Temat interpretacji

Zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej do celów redukcji chemicznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 21 czerwca 2016 r. (data wpływu 28 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej jest:

• nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej zużywanej przez urządzenia, które nie są ściśle i bezpośrednio wykorzystywane do celów redukcji chemicznej w ramach produkcji bieli tytanowej;
• prawidłowe - w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

X (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) posiada koncesje m.in. na wytwarzanie i obrót energią elektryczną w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (t.j.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 ze zm.; dalej: Prawo energetyczne).

Prowadzona przez Spółkę działalność obejmuje przede wszystkim produkcję specjalistycznych substancji i preparatów chemicznych o różnorodnym spektrum zastosowania. Do wytwarzanych przez Spółkę produktów należą m.in. różnego rodzaju tworzywa, wyroby z tworzyw sztucznych oraz pigmenty.

Przeprowadzane procesy produkcyjne składają się z szeregu powiązanych ze sobą czynności i procesów technologicznych, w wyniku których powstają różnego rodzaju substancje i preparaty wchodzące w skład oferty handlowej Spółki. Proces produkcji poszczególnych produktów składa się z wielu następujących po sobie etapów, w ramach których dochodzi do wielu reakcji chemicznych.

W trakcie reakcji chemicznych zachodzących w ramach przeprowadzanych procesów produkcyjnych dochodzi m.in. do przekazania jednego lub większej ilości elektronów na inną cząsteczkę, co łączy się ze zmianą stopnia utlenienia reagentów uczestniczących w danej reakcji. Do wspomnianych reakcji dochodzi m.in. w ramach produkcji pigmentu TiO2 - tzw. bieli tytanowej. Na terenie należącego do Spółki zakładu produkcyjnego biel tytanowa wytwarzana jest metodą siarczanową. Surowcami wykorzystywanymi do produkcji bieli tytanowej jest przede wszystkim ruda tytanonośna (np. szlaka, ilmenit lub mieszanina tych substancji), złom żelazny, proszek glinowy oraz kwas siarkowy wytwarzany na terenie należącego do Spółki zakładu produkcyjnego.

W ramach procesu produkcji bieli tytanowej mają miejsce w szczególności następujące czynności i procesy, w ramach których dochodzi do przekazania jednego lub większej ilości elektronów na inną cząsteczkę:

(i) rozkład rudy tytanonośnej,

(ii) bielenie,

(iii) oczyszczanie części gazów powstających w ramach produkcji bieli tytanowej - tzw. gazów pokalcynacyjnych.

Do przeprowadzenia tych procesów produkcyjnych służy specjalnie do tego przeznaczona instalacja, składająca się z szeregu połączonych ze sobą urządzeń i zespołów urządzeń. Poniżej Wnioskodawca przedstawia szczegółowy przebieg każdego z tych procesów/czynności.

1. Rozkład rudy tytanonośnęj

Proces produkcji bieli tytanowej rozpoczyna się od odpowiedniego przygotowania surowców tytanonośnych m.in. poprzez ich zmielenie i wysuszenie. Do przeprowadzenia tych czynności na terenie należącego do Spółki zakładu produkcyjnego służą młyny surowca, w których ruda tytanonośna jest rozdrabniana do pożądanych rozmiarów i równocześnie suszona. W celu osuszenia rudy tytanonośnęj do młynów doprowadzane są gorące spaliny uzyskiwane poprzez spalenie gazu ziemnego (opałowego) lub oleju technologicznego.

Tak przygotowana ruda tytanonośna jest następnie mieszana z kwasem siarkowym wyprodukowanym na terenie należącego do Spółki zakładu produkcyjnego i kierowana do reaktora. W wyniku kontaktu z kwasem siarkowym dochodzi do rozkładu rudy tytanonośnęj i powstania tzw. spieku. Do zainicjowania tego procesu niezbędne jest zapewnienie odpowiedniej temperatury, do czego Spółka wykorzystuje przede wszystkim parę grzewczą lub ciepło uzyskane poprzez rozcieńczenie kwasu siarkowego wodą technologiczną. Para grzewcza wykorzystywana do zapewnienia odpowiednio wysokiej temperatury jest wytwarzana na terenie należącego do Spółki zakładu produkcyjnego a następnie dostarczana m.in. do instalacji do produkcji bieli tytanowej. Do dostarczenia do reaktora pary grzewczej lub wody technologicznej pozwalających uzyskać temperaturę niezbędną do przeprowadzenia rozkładu rudy Spółka wykorzystuje przede wszystkim pompy i sprężarki. Oprócz pary lub wody technologicznej do reaktora rozkładu Spółka doprowadza również odpowiednio sprężone powietrze atmosferyczne, które służy do mieszania masy reakcyjnej znajdującej się w reaktorze. Sprężone powietrze doprowadzane jest do reaktorów rozkładu z sieci ogólnozakładowej m.in. za pomocą sprężarek.

Powstały w powyższy sposób spiek jest następnie poddawany procesom chłodzenia i dojrzewania, po czym do reaktora rozkładu wprowadza się wodę technologiczną oraz żelazo w postaci złomu żelaznego. Doprowadzana do reaktora rozkładu woda technologiczna jest wytwarzana na terenie należącego do Spółki zakładu produkcyjnego w specjalnie do tego przeznaczonej instalacji, a następnie dostarczana do reaktora za pomocą pomp. Natomiast złom żelazny jest wprowadzany do reaktora przy wykorzystaniu wózka widłowego oraz wciągarki jezdnej zasilanej energią elektryczną.

Wskutek wprowadzenia do reaktora wody technologicznej dochodzi do rozpuszczenia spieku i powstania tzw. ługu tytanowego. Równocześnie dochodzi do szeregu reakcji chemicznych, w ramach których następuje przekazanie jonów pomiędzy poszczególnymi reagentami oraz zmiana stopnia ich utlenienia. Reakcjom tym towarzyszy m.in.: (i) oddanie elektronów przez atomy żelaza, co skutkuje zmianą stopnia ich utlenienia z poziomu 0 do poziomu +2, (ii) przyjęcie elektronów przez jony żelazowe, co skutkuje zmianą stopnia ich utlenienia z poziomu +3 do poziomu +2, i (iii) przyjęcie elektronów przez część jonów tytanu Ti4+, co skutkuje zmianą stopnia ich utlenienia z poziomu +4 do poziomu +3. W wyniku tych reakcji powstaje ług tytanowy zawierający w swym składzie m.in. siarczan tytanylu (TiOSO4) i siarczan żelaza (FeSO4) oraz sole pozostałych pierwiastków zawartych w rudzie tytanonośnęj.

1. Bielenie

Jednym z etapów produkcji bieli tytanowej, w trakcie którego dochodzi do przekazania elektronów pomiędzy cząsteczkami poszczególnych reagentów, jest również tzw. bielenie.

W celu przeprowadzenia tego procesu niezbędne jest m.in. odseparowanie z ługu tytanowego wychodzącego z reaktora rozkładu m.in. siarczanu żelaza stanowiącego produkt uboczny przeprowadzonych reakcji oraz nieprzereagowanych części stałych.

W tym celu Spółka wykorzystuje przede wszystkim wyspecjalizowane węzły technologiczne, w których realizowane są m.in. następujące czynności:

(i) klarowanie ługu tytanowego, co pozwala m.in. na odseparowanie tzw. szlamu, który następnie jest filtrowany za pomocą ciśnieniowej prasy filtracyjnej: odseparowany szlam jest następnie odprowadzany kanalizacją ścieków przemysłowych do neutralizacji;

(ii) krystalizacja siarczanu żelaza oraz jego odseparowanie z ługu tytanowego na specjalnie do tego przeznaczonych filtrach; odzyskany w ten sposób siarczan żelaza, co do zasady, jest następnie przekazywany odbiorcom zewnętrznym, wykorzystywany do innych procesów produkcyjnych przeprowadzanych na terenie należącego do Spółki zakładu produkcyjnego bądź czasowo magazynowany na specjalnie do tego przeznaczonym składowisku;

(iii) filtracja zanieczyszczonego ługu tytanowego przy użyciu pras ciśnieniowych, co pozwala na oczyszczenie ługu tytanowego z zanieczyszczeń stałych;

(iv) zatężanie ługu tytanowego w stacji wyparnej.

Po przeprowadzeniu powyższych czynności zatężony ług tytanowy poddawany jest procesowi hydrolizy, w ramach którego pod wpływem kontaktu z gorącą wodą technologiczną wytrąca się dwutlenek tytanu. W ten sposób klarowny ług tytanowy przechodzi w zawiesinę uwodnionego dwutlenku tytanu w kwasie siarkowym (tzw. kwasie pohydrolitycznym). Uzyskana zawiesina przed skierowaniem do procesu bielenia musi jeszcze zostać odpowiednio schłodzona oraz oddzielona od kwasu pohydrolitycznego. Do przeprowadzenia powyższych czynności Spółka wykorzystuje m.in.: chłodnicę, filtry zanurzeniowe (tzw. filtry Moora) oraz wodę technologiczną. Następnie przy użyciu wody technologicznej w procesie obmywania z ługu tytanowego eliminuje się łatwo rozpuszczalne sole żelaza (II).

Przygotowany w powyższy sposób dwutlenek tytanu w formie tzw. placka filtracyjnego zostaje zrzucony do koryta zrzutowego, skąd za pomocą podajnika ślimakowego trafia do specjalnego urządzenia (tzw. repulpatora), w którym jest mieszany z wodą w celu uzyskania zawiesiny, która może zostać poddana procesowi bielenia. Tak przygotowany dwutlenek tytanu jest następnie poddawany procesowi bielenia, który jest przeprowadzany w specjalnie do tego przeznaczonym reaktorze. Celem procesu bielenia jest zmiana stopnia utlenienia jonów żelaza oraz innych metali ciężkich, w celu ułatwienia eliminacji tych substancji z zawiesiny dwutlenku tytanu.

W celu przeprowadzenia procesu bielenia oprócz dwutlenku tytanu do reaktora bielenia wprowadza się kwas siarkowy, glin (w postaci proszku), a w końcowym etapie również tzw. zarodki rutylowe wspomagające uzyskanie : pożądanej struktury kryształów dwutlenku tytanu (tzw. odmiany rutylowej) na dalszym etapie produkcji. W reaktorze bielenia zachodzi szereg reakcji chemicznych, w wyniku których dochodzi do przekazania elektronów pomiędzy cząsteczkami poszczególnych reagentów.

Zachodzące reakcje można opisać jako:

(i) oddanie elektronów przez atomy glinu, w wyniku czego dochodzi do zmiany stopnia ich utlenienia z poziomu do poziomu +3, oraz przyjęcie elektronów przez jon wodorowy z cząsteczki kwasu siarkowego i zmiana jego stopnia utlenienia z +1 do 0, co opisuje reakcja: 2AI + 6H⁺ -> 2Al³+ + 3H₂

(ii) przyjęcie elektronów przez jony żelaza, w wyniku czego dochodzi do zmiany stopnia ich utlenienia z poziomu +3 do poziomu +2 oraz oddanie elektronów przez jony wodoru (z cząsteczki kwasu siarkowego) zmiana ich stopnia utlenienia z 0 do +1, co obrazuje poniższy zapis: 2Fe³⁺ +H₂ -> 2Fe²⁺ +2H⁺

(iii) przyjęcie elektronów przez część jonów tytanu, w wyniku czego dochodzi do zmiany stopnia ich utlenienia z poziomu +4 do poziomu +3, oraz oddanie elektronów przez wodór (uprzednio wytworzony w reakcji (i)), czemu towarzyszy zmiana jego stopnia utlenienia z 0 do +1, co obrazuje poniższy zapis: 2Ti⁴⁺ +H₂ -> 2Ti³⁺ +2H⁺

Do przeprowadzenia powyższych reakcji oprócz poszczególnych substratów niezbędne jest również odpowiednie ogrzanie reaktora bielenia, do czego Spółka wykorzystuje parę wytwarzaną na terenie należącego do Spółki zakładu produkcyjnego i dostarczaną do reaktora z sieci ogólnozakładowej.

Uzyskana w procesie bielenia zawiesina, w celu jej gospodarczego zastosowania, musi zostać poddana dalszym, procesom. Dlatego też po wyjściu z reaktora bielenia uzyskana mieszanina jest poddawana m.in. filtracji, przemywaniu oraz regulacji gęstości. Do przeprowadzenia tych czynności Spółka wykorzystuje w szczególności filtry, prasy ciśnieniowe oraz urządzenia wchodzące w skład tzw. węzła regulacji gęstości.

Tak przygotowanej zawiesinie dwutlenku tytanu jest następnie nadawana odpowiednia struktura krystaliczna. W tym celu zawiesina dwutlenku tytanu jest w sposób ciągły wprowadzana do pieców kalcynacyjnych, gdzie ulega kalcynacji. W ramach procesu kalcynacji dochodzi do: (i) odparowania wody zawartej w zawiesinie dwutlenku tytanu, (ii) rozkładu kwasu siarkowego zawartego we wspomnianej zawiesinie oraz (iii) uzyskania pożądanej struktury kryształu dwutlenku tytanu (tzw. rutylu).

Do uzyskania temperatury niezbędnej do przeprowadzania procesów zachodzących w piecach kalcynacyjnych Spółka wykorzystuje przede wszystkim gaz ziemny (opałowy). Po przeprowadzeniu procesów kalcynacji otrzymany pigment jest następnie chłodzony i kierowany do dalszej obróbki fizykochemicznej. W trakcie procesu kalcynacji dwutlenku tytanu powstają również gazy odlotowe (tzw. gazy pokalcynacyjne), które po odpowiednim oczyszczeniu są emitowane do atmosfery.

1. Oczyszczanie gazów pokalcynacyjnych

Wychodzące z pieców kalcynacyjnych gazy zawierają w swym składzie m.in. pyły dwutlenku tytanu, parę wodną oraz tlenki siarki. Dlatego też przed ich emisją do atmosfery w celu spełnienia ciążących na Spółce ograniczeń i norm dotyczących ochrony środowiska niezbędne jest ich oczyszczenie. W ramach oczyszczania gazów pokalcynacyjnych dochodzi do szeregu reakcji chemicznych, w tym również do reakcji, którym towarzyszy przeniesienie elektronów pomiędzy poszczególnymi reagentami, co z kolei wiąże się ze zmianą stopnia ich utlenienia. Do tych reakcji dochodzi w szczególności w tzw. reaktorze sulfacidu.

Przed skierowaniem gazów pokalcynacyjnych do reaktora sulfacidu niezbędne jest ich wcześniejsze ochłodzenie oraz oczyszczenie z różnego rodzaju zanieczyszczeń pyłowych. W tym celu po wyjściu z pieców kalcynacyjnych gazy w pierwszej kolejności kierowane są do komór pyłowych, gdzie dochodzi do częściowego odseparowania pyłu dwutlenku tytanu. Następnie gazy kierowane są do wież zraszających, gdzie dochodzi do dalszego ich oczyszczenia oraz schłodzenia. Do przeprowadzenia tych czynności niezbędne jest dostarczenie m.in. odpowiedniej ilości wody, która jest doprowadzana do wież chłodniczych za pomocą pomp.

Odpowiednio schłodzone i oczyszczone gazy pokalcynacyjne są kierowane do reaktora sulfacidu, gdzie dochodzi do zmiany stopnia utlenienia zawartego w tych gazach dwutlenku siarki, a następnie jego absorpcji w wodzie, w wyniku czego dochodzi do utworzenia rozcieńczonego roztworu kwasu siarkowego.

W ramach reakcji zachodzących w reaktorze sulfacidu następuje (i) zmiana stopnia utlenienia siarki z poziomu +4 do +6 poprzez oddanie pary elektronów oraz (ii) zmiana stopnia utlenienia tlenu z poziomu 0 do poziomu -2 poprzez przyjęcie pary elektronów oddanych przez siarkę.

Przeprowadzenie powyższej reakcji wymaga w szczególności obecności węgla aktywnego pełniącego rolę katalizatora oraz dostarczenia odpowiedniej ilości wody zdemineralizowanej, która jest wytwarzana na terenie należącego do Spółki zakładu produkcyjnego i dostarczana do reaktora sulfacidu m.in. za pomocą pomp.

Powstały w powyższy sposób roztwór kwasu siarkowego jest następnie kierowany do dalszych procesów produkcyjnych lub unieszkodliwienia w oczyszczalni ścieków znajdującej się na terenie należącego do Spółki zakładu produkcyjnego. Natomiast oczyszczone gazy pokalcynacyjne są emitowane do atmosfery.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy zachodzące w ramach procesu produkcji bieli tytanowej reakcje, przedstawione w punktach 1-3 opisu zdarzenia będącego przedmiotem niniejszego wniosku, w wyniku których dochodzi do przekazania jednego lub większej ilości elektronów na inną cząsteczkę stanowią reakcje redukcji chemicznej, o których mowa w art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 ze zm.; dalej: ustawa lub ustawa o podatku akcyzowym)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Zachodzące w ramach procesu produkcji bieli tytanowej reakcje, przedstawione w punktach 1-3 opisu zdarzenia będącego przedmiotem niniejszego wniosku, w wyniku których dochodzi do przekazania jednego lub większej ilości elektronów na inną cząsteczkę stanowią reakcje redukcji chemicznej, o których mowa w art. 30 ust 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.
2. Energia elektryczna zużywana w urządzeniach wykorzystywanych do przeprowadzenia opisanych przez Wnioskodawcę czynności i procesów realizowanych w ramach produkcji bieli tytanowej, które zostały przedstawione w punktach 1-3 opisu zdarzenia będącego przedmiotem niniejszego wniosku, może zostać objęta zwolnieniem od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym - po spełnieniu warunków formalnych określonych w ustawie.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

W art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy przewidziano, iż zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną do celów redukcji chemicznej. Zarówno ustawa o podatku akcyzowym, jak i rozporządzenia wykonawcze do tej ustawy nie zawierają legalnej definicji pojęcia redukcja chemiczna ani nie precyzują, w jaki sposób należy rozumieć ten termin.

W związku z powyższym celowym wydaje się odwołanie do powszechnego rozumienia terminu redukcja chemiczna oraz do definicji tego pojęcia zawartych w licznych opracowaniach i publikacjach fachowych.

Zgodnie z definicją przyjętą przez Międzynarodową Unię Chemii Czystej i Stosowanej {ang. International Union of Pure and Applied Chemistry), która jest międzynarodową organizacją zajmującą się m.in standaryzacją symboliki, nazewnictwa oraz wzorców stosowanych w naukach chemicznych na całym świecie jako redukcję należy rozumieć przekazanie jednej lub większej ilości elektronów na inną cząsteczkę (International Union of Pure and Applied Chemistry, Glossary of terms used in physical organie chemistry, IUPAC Recommendations 1994, str. 1160).

Należy bowiem zauważyć, iż Wyjaśnienie budowy atomu pozwoliło na ustalenie, że utlenianie polega na oddaniu, a redukcja - na przyjęciu elektronów, przy czym elektrony oddane przez jeden atom zawsze muszą być przyjęte przez inny. Utlenianie i redukcja są zatem dwoma kierunkami (stronami) tego samego procesu, znanego dzisiaj jako reakcja redoks (K.-H. Lautenschläger, W. Schröter, A. Wanninger, Nowoczesne kompendium chemii, tłum. D. Serwotka, Warszawa 2007, Wydawnictwo Naukowe PWN, str. 186).

Analogiczne rozumienie pojęcia redukcja chemiczna zaprezentowano również w opracowaniu Chemia Ogólna. Cząsteczki, materia, reakcja (L. Jones, P. Atkins, Chemia Ogólna. Cząsteczki, materia, reakcja., tłum. J. Kuryłowicz, Warszawa 2009, Wydawnictwo Naukowe PWN, str. 119 - 120).

Natomiast odnosząc się do powszechnego rozumienia pojęcia redukcja chemiczna, w ocenie Wnioskodawcy należy posłużyć się definicją słownikową tego terminu. Zgodnie z internetowym wydaniem Słownika Języka Polskiego PWN za redukcję uznaje się proces polegający na pobraniu elektronu albo elektronów przez jon, atom lub grupę atomów (http://sjp.pwn.pl/sjp/redukcja;2573613.html).

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, za redukcję chemiczną w rozumieniu art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym należy uznać każdą reakcję, w ramach której dochodzi do przekazania co najmniej jednego elektronu na inną cząsteczkę.

Jak wynika z opisu zdarzenia będącego przedmiotem niniejszego wniosku, w ramach produkcji bieli tytanowej ma miejsce szereg reakcji, w wyniku których dochodzi do m.in. do przekazania jednego lub większej ilości elektronów na inną cząsteczkę, co wiąże się również ze zmianą stopnia utlenienia reagentów uczestniczących w tych reakcjach.

W ramach każdej takiej reakcji dochodzi do zmniejszenia stopnia utlenienia reagenta w wyniku przyjęcia co najmniej jednego elektronu od innej cząsteczki, co wiąże się z równoczesnym zwiększeniem stopnia utlenienia cząsteczki reagenta, który przekazał pierwszemu reagentowi jeden lub więcej elektronów. Tym samym w każdym przypadku dochodzi do równoczesnego: (i) zmniejszenia stopnia utlenienia w wyniku przyjęcia co najmniej jednego elektronu od innej cząsteczki oraz (ii) zwiększenia stopnia utlenienia w wyniku oddania elektronu (lub wielu elektronów) redukowanej cząsteczce.

W świetle powyższego nie ulega zatem wątpliwości, iż każda reakcja wskazana w opisie zdarzenia będącego przedmiotem niniejszego wniosku, w ramach której dochodzi do przekazania jednej lub większej ilości elektronów na inną cząsteczkę stanowi reakcję redukcji chemicznej w rozumieniu art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Tym samym energia elektryczna wykorzystywana do celów tych reakcji potencjalnie może zostać objęta zwolnieniem od akcyzy na podstawie wspomnianego przepisu (po spełnieniu warunków formalnych określonych w ustawie).

Równocześnie na uwagę zasługuje fakt, iż ustawa o podatku akcyzowym nie precyzuje, jak należy rozumieć pojęcie celu, którym posługuje się art. 30 ust. 7a pkt 1 tej ustawy. Dlatego też przy dokonywaniu wykładni tego terminu, zdaniem Wnioskodawcy, należy posłużyć się potocznym rozumieniem tego terminu. Zgodnie z definicją pojęcia cel zawartą np. w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN, słowo to oznacza to, co ma czemuś służyć (http://sjp.pwn.pi/sjp/cel:2447324.html).

W kontekście powyższych uwag, zdaniem Wnioskodawcy, należy zauważyć, iż na podstawie art. 30 ust. 7a ustawy zwolnieniem od akcyzy może zostać objęta energia elektryczna wykorzystywana do przeprowadzenia wszystkich czynności i procesów, które mają służyć reakcjom redukcji chemicznej.

Odnosząc powyższe do opisu zdarzenia będącego przedmiotem niniejszego wniosku, należy zauważyć, iż przeprowadzenie reakcji redukcji chemicznej zachodzących w ramach procesu produkcji bieli tytanowej w sposób niezagrażający środowisku oraz życiu i zdrowiu ludzi wymaga pracy szeregu urządzeń, na potrzeby których Spółka zużywa energię elektryczną.

Jednocześnie istotnym wydaje się fakt, iż znajdująca się na terenie zakładu produkcyjnego instalacja, w której przeprowadzane są czynności i procesy wskazane w opisie zdarzenia będącego przedmiotem niniejszego wniosku stanowi pewną całość, co oznacza m.in., iż co do zasady:

i. urządzenia i ich zespoły służące do przeprowadzenia poszczególnych czynności i procesów są ze sobą połączone, zatem:

• w toku normalnego procesu produkcyjnego dochodzi do przepływu poszczególnych substancji wewnątrz tej instalacji;
• część substancji wytworzonych w instalacji do produkcji bieli tytanowej jest kierowana do innych elementów tej instalacji - np. pyły dwutlenku tytanu odseparowane z gazów pokalcynacyjnych są zawracane do reaktora bielenia;

ii. czynności i procesy realizowane w poszczególnych elementach instalacji warunkują możliwość przeprowadzenia pozostałych czynności i procesów w innych częściach instalacji - w tym również reakcji redukcji chemicznej, np.:

• do przeprowadzenia reakcji zachodzących w reaktorze rozkładu niezbędne jest uprzednie odpowiednie przygotowanie rud tytanonośnych - np. ich osuszenie i zmielenie;
• przeprowadzenie procesu bielenia wymaga m.in. wcześniejszego wytrącenia dwutlenku tytanu w procesie hydrolizy oraz odseparowania kwasów pohydrolitycznych;
• reakcje zachodzące w reaktorze sulfacidu wymagają wcześniejszego oczyszczenia gazów pokalcynacyjnych z pyłów;

iii. reakcje redukcji chemicznej mogą zostać przeprowadzone jedynie w przypadku sprawnej pracy wszystkich elementów i części składowych instalacji, np.:

• do przeprowadzenia reakcji zachodzących w reaktorze rozkładu, w wyniku których powstaje siarczan tytanylu niezbędne jest m.in. doprowadzenie odpowiedniej ilości wody technologicznej;
• do przeprowadzenia procesu bielenia niezbędne jest zapewnienie odpowiedniej temperatury poprzez doprowadzenie pary;
• do przeprowadzenia reakcji zachodzących w reaktorze sulfacidu nie mogłoby dojść bez pracy pomp dostarczających do tego reaktora wodę;

iv. produkt wytwarzany w jednym elemencie/odcinku instalacji niejednokrotnie stanowi niezbędny składnik do przeprowadzenia reakcji zachodzących w pozostałych częściach instalacji - w tym również reakcji redukcji chemicznej, np.:

• siarczan tytanylu wytwarzany w reaktorze rozkładu stanowi składnik zawiesiny, która następnie jest poddawana m.in. procesowi bielenia;
• gazy pokalcynacyjne i zawarty w nich dwutlenek siarki stanowią substrat niezbędny do przeprowadzenia reakcji zachodzących w reaktorze sulfacidu.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, iż każdy z procesów i czynności przedstawionych w opisie zdarzenia będącego przedmiotem niniejszego wniosku wpływa na pracę całej instalacji, w tym również na możliwość przeprowadzenia na jej poszczególnych odcinkach reakcji redukcji chemicznej. Tym samym energia elektryczna zużywana w urządzeniach służących do realizacji poszczególnych czynności i procesów wskazanych w opisie zdarzenia będącego przedmiotem niniejszego wniosku służy przeprowadzanym reakcjom redukcji chemicznej, a zatem może zostać objęta zwolnieniem od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy - pod warunkiem spełnienia warunków formalnych określonych w ustawie.

Dotyczy to również energii elektrycznej wykorzystywanej w urządzeniach:

• służących do odprowadzenia lub zagospodarowania produktów ubocznych oraz odpadów z przeprowadzanych procesów produkcyjnych - np. odseparowanego z mieszaniny powstałej w reaktorze rozkładu m.in. siarczanu żelaza;
• dostarczających wodę oraz kwas siarkowy do poszczególnych elementów instalacji do produkcji bieli tytanowej;
• zapewniających odpowiednie chłodzenie poszczególnych elementów instalacji służącej do produkcji bieli tytanowej.

Podkreślenia wymaga także okoliczność, iż przeprowadzenie poszczególnych reakcji bez pracy wspomnianych urządzeń nie byłoby w ogóle możliwe lub mogłoby skutkować uszkodzeniem instalacji bądź naruszeniem przez Spółkę m.in. wymagań z zakresu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa czy ochrony środowiska. Ze względu na powyższe obowiązki i ograniczenia oraz konieczność zapewnienia bezpieczeństwa funkcjonowania należącego do Spółki zakładu odprowadzenie/ zagospodarowanie substancji powstających w wyniku przeprowadzanych procesów produkcyjnych warunkuje możliwość prawidłowego przebiegu poszczególnych czynności i procesów - w tym reakcji redukcji chemicznej. Zatem te czynności i procesy służą przeprowadzeniu reakcji redukcji chemicznej (są konieczne dla ich przeprowadzenia), a zużywana w tym celu energia elektryczna, zdaniem Wnioskodawcy, może zostać objęta zwolnieniem od akcyzy.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, iż energia elektryczna zużywana w urządzeniach wykorzystywanych do przeprowadzenia opisanych przez Wnioskodawcę czynności i procesów realizowanych w ramach produkcji bieli tytanowej, które zostały opisane w punktach 1-3 opisu zdarzenia będącego przedmiotem niniejszego wniosku służy poszczególnym reakcjom redukcji chemicznej i warunkuje ich prawidłowy przebieg, a tym samym zużywana jest do celów redukcji chemicznej i zdaniem Wnioskodawcy może zostać objęta zwolnieniem od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym (po spełnieniu dodatkowych warunków formalnych przewidzianych w ustawie).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej zużywanej przez urządzenia, które nie są ściśle i bezpośrednio wykorzystywane do celów redukcji chemicznej w ramach produkcji bieli tytanowej;
• prawidłowe - w pozostałym zakresie.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 752 ze zm.) zwaną dalej ustawą, wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1. z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4. z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą ().

Zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną do celów redukcji chemicznej.

W myśl art. 30 ust. 7b ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 7a, jest:

1. wykorzystywanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii;
2. przekazywanie przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

Stosownie do art. 30 ust. 7c ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

1. nazwę i adres siedziby podmiotu wykorzystującego energię elektryczną oraz jego numer identyfikacji podatkowej (NIP);
2. ilość wykorzystanej energii elektrycznej;
3. sposób wykorzystania energii elektrycznej;
4. datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby składającej oświadczenie.

Z uwagi na brak definicji redukcji chemicznej w przepisach ustawy o podatku akcyzowym konieczne jest odwołanie się do znaczenia tego pojęcia w języku potocznym.

Redukcja (wg http://pl.wikipedia.org/wiki/Redukcja_(chemia) oznacza proces, w trakcie którego atom lub ich grupa przechodzi z wyższego na niższy stopień utlenienia. Każdej redukcji musi towarzyszyć utlenienie. (...) W praktyce, daną reakcję nazywamy reakcją redukcji (zwłaszcza w chemii organicznej), gdy struktura głównego substratu i głównego produktu różnią się tylko tym, że jedna grupa lub pojedynczy atom zmniejszył w jej wyniku swój stopień utlenienia, kosztem utlenienia, zwykle nieorganicznego, prostego związku zwanego w tym przypadku środkiem redukującym.

Jednocześnie utlenianie (https://pl.wikipedia.org/wiki/Utlenianie) to reakcja chemiczna, w której atom przechodzi z niższego stopnia utlenienia na wyższy (co jest równoważne z oddaniem elektronów). Nazwa ta ma charakter umowny, gdyż każdej reakcji utleniania musi towarzyszyć reakcja redukcji. Łącznie taki proces nazywa się reakcją redoks. W praktyce daną reakcję nazywa się utlenianiem, gdy wzrost stopnia utlenienia dotyczy związku lub pierwiastka chemicznego będącego głównym przedmiotem reakcji. Jako akceptor elektronów służyć może związek chemiczny (utleniacz) lub elektroda dodatnia (anoda).

Z kolei encyklopedia PWN (www.encyklopedia.pwn.pl) reakcja oksydacyjno-redukcyjna, reakcja utleniania-redukcji, reakcja redox, - reakcja, w której dochodzi do przeniesienia jednego lub więcej elektronów od atomu, jonu lub cząsteczki donora (czyli reduktora) do akceptora (czyli utleniacza). Wiele reakcji oksydacyjno-redukcyjnych zachodzi z jednoczesnym przeniesieniem atomów, najczęściej tlenu i wodoru. Wówczas utlenianie (oksydację) można traktować jako proces wzbogacający dane indywiduum chemiczne o atomy tlenu lub zubożający o atomy wodoru, proces odwrotny zaś jako redukcję. Reakcję oksydacyjno-redukcyjną można również definiować na podstawie pojęcia stopnia utlenienia (oznaczanego cyframi rzymskimi). W tym ujęciu reakcje oksydacyjno-redukcyjne to reakcje, w których dochodzi do zmiany stopnia utlenienia reagentów, a więc podwyższenie stopnia utlenienia jest utlenianiem, a jego obniżenie - redukcją.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy że pod pojęciem redukcji chemicznej należy rozumieć reakcje, w której dochodzi do przeniesienia jednego lub więcej elektronów od atomu, jonu lub cząsteczki reduktora do akceptora (utleniacza).

Wskazać w tym miejscu jednak należy, w dotychczasowym orzecznictwie podatkowym Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wydaje się być utrwalone stanowisko, że przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego, próbach odkodowywania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową, polegająca na ustaleniu treści normy prawnej na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Podkreślić jednak należy, że proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest zatem także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć.

Przypomniał o tym Naczelny Sąd Administracyjny w szczególności w uchwale składu pięciu sędziów z dnia 24 czerwca 1996 r. sygn. FPK 6/96 (ONSA 1996, z. 3, poz. 106), powołując się na pogląd wyrażony przez Ryszarda Mastalskiego. Podkreśla on, że nazwy przejęte przez prawo podatkowe z innych gałęzi prawa nie mogą oznaczać tych samych pojęć, służą bowiem do budowania określonych pojęć właśnie w prawie podatkowym i stanowią wraz z innymi cechami ustaw podatkowych część składową nowych kompleksów pojęć, uzyskując cechy swoiste, niezbędne do założonych przez normodawcę celów opodatkowania. Prawo podatkowe bowiem, aby mogło wypełniać swoje zadania, może być wiązane tylko własnymi pojęciami. Dokonując wykładni językowej prawa podatkowego, która powinna być uściślana i rozwijana w kontekście wykładni systemowej i funkcjonalnej, należy przede wszystkim szukać podatkowego rozumienia pojęć używanych przez ustawodawcę i zważać na to, czy przyjęcie innego, na przykład cywilnoprawnego punktu widzenia nie prowadzi do uchylania się danego podmiotu od opodatkowania albo też do zmniejszenia jego obciążeń podatkowych (R. Mastalski: Interpretacja prawa podatkowego, źródła prawa podatkowego i jego wykładnia, Wrocław 1989, s. 98-100) por. uchwała składu pięciu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 1999 r. sygn. FPK 1/99.

Ponadto zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Nie bez znaczenia zatem pozostaje co prawodawca przez dane słowa, użyte w przepisie prawa chce osiągnąć. Wprowadzając od 1 stycznia 2016 r. zwolnienie od podatku akcyzowego dla energii elektrycznej zużywanej m.in w celach redukcji chemicznej, ustawodawca wprowadził narzędzie wsparcia dla danego sektora gospodarki. Wsparcie takie jednak nie może prowadzić do dyskryminacji innych podmiotów powszechnie opodatkowanych akcyzą od zużycia energii elektrycznej, wobec powyższego pod pojęciem redukcji chemicznej o której mowa w art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy należy rozumieć reakcje, w której dochodzi do przeniesienia jednego lub więcej elektronów od atomu, jonu lub cząsteczki reduktora do akceptora (utleniacza), wyłącznie w ścisłym tego znaczeniu.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że reakcje chemiczne, w których dochodzi do przekazania jednej lub większej ilości elektronów na inną cząsteczkę (co wynika z opisu sprawy) stanowią reakcje redukcji chemicznej, o których mowa w art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego uznać należy za prawidłowe.

W kwestii natomiast możliwości zwolnienia z akcyzy dla energii elektrycznej zużywanej w urządzeniach wykorzystywanych do przeprowadzenia opisanych przez Wnioskodawcę czynności i procesów realizowanych w ramach produkcji bieli tytanowej (pod warunkiem spełnienia warunków formalnych określonych w ustawie), w pierwszej kolejności podkreślić należy, że zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy jest zwolnieniem przedmiotowy a nie podmiotowym. Fakt, że przeprowadzenie przez Wnioskodawcę reakcji redukcji chemicznej wymaga pracy szeregu urządzeń zużywających energię elektryczną nie oznacza, że zwolnieniu z akcyzy podlegać może również zużycie energii elektrycznej przez urządzenia, które nie mają bezpośredniego i ścisłego związku z redukcją chemiczną.

Ustawodawca wprowadzając narzędzie wsparcia dla podmiotów, które w ramach prowadzonej działalności przeprowadzają m.in. reakcje redukcji chemicznej, objął tym wsparciem wyłącznie pewien ściśle określony etap działalności produkcyjnej. Wykluczając tym samym możliwość stosowania zwolnienia dla całej prowadzonej przez podatnika działalności, która nie ma bezpośredniego i ścisłego związku z redukcją chemiczną.

Powyższy wąski zakres zwolnienia wynika wprost z literalnego brzmienia art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy. W przepisie tym ustawodawca użył sformułowania wykorzystywaną do celów redukcji chemicznej. Zgodnie z potocznym znaczeniem słowo cel w tym kontekście oznacza to, co ma czemuś służyć. Zatem przedmiotowe zwolnienie nie odnosi się do energii elektrycznej wykorzystanej w działalności produkcyjnej gdzie nie ma miejsca reakcja redukcji chemicznej, ani nawet nie w procesie (ciągu regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających miedzy sobą w związku przyczynowym), w ramach którego zachodzą te reakcję, ale wyłącznie do energii która jest zużyta podczas czynności które są bezpośrednio związane z reakcją redukcji chemicznej. Należy wskazać również, że przyimek do wskazuje na taką interpretację, według której konieczne jest takie zastosowanie energii elektrycznej, którego celem jest bezpośrednio wywołanie redukcji chemicznej.

Jak wyjaśniono wyżej pod pojęciem redukcji chemicznej o której mowa w art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy należy rozumieć reakcje, w której dochodzi do przeniesienia jednego lub więcej elektronów od atomu, jonu lub cząsteczki reduktora do akceptora (utleniacza). Jednocześnie ścisła interpretacja przepisów wprowadzająca przywileje podatkowe i cele dla jakich ustawodawca ustanowił takie przywileje wyklucza możliwość stosowania wykładni rozszerzającej. Wobec czego zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy podlegać może wyłącznie energia elektryczna służąca bezpośrednio wywołaniu redukcji chemicznej, po spełnieniu pozostałych warunków formalnych przewidzianych przepisami ustawy.

Natomiast zwolnieniu z akcyzy nie będzie podlegać zużycie energii elektrycznej przez urządzenia, które w ścisłym tego znaczeniu nie są wykorzystywane do celów redukcji chemicznej oraz których zadaniem jest wypełnianie przez Wnioskodawcę wymagań z zakresu ochrony życia, zdrowia ludzi i ochrony środowiska. Jeśli zatem zużycie energii elektrycznej przez odpowiednie urządzenia, nie służy ściśle i bezpośrednio wywołaniu redukcji chemicznej, wówczas zużycia takiego nie można kwalifikować jak zużycia podlegającego zwolnieniu w oparciu o przepis art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy. Konieczność wypełnienia przez Wnioskodawcę innych obowiązków wynikających z odrębnych przepisów nie może stanowić przesłanki aby obowiązki te kwalifikować jak elementy uprawniające do zwolnienia z akcyzy.

Wnioskodawca w nieuprawniony sposób rozszerza zakres zwolnienia o elementy, które nie mają bezpośredniego wpływu na przebieg redukcji chemicznej. Ustawodawca pomimo braku definicji redukcji chemicznej ograniczył możliwość zastosowania zwolnienia od akcyzy w stosunku do energii elektrycznej wykorzystywanej wyłącznie do celów redukcji chemicznej. Zatem energia elektryczna, która podlegać może zwolnieniu to wyłącznie energia która zostaje zużyta ściśle i bezpośrednio do celów redukcji chemicznej. Tym samym pod pojęciem wykorzystania energii elektrycznej do celów redukcji chemicznej o którym mowa w ustawie, należy rozumieć wyłącznie takie wykorzystanie energii elektrycznej, którego celem jest bezpośrednio wywołanie redukcji chemicznej w trakcie której dochodzi do przeniesienia jednego lub więcej elektronów od atomu, jonu lub cząsteczki reduktora do akceptora (utleniacza).

Zatem nie obejmuje czynności i procesów poprzedzających, zachodzących w trakcie (ale bezpośrednio nie uczestniczących w redukcji chemicznej) jak i czynności i procesów mających miejsce po dokonaniu się już reakcji redukcji chemicznej, a także czynności i procesów pomocniczych realizowanych w ramach produkcji bieli tytanowej.

Wobec powyższego zużywana przez Wnioskodawcę energia elektryczna może zostać objęta zwolnieniem od akcyzy o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy wyłącznie w ścisłe określonym zakresie wyłącznie do celów redukcji chemicznej tj. procesie technologicznym, stanowiącym jeden z etapów procesów produkcyjnych bieli tytanowej w trakcie którego dochodzi do przeniesienia jednego lub więcej elektronów od atomu, jonu lub cząsteczki reduktora do akceptora (utleniacza).

Idąc tokiem rozumowania Wnioskodawcy, każdą czynność którą w swoich zakładach produkcyjnych Spółka wykonuje, można byłoby zaliczyć jako związaną pośrednio z redukcją chemiczną, czego skutkiem byłoby objęcie jej zwolnieniem od akcyzy i niczym nieuzasadnione naruszenie równego traktowania podmiotów powszechnie opodatkowanych akcyzą.

Zważywszy, że tut. Organ nie może zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy w pełnym zakresie dotyczącym pytania drugiego, stanowisko to należało uznać za nieprawidłowe.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy uznać należy je za:

• nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej zużywanej przez urządzenia, które nie są ściśle i bezpośrednio wykorzystywane w przebiegu reakcji redukcji chemicznej w ramach produkcji bieli tytanowej;
• prawidłowe - w pozostałym zakresie.

Zastrzega się, iż interpretacja indywidualna została wydana w oparciu opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, częścią którego jest przyjęcie przez Organ czynność w trakcie których (zgodnie z opisem sprawy) dochodzi do przeniesienia jednego lub więcej elektronów od atomu, jonu lub cząsteczki reduktora do akceptora (utleniacza). Prawidłowość opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego nie była zatem przedmiotem weryfikacji i oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy dokonanej w tej interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Przejdź do metrykiui-buttonui-buttonui-button

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach