Temat interpretacji

W zakresie opodatkowania użycia wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego na cele inne niż zwolnione od akcyzy, które nabywca wskazał w oświadczeniu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2015 r. (data wpływu 25 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania użycia wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego na cele inne niż zwolnione od akcyzy, które nabywca wskazał w oświadczeniu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania użycia wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego na cele inne niż zwolnione od akcyzy, które nabywca wskazał w oświadczeniu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. (dalej: Spółka) jest przedsiębiorstwem, którego podstawowym przedmiotem działalności jest sprzedaż i dystrybucja energii elektrycznej, sprzedaż wyrobów gazowych, sprzedaż oleju napędowego, świadczenie usług elektroenergetycznych oraz usług budowlanych. Spółka złożyła do naczelnika urzędu celnego powiadomienie o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy. Spółka, będąc pośredniczącym podmiotem gazowym, dokonuje sprzedaży gazu ziemnego wysokometanowego grupy E (o kodzie CN 2711 21 00, dalej: gaz) na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Przed dokonaniem sprzedaży gazu, Spółka uzyskała od nabywcy oświadczenie w zakresie statusu nabywcy, tj. czy nabywca jest pośredniczącym podmiotem gazowym czy finalnym nabywcom gazowym. Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy sytuacji, w której nabywca gazu jest finalnym nabywcą gazowym.Spółka złożyła do naczelnika urzędu celnego powiadomienie o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy. Spółka, będąc pośredniczącym podmiotem gazowym, dokonuje sprzedaży gazu ziemnego wysokometanowego grupy E (o kodzie CN 2711 21 00, dalej: gaz) na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Przed dokonaniem sprzedaży gazu, Spółka uzyskała od nabywcy oświadczenie w zakresie statusu nabywcy, tj. czy nabywca jest pośredniczącym podmiotem gazowym czy finalnym nabywcom gazowym. Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy sytuacji, w której nabywca gazu jest finalnym nabywcą gazowym.Spółka złożyła do naczelnika urzędu celnego powiadomienie o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy. Spółka, będąc pośredniczącym podmiotem gazowym, dokonuje sprzedaży gazu ziemnego wysokometanowego grupy E (o kodzie CN 2711 21 00, dalej: gaz) na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Przed dokonaniem sprzedaży gazu, Spółka uzyskała od nabywcy oświadczenie w zakresie statusu nabywcy, tj. czy nabywca jest pośredniczącym podmiotem gazowym czy finalnym nabywcom gazowym. Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy sytuacji, w której nabywca gazu jest finalnym nabywcą gazowym.

Spółka podpisała z nabywcą umowę na sprzedaż i dystrybucję gazu ziemnego wysokometanowego, której integralną częścią jest załącznik do umowy stanowiący oświadczenie kupującego o przeznaczeniu gazu w celu naliczania podatku akcyzowego (dalej: oświadczenie). W oświadczeniu, nabywca wskazał cel, na który przeznacza nabywany gaz, zaznaczając regulacje art. 31b ust. 3 pkt 2 i 3 Ustawie o akcyzie oraz wskazał na udział nabywanego gazu w ramach wybranej kategorii przeznaczenia. Wybrana przez nabywcę kategoria przeznaczenia dotycząca zwolnienia gazu od akcyzy (która powinna znaleźć unormowanie w umowie), jest w oświadczeniu określona w poniższy sposób:

art. 31b ust. 3 pkt 2 i 3 Ustawy o akcyzie, tj. przeznaczenie wyrobów gazowych do użycia w procesie produkcji:

1. energii elektrycznej;
2. wyrobów energetycznych.

Zgodnie z podpisaną umową, nabywca wyrobów gazowych, będący finalnym nabywcą gazowym, jest zobowiązany do poinformowania Spółki o przeznaczeniu gazu na cele określone w Ustawie o akcyzie przy użyciu formularza oświadczenia, które stanowi integralną część umowy. Ponadto, nabywca, będący finalnym nabywcą gazowym, jest zobowiązany zgodnie z postanowieniami umowy, do pisemnego powiadomienia Spółki o zmianie przeznaczenia gazu na cele określone w Ustawie o akcyzie, w formie oświadczenia.

Oświadczenie składane przez nabywcę jest podpisywane przez osoby reprezentujące nabywcę, nie jest podpisywane przez osoby reprezentujące Spółkę. Spółka nie weryfikowała prawdziwości informacji na temat celów, na jakie ma być wykorzystywany przez nabywcę gaz, podanych w oświadczeniu nabywcy. Na podstawie informacji zawartych w oświadczeniu nabywcy dotyczących celu wykorzystania gazu, Spółka stosuje do sprzedawanego gazu zwolnienie z akcyzy. W przypadku zaistnienia zmiany dotyczącej celu przeznaczenia gazu lub innych czynników mogących mieć wpływ na sposób opodatkowania akcyzą sprzedaży gazu, nabywca jest obowiązany złożyć Spółce nowe oświadczenie, które Spółka przyjmuje za zgodne z prawdą, bez weryfikacji jego prawdziwości. Nowe oświadczenie złożone przez nabywcę jest traktowane jako integralna część umowy.

Z unormowań umowy wynika, że w przypadku sprzedaży gazu nabywcy, który użyje tych wyrobów do celów określonych w art. 31b ust. 1, art. 31b ust. 2 pkt 2-8, art. 31b ust. 3 pkt 2 i 3 oraz art. 31b ust. 4 Ustawy o akcyzie (zgodnie ze złożonym oświadczeniem), strony uznają na podstawie art. 31b ust. 5 Ustawy o akcyzie, że sprzedawany przez Spółkę gaz na rzecz nabywcy spełnia warunek zwolnienia z opodatkowania akcyzą. Z zapisów umownych wynika, że nabywca ponosi odpowiedzialność za szkody poniesione przez Spółkę w skutek niepoinformowania Spółki m.in. o utracie prawa do zwolnienia z podatku akcyzowego, zmianie przeznaczenia gazu.

Spółka (w trakcie dostarczania gazu do nabywcy) nie dokonuje weryfikacji, czy nabywca używa sprzedawany przez nią gaz zgodnie z celem wskazanym w oświadczeniu, czy zużywa ten gaz na cele inne, w tym cele podlegające opodatkowaniu akcyzą. Spółka przyjmuje za prawdziwe informacje zawarte w oświadczeniu, będącym załącznikiem do umowy na sprzedaż i dystrybucję gazu ziemnego wysokometanowego, i na tej podstawie wystawia dla nabywcy fakturę dokumentującą sprzedaż gazu z zastosowaniem zwolnienia od podatku akcyzowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku użycia przez finalnego nabywcę gzowego gazu na cele inne, niż cele zwolnione od akcyzy, które nabywca wskazał w oświadczeniu, obowiązek podatkowy z tytułu takiego użycia wyrobów gazowych powstanie po stronie Spółki, czy też opodatkowaniu akcyzą będzie podlegać użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c) w związku z art. 13 ust. 1 pkt 13 Ustawy o akcyzie...

Zdaniem Wnioskodawcy:

W przypadku gdy finalny nabywca gazowy użyje gaz na cele inne niż zwolnione od akcyzy (wskazane w oświadczeniu stanowiącym integralną część umowy), obowiązek podatkowy z tytułu takiego użycia wyrobów gazowych nie powstanie po stronie Spółki na podstawie art. 11b ust. 1 pkt 2 Ustawy o akcyzie, lecz powstanie po stronie finalnego nabywcy gazowego na podstawie art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c) w związku z art. 11b ust. 1 pkt 4 Ustawy o akcyzie.

Na podstawie art. 9c ust. 1 pkt 2 Ustawy o akcyzie, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu. Natomiast, zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c) Ustawy o akcyzie, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

W myśl art. 13 ust. 1 pkt 13 Ustawy o akcyzie, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemąjąca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

Zgodnie z art. 11b ust. 1 pkt 2 Ustawy o akcyzie, w przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju. Natomiast, zgodnie z art. 11b ust. 1 pkt 4 Ustawy o akcyzie, w przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

Na gruncie Ustawy o akcyzie, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, odnośnie których obowiązek podatkowy powstaje co do zasady z dniem wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju. Zasadą jest opodatkowanie obrotu gazem podatkiem akcyzowym, tym niemniej ustawodawca przewidział również określone wyłączenia od zasady opodatkowania tymi wyrobami gazowymi, m.in. na podstawie art. 31b ust. 1, art. 31b ust. 2 pkt 2 - 8, art. 31b ust. 3 pkt 2 i 3 lub art. 31 ust. 4 Ustawy o akcyzie. W przypadku gdy sprzedaż gazu ma nastąpić w ramach zwolnień, o których mowa w art. 31b ust. 1, art. 31b ust. 2 pkt 2 - 8, art. 31b ust. 3 oraz art. 31b ust. 4 Ustawy o akcyzie, regulacja art. 31b ust. 5 Ustawy o akcyzie nakłada na strony transakcji obowiązek unormowania w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów zwolnionych. W związku z tym, regulacja art. 31b ust. 5 Ustawy o akcyzie wprowadza obowiązek określenia w umowie celów, do których gaz będzie użyty w ramach zwolnień. Przepis art. 31b ust. 5 Ustawy o akcyzie wprowadza wymóg wskazania w umowie, na jakie cele zwolnione zostaną użyte wyroby gazowe, nie narzuca natomiast stronom umowy formy, jaką przedmiotowa umowa powinna przyjąć oraz elementów, z których powinna się składać. Zatem, zdaniem Spółki, realizacja przepisu art. 31b ust. 5 Ustawy o akcyzie nastąpi poprzez podpisanie umowy, w której cele zwolnione, na które gaz ma zostać wykorzystany, zostaną wskazane w załączniku do umowy, stanowiącym integralną jej część.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że w sytuacji podpisania umowy, której załącznikiem jest oświadczenie kupującego o przeznaczeniu gazu w celu naliczenia podatku akcyzowego, w którym nabywca oświadcza na jakie cele zostanie użyty nabywany gaz, umowę taką wraz z oświadczeniem należy traktować jako całość, która spełnia warunki, o których mowa w art. 31b ust. 5 Ustawy o akcyzie. Spółka uważa, że podpisana przez strony (sprzedawcę i nabywcę) umowa, której załącznikiem jest oświadczenie składane przez nabywcę, stanowi realizację wymagań w zakresie umownego unormowania celów użycia wyrobów gazowych w formie umowy, określonych w art. 31b ust. 5 Ustawy o akcyzie. Należy zauważyć, że sama treść umowy, bez załącznika w formie oświadczenia, nie regulowałaby w pełni zasad sprzedaży gazu na rzecz nabywcy oraz nie spełniałaby wymogów art. 31b ust. 5 Ustawy o akcyzie, ze względu na brak uregulowania celów wykorzystania gazu. Bez oświadczenia złożonego przez nabywcę, dołączonego do umowy jako załącznik do umowy, Spółka nie posiadałaby wiedzy na temat celów użycia wyrobów gazowych przez nabywcę, a tym samym nie mogłaby określić sposobu opodatkowania akcyzą sprzedawanego gazu bądź zwolnienia gazu z opodatkowania akcyzą.

Spółka opiera swoje relacje handlowe z nabywcami gazu na zasadach zaufania, w związku z czym przyjmuje, że podane - przez finalnych nabywców gazowych - wszelkie informacje, które wchodzą w skład umowy, są informacjami zgodnymi z prawdą. Spółka uważa, że taką samą zasadę zaufania, powinna przyjąć odnośnie informacji na temat przeznaczenia wyrobów gazowych przez nabywcę, które to informacje znajdują się w oświadczeniu nabywcy, stanowiącym integralną część umowy. Informacje na temat przeznaczenia sprzedawanego przez Spółkę gazu posiada nabywca, zatem w normalnych warunkach handlowych podane przez nabywcę dane należy uznać za zgodne z prawdą, gdyż tylko nabywca gazu wie na jakie cele będzie przeznaczać gaz w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Treść przepisu art. 31b ust. 5 Ustawy o akcyzie nie wymaga od Spółki weryfikacji prawidłowości oświadczeń składanych przez nabywcę, w szczególności biorąc pod uwagę fakt, że takie oświadczenia są składane przez osoby uprawnione go reprezentowania nabywcy. W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że nie ma obowiązku ustawowego weryfikowania oświadczeń do umowy, składanych przez osoby uprawnione do reprezentowania nabywcy. Spółka przyjmuje z założenia, że nabywca składa prawdziwe oświadczenie, będące jednym z elementów umowy, na podstawie którego chce aby umowa sprzedaży i dystrybucji gazu ziemnego wysokometanowego była realizowana. Oświadczenie złożone przez nabywcę jest deklaracją nabywcy o przeznaczeniu wyrobów gazowych, której treść wchodzi w skład podpisanej między stronami umowy. Zdaniem Spółki, regulacja art. 31b ust. 5 Ustawy o akcyzie, wymaga od Spółki uregulowania celów przeznaczenia nabytych wyrobów gazowych przez nabywcę, czemu Spółka czyni zadość poprzez włączenie oświadczenia nabywcy do treści umowy.

W opinii Spółki, warunkiem zastosowania zwolnienia jest określenie w umowie między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do celów określonych przepisach art. 31b ust. 1, art. 31b ust. 2 pkt 2-8, art. 31b ust. 3 pkt 2 i 3 lub art. 31 ust. 4 Ustawy o akcyzie. Spółka przyjmuje za prawidłowe oświadczenie nabywcy o użyciu przez nabywcę gazu do celów zwolnionych, będące częścią umowy, i na tej podstawie stosuje zwolnienie sprzedaży gazu z akcyzy. Podpisanie umowy przez Spółkę, w której zostanie wskazane przez nabywcę przeznaczenie gazu na cele zwolnione, daje Spółce podstawę do przyjęcia, że nabywca rzeczywiście użyje nabywany gaz w celach określonych w umowie, tj. do celów zwolnionych. Nabywca gazu jest bowiem podmiotem właściwym do określenia na jakie cele nabywa gaz, gdyż to nabywca będzie używał sprzedany przez Spółkę gaz i to nabywca posiada wiedzę, na temat celów, do których gaz ten będzie używać. Spółka nie ma wpływu na to, do czego gaz nabyty od Spółki, zostanie finalnie przeznaczony przez nabywcę. Niespełnienie warunku przez nabywcę w postaci użycia wyrobów gazowych do celów innych niż zwolnione, określonych w umowie, zdaniem Spółki, jest naruszeniem obowiązków wynikających z art. 31b ust. 5 Ustawy o akcyzie. Za przyjęciem takiego poglądu przemawia treść art. 31b ust. 5 Ustawy o akcyzie, zgodnie z którym użycie gazu w ramach zwolnień powinno znaleźć swoje odzwierciedlenie w umowie.

Z literalnego brzmienia art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c) Ustawy o akcyzie wynika, że przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do celów innych niż zwolnione na podstawie tych przepisów. Wystąpienie stanu faktycznego, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c) Ustawy o akcyzie spowoduje, że użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego będzie wpisywało się w zakres przedmiotowy podatku akcyzowego. Przepis art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c) Ustawy o akcyzie sankcjonuje użycie wyrobów gazowych zakupionych w ramach zwolnienia do celów innych niż zwolnione. W przypadku zaistnienia stanu faktycznego, w którym wyroby gazowe zostaną wykorzystane na cele inne niż określone dla transakcji nabycia i nie powinny korzystać ze zwolnienia z opodatkowania akcyzą, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego. Finalny nabywca gazowy dokona bowiem w takim przypadku konsumpcji wyrobów gazowych (nabytych w ramach zwolnienia) do celów innych niż zwolnione, zatem wypełni normę art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c) Ustawy akcyzie, a tym samym spowoduje, że użycie przez niego wyrobów gazowych stanie się przedmiotem opodatkowania akcyzą.

Ponadto, z treści art. 13 ust. 1 pkt 13 Ustawy o akcyzie wynika wprost, że podatnikiem akcyzy jest finalny nabywca gazowy, który dokonał użycia wyrobów gazowych, wypełniając normę art. 9c ust. 1 pkt 5 Ustawy o akcyzie. Oznacza to, że finalny nabywca gazowy, w przypadku użycia wyrobów gazowych (nabytych w ramach zwolnienia) do celów innych niż zwolnione staje się podatnikiem podatku akcyzowego i jest obowiązany do opodatkowania użycia wyrobów gazowych (nabytych w ramach zwolnienia). Na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 13 Ustawy o akcyzie, ustawodawca nałożył obowiązek samoopodatkowania finalnego nabywcy gazowego w sytuacji użycia wyrobów gazowych nabytych w ramach zwolnienia, do celów innych niż zwolnione.

Fakt wykorzystania gazu przez finalnego nabywcę gazowego do celów innych niż zwolnione, określonych w umowie, jest znany nabywcy, nie jest on znany Spółce ani w momencie podpisania umowy, z której wynikają inne ustalenia pomiędzy stronami, ani po zrealizowaniu sprzedaży gazu - jeżeli nabywca nie ujawni tego faktu Spółce. Sytuacja użycia, gazu przez nabywcę do celów innych niż zwolnione, wskazanych w umowie, będzie złamaniem przez nabywcę warunków handlowych ustalonych w zawartej umowie pomiędzy Spółką a nabywcą.

Ustawodawca uregulował w Ustawie o akcyzie sytuację, w której nabywca użyje gaz na cele inne niż zwolnione (w przypadku gdy zgodnie z umową nabył gaz na cele zwolnione) i wprowadził szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, związany z użyciem gazu przez finalnego nabywcę gazowego. W myśl przepisu art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c) w związku z art. 11b ust. 1 pkt 4 Ustawy o akcyzie, za moment powstania obowiązku podatkowego uznaje się moment użycia wyrobów gazowych przez nabywcę. Sprzedaż gazu przez Spółkę z zastosowaniem zwolnienia od akcyzy, gdy nabywca użyje gazu do celów innych niż uprawniające do zastosowania zwolnienia, skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym w związku z użyciem wyrobów gazowych do celów innych niż zwolnione na podstawie art. 11b ust. 1 pkt 4 Ustawy o akcyzie. Spółka mając podpisaną umowę z nabywcą, w której nabywca zadeklarował przeznaczenie gazu na cele zwolnione, realizuje transakcję sprzedaży gazu z zastosowaniem zwolnienia od akcyzy, w oparciu o postanowienia umowne. Przepisy art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c) oraz art. 13 ust. 1 pkt 13 w związku z art. 11b ust. 1 pkt 4 Ustawy o akcyzie, stanowią w takiej sytuacji parasol ochronny dla sprzedawcy, określając, że podatnikiem jest nabywca gazu oraz wskazując moment powstania obowiązku podatkowego z dniem użycia gazu przez nabywcę, niezgodnie ze zwolnieniem wskazanym w umowie. Ustawodawca zdejmuje w takim przypadku ciężar powstania obowiązku podatkowego - z tytułu użycia gazu przez finalnego nabywcę gazowego na cele inne niż zwolnione, określone w umowie - ze sprzedawcy gazu i ustanawia powstanie obowiązku podatkowego po stronie nabywcy gazu. Taka sytuacja sprawia, że na Spółce nie będzie ciążyć obowiązek podatkowy z tytułu użycia wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego, nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie przepisów art. 31b ust. 1-4, gdy w zawartej ze Spółką umowie nabywca zadeklarował sposób wykorzystania wyrobów gazowych. Ze względu na fakt, że w przypadku zastosowania zwolnienia przy sprzedaży gazu, Spółka nie będzie zobowiązana do odprowadzenia akcyzy do organu podatkowego, zatem wykorzystanie gazu przez nabywcę niezgodnie z warunkami przyjętymi w umowie (tj. na cele inne niż zwolnione) spowoduje powstanie obowiązku podatkowego po stronie nabywcy z tytułu użycia wyrobów gazowych. Zdaniem Spółki, w takim przypadku, Spółka nie będzie zobowiązana do odprowadzenia akcyzy do organu podatkowego, gdyż po stronie Spółki nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu użycia gazu na cele inne niż zwolnione (określone w umowie) przez nabywcę.

Wobec powyższego, sprzedaż przez Spółkę gazu na rzecz finalnego nabywcy gazowego z zastosowaniem zwolnienia od akcyzy i użycia tych wyrobów przez nabywcę do celów inne niż zwolnione nie będzie powodować powstania po stronie Spółki obowiązku podatkowego z tytułu użycia wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego do celów innych niż zwolnione, gdyż obowiązek podatkowy powstanie po stronie finalnego nabywcy gazowego na podstawie art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c) oraz art. 13 ust. 1 pkt 13 w związku z art. 11b ust. 1 pkt 4 Ustawy o akcyzie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 752 z późn.zm.), zwaną dalej ustawą, wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W myśl art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c ustawy w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

Stosownie do art. 11b ust. 1 pkt 4 ustawy w przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

W myśl art. 31b ust. 5 ustawy w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem, którego podstawowym przedmiotem działalności jest sprzedaż i dystrybucja energii elektrycznej, sprzedaż wyrobów gazowych, sprzedaż oleju napędowego, świadczenie usług elektroenergetycznych oraz usług budowlanych. Spółka złożyła do naczelnika urzędu celnego powiadomienie o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy. Spółka, będąc pośredniczącym podmiotem gazowym, dokonuje sprzedaży gazu ziemnego wysokometanowego grupy E na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Przed dokonaniem sprzedaży gazu, Spółka uzyskała od nabywcy oświadczenie w zakresie statusu nabywcy, tj. czy nabywca jest pośredniczącym podmiotem gazowym czy finalnym nabywcom gazowym. W przedmiotowej sprawie nabywcy gazu są finalnymi nabywcami gazowymi. Spółka podpisała z nabywcą umowę na sprzedaż i dystrybucję gazu ziemnego wysokometanowego, której integralną częścią jest załącznik do umowy stanowiący oświadczenie kupującego o przeznaczeniu gazu w celu naliczania podatku akcyzowego. W oświadczeniu, nabywca wskazał cel, na który przeznacza nabywany gaz, zaznaczając regulacje art. 31b ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy oraz wskazał na udział nabywanego gazu w ramach wybranej kategorii przeznaczenia.

Zgodnie z podpisaną umową, nabywca wyrobów gazowych, będący finalnym nabywcą gazowym, jest zobowiązany do poinformowania Spółki o przeznaczeniu gazu na cele określone w ustawie przy użyciu formularza oświadczenia, które stanowi integralną część umowy. Ponadto, nabywca, będący finalnym nabywcą gazowym, jest zobowiązany zgodnie z postanowieniami umowy, do pisemnego powiadomienia Spółki o zmianie przeznaczenia gazu na cele określone w ustawie, w formie oświadczenia. Oświadczenie składane przez nabywcę jest podpisywane przez osoby reprezentujące nabywcę, nie jest podpisywane przez osoby reprezentujące Spółkę. Spółka nie weryfikowała prawdziwości informacji na temat celów, na jakie ma być wykorzystywany przez nabywcę gaz, podanych w oświadczeniu nabywcy. Na podstawie informacji zawartych w oświadczeniu nabywcy dotyczących celu wykorzystania gazu, Spółka stosuje do sprzedawanego gazu zwolnienie z akcyzy. W przypadku zaistnienia zmiany dotyczącej celu przeznaczenia gazu lub innych czynników mogących mieć wpływ na sposób opodatkowania akcyzą sprzedaży gazu, nabywca jest obowiązany złożyć Spółce nowe oświadczenie, które Spółka przyjmuje za zgodne z prawdą, bez weryfikacji jego prawdziwości. Nowe oświadczenie złożone przez nabywcę jest traktowane jako integralna część umowy.

Z unormowań umowy wynika, że w przypadku sprzedaży gazu nabywcy, który użyje tych wyrobów do celów określonych w art. 31b ust. 1, art. 31b ust. 2 pkt 2-8, art. 31b ust. 3 pkt 2 i 3 oraz art. 31b ust. 4 Ustawy o akcyzie (zgodnie ze złożonym oświadczeniem), strony uznają na podstawie art. 31b ust. 5 Ustawy o akcyzie, że sprzedawany przez Spółkę gaz na rzecz nabywcy spełnia warunek zwolnienia z opodatkowania akcyzą. Z zapisów umownych wynika, że nabywca ponosi odpowiedzialność za szkody poniesione przez Spółkę w skutek niepoinformowania Spółki m.in. o utracie prawa do zwolnienia z podatku akcyzowego, zmianie przeznaczenia gazu. Spółka (w trakcie dostarczania gazu do nabywcy) nie dokonuje weryfikacji, czy nabywca używa sprzedawany przez nią gaz zgodnie z celem wskazanym w oświadczeniu, czy zużywa ten gaz na cele inne, w tym cele podlegające opodatkowaniu akcyzą. Spółka przyjmuje za prawdziwe informacje zawarte w oświadczeniu, będącym załącznikiem do umowy na sprzedaż i dystrybucję gazu ziemnego wysokometanowego, i na tej podstawie wystawia dla nabywcy fakturę dokumentującą sprzedaż gazu z zastosowaniem zwolnienia od podatku akcyzowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy w przypadku użycia przez finalnego nabywcę gazowego gazu na cele inne, niż cele zwolnione od akcyzy, które nabywca wskazał w oświadczeniu, obowiązek podatkowy z tytułu takiego użycia wyrobów gazowych powstanie po stronie Spółki, czy też opodatkowaniu akcyzą będzie podlegać użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c w związku z art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy.

Zgodnie z powołanym powyżej art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c ustawy w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów. Jednocześnie zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy.

Mając zatem na uwadze przestawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przypadku użycia przez finalnego nabywcę gazowego gazu na cele inne, niż cele zwolnione od akcyzy, które nabywca wskazał w oświadczeniu obowiązek podatkowy z tytułu takiego zużycia nie powstaje po stronie Spółki. Opodatkowaniu akcyzą podlega użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c w związku z art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 343 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie