Temat interpretacji
Podatek akcyzowy w zakresie wyrobów węglowych zużywanych w gospodarstwie domowym.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2012 r. (data wpływu 24 lipca 2012 r.), uzupełnionym pismami z dnia 4 września 2012 r. (data wpływu 6 września 2012 r.) oraz z dnia 9 października 2012 r. (data wpływu 9 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wyrobów węglowych zużywanych w gospodarstwie domowym jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 24 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wyrobów węglowych zużywanych w gospodarstwie domowym.
Pismami z dnia 4 września 2012 r. (data wpływu 6 września 2012 r.) oraz z dnia 9 października 2012 r. (data wpływu 9 października 2012 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie opisanego zdarzenia przyszłego oraz własnego stanowiska.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą związaną z rolnictwem. Niezależnie od tego, jest ona członkiem wspólnot mieszkaniowych jako właściciel lokali mieszkalnych, będących byłymi mieszkaniami zakładowymi, które nie zostały do tej pory sprzedane. Lokale mieszkalne, zarówno wykupione jak i te, których właścicielem nadal jest Spółdzielnia, są w całości ogrzewane centralnym ogrzewaniem z kotłowni stanowiącej jej własność. Kotłownia jest źródłem ciepła zarówno dla wspólnot mieszkaniowych, jak i dla biura Spółdzielni. Zakupu węgla opałowego dokonuje w całości Zainteresowany na własny rachunek bez wyodrębnienia księgowego. W związku z upływem okresu przejściowego i rozpoczęciem stosowania przepisów nakładających podatek akcyzowy na wyroby węglowe, zamierza on ujmować odrębnie w księgach rachunkowych węgiel zakupiony na potrzeby opałowe wspólnoty mieszkaniowej oraz osobno węgiel zakupiony na potrzeby ogrzania biura. Rozliczenia kupowanego węgla Spółdzielnia dokonywałaby w ten sposób, że suma zakupionego węgla byłaby w każdym przypadku odnoszona do łącznej powierzchni ogrzewanej przez kotłownię, tj. wspólnot i biura oraz udziału w niej powierzchni wszystkich lokali wchodzących w skład wspólnot mieszkaniowych oraz części wspólnych nieruchomości. Obliczona w ten sposób proporcja udziału ogrzewanej powierzchni wspólnot mieszkaniowych w ogólnej ogrzewanej powierzchni pozwoliłaby na wyodrębnienie ilości węgla zużywanego na potrzeby dostarczenia ciepła na potrzeby wspólnoty - gospodarstw domowych.
Dokonując zakupu węgla łącznie, Zainteresowany na podstawie opisanej proporcji, żądałby wystawienia odrębnej faktury na węgiel kupowany dla ogrzania biura Spółdzielni oraz odrębnej na węgiel kupowany na potrzeby wspólnoty mieszkaniowej. W ten sposób Spółdzielnia każdorazowo mogłaby precyzyjnie określić ilość węgla kupioną i zużytą na potrzeby ogrzewania wspólnot podlegającą zwolnieniu od podatku.
Ze złożonego uzupełnienia do wniosku wynika, iż Wnioskodawca nie spełnia warunków art. 31a ust. 2 pkt 8 i 10 ustawy o podatku akcyzowym, tj. nie jest zakładem energochłonnym ponieważ udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi mniej niż 10% w skali roku 2011.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy w przypadku, gdyby Spółdzielnia, mimo posiadania jednego pieca centralnego ogrzewania, dokonywała zakupu węgla opałowego osobno do ogrzewania wspólnot mieszkaniowych i osobno do ogrzewania biura, na podstawie obliczonej proporcji udziału ogrzewanej powierzchni wspólnot mieszkaniowych w łącznej ogrzewanej powierzchni, korzystałaby ze zwolnienia przewidzianego w art. 31a ust. 2 pkt 3 lub pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym...
Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do zwolnienia z art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym (gospodarstwo domowe).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.
Podmiot zużywający to w myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.
Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Natomiast w świetle art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2 ustawy podlega opodatkowaniu akcyzą.
Podmiotem uprawnionym do zwolnienia jest zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, podmiot korzystający ze zwolnień wskazanych w ust. 2 tego przepisu - zwalnia się bowiem od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy () podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.
W świetle powyższego, podmiot zużywający wyroby węglowe będzie korzystał ze zwolnienia jeśli zużyje wyroby węglowe do jednego z enumeratywnie wskazanych w ust. 2 celów (przeznaczeń).
Przepis art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy stanowi, iż zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe ().
Ustawa nie zawiera jednak definicji legalnej pojęcia gospodarstwo domowe. Odwołać należy się zatem do jego znaczenia językowego. Z Małego słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 231 wynika, iż gospodarstwo to m.in. posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania, natomiast domowy - str. 144 - to w szczególności odnoszący się do domu. Dom to pomieszczenia mieszkalne, miejsce stałego zamieszkania jak i ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych, gospodarstwo domowe.
Gospodarstwo domowe to przede wszystkim pomieszczenia mieszkalne (służy jako miejsce stałego zamieszkania, w którym koncentruje się ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych).
Podmiot korzystający ze zwolnienia w trybie art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zobligowany jest zatem nadać nabytym wyrobom węglowym określone przeznaczenie, tj. w rozpatrywanym przypadku muszą być one zużyte przez gospodarstwo domowe (generalnie przez pomieszczenia mieszkalne). Istotna jest zatem tożsamość podmiotu korzystającego ze zwolnienia oraz gospodarstwa domowego. Upraszczając rozpatrywane zagadnienie, podmiot korzystający ze zwolnienia musi posiadać tytuł prawny do pomieszczeń mieszkalnych żeby spełnić warunek wskazany w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy.
Podmiot nabywający wyroby węglowe w celu zużycia ich w zwolnieniu deklaruje w dokumencie dostawy to przeznaczenie. Gdy ww. tożsamość nie będzie zachowana podmiot nabywający wyroby węglowe będzie wyłącznie dostarczał wyprodukowane ciepło do różnego rodzaju odbiorców, a nie zużywał je w określonym w dokumencie dostawy celu.
Natomiast z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest członkiem wspólnot mieszkaniowych jako właściciel lokali mieszkalnych, będących byłymi mieszkaniami zakładowymi, które nie zostały do tej pory sprzedane. Lokale mieszkalne, zarówno wykupione jak i te, których właścicielem nadal jest Spółdzielnia, są w całości ogrzewane centralnym ogrzewaniem z kotłowni stanowiącej jej własność. Kotłownia jest źródłem ciepła zarówno dla wspólnot mieszkaniowych, jak i dla biura Wnioskodawcy.
Zainteresowany może zatem zużywać wyroby węglowe - w przypadku dokonywania ich zakupu osobno do ogrzewania wspólnot mieszkaniowych i osobno do ogrzewania biura, na podstawie obliczonej proporcji udziału ogrzewanej powierzchni wspólnot mieszkaniowych w łącznej ogrzewanej powierzchni - w systemie zwolnień od podatku akcyzowego.
Reasumując, Wnioskodawca jest gospodarstwem domowym w rozumieniu art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, a więc spełnia przesłankę podmiotową, o której mowa w tym przepisie, uprawniającą do zwolnienia od podatku zużywanych przez niego wyrobów węglowych.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Wniosek ORD-IN
Treść w pliku PDF 743 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu