Temat interpretacji

- czy mieszanie składników, tj. alkoholu, owoców i wody nie musi odbywać się w składzie podatkowym, - czy wytworzone w ww. sposób nalewki sprzedawane w lokalu i na zewnątrz będą podlegały jeszcze raz opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, - czy w związku z zamierzoną produkcją nalewek należy prowadzić dokumentację produkcyjną wyrobów akcyzowych i w jakim zakresie, - czy wyprodukowane nalewki będą musiały być oznaczone znakami akcyzy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 kwietnia 2017 r. (data wpływu 10 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stwierdzenia:

• czy mieszanie składników, tj. alkoholu, owoców i wody nie musi odbywać się w składzie podatkowym - jest prawidłowe,
• czy wytworzone w ww. sposób nalewki sprzedawane w lokalu i na zewnątrz będą podlegały jeszcze raz opodatkowaniu podatkiem akcyzowym - jest nieprawidłowe,
• czy w związku z zamierzoną produkcją nalewek należy prowadzić dokumentację produkcyjną wyrobów akcyzowych i w jakim zakresie - jest nieprawidłowe,
• czy wyprodukowane nalewki będą musiały być oznaczone znakami akcyzy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stwierdzenia:

• czy mieszanie składników, tj. alkoholu, owoców i wody nie musi odbywać się w składzie podatkowym,
• czy wytworzone w ww. sposób nalewki sprzedawane w lokalu i na zewnątrz będą podlegały jeszcze raz opodatkowaniu podatkiem akcyzowym,
• czy w związku z zamierzoną produkcją nalewek należy prowadzić dokumentację produkcyjną wyrobów akcyzowych i w jakim zakresie,
• czy wyprodukowane nalewki będą musiały być oznaczone znakami akcyzy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi lokal gastronomiczny (bistro). Spółka zamierza dla swoich klientów produkować i oferować do sprzedaży (do spożycia na miejscu oraz poza lokalem) nalewki alkoholowe wyrabiane przez Spółkę na bazie owoców i soków z nich, które będą rozlewne do butelek .

Do produkcji nalewek Wnioskodawca zamierza wykorzystywać zakupiony w hurtowni lub sklepie alkohol etylowy o mocy 40% z zapłaconą akcyzą oraz różne rodzaje owoców i soków z nich wyrabianych.

Rzeczywista moc objętościowa alkoholu rozlanego z użyciem owoców i soków będzie wynosiła 20%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy mieszanie składników tj.: alkoholu, owoców, wody nie musi odbywać się w składzie podatkowy, a może odbywać się w lokalu gastronomicznym lub może być dokonywana w innym miejscu użytkowanym przez Spółkę?

Zdaniem Wnioskodawcy, produkcja nalewek nie musi odbywać się w składzie podatkowym, ale w dowolnie wybranym miejscu przez Spółkę. Zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym produkcja wyrobów akcyzowych może odbywać się wyłączenie w składzie podatkowym ale z wyłączeniem produkcji wyrobów akcyzowych, do których wykorzystuje się wyroby akcyzowe, od których została już zapłacona akcyza (art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym).

Wyżej opisane nalewki sprzedawane w lokalu jak i na wewnątrz nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, gdyż akcyza zostanie zapłacona na etapie zakupu alkoholu etylowego jako jedynego akcyzowego składnika nalewki. W opisanym zdarzeniu nie nastąpi zwiększenie zawartości alkoholu.

W związku z powyższym nie powstanie materialnoprawny obowiązek naliczenia i zapłaty podatku akcyzowego (Pa - 0 = Pa). Nie zostanie wygenerowana jakakolwiek kwota akcyzy ponad akcyzę wcześniej zapłaconą. Ustawodawcy w ustawie nie chodziło o to żeby w takich przypadkach jak opisany składać samą deklarację, z której ciągle i zawsze akcyza do zapłaty będzie wynosiła 0 zł.

W opinii Wnioskodawcy nie musi on prowadzić dokumentacji produkcyjnej wyrobów akcyzowych natomiast musi prowadzić dokumentację wymaganą rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 7 stycznia 2013 r. w sprawie oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy (Dz.U. z 2013 r., poz. 56).

Z uwagi na treść art. 117 ust. 1 i 3 ustawy o podatku akcyzowym produkowane przez Wnioskodawcę nalewki będą musiały być oznaczone jedynie legalizacyjnymi (a nie podatkowymi) znakami akcyzy, które stanowią potwierdzenie prawa podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy do przeznaczania tych wyrobów do sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

• za prawidłowe w zakresie stwierdzenia czy mieszanie składników, tj. alkoholu, owoców i wody nie musi odbywać się w składzie podatkowym,
• za nieprawidłowe w zakresie stwierdzenia czy wytworzone w ww. sposób nalewki sprzedawane w lokalu i na zewnątrz będą podlegały jeszcze raz opodatkowaniu podatkiem akcyzowym,
• za nieprawidłowe w zakresie stwierdzenia czy w związku z zamierzoną produkcją nalewek należy prowadzić dokumentację produkcyjną wyrobów akcyzowych i w jakim zakresie,
• za nieprawidłowe w zakresie stwierdzenia czy wyprodukowane nalewki będą musiały być oznaczone znakami akcyzy.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2017 r., poz. 43 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej akcyzą, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają wyroby akcyzowe wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 18 załącznika nr 1 wymieniono alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe.

Jednocześnie w poz. 18 załącznika nr 2 do ustawy, który to załącznik stanowi Wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja musi odbywać się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie rady 92/12/EWG wymieniono kod CN 2208 - alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje alkoholowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy, skład podatkowy - miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych.

Zgodnie zaś z art. 10 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W myśl art. 93 ust. 1 ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza produkować i oferować do sprzedaży w lokalu gastronomicznym (do spożycia na miejscu) oraz poza lokalem nalewki alkoholowe wyrabiane na bazie owoców i soków z nich, które będą rozlewne do butelek.

Do ich produkcji Wnioskodawca zamierza wykorzystywać zakupiony w hurtowni lub sklepie alkohol etylowy o mocy 40% z zapłaconą akcyzą oraz różne rodzaje owoców i soków z nich wyrabianych.

Rzeczywista moc objętościowa alkoholu rozlanego z użyciem owoców i soków będzie wynosiła 20%.

Wyjaśnić zatem należy, że w świetle art. 93 ust. 2 ustawy, produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew.

Zgodnie zatem z uregulowaniem ww. przepisu czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na gruncie ustawy kwalifikowane są jako produkcja wyrobów akcyzowych.

Odnosząc powyższe do opisanego zdarzenia przyszłego należy zauważyć, że czynność dokonywana przez Wnioskodawcę, tj. produkcja nowego wyrobu akcyzowego w postaci nalewek z wykorzystaniem alkoholu etylowego z zapłaconą akcyzą mieści się w zakresie art. 93 ust. 2 ustawy, tj. czynność ta stanowi produkcję napoju alkoholowego w rozumieniu ustawy. Tym samym u Wnioskodawcy z tytułu czynności produkcji wyrobu alkoholowego będzie powstawał obowiązek podatkowy.

W tym miejscu należy jednakże zwrócić uwagę na dwa przepisy:

Pierwszy to art. 21 ust. 8 ustawy, który stanowi, iż kwota akcyzy należna od danych wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym lub poza składem podatkowym zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania składników będących wyrobami akcyzowymi.

W myśl natomiast art. 47 ust. 1 pkt 1 produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że wyprodukowany wyrób jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy ze względu na przeznaczenie.

Stosownie do powyższego stwierdzić należy, iż w stosunku do produkowanych przez Wnioskodawcę wyrobów alkoholowych w postaci nalewek powstaje obowiązek podatkowy. Jednakże z uwagi na art. 47 ust. 1 pkt 1 produkcja ta nie musi być prowadzona w składzie podatkowym.

Tym samym produkcja (wytwarzanie) nalewek alkoholowych z wykorzystaniem alkoholu etylowego, od którego akcyza została zapłacona na wcześniejszym etapie obrotu, dokonywana przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Jednocześnie w sytuacji gdy kwota akcyzy zapłacona od nabytych wyrobów akcyzowych (alkoholu etylowego) jest równa lub wyższa od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, Wnioskodawca w myśl art. 47 ust.1 pkt 1 ustawy nie musi prowadzić tej produkcji w składzie podatkowym. Wnioskodawca, w związku z powyższym nie będzie zatem zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego od wytworzonych wyrobów, co nie zmienia jednak faktu, że produkcja nalewek (wyrobu akcyzowego), w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu. W takim przypadku nie generuje ona jednak kwoty akcyzy do zapłaty. Tym samym mimo, iż od gotowego wyrobu Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego, nie można podzielić jego stanowiska, że wyprodukowany gotowy wyrób nie podlega opodatkowaniu akcyzą. Przy czy wskazać należy, że nalewki nie podlegają ponownemu opodatkowaniu, opodatkowaniu bowiem podlega nowy wyprodukowany produkt akcyzowy w postaci nalewki.

Stosownie do powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że produkcja nalewek w opisanej sprawie nie musi odbywać się w składzie podatkowym jest prawidłowe.

Natomiast za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w myśl, którego wytwarzanie nalewek nie jest przedmiotem opodatkowania

Odpowiadając na trzecie z zadanych pytań stwierdzić należy, że produkcja nalewek wymagać będzie prowadzenia odpowiedniej dokumentacji, na podstawie której możliwe będzie stwierdzenie, że kwota akcyzy zapłaconej od nabytych wyrobów alkoholowych zużywanych do produkcji innych wyrobów alkoholowych jest równa lub wyższa od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów alkoholowych.

Wnioskodawca zobowiązany jest również dochować uregulowań wymaganych rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2015 r. w sprawie oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy (Dz.U. z 2015 r. poz. 2283) a nie jak wskazał w swoim stanowisku wymaganych rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 7 stycznia 2013 r. w sprawie oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy (Dz.U. z 2013 r., poz. 56)

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że nie będzie musiał prowadzić dokumentacji produkcyjnej wyrobów akcyzowych, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie ostatniej kwestii wyjaśnić należy, że zgodnie art. 114 ustawy, obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy podlegają wyroby akcyzowe określone w załączniku nr 3 do ustawy.

Na podstawie art. 116 ust. 1 pkt 5 ustawy obowiązek oznaczania wyrobów akcyzowych podatkowymi znakami akcyzy ciąży na zarejestrowanym zgodnie z art. 16, podmiocie będącym podmiotem dokonującym produkcji wyrobów akcyzowych, o której mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5.

Natomiast stosownie do art. 116 ust. 3 ustawy obowiązek oznaczania wyrobów akcyzowych legalizacyjnymi znakami akcyzy powstaje w przypadku wystąpienia poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych nieoznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi, w przypadku gdy wyroby te przeznaczone są do dalszej sprzedaży.

W myśl art. 117 ust. 1 ustawy, wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy powinny być prawidłowo oznaczone odpowiednimi podatkowymi znakami akcyzy przed zakończeniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, a w przypadkach, o których mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 oraz w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5, odpowiednio przed dokonaniem ich sprzedaży lub przekazaniem do magazynu wyrobów gotowych.

Wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy nie mogą być przedmiotem sprzedaży na terytorium kraju bez ich uprzedniego prawidłowego oznaczenia odpowiednimi znakami akcyzy (art. 117 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 125 ust. 1 pkt 5 ustawy podatkowe znaki akcyzy otrzymuje zarejestrowany, zgodnie z art. 16, podmiot będący podmiotem dokonującym produkcji, o której mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5.

Z uwagi na przedstawione okoliczności należy stwierdzić, że na Wnioskodawcy ciąży obowiązek oznaczenia wyprodukowanych wyrobów podatkowymi znakami akcyzy. Należy bowiem zauważyć, że wyroby o kodzie CN 2208 - alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe (w tym i takie produkty jak wytwarzane przez Wnioskodawcę nalewki) zostały wymienione w pozycji 6 załącznika nr 3 zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych podlegających obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy.

Natomiast odnośnie obowiązku oznaczania wyrobów legalizacyjnymi znakami akcyzy na podstawie art. 116 ust. 3 ustawy należy zauważyć, że obowiązek ten powstaje tylko w przypadku wystąpienia poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych nieoznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi, w przypadku gdy wyroby te przeznaczone są do dalszej sprzedaży.

Tym samym będące przedmiotem sprzedaży wyprodukowane przez podatnika nalewki winny być oznaczone podatkowymi znakami akcyzy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnośnie oznaczania legalizacyjnymi znakami akcyzy produkowanych przez niego nalewek, również należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej