Temat interpretacji

zwolnienie od akcyzy dla energii elektrycznej zużywanej w procesach metalurgicznych

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 18 lutego 2016 r. (data wpływu 23 lutego 2016 r.) uzupełnionego pismem z 15 kwietnia 2016 r. (data wpływu 20 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy zużycia energii elektrycznej jest:

• nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej;
• prawidłowe - w zakresie prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej przy pomocy jednego urządzania pomiarowego.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy zużycia energii elektrycznej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 kwietnia 2016 r. (data wpływu 20 kwietnia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 7 kwietnia 2016 r. znak: IBPP4/4513-61/16/MK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

S.A jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą sklasyfikowaną w klasie 2410 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. Nr 251, poz. 1885) - Produkcja surówki. Żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych.

<..> S.A. produkuje w ciągu roku ok. 250 różnych gatunków stali i ich odmian odlewanych na urządzeniu do ciągłego odlewania (COS) i we wlewnice. Udział stali odlewanej na urządzeniu COS wynosi ok 95%. Stal odlewana na COS stanowi głównie wsad przeznaczony na wyroby długie: kęsy kwadratowe, kęsiska kwadratowe, pręty okrągłe oraz blachy arkuszowe. Pełna baza gatunkowo-wymiarowa produktów zawierająca wlewki z COS, wlewki odlewane we wlewnice, wyroby długie oraz płaskie obejmuje ok. 11000 pozycji.

Realizowane w S.A. procesy produkcyjne/technologiczne wytwarzania półwyrobów i wyrobów hutniczych dzielą się na grupy:

• Procesy stalownicze; proces elektryczny obejmujący roztapianie i topienie złomu z zastosowaniem technologii spienionego żużla z mieszaniem gazem obojętnym przez trzon pieca, rafinację w urządzeniach do obróbki pozapiecowej oraz odlewanie w systemie ciągłym i we wlewnice,
• Procesy przeróbki plastycznej obejmujące wytwarzanie wyrobów walcowanych długich (Zespól Walcowniczy ) oraz płaskich (Zespoły Walcownicze TRIO i DUO oraz Oddział Wypalania Blach),
• Procesy przetwórstwa (prefabrykacji) blach realizowane w Oddziale Produkcji Specjalnej,
• Procesy badań wyrobów realizowane w Zakładowym Laboratorium Badawczo-Doświadczalnym.

Opis realizowanych procesów technologicznych wraz z charakterystyką podstawowych urządzeń/linii produkcyjnych przedstawia się następująco:

1.Procesy stalownicze.

Ciąg technologiczny wytwarzania stali (kęsiska odlewane na COS i wlewki) tworzą niżej wymienione stanowiska i urządzenia:

1. Oddział przygotowania wsadu,
2. Piec łukowy ,
3. Urządzenia do obróbki pozapiecowej: piecokadzie - 3 szt.,
4. Urządzenie do obróbki pozapiecowej: urządzenie VOD/VD,
5. Linia ciągłego odlewania stali (COS),
6. Linia odlewania we wlewnice,
7. Oddział apretury wlewków,
8. Urządzenia do transportu i załadunku koszy wsadowych - suwnice, .

1.1 Oddział przygotowania wsadu z wydzielonymi polami odkładczymi na różne klasy złomu wyposażony w urządzenia do przerobu złomu niewsadowego na wsadowy, załadunku złomu i przygotowania koszy wsadowych.

1.2 Piec łukowy o pojemności 40 Mg, średnicy wanny 5000 mm z ekscentrycznym dolnym otworem spustowym wyposażony jest w:

• transformator 20 MVA z elektrodami 508 mm,
• system palników gazowo-tlenowych,
• instalację podawania węgla i wapna do pieca,
• odpylnię suchą,
• układ dozowania dodatków do kadzi w trakcie spustu.

W piecu elektrycznym łukowym realizuje się podstawowe fazy przygotowania ciekłego półproduktu (roztapianie i topienie wsadu z zastosowaniem spieniania żużla, świeżenia kąpieli dla usunięcia wodoru i azotu) o określonej temperaturze, zawartości węgla, fosforu aktywności tlenu przed spustem. Podczas spustu do kadzi dodaje się dodatki stopowe i żużlotwórcze. Stal po spuście z pieca jest przekazywana do jednego z urządzeń do obróbki pozapiecowej gdzie jest realizowany proces rafinacji.

1.3 Urządzenia do obróbki pozapiecowej: piecokadzie (LF).

W piecokadziach są realizowane procesy odsiarczania oraz regulacji i modyfikacji wtrąceń niemetalicznych, odtleniania stali, precyzyjnej regulacji składu chemicznego i ustalania optymalnej temperatury ciekłej stali przed odlewaniem. Po zakończeniu obróbki w piecokadzi stal jest przekazywana (w zależności od gatunku stali i wymagań) do odgazowania próżniowego na urządzeniu VOD/VD lub jest wydawana do odlewania na urządzeniu COS bądź do odlewania we wlewnice.

1.4 Urządzenie VOD/VD o pojemności do 40 Mg wyposażone jest w pionową zużywającą się lancę tlenową 16 mm i 4 stopniowy układ smoczków i strumienic parowych, zasilanych parą wodną w ilości ok.15 Mg/h o temperaturze około 2200°C.

Urządzenie jest przeznaczone do produkcji stali o obniżonej zawartości tlenu i wodoru (odgazowanie próżniowe - system VD) oraz do próżniowego odwęglania kąpieli do poziomu poniżej 0,03% węgla przy produkcji stali odpornych na korozję (proces VOD). Po zakończeniu procesu VOD lub odgazowania próżniowego (proces VD) stal jest przekazywana na linię odlewania COS lub we wlewnice.

Dla potrzeb pieca i urządzeń do obróbek pozapiecowych pracuje stacja zgazowania argonu firmy .

1.5 Linia ciągłego odlewania stali (COS)

Urządzenie COS firmy . Urządzenie łukowe o promieniu odlewania 10,5 m i promieniach prowadzenia pasma 10,5 m oraz 21 m przeznaczone do odlewania kęsisk o wymiarach:

• 270 x 320 x 1400 do 2200 mm w układzie dwużyłowym,
• 800 x 180/130 x 1400 do 2200 mm w układzie jednożyłowym,
• 1030 x 190 x 1400 do 2200 mm w układzie jednożyłowym.

W szczególnych przypadkach istnieje możliwość odlewania kęsisk o długości do 5000 mm. Kęsiska z COS po odlaniu, w zależności od gatunku stali, są przekazywane do Zakładu Walcownia na gorąco lub podlegają studzeniu w stosach na wolnym powietrzu albo w stosach pod kołpakami.

1.6 Linia odlewania we wlewnice stosowana do odlewania wlewków kuziennych o ciężarze 2 do 15 Mg przeznaczonych do kucia na prasach.

1.7 Oddział apretury wlewków/kęsisk.

Wlewki po odlaniu, jeżeli zachodzi taka potrzeba, poddaje się apreturze polegającej na usuwaniu wad powierzchniowych poprzez szlifowanie.

Oddział COS jest wyposażony w szlifierkę typu przeznaczoną do szlifowania powierzchni kęsisk kwadratowych i płaskich.

2.Procesy przeróbki plastycznej.

2.1 Linia produkcji wyrobów długich.

Linię produkcji wyrobów długich stanowi Zespół wyposażony w:

• piec grzewczy z trzonem obrotowym podzielony na trzy opalany gazem ziemnym,
• hydrauliczny zbijacz zgorzeliny,
• klatki walcownicze - 4 klatek typu trio zabudowanych w układzie liniowym,
• piły i nożyca do cięcia odwalcowanego pasma,
• doły termosy do regulowanego studzenia wyrobów po walcowaniu
• piece do obróbki cieplnej piece z wysuwanym trzonem, opalane gazem, przeznaczone do obróbki cieplnej (wyżarzanie normalizujące, zmiękczające, ulepszanie cieplne),
• Oddział wykańczalni: prostownice rolkowe, prostownica skośnorolkowa, oczyszczarki śrutowe, defektoskopy magnetyczne, defektoskop ultradźwiękowy, szlifierki do kęsów, łuszczarka, wagi, urządzenia do wiązania wyrobów, suwnice itp.

Opis procesu technologicznego.

Wsad w postaci kęsisk z COS o przekroju 270 x 320 mm nagrzewa się w piecu obrotowym według parametrów (temperatura, czas), zależnych od gatunku stali określonych instrukcją technologiczną.

Nagrzany wsad, po usunięciu zgorzeliny w hydraulicznym zbijaczu zgorzeliny, podlega walcowaniu w klatce wstępnej, a następnie w klatkach wykańczających. Po odwalcowaniu pasmo jest przekazywane do cięcia na nożycy lub piłach - na gorąco. Pocięte wyroby podlegają procesowi kontrolowanego studzenia (na chłodni, w dołach lub piecach) i ewentualnej obróbce cieplnej (wyżarzanie zmiękczające, normalizowanie lub ulepszanie cieplne) w zależności od wymagań zamawiającego. Wystudzone pręty i kęsy są prostowane na prostownicach, apretowane i podlegają określonym badaniom odbiorczym przewidzianym normami i warunkami zamówienia. Pręty o wymaganiach podwyższonej prostości poddaje się prostowaniu na prostownicy skośnorolkowej.

Po zakończeniu badań partie wyrobów podlegają pakowaniu i wysyłce na magazyn wyrobów gotowych.

Asortyment wymiarowy wyrobów:

• kęsy kwadratowe 50 do 130 mm, w tym szlifowane,
• pręty o średnicy 55 do 120 mm, w tym łuszczone o średnicy 50 do 115 mm,
• blachówka: przekrój 250 x 15 do 60 mm - wsad dla Zespołu DUO,
• kęsiska kwadratowe140 do 200 mm.

2.2 Linia wyrobów płaskich.

Linię wyrobów płaskich stanowią dwa zespoły walcownicze: Zespól TRIO i DUO.

2.2.1 Zespól TRIO.

Wyposażenie zespołu stanowią:

• piec grzewczy przepychowy: opalany gazem ziemnym, sterowany automatycznie,
• hydrauliczne zbijacze zgorzeliny: umieszczone przed i za klatką walcowniczą,
• klatka walcownicza: 1 klatka typu TRIO,
• urządzenia wykańczające: nożyce, prostownice, piece do obróbki cieplnej, suwnice,
• linia do hartowania blach (piec grzewczy + prasa hartownicza).

Opis procesu.

Wsad, wlewki z COS, podlega nagrzewaniu w piecu przepychowym według parametrów szczegółowo określonych instrukcjami technologicznymi. Wygrzany wsad jest walcowany na wymiary określone w dokumentach produkcyjnych. Odwalcowane blachy, przed pocięciem na arkusze, są zastudzane do temperatury otoczenia lub, w zależności od gatunku stali, podlegają obróbce cieplnej w linii do hartowania lub innych piecach do obróbki cieplnej.

Asortyment wymiarowy blach grubych walcowanych na Zespole TRIO stanowią blachy arkuszowe o wymiarach (6 do 30) x (800 do 2000) x (2000 do 12000) mm, zależnie od gatunku stali i stanu dostawy blach.

Asortyment wymiarowy.

Na Zespole DUO są produkowane blachy arkuszowe o wymiarach:

• grubość 2 do 6 mm,
• szerokość 800 do 1250 mm,
• długość 1600 do 2500 mm.

Uzupełnieniem wyposażenia Walcowni są obrabiarki do toczenia i szlifowania walców oraz inne maszyny i urządzenia dla potrzeb służby utrzymania ruchu.

3.Oddział Produkcji Specjalnej.

Oddział Produkcji Specjalnej realizuje głównie zadania związane z wytwarzaniem elementów z blach (tzw. wypałki) przeznaczonych do montażu gotowych wyrobów u zamawiającego. Oddział specjalizuje się w dostawach elementów z blach pancernych wykorzystywanych do produkcji wozów opancerzonych dla wojska i zastosowań cywilnych.

Oddział jest wyposażony w:

• oczyszczarkę śrutową do blach,
• laser o powierzchni stołu 2000 x 6000mm,
• wypalarkę plazmową,
• prasę krawędziową o nacisku 800 ton,
• stanowisko do spawania elementów.

4.Procesy badan wyrobów.

Procesy kontroli podczas produkcji wyrobów oraz badania wyrobów gotowych są realizowane przez Zakładowe Laboratorium Badawczo-Doświadczalne obejmujące:

• pracownię przygotowania prób do badań wyposażoną w: piły ramowe, taśmowe, tokarki, frezarki, szlifierki),
• pracownię obróbki cieplnej prób wyposażoną w elektryczne piece laboratoryjne do obróbki cieplnej prób,
• pracownię badań chemicznych: wyposażoną w spektrometry optyczne, analizator węgla i siarki, analizator tlenu i azotu, analizator żużla oraz aparaturę do wykonywania analiz tzw. klasycznych,
• pracownię badań metalograficznych: urządzenia do przygotowania zgładów metalograficznych oraz mikroskopy optyczne, twardościornierze,
• pracownię badań makroskopowych wyposażoną w urządzenia do trawienia prób,
• badań własności mechanicznych: maszyny do wykonywania statycznej próby rozciągania, młoty do badania pracy łamania, twardościornierze.

S.A. posiada też własne laboratorium badawcze, wykonujące badania dla potrzeb kwalifikacji i rozwoju produktów.

Laboratorium wykonuje badania:

• składu chemicznego stali, żelazostopów,
• własności wytrzymałościowych (Rm, Rp0,2 A5, Z, (Rp0,2 w temperaturze do 800°C),
• udarności w temp do - 60°C na próbach z karbem U i V,
• twardości (Rockwell, Brinnel, Vickers),
• hartowności,
• wtrąceń niemetalicznych (np. wg ASTME 45, DIN 50602),
• wielkości ziarna (np. wg ASTM E 112, DIN 50601),
• odwęglenia wyrobów,
• makroskopowe.

S.A. posiada koncesję na obrót energią elektryczną: niewielką część energii elektrycznej odsprzedaje, jest podatnikiem podatku akcyzowego, składa deklaracje AKC-4/H oraz AKC-4zo*.

Ilość sprzedawanej energii S.A. ewidencjonuje przy pomocy urządzeń pomiarowych. Obiekty i urządzenia w S.A. zasilane są w energię elektryczną z sieci operatora dystrybucyjnego 26 przyłączami wyposażonymi w urządzenia pomiarowo-rozliczeniowe.

Pismem z 15 kwietnia 2016 r. (data wpływu 20 kwietnia 2016 r.) Wnioskodawca wskazał:

1. S.A. z siedziba w składa i będzie składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego (tj. Naczelnikowi Urzędu Celnego w ), w terminie do 15go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykorzystuje (wykorzysta) energię elektryczną w opisanym we wniosku procesie produkcyjnym (metalurgicznym), oświadczanie o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania, zawierające:

1. nazwę i adres siedziby podmiotu wykorzystującego energię elektryczną oraz jego numer identyfikacji podatkowej (NIP);
2. ilość wykorzystanej energii elektrycznej;
3. sposób wykorzystania energii elektrycznej;
4. datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby składającej oświadczenie;

2.Podczas czynności apretury wlewków/kęsisk nie dochodzi do obróbki plastycznej lub cieplnej stali, nadającym im określonych parametrów fizykochemicznych, czynność ta ogranicza się jedynie do obróbki mechanicznej polegającej na wykańczaniu wlewków/kęsisk.

W związku z powyższym opisem zadano pytania:

1. Czy energia elektryczna wykorzystywana do produkcji różnych gatunków stali i ich odmian odlewanych na urządzeniu do ciągłego odlewania (COS) i we wlewnice oraz w procesach walcowania i obróbki cieplnej na walcowniach podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowy (tekst jedn. Dz. U. z 2014 roku, poz. 752 z późn. zm.)...
2. Czy energia elektryczna zużywana przez urządzenia pomocnicze (np. oświetlenie, magazyny, suwnice transportowe, pompownie wody chłodzącej, sprężarki powietrza, laboratorium) oraz instalacje (np. instalacje ochrony środowiska, gniazda przygotowania technologicznego), bez których proces nie mógłby być prowadzony, podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowy (tekst jedn. Dz. U. z 2014 roku, poz. 752 z późn. zm.)...
3. Czy w przypadku wykorzystywania urządzeń w procesach metalurgicznych i innych, ewidencja energii elektrycznej zużywanej na potrzeby własne objętej, jak i nieobjętej zwolnieniem na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 UAKC, może być prowadzona przy użyciu jednego urządzenia pomiarowego, przy czym wartość energii zwolnionej z akcyzy określona zostanie jako wartość zużytej w okresie rozliczeniowym energii wg wskazań licznika pomniejszona o szacunkową wartość energii niekorzystającej ze zwolnienia...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1

S.A. jest zdania, że energia elektryczna wykorzystywana do produkcji różnych gatunków stali i ich odmian odlewanych na urządzeniu do ciągłego odlewania (COS) i we wlewnice oraz w procesach walcowania i obróbki cieplnej na walcowniach podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowy (tekst jedn. Dz. U. z 2014 roku, poz. 752 z późn. zm. dalej UAKC).

W myśl art. 30 ust. 7a pkt 3 UAKC zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia procesy metalurgiczne, sięgając zatem do języka potocznego stwierdzić należy, że procesy metalurgiczne to procesy produkcji metali (zob. Nowy Słownik Języka Polskiego pod red. E Sobol, Warszawa 2002, s. 1167 - dalej NSJP, s. 449). Encyklopedia PWN podaje, że proces metalurgiczny obejmuje: wstępną przeróbkę rudy - rozdrobnienie i wzbogacenie (m.in. grawitacyjne, ogniowe, magnet. lub przez flotację) oraz spiekanie miałkich rud (aglomeracja), właściwy proces prowadzący do otrzymania metalu, zw. procesem hutniczym, oraz rafinację metalu; zależnie od stosowanych metod m. dzieli się na: pirometalurgię obejmującą procesy redukcji tlenków metali w wysokich temperaturach i procesy utleniania zanieczyszczeń (świeżenie), hydrometalurgię oraz elektrometalurgię (otrzymywanie metali w piecach elektr.), a także metalurgię próżniową i metalurgię proszków (zob. Encyklopedia PWN, tom 3, Warszawa 1975. s. 94). W literaturze podnosi się, że proces produkcji materiałów metalowych obejmuje: wydobycie rud, wzbogacanie rud, aglomerację koncentratu, metalurgię (wytapianie surówki) i rafinację surówki. Wzbogacanie rudy polega na jej oczyszczeniu z zanieczyszczeń skałą płonną, w skład której wchodzą m.in. glina, piasek, wapień i inne składniki. Wzbogacanie rudy może być mechaniczne i chemiczne. Aglomeracja polega na spiekaniu wzbogaconej rudy z rozrobionym koksem i topnikami (np. kamień wapienny i dolomit) w bryłki o określonej wielkości.

Właściwy proces metalurgiczny to proces otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Rafinacja polega na oczyszczaniu i uszlachetnianiu surówki. Rezultatem procesu może być uzyskanie techniczne czystego metalu, stopu materiału do określonych zastosowań lub do dalszej przeróbki (zob. J. Zawora, Podstawy technologii maszyn. Warszawa 2001, s. 51).

Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego. Metalurgią nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977).

Procesami metalurgicznymi są więc procesy produkcji wyrobów metalowych, w których występuje chemiczna lub termiczna obróbka surowców metalowych (zob. Interpretacja indywidualna Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 kwietnia 2015 roku, znak: IBPP4/45I3-27/15/LG, opubl. http://sip.mf.gov.pl).

S.A. jest zdania, że energia elektryczna wykorzystywana do produkcji różnych gatunków stali i ich odmian odlewanych na urządzeniu do ciągłego odlewania (COS) i we wlewnice podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowy (tekst jedn. Dz. U. z 2014 roku, poz. 752 z późn. zm. dalej UAKC), albowiem wyroby te są efektem procesów metalurgicznych. Rezultatem procesu może być nie tylko uzyskanie technicznie czystego metalu lecz także stopu materiału do określonych zastosowań (wyroby gotowe w postaci: prętów i kształtowników), proces natomiast nie musi obejmować wszystkich elementów, jak wydobycie, lecz tylko poszczególne fazy, jak np. samo przetwarzanie metali i ich stopów. Procesy metalurgiczne mieszczą się w przedmiocie działalności S.A. zgłoszonym do PKD: Produkcja surówki. Żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych. Odwołując się do wyjaśnień zawartych w Polskiej Klasyfikacji Działalności według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. Nr 251, poz. 1885) czy też do kodów Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), stwierdzić należy, że w Dziale 24 produkcja metali obejmuje:

• wytapianie i/lub oczyszczanie metali żelaznych i nieżelaznych z rudy, surówki lub złomu przy zastosowaniu procesów elektro metalurgicznych i innych technik metalurgicznych,
• wytwarzanie stopów i nadstopów metali poprzez dodanie pierwiastków chemicznych do czystych metali.

Wyrób powstały w wyniku wytapiania i oczyszczania, występujący zazwyczaj w formie wlewków, jest poddany operacji walcowania, ciągnienia i wytłaczania w celu otrzymania arkuszy, blach, taśm, prętów, drutów lub rur, tub i profili drążonych, a w formie ciekłej, przeznaczony jest do produkcji odlewów i części z metalu. Takie też produkty są efektem procesów metalurgicznych mających miejsce w S.A. Podklasa 24.10.Z Produkcja surówki, żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych obejmuje:

• obsługę wielkich pieców, stalowni konwertorowej, stalowni elektrycznej, walcowni i walcarek wykańczających,
• produkcję surówki odlewniczej i surówki zwierciadlistej w gąskach, blokach i pozostałych formach podstawowych,
• produkcję żelazostopów,
• produkcję żeliwa lub stali przez bezpośrednią redukcję rud żelaza lub innych gąbczastych produktów zawierających żelazo,
• produkcję żelaza wyjątkowej czystości w procesie elektrolizy lub innych procesach chemicznych,
• przetapianie wybrakowanych wlewków z żeliwa lub stali,
• produkcję granulatu i proszku z żeliwa lub stali,
• produkcję stali w postaci wlewków i innych form podstawowych,
• produkcję półproduktów z żeliwa lub stali,
• produkcję żeliwa lub stali przez bezpośrednią redukcję rud żelaza lub innych gąbczastych produktów zawierających żelazo,
• produkcję żelaza wyjątkowej czystości w procesie elektrolizy lub innych procesach chemicznych, przetapianie wybrakowanych wlewków z żeliwa lub stali, produkcję granulatu i proszku z żeliwa lub stali, produkcję stali w postaci wlewków i innych form podstawowych, produkcję półproduktów z żeliwa lub stali,
• produkcję wyrobów płaskich walcowanych na gorąco i na zimno ze stali, produkcję sztab i prętów, ze stali, walcowanych na gorąco,
• produkcję kątowników, kształtowników i innych profili otwartych ze stali walcowanych na gorąco, produkcję ścianek szczelnych (grodzie) i kształtowników spawanych, produkcję elementów konstrukcyjnych torów kolejowych ze stali.

Zakres czynności, które zgodnie z Klasyfikacją PKD wchodzą w skład produkcji metali, a tym samym do procesów metalurgicznych jest bardzo rozległy.

Proces produkcji stalowych wyrobów walcowanych klasyfikowany do Działu 24 Produkcja metali PKD mieści się w pojęciu procesu metalurgicznego (zob. Interpretacja indywidualna Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 kwietnia 2015 roku, znak: IBPP4/4513-27/15/LG, opubl. http://sip.mf.gov.pl), korzysta więc ze zwolnienia, o którym stanowi art. 30 ust. 7a UAKC.

Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych, przy czym S.A. jest podatnikiem podatku akcyzowego, spełnia więc warunek z art. 30 ust. 7b pkt 1 UAKC, będzie też wywiązywać się z obowiązku przekrzywiania do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykorzystała energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania (art. 30 ust. 7b pkt 2 UAKC).

Ad. 2.

W procesie metalurgicznym biorą udział laboratoria. W ramach procesów metalurgicznych mieszczą usługi laboratorium, albowiem jako proces metalurgiczny należy rozumieć całość czynności niezbędnych w procesach związanych z produkcją metali i wyrobów metalowych (Interpretacja indywidualna Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 lutego 2014 roku, znak: IBPP4/443-572/13/BP, opubl. http://sip.mf.gov.pl), a bez usług tych laboratoriów nie będzie możliwe dostarczenie klientom metalu o wymaganej jakości.

Podobnie proces metalurgiczny nie mógłby być prowadzony przez urządzeń pomocniczych (np. oświetlenie, magazyny, suwnice transportowe, pompownie wody chłodzącej, sprężarki powietrza). Ponieważ dopiero te procesy tworzą całość i bez nich nie powstają metale i wyroby metalowe. Stąd energia zużywana w tych działaniach również będzie zwolniona z akcyzy.

Ad. 3.

W laboratoriach świadczone są jednakże w nieznacznej ilości również usługi na rzecz pomiotów trzecich. Energia elektryczna zużyta w trakcie świadczenia tych usług, jest zużywana na własne potrzeby S.A., ale w jej ocenie nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 UAKC, jako że nie są to procesy metalurgiczne. Ze zwolnienia natomiast korzysta energia zużywana w laboratoriach w trakcie procesów metalurgicznych.

Ponieważ nie jest możliwe oddzielne ewidencjonowanie energii elektrycznej zużywanej ogólnie na potrzeby własne i odrębnie w ramach procesów metalurgicznych, S.A. jest zdania, że ewidencja zużytej energii może być prowadzona przy użyciu jednego urządzenia pomiarowego, przy czym wartość energii zwolnionej określona zostanie jako wartość zużytej w okresie rozliczeniowej energii wg wskazań licznika, pomniejszona następnie o szacunkową wartość energii zużytej na potrzeby własnej i niekorzystającej ze zwolnienia,

Otóż w myśl art. 138h ust 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, podatnik zużywający energię elektryczną prowadzi ewidencję, która z mocy art. 138h ust. 5 pkt 6 tej ustawy powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a (procesy metalurgiczne). Przepis art. 138h ust. 6 UAKC pozwala określać ilości szacunkowe w przypadku braku urządzeń pomiarowych, ale tylko w przypadku przewidzianym art. 138h ust. 5 pkt 5 (potrzeby własne) i 7. Zużycie energii zwolnionej z akcyzy z uwagi na procesy metalurgiczne (art. 138h ust. 5 pkt 6) nie zostało objęte zakresem wyłączeń z art. 138h ust. 6, dlatego dla obliczenia ilości energii zwolnionej nie można prowadzić ewidencji szacunkowej. W ten jednak sposób dopuszcza się ewidencjonowanie energii zużytej na własne potrzeby w procesach innych niż metalurgiczne (art. 138h ust. 5 UAKC). Skoro ustawodawca mocą art. 138h ust. 6 UAKC dopuścił możliwość określenia ilości energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne na podstawie oszacowania, z wyjątkiem jednak że energii elektrycznej zwolnionej z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a tej ustawy (procesy metalurgiczne), która musi być określona na podstawie urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie jej ilości, S.A. jest zdania, że tę ilość można określić na podstawie odczytu z licznika laboratorium, pomniejszonego o szacunkową wartość energii zużytej na własne potrzeby inne, niż procesy metalurgiczne. Skoro tylko te dwa procesy występują (metalurgiczne i świadczenie usług na rzecz osób trzecich), to po odjęciu szacunkowo określonej ilości energii zużytej na inne potrzeby, zaewidencjonowana przy pomocy licznika wartość prezentuje ilość energii zużytej w procesach metalurgicznych.

Studium przypadku:

Zużycie energii wg wskazań licznika = 10MWh, oszacowana ilość energii na własne potrzeby nieobjęte zwolnieniem = 1MWh, ilość energii objętej zwolnieniem = 9MWh.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej;
• prawidłowe - w zakresie prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej przy pomocy jednego urządzania pomiarowego.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 752 ze zm.) zwaną dalej ustawą, wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1. z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4. z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą ().

Zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych.

W myśl art. 30 ust. 7b ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 7a, jest:

1. wykorzystywanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii;
2. przekazywanie przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

Stosownie do art. 30 ust. 7c ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

1. nazwę i adres siedziby podmiotu wykorzystującego energię elektryczną oraz jego numer identyfikacji podatkowej (NIP);
2. ilość wykorzystanej energii elektrycznej;
3. sposób wykorzystania energii elektrycznej;
4. datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby składającej oświadczenie.

Ze względu na brak w przepisach ustawy o podatku akcyzowym jak również w przepisach wspólnotowych definicji procesów metalurgicznych należy odwołać się do znaczenia tego pojęcia w literaturze.

Zgodnie z definicją zawartą w publikacji Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych pod red. Aleksandra Góreckiego procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu, rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego. Ponadto w literaturze specjalistycznej Metalurgią nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali, (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977).

Zgodnie zaś z encyklopedią PWN metalurgia to dziedzina nauki i techniki zajmująca się procesami otrzymywania metali i stopów z rud, ich rafinacją oraz obróbką (mającą na celu nadanie im odpowiedniego kształtu i właściwości). Zatem metalurgia obejmuje: wstępną obróbkę rudy - rozdrabnianie i wzbogacanie (m.in. grawitacyjne, ogniowe, magnetyczne lub przez flotację) oraz spiekanie miałkich rud (aglomeracja), właściwy proces prowadzący do otrzymania metalu zwany procesem hutniczym, oraz rafinację metalu; zależnie od stosowanych metod metalurgię dzieli się na pirometalurgię, obejmującą procesy redukcji tlenków metali w wysokich temperaturach i procesy utleniania zanieczyszczeń (świeżenie), hydrometalurgię oraz elektrometalurgię (otrzymywanie metali w piecach elektrycznych), a także metalurgię próżniową i metalurgię proszków.

Stosownie do internetowego słownika języka polskiego () metalurgia to:

• nauka o otrzymywaniu metali i nadawaniu im pożądanych własności;
• dział przemysłu zajmujący się produkcją metali i wyrobów metalowych; przemysł metalowy.

Z kolei zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego, produkcja to zorganizowana działalność mająca na celu wytwarzanie jakichś towarów, usług lub dóbr kultury; też: to, co zostało wytworzone (http://sjp.pwn.pl/slowniki/produkcja).

Natomiast proces jest to ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo i stanowiących kolejne etapy rozwoju czegoś lub celowego działania. Zgodnie z Małym Słownikiem języka polskiego wydawnictwo Naukowe PWN warszawa 1993 r. str. 708 proces to przykładowo przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny. Tym samym jako proces należy rozumieć tylko ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających miedzy sobą w związku przyczynowym.

W tym miejscu wskazać należy, że w dotychczasowym orzecznictwie podatkowym Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wydaje się być utrwalone stanowisko, że przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego, próbach odkodowywania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową, polegająca na ustaleniu treści normy prawnej na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Podkreślić jednak należy, że proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest zatem także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć.

Przypomniał o tym Naczelny Sąd Administracyjny w szczególności w uchwale składu pięciu sędziów z dnia 24 czerwca 1996 r. sygn. FPK 6/96 (ONSA 1996, z. 3, poz. 106), powołując się na pogląd wyrażony przez Ryszarda Mastalskiego. Podkreśla on, że nazwy przejęte przez prawo podatkowe z innych gałęzi prawa nie mogą oznaczać tych samych pojęć, służą bowiem do budowania określonych pojęć właśnie w prawie podatkowym i stanowią wraz z innymi cechami ustaw podatkowych część składową nowych kompleksów pojęć, uzyskując cechy swoiste, niezbędne do założonych przez normodawcę celów opodatkowania. Prawo podatkowe bowiem, aby mogło wypełniać swoje zadania, może być wiązane tylko własnymi pojęciami. Dokonując wykładni językowej prawa podatkowego, która powinna być uściślana i rozwijana w kontekście wykładni systemowej i funkcjonalnej, należy przede wszystkim szukać podatkowego rozumienia pojęć używanych przez ustawodawcę i zważać na to, czy przyjęcie innego, na przykład cywilnoprawnego punktu widzenia nie prowadzi do uchylania się danego podmiotu od opodatkowania albo też do zmniejszenia jego obciążeń podatkowych (R. Mastalski: Interpretacja prawa podatkowego, źródła prawa podatkowego i jego wykładnia, Wrocław 1989, s. 98-100) por. uchwała składu pięciu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 1999 r. sygn. FPK 1/99.

Ponadto zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Zauważyć należy, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją procesów oraz czynności nie stanowiących procesu jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

Również zakres czynności, które zgodnie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. Nr 251, poz. 1885) wchodzą w skład produkcji metali, a tym samym do procesów metalurgicznych jest bardzo rozległy.

Mając zatem na uwadze wskazane wyżej definicje oraz zasadę ścisłej interpretacji przepisów wprowadzających przywileje podatkowe, stwierdzić należy, że zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy, podlega energia elektryczna, która jest bezpośrednio zużyta w procesie metalurgicznym rozumianym jako ciąg następujących po sobie zmian fizykochemicznych powiązanych przyczynowo i stanowiących etapy produkcji dążące do wytworzenia określonego produktu metalu w odpowiedniej formie, z wyłączeniem czynności przygotowawczych do tej produkcji, a także następujących w trakcie produkcji (nie mających bezpośredniego wpływu na proces metalurgiczny) oraz po samym wytworzeniu produktu końcowego będącego efektem tej produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że zwolnieniu od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy, podlega wyłącznie ta część energii elektrycznej zużytej przez Wnioskodawcę, która jest bezpośrednio wykorzystana podczas czynności związanych z wytwarzaniem wyrobów ze stali (wlewków, kęsisk, wyrobów długich oraz blach arkuszowych), podczas których dochodzi do obróbki plastycznej lub cieplnej stali, nadającej wytwarzanym wyrobom określonych parametrów fizykochemicznych.

Podkreślić należy, że zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy jest zwolnieniem przedmiotowym, a nie podmiotowym. Tym samym fakt, że Wnioskodawca jest producentem wyrobów ze stali tj. uzyskuje gotowy produkt w wyniku m.in. procesu metalurgicznego, nie oznacza, że każdy etap produkcji zachodzący w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy winien być objęty ww. zwolnieniem nawet jeśli pośrednio jest związany z procesem metalurgicznym, lecz który obiektywnie rzecz ujmując nie może być uznany za proces metalurgiczny.

Tym samym niektóre z czynności opisanych we wniosku, nie mogą być uznane za proces metalurgiczny. Mianowicie nie sposób uznać za proces metalurgiczny czynności opisanych w pkt 1.1 opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego tj. na Oddziale przygotowania wsadu z wydzielonymi polami odkładczymi na różne klasy złomu wyposażonego w urządzenia do przerobu złomu niewsadowego na wsadowy, załadunku złomu i przygotowania koszy wsadowych.

Powyższe czynności, stanowiące etap przygotowania wsadu do pieca łukowego nie rozpoczynają procesu metalurgicznego. Jest to zdaniem Organu etap przygotowania odpowiedniego półproduktu (wsadu) do przeprowadzenia właściwego procesu metalurgicznego, który zaczyna się w momencie rozpoczęcia transportu i załadunku wsadu do pieca łukowego.

Zauważyć należy, że gdyby czynności te były wykonywane przez odrębny podmiot, którego działalność ograniczałaby się wyłącznie do przetwarzania złomu, bezdyskusyjne by było, że działalność takiego podmiotu nie stanowi procesu metalurgicznego, a tym samym nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy. Dlatego też sam fakt, że Wnioskodawca oprócz wytwarzania wyrobów ze stali (m.in. w procesie metalurgicznym), również samodzielnie przygotowuje surowiec (wsad) do właściwej produkcji metali, nie stanowi przesłanki, aby dla celów podatkowych, całą jego działalność traktować kompleksowo.

Do procesów metalurgicznych nie można zaliczyć również czynności:

• opisanych w pkt 1.2 związanych z odpylaniem, jeżeli mają miejsce już po odciągnięciu z pieca,
• opisanych w pkt 1.7 Oddział apretury wlewków/kęsisk,
• opisanych w pkt 2.1 - zachodzących na Oddziale wykańczalni, związanych z wykorzystaniem oczyszczarek śrutowych, defektoskopów magnetycznych, defektoskopów ultradźwiękowych, szlifierek do kęsów, łuszczarek, wag i urządzeń do wiązania wyrobów,
• opisanych w pkt 2.2.1 tj. związanych z cięciem blach na arkusze po wystudzeniu oraz ewentualnej obróbce cieplnej, a także związanych z wykorzystaniem obrabiarek i innych maszyn i urządzeń dla potrzeb służby utrzymania ruchu,
• opisanych w pkt 3 Odział produkcji specjalnej,
• opisanych w pkt 4 Procesy badań wyrobów,
• związanych z pakowaniem i magazynowaniem wyrobów gotowych,
• związanych z urządzeniami pomocniczymi - ściśle niezwiązanymi z procesami metalurgicznymi oraz instalacjami ochrony środowiska i gniazdami przygotowania technologicznego.

Zgodnie z opisem przedstawionym przez Wnioskodawcę, podczas czynności apretury wlewków/kęsisk nie dochodzi do obróbki plastycznej lub cieplnej stali, nadającym im określonych parametrów fizykochemicznych, a czynność ta ograniczają się jedynie do obróbki mechanicznej polegającej na wykańczaniu wlewków/kęsisk już po ukształtowaniu się ich cech fizykochemicznych.

Czynności cięcia na wymagane wymiary jak i ww. czynności zachodzące na Oddziale wykańczalni, również mają już miejsce po uzyskaniu wyrobu, tj. po ukształtowaniu się cech fizykochemicznych wytwarzanych wyrobów, tym samym czynności te nie mogą zostać zaliczone do procesów metalurgicznych.

Z kolei Oddział Produkcji Specjalnej wytwarza elementy z uzyskanych już wcześniej wyrobów (blach), którym nadano już odpowiednie cechy fizykochemiczne w wyniku procesów metalurgicznych. Tym samym są to czynności wykonywane już po zakończeniu procesów metalurgicznych.

Natomiast w kwestii instalacji ochrony środowiska i czynności związanych z odpylaniem, jeżeli mają miejsce po odciągnięciu z pieca (wskazane w pkt 1.2.) stwierdzić należy, że konieczność wypełnienia przez Wnioskodawcę obowiązków wynikających z odrębnych przepisów w zakresie ochrony środowiska nie może stanowić przesłanki aby obowiązki te kwalifikować jak elementy uprawniające do zwolnienia z akcyzy. Organ rozumie, że powyższe czynność mają aspekt proekologiczny, jednak obiektywnie nie można zakwalifikować takich czynności jako elementy procesu metalurgicznego, gdyż nie mają one bezpośredniego związku z kształtowaniem się cech fizykochemicznych wytwarzanych wyrobów.

Czynności związane z wykorzystaniem gniazd przygotowania technologicznego nie można zakwalifikować do procesów metalurgicznych z uwagi, że czynności te następują przed właściwym procesem, tym samym wykorzystanie energii elektrycznej na tym etapie nie następuje w procesie metalurgicznym a jedynie ten proces poprzedza.

Czynności związane z wykorzystaniem obrabiarek i innych maszyn i urządzeń dla potrzeb służby utrzymania ruchu, z pakowaniem i magazynowaniem wyrobów gotowych, a także z wykorzystaniem urządzeń pomocniczych które nie są ściśle związane z procesami metalurgicznymi, jak również czynności związane z badaniami stanowią jedynie czynności pomocnicze, podczas których nie dochodzi do efektywnego zużycia energii elektrycznej w procesie metalurgicznym w ścisłym tego znaczeniu nie są wytwarzane wyroby.

Ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe wymaga dokonania wykładni zawężającej aby inne podmioty, nie korzystające przywileju podatkowego, jakim niewątpliwie jest zwolnienie z akcyzy, nie były dyskryminowane. Rozszerzanie procesu metalurgicznego na inne czynności obiektywnie i racjonalnie niezwiązane z wytwarzaniem metali w odpowiedniej formie jest zatem niedopuszczalne.

Z powyższych względów zużycie energii elektrycznej przez niektóre urządzenia pomocnicze (np. suwnice transportowe, pompownie wody chłodzącej, sprężarki powietrza) zdaniem Organu można zakwalifikować do procesów metalurgicznych, o których mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy, wyłącznie jednak w takim zakresie, w jakim są wykorzystywane bezpośrednio do procesu metalurgicznego w ścisłym tego znaczeniu. Z kolei czynności związane z prostowaniem (na prostownicach rolkowych i skośnorolkowych) można zakwalifikować do procesów metalurgicznych pod warunkiem, że w trakcie tych czynności dochodzi obróbki plastycznej stali, nadającej jej określonych parametrów fizykochemicznych.

Pozostałe czynności opisane przez Wnioskodawcę w opisie procesu technologicznego (pkt 1 i pkt 2 ze wskazanymi wyłączeniami) podczas których następuje zużycie energii elektrycznej, zdaniem Organu można zakwalifikować do procesów metalurgicznych, o których mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy.

Zważywszy, że nie wszystkie czynności w opisanym przez Wnioskodawcę opisie procesu technologicznego mogą zostać zakwalifikowane do procesu metalurgicznego uprawniającego do zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego i drugiego, Organ zobligowany jest uznać to stanowisko za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 138h. ust. 1 ustawy ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

1. podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
2. podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;
3. podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;
4. podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.

Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości - art. 138h ust. 2 ustawy.

Podmioty określone w ust. 1 pkt 1-3 prowadzą ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika - art. 138h ust. 3 ustawy.

Podmiot określony w ust. 1 pkt 4 prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku takich możliwości - na podstawie dokumentów rozliczeniowych - art. 138h ust. 4 ustawy.

W myśl art. 138h ust. 5 ustawy ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

1. energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju;
2. energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
3. energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;
4. energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
5. energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
6. energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6, 7 i 7a oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
7. strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 2.

W przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe - art. 138h ust. 6 ustawy.

Zatem w przypadku gdy podmiot zobowiązany do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej nie posiada urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne, wówczas prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy i odpowiadając wprost na zadane przez Wnioskodawcę pytanie trzecie, należy stwierdzić, że ustawodawca dopuszcza możliwość ujęcia w ilościowej ewidencji energii elektrycznej prowadzonej przez Wnioskodawcę (podatnika podatku akcyzowego), szacunkowej ilości energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne, a nie podlegającej zwolnieniu w oparciu o przepis art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy, w przypadku gdy Wnioskodawca będzie posiadał tylko jedno urządzenie pomiarowe, rejestrujące całość zużytej energii elektrycznej (zużytej na własne potrzeby i zwolnionej od akcyzy).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania trzeciego uznać należy za prawidłowe.

Zaznaczyć jednocześnie należy, że z uwagi na treść zadanego pytania, powyższe odnosi się wyłącznie do możliwości uwzględnienia w ilościowej ewidencji energii elektrycznej szacunkowego zużycia energii w przypadku gdy Wnioskodawca będzie posiadał tylko jedno urządzenie pomiarowe.

Oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało je uznać za:

• nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej;
• prawidłowe w zakresie prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej przy pomocy jednego urządzania pomiarowego.

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo zauważyć należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

W postępowaniu zmierzającym do wydania interpretacji rolą Organu jest ocenić stanowisko Wnioskodawcy przez pryzmat zadanego pytania w stosunku do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Każda interpretacja musi być rozpatrywana indywidualnie, gdyż każdy odmienny element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego ma istotny wpływ na prawidłowość stanowiska.

Nadmienia się również, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach