Temat interpretacji

Czy Wnioskodawca, dokonując sprzedaży wyrobów węglowych podmiotom korzystającym ze zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 1 i 2 ustawy o podatku akcyzowym w związku z art. 31a ust. 4 jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych ?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2012r. (data wpływu 15 czerwca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą uzyskał z właściwego Urzędu Celnego według miejsca prowadzenia działalności potwierdzenie przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy oraz dokonał też zgłoszenia rejestracyjnego do podatku akcyzowego AKC-R.

Działalność gospodarcza podatnika jako pośredniczącego podmiotu węglowego polega na zakupie wyrobów węglowych a następnie ich sprzedaży wyrobów węglowych również podmiotom zwolnionym na podstawie art. 31a ust. 1 i 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Wnioskodawca nie zużywa wyrobów węglowych w celach opałowych we własnej działalność gospodarczej.

Wnioskodawca przesiewa, miesza i kruszy wyroby węglowe podnosząc ich wartość handlową, przy czym nie następuje ich zużycie ani też nie zmienia się ich klasyfikacja CN

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, dokonując sprzedaży wyrobów węglowych podmiotom korzystającym ze zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 1 i 2 ustawy o podatku akcyzowym w związku z art. 31a ust. 4 jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych ...

Zdaniem Wnioskodawcy, analiza przepisu art. 31a ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym dokonana przez Wnioskodawcę skutkuje wnioskiem, że zobowiązane do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych są tylko te podmioty enumeratywne wymienione w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym z wyłączeniem tych, które są wskazane w art. 31a ust. 2 pkt 3.

Art. 31a ust. 2 pkt 2 mówi o zwolnieniu z akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w procesie produkcji wyrobów energetycznych, jednak za produkcję wyrobów energetycznych nie można uznać ich przesiewania, kruszenia czy też mieszania. Nie następuje bowiem ich zużycie (nie zmienia się ich ilość ani też nie zmienia się ich kod CN).

Ustawodawca upraszcza sposób obliczania wartości podatku akcyzowego stosując art. 88 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym w celu poboru jednej zryczałtowanej stawki z GJ dla wyrobów węglowych w ramach jednego kodu CN - zatem nie ma znaczenia jego wygląd ani przetworzenie.

Wnioskodawca zatem nie jest żadnym z tych podmiotów wymienionych w art. 31a ust. 2, dlatego nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji wskazanej w art. 31a ust. 4.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne z uzasadnieniem do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2011 roku (Dziennik Ustaw 2001 nr 292 pozycja 1717).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011r. nr 108, poz. 626 ze zm.) zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15oC lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

1. 23,8 GJ/1000 kilogramów dla węgla objętego pozycją CN 2701;
2. 8,6 GJ/1000 kilogramów dla węgla brunatnego objętego pozycją CN 2702;
3. 27,5 GJ/1000 kilogramów dla koksu objętego pozycją CN 2704.

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na pojęcie sprzedaży wyrobów węglowych, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

I tak, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Stosownie do art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W powołanym ustępie 2 art. 31a wskazano zwolnienia od akcyzy obejmujące wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.);
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;
2. posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy oraz sposób jej prowadzenia został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075, ze zm.).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca uzyskał z właściwego Urzędu Celnego potwierdzenie przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy oraz dokonał też zgłoszenia rejestracyjnego do podatku akcyzowego AKC-R. Działalność gospodarcza podatnika jako pośredniczącego podmiotu węglowego polega na zakupie wyrobów węglowych a następnie ich sprzedaży wyrobów węglowych również podmiotom zwolnionym na podstawie art. 31a ust. 1 i 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Wnioskodawca nie zużywa wyrobów węglowych w celach opałowych we własnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca przesiewa, miesza i kruszy wyroby węglowe podnosząc ich wartość handlową, przy czym nie następuje ich zużycie ani nie zmienia się ich klasyfikacja CN.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia, czy Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych w związku z art. 31a ust. 4.

Rozważając powyższe, należy zwrócić uwagę, iż warunki, pod którymi w ustawie zastrzeżono możliwość zastosowania zwolnień od akcyzy wyrobów węglowych można podzielić na dwie grupy.

Pierwsza z nich dotyczy warunków zwolnień związanych z czynnościami, których przedmiotem są wyroby węglowe, a wykonywanymi przez:

• pośredniczące podmioty węglowe,
• podmioty korzystające ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy w przypadku dokonywania nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Do grupy tej należą warunki takie jak konieczność pisemnego powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a; posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b; oraz dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Natomiast druga grupa warunków zwolnień dotyczy czynności wykonywanych tylko przez podmioty zużywające w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy.

Powyższy podział warunków związanych ze zwolnieniem od akcyzy wyrobów węglowych jest zarysowany bardzo wyraźnie na gruncie ustawy. Poszczególne warunki zostały każdorazowo zaopatrzone w informację, których zwolnień dotyczą, a tym samym, do jakich adresatów są skierowane.

W świetle powyższego należy zatem w pierwszej kolejności poddać ocenie charakter wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności, w celu ustalenia, czy istotnie, jak wskazuje Wnioskodawca, nie jest on żadnym z podmiotów wymienionych art. 31a ust. 2 ustawy z tytułu czynności polegających na przesiewie, mieszaniu i kruszeniu wyrobów węglowych.

Wnioskodawca wskazał, iż przesiewa, miesza i kruszy wyroby węglowe, przy czym nie następuje ich zużycie ani nie zmienia się ich klasyfikacja CN.

Analizując powyższe na tle powołanych przepisów ustawy stwierdzić należy, iż przesiew, mieszanie i kruszenie wyrobów węglowych w celu podniesienia ich wartości handlowej, przy jednoczesnym braku zużycia tych wyrobów i braku zmiany ich klasyfikacji według kodów CN, nie stanowią czynności związanych ze zużyciem tych wyrobów do celów opałowych.

W opisanej we wniosku sytuacji czynności wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na przesiewie, mieszaniu i kruszeniu wyrobów węglowych należy zaliczyć do czynności związanych z przygotowaniem wyrobów węglowych do sprzedaży i ich magazynowaniem przez pośredniczący podmiot węglowy. Należy podkreślić, iż w przedstawionym zdarzeniu po wykonaniu opisanych czynności nie zmieni się klasyfikacja wyrobów będą objęte tą samą pozycją CN. Zatem należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż w opisanej sytuacji nie występuje on jako podmiot zużywający wyroby węglowe do celów opałowych, o którym mowa w art. 31a ust. 2. Nie będzie tym samym zobowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych.

Ustawa o podatku akcyzowym nie wprowadza w przypadku pośredniczących podmiotów węglowych korzystających ze zwolnienia od akcyzy warunku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych podlegających zwolnieniu, a potwierdzeniem dostarczenia przez sprzedający podmiot takich wyrobów podmiotom korzystającym ze zwolnienia jest dokument dostawy.

Reasumując, przepisy nie nakładają na pośredniczący podmiot węglowy obowiązku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych, o której mowa w art. 31a ust. 4. Zatem, Wnioskodawca jako pośredniczący podmiot węglowy nie musi prowadzić Ewidencji wyrobów węglowych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż jako pośredniczący podmiot węglowy nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji wskazanej w art. 31a ust. 4 ustawy, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach