Temat interpretacji

opodatkowanie liści tytoniu nienadających się do palenia bez dalszego przetworzenia przemysłowego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2012r. (data wpływu 30 maja 2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 sierpnia 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania liści tytoniu nienadających się do palenia jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania liści tytoniu nienadających się do palenia.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 sierpnia 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od kwietnia 2012r. uruchomił skup i sprzedaż płodów rolnych z przewagą nieprzetworzonych liści tytoniu. Liście skupuje od rolników na faktury VAT RR, ponieważ jest płatnikiem podatku VAT. Liście skupuje i sprzedaje w całości tak jak przygotowują je rolnicy, czyli: liście są nieodżyłowane, niepocięte, niepokruszone, nieprzetworzone chemicznie i przemysłowo i wysuszone do wilgotności pozwalającej na przechowywanie liści w magazynie 12% - 19%. Nabyte liście są sprzedawane przez Wnioskodawcę hurtowo i detalicznie.

Wnioskodawca nie sprzedaje liści tytoniu do palenia tylko do użytku w gospodarstwach rolnych jako ściółkę lub nawóz bakteriobójczy.

W takim stanie nieprzetworzonym chemicznie i mechanicznie liście tytoniu nie nadają się do palenia ani do robienia z nich cygar czy cygaretek.

Aby sprzedawać wysyłkowo liście tytoniu Wnioskodawca zamierza podpisać umowę z firmą kurierską, która będzie odbierała od niego liście i dostarczała do odbiorców Wnioskodawcy.

Firma kurierska zażądała od Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej, że przewożone liście tytoniu nie są produktem akcyzowym i nie są materiałem niebezpiecznym.

W piśmie z dnia 21 sierpnia 2012r. Wnioskodawca doprecyzował, że sprzedawane liście tytoniu nie nadają się do palenia bez dalszego przetworzenia przemysłowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w świetle przepisów prawa, sprzedawane nieprzetworzone liście tytoniu podlegają obowiązkom wynikającym z przepisów o podatku akcyzowym ...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle obowiązujących przepisów o podatku akcyzowym nieprzetworzone liście tytoniu to produkt roślinny nie poddany procesom chemicznym i mechanicznym, liście są tylko suszone, dlatego nie podlegają ustawie o podatku akcyzowym. Sprzedawane liście tytoniu nie spełniają wymogów art. 98 ustawy o podatku akcyzowym, nie są sortowane, nie są zrolowane, nie są poszarpane, nie są pocięte, nie są odżyłowane.

Ponieważ liście tytoniu to produkt roślinny dlatego nie jest to produkt akcyzowy ani niebezpieczny. Wnioskodawca uważa, iż nie powinno być żadnych przeszkód do przewożenia tego typu produktu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 06 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. 2011r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwana dalej ustawą, reguluje opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej akcyzą, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 42 tego załącznika wskazano bez względu na kod CN: papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:

1. papierosy;
2. tytoń do palenia;
3. cygara i cygaretki.

W ust. 2-8 art. 98 ustawy ustawodawca dla potrzeb cyt. ustawy zdefiniował powyższe pojęcia, w myśl których odpowiednio:

Za papierosy uznaje się:

1. tytoń zrolowany nadający się do palenia w tej postaci, który nie jest cygarami ani cygaretkami w rozumieniu ust. 4;
2. tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest umieszczany w tutkach z bibuły papierosowej;
3. tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest owijany w bibułę papierosową.

Do celów akcyzy, tytoń zrolowany, o którym mowa w ust. 2, uznaje się za:

1. dwa papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 8 centymetrów, ale nie dłuższy niż 11 centymetrów;
2. trzy papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 11 centymetrów, ale nie dłuższy niż 14 centymetrów;
3. cztery papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 14 centymetrów, ale nie dłuższy niż 17 centymetrów;
4. pięć papierosów - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 17 centymetrów, ale nie dłuższy niż 20 centymetrów.

Za cygara lub cygaretki, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe oczekiwania konsumentów, uznaje się:

1. tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu,
2. tytoń zrolowany z poszarpanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w naturalnym kolorze cygara z odtworzonego tytoniu pokrywającym produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie ustnik, w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr lub ustnik, wynosi nie mniej niż 2,3 grama i nie więcej niż 10 gramów, a obwód równy

-jeżeli są oraz mogą być przeznaczone wyłącznie do palenia w stanie niezmienionym.

Za tytoń do palenia uznaje się:

1. tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;
2. odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.

Produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 4, są traktowane jako cygara i cygaretki.

Produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca uruchomił punkt skupu i sprzedaży płodów rolnych z przewagą skupu nieprzetworzonych liści tytoniu od rolników. Liście są skupowane i sprzedawane w całości tak jak przygotowują je rolnicy (liście są nieodżyłowane, niepocięte, niepokruszone, nieprzetworzone chemicznie i przemysłowo wysuszone do wilgotności pozwalającej na przechowywanie liści w magazynie 12% - 19%.). Następnie nabyte liście są sprzedawane przez Wnioskodawcę hurtowo i detalicznie.

Wnioskodawca wskazuje, że nie sprzedaje tytoniu do palenia lecz tylko na użytek w gospodarstwie rolnym np. jako: ściółkę lub nawóz bakteriobójczy.

Wnioskodawca wskazuje, iż liście tytoniu w takiej postaci, bez dalszej obróbki nie nadają się do palenia ani do wytwarzania z nich cygar lub cygaretek. Liście tytoniu nie nadają się do palenia bez dalszego przetworzenia przemysłowego.

Wnioskodawca ma zamiar sprzedawać, wysyłkowo zakupione od rolników nieprzetworzone liście tytoniowe. W tym celu zamierza on podpisać umowę z firmą kurierską, która będzie odbierała od niego liście i dostarczała do odbiorców Wnioskodawcy.

Odnosząc zatem powyższe do przedstawionych wyżej definicji wyrobów tytoniowych zawartych w ustawie stwierdzić należy, iż przedstawione przez Wnioskodawcę nieodżałowane, niepocięte i nieporuszone, nienadające się do palenia bez dalszego przetworzenia przemysłowego liście tytoniowe nie spełniają warunków do zaklasyfikowania ich do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Tym samym produkt ten nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto tut. organ informuje, że w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Należy jednak podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji jest ocena prawna przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i stanowiska strony zaprezentowanego we wniosku, a nie dokonywanie jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Nie oznacza to zatem, iż w toku kontroli podatkowej lub w postępowaniu podatkowym prowadzonym przez właściwy organ podatkowy w celu zweryfikowania prawdziwości okoliczności faktycznych wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji nie mogą zostać poczynione ustalenia faktyczne odmienne od przedstawionych przez podatnika we wniosku. W takiej sytuacji stwierdzenie odmiennego stanu faktycznego może stanowić podstawę do dokonania wobec podatnika wymiaru podatku akcyzowego. Przeszkodą tego wymiaru nie będzie wtedy interpretacja stwierdzająca, iż stanowisko strony jest prawidłowe, gdyż stanowisko to będzie się odnosić w istocie do innego stanu faktycznego, niż tego ustalonego przez organ podatkowy w postępowaniu wymiarowym (zob. m. in. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. akt I S.A./Po 869/09, lex nr 541931).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach