dalej: proces koksowania) polega na odgazowaniu węgla w wysokiej temperaturze bez dostępu powietrza w bateriach pieców koksowniczych (dalej: baterie).

Podstawowym produktem procesu koksowania jest koks objęty kodem CN 2704 00. Ponadto w trakcie zachodzącego w bateriach procesu technologicznego powstaje także gaz koksowniczy objęty kodem CN 2705 00 00 (dalej: gaz).

Wyprodukowany gaz, po uprzednim oczyszczeniu, zasadniczo wykorzystywany jest w celach związanych z przeprowadzanymi przez Spółkę procesami produkcyjnymi (m.in. produkcją koksu, smoły czy benzolu). Ponadto część wytworzonego gazu sprzedawana jest także na rzecz podmiotów zewnętrznych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zdarzają się sytuacje, w których ilość wyprodukowanego i oczyszczonego gazu przewyższa zapotrzebowanie Spółki oraz jej kontrahentów na ten wyrób. W takich przypadkach, w celu zabezpieczenia instalacji sieci gazowej przed nadmiernym wzrostem ciśnienia, grożącym jej awarią oraz zapewnienia bezpieczeństwa pracy całej instalacji gazowej konieczna jest utylizacja gazu, którego w danym momencie nie można w żaden sposób zagospodarować. Następuje ona poprzez spalenie nadwyżki gazu w tzw. pochodniach (zwanych także odpustnicami). Warto zauważyć, że wskazana nadwyżka gazu, ze względu na ciążące na Spółce obowiązki związane z ochroną środowiska i ograniczaniem emisji, nie może zostać bezpośrednio wyemitowana do atmosfery i musi wcześniej zostać spalona w przedmiotowych pochodniach.

Ponadto w toku prowadzonej działalności sporadycznie zdarzają się także przypadki, w których gaz spalany jest także w pochodniach znajdujących się na stropie każdej baterii koksowniczej. Sytuacje takie zasadniczo mają miejsce, gdy ze względu np. na awarię niektórych urządzeń sieci gazowej (np. ssawy gazu) lub prowadzone prace konserwacyjne gazociągu nie ma możliwości (przekazania gazu do dalszych części instalacji. Ze względu na fakt, iż proces technologiczny nie pozwala na kumulowanie wyprodukowanego gazu w baterii, w celu uniknięcia uszkodzenia baterii, spowodowanego nadmiernym wzrostem ciśnienia, także we wskazanych przypadkach wyprodukowany przez Spółkę gaz musi zostać zutylizowany poprzez spalenie go w tzw. pilotach (świeczkach, pochodniach), zabudowanych na bateriach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle ustawy o podatku akcyzowym gaz koksowniczy, oznaczony kodem CN 2705 00 00, zużywany przez Spółkę w pochodniach, stanowi wyrób energetyczny przeznaczony do celów innych niż opałowe, w konsekwencji czego podlega opodatkowaniu akcyzą według stawki określonej w art. 89 ust. 2 tej ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, gaz koksowniczy zużywany przez niego w pochodniach, stanowi wyrób energetyczny przeznaczony do celów innych niż opałowe i powinien być opodatkowany stawką określoną w art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, tj. stawką 0 zł.

Zgodnie z art. 2 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r., nr 108, poz. 1626 ze zmianami; dalej: ustawa o podatku akcyzowym) do wyrobów akcyzowych zalicza się: wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Natomiast załącznik nr 1 w pozycji 22. wymienia wyroby objęte kodem CN 2705 00 00 - gaz węglowy, gaz wodny, gaz generatorowy i podobne gazy, inne niż gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

Jednocześnie ustawodawca w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym wyróżnia kategorię wyrobów energetycznych, do których należą m.in. wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

W świetle powyższego należy zauważyć, iż gaz koksowniczy objęty kodem CN 2705 00 00 stanowi wyrób akcyzowy zaliczany jednocześnie do wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

Dokonując dalszej kwalifikacji wyrobów energetycznych, ustawodawca wprowadził kategorię paliw opałowych, za które art. 86 ust. 3 wspomnianej ustawy uznaje wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyjątkiem wyrobów energetycznych uznanych za paliwa silnikowe.

W świetle powyższego w ocenie Wnioskodawcy na uwagę zasługuje fakt, iż zarówno ustawa o podatku akcyzowym jak i prawo unijne nie wskazuje, jak należy rozumieć pojęcie celu opałowego. W związku z powyższym w celu dokonania wykładni tego terminu, zdaniem Spółki, należy sięgnąć do jego potocznego rozumienia. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (red. M. Szymczak, Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa 1998, s. 501) słowo opał oznacza to czym się pali (np. w piecu), materiał służący do ogrzewania, zaś opałowy dotyczący opału (...) służący do palenia. Zatem w potocznym znaczeniu cel opałowy oznacza wytworzenie ciepła w określony sposób, tj. przez spalanie różnego rodzaju materiałów (stałych, ciekłych lub gazowych), celem ogrzania np. pomieszczenia lub osoby.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy z celem opałowym będziemy mieć do czynienia, gdy wytworzenie ciepła (ogrzewanie) stanowić będzie ostateczny cel zużycia (np. spalenia) danego wyrobu.

W świetle powyższego, w ocenie Spółki, gazem przeznaczonym do celów opałowych jest wyrób, zużywany w celu wytworzenia wysokiej temperatury, służącej do ogrzania np. pomieszczenia lub osoby. Natomiast w przedstawionej sytuacji celem spalenia gazu nie jest wytworzenie ciepła, lecz zabezpieczenie instalacji sieci gazowej przed nadmiernym wzrostem ciśnienia i jej potencjalną awarią oraz zapewnienie bezpieczeństwa pracy całej instalacji gazowej, a w przypadku pochodni na stropach baterii -zapobiegnięcie uszkodzenia baterii w wyniku kumulacji gazu, który z różnych przyczyn nie może zostać skierowany do dalszych instalacji. W szczególności Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że spalenie gazu w pochodniach nie prowadzi do wytworzenia ciepła, które miałoby służyć celom grzewczym (ogrzania jakiejś powierzchni, pomieszczenia czy osoby). Dodatkowo Spółka pragnie również podkreślić, iż powyższy sposób zagospodarowania gazu podyktowany jest także wymogami związanymi z ochroną środowiska, ze względu na które wyrób ten nie może zostać bezpośrednio odprowadzony do atmosfery.

W konsekwencji zużycie gazu w pochodniach nie wiąże się w żaden sposób z ogrzaniem jakiegokolwiek nośnika ciepła, a wytworzona w tym procesie energia cieplna nie jest w żaden sposób wykorzystywana.

Spółka pragnie zauważyć, że podobne rozumienie zużycia na cele opałowe zostało przedstawione w odniesieniu do innych wyrobów akcyzowych w interpretacji indywidualnej z dnia 9 października 2012 r. (sygn. ILPP3/443-141/12-4/TW), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, przez zużycie oleju na cele opałowe należy rozumieć takie jego zastosowanie, którego celem jest uzyskanie energii cieplnej w wyniku procesu spalania. Natomiast Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 30 stycznia 2012 r. (sygn. IBPP3/443-1217/11/PH) uznał: Celem wskazanego zużycia nie jest (...) uzyskanie ciepła jako takiego, lecz wykonanie określonego procesu technologicznego (...). Zamierzeniem zużywającego wskazany produkt jest jedynie dokonanie określonych czynności, które w żaden sposób nie wiążą się z celem grzewczym polegającym na produkcji bądź dostarczaniu ciepła".

Powyższe rozumienie pojęcia celu opałowego" znajduje potwierdzenie także w uzasadnieniu do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie C-240/01, zgodnie z którym cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia użycie jako paliwo opałowe (...), jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. W tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy gaz zużywany w pochodniach nie jest przeznaczony do celów opałowych, w konsekwencji czego nie stanowi on paliwa opałowego w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Zdaniem Wnioskodawcy trudno byłoby traktować powyższe zużycie na równi z wykorzystaniem innych wyrobów energetycznych np. w produkcji ciepła grzewczego, przesyłanego następnie przy użyciu sieci ciepłowniczej np. do mieszkań w celu ich ogrzania, a także w domowych instalacjach grzewczych (np. piecach centralnego ogrzewania zasilanych olejem opałowym).

Zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym stawka akcyzy od wyrobów energetycznych innych niż określone w ust. 1 pkt 1 - 13 tego artykułu, przeznaczonych do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł. Odnosząc powyższe do sytuacji stanowiącej przedmiot niniejszego zapytania należy zauważyć, iż używany przez Spółkę gaz należący do kodu CN 2705 00: (i) nie został wymieniony w art. 89 ust. 1 pkt 1 - 13 ustawy o podatku akcyzowym oraz (ii) nie jest przeznaczony do celów opałowych ani jako dodatek lub domieszka do paliw opałowych. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, gaz zużywany w pochodniach podlega opodatkowaniu stawką akcyzy przewidzianą w art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, tj. stawką 0 zł.

Podsumowanie:

Mając na uwadze powyższe w ocenie Wnioskodawcy gaz koksowniczy objęty kodem CN 2705 00 00 zużywany przez Spółkę w tzw. pochodniach nie jest przeznaczony do celów opałowych, w konsekwencji czego, zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym podlega on opodatkowaniu stawką akcyzy 0 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 838 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach