Temat interpretacji

zakresie opodatkowania wyrobów węglowych

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2012r. (data wpływu 26 czerwca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów węglowych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest producentem wyrobów chemicznych.

Spółka zajmuje się obrotem emisjami CO₂. Spółka uzyskała decyzje zezwalające na emisję gazów cieplarnianych w ramach Europejskiego Systemu Handlu Emisjami (dalej: ETS), na podstawie przepisów ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych oraz ustawy Prawo ochrony środowiska.

Spółka nabywa od dostawców krajowych posiadających status pośredniczących podmiotów węglowych węgiel klasyfikowany pod pozycją CN 2701 - Węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla a następnie zużywa go do celów opałowych w elektrociepłowni objętej systemem ETS.

W elektrociepłowni jest produkowana energia elektryczna i cieplna.

Spółka w przyszłości planuje import wyrobów węglowych.

Przed dokonaniem importu Spółka zamierza powiadomić właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy.

Po uzyskaniu pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, Spółka planuje wystąpić do właściwego naczelnika urzędu celnego z wnioskiem o ustalenie norm dopuszczalnych ubytków wyrobów węglowych.

Spółka planuje załączać do transportu importowanych wyrobów węglowych prawidłowo wypełnione dokumenty dostawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy otrzymana przez Spółkę decyzja w sprawie ustalenia norm dopuszczalnych ubytków będzie obejmować ubytki wszystkich wyrobów węglowych przemieszczanych i magazynowanych przez Spółkę...

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana przez Spółkę decyzja w sprawie ustalenia norm dopuszczalnych ubytków będzie obejmować ubytki wszystkich wyrobów węglowych przemieszczanych i magazynowanych, które pochodzą zarówno z importu, jak i są nabywane w kraju i przeznaczone są do zużycia do celów zwolnionych od akcyzy.

Uzasadnienie

Spółka po uzyskaniu statusu pośredniczącego podmiotu węglowego będzie zobowiązana do rozliczania ubytków wyrobów węglowych.

Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 1 pkt 20 lit c ustawy o podatku akcyzowym ubytki wyrobów akcyzowych m.in. zostały zdefiniowane jako, cyt.: wszelkie straty wyrobów węglowych przemieszczanych lub magazynowanych przez pośredniczący podmiot węglowy.

Z powyższego przepisu wynika, że ubytki wyrobów węglowych mogą powstać u pośredniczących podmiotów węglowych w zakresie czynności przemieszczania i magazynowania tych wyrobów. Przepis ten nie ogranicza pojęcia wyrobów węglowych dla których mogą powstać ubytki wyłącznie do takich wyrobów, w związku z którymi dany podmiot uzyskał status pośredniczącego podmiotu węglowego.

Uzyskanie przez dany podmiot statusu pośredniczącego podmiotu węglowego będzie zatem oznaczało, iż po stronie takiego podmiotu mogą powstać ubytki w zakresie wszystkich wyrobów węglowych podlegających przemieszczaniu oraz magazynowaniu przez ten podmiot.

Przepisy ustawy o podatku akcyzowym przewidują, że pośredniczący podmiot węglowy może wystąpić do właściwego naczelnika z wnioskiem o ustalenie norm dopuszczalnych ubytków wyrobów węglowych.

Zgodnie bowiem z art. 85 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym stanowi, że Właściwy naczelnik urzędu celnego ustala, w drodze decyzji dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek (...) normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych.

Po stronie Spółki powstaną ubytki w odniesieniu do wszystkich magazynowanych i przemieszczanych przez nią wyrobów węglowych.

Przepisy regulujące kwestie wydania decyzji odnośnie ustalania norm wyrobów węglowych nie ograniczają możliwości uzyskania decyzji ustalającej dopuszczalne ubytki wyrobów wyłącznie dla takich wyrobów, w związku z którymi dany podmiot uzyskał status pośredniczącego podmiotu węglowego.

Oznacza to, że decyzja ustalająca normy dopuszczalnych ubytków wyrobów węglowych będzie ustalać normy dopuszczalnych ubytków wyrobów węglowych w odniesieniu do wszystkich wyrobów węglowych magazynowanych i przemieszczanych przez Spółkę.

Wnioski:

• Po stronie Spółki, jako pośredniczącego podmiotu węglowego, powstają ubytki w zakresie wszystkich wyrobów węglowych magazynowanych i przemieszczanych przez Spółkę, tj. zarówno w zakresie wyrobów węglowych importowanych przez Spółkę, jak i w zakresie innych wyrobów węglowych magazynowanych i przemieszczanych przez Spółkę.
• Wydana przez naczelnika urzędu celnego decyzja ustalająca dla Spółki normy dopuszczalnych ubytków wyrobów węglowych będzie miała zastosowanie do wszystkich wyrobów węglowych przemieszczanych i magazynowanych przez Spółkę, włączając w to wyroby węglowe nabyte przez Spółkę na terytorium Polski dla potrzeb produkcji energii elektrycznej i cieplnej.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do zwolnienia od akcyzy ubytków wszystkich przemieszczanych i magazynowanych wyrobów węglowych mieszczących się w granicach określonych w decyzji ustalającej normy dopuszczalnych ubytków.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, cyt: W przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest (...) powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Ponadto, na podstawie art. 30 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym, cyt: Zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a.

Z powyższych przepisów wynika, że straty wyrobów węglowych mieszczące się w granicach norm dopuszczalnych ubytków, określonych w decyzji wydanej przez właściwego naczelnika urzędu celnego, które powstaną u pośredniczącego podmiotu węglowego podlegają zwolnieniu od podatku akcyzowego.

Wniosek:

Spółka, jako pośredniczący podmiot węglowy, będzie uprawniona do zwolnienia od akcyzy strat wszystkich wyrobów węglowych (przemieszczanych przez nią oraz magazynowanych), które mieścić się będą w granicach dopuszczalnych norm ubytków określonych w decyzji wydanej przez właściwego naczelnika urzędu celnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na gruncie ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011r. nr 108, poz. 626 ze zm.) zwanej dalej ustawą, zwolnienie od akcyzy węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych przysługiwało do dnia 1 stycznia 2012r. na podstawie art. 163 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011r. nr 108, poz. 626 ze zm.), zgodnie z którym, w okresie do dnia 1 stycznia 2012r. zwalnia (zwalniało) się od akcyzy, węgiel i koks objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczone do celów opałowych.

Zwolnienie to miało charakter bezwarunkowy, tzn. nie było uzależnione od stosowania jednolitego systemu zwolnień od akcyzy ani jakichkolwiek innych warunków.

Oznacza to, iż w Polsce do dnia 1 stycznia 2012r. m.in. węgiel nie podlegał opodatkowaniu akcyzą czyli do dnia 1 stycznia 2012r., w związku z żadną czynnością dotyczącą węgla kwota akcyzy nie została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości. Natomiast po tym okresie, to jest od dnia 2 stycznia 2011r. wyroby węglowe podlegają efektywnemu opodatkowaniu zgodnie z wymogami wspólnotowymi.

W tym miejscu należy wyjaśnić, co kryje się pod powyżej zastosowanym pojęciem wyrobów węglowych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, w poz. 20 pod kodem ex CN 2702 wymieniono węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych , natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15 oC lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

1. 23,8 GJ/1000 kilogramów dla węgla objętego pozycją CN 2701;
2. 8,6 GJ/1000 kilogramów dla węgla brunatnego objętego pozycją CN 2702;
3. 27,5 GJ/1000 kilogramów dla koksu objętego pozycją CN 2704.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
2. dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
3. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
4. import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
5. eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;
2. posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. c ustawy, ubytkami wyrobów akcyzowych są wszelkie straty przemieszczanych lub magazynowanych przez pośredniczący podmiot węglowy wyrobów węglowych.

Zatem wszelkie straty wyrobów węglowych powstałe w trakcie ich przemieszczania lub magazynowania przez pośredniczące podmioty węglowe są ubytkami wyrobów węglowych, niezależnie od ich przeznaczenia.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. b tiret drugie ustawy, ubytkami wyrobów akcyzowych są również wszelkie straty przemieszczanych wyrobów energetycznych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na pojęcie sprzedaży wyrobów węglowych, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

I tak, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 30 ust. 4 ustawy, zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a.

Zgodnie z art. 85 ust. 1 pkt 1 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych.

W myśl art. 85 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego, w drodze decyzji, wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów może ustalić normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych - o których mowa w ust. 1.

W powyższy sposób ustawodawca zatem: zdefiniował pojęcie ubytków na gruncie ustawy o podatku akcyzowym, objął opodatkowaniem oraz następnie dopuścił możliwość zastosowania zwolnienia do określonej wysokości.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności określenia zakresu decyzji właściwego naczelnika urzędu celnego ustalającej normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych oraz następnie prawa Wnioskodawcy do zastosowania zwolnienia od akcyzy na podstawie ww. decyzji.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana przez Wnioskodawcę decyzja w sprawie ustalenia norm dopuszczalnych ubytków będzie obejmować ubytki wszystkich wyrobów węglowych przemieszczanych i magazynowanych, które pochodzą zarówno z importu, jak i są nabywane w kraju i przeznaczone są do zużycia do celów zwolnionych od akcyzy.

W opinii Wnioskodawcy, po jego stronie, jako pośredniczącego podmiotu węglowego, powstają ubytki w zakresie wszystkich magazynowanych i przemieszczanych wyrobów węglowych, tj. zarówno w zakresie wyrobów węglowych importowanych, jak i w zakresie innych wyrobów węglowych magazynowanych i przemieszczanych przez Spółkę.

Ponadto Wnioskodawca uważa, iż wydana przez naczelnika urzędu celnego decyzja ustalająca normy dopuszczalnych ubytków wyrobów węglowych będzie miała zastosowanie do wszystkich wyrobów węglowych przemieszczanych i magazynowanych przez Spółkę, włączając w to wyroby węglowe nabyte przez Spółkę na terytorium Polski dla potrzeb produkcji energii elektrycznej i cieplnej. Wnioskodawca przedstawiając w dalszej części wniosku stanowisko do tej kwestii stwierdził m.in., iż jako pośredniczący podmiot węglowy, będzie uprawniona do zwolnienia od akcyzy strat wszystkich wyrobów węglowych (przemieszczanych przez nią oraz magazynowanych), które mieścić się będą w granicach dopuszczalnych norm ubytków określonych w decyzji wydanej przez właściwego naczelnika urzędu celnego

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy, należy uznać je za prawidłowe.

Jednak jednocześnie należy podkreślić, iż stosowane przez Wnioskodawcę określenie ubytków jest bardzo precyzyjnie określone na gruncie przepisów regulujących opodatkowanie podatkiem akcyzowym. Akceptując prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy, tut. organ jest zatem zobligowany do zwrócenia szczególnej uwagi na wyjaśnienie prawidłowego rozumienia znaczenia pojęć, którymi Wnioskodawca się posłużył.

Analiza art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. c oraz art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. b tiret drugie ustawy wskazuje, że zarówno wszelkie straty wyrobów węglowych powstałe w trakcie ich przemieszczania lub magazynowania przez pośredniczące podmioty węglowe, jak również straty wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie do celów określonych w art. 31a ust. 2 ustawy powstałe w trakcie ich przemieszczania przez inne podmioty, są ubytkami wyrobów węglowych, o których mowa w art. 9a ust. 1 pkt 8 ustawy.

A zatem w świetle art. 2 ust. 1 pkt 20 lit b tiret drugie ustawy, straty wyrobów węglowych, o których mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, powstałe w trakcie ich przemieszczania przez podmiot zużywający korzystający ze zwolnienia od akcyzy są ubytkami wyrobów węglowych, natomiast straty tych wyrobów powstałe w trakcie ich magazynowania przez ten podmiot nie są ubytkami w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, z uwzględnieniem podanej przez Wnioskodawcę informacji, iż będzie dokonywał importu wyrobów węglowych przy czym przed dokonaniem tego importu Wnioskodawca zamierza zarejestrować się jako pośredniczący podmiot węglowy, stwierdzić należy, iż w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym w przypadku Wnioskodawcy ubytki w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym będą mogły wystąpić w następujących sytuacjach:

1. podczas przemieszczania lub magazynowania wyrobów węglowych nabytych przez Wnioskodawcę w ramach importu w sytuacji, w której Wnioskodawca działać będzie w charakterze pośredniczącego podmiotu węglowego,
2. podczas przemieszczania lub magazynowania wyrobów węglowych nabytych na terytorium kraju w sytuacji, w której Wnioskodawca działać będzie w charakterze pośredniczącego podmiotu węglowego,
3. podczas przemieszczania wyrobów węglowych nabytych na terytorium kraju w sytuacji, w której Wnioskodawca działać będzie w charakterze podmiotu zużywającego.

Tym samym Wnioskodawca, zgodnie z art. 85 ust. 1 pkt 1 ustawy, może w powyższym zakresie zwrócić się do właściwego naczelnika urzędu celnego o wydanie decyzji ustalającej normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych.

Jednocześnie, w oparciu o art. 30 ust. 4 ustawy, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania zwolnienia od akcyzy ubytków wyrobów akcyzowych do wysokości ustalonej dla Wnioskodawcy przez właściwego naczelnika urzędu celnego

Tym samym należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż Spółka, jako pośredniczący podmiot węglowy, będzie uprawniona do zwolnienia od akcyzy strat wszystkich wyrobów węglowych (przemieszczanych przez nią oraz magazynowanych), które mieścić się będą w granicach dopuszczalnych norm ubytków określonych w decyzji wydanej przez właściwego naczelnika urzędu celnego.

Skoro bowiem, jak wskazano powyżej, decyzja, o której mowa w art. 85 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy dotyczy ubytków w rozumieniu określonym w art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. b tiret drugie ustawy oraz art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. c, decyzja ta tym samym obejmuje straty wyrobów węglowych powstałe podczas przemieszczania lub magazynowania wyrobów węglowych nabytych przez Wnioskodawcę w ramach importu oraz nabytych na terytorium kraju w sytuacji, w której Wnioskodawca działać będzie jako pośredniczący podmiot węglowy. Takie straty bowiem spełniają przesłanki, aby określić je mianem ubytków na gruncie ustawy w oparciu o art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. c ustawy.

Jednak należy podkreślić, iż skoro otrzymana przez Wnioskodawcę decyzja właściwego naczelnika urzędu celnego będzie dotyczyła wyłącznie takich zmian ilościowych wyrobów węglowych, które spełniać będą ustawową definicję ubytków, to straty wyrobów węglowych powstałe w trakcie ich magazynowania przez Wnioskodawcę działającego w charakterze podmiotu zużywającego nie będą mogły zostać objęte ww. decyzją, gdyż nie spełniają przesłanek do uznania ich za ubytki w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

Jak wspomniano powyżej, w świetle art. 2 ust. 1 pkt 20 lit b tiret drugie ustawy, straty wyrobów węglowych, o których mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, powstałe w trakcie ich magazynowania przez podmiot występujący jako podmiot zużywający korzystający ze zwolnienia od akcyzy nie są ubytkami w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, a tym samym nie podlegają zwolnieniu.

Uwzględniając powyższe wyjaśnienia, za prawidłowe należy uznać stanowisko, w myśl którego:

• otrzymana przez Wnioskodawcę, występującego jako pośredniczący podmiot węglowy, decyzja w sprawie ustalenia norm dopuszczalnych ubytków będzie obejmować ubytki wszystkich wyrobów węglowych przemieszczanych i magazynowanych, które pochodzić będą zarówno z importu, jak i będą nabywane w kraju przez Wnioskodawcę występującego jako pośredniczący podmiot węglowy, z przeznaczeniem do użycia do celów zwolnionych,
• po stronie Wnioskodawcy, jako pośredniczącego podmiotu węglowego, będą powstawać ubytki w zakresie wszystkich wyrobów węglowych magazynowanych i przemieszczanych przez Wnioskodawcę, tj. zarówno w zakresie wyrobów węglowych importowanych przez Wnioskodawcę, jak i w zakresie innych wyrobów węglowych magazynowanych i przemieszczanych przez Wnioskodawcę występującego jako pośredniczący podmiot węglowy,
• wydana przez naczelnika urzędu celnego decyzja ustalająca dla Wnioskodawcy normy dopuszczalnych ubytków wyrobów węglowych będzie miała zastosowanie do wszystkich wyrobów węglowych przemieszczanych i magazynowanych przez Wnioskodawcę, występującego jako pośredniczący podmiot węglowy, włączając w to wyroby węglowe nabywane przez Spółkę, na terytorium Polski dla potrzeb produkcji energii elektrycznej i cieplnej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zdarzenia przyszłego, w którym Wnioskodawca występuje jako pośredniczący podmiot węglowy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę przedstawionego we wniosku stanowiska prawnego Wnioskodawcy w kwestii zakresu decyzji w sprawie ustalenia norm dopuszczalnych ubytków przemieszczanych i magazynowanych wyrobów węglowych oraz w zakresie zwolnienia od akcyzy ubytków wszystkich przemieszczanych i magazynowanych wyrobów węglowych mieszczących się w granicach określonych w decyzji ustalającej normy dopuszczalnych ubytków wyrobów węglowych. Ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie możliwości posiadania statusu podmiotu pośredniczącego przez podmiot zużywający z tytułu dokonywania importu wyrobów węglowych została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach